Η περιγραφή του Ιησού Χριστού από τον Πούβλιο Λέντουλο

1
Μεγάλη διχογνωμία υπάρχει ανάμεσα σε δύο θέσεις που σχολιάζουν την εμφάνιση του Ιησού Χριστού όσο ακόμα ήταν εν ζωή και δίδασκε στην Ιουδαία.

Το κείμενο - επιστολή που αποδίδεται στον υπογράφων με όνομα : Πούβλιος Λέντουλος - ο οποίος ήταν σύμφωνα με την μία θέση ο κυβερνήτης της Ιερουσαλήμ (φερόμενος ως προκάτοχος του Ποντίου Πιλάτου στη διοίκηση της ρωμαϊκής επαρχίας της Ιουδαίας) - αναφέρει με λεπτομέρεια την εμφάνιση του Ιησού Χριστού και σύμφωνα με το κείμενο ο Καίσαρας καλείται να αποφασίσει και να διατάξει τον Πούβλιο πως να αντιμετωπίσει το πρόσωπο αυτό.

Η διχογνωμία υπάρχει σχετικά με την γνησιότητα του κειμένου, αφού η μία πλευρά θεωρεί αυτό άκυρο και πλαστό. Από την άλλη υπάρχουν υποστηριχτές που το θεωρούν γνήσιο και ακριβές. Τι πιστεύεται εσείς ;

Το κείμενο όπως δίδεται από την wiki: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE% ... E%BF%CF%82
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
Ήκουσα, ώ Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης, ό,τι σοι γράφω νυν περί ανθρώπου, δηλαδή λίαν εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού. Ενώ ο λαός θεωρεί αυτόν θεόν, οι δε μαθηταί αυτού λέγουσιν ότι είναι Υιός Θεού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης και παντός ότι εν αυτοίς ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, ώ Καίσαρ, ακούονται καθ' έκαστην θαυμαστά πράγματα περί του ανθρώπου τούτου. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια μίας λέξεως. Είναι ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζωσι αυτόν αναγκάζωνται να αγαπώσι και να φοβώνται αυτόν.
Έχει την κόμην μέχρι των ώτων χρώματος καρύου, εκείθεν μέχρι των ωμοπλατών κρεόχρουν αλλά μάλλον στιλπνήν, διχάζεται δε αυτή εν τω μέσω κατά το σύστημα των Ναζωραίων.
Το μέτωπόν του είναι λείον, το πρόσωπόν του άνευ ρυτίδων ή κηλίδος, η ρις αυτού και τα χείλη κανονικότατα. Το γένειον πυκνόν και χρώματος του αυτού ως η κόμη, δεν είναι μακρόν και διχάζεται εις το μέσον. Το βλέμμα του είναι σοβαρόν και εμποιεί φόβον, έχει δε δύναμιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να προσείδη αυτόν ατενώς. Όταν επιτιμά εμποιεί φόβον, όταν δε πονεί τότε κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαριής μετά σοβαρότητος. Λέγουσι ότι ουδέποτε ώφθη γελών αλλά πλειστάκις κλαίων. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας, εν τη συνομιλία του ευαρεστεί πάντας. Δυσκόλως εμφανίζεται αλλά όταν εμφανισθή σου φέρεται μετριοφρόνως και έχει το ωραιότερον παράστημα του κόσμου. Είναι δε ωραίος ως και η μήτηρ αυτού, ήτις εισί η ωραιοτέρα γυνή εξ όσων εθεάθησαν εις ταύτα τα μέρη.
Εάν όμως, η Σεβαστή Σου Μεγαλειότης, ώ Καίσαρ, ποθεί να ίδει αυτόν, ως μοι έγραφες άλλοτε, γνώρισόν μοι τούτο, ίνα αποστείλω αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασε τι, είναι κάτοχος πάσης γλώσσης και πάσης επιστήμης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν, πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλά όταν εμφαίνεται ενώπιον αυτών τρέμωσι και θαυμάζωσιν αυτόν. Λέγουσι ότι ουδέποτε άνθρωπος ως ούτος ενεφανίσθη εις ταύτα τα μέρη. Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθη η διδασκαλία αυτού. Πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλι μοι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ώ Καίσαρ.
Πολύ με παραινούσιν οι μοχθηροί ούτοι Εβραίοι.

