ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

1
Εικόνα
Ο όρος «Απόκρυφα» τα παλιά χρόνια ήταν σχεδόν άγνωστος στο ευρύ κοινό. Τα τελευταία όμως χρόνια λόγω διαφόρων αιτιών, έγινε όχι μόνο ευρύτατα γνωστός, αλλά και αιτία να εκδοθούν τα περισσότερα από αυτά, ώστε να είναι προσεγγίσιμα σε όποιον επιθυμεί να ασχοληθεί με αυτά.
Η αρχή για την ευρεία απήχησή τους έγινε πριν μερικά χρόνια όταν παραμονές του Πάσχα εκδόθηκε το «Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιούδα», που παρουσίαζε έναν διαφορετικό Ιούδα από ότι γνωρίζουμε.
Όπως ήταν φυσικό προκλήθηκε μεγάλος θόρυβος γύρω από το εν λόγω θέμα, και έτσι ό όρος «Απόκρυφα» άρχισε να γίνεται γνωστός πλέον και οικείος στις πλατιές λαϊκές μάζες. Περισσότερα για αυτό το θέμα μπορεί να δει ο αναγνώστης, στο αντίστοιχο άρθρο μας το «Ευαγγέλιο του Ιούδα»....

Βέβαια στην πιο ευρεία γνωστοποίηση του όρου αυτού, συνετέλεσαν και τα επιτυχημένα διηγήματα του Νταν Μπράουν (Dan Brown) «Κώδικας Ντα Βίτσι» και «Πεφωτισμένοι», τα οποία μεταφέρθηκαν και στην μεγάλη οθόνη, γνωρίζοντας ανάλογη επιτυχία.
Όλα αυτά όμως αφορούσαν τα «Απόκρυφα» της Καινής Διαθήκης.
Άλλωστε ο πολύς κόσμος πιστεύει πως μόνο η Καινή Διαθήκη διαθέτει «Απόκρυφα» βιβλία. Έτσι θα εκπλαγεί όταν μάθει πως «Απόκρυφα» βιβλία μπορεί να ανεύρει κάποιος και στην Παλαιά Διαθήκη.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΟΡΟΣ «ΑΠΟΚΡΥΦΑ»
Η λέξη «Απόκρυφα» στην αρχή τουλάχιστον σήμαινε διάφορα κείμενα – θρησκευτικού χαρακτήρα βέβαια – τα οποία περιέχουν εσωτερική διδασκαλία, η οποία όμως προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για συγκεκριμένο αριθμό ατόμων τους «εκλεκτούς».
Αργότερα ο όρος αυτός εσήμαινε τα κείμενα αυτά, τα οποία υποτίθεται κρύβουν μυστήρια για το μέλλον του λαού του Θεού, τα οποία όμως αυτά μυστήρια αποκαλύπτονται στους ευλαβείς αναγνώστες, γι’ αυτό και πολλές φορές καλούνται και «Αποκαλύψεις» ή «Αποκαλυπτικά βιβλία».
Όταν τώρα κάνουμε λόγο για τα «Απόκρυφα» της Παλαιάς Διαθήκης, εννοούμε τα ιουδαϊκής προέλευσης θρησκευτικά κείμενα που γράφτηκαν το χρονικό διάστημα μεταξύ 200 π.Χ. και 100 μ.Χ.
Τα κείμενα αυτά είτε γράφτηκαν εντός της Παλαιστίνης ή εκτός αυτής από ευσεβείς Εβραίους της Διασποράς. Η γλώσσα της γραφής τους είναι είτε εβραϊκή είτε αραμαϊκή και βέβαια κάποια από αυτά στην διεθνή γλώσσα της εποχής εκείνης την Ελληνική.
Σήμερα βέβαια με τον όρο «Απόκρυφα», εννοούμε τα βιβλία εκείνα τα οποία βρίσκονται εκτός του κανόνος της Αγίας Γραφής, του καταλόγου δηλαδή που συνέταξε η Εκκλησία για να δηλώσει ποια βιβλία της Αγίας Γραφής θεωρεί και δέχεται ως γνήσια εκφράζοντα την Χριστιανική Πίστη.
Ομοίως, πολύ πριν την Εκκλησία, και οι Ιουδαίοι είχαν θέσει τα κείμενα αυτά εκτός του δικού τους κανόνος, σε μία σύνοδο που συνήλθε στην πόλη της Ιάμνειας της Παλαιστίνης το 91 μ.Χ., όχι μόνο για να καθορίσει ποια είναι τα αποδεκτά βιβλία του Ιουδαϊσμού, αλλά και να προφυλάξει τους πιστούς της από τα εκδοθέντα βιβλία του ταχέως αναπτυσσομένου εκείνη την εποχή Χριστιανισμού.
Άξιον μνείας είναι και το γεγονός, πως ενώ η Εκκλησία έδειχνε αρνητική στάση απέναντι στα «Απόκρυφα» βιβλία της Καινής Διαθήκης – αφού άλλωστε τα περισσότερα από αυτά περιείχαν αιρετικές διδασκαλίες – απέναντι σε ορισμένα «Απόκρυφα» βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης όχι μόνο έδειξε ανεκτική στάση αλλά κάποιες από τις διδασκαλίες εξ αυτών τις εγκολπώθηκε και με τις παρεμβολές της, τις έδωσε παντελώς Χριστιανικό χρώμα.
Αρκεί και μόνο να συγκρίνει κάποιος τα έργα αυτά με την Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη και θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Και πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, όταν η διδασκαλία περί Δύο Αιώνων, περί του αναμενόμενου Μεσσία ως Κριτή πλέον, περί των θλίψεων των τελευταίων ημερών, περί της τελικής Κρίσης και περί του τελικού Παράδεισου των δικαίων, δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο οιονδήποτε Χριστιανό και ειδικά το Χριστιανό εκείνης της εποχής, που τον διέκρινε το έντονο εσχατολογικό και ενθουσιαστικό στοιχείο.
Ας κάνουμε στο σημείο αυτό μνεία ορισμένων «Απόκρυφων» της Παλαιάς Διαθήκης, που πιθανόν σε κάποιους μπορεί να φανούν γνωστά γιατί κάπου τα έχουν δει ή τα έχουν ακούσει. Σε παρένθεση ο πιθανός χρόνος συγγραφής τους:
Ενώχ ( 200 π.Χ.), Διαθήκαι των 12 Πατριαρχών (150 – 100 π.Χ.), Ιωβηλαία (150 – 100 π.Χ.), Μαρτύριον Ησαΐου (1ος αιώνας μ.Χ.), Βίος Αδάμ και Εύας (1ος αιώνας μ.Χ.), Αποκάλυψις Αβραάμ (100 μ.Χ.), Σιβυλλικά Βιβλία ( 2ος αιώνας π.Χ. – 2ος αιώνας μ.Χ.), Ανάληψις Μωϋσέως (6 – 30 μ.Χ.), Οι Βίοι των Προφητών (1ος αιώνας μ.Χ.), Διαθήκη Ιώβ (100 – 50 π.Χ.) και άλλα.

ΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»
Ο Ενώχ θεωρείται Πατριάρχης των Εβραίων. Για το βίο του δεν γνωρίζουμε και πολλά πράγματα, εκτός από ελάχιστα και αυτά ολίγον συγκεχυμένα, τα οποία αναφέρονται στην Αγία Γραφή και ιδιαίτερα στο πρώτο βιβλίο της, αυτό της Γένεσις. Σύμφωνα με την παράδοση Γένεσις, κεφάλαιο 4, στίχος 1 ο Ενώχ ήταν γιος του Κάιν και πατέρας του Ιάρεδ, ενώ σύμφωνα με την γενεαλογία του Σηθ Γένεσις, κεφάλαιο 4, στίχος 18, ήταν έβδομος από τον Αδάμ, γιος του Ιάρεδ και πατέρας του Μαθουσάλα.
Έζησε 365 χρόνια σε τέλεια υπακοή στο Θεό και «μετατέθηκε» στον ουρανό χωρίς να γνωρίσει τον θάνατο Γένεσις, κεφάλαιο 5, στίχος 24.Η «μετάθεσή» του αυτή στον ουρανό δημιούργησε ένα θρύλο γύρω από το όνομά του, με αποτέλεσμα να γραφούν διάφορα φιλολογικά έργα για το πρόσωπό του, τα οποία κάποιος Ιουδαίος συνένωσε σε ένα ενιαίο έργο με τον γενικό τίτλο Βιβλίον ή Βίβλος Ενώχ περί το 200 π.Χ. περίπου. Το βιβλίο αρχικά γράφτηκε στην αραμαϊκή ή εβραϊκή γλώσσα. Αποσπάσματα του διασώζονται σε ελληνική και λατινική μετάφραση, ολόκληρο δε σε αιθιοπική, γι’ αυτό και είναι γνωστό και ως Ενώχ Α΄ ή Αιθιοπικός Ενώχ, για να διακρίνεται από ένα άλλο «απόκρυφο» που ονομάζεται Ενώχ Β΄ ή Σλαβονικός Ενώχ. Μπορεί να το βρει κάποιος και με τις ονομασίες Ενώχ ή Όρασις Ενώχ. Η διαίρεση του έργου ποικίλει από κριτικό σε κριτικό, εμείς όμως θα αναφέρουμε αυτήν του Georg Beer την οποία επικαλείται ο αείμνηστος Σάββας Αγουρίδης:
1. Αγγελολογικό (κεφ. 1 – 36 ) 2. Μεσσιολογικό ( κεφ. 37 – 71 ) 3. Αστρονομικό ( κεφ. 72 – 82 ) 4. Ιστορικό ( κεφ. 83 – 90 ) 5. Παραινετικό ( κεφ. 91 – 108 ).

