ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΤΑΣ


Αγαπητό μου ημερολόγιο,


Πάλι άργησα να σου γράψω. Πάλι είδα τηλεόραση. Πάλι με έπιασε. Πάλι με βάλαν στην απομόνωση. Σήμερα βγήκα. Με φτύσανε πάλι αγαπητό μου ημερολόγιο. Στα μούτρα. Πάλι. Το αίμα ανέβηκε γρήγορα στο κεφάλι μου. Το μυαλό μου κατακλύστηκε πάλι με εικόνες, η ψυχή μου με συναισθήματα και το σώμα μου με αδρεναλίνη. Νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφαλικό. Εβαλα τις φωνές. Φώναζα και στους άλλους τρελούς να ξυπνήσουνε. Οτι δεν είναι τρελοί. Οτι τους τρελάνανε και ότι είναι στο ίδρυμα με δική τους επιλογή. Μερικοί τρελοί με χτύπησαν. Εναν τον χτύπησα κι εγώ. Και με πιάσαν οι γιατροί.

Μέσα στην απομόνωση είναι φρικτά. Οταν είσαι μόνος σου, νιώθεις μικρός. Αδύναμος. και άθλιος. Και τότε βρίσκει την ευκαιρία το τέρας και έρχεται. Ο εαυτός μου. Το χειρότερο τέρας που έχω γνωρίσει ποτέ. Ομως μετά από τόσες φορές στην απομόνωση, έχοντας έρθει πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του, σιγά σιγά και παρά τον αρχικό μου τρόμο συμφιλιώθηκα μαζι του, λίγο άλλαξα εγώ, λίγο άλλαξε το τέρας, στο τέλος τα βρήκαμε, και κάναμε συντροφιά ο ένας στον άλλο. Βγαίναμε βόλτες σε τοπία που σκεφτόμουν εγώ, παίζαμε γκόλφ, σε γήπεδο που σκεφτόμουν εγώ, κάναμε ιστιοπλοϊα σε θάλασσες που σκεφτόμουν εγώ, και οδηγούσαμε ακριβά αυτοκίνητα που σκεφτόμουν εγώ, σε δρόμους που σκεφτόμουν εγώ, γεμάτους κορίτσια που σκεφτόμουν εγώ. Του τέρατος του άρεσε. Αλλιώς θα με έτρωγε. Αυτήν όμως τη φορά, αντί για γκόλφ, σέρφινγκ και βόλτες με ακριβά αυτοκίνητα, αποφάσισα να αξιοποιήσω το χρόνο μου στην απομόνωση. Ζήτησα από το τέρας να με βοηθήσει λίγο να σκεφτώ. Τι μπορώ να κάνω για να μη με προσβάλουν και με φτύνουν στο πρόσωπο. Ετσι, συμφωνήσαμε με το τέρας, να σκεφτώ. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι τρελοί. Ολοι μαζί. Γιατί όταν ο τρελός είναι ένας, είναι τρελός. Οταν είναι πολλοί τρελοί μαζί, τότε είναι τάση. Είναι κίνημα. Είναι οργάνωση. Εν πάσει περιπτώσει, δε είσαι τρελός. Και ότι σκεφτώ να το προτείνω και στους άλλους τρελούς. Να κάνουμε κάτι όλοι μαζί για να μη μας φτύνουνε και μας προσβάλλουνε. Μπορεί να είμαστε τρελοί, αλλά είμαστε άνθρωποι. Δεν είμαστε ζώα. Αυτό το ξέρουν μέσα τους και οι άλλοι τρελοί. Ασε που με χτυπάνε όταν τους λέω ότι δεν το ξέρουνε. Και ότι ανέχονται να τους φέρονται σα ζώα. Εκατσα λοιπόν (δε μπορούσα κι αλλιώς) και σκέφτηκα πολύ. Είκοσι μέρες απομόνωση, είναι τεράστιος χρόνος.

