Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

64
dominique έγραψε:Oχι βέβαια δεν είναι ορθόδοξο να διατάζεις να σκοτώσουν κάποιους,δεν είναι ορθόδοξο να πορνεύεις ,να κλέβεις κ.τ.λ..
Ορθόδοξο είναι να μετανοείς και να διορθώνεις τα λάθη σου.
Γιατί μενουμε μονο στην δολοφονία(ναι κακώς έγινε,μέγα κακό,αλλα έγινε)και δεν κοιτάμε το παρακάτω;
Ή δεν πιστεύουμε οτι υπάρχει για την Ορθοδοξία το παρακάτω;

Δεν κουκουλώνουμε τίποτα,αντιθέτως,μακάρι να βγαίνανε όλα τα στοιχεία ,αλλά για να βγουνε τα στοιχεία,πρέπει να διαβάσουμε αυτά τα κείμενα που υπάρχουν.Και όταν τα διαβάσουμε να δώσουμε βάση και σε αυτά,οχι να τα απορρίπτουμε κατευθείαν.


Δεν αρνιέται κανείς οτι έδωσε την εντολή,εδω όλοκληρος Αμβρόσιος δεν τον άφηνε να κοινωνήσει,για να τον αφήσει μετά απο το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα,σημαίνει οτι δεχτηκε την μετάνοια του.
Δεν ξέρω,πιστεύω οτι ο άγιος που ζούσε και τότε κάτι καλύτερο θα ήξερε για να του επιτρέψει να κοινωνήσει.

Αγιος Νικόδημος-Συναξαριστής->http://analogion.gr/logos/b/62-synaxaristis1
σελ.387

Και ξαναλέω,αν σας σκανδαλίζει οτι αναφέρεται ως άγιος,ωραία να το δεχτώ,το αν είναι ομως ή οχι ,δεν είναι θέμα σερβιρίσματος,αλλα κρίσις του Θεού.

Η Ευαγγελία έβαλε ένα πολύ ωραίο παράδειγμα,ο ληστής με ενα μνήσθητι κερδισε τον Παράδεισο.


Αυτόν τον ληστή,η εκκλησία μας τον έχει ως άγιο,εορτάζει 12 Οκτώβρη(ελπίζω να μην πείτε εδω γιατί τον έκαναν άγιο,αφού δεν έκανε τίποτα,μάλιστα ήταν και ληστής)
Μάλιστα υπαρχει μαρτυρία αγίου για αυτόν->http://apantaortodoxias.blogspot.gr/201 ... _7589.html

Για ποιον λόγο έγινε άγιος;
Ο ληστής εξομολογήθηκε σωστά πάνω στο σταυρό. Μετάνιωσε. Κατηγόρησε τον εαυτό του. Ομολόγησε τις αμαρτίες του. Δεν προέβαλε δικαιολογίες. Πεθύμησε την αιωνιότητα. Κι ο Θεός της αγάπης και της συγγνώμης, ο Ιησούς, ξεψυχώντας ως άνθρωπος, ως Θεός πήρε για συνοδό Του στη Βασιλεία Του ένα διάσημο κακούργο! Ο ληστής «αυθημερόν» στον Παράδεισο!
Το αν είναι άγιος ή όχι ένας άγιος εμείς πραγματικά πολύ δύσκολα το ξέρουμε, αυτό που ξέρουμε όμως είναι αν τον αναγνωρίζουμε ως άγιο ή αν δεν τον αναγνωρίζουμε ως άγιο. Όπως λέει και ο Χριστός, ο καλός ποιμένας αναγνωρίζεται από το ποίμνιο, και όσα ειπώθηκαν είναι ακριβώς επειδή μας φαίνεται περίεργο να είναι Άγιος.