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
Η επιθυμία μας να ασχοληθούμε με το Αγγελολογικό τμήμα του Ενώχ, έγινε για καθαρά λόγους ενημέρωσης των αναγνωστών μας. Γιατί ο σκοπός του «Αντιαιρετικού», δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση των αιρέσεων αλλά και η ενημέρωση των πιστών. Επειδή πιστεύουμε πως η σωστή ενημέρωση για τα ζητήματα της πίστης μας, βοηθά τον πιστό να έχει μια ολοκληρωμένη και σαφή άποψη σ’ αυτό που πιστεύει και θρησκεύει.
Έτσι πολλά ονόματα αγγέλων ή δαιμόνων που του είναι οικεία και νομίζει πως αναφέρονται στην Αγία Γραφή θα διαπιστώσει πως όχι μόνο δεν προέρχονται από αυτή αλλά και πολύ περισσότερο ούτε καν αναφέρονται σε αυτή.
Θα ξεκινήσουμε με τα κεφάλαια 6,7 και 8 όπου περιγράφονται η πτώση των Αγγέλων, τους οποίους ο συγγραφέας αποκαλεί «Εγρήγορους» και η «μίξη» τους με γυναίκες, το οποίο προφανώς ο συγγραφέας το έχει δανειστεί από την αντίστοιχη διήγηση της Γένεσις κεφάλαιο 6, στίχοι 1 – 2.Άξιο προσοχής είναι, πως ενώ η διήγηση της Γένεσις για το εν λόγω γεγονός είναι συντομότατη, μόλις δύο στίχοι, στο βιβλίο του Ενώχ όχι μόνο είναι εκτενέστερη αλλά αναφέρει και τα ονόματα των έκπτωτων Αγγέλων και σε ποιες ανήθικες και αισχρές πράξεις οδήγησαν τους ανθρώπους με την διδασκαλία τους.
Δεν πρέπει επίσης να διαφύγει της προσοχής του αναγνώστη, πως η κατασκευή των πολεμικών αντικειμένων θεωρούνται από τον συγγραφέα ως έργο των δαιμόνων, όπως επίσης και η ανακάλυψη της επεξεργασίας των μετάλλων και τα πρώιμα στάδια της επιστήμης, π.χ. η αστρονομία και η παρατήρηση της πορείας της σελήνης.

Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ. ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
« Και συνέβη όταν αυξήθηκαν οι υιοί των ανθρώπων, εκείνες τις μέρες να γεννηθούν ωραίες και χαριτωμένες θυγατέρες. Και οι άγγελοι, τα τέκνα του ουρανού, τις είδαν και τις πεθύμισαν, και είπαν μεταξύ τους: ‘ Ελάτε, ας εκλέξουμε για μας συζύγους από τα τέκνα των ανθρώπων και ας γεννήσουμε για μας δικά τους τέκνα.’ Και ο Σεμιαζάς, που ήταν αρχηγός τους, τους είπε: ‘ Φοβάμαι πως δεν θα συμφωνήσετε να κάνουμε αυτό το πράγμα, και μόνος εγώ θα πληρώσω την τιμωρία μιας μεγάλης αμαρτίας.’ Και όλοι αυτοί απάντησαν προς αυτόν και είπαν: ‘ Ας ορκιστούμε όλοι όρκο, και ας δεσμευτούμε μεταξύ μας με αμοιβαίες κατάρες για να μην εγκαταλείψουμε το σχέδιο αυτό αλλά να πράξουμε αυτό που αποφασίσαμε.’ Τότε ορκίσθηκαν όλοι μαζί και δέσμευσαν τους εαυτούς τους με αμοιβαίες κατάρες. Και συνολικά ήταν διακόσιοι, όσοι κατέβηκαν κατά τις μέρες του Ιάρεδ επί της κορυφής του όρους Ερμών, και το ονόμασαν Ερμών, διότι ορκίσθηκαν και αναθεμάτισαν ο ένας τον άλλον πάνω σ’ αυτό. Και αυτά είναι τα ονόματα των αρχηγών τους: Σεμιαζάς ο αρχηγός τους, Αραθάκ, Κιμβρά, Σαμμανή, Δανειήλ, Αρεαρώς, Σεμιήλ, Ιωμειήλ, Χωχαριήλ, Εζεκιήλ, Βατριήλ, Σαθιήλ, Ατριήλ, Ταμιήλ, Βαρακιήλ, Ανανθά, Θωνιήλ, Ραμιήλ, Ασεάλ, Ρακειήλ, Τουριήλ. Αυτοί είναι οι αρχηγοί τους κατά δεκάδες. Κεφάλαιο 6, στίχοι 1 – 8.
Και όλοι οι υπόλοιποι έλαβαν μαζί με αυτούς για τον εαυτό τους γυναίκες, και ο καθένας διάλεξε από μία, και άρχισαν να εισέρχονται σε αυτές και να μολύνουν τον εαυτό τους μαζί τους, και δίδαξαν σε αυτές γοητείες και φαρμακείες και ριζοτομίες, και τις έμαθαν να γνωρίζουν τα βότανα. Και αυτές συνέλαβαν, και εγέννησαν μεγάλους γίγαντες, ύψους τριών χιλιάδων πήχεων, οι οποίοι καταβρόχθισαν τους κόπους των ανθρώπων. Και άρχισαν να αμαρτάνουν κατά των πτηνών και των ζώων, και των ερπετών, και των ιχθύων, και να τρώγει ο ένας τις σάρκες του άλλου, και να πίνουν το αίμα. Και η γη κατηγόρησε τους ανόμους. Κεφάλαιο 7, στίχοι 1 – 6.
Και ο Αζαήλ δίδαξε τους ανθρώπους να κατασκευάζουν ξίφη, και μαχαίρια και ασπίδες και θώρακες, και έκαμε εις αυτούς γνωστά τα μέταλλα της γης και την τέχνη της κατεργασίας αυτών, και ψέλια και στολίδια, και τη χρήση του αντιμονίου και το καλλωπισμό των βλεφάρων, και όλα τα είδη των πολύτιμων λίθων και όλα τα βαφικά. Και έγινε πολλή ασέβεια, και διέπραξαν πορνεία και επλανήθησαν και διεφθάρησαν από τις διδασκαλίες αυτών. Ο Σεμιαζάς τους δίδαξε τις γοητείες και τις ριζοτομίες, ο Αρμαρώς την λύση των γοητειών, ο Ρακειήλ την αστρολογία, ο Χωχιήλ τα σημεία της γης, ο Σαθιήλ τους αστερισμούς, ο Σεριήλ την πορεία της σελήνης.» Κεφάλαιο 8, στίχοι 1 – 4.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ
Στο κεφάλαιο 20, του βιβλίου του Ενώχ, αναφέρονται τα ονόματα και τα λειτουργήματα των Αρχαγγέλων, που στο συγκεκριμένο σημείο είναι επτά, ενώ όπως θα δούμε πιο κάτω σε άλλο σημείο του βιβλίου είναι τέσσερις:

«Και αυτά είναι τα ονόματα των αγίων αγγέλων, οι οποίοι γρηγορούν. Ουριήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους ο επί του κόσμου και του ταρτάρου. Ραφαήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους ο επί των πνευμάτων των ανθρώπων. Ραγουήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους αυτός που παίρνει εκδίκηση επί του κόσμου των φωστήρων. Μιχαήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους αυτός που είναι ταγμένος επί του αρίστου μέρους της ανθρωπότητας και επί του χάους. Σαρακαήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους αυτός που είναι ταγμένος επί των πνευμάτων όσων αμαρτάνουν με το πνεύμα. Γαβριήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους αυτός που είναι επί του Παραδείσου και των φιδιών και των Χερουβείμ. Ρεμιήλ, ένας από τους άγιους αγγέλους, τον οποίον ο Θεός έβαλε επί των αναστημένων.» Κεφάλαιο 20, στίχοι 1 – 8.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ

Στο κεφάλαιο 40, του βιβλίου του Ενώχ, όπως είπαμε και πιο πάνω, αναφέρονται τέσσερις Αρχάγγελοι, για να αποδειχτεί πόσο δίκαιο έχουν αυτό που υποστηρίζουν και οι κριτικοί του εν λόγω βιβλίου, πως το βιβλίο του Ενώχ είναι συμπίλημα διαφόρων φιλολογικών έργων:

« Μετά από αυτό ρώτησα τον άγγελο της ειρήνης που ήταν μαζί μου, που μου φανέρωνε όλα τα μυστήρια : ‘ Ποια είναι τα τέσσερα αυτά πρόσωπα τα οποία είδα και τους λόγους των οποίων άκουσα και κατέγραψα;’ Και αυτός μου απάντησε: ‘ Ο πρώτος είναι ο Μιχαήλ, ο ελεήμων και ο μακρόθυμος. Ο δεύτερος είναι ο Ραφαήλ, ο οποίος έχει κατασταθεί επί όλων των νόσων και των πληγών των ανθρώπων. Ο τρίτος είναι ο Γαβριήλ, ο οποίος έχει κατασταθεί επί όλων των δυνάμεων. Και ο τέταρτος είναι αυτός ο οποίος έχει κατασταθεί επί της μετάνοιας και της ελπίδας εκείνων, οι οποίοι θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή, και ονομάζεται Φανουήλ.’» Κεφάλαιο 40, στίχοι 8 – 9.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΕΚΠΤΩΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΑΤΑΝ
Ο συμπιλητής του βιβλίου του Ενώχ επανέρχεται πάλι στους έκπτωτους αγγέλους και στο κεφάλαιο 69. Αυτή όμως τη φορά χρησιμοποιεί διαφορετικά ονόματα για αυτούς, από αυτά που εξέθεσε στα κεφάλαια 6 και 8. Επιπλέον η αναφορά του στις απατηλές διδασκαλίες των δαιμόνων που δίδαξαν τους ανθρώπους, για να τους απομακρύνουν από το Θεό είναι πιο εκτενής από τα προηγούμενα κεφάλαια. Εντύπωση όμως προκαλεί και αυτή τη φορά η εχθρότητα του συγγραφέα προς τα γράμματα και τις επιστήμες, αφού τις θεωρεί έργα των δαιμόνων. Βέβαια υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό το φαινόμενο, αλλά δεν είναι στο αντικείμενο της παρούσας πραγματείας. Ενδεικτικά μόνο να πούμε, πως το βιβλίο του Ενώχ γράφεται σε μια εποχή όπου οι Σελευκίδες αρχίζουν και καταπιέζουν βάναυσα τον Ιουδαϊκό λαό να αλλάξει πίστη, με αποκορύφωμα την προκλητική πράξη του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανή, να μετατρέψει το Ναό του Σολομώντα σε Ναό του Διός, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η Μακκαβαϊκή Επανάσταση.