Συγχώρεσε με για τον τρόπο γραφής, αλλά όταν μιλάω γι αυτά, βγαίνουνε στην επιφάνεια όλες μου οι προσωπικότητες, πράγμα που δεν μπορώ να κρύψω πλέον και σκέψου ότι όλα αυτά τα σκέφτηκα στην απομόνωση. Οι περιπτώσεις που μπόρεσα να σκεφτώ αγαπητό μου ημερολόγιο είναι οι ακόλουθες.

1. Ακολουθούμε το δρόμο της σημερινής κυβέρνησης που προσπαθεί να εισπράξει χρήματα αυξάνοντας τους φόρους και "αξιοποιώντας" την Εθνική μας περιουσία. Οι δεσμεύσεις είναι δεσμευτικές και δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε δέσμιοι των δεσμοφυλάκων μας για πολλά - πολλά χρόνια. Δε με πειράζει που οι δεσμοφύλακες χτυπάνε τα αδέρφια μου. Εγώ να είμαι καλά. Την υγειά μου νά 'χω και θα ζήσω. Μπορεί να καταστραφεί όλη η χώρα, να χωριστεί σε κομμάτια, να ονομάζεται κάπως αλλιώς, δε με νοιάζει, έτσι κι αλλιώς και τώρα δεν είναι δικιά μας, άλλωστε η έννοια "έθνος" είναι εφεύρεση του συστήματος, μπορεί να βυθιστούν στη δυστυχία και τη μιζέρια όλοι μου οι φίλοι, οι γνωστοί και οι οπαδοί της εθνικής Ελλάδος, αλλά μια ζωή την έχουμε. Εντάξει, εντάξει, φοβάμαι κι όλας. Δεν είναι απλό. Και εσύ που λες μεγάλα λόγια; Να τα βάλω δηλαδή με όλους τους μεγάλους ταυτόχρονα; Εγώ ο μικρός ανθρωπάκος; Μπα. Εγώ μόνος μου γεννήθηκα και μόνος μου θα πεθάνω. Και δεν έχω σκοπό να χαραμίσω τη ζωή μου για κανέναν δημόσιο υπάλληλο, φοροφυγά, κλέφτη. Προτιμώ να την χαραμίσω μπροστά στην τηλεόραση. Μπορώ να ζήσω μια χαρά κι από εκεί. Εχει ντοκυμαντέρ με μέρη που δε θα πήγαινα ποτέ, μαθαίνω τι γίνεται, γελάω και καμιά φορά, άστους να κάνουν ότι θέλουν. Δεν ξέρω για εσένα, εγώ όμως και η οικογένεια μου θα βρούμε τον τρόπο να τη βγάλουμε καθαρή. Σταμάτα πια γραφικέ τύπε να φωνάζεις και να διαμαρτύρεσαι. Εγώ θα πάρω 500 ευρώ, έχω και δικό μου σπίτι, θα περιορίσω τα έξοδα μου και θα επιβιώσω. Εσύ κάνε ότι θέλεις. Λίγο σανό χρειάζομαι, τον καναπέ μου και μια τηλεόραση.