Λέγουσιν οτί ουδέποτε δυσηρέστησεν τινά, αλλά μάλλον το αγαθόν εποίησεν. Όλοι όσοι γνωρίζωσιν αυτόν λέγουσιν ότι ευηρεστήθησαν παρ' αυτού. Εν τούτοις, ώ Καίσαρ, είμαι πρόθυμος να υπακούσω την Σην Μεγαλείοτητα εις ότι μοι διατάξει.

Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτίωνος 7ης Σελήνης Ι
Πουβέλιος Λεόντιος - Διοικητής Ιουδαίας.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Πούβλιος Λέντουλος και η εμφάνιση του Ιησού Χριστού

2
Ενδιαφέρον Laptona. Δυστυχώς, πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί.

Να και το κείμενο που το συνοδεύει στο Wikipedia:

Το όνομα Πούβλιος Λέντουλος (Λατινικά: Publius Lentulus, παραφρασμένο και ως Πουβέλιος Λεόντιος) δανείστηκε από ρωμαϊκή οικογένεια πατρικίων του 1ου αιώνα π.Χ. και δόθηκε σε ένα πλασματικό πρόσωπο, καθώς η επιστολή την οποία υπογράφει είναι πλαστή στο σύνολό της για μια σειρά από λόγους:

- Η υπογραφή: Δεν υπήρξε ποτέ κυβερνήτης (ή διοικητής) της Ιερουσαλήμ ή έπαρχος (ή επίτροπος) της Ιουδαίας (όπως ο Πιλάτος) ή τετράρχης ή άλλος ηγεμόνας της περιοχής γνωστός με το όνομα Λέντουλος.

- Η προσφώνηση: Ένας Ρωμαίος κυβερνήτης δεν θα απευθυνόταν στη Σύγκλητο (ή τον Αυτοκράτορα) με τον τρόπο που γίνεται στην εν λόγω επιστολή.

- Η φρασεολογία: Ένας Ρωμαίος συγγραφέας δεν θα χρησιμοποιούσε εβραϊκά ιδιώματα (π.χ. “υιοί των ανθρώπων”).

- Η γλώσσα: Η επιστολή έχει χαρακτηριστικά μεταφρασμένου κειμένου από τα Ελληνικά στα Λατινικά, ώστε δεν μπορεί να απευθύνεται σε Ρωμαίους.

- Η αναλογία: Δεν δικαιολογείται το μεγαλύτερο μέρος της ενημέρωσης για ένα άτομο να επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες της εξωτερικής του εμφάνισης, σαν να ήταν περιγραφή έργου τέχνης.

- Το ύφος: Δεν δικαιολογείται η χρησιμοποίηση κοσμητικών επιθέτων υποκειμενικής αξίας, σαν να ήταν λογοτεχνικό έργο.

- Η διασταύρωση: Η επιστολή επικαλείται μαρτυρίες τρίτων, πράγμα που σημαίνει ότι δεν εκφράζει απαραίτητα την προσωπική άποψη του συντάκτη, ώστε θα μπορούσε να ειπωθεί ότι, ναι μεν η υπογραφή είναι πλαστή, όμως οι μαρτυρίες είναι αληθινές. Αλλά και αυτό αποκλείεται, επειδή η περιγραφή του Ιησού δεν συνάδει με καμία σχετική αναφορά στα βιβλία της Αγίας Γραφής (π.χ. Ησαΐας 53:2 "ουκ είχεν είδος ουδέ κάλλος").
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ιστορικά θέματα για την Εκκλησία”