«Και αυτοί είναι οι άρχοντες των αγγέλων των και των ονομάτων των, και των επικεφαλής εκατοντάδων και πεντηκοντάδων και δεκάδων.
Το όνομα του πρώτου Γιεκών: δηλ. αυτός είναι, ο οποίος αποπλάνησε τους υιούς του Θεού και έφερε αυτούς κάτω στη γη και τους αποπλάνησε με τις θυγατέρες των ανθρώπων. Και ο δεύτερος ονομάστηκε Ασβιήλ: έδωσε στους αγίους υιούς του Θεού κακή συμβουλή και τους αποπλάνησε, ώστε να μολύνουν τα σώματά τους με τις θυγατέρες των ανθρώπων. Και ο τρίτος ονομάστηκε Γαδριήλ: αυτός είναι εκείνος, που υπέδειξε στα τέκνα των ανθρώπων όλα τα θανάσιμα κτυπήματα, παραπλάνησε την Εύα, και υπέδειξε την ασπίδα και τον θώρακα και το ξίφος δια τη μάχη και όλα τα όπλα του θανάτου στα τέκνα των ανθρώπων. Από το χέρι του διαδόθηκαν τα όπλα στους κατοίκους της γης από εκείνη την μέρα και εις το διηνεκές. Και ο τέταρτος ονομάστηκε Πενεμουέ: Δίδαξε στα τέκνα των ανθρώπων το πικρό και το γλυκύ, και τους δίδαξε όλα τα μυστικά της σοφίας των. Και καθοδήγησε την ανθρωπότητα να γράφει με μελάνι και χαρτί, και έτσι πολλοί αμάρτησαν από αιώνα σε αιώνα μέχρι την ημέρα αυτή. Διότι οι άνθρωποι δεν δημιουργήθηκαν γι’ αυτό το σκοπό, να επιβεβαιώνουν την καλή του πίστη με γραφίδα και μελάνη. Διότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ακριβώς, όπως και οι άγγελοι, με σκοπό να συνεχίσουν καθαροί και δίκαιοι, ο δε θάνατος, ο οποίος καταστρέφει το παν, δεν θα μπορούσε να τους πειράξει. Πλην όμως, λόγω αυτής της γνώσης χάνονται και με αυτή τη δύναμη ο θάνατος με κατατρέχει. Και ο πέμπτος ονομάστηκε Κασδέϊα: αυτός είναι εκείνος, που έδειξε στα τέκνα των ανθρώπων όλα τα κακά κτυπήματα των πνευμάτων και των δαιμόνων και τα κτυπήματα του εμβρύου στη μήτρα, ώστε να αποβληθεί αυτό, τα κτυπήματα της ψυχής, τα δαγκώματα των φιδιών, και τα κτυπήματα τα οποία συμβαίνουν κατά τη μεσημβρινή ζέστη, τον υιό του φιδιού που καλείται Ταβαέτ. Και αυτό είναι το έργο του Κασβεήλ, του άρχοντα του όρκου, τον οποίον έδειξε στους αγίους, όταν κατοικούσε πάνω στα ψηλά με δόξα και το όνομά του είναι Βικά» Κεφάλαιο 69, στίχοι 3 – 13.

Ολοκληρώνοντας το ενδιαφέρον αυτό θέμα, αξίζει να θυμίσουμε πως γνωρίζουμε πως έχουμε κάνει επιδερμική αντιμετώπιση του θέματος. Εναπόκειται πλέον στον ανήσυχο και απαιτητικό αναγνώστη, να ερευνήσει πλέον μόνος του για να σχηματίσει μια πιο ολοκληρωμένη και σαφή άποψη.

Βιβλιογραφία: Σάββα Χρ. Αγουρίδη, «Τα απόκρυφα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης», Τόμος Α΄, Εκδόσεις Έννοια.
http://antiairetikos.blogspot.gr/2009/06/blog-post.html
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

2
Ήσαν οι διάβολοι εκπεσόντες άγγελοι; Ήσαν οι διάβολοι εκπεσόντες άγγελοι;

Διαβάστε τι λέει η Αγία Γραφή για τον Διάβολο και πώς αντιμετωπίζεται από την Εκκλησία μας το θέμα του Εωσφόρου, που τόσο πολύ ταλανίζει την ανθρωπότητα από τον καιρό της μεγάλης πτώσης του μέχρι την εποχή μας, όχι μόνο τις παραμονές των Χριστουγέννων, αλλά και τις άλλες μέρες του χρόνου!..
Εικόνα
Αριστερά: «Ο Αδάμ και η Εύα». Πίνακας του Ούγκο Βαν ντερ Χους, αλιευμένος από την εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία». Ο ανθρωπόμορφος Διάβολος, που έχει μεταμορφωθεί σε φίδι, έχει πείσει την Εύα να φάει τον απαγορευμένο καρπό «και διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο, και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν, και έρραψαν φύλλα συκής και εποίησαν εαυτοίς περιζώματα» (Γεν. 3, 7).Δεξιά: J. J. Feuchère, Σατανάς, 1833

ΓΙΑ τον Διάβολο, όπως είναι γνωστό, έχουν γραφεί χιλιάδες βιβλία. Από τον καιρό της πτώσης του μέχρι σήμερα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα. Σκοπός του ήταν να διαβάλει (να συκοφαντεί) τους ανθρώπους στο Θεό και το Θεό στους ανθρώπους, αλλά και τους ανθρώπους μεταξύ τους. Πολλά είναι τα ονόματα που του δίνει η Αγία Γραφή και όλα έχουν σχέση με το καταστροφικό του έργο. Αναφέρεται ως «άρχων του σκότους», «άρχων του κόσμου ή του αιώνα τούτου», «πατήρ του ψεύδους», «ανθρωποκτόνος», «Βελίαρ», «Βεελζεβούλ», «Απολλύων», «πειράζων», «πειρασμός», «πονηρός», «λέων ωρυόμενος», «δράκων» ή «όφις ο αρχαίος» κ.ά.
Η Αγία Γραφή και η παράδοση της Εκκλησίας διδάσκουν ότι ο διάβολος ήταν πρώτα άγγελος του Θεού και μάλιστα αρχάγγελος, που λεγόταν Εωσφόρος (αυτός που φέρνει την αυγή), μπήκε όμως μέσα του, άγνωστο πώς, η αλαζονική ιδέα να γίνει όμοιος με το Θεό και επαναστάτησε εναντίον του. Ο Θεός τότε τον τιμώρησε αφαιρώντας την ευλογία του. Μαζί του ο διάβολος παρέσυρε και χιλιάδες αγγέλων που μετατράπηκαν έτσι σε «δαίμονες».
Έργο του διαβόλου είναι να αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού και στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού. Προσπαθεί να παρασύρει τους καλούς στο κακό, ενώ στους άπιστους ενισχύει την απιστία και την απομάκρυνση από το Θεό. Ο Κύριος επιτρέπει, μέχρις ορισμένου σημείου, να πειράξει ο διάβολος τον άνθρωπο για να δοκιμαστεί η πίστη του ή και για να τον συνετίσει, δείχνοντάς του πόσο φριχτά είναι τα «οψώνια της αμαρτίας». Ο πιστός αντιστέκεται στους πειρασμούς με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, την προσευχή και την αγαθοεργία. Στη Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου θα συντριβεί το κράτος του διαβόλου και των δαιμόνων του, που θα ριχτούν στον τόπο της αιώνιας κόλασης, όπως λέει η Αγία Γραφή και μάλιστα η Καινή Διαθήκη σε όλα σχεδόν τα βιβία της (Ευαγγέλια, Πράξεις Αποστόλων, Επιστολές, Αποκάλυψη κλπ) (1)
Εικόνα
Αριστερά: Ο διάβολος όπως απεικονίζεται σε έργο του Michael Pahces, τον 15ο αιώνα. (Εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία»). Δεξιά: Οι εκπεσόντες άγγελοι, πριν την πτώση τους, ήσαν αγνοί και αγαθοί με εξαίρετα προσόντα.(Η εικόνα είναι από την ιστοσελίδα: http://bp2.blogger.com)

ΑΓΓΕΛΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ…
Όλοι γνωρίζουν ότι, εκτός των αγαθών αγγέλων υπάρχουν και οι πονηροί άγγελοι, οι δαίμονες. Η πραγματική προσωπική ύπαρξή τους μαρτυρείται σε πολυάριθμα χωρία της Γραφής από του πρώτου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Διάβολος υπό την μορφήν τού όφεως εισηγήθηκε δολίως εις την Εύαν την παρακοήν, μέχρι και του τελευταίου βιβλίου της Καινής Διαθήκης όπου αναγράφεται ως τετελεσμένον γεγονός η αιωνία καταδίκη του διαβόλου, του πλανώντος την οικουμένην, ο οποίος «εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου» (2).
Εις το βιβλίον του Ιώβ, ένα από τα αρχαιότατα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, γίνεται σαφέστατα και καθαρότατα λόγος περί του πονηρού τούτου πνεύματος, του αντιπράττοντος μεν εις το θέλημα του Θεού, ποθούντος δε, ένεκα του φθόνου του, τον όλεθρον του ανθρώπου (3).
Εις την Καινή Διαθήκη ειδικώτερα πυκνός λόγος γίνεται περί του διαβόλου ή του Σατανά, ή του Βεελζεβούλ, όπως και περί του μεγάλου αριθμού των πονηρών πνευμάτων. Ρητώς δε αναγράφεται ότι ο Χριστός ήλθε να καταλύσει την εξουσία και τα έργα του Διαβόλου (4)

ΗΣΑΝ ΑΓΑΘΟΙ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ!..
Οι διάβολοι δεν ήσαν απ’ αρχής πονηρά πνεύματα. Δημιουργήθηκαν από τον Θεό, όπως και οι άλλοι άγγελοι, αγαθοί με εξαίρετα προσόντα και με προορισμό να προαχθούν στην αγιότητα δια της συμμορφώσεώς των προς το θείον θέλημα, το οποίον σαφώς εγνώριζαν (5).
Οι διάβολοι ήσαν ασώματοι, υπό την έννοια ότι δεν είχαν υλικό σώμα, υποκείμενο σε φθορά, αλλά πνευματικό, όπως και οι άγγελοι. Είχαν ελευθερία βουλήσεως και άρα την δυνατότητα να τηρήσουν ή μη το θείον θέλημα, να σεβαστούν ή μη τον Δημιουργό τους.
Έκαναν όμως κακή χρήση της ελευθερίας τους, εστασίασαν κατά του Θεού και των αγίων αγγέλων, με αποτέλεσμα να εκπέσουν από το ύψος, εις το οποίον τους είχε αναβιβάσει ο Θεός και από την δόξα για την οποίαν τους προόριζε ο Θεός. Κι όπως γράφει η «Αποκάλυψη του Ιωάννη»: «Εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού του πολεμήσαι μετά του δράκοντος και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και ουκ ίσχυσεν, ουδέ τόπος ευρέθη αυτώ έτι εν τω ουρανώ. Και εβλήθη ο δράκων, ο όφις ο μέγας, ο αρχαίος, ο πλανών την οικουμένην όλην, εβλήθη εις την γην, και οι άγγελοι αυτού μετ’ αυτού εβλήθησαν.» (6)
Εικόνα
Αριστερά: Το εκπληκτικό – και άκρως αποκαλυπτικό- έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλου, με τίτλο: «Πόλεμος κατά του Σατανά», όπου εμφανίζει στο εξώφυλλό του τον Χριστό με σπαθί!.. Δεξιά: Ο Ιησούς πειραζόμενος υπό του διαβόλου στην έρημο κατά την διάρκεια των 40 ημερών νηστείας του Κυρίου. (Η εικόνα βρίσκεται στην Ιερά Μονή της Ιεριχούς).