2. Να βάψουμε την κυβέρνηση μπλέ. Ηρθε η ώρα για ανακαίνιση. Ο Αντώνης υποσχέθηκε μείωση φόρων. Επιστρέφεις λίγο σανό και τα πρόβατα ησυχάζουν. Οι δεσμεύσεις είναι δεσμευτικές και πάλι, αλλά εδώ έχει και λίγο σανό. Η τουλάχιστον έτσι λέμε. Μόλις μας ψηφίσουνε, θα τους πούμε στα μούτρα ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις ήταν ψέμματα.. Μετά συνεχίζουμε από εκεί που είμασταν. Δε μου αρέσει που θα "αξιοποιήσουμε" την Εθνική μας περιουσία, αλλά το μαντρί έτσι κι αλλιώς θα πουληθεί. Αυτό το αποφάσισαν οι μεγάλοι. Και δεν έχω σκοπό να τα βάλω με τους μεγάλους. Το έξυπνο είναι να βγεις κερδισμένος από κάθε κατάσταση. Το σημαντικό είναι εσύ. Πάρε λίγο σανό τώρα και σκάσε. Ασε που αν τυχόν βγουν οι δικοί μας οι βοσκοί στην εξουσία, θα τρελαθούμε στο σανό. Και δεν είναι τόσο προδότες όσο αυτοί εδώ. Είδα βέβαια τη φωτογραφία με τους συγκάτοικους τον Αντώνη και το Τζέφρυ αλλά δεν έχει σημασία. Μετά από τόσα χρόνια, ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Ο Αντώνης είναι μπλέ μέχρι το κόκκαλο. Παίζει για τη φανέλα. Οτι λέει, θα το κάνει. Θα τα πουλήσει όλα. Φιλελεύθερη αγορά. Δε μου αρέσει βέβαια το γεγονός ότι αναγνωρίζει το μνημόνιο, αλλά τουλάχιστον θα το διαπραγματευτεί. Να μην ξεπουλήσουμε τουλάχιστον. Ναι, ξέρω ότι και οι μπλέ βοσκοί κάθε φορά που έρχονται στην εξουσία τα ίδια κάνουν, αλλά ούτε αυτό έχει σημασία. Υποψιάζομαι ότι κι αυτός όταν βγει τα ίδια θα κάνει αλλά δεν έχει σημασία. Αυτή τη φορά, δεν ξέρω για ποιον λόγο, οι μπλέ θα κάνουν ότι λένε. Θα διαπραγματευτούνε. Αν "αξιοποιήσουμε" την περιουσία μας στη σωστή τιμή, τότε δεν είναι ξεπούλημα. Ασε που θα έχει σανό και για εμάς. Και αν κι αυτή το φορά δεν κρατήσουν την υπόσχεση τους, την άλλη φορά θα ψηφίσω τους πράσινους βοσκούς. Για να μάθουν.

3. Συγκυβέρνηση εθνικής ενότητας από όλα τα κόμματα, που θα υποσχεθεί μείωση φόρων, "αξιοποιώντας" την εθνική μας περιουσία. Ο δρόμος του Καρατζαφύρερ που φοβάται μη μείνει έξω από το παιχνίδι με τίποτα εκλογές και χάσει η μαρμίτα τώρα που ήρθε η ώρα επιτέλους να πληρωθεί τις εξυπηρετήσεις του και τον αγώνα του. Η συνταγή είναι η ίδια. Επιστροφή σανού για κατευνασμό του κοπαδιού. Ομως αυτός είναι πατριώτης. Δεν ξέρω γιατί υπέγραψε το μνημόνιο, αλλά ξέρω ότι είναι πατριώτης. Φωνάζει συνέχεια. Είναι η μόνη φωνή στη βουλή που μιλάει για την Ελλάδα. Δεν ξέρω γιατί κάθε φορά που παίρνει αποφάσεις ή ψηφίζει νόμους κάνει ακριβώς τα αντίθετα με αυτά που λέει και φωνάζει και συνήθως αυτά που ψηφίζει είναι ανθελληνικά και κατα του λαού. Ισως από πατριωτισμό. Ετσι πιστεύω. Το λέει ότι είναι πατριώτης. Και δεν έχει σημασία τι κάνει όταν υπογράφει. Σημασία έχει τι λέει.