Μεν μπερδεύουμε λοιπόν τα δύο αυτά παραδείγματα . Ο Ληστής μετανόησε και συγχωρέθηκε πάνω στο σταυρό σε αντίθεση με τον άλλο ληστή που δεν πίστεψε. Ο Παύλος εδίωκε τους χριστιανούς και τους φόνευε και μετανόησε και έγινε ισαπόστολος. Όμως όπως λες και εσύ , Για ποιον λόγο έγινε άγιος; ( ο Θεοδόσιος;)

Μάλλον ξεχνάς ότι οι Ρωμαίοι είχαν σαν παράδοση να θεοποιούν του αυτοκράτορες τους. Ως εκ τούτου, ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, κατά πάσα πιθανότητα αγιοποιήθηκε ακριβώς λόγω παράδοσης :hmmm και όχι για κάποιο άλλο λόγο που ίσως φαντάζεσαι. Το ότι μετανόησε, νομίζω πως φαίνεται από το γεγονός ότι ο Αμβρόσιος τον συγχώρεσε, αλλά πέρα από αυτό, δεν μπορούμε να ταυτίσουμε το Θεοδόσιο, με το πρότυπο του άγιου της Ορθοδοξίας.

Ας δούμε το βίο του Αμβρόσιου για παράδειγμα που είναι κατεξοχήν πρότυπο αγίου:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE% ... F%89%CE%BD
Ο Αμβρόσιος γεννήθηκε το έτος 339 στην πόλη Τρέβηροι (σημ. Trier της Γερμανίας). Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί. Σε νεαρή ηλικία έχασε τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Έπαρχος της Γαλατίας. Το έτος 353 εγκαταστάθηκε για σπουδές στη Ρώμη. Σπούδασε ρητορική και την ελληνική γλώσσα. Σταδιοδρόμησε αρχικά ως δικηγόρος στο Σίρμιο (σημ. Sremska Mitrovica στη Σερβία), αλλά οι ικανότητές του εκτιμήθηκαν από τη ρωμαϊκή πολιτεία και διορίστηκε το έτος 370 διοικητής (consularis) των Επαρχιών Λιγουρίας και Αιμιλίας με έδρα τα Μεδιόλανα (Μιλάνο). Η άσκηση των διοικητικών του καθηκόντων υπήρξε υποδειγματική και όλοι, αρειανόφρονες και ορθόδοξοι, τον εκτιμούσαν.
Το έτος 374 ο επισκοπικός θρόνος του Μιλάνου χήρεψε. Ξέσπασαν, τότε, ταραχές για τη διαδοχή του εκλιπόντα αρειανόφρονα επισκόπου Αυξεντίου και ο Αμβρόσιος προσπάθησε να ηρεμήσει το πλήθος. Εκείνη τη στιγμή, κάποιος από τους συγκεντρωμένους, πιθανώς μικρό παιδί, φώναξε: "Ambrosium episcopum" (τον Αμβρόσιο επίσκοπο). Το πλήθος συναίνεσε στην ιαχή και, ο κατηχούμενος ακόμα Αμβρόσιος, βαπτίστηκε και ύστερα από μια βδομάδα, στις 7 Δεκεμβρίου του 374, χειροτονήθηκε επίσκοπος. Ως επίσκοπος, βοηθήθηκε στο έργο του από τον πρεσβύτερο Σιμπλικιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με την ανατολική γραμματεία και θεολογία.
Το ποιμαντικό του έργο υπήρξε πολύ πετυχημένο. Έθεσε στη διάθεση της Εκκλησίας την περιουσία του, οικοδόμησε ναούς, κήρυττε, εργάστηκε για τη θεολογική κατάρτιση των κληρικών του και στήριξε το μοναχισμό. Αντιμετώπισε με επιτυχία τον Αρειανισμό και συνέβαλε στη σύγκληση των Συνόδων του Σιρμίου (380), της Ακυλείας (Τεργέστης), το έτος 381, και της Ρώμης (382). Στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο (381) διαφώνησε με την απόφαση να γίνει δεκτός ως κανονικός επίσκοπος Αντιοχείας ο Φλαβιανός και να χειροτονηθεί ο Νεκτάριος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Επιτέθηκε με σθένος κατά του παγανισμού.
Εξαιτίας της υψηλής του παιδείας, του χαρακτήρα, αλλά και του κύρους του, είχε άριστες σχέσεις με το αυτοκρατορικό περιβάλλον και υπήρξε σύμβουλος των αυτοκρατόρων Γρατιανού, Βαλεντινιανού Β' και του Θεοδοσίου. Δε δίστασε μάλιστα να τους επικρίνει για την πολιτική που ασκούσαν, αλλά και να τους επηρεάζει υπέρ των ορθόδοξων συμφερόντων.
Ο Αμβρόσιος υπήρξε ο άνθρωπος και ο ποιμένας που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Αυγουστίνου, ο οποίος τον μνημονεύει πολλές φορές στις Εξομολογήσεις του. Συνέβαλε αποφασιστικά στη μεταστροφή του ιερού άνδρα από το Μανιχαϊσμό στο Χριστιανισμό, ενώ αργότερα τον βάπτισε.
Στις αρχές του έτους 397 αρρώστησε και στις 4 Απριλίου κοιμήθηκε. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις 7 Δεκεμβρίου. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