Τώρα, τι είδους μάχη έγινε και πως διεξήχθη αυτή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Πάντως οι αγαθοί άγγελοι του Θεού κατενίκησαν τους στασιαστές, «τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον» και τους οποίους ο Θεός «εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν». (7)
Από τότε τα πονηρά πνεύματα, οι δαίμονες, εσκληρύνθησαν και επωρώθησαν εις την κακότητά τους, χωρίς πλέον να υπάρχει γι’ αυτούς δυνατότητα μετανοίας και σωτηρίας. Πιστεύουν μεν ότι τους αναμένει αιωνία, φοβεροτάτη τιμωρία και «φρίττουσιν» εφοβήθησαν, μήπως ο Κύριος είχε έλθει «προ καιρού βασανίσαι αυτούς» (8), αλλά παραμένουν αθεράπευτα κακοί, διότι έχουν διαστραφεί, η βούλησή τους είναι μονίμως πλέον προσηλωμένη εις το κακό, μοναδικός πόθος και επιδίωξή τους είναι η διάπραξη πάντοτε του κακού και ουδέποτε του καλού παντοτινό δε και ανεξάλειπτο το μίσος τους κατά των αγγέλων και μάλιστα κατά των ανθρώπων, εναντίον των οποίων πολεμούν με όλη την εκδικητική μανία και πονηρία της διεστραμμένης και αποθηριωμένης φύσεώς των, με απώτερο σκοπό να τους παρασύρουν εις την αιωνίαν καταδίκην. Παραστατικότατα ο απόστολος Πέτρος γράφει: «νήψατε γρηγορήσατε ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη». (9)
Είναι αλήθεια, ότι ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο αυτόν τον πόλεμο όχι όμως απολύτως, αλλά μέχρι του σημείου, που υπάρχει η δυνατότητα και βεβαιότητα νίκης εκ μέρους του ανθρώπου. «Πιστός ο Θεός», γράφει ο απόστολος Παύλος προς τους Κορινθίους, «ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν» (10).
Να πούμε εδώ ότι με τις λέξεις «πειρασθήναι» και «πειρασμός» εννοεί και τους εκ του διαβόλου πειρασμούς. Γνωρίζει ο Κύριος έως πού φθάνει η δύναμη και η αντοχή μας και αναλόγως κανονίζει την ένταση των πειρασμών.

ΤΟ ΔΕΛΕΑΡ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΗΣ ΖΩΗΣ
Όλοι γνωρίζουμε, ότι ο διάβολος εις τους εναντίον μας πειρασμούς προβάλλει με τα πλέον ζωηρά και ελκυστικά χρώματα το δέλεαρ της αμαρτωλής ζωής. Χρησιμοποιεί το έντεχνο ψεύδος, για να κλονίσει την πίστη μας προς τον Θεό, τον φόρτο των βιοτικών μεριμνών για να μην αφήσει καιρό σε ακρόαση και μελέτη του θείου λόγου, τον δόλο και την απάτη για να παραστήσει ως αρμόζουσα, ικανοποιητική τάχα και επωφελή για τον άνθρωπο την μακράν του Θεού, την κατά κόσμο ζωή.
Ο διάβολος υπόσχεται τα αγαθά, την δόξα και όλες τις βασιλείες του κόσμου, για να ελκύσει και ωθήσει τον άνθρωπο εις τον ολισθηρό κατήφορο της απώλειας. Παρουσιάζει την εν Χριστώ ελευθερία ως δουλεία και την τυραννία της αμαρτίας ως ελευθερία! (11). Αλλά δεν του περνάει..

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΩΣ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ
Σε όλον αυτό τον πόλεμο του διαβόλου, ο Εωσφόρος χρησιμοποιεί ακόμη και ανθρώπους ως όργανά του, μάλιστα δε εκείνους τους οποίους έχει βυθίσει εις το κακό και διαστρέψει με την αμαρτία. Αυτούς ο Κύριος ονομάζει ως υιούς τού «πατρός αυτών, του διαβόλου», ο δε απόστολος Παύλος «υιούς διαβόλου». (12) Όταν δε κατορθώσει ο διάβολος και παρασύρει τον άνθρωπο στην αμαρτία, προσπαθεί να του εμβάλει αισθήματα απελπισίας και να του αποκλείσει την οδό της μετανοίας και σωτηρίας. Είναι αλήθεια ότι ο διάβολος είναι επινοητικός, πανούργος, εφευρετικός και πολυμήχανος εις το έργο του. Σκέπτεται τα πάντα για την καταστροφή.
Αλλά, λέει ο απόστολος Παύλος «ου γαρ αυτού τα νοήματα αγνοούμεν» (13). Ο άνθρωπος, ο πιστός Χριστιανός φωτιζόμενος και ενισχυόμενος από την χάρη του Θεού κατανοεί τις μεθοδεύσεις και τα στρατηγήματα του διαβόλου, πολεμά απτόητος κατ’ αυτού, τον νικά και εξέρχεται πάντοτε πνευματικά προηγμένος από τις νίκες αυτές. Αγωνιζόμενος ισχυροποιείται εις τον ανηφορικό δρόμο της αρετής. Αναδεικνύεται αθλητής άξιος στεφάνων παρά του Θεού. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο οι πειρασμοί αποβαίνουν εις όφελός του. Ο δε διάβολος νικημένος απέρχεται συντετριμένος και ντροπιασμένος. «Υποτάγητε τω Θεώ. Αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ’ υμών», λέγει ο αδελφόθεος Ιάκωβος (14).

ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Είναι γνωστό το επεισόδιο, που περιγράφει ο Ματθαίος στο 4ο κεφάλαιο του ευαγγελίου, με τον Ιησού που πήγε στην έρημο για νηστεία 40 ημερών και τη συνάντησή του με τον Διάβολο. Ας διαβάσουμε την σχετική περικοπή όπως ακριβώς αναφέρεται από την Νεοελληνική απόδοση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας:
Οι πειρασμοί του Ιησού
«1. Τότε ο Ιησούς οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο για να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου. Σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες δεν έφαγε τίποτε ο Ιησούς ύστερα όμως πείνασε. Τότε εμφανίστηκε αυτός που βάζει σε πειρασμό τους ανθρώπους και του είπε: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν αυτές οι πέτρες ψωμιά». 4 Ο Ιησούς όμως του αποκρίθηκε: «Ο άνθρωπος, λέει η Γραφή, δε ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού».
5 Ύστερα τον οδήγησε ο διάβολος στην άγια πόλη, την Ιερουσαλήμ, και τον έστησε στο πιο ψηλό μέρος του ναού 6 και του είπε: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πέσε κάτω- γιατί η Γραφή λέει: Θα δώσει εντολή για σένα στους αγγέλους του και θα σε σηκώσουν στα χέρια τους, για να μη σκοντάψει σε πέτρα το πόδι σου».
7 Μα ο Ιησούς του είπε: «Αλλού όμως λέει η Γραφή: δεν πρέπει να βάλεις σε δοκιμασία τον Κύριο, το Θεό σου».
8 Πάλι τον οδήγησε ο διάβολος σ’ ένα πολύ ψηλό βουνό και του έδειξε όλα του κόσμου τα βασίλεια και τη λαμπρότητά τους. 9 Ύστερα του είπε: «Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις και με προσκυνήσεις». 10 Ο Ιησούς όμως του απάντησε: «Φύγε από μπροστά μου, σατανά! Η Γραφή το λέει καθαρά: μόνο τον Κύριο το Θεό σου θα προ¬σκυνάς και μόνο αυτόν θα λατρεύεις».
11 Τότε ο διάβολος άφησε τον Ιησού, και άγγελοι θεού ήρθαν και τον υπηρετούσαν.»
Για το επεισόδιο αυτό κάνουν αναφορά ο Μάρκος (1, 9-11) και ο Λουκάς (3, 21-22).
Ωστόσο, για όλους τους χριστιανούς του κόσμου, ένα είναι γεγονός: Με την Ανάστασή του ο Χριστός συνέτριψε όλους τους Δαίμονες! Αυτός και ο λόγος που δημοσιεύουμε ένα εμπεριστατωμένο άρθρο του καλοκάγαθου π. Αθανασίου Γιουσμά, από την εφημερίδα «Εμπρός» της 14ης Μαΐου 2008. Τίτλος του δημοσιεύματος: «Με την Ανάστασή Του ο Χριστός σύντριψε τους Δαίμονες»!
Ας το διαβάσουμε:

«Φίλοι αναγνώστες, δεν μπορούμε να κρίνουμε τα θέματα της πίστης με μοναδικό κριτήριο την ανθρώπινη λογική. Μια τέτοια τακτική δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζει εμάς τα πιστά μέλη της Εκκλησίας. Ανήκουμε σ’ αυτήν αβίαστα και κατά συνέπεια καλούμαστε να αποδεχόμαστε τις αλήθειες που Εκείνη διδάσκει.
Η Αγία Γραφή, λοιπόν, ταυτίζει τους ψευδώνυμους θεούς των εθνικών με τους δαίμονες. Στο βιβλίο «Δευτερονόμιο» διαβάζουμε: «Θυσίασαν στους δαίμονες και όχι στο Θεό» (32, 17). Και ο ψαλμωδός Δαβίδ κατηγορηματικά έλεγε: «Όλοι οι θεοί των εθνών είναι δαίμονες» (Ψαλμ. 95, 5 & 105, 37).
Ο πιστός και θεοφόρος άνθρωπος, όπως έχουμε σημειώσει και σε προηγούμενη σχετική αναφορά μας, δεν φοβάται τα πονηρά πνεύματα. Είναι αλήθεια, δεν μας τρομάζει οτιδήποτε σχετίζεται με τον Σατανά. Αν μέσα μας υπάρχει έστω ίχνος αυτής της φοβίας, τούτο δηλώνει ανυπαρξία αληθινής κι Ορθόδοξης πίστης.
Ασφαλώς υπάρχει διάβολος, όμως ο Χριστός έγινε Άνθρωπος «για να καταλύσει τα έργα του διαβόλου» (Α΄ Ιωάν. 3, 8), όπως και τα κατήργησε. Θυμίζω τις πάμπολλες περιπτώσεις θεραπείας δαιμονισμένων από τον Ιησού Χριστό... Θυμίζω τον πανικό των δαιμόνων στη θέα του Κυρίου.
Με το απολυτρωτικό Του έργο η εξουσία του διαβόλου καταργήθηκε και πλέον ο Σατανάς στις μέρες μας παραμένει μεν παμπόνηρος, αλλά ως ένας νικημένος εχθρός. Συντρίφτηκε ο διάβολος κι αυτό το είχε αποκαλύψει στους Πρωτοπλάστους ο Θεός Πατέρας. Είχε πει απευθυνόμενος στο φίδι-διάβολο: «Το σπέρμα της γυναίκας θα σου συντρίψει την κεφαλή κι εσύ θα του πληγώσεις τη φτέρνα» (Γέν. 3, 15). Στην κυριολεξία της λέξης πλέον ο διάβολος τρέμει στη θέα κι ενός μικρού βαπτισμένου παιδιού, γιατί ο καθένας μας με τη Βάπτισή μας ανήκει στην οικογένεια του Θεού, την Εκκλησία κι έχει με το Μυστήριο του Βαπτίσματος σφραγιστεί με τη σφραγίδα του Ιησού.
Η Ανάσταση του Κυρίου που γιορτάζουμε αυτές τις μέρες, αποτελεί το κέντρο της Χριστιανικής πίστης μας για πολλούς λόγους. Περιορίζομαι στην αναφορά μόνο ενός: Με την Ανάστασή Του ο Ιησούς σύντριψε το θάνατο και μαζί μ’ αυτόν και τον αίτιο του θανάτου, τον Σατανά.
Αναστήθηκε ο Χριστός και «διασκορπίστηκαν οι εχθροί Του», οι διάβολοι.
Φυγαδεύτηκαν - «φυγέτωσαν από προσώπου αυτού»! Έγιναν καπνός - «ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν»! Έλιωσαν σαν το κερί «από προσώπου πυρός», κι έτσι ο «Αναστάς εκ των νεκρών» Ιησούς, φίλοι αναγνώστες, έσωσε, απελευθέρωσε όλους εμάς του θολωμένους από τη σατανική κυριαρχία ανθρώπους!
Αν κλείσουμε θυμίζοντας μια φράση του Ιερού Χρυσοστόμου από τον Κατηχητικό του Λόγο: «Αναστήθηκε ο Χριστός κι ο Άδης καταστράφηκε. Αναστήθηκε ο Χριστός και νικήθηκαν οι διάβολοι. Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρονται οι Άγγελοι... Γι’ αυτό στο Χριστό ανήκει η δύναμη, η δόξα και η αιώνια εξουσία». Αμήν!»

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΕΝΩΧ
Ο Ενώχ, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι το όνομα δύο βιβλικών προσώπων: Πρώτο, ο γιος του Κάιν, ο οποίος έδωσε το όνομά του στην πόλη που έχτισε (Γένεσις δ’ 17). Δεύτερο, ο απόγονος του Σηθ και πατέρας του Μαθουσάλα, έβδομος πατριάρχης των Εβραίων. Σύμφωνα με τη Γένεση έζησε 365 χρόνια!
Η αρχαία παράδοση της Εκκλησίας, αφού στηρίχτηκε στα κείμενα της Γένεσης (24) και της Προς Εβραίους Επιστολής (Εβρ. ια’ 5), απεφάνθη ότι ο Ενώχ εγκατέλειψε τα εγκόσμια χωρίς να πεθάνει και γι’ αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι. Αυτός και ο λόγος, που οι σύγχρονοι ερμηνευτές είναι στο θέμα αυτό περισσότερο συντηρητικοί.
Είναι επίσης γνωστό, ότι στην Παλαιά Διαθήκη έχουν διασωθεί διάφορα έργα, τα οποία φέρουν το όνομα του Ενώχ. Δύο από αυτά χαρακτηρίζονται ως «Ενώχ Ι» και «νώχ ΙΙ». Τα βιβλία αυτά προέρχονται από τον 1ο και 2ο αι. π.Χ. Ανακεφαλαιώνουν τις γνώσεις της εποχής και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην αστρονομία. Τα έργα ένωσε ένας Ιουδαίος εκδότης σε βιβλίο, γνωστό ως «Βιβλίον Ενώχ» ή απλά «Ενώχ», και είναι γνωστό από αποσπάσματα ελληνικών, αραμαϊκών και λατινικών μεταφράσεων.
Μέσα στο διαδίκτυο, λοιπόν, βρήκαμε ένα ενδιαφέρον κείμενο, που αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε ένα απόσπασμά του:
«Σύμφωνα με το βιβλίο του Ενώχ, λοιπόν, οι Άγγελοι εξέπεσαν εξαιτίας της λαγνείας τους ενώ πολλές πηγές αναφέρουν ότι η Πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα και μάλιστα κατά το 1/3 του συνολικού τους αριθμού. Μερικοί ευφάνταστοι Επίσκοποι του Μεσαίωνα, όπως ο Επίσκοπος του Tusculum, υπολόγισαν ότι ο αριθμός των Εκπεσόντων ανέρχεται στα 133.306.668 Αγγέλους! Με ποιόν τρόπο τους υπολόγισαν βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία.
Πάντως ο Ενώχ δεν αρκείται μόνο στην αναφορά του γεγονότος. Μας παραθέτει τα ονόματα των αρχηγών των Εκπεσόντων, καθώς και την τέχνη που δίδαξε ο καθένας από αυτούς στις θυγατέρες των ανθρώπων. Επίσης αναφέρει τα ονόματα των Τεσσάρων Ισχυρών Αγγέλων που ενημέρωσαν το Θεό και ανέλαβαν την πραγματοποίηση της Θείας Δικαιοσύνης, καθώς και τον επίλογο αυτής της ιστορίας: Οι Εκπεσόντες θα παρέμεναν για πάντα δεμένοι στα Τάρταρα (για κάποιους στον 2ο Ουρανό), οι Γίγαντες θα σκοτώνονταν ο ένας από τα χέρια του άλλου, ενώ τα πνεύματά τους θα παρέμεναν δέσμια στη Γη και οι άνθρωποι θα αφανίζονταν από τον Κατακλυσμό. Νομίζω ότι, παρά τις επιθέσεις που έχει δεχτεί, το βιβλίο που αποδίδεται στον Ενώχ ξέρει πολύ καλά τι λέει και πως το λέει. Άς περάσουμε όμως τώρα να δούμε μερικές άλλες ερμηνείες της ιστορίας αυτής καθώς και παραδόσεις που από αυτήν ξεπήδησαν.

Οι Εκπεσόντες ήταν ... εξωγήινοι
Μερικοί οπαδοί της θεωρίας της εξωγήινης επαφής πιστεύουν ότι η Πτώση δεν συνέβη σε Αγγέλους αλλά σε εξωγήινους, οι οποίοι είναι οι Άγγελοι των παραδόσεων. Όπως ισχυρίζεται ο Ζεκάρια Σίτσιν, λοιπόν, οι εξωγήινοι εκείνοι που αποστάτησαν για κάποιο λόγο ενάντια στους αρχηγούς τους, θεωρήθηκαν αποστάτες Άγγελοι και δημιουργήθηκε ολόκληρη αυτή η ιστορία. Μάλιστα, επειδή λόγω των συνθηκών του πλανήτη τους ήταν ιδιαίτερα ψηλοί, γίγαντες στα μάτια των ανθρώπων της Γης και υπεραναπτυγμένοι τεχνολογικά, δημιουργήθηκαν και οι υπόλοιπες παράμετροι του μύθου.