4. Ψηφίζουμε όλοι την Αλέκα. Προκαλούμε γενική αναταραχή στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και φέρνουμε το χάος στην Ευρώπη. Αρνούμαστε να πληρώσουμε οτιδήποτε και διακόπτουμε διπλωματικές επαφές. Συνδεόμαστε άμεσα με τη μαμά Ρωσία. Οργανώνουμε κράτος σοβιετικού τύπου, με θηλυκό (όχι πολύ, αλλά θηλυκό) αυτή τη φορά Στάλιν, ζοριζόμαστε λίγο, αλλά με την κατάλληλη πειθαρχεία στο κόμμα, τις κατάλληλες δολοφονίες όλων των πολιτικών μας αντιπάλων και αντιφρονούντων, φέρνουμε επι τέλους την εξουσία στα χέρια του λαού. Θα αποφασίζει επιτέλους η Αλέκα για το λαό. Κόκκινη ποιμένας. Ε, μπορεί να απέλυσε μερικούς εργαζόμενους από τις επιχειρήσεις του κόμματος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι ο βοσκός του λαού. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι κακό, βγάζει τα εξαγριωμένα πρόβατα από το μαντρί, και τα δείχνει στους καπιταλιστές βοσκούς και τους φοβερίζει και έτσι το κόμμα έχει λεφτά. Ποιος άλλος βοσκός το κάνει αυτό; Ε εντάξει το κάνει και ο Αλέξης. Αλλά αυτός είναι άσχετος και κοροϊδεύει το λαό. Δεν είναι ο Αλέξης σαν την Αλέκα. Είναι και οι δυο κόκκινοι, αλλά κόκκινο με κόκκινο έχει διαφορά. Η Αλέκα είναι βοσκός κατακόκκινος. Οχι ροζέ. Σκληροπυρηνική. Αμάσητη. Ασταμάτητη. Τους τα λέει χύμα. Εντάξει, δε μας λέει που βρίσκουν τα λεφτά οι κόκκινοι βοσκοί, αλλά ούτε αυτό έχει σημασία. Η Αλέκα είναι ο σούπερ βοσκός του λαού.

4.β Το ίδιο με παραπάνω, αλλά όπου Αλέκα βάλτε Αλέξης και όπου Αλέξης βάλτε Αλέκα. (Το ίδιο όνομα, αλλάζετε λίγο το φύλο). Η επιλογή που προκύπτει είναι παρόμοια, αλλά λιγότερο σκληροπηρυνική.

5. Οργάνωση σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας. Να τελειώνουμε πια με τα κράτη και όσα μας χωρίζουν. Θα πάμε στα χωριά. Θα φτιάξουμε πάλι χωριά, θα καλλιεργούμε ντοματούλες, αγγουράκια, κρεμμυδάκια, να μοσχοβολάει το σπίτι μυρωδιές, όπως παλιά. Να μάθουμε πάλι τι σημαίνει άνθρωπος, τι σημαίνει φύση. Να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Δεν ξέρω πως θα παράγουμε ρεύμα εντάξει; Να ξαναέρθουμε σε επαφή μεταξύ μας, να αρχίσουμε πάλι να εκτιμάμε ο ένας τον άλλο, να συναποφασίζουμε, δεν ξέρω πως θα διαχειριζόμαστε τα λήμματα εντάξει; και να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο όπου οι άνθρωποι δε θα χρειάζονται έθνη, σύνορα και στρατούς. Δεν ξέρω τι θα γίνει άμεσα, εντάξει, ξέρω ότι σε 500 χρόνια, θα είναι έτσι. Εγώ γι αυτό πολεμάω. Δε με καταλαβαίνεις γιατί δεν είσαι φωτισμένος με την καθαρή αλήθεια με την οποία με φώτισαν οι μεγάλοι μου δάσκαλοι, Μάρξ, Μπακούνιν, Μπρουντόν, . Ασχετε. Που έχεις και πολιτική θέση. Ο αγώνας ρε είναι στο δρόμο. Και ναι ρε, είναι με πέτρες και ξύλα. Θα τους ανοίξουμε το κεφάλι των μπάτσων. Δεν έχει σημασία αν οι μπάτσοι δεν είναι ο εχθρός μου. Τον φυλάνε αυτοί. Και εγώ με αυτούς θα μαλώσω. Σε αυτούς θα πετάξω πέτρες. Εμαθα να φτιάχνω και μολότοφ. Θα τους κάψω τους μπάσταρδους τους μπάτσους. Και όποιον είναι μαζί τους. Και τον ταξικό μου εχθρό. Και όποιον έμεινε απαθής τόσα χρόνια και δεν έκανε τίποτα για τον ταξικό μας εχθρό. Είμαι εχθρός του φίλου του εχθρού μου. Και μισώ και τους φασίστες. Αυτούς που κρατάνε την Ελληνική σημαία. Και τους φίλους των φασιστοειδών. Ναι ρε , έχω πάθει εχθροπάθεια. Σας μισώ όλους που δε βλέπετε τον υπέροχο κόσμο που σας δείχνω. Θα σας ανοιξω τα κεφάλια, θα τα κάνω όλα γιάμπαλο και μετά θα φτιάξω τον υπέροχο κόσμο που ονειρεύομαι. Αυτόν που δε χρειάζεται έθνη, σύνορα και όλα αυτά τα φτιαχτά και απολαμβάνει τον τίμιο ιδρώτα του χωρίς κάποιος να του πίνει το αίμα. Μπορεί να χρειάζεται να ασκήσουμε βία για να κάνουμε όλα αυτά, αλλά η βία θα φέρει τη μη βία. Δεν ξέρω ποιος τό 'πε αυτό, κάποιος σύντροφος μου είπε ένας μεγάλος δάσκαλος που δε θυμάμαι, αλλά είναι έτσι. Ακριβώς. Και δε χωράει αμφισβήτηση.

6. Κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Εδώ είμαστε. Εχουμε τέτοιες προσωπικότητες. Για δες λίγο kontra channel... Δες πόσες προσωπικότητες είναι έξαλλες με όσα γίνονται και προσφέρονται να μας σώσουν. Γιατί σε πειράζει που το κανάλι είναι του Κουρή; Ναι. Που έχει την αυριανή. Την εφημερίδα. Ναι. Θυμάμαι που πρώτα υποστήριζε τον Καραμανλισμό. Και μετά που καυχιώταν πως τον έριξε. Και μετά που έγραφε παιάνες για το πασόκ. Και μετά που εξαπέλυε μύδρους κατά των κλεφτών. Και μετά πάλι δεξιά. Και μετά πάλι αριστερά. Μα τι σημασία έχει; Το kontra channel είναι το μοναδικό κανάλι που λέει αληθινές ειδήσεις. Ο Κουϊκ είναι ο δημοσιογράφος της επανάστασης. Εχουνε και εκπομπή για την επανάσταση. Επανάσταση τι βί. Αν δεν είναι και αυτοί επαναστάτες, τότε ποιοί είναι; Τι σημασία έχει αν κάποιοι από τις προσωπικότητες ήταν δίπλα στην εξουσία σε καίριες θέσεις για χρόνια και αν έφαγαν λεφτά από δεκαεφτά μισθούς και πενηντα πέντε επιτροπές; Τώρα δε φωνάζουν; Να επαναστατήσω; Γιατί να μην βάλω τεχνοκράτες στην κυβέρνηση; Γιατί αυτός που θα συντάξει το σύνταγμα να μην είναι συνταγματολόγος; Γιατί ο υπουργός οικονομικών να μην είναι οικονομολόγος; Ξέρεις πόσα στελέχη έχουμε που πέρασαν το μεγάλο σχολείο της goldman sachs έχουμε σαν χώρα; Μην αρχίζεις πάλι ότι ο εχθρός είναι το τραπεζικό καρτέλ στο οποίο ανήκει η goldman sachs και όλα τα περί προδοσίας. Νομίζω ότι ο Ελληνικός λαός θα λατρέψει μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων και τεχνοκρατών. Βαρέθηκε τους ίδιους και τους ίδιους πολιτικούς. Ηρθε η ώρα, οι άξιοι να αναλάβουν δράση. Δεν έχει σημασία που οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα προβάλλει το κανάλι του Κουρή, ανήκουν στο στρατόπεδο του σημερινού πολιτικού κατεστημένου. Εχουμε δεσμευθεί με δεσμεύσεις δεσμευτικές και χρειαζόμαστε αναγνωρισμένες προσωπικότητες να μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Κάποιους που να εμπιστεύεται ο Ελληνικός λαός. Που να τους αγαπάει. Να τους ακολουθήσει. Να μας οδηγήσουν στη Νέα Ελλάδα του φωτός και της λάμψης. Η Ελλάδα χρειάζεται προσωπικότητες. Αυτούς έχουμε, αυτούς θα βάλουμε. Κι ας έτρωγαν τόσα χρόνια λεφτά από τους μισθούς, τα συμβούλια και τις επιτροπές. Δηλαδή τι θέλεις; Να κάνει κουμάντο ο απλός λαός; Δεν μπορεί και παράτα με με τις θεωρίες σου. Χρειαζόμαστε προσωπικότητες. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τις χρειαζόμαστε. Κι άμα βγεις αληθινός και μας προδόσουν αυτές, θα βρούμε άλλες.