65
Το ξαναβάζω μήπως κάποιοι δεν το είδαν:

Εγώ ξέρω ότι " το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού ", πόσο μάλλον Μέγα και Αγίου.
Και για να μην παρεξηγηθώ πάλι, δεν τον καταδικάζω, όπως δεν καταδικάζω κανέναν ό,τι και να έχει κάνει.
Μόνος Κριτής είναι ο Χριστός.
Αναγνωρίζω ότι μπορεί να μετανόησε και να συγχωρέθηκε και να κέρδισε τον Παράδεισο.
Αλλά και άγιος;
Μου φαίνεται υπερβολικό, ψέμματα να πω;
Ήξερα ότι ο Θεός τοποθετεί δίπλα Του Σκεύη άρτια και αράγιστα, όχι σπασμένα και επανα-συγκολλημένα. (Αυτό το καταλαβαίνει όποιος ξέρει την παραβολή με το ραγισμένο σκεύος , το ποτήρι δηλαδή, και τον Βασιλιά. Ένας Βασιλιάς μπορεί να επιτρέψει να υπάρχει στην σκευοθήκη Του ένα ποτήρι που κάποτε έπεσε κι έσπασε και μετά το κόλλησαν και ξανάγινε σκεύος, όμως να πιει από αυτό;
Όχι, αυτό δεν πιστεύω ότι ταιριάζει σε ένα Βασιλιά. Σε έναν Βασιλιά (και μάλιστα στο Βασιλιά των βασιλέων) αρμόζει να πίνει από αψεγάδιαστο σκεύος, καθαρό κι ολόλαμπρο. Όχι με εμφανή τα ραγίσματα και τις ραφές από τη συγκόλληση πάνω του.
Και το "σκεύος" που λέγεται Θεοδόσιος είχε γίνει χίλια κομμάτια....) - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... x8CJc.dpuf
Από κει και πέρα, πιστεύω ότι εκτός των άλλων είναι και τρομερά επικίνδυνο να λέμε ότι κάποιος μπορεί να σφάξει μια ολόκληρη πόλη και να διάγει βίο ακατάστατο και επικριτέο (λίαν επιεικώς) , αλλά ύστερα να μετανιώσει, να "πεθυμήσει τον Παραδεισο", να κερδίσει τον Παράδεισο, και μετά από όλα αυτά να αγιάσει κιόλας!
Να σωθεί, να πάει τελικά στον Παράδεισο, άντε το δέχομαι ότι οριακά μπορεί να γίνει -σε ελάχιστες εξαιρέσεις ΤΡΟΜΕΡΗΣ μετάνοιας- αλλά να γίνει Άγιος ένας τέτοιος άνθρωπος και εμείς να το πιστεύουμε ακράδαντα, να το υποστηρίζουμε με πάθος και να το διαδίδουμε, είναι χείριστο παράδειγμα και σκανδαλίζει εκ των πραγμάτων.
Λυπάμαι, αλλά θεωρώ πιο επικίνδυνη αυτή τη στάση για το ποίμνιο, παρά την αποκαθήλωση ενός τέτοιου "αγίου"(καθαρά θεωρητικά το λέω αυτό το τελευταίο).
Όχι πως έχω καμιά τέτοια επιδίωξη, το λέω σαν μέτρο σύγκρισης.
Εμένα δεν με ενδιαφέρει να αποκαθηλώσουμε τον Θεοδόσιο, αφού τον θέλει άγιο η εκκλησία καλώς, κάνω υπακοή, όμως θέλω να καταλάβουμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ επί των ημερών του, ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ και ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ.
Αυτό με ενδιαφέρει πρωτίστως, για να πάμε επιτέλους μετά παρακάτω και να δούμε τα πραγματικά σημαντικά θέματα που έχουμε αφήσει ανοιχτά με αφορμή τον τόμο 43.
Και θα πω για άλλη μια φορά ότι έχουμε κολλήσει πάνω στο δέντρο και δεν βλέπουμε το δάσος.
Μήπως λοιπόν να προχωρήσουμε; Ή έχει κι άλλα να μας προσφέρει το θέμα της αγιοσύνης ή μη του Θεοδόσιου;
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