Οι Εκπεσόντες και τα ξωτικά
Μια άλλη παράδοση θέλει τους Εκπεσόντες να έπεσαν άλλοι στη Γη, άλλοι στο νερό και άλλοι παρέμειναν στον αέρα. Ανάλογα με το που έπεσαν, έγιναν και αντίστοιχα πλάσματα, ξωτικά, νεράιδες, νύμφες και τα σχετικά. Μάλιστα, υπάρχει μια παράδοση, ότι την ώρα της Πτώσης κάποιοι Άγγελοι παρέμειναν ουδέτεροι, χωρίς να πάρουν το μέρος ούτε του Θεού αλλά ούτε του Εωσφόρου. Εκείνοι οι Άγγελοι τιμωρήθηκαν με το να εγκλωβιστούν στο υλικό πεδίο μεν αλλά δεν έγιναν Δαίμονες και έτσι διατηρούν την ομορφιά και τις δυνάμεις τους και πολλοί τους συνδέουν με διαφόρων ειδών αιθερικά πλάσματα. Από τους Εκπεσόντες αυτούς, άλλοι είναι φιλικά διακείμενοι στους ανθρώπους και άλλοι προσπαθούν να αποδείξουν στο Θεό ότι μετάνιωσαν. Έτσι περιμένουν την τελική Κρίση, οπότε και θα γίνουν Άγγελοι ξανά…» (15)
Εμπεριστατωμένη η ανάλυση του εκλεκτού αρθρογράφου, όπως και τόσα άλλα άρθρα που φιλοξενούμε στο βιβλίο μας.
Με ταπειν΄τητα μόνο να πούμε, ότι στη σύγχρονη εποχή οι πραγματικοί εκπεσόντες άγγελοι είμαστε εμείς οι ίδιοι οι αμαρτωλοί. Ας συνέλθουμε όσο είναι καιρός για να βλέπουμε κατάματα και τους ανθρώπους και τον Θεό!
Τίποτε άλλο.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Βλέπε και εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία».
2. Γενέσ. γ' 16. Άποκαλ. κ' 10.
3. Ιώβ α' 66'8.
4. Ματθ. δ' 1, ιγ' 25. Ιωάν. ιγ' 2. Εφεσ. δ' 27, στ' 11. Β' Τιμ. 6' 26. Ιακ. δ' 7. Α' Πέτρ. ε' 8. Α' Ιωάν. γ' 8 κ. α.
5. Ιωάν. η' 44.
6. Αποκ. ι6' 79.
7. Ιούδα 6.
8. Ματθ. η' 29.
9. Α' Πέτρ. ε' 8.
10. Α' Κορ. ι' 13
11. Λουκ. η' 12. Β' Κορ. δ' 4. Ματθ. δ' 111. Ίωάν. ιγ' 2 κλπ.
12. Ιωάν. η' 41. Πραξ. ιγ' 10 κ. α.
13. Β' Κορ. 6' 11.
14. Ιακ. δ' 7. Βλ. και Εφεσ. στ' 13. Α' Ιωάν. δ' 4.
15. http://bp1.blogger.com
[Στην πάνω εικόνα: Ο Διάβολος στην Κόλαση, από το Βαπτιστήριο του Σαν Τζιοβάνι (Battistero di San Giovanni),Φλωρεντία, περ. 1274.]http://www.sakketosaggelos.gr/Article/3842/
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

3
Ωραίο θέμα ... να συμπληρώσω ότι ο Ενώχ δεν αποτελεί κάποιο μακρινό πρόσωπο που απλά υπάρχει σε κάποια προ-Χριστιανικά βιβλία .... αλλά είναι ο Προφήτης που θα έρθει μαζί με τον Ηλία για να προστατέψουν και να μας δείξουν τον Αντίχριστο ...ντυμένοι σε σάκους... τις έσχατες μέρες....όπως λέει η Αποκάλυψη.
Οι Εκπεσόντες ήταν ... εξωγήινοι
Μερικοί οπαδοί της θεωρίας της εξωγήινης επαφής πιστεύουν ότι η Πτώση δεν συνέβη σε Αγγέλους αλλά σε εξωγήινους, οι οποίοι είναι οι Άγγελοι των παραδόσεων. Όπως ισχυρίζεται ο Ζεκάρια Σίτσιν, λοιπόν, οι εξωγήινοι εκείνοι που αποστάτησαν για κάποιο λόγο ενάντια στους αρχηγούς τους, θεωρήθηκαν αποστάτες Άγγελοι και δημιουργήθηκε ολόκληρη αυτή η ιστορία. Μάλιστα, επειδή λόγω των συνθηκών του πλανήτη τους ήταν ιδιαίτερα ψηλοί, γίγαντες στα μάτια των ανθρώπων της Γης και υπεραναπτυγμένοι τεχνολογικά, δημιουργήθηκαν και οι υπόλοιπες παράμετροι του μύθου.
Καλά.... Ο Σίτσιν να θυμίσω είναι αυτός που ξεκίνησε την ιστορία με το Nibiru που θα έφερνε τους Elohim το 2012 ... και όλα αυτά τα κουφά... και πούλησε φυσικά χιλιάδες αντίτυπα....
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

4
Εξωγήινοι,νεφελιμ και οτι βάλει ο νους του καθενός!

Προσωπικά έχω αμφιβολίες για την ορθότητα και την αυθεντικότητα του βιβλίου του Ενωχ.


«Και όμως αγαπητοί, ενώ εκείνα έχουν θεσπισθεί ως κανονικά, και αυτά ως αναγιγνωσκόμενα, πουθενά δεν γίνεται λόγος δια τα απόκρυφα. Αλλ’ αυτά είναι επινόησις των αιρετικών, οι οποίοι γράφουν μεν αυτά οπόταν θέλουν, τους χαρίζουν δε και τους προσθέτουν χρόνια, ώστε με το να τα εμφανίζουν ως παλαιά, έχουν δικαιολογία να εξαπατούν με αυτό τους απλοϊκούς. Είναι δε μεγάλη η σκληροκαρδία αυτών που κάνουν αυτό το πράγμα χωρίς να φοβούνται τον λόγο που έχει γραφεί˙ “Μην προσθέτετε τίποτε εις τον λόγον που σας προστάζω και ούτε να αφαιρέσετε κάτι απ’ αυτόν”. Ποιος έπεισε τους απλοϊκούς να πιστεύουν εις τα βιβλία του Ενώχ, αφού δεν υπήρχαν Γραφαί προ Μωυσέως; Πού στηρίζονται όταν λέγουν, ότι ο Ησαΐας έχει απόκρυφα βιβλία, αφού αυτός με παρρησία “κηρύσσει επάνω εις υψηλόν όρος” λέγοντας˙ “Δεν ωμίλησα εις τα κρυφά, ούτε εις σκοτεινόν μέρος της γης”; Πως ο Μωυσής έχει απόκρυφα βιβλία, ο οποίος όταν συνέγραψε το Δευτερονόμιον, “ορκίζεται εις τον ουρανόν και την γην”; Αλλ’ αυτό δεν ανήκει εις κανέναν άλλον παρά εις εκείνους που αισθάνονται γαργαλισμόν εις τ’ αυτιά των, και θεωρούν την ευσέβειαν μέσον υλικού κέρδους και είναι αρεστοί εις τα γυναικάρια. … Διότι μύθοι είναι πραγματικά τα απόκρυφα βιβλία και είναι μάταιον να δίδη κανείς προσοχήν εις αυτά, διότι είναι “βέβηλα και κούφια λόγια”. Διότι αυτά είναι αρχαί αναστατώσεων και σκοπός των είναι η ημισθαρνία των ανθρώπων, οι οποίοι δεν επιδιώκουν την οικοδομήν της Εκκλησίας, αλλά θέλουν αν τιμώνται απ’ αυτούς που εξηπάτησαν, ώστε να τους έχουν αυτούς ωσάν μεγάλους κήρυκας νεωτεριστικών λόγων. Λοιπόν, από τα τοιαύτα βιβλία πρέπει να παρετούμεθα, και αν ακόμη κανείς ευρίσκει εις αυτά κάτι χρήσιμον, όμως είναι καλύτερον να μην πιστεύη κανείς εις αυτά» (μετ. Βασίλειου Φανουργάκη, Μ. Αθανασίου Έργα, ΕΠΕ, Θεσσαλονίκη 1976, τ. 10 σελ. 343-5).

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

5
Αν το βιβλίο του Ενώχ δεν είναι αξιόπιστο, τότε από που μαθαίνουμε λεπτομερώς για την πτώση των αγγέλων ; Αφού η Π.Δ. δεν έχει συνοπτικές πληροφορίες κι όμως η παράδοση της εκκλησίας μιλάει για πτώση, για την επέμβαση του Αρχάγγελου Μιχαήλ και για πολλά άλλα.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

6
Γιατί που μιλάει το βιβλίο του Ενώχ αναλυτικά περι της πτώσεως του εωσφόρου;

Τι λέει το βιβλίο του Ενωχ;
«Σύμφωνα με το βιβλίο του Ενώχ, λοιπόν, οι Άγγελοι εξέπεσαν εξαιτίας της λαγνείας τους ενώ πολλές πηγές αναφέρουν ότι η Πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα και μάλιστα κατά το 1/3 του συνολικού τους αριθμού.

Τι λέει η ΠΔ

¨«Πώς εξέπεσεν εκ του ουρανού ο Εωσφόρος ο πρωΐ ανατέλλων; Συνετρίβη εις τήν γήν ο αποστέλλων πρός πάντα τά έθνη; Σύ είπας εν τη διανοία σου˙ Εις τόν ουρανόν αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τόν θρόνον μου καί έσομαι όμοιος τω Υψίστω˙ νυν δέ εις τόν Άδην κάθεται καί εις τά θεμέλια της γης»

Ησαίας (Κεφ.14,12-15)
Περιγράφεται, επίσης, άπό τόν προφήτη Ιεζεκιήλ στό θρήνο του γιά τήν καταστροφή του βασιλιά της Τύρου: «Ύπερηφανεύθηκε ή καρδιά σου καί είπες: "Θεός είμαι εγώ, κάθησα στό θρόνο του Θεού"... Έσύ ήσουν υπόδειγμα τελειότητας καί στεφάνι ομορφιάς. Ζούσες μέσα στην τρυφή του παραδείσου του Θεού. Φορούσες κάθε πολύτιμο πετράδι... "Ησουν άμεμπτος στή ζωή σου άπό τήν ημέρα πού πλάστηκες, ωσότου αμάρτησες... Επειδή ήσουν όμορφος, ύπερηφανεύθηκε ή καρδιά σου· έτσι, ή σοφία σου διαφθάρηκε μαζί μέ τήν ομορφιά σου. Γιά τίς πολλές σου αμαρτίες σέ πέταξα στή γη...» (Ίεζ. 28:2,12-15,17).



