Η πόλη του Μεγάλου Αδελφού









από τριάντα χρόνια η πόλη Σεντζέν δεν υπήρχε καν στην Κίνα. Ηταν ένα συνονθύλευμα από μικρά ψαροχώρια, διόλου διαφορετικά από χιλιάδες άλλα. Ολα αυτά μέχρι που το κομμουνιστικό καθεστώς επέλεξε την περιοχή για να γίνει η πρώτη «ειδική οικονομική ζώνη» της χώρας. Εκεί θα επιτρεπόταν η εισβολή του καπιταλισμού. Σήμερα η πόλη είναι η «εκλεκτή» για ένα άλλο άνοιγμα που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο: Οι 12,4 εκατομμύρια κάτοικοί της ζουν εδώ και δύο χρόνια σ’ ένα τεράστιο εργαστήριο. Γίνονται πειραματόζωα που ζουν υπό το βλέμμα όχι του Βούδα, αλλά της τεχνολογίας. Κι αυτό συμβαίνει στην κυριολεξία.

Διακόσιες χιλιάδες κάμερες έχουν τοποθετηθεί παντού στην πόλη. Πολλές από αυτές είναι μεταμφιεσμένες σε λάμπες φωτισμού και σύντομα όλες θα διασυνδεθούν σε ένα ενιαίο σύστημα παρακολούθησης, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να ταυτοποιεί κάθε άτομο που θα καταγράφει. Ολο το πείραμα έχει, βεβαίως, τη στήριξη -οικονομική και τεχνολογική- αμερικανικών εταιρειών. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια εκτιμάται πως θα εγκατασταθούν έως και δύο εκατομμύρια κάμερες κλειστού κυκλώματος κι έτσι η πόλη θα πάρει επάξια τον τίτλο της «πλέον παρακολουθούμενης» στον κόσμο. Μόνο που οι κάμερες αποτελούν μόνο ένα κομμάτι του πειράματος. Η «Χρυσή Ασπίδα», όπως είναι το κωδικό όνομα της επιχείρησης, επιδιώκει να αξιοποιήσει κάθε τεχνολογία παρακολούθησης ώστε ό,τι κι αν κάνει κάποιος, κάποιοι άλλοι να το βλέπουν και να το καταγράφουν χωρίς να παραβιάζονται «δημοκρατικά δικαιώματα», αφού όλα θα θυσιάζονται στο βωμό της ασφάλειας. Με τη βοήθεια της αμερικανικής τεχνογνωσίας και τις υποσχέσεις για πελατεία από το εξωτερικό, έχουν δημιουργηθεί στην πόλη εταιρείες που κατασκευάζουν αλλά και μεταμφιέζουν κάμερες. Λάμπες φωτισμού, ανιχνευτές καπνού, μπάλες, ακόμα και κουτιά όπως αυτά που τοποθετούνται τα κκοσμήματα είναι στην πραγματικότητα κομμάτια του «Μεγάλου Αδελφού». Οι εργαζόμενοι σε αυτές τις εταιρείες όχι μόνο κατασκευάζουν κάμερες, αλλά παρακολουθούνται από τα κατασκευάσματά τους. Η παρακολούθηση φτάνει στο σημείο οι κάμερες να ειδοποιούν την αστυνομία αν παρατηρηθεί ύποπτη συγκέντρωση πολλών ανθρώπων σε κάποια περιοχή.

Ολες τους συνδέονται μεταξύ τους και με ένα κέντρο ελέγχου, το οποίο συλλέγει επίσης στοιχεία από τηλέφωνα, το Διαδίκτυο, προγράμματα αναγνώρισης της ίριδας ή του προσώπου, αλλά και το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης. Ετσι θα λειτουργεί η «Χρυσή Ασπίδα». Οι πολίτες θα παρακολουθούνται μέρα και νύχτα. Θα καταγράφονται τα τηλεφωνήματά τους, θα αναγνωρίζεται ψηφιακά η φωνή τους και θα μπορούν οι αρχές να δουν τι έκαναν στον υπολογιστή τους. Ειδικά σε ό,τι αφορά το Ιντερνετ, η πρόσβαση θα έχει περιορισμούς, ώστε να μην μπορούν να δουν οτιδήποτε ή να στείλουν email οπουδήποτε. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ταυτότητες, πάνω στις οποίες θα υπάρχει, εκτός της φωτογραφίας, κι ένα μικροτσίπ με όλα όσα αφορούν τον καθένα, που θα διαβάζεται από υπολογιστή. Και όταν πιστοποιηθεί πως όλα δουλεύουν κανονικά, το σύστημα θα επεκταθεί ώστε να ελέγχει το σύνολο του πληθυσμού της Κίνας. Ηδη η δοκιμή στη Λάσα του Θιβέτ ήταν επιτυχής. Μεταμφιεσμένες κάμερες τοποθετήθηκαν ακόμα και στα μοναστήρια για να παρακολουθούν τις κινήσεις των μοναχών, ενώ τις ημέρες της αναταραχής ήταν αδύνατο να επικοινωνήσει κανείς τηλεφωνικά, με sms ή με email.


Η εισβολή των Αμερικανών

Οι Κινέζοι είχαν σημαντική βοήθεια από αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες φυσικά δεν υπόκεινται σε νόμους και δεσμεύσεις που απαγορεύουν την πώληση τεχνολογίας και τεχνογνωσίας σε χώρες που θεωρείται ότι παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η υπόθεση της πλατείας Τιενανμέν είναι άλλωστε πολύ παλιά πια, μολονότι κάποιοι προσπαθούν να τη θυμηθούν εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Ανεξάρτητα από το αν είναι νόμιμο ή όχι, οι αμερικανικές εταιρείες θέλουν να έχουν το κομμάτι τους στην πίτα της κινεζικής αγοράς. Γι’ αυτό ασκούν τεράστιες πιέσεις στο Κογκρέσο για να άρει τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί. Οι Κινέζοι, άλλωστε, κάλεσαν τους ξένους να τους βοηθήσουν να κατασκοπεύουν. Και οι ξένοι άλλο που δεν ήθελαν. Υπάρχει, όμως, κι ένα πολιτικό πλεονέκτημα για τους Κινέζους από τη συνεργασία τους με δυτικές εταιρείες: Διαπιστώνουν και μπορούν να υποστηρίξουν ότι δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό από τη Δύση. Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι παραβιάζουν δημοκρατικές ελευθερίες, αφού δεν μπορεί κανείς να μιλά για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Αξιωματούχοι του Πεκίνου, όποτε ερωτηθούν, απαντούν ότι αντίστοιχα συστήματα υπάρχουν στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Οπότε οι ερωτήσεις είναι περιττές. Το ίδιο φαίνεται πως είναι και η έννοια της ελευθερίας.

ΠΗΓΗ:
Κώδικας:
h**p://www.espressonews.gr/default.asp?pid=13& ... 0&catid=14