66
Αυτό που παρατηρώ εγώ - σφαιρικά - είναι ότι ο Θεοδόσιος αρχικά ήταν στρατηγός του Γρατιανού (άνθρωπος του πολέμου). Με το καιρό απέκτησε δύναμη και έγινε "συναύγουστος". Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και αντιμετώπισης των γότθων μπορούμε αν πούμε ότι τα κατάφερε αρκετά καλά. Όμως το ότι βαπτίσθηκε το 380 και αμέσως άρχισε να επεμβαίνει στην εκκλησία με διατάγματα που αφορούσαν τα ιερά μόλις το 381 είναι εντελώς απαράδεκτο......... Ο Αμβρόσιος (άνθρωπος της εκκλησίας) είχε άλλου είδους νοοτροπία γιαυτό άλλωστε και ήταν αντίθετος ως προς τις ιδέες του Θεοδοσίου. Μάλιστα ο Αμβρόσιος ήταν επίσης και κατά της χειροτονίας του Νεκτάριου που έκανε ο Θεοδόσιος........ Οι λανθασμένες κινήσεις (σφαγές κτλ) του Θεοδόσιου δυστυχώς χαρακτηρίζουν την διάρκεια της εξουσίας του. Μάλιστα ο ίδιος θέλησε -όπως φαίνεται- να εξασφαλίσει το θρόνο και στα παιδιά του , τα οποία τήρησαν εντελώς παθητική στάση κατά την συμβασιλεία τους...διαιωνίζοντας τα προβλήματα...

Ίσως θα έπρεπε να ρίξουμε μία ματιά και στον Θεοδοσιανό κώδικα ...
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

67
Διάβασε τον Νικόδημο Laptonas,όσο για οτι θεοποιούσανε τους αυτοκράτορες,αμα ήταν έτσι θα τους αγιοποιούσανε όλους ,δεν έγινε όμως,αλλά ας προχωρήσουμε.
θέλω να καταλάβουμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ επί των ημερών του, ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ και ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ.
Ωραία να ξεκινήσω να κάνω τις ερωτήσεις μου;
Πως ξέρουμε καταρχήν οτι ο Θεοδόσιος επέβαλε τον Νεκτάριο και αναγκάσε τον Γρηγόριο τον Θεολόγο να παραιτηθεί;
Επειδή ο Λιακό στο βιβλίο συνεχως αναφέρετε στο 381 μ.Χ. ως ορόσημο (λόγω της συνόδου της Λαοδικείας που ΔΕΝ έγινε τότε) και λέει οτι ο Θεοδόσιος επέβαλλε αλλαγές καθώς και την ΠΔ ως ιερό βιβλίο.