Καί ο Κύριος στό κατά Λουκάν άγιον Ευαγγέλιον λέγει˙ «Εθεώρουν τόν Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα»

Στην Αποκάλυψη μιλάει για την πτώση του Εωσφόρου και για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ(Κεφ.12)

«Καί εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ, ο Μιχαήλ καί οι άγγελοι αυτού επολέμησαν μετά του δράκοντος καί ο δράκων επολέμησε καί οι άγγελοι αυτού καί ουκ ίσχυσαν, ούτε τόπος ευρέθη αυτών έτι εν τω ουρανώ. Καί εβλήθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος ο καλούμενος διάβολος καί ο σατανάς, ο πλανών τήν οικουμένην όλην, εβλήθη εις τήν γην καί οι άγγελοι αυτού μετ’αυτού εβλήθησαν»

Σύμφωνα, ωστόσο, μέ άλλη πατερική εκδοχή, «πρίν άπό τήν πλάση του άνθρωπου, υπήρχε κάποια δυνατότητα στο διάβολο νά μετανοήσει. Αφότου, όμως, δημιουργήθηκε ό κόσμος, φυτεύθηκε ό παράδεισος, πλάστηκε ό άνθρωπος, δόθηκε ή θεϊκή εντολή καί ακολούθησε άπό φθόνο δαιμονικό ό "φόνος" του τιμημένου πλάσματος, άποκλείστηκε ολότελα τό ενδεχόμενο της μετάνοιάς του» (Μέγας Βασίλειος). Ό άγιος Κασσιανός διατυπώνει ώς εξής τήν άποψη αυτή: «Τό πρώτο αμάρτημα τοϋ διαβόλου ήταν ό εγωισμός καί αυτό του στοίχισε τήν πτώση. Δεύτερο αμάρτημά του ήταν ό φθόνος εναντίον του άνθρωπου, πού μόλις είχε πλαστεί καί είχε δεχθεί τήν κλήση γιά μιά δόξα ίδια μ' αυτήν πού εκείνος απολάμβανε πρίν άπό τήν πτώση του. Τό πάθος, λοιπόν, του φθόνου βρήκε τό διάβολο, όταν ακόμα είχε τή δυνατότητα νά σηκωθεί καί ν' ανοίξει διάλογο μέ τόν άνθρωπο. Ή δίκαιη, όμως, απόφαση του Θεού τόν γκρέμισε οριστικά. Δέν θά μπορεί στό εξής νά ορθοποδήσει ούτε να στρέψει το βλέμμα του προς τά πάνω».

Συμπέρασμα:Yπάρχουν πολλά χωρία που μιλάνε για την πτώση του Εωσφόρου.
Το βιβλίο του Ενωχ λέει οτι έγινε λόγω λαγνείας!!

ενώ ΚΔ,ΠΔ και πατερική παράδοση ,λόγω υπερηφάνειας και μάλιστα πριν την δημιουργία του ανθρώπου.

Aρα;
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

7
dominique έγραψε:Γιατί που μιλάει το βιβλίο του Ενώχ αναλυτικά περι της πτώσεως του εωσφόρου;

Τι λέει το βιβλίο του Ενωχ;
«Σύμφωνα με το βιβλίο του Ενώχ, λοιπόν, οι Άγγελοι εξέπεσαν εξαιτίας της λαγνείας τους ενώ πολλές πηγές αναφέρουν ότι η Πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα και μάλιστα κατά το 1/3 του συνολικού τους αριθμού.

Τι λέει η ΠΔ

¨«Πώς εξέπεσεν εκ του ουρανού ο Εωσφόρος ο πρωΐ ανατέλλων; Συνετρίβη εις τήν γήν ο αποστέλλων πρός πάντα τά έθνη; Σύ είπας εν τη διανοία σου˙ Εις τόν ουρανόν αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τόν θρόνον μου καί έσομαι όμοιος τω Υψίστω˙ νυν δέ εις τόν Άδην κάθεται καί εις τά θεμέλια της γης»

Ησαίας (Κεφ.14,12-15)
Περιγράφεται, επίσης, άπό τόν προφήτη Ιεζεκιήλ στό θρήνο του γιά τήν καταστροφή του βασιλιά της Τύρου: «Ύπερηφανεύθηκε ή καρδιά σου καί είπες: "Θεός είμαι εγώ, κάθησα στό θρόνο του Θεού"... Έσύ ήσουν υπόδειγμα τελειότητας καί στεφάνι ομορφιάς. Ζούσες μέσα στην τρυφή του παραδείσου του Θεού. Φορούσες κάθε πολύτιμο πετράδι... "Ησουν άμεμπτος στή ζωή σου άπό τήν ημέρα πού πλάστηκες, ωσότου αμάρτησες... Επειδή ήσουν όμορφος, ύπερηφανεύθηκε ή καρδιά σου· έτσι, ή σοφία σου διαφθάρηκε μαζί μέ τήν ομορφιά σου. Γιά τίς πολλές σου αμαρτίες σέ πέταξα στή γη...» (Ίεζ. 28:2,12-15,17).



Καί ο Κύριος στό κατά Λουκάν άγιον Ευαγγέλιον λέγει˙ «Εθεώρουν τόν Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα»

Στην Αποκάλυψη μιλάει για την πτώση του Εωσφόρου και για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ(Κεφ.12)

«Καί εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ, ο Μιχαήλ καί οι άγγελοι αυτού επολέμησαν μετά του δράκοντος καί ο δράκων επολέμησε καί οι άγγελοι αυτού καί ουκ ίσχυσαν, ούτε τόπος ευρέθη αυτών έτι εν τω ουρανώ. Καί εβλήθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος ο καλούμενος διάβολος καί ο σατανάς, ο πλανών τήν οικουμένην όλην, εβλήθη εις τήν γην καί οι άγγελοι αυτού μετ’αυτού εβλήθησαν»

Σύμφωνα, ωστόσο, μέ άλλη πατερική εκδοχή, «πρίν άπό τήν πλάση του άνθρωπου, υπήρχε κάποια δυνατότητα στο διάβολο νά μετανοήσει. Αφότου, όμως, δημιουργήθηκε ό κόσμος, φυτεύθηκε ό παράδεισος, πλάστηκε ό άνθρωπος, δόθηκε ή θεϊκή εντολή καί ακολούθησε άπό φθόνο δαιμονικό ό "φόνος" του τιμημένου πλάσματος, άποκλείστηκε ολότελα τό ενδεχόμενο της μετάνοιάς του» (Μέγας Βασίλειος). Ό άγιος Κασσιανός διατυπώνει ώς εξής τήν άποψη αυτή: «Τό πρώτο αμάρτημα τοϋ διαβόλου ήταν ό εγωισμός καί αυτό του στοίχισε τήν πτώση. Δεύτερο αμάρτημά του ήταν ό φθόνος εναντίον του άνθρωπου, πού μόλις είχε πλαστεί καί είχε δεχθεί τήν κλήση γιά μιά δόξα ίδια μ' αυτήν πού εκείνος απολάμβανε πρίν άπό τήν πτώση του. Τό πάθος, λοιπόν, του φθόνου βρήκε τό διάβολο, όταν ακόμα είχε τή δυνατότητα νά σηκωθεί καί ν' ανοίξει διάλογο μέ τόν άνθρωπο. Ή δίκαιη, όμως, απόφαση του Θεού τόν γκρέμισε οριστικά. Δέν θά μπορεί στό εξής νά ορθοποδήσει ούτε να στρέψει το βλέμμα του προς τά πάνω».

Συμπέρασμα:Yπάρχουν πολλά χωρία που μιλάνε για την πτώση του Εωσφόρου.
Το βιβλίο του Ενωχ λέει οτι έγινε λόγω λαγνείας!!

ενώ ΚΔ,ΠΔ και πατερική παράδοση ,λόγω υπερηφάνειας και μάλιστα πριν την δημιουργία του ανθρώπου.

Aρα;

Συμφωνώ με όσα λες αλλά όλα αυτά που λες στο σύνολο τους βασίζονται σε προγενέστερες πηγές. Το ερώτημα μου είναι από που ξεκίνησαν όλα αυτά περί των έκπτωτων; Ποιο δηλαδή ήταν το αρχαιότερο κείμενο από το οποίο αντλούμε στοιχεία για την πτώση των Αγγέλων ;

Για παράδειγμα το « Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού » , από που μαθαίνουμε ότι το είπε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ;

Το βιβλίο του Ενώχ είναι πιθανόν ένα βιβλίο από το οποίο αντλούσε η Εκκλησία πληροφορίες.

Ουσιαστικά μας λέει για την πτώση με πρωταγωνιστή τον Σεμιάζα (αντί Εωσφόρου) , περιγράφει και τα ονόματα όλων των έκπτωτων και γενικά περιέχει πολλές πληροφορίες οι οποίες δεν είναι επί του θέματος.

Γνωρίζεις εσύ κάποια άλλη πηγή από την οποία μαθαίνουμε για τους έκπτωτους Ορθόδοξη ;

Γιατί αν διαβάσει κανείς τον Ενώχ- όπως π.χ. ο φίλος Spartan - θα γελάνε και τα μουστάκια του (που λέει ο λόγος) για όσα λέει περί νεφελίμ και ένωσης μεταξύ έκπτωτων και ανθρώπων....

νομίζω ότι αν αποδειχθεί πως το βιβλίο του Ενώχ είναι αξιόπιστο τότε δικαιώνουμε τι θεωρία του , ε ; :music:

Περί του βιβλίου του Ενώχ : http://thesecretrealtruth.blogspot.com/ ... z2Zu64wssR
___________________
Το βιβλίο του Ενώχ ήταν σεβαστό εξίσου και από τους χριστιανούς και από τους εβραίους, αλλά αργότερα κρίθηκε αρνητικά από ισχυρούς θεολόγους εξαιτίας των επίμαχων αναφορών του πάνω στη φύση και τις ενέργειες των έκπτωτων αγγέλων. Οι ενωχιανές γραφές, μαζί με πολλές άλλες γραφές που αφαιρέθηκαν (ή χάθηκαν) από τη Βίβλο, αναγνωρίστηκαν ευρέως από πολλούς εκκλησιαστικούς πατέρες των παλαιών εποχών ως απόκρυφες γραφές.