7. Λαϊκή κυριαρχία. Αυτο-οργάνωση του λαού σε συλλόγους και κινήματα, άοπλη μεν αρχικά αλλά οργανωμένη αντίσταση και επανάσταση κατά του σημερινού πολιτικού κατεστημένου, επιβολή δημοκρατίας με διενέργεια δημοψηφισμάτων και δημιουργία δεύτερης βουλής από κληρωτούς πολίτες που δε θα κυβερνάνε αλλά θα ελέγχουν την εξουσία επικυρώνοντας νόμους και συμμετέχοντας σαν ένορκοι στις εξεταστικές των σκανδάλων και τις πολιτικές δίκες, κήρυξη γενικής επιστράτευσης και οπλισμός του Ελληνικού λαού αν χρειαστεί, ισχυρή φύλαξη των ηγετών του λαϊκού κινήματος, λήψη αποφάσεων για όλα τα σοβαρά και επείγοντα θέματα με δημοψηφίσματα εξέταση του χρέους από κληρωτούς ορκωτούς λογιστές για να αποφασίσουμε για π.χ. την άρνηση πληρωμής οποιουδήποτε ποσού καταχρηστικά ζητάνε οι πιστωτές μας να τους πληρώσουμε, την πλήρη άρνηση των μνημονίων και μεσοπρόθεσμων για το δίκαιο λόγο το ότι η σημερινή κυβέρνηση υφάρπαξε την εξουσία και έκανε ακριβώς τα αντίθετα με όσα υποσχέθηκε προεκλογικά και κατέστειλε με βία οποιαδήποτε αντίδραση του λαού, άρα εφάρμοσε τις πολιτικές της απολυταρχικά παρά το δημοκρατικό μανδύα, την παραδειγματική τιμωρία όσων επωφελήθηκαν από την κατάσταση αυτή και πλούτισαν τόσα χρόνια, την αναδιάρθρωση του υπόλοιπου ποσού που πράγματι χρωστάμε με τρόπο που να μη βλάπτεται η χώρα και ο λαός, έξοδος από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή αν τεθεί ως προϋπόθεση ή τιμωρία, ενίσχυση των σχέσεων με Ρωσία, Κίνα και τις άλλες δυνάμεις, πόλεμο αν προσπαθήσουν να μας αρνηθούν τη δυνατότητα με τη βία ή καταπατήσουν Ελληνική γή, όλα αυτά θα τα αποφασίσει με δημοψηφίσματα ο Ελληνικός λαός. Αυτός θα αποφασίζει αν θα συνεχίσει να δέχεται τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας ή αν θα απειλήσει την Τουρκία με πόλεμο. Οι σοβαρές αποφάσεις λαμβάνονται πλέον από τον Ελληνικό λαό και όχι από κάποιον πολιτικό.

Αγαπητό μου ημερολόγιο, τον τελευταίο τρόπο σκέφτομαι να μην τον προτείνω στους τρελούς. Αν τους τον προτείνω, θα θυμώσουν και θα με χτυπήσουνε. Για να πραγματοποιηθεί θέλει καθαρό μυαλό για να σκεφτείς και τεράστιο θάρρος για να δράσεις, οπότε μη μου πεις τίποτα. Το αφαιρώ από μόνος μου.