Που αναφέρονται αυτά;
Που ξέρουμε οτι η ΠΔ δεν ήταν ιερό βιβλίο,ωστε να επιβληθεί αργότερα;
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

68
dominique έγραψε:Διάβασε τον Νικόδημο Laptonas,όσο για οτι θεοποιούσανε τους αυτοκράτορες,αμα ήταν έτσι θα τους αγιοποιούσανε όλους ,δεν έγινε όμως,αλλά ας προχωρήσουμε.
διέφερε λέει στη καλοσύνη από τους άλλους βασιλείς (δηλαδή οι άλλοι πως ήταν ;) , αν και ήταν ολίγον θυμώδης και τούτου φανερό σημείο υπήρξαν -λέει ο Νικόδημος - οι άπταιστοι φόνοι του οποίους διέπραξε στη Θεσσαλονίκη....(όπου πέθανε και ο Βέριχος) ενώ ολίγον έλειψε να κάνει τα ίδια και στην Αντιόχεια ....

... ευτυχώς διορθώθηκε λέει από τον Αμβρόσιο...

Παρεμπιπτόντως ως πέμπτο στοιχείο υπέρ του Θεοδοσίου αναφέρει ότι έγινε Άγιος..... Πως ακριβώς έγινε άγιος ; Με ποιο κριτήριο λέμε ότι αυτός έγινε άγιος και ο άλλος π.χ. δεν έγινε ; Πρέπει να κάνουμε μία ξεχωριστή κουβέντα πάνω σε αυτό νομίζω, διότι ο Νικόδημος εδώ το αναφέρει σαν να υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που κάνουν κάποιο άγιο. .

Παρόλα αυτά, ο ίδιος ο Νικόδημος λέει ότι ο ιερός Αυγουστίνος χαιρόταν περισσότερο που ο Θεοδόσιος ήταν μέλος της εκκλησίας, παρά για το ότι βασίλευσε στη γη (συμφωνώ).

Dominique , μπορώ να δεχτώ ότι μετανόησε χωρίς καμία αμφιβολία, συνεχίζω όμως να έχω απορία πως έγινε άγιος...., και συνεχίζω να βλέπω το θέμα ιστορικά, και όχι θεολογικά....
dominique έγραψε: Ωραία να ξεκινήσω να κάνω τις ερωτήσεις μου;
Πως ξέρουμε καταρχήν οτι ο Θεοδόσιος επέβαλε τον Νεκτάριο και αναγκάσε τον Γρηγόριο τον Θεολόγο να παραιτηθεί;
Επειδή ο Λιακό στο βιβλίο συνεχως αναφέρετε στο 381 μ.Χ. ως ορόσημο (λόγω της συνόδου της Λαοδικείας που ΔΕΝ έγινε τότε) και λέει οτι ο Θεοδόσιος επέβαλλε αλλαγές καθώς και την ΠΔ ως ιερό βιβλίο.

Που αναφέρονται αυτά;
Που ξέρουμε οτι η ΠΔ δεν ήταν ιερό βιβλίο,ωστε να επιβληθεί αργότερα;
Δες το βιβλίο του Λιάκο και απάντησε επί αυτών που λέει. Στην πορεία μόλις βρεθεί χρόνος το συζητάμε.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

69
LAPTONAS έγραψε:
Δες το βιβλίο του Λιάκο και απάντησε επί αυτών που λέει. Στην πορεία μόλις βρεθεί χρόνος το συζητάμε.