Για να καταλάβουμε καλύτερα τον πιθανό λόγο της παράλειψής του από τη Βίβλο πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον όρο «απόκρυφα». ‘Απόκρυφος’ σημαίνει ‘κρυμμένος, μυστικός’. Αρχικά ήταν ένας όρος επαινετικός και όταν άρχισε να σχετίζεται με τα ιερά και θρησκευτικά βιβλία σήμαινε ότι το περιεχόμενό τους ήταν αρκετά δοξασμένο ώστε να είναι διαθέσιμα στο ευρύ κοινό. Σιγά σιγά έγινε αποδεκτή η ιδέα ότι τέτοιου είδους βιβλία έπρεπε να διαβάζονται μόνο από σοφούς. Συνεπώς ο όρος «απόκρυφος» άρχισε να παίρνει αρνητική σημασία εξαιτίας του ορθόδοξου σκεπτικού να παραμείνουν στο σκοτάδι και να μη γίνουν γνωστές οι διδαχές των βιβλίων αυτών. Τα απόκρυφα βιβλία διαβάζονταν μόνο στους εσωτερικούς κύκλους των αφοσιωμένων πιστών. Το ιερατείο, το οποίο δεν επετράπη να εισέλθει σε τέτοιους κύκλους γιατί δε θεωρούταν διαφωτισμένο, έκρινε τα απόκρυφα βιβλία ως αιρετικά και των οποίων η ανάγνωση απαγορεύτηκε από όλους.

Το βιβλίο του Ενώχ κρίθηκε ως αιρετικό από τους μετέπειτα εκκλησιαστικούς πατέρες κυρίως επειδή το θέμα του αφορούσε τη φύση και τις πράξεις των έκπτωτων αγγέλων. Στην πραγματικότητα αυτό τους εξόργισε. Και ορισμένοι ραβίνοι δε πίστευαν καν σε αυτό. Πιθανώς κρίθηκε τόσο βέβηλο ώστε να το αποκηρύξουν, να το καταραστούν, να το απαγορεύσουν, ακόμη και να το κάψουν. Τελικά το βιβλίο χάθηκε (ή βολικά ξεχάστηκε) για χιλιάδες χρόνια.

Αλλά με μία μυστηριώδη εμμονή το Βιβλίο του Ενώχ βρήκε το δρόμο του πίσω στην κυκλοφορία πριν δύο αιώνες.

Το 1773 φήμες ενός επιζώντος αντιγράφου του βιβλίου οδήγησαν το σκωτσέζο εξερευνητή James Bruce στη μακρινή Αιθιοπία, Οι διαδόσεις ήταν αληθινές, το Βιβλίο του Ενώχ φυλασσόταν από την αιθιοπική εκκλησία, η οποία το είχε τοποθετημένο δίπλα από άλλα βιβλία της Βίβλου. Ο Bruce εξασφάλισε όχι ένα αλλά τρία αντίγραφα του βιβλίου και τα έφερε πίσω στην Ευρώπη και τη Βρετανία. Όταν το 1821 ο Δρ. Richard Laurence, ένας εβραίος καθηγητής στην Οξφόρδη, παρουσίασε την πρώτη αγγλική μετάφραση του βιβλίου, ο μοντέρνος κόσμος κέρδισε μία πρώτη ματιά στα απαγορευμένα ενωχιανά μυστικά.

Πολλοί ειδικοί ισχυρίζονται ότι η παρούσα μορφή του βιβλίου του Ενώχ γράφηκε κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα π.Χ. και ήταν δημοφιλές και λαοφιλές για τουλάχιστον 500 χρόνια. Το προγενέστερο αιθιοπικό κείμενο προφανώς γράφηκε με το πρότυπο ενός ελληνικού χειρόγραφου του βιβλίου, το οποίο με τη σειρά του ήταν αντίγραφο ενός προγενέστερου κειμένου. Το πρωτότυπο γράφηκε σε σημιτική γλώσσα, ίσως και αραμαϊκά.

Αν και κάποτε πιστευόταν ότι είναι προ-χριστιανικό (οι ομοιότητες στη χριστιανική διδασκαλία και ορολογία είναι εντυπωσιακές), πρόσφατες ανακαλύψεις αντιγράφων του βιβλίου στη Νεκρά Θάλασσα αποδεικνύουν πλέον ότι υπήρχε πριν την εποχή του Χριστού. Αλλά η ημερομηνία της πρωτότυπης γραφής στην οποία βασίζονται αυτά τα αντίγραφα καλύπτονται από ασάφεια. Με μία λέξη και απλά… είναι πολύ παλιά.

Σε μεγάλο βαθμό οι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι το βιβλίο δε περιέχει τις αυθεντικές λέξεις του αρχαίου βιβλικού πατριάρχη Ενώχ, εφόσον είχε ζήσει χιλιάδες χρόνια πριν την πρώτη εμφάνιση του αποδοθέντος σε αυτόν βιβλίου.

Παρά την άγνωστη του προέλευση, οι χριστιανοί κάποτε αποδέχονταν τα λεγόμενα του Βιβλίου του Ενώχ ως αυθεντικά χειρόγραφα, ιδιαίτερα το χωρίο που αναφέρεται στους έκπτωτους και την προφητική τους κρίση. Στην πραγματικότητα πολλές από τις ιδέες και σκέψεις που χρησιμοποιήθηκαν από το Χριστό φαίνονται συνδεδεμένες με τους όρους και τις ιδέες του Βιβλίου του Ενώχ. Είναι δύσκολο να μη λάβουμε υπόψη μας το συμπέρασμα ότι ο Ιησούς όχι μόνο διάβασε το βιβλίο, αλλά επίσης το σεβάστηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να υιοθετήσει και να επεξεργαστεί με ακρίβεια συγκεκριμένες περιγραφές για την επερχόμενη βασιλεία και το θέμα της αναπόφευκτης κρίσης από τους αμαρτωλούς.


Περίληψη του βιβλίου του Ενώχ

Κάποιοι λοιπόν ισχυρίζονται πως ό,τι είναι σήμερα γνωστό ως το βιβλίο του Ενώχ, είναι στην πραγματικότητα μία συλλογή γραμμένη από εβραίους συγγραφείς από διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Αυτό που έχουν κοινό είναι ότι όλα αποδίδονται στον προκατακλυσμιαίο Ενώχ.
Ο Ενώχ, ο έβδομος πατριάρχης από τη δημιουργία, ήταν ένας ενάρετος άνθρωπος, που έζησε την αμαρτωλή εποχή πριν τον κατακλυσμό, τον οποίο ο Θεός «πήρε» από τον κόσμο μετά από 365 χρόνια επίγειας ζωής. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι στο βιβλίο του Ενώχ υπάρχουν ορισμένες παραδόσεις που σχετίζονται με το Νώε. Κάποια στιγμή αυτά τα διάφορα αποσπάσματα συλλέχθηκαν και οργάνωσαν σε πέντε μικρότερα «βιβλία» το βιβλίο του Ενώχ.

1. Το βιβλίο των Παρατηρητών (1ο βιβλίο)

Είναι γενικώς αναγνωρισμένο ότι είναι μία εισαγωγή όλου του βιβλίου του Ενώχ, καθώς το κυρίως θέμα αυτής της ανθολογίας είναι η τελική κρίση.

Είναι το μέρος του βιβλίου που αναφέρεται στο επίμαχο αυτό σημείο της πτώσης των αγγέλων (Παρατηρητές). Και τα ονόματα αυτών: Σεμιάζας, ο αρχηγός μεταξύ όλων, Αρακίμπα, Αζαήλ, Ραμιήλ, Δανήλ, Εζεκήλ, Μπαραγκιζάλ, Αρμάρος, Μπαταρήλ, Ανανήλ, Ζακιήλ, Σαμσαπιήλ, Σαταρήλ, Τουρήλ, Ιομζαήλ, Σαριήλ.

Περιγράφει πως οι έκπτωτοι αυτοί άγγελοι έρχονται σε ερωτική επαφή με τις γήινες γυναίκες και γεννούν γιγάντιους απογόνους (Νέφελιμ), ερχόμενοι σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Οι άγγελοι αυτοί μετέδωσαν στους ανθρώπους απαγορευμένες γνώσεις και ικανότητες, Οι γίγαντες που προήλθαν από τη συνεύρεση αγγέλων – ανθρώπων σκόρπισαν πολύ αίμα στη γη. Σε αυτή την αφήγηση βλέπουμε περιγραφές βεβήλωσης των μυστηρίων. Οι έκπτωτοι εξέθεσαν την απόκρυφη και θεόπνευστη σοφία στις επίγειες γυναίκες με τρόπο ασεβή και να παίρνουν με βάναυση δύναμη πλεονεκτήματα από αυτή τη βεβήλωση του θεϊκού νόμου, με αποτέλεσμα την επικράτησή τους. Μόνο ένας κατακλυσμός θα μπορούσε να εξαλείψει αυτή τη μόλυνση και τη διαφθορά, και να προετοιμάσει το δρόμο για την αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου, η οποία διαταράχθηκε από αυτά τα έκνομα πλάσματα… Ο Μιχαήλ, ο Γαβριήλ και ο Ραφαήλ άκουσαν τις εκκλήσεις των ταλαιπωρημένων, ανθρώπων απευθύνθηκαν στο Θεό κατηγορώντας τους έκπτωτους. Οι έκπτωτοι άγγελοι τιμωρήθηκαν και τα παιδιά τους καταστράφηκαν. Στον άγγελο Ουριήλ ανατέθηκε να πάει στο Νώε και να τον καθοδηγήσει να φτιάξει την κιβωτό, προκειμένου να σωθεί το ανθρώπινο γένος από την επερχόμενη καταστροφή. Έπειτα παρουσιάζεται ο Ενώχ να ανεβαίνει στους ουρανούς και να του ανατίθεται η αποστολή να ανακοινώσει στους αγγέλους ότι δε θα βρουν συγχώρεση και ειρήνη, και ότι το πνεύμα των Νέφελιμ θα παρέμενε στη γη. Τελειώνοντας το πρώτο αυτό χωρίο κάνει αναφορά στα ταξίδια του πατριάρχη σε μέρη όπου δεν είχε πατήσει άνθρωπος.


:0607
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΟ «ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ»

8
dominique έγραψε: ¨«Πώς εξέπεσεν εκ του ουρανού ο Εωσφόρος ο πρωΐ ανατέλλων; Συνετρίβη εις τήν γήν ο αποστέλλων πρός πάντα τά έθνη; Σύ είπας εν τη διανοία σου˙ Εις τόν ουρανόν αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τόν θρόνον μου καί έσομαι όμοιος τω Υψίστω˙ νυν δέ εις τόν Άδην κάθεται καί εις τά θεμέλια της γης»

Ησαίας (Κεφ.14,12-15)

Καλό ,ε; :dance2:
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ιστορικά θέματα για την Εκκλησία”

cron