Είμαι τρελός, αλλά όχι τόσο.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ

Διαβάζοντας το άρθρο και ιδιαίτερα αυτό

Πάλι άργησα να σου γράψω. Πάλι είδα τηλεόραση. Πάλι με έπιασε. Πάλι με βάλαν στην απομόνωση. Σήμερα βγήκα. Με φτύσανε πάλι αγαπητό μου ημερολόγιο. Στα μούτρα. Πάλι. Το αίμα ανέβηκε γρήγορα στο κεφάλι μου. Το μυαλό μου κατακλύστηκε πάλι με εικόνες, η ψυχή μου με συναισθήματα και το σώμα μου με αδρεναλίνη. Νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφαλικό. Εβαλα τις φωνές. Φώναζα και στους άλλους τρελούς να ξυπνήσουνε. Οτι δεν είναι τρελοί. Οτι τους τρελάνανε και ότι είναι στο ίδρυμα με δική τους επιλογή. Μερικοί τρελοί με χτύπησαν. Εναν τον χτύπησα κι εγώ. Και με πιάσαν οι γιατροί.

μου ηρθε στο μυαλό το ακόλουθο βίντεο.


Παρακαλώ δείτε το και θα καταλάβετε.
Ποιος είναι ο τρελός και πιο είναι ο λογικός εντέλλει;

dominique έγραψε: μου ηρθε στο μυαλό το ακόλουθο βίντεο.

Κι εμένα μου ήρθε το τραγούδι...

KostasL έγραψε:

dominique έγραψε: μου ηρθε στο μυαλό το ακόλουθο βίντεο.

Κι εμένα μου ήρθε το τραγούδι...

phpBB [video]

Εμένα πάλι μου ήρθε το ακόλουθο ποίημα του Γκιμπράν

"Με ρώτησες πώς έγινα τρελός.
Να πώς: Μιαν αυγή, καιρό πολύ πριν γεννηθούνε άμετροι θεοί, ξύπνησα από ένα λήθαργο κι είδα πως μου είχαν κλέψει όλες τις μάσκες μου -τις εφτά μάσκες που είχα δημιουργήσει κι είχα φορέσει σ' εφτά ζωές -- Έτρεξα τότε ακάλυπτος στους κοσμοπλημμυρισμένους δρόμους φωνάζοντας, "Κλέφτες, κλέφτες, καταραμένοι κλέφτες."
Πολλοί άντρες και γυναίκες με περιγέλασαν, κι άλλοι έτρεξαν φοβισμένοι στα σπίτια τους.
Σαν έφτασα στην αγορά, ένας νέος πάνω από μια στέγη φώναξε: "Είναι τρελός". Σήκωσα το κεφάλι για να τον δω, για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό πρόσωπό μου και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για τον ήλιο, κι απ΄ τη στιγμή εκείνη δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα, "Ευλογημένοι, ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου."
Έτσι έγινα τρελός.
Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο, λευτεριά και σιγουριά, τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δεν με καταλαβαίνουν, γιατί αυτοί που μας καταλαβαίνουν κάτι υποδουλώνουν μέσα μας.
Αλλά ας μην είμαι και τόσο περήφανος για τη σιγουριά μου. Κι ένας κλέφτης ακόμα, όταν είναι φυλακισμένος, είναι προφυλαγμένος από έναν άλλον κλέφτη."

Σαν έφτασα στην αγορά, ένας νέος πάνω από μια στέγη φώναξε: "Είναι τρελός". Σήκωσα το κεφάλι για να τον δω, για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό πρόσωπό μου και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για τον ήλιο, κι απ΄ τη στιγμή εκείνη δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα, "Ευλογημένοι, ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου."
Έτσι έγινα τρελός.
Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο, λευτεριά και σιγουριά, τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δεν με καταλαβαίνουν, γιατί αυτοί που μας καταλαβαίνουν κάτι υποδουλώνουν μέσα μας.

Να ζήσουν οι τρελοί!