Συμφωνώ. Κατάντησε κουραστικό το θέμα Θεοδόσιος. Οι ερωτήσεις που κάνει για πολλοστή φορά η φίλη μας έχουν απαντηθεί επαρκώς κατά τη γνώμη μου.
Τώρα εάν δεν την καλύπτουν οι απαντήσεις, τι να κάνουμε, ας κρατήσει λοιπόν τη γνώμη της, δεν χρειάζεται να επιβληθούμε σε κανέναν.
Απλά να σημειώσω ότι σε τέτοια θέματα όπως αυτά που συζητάμε εδώ οι αποδείξεις δεν μπορεί να έχουν τη μορφή μαθηματικών τύπων και εξισώσεων, όπως στις θετικές επιστήμες όπου τα πορίσματα είναι συνήθως απόλυτα και αδιαμφισβήτητα για όλους.
Τα ιστορικά θέματα κατοχυρώνονται και αποτυπώνονται πάντα κατά προσέγγιση, βάσει των υπαρχόντων στοιχείων και της αντικειμενικής (όσο γίνεται) αξιολόγησης και διασταύρωσής τους από πολλούς το δυνατόν λογικούς, αμερόληπτους, σφαιρικά ενημερωμένους και καταρτισμένους ερευνητές. (Μιλάω φυσικά γενικά, όχι ειδικά για εμάς εδώ)
Πάντα όμως θα υπάρχουν αποκλίσεις ανάλογα με την οπτική και την αντίληψη που έχει ο καθένας για τα πράγματα.
Πόσο μάλλον όσον αφορά θέματα δύσκολα, που βρίσκονται σε θολό τοπίο, και για τα οποία διακρίνεται κατά τη γνώμη μου εμφανώς προσπάθεια κάποιων για απόκρυψη στοιχείων αλλά και ερμηνεία κατά το δοκούν από τους διάφορους ιστορικούς-θεολόγους-ιστοριοπλάστες του χθες αλλά και του σήμερα.
Για παράδειγμα το γεγονός ότι δεν τηρήθηκαν πρακτικά στην Β' Οικουμενική Σύνοδο, αλλά ούτε ο τόμος που δήθεν συνέταξαν διασώζεται, ώστε να έχουμε μια εικόνα του κλίματος και των λόγων που ειπώθηκαν κατά τη διάρκειά της, όπως επίσης και η αυθαίρετη κρίση και αιτιολόγηση των αναφορών στους λόγους που απέκτησε αγιότητα ο Θεοδόσιος (δεν αρκεί να μας την στηρίζουν στο ότι "μετάνιωσε πολύ" και γι αυτό έγινε άγιος, ούτε να μας περιγράφουν ως θαύμα το γεγονός ότι "άνοιξαν μόνες τους οι πόρτες του ναού"- αυτό το κάνουν και μικρά παιδιά και μόνο αδιαμφισβήτητο θαύμα δεν είναι, αλλά και να είναι, δεν κάνει κάποιον Άγιο. Θα μπορούσε μ αυτό το σημείο ο Θεός να ήθελε να δείξει απλά ότι τον δέχτηκε, τον συγχώρεσε. Πως όμως λέμε ότι τον έχρισε και Άγιο από κάτι τέτοιο; Επίσης τέτοια "θαύματα" έκαναν και οι διάφοροι μάγοι. Αυτό θα πει ότι ήταν Αγιοι;).
Γι 'αυτό δεν έχει πιστεύω νόημα να μένουμε άλλο στα ίδια, οπότε ας προχωρήσουμε κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε που συμφωνούμε και που διαφωνούμε στα υπόλοιπα "καυτά" θέματα που έχουν "τεθεί στο τραπέζι" .
Πάντα όμως διατηρούμε ανοιχτή την περίπτωση να επανεξετάσουμε κάτι ή να προσθέσουμε στοιχεία στα μέχρι στιγμής ειπωμένα.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

70
Nαι σωστά,αποκλίσεις θα υπάρχουν και δεν είναι κακό,γιατί εξαρτάται απο την οπτική,τις γνώσεις και τι περιμένει να δει ο καθένας,για αυτό πρέπει να στηριζόμαστε σε στοιχεία γιατί μπορούμε να σχηματίζουμε λάθος άποψη.Ο ενας να τα βλέπει μαύρα ,γιατί έμαθε να τα βλεπει μαυρα και περιμένει να τα δει μαυρα,ενω ο άλλος τα βλέπει άσπρα.

Υπάρχει λόγος που επιμένω στις ερωτησεις,αλλά δεν πειράζει,ίσως να μην εξηγήθηκα καλά,θα το αναλύσουμε στο άλλο θέμα.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Τι ακριβώς έγινε επί Θεοδοσίου;

71
Ωραία λοιπόν, νομίζω ότι το θέμα ολοκληρώθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό.Ας δούμε τι νέο έχει προκύψει. :0607 :0607
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ιστορικά θέματα για την Εκκλησία”