Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ


Ξεπέρασε κάθε προσδοκία και κάθε πρόβλεψη η έκταση της νίκης του δεξιού πρώην «γορίλα» και νυν δήμαρχου της Σόφιας Μπόικο Μπορίσοφ στις προχθεσινές βουλευτικές εκλογές που έγιναν στη Βουλγαρία.

Το σαρωτικό 40% που πέτυχε (39,69% για την ακρίβεια με 118 - 120 έδρες από τις 240) αποκτά τις πραγματικές του διαστάσεις, πρωτοφανούς θριάμβου, όταν συγκριθεί με το απίστευτα χαμηλό 17,72% που πήρε το δεύτερο κόμμα, το Σοσιαλιστικό, το οποίο μέχρι τώρα κυβερνούσε τη χώρα.

Η διαφορά 22 ολόκληρων εκατοστιαίων μονάδων ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο κόμμα είναι πραγματικά κολοσσιαία. Ο θηριώδης στη σωματική διάπλαση Μπορίσοφ δεν άφησε τίποτα όρθιο. Δεν συνέτριψε και περιθωριοποίησε σε πρωτοφανή βαθμό τη βουλγαρική Κεντροαριστερά, κονιορτοποίησε και όλα τα κόμματα της υπόλοιπης Δεξιάς!

Ειδικά το κόμμα του τέως τσάρου και πρώην πρωθυπουργού Συμεών Σαξκομπουργκότσκι, που συμμετείχε στην κυβέρνηση με τους σοσιαλιστές, μόλις και μετά βίας διασώθηκε από την κοινοβουλευτική εκμηδένιση: πήρε 4,13% με κατώτατο όριο εισόδου στη Βουλή το 4% και από 53 έδρες που είχε βρέθηκε με... 9!

Γύρω στις 15 έδρες (την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε οριστικοποιηθεί η κατανομή των εδρών) πήρε με 6,72% και ο Γαλάζιος Συνασπισμός, ο οποίος συνένωσε τα απομεινάρια τριών αλληλοσπαρασσόμενων δεξιών κομμάτων, που στις βουλευτικές εκλογές του 2005 είχαν πάρει συνολικά 50 έδρες.

Δύο μόνο κόμματα κατόρθωσαν να αντισταθούν στον... «πολιτικό τυφώνα Μπορίσοφ» και να διατηρήσουν τόσο τα ποσοστά τους στους ψηφοφόρους όσο και τον αριθμό των βουλευτών που είχαν.

Το πρώτο είναι αυτό της τουρκικής μειονότητας, που πήρε 14,5% και 35 έδρες. Το δεύτερο είναι το κόμμα «Ατάκα (επίθεση)» της φασίζουσας Ακροδεξιάς, το οποίο με 9,37% παίρνει 21 ή 22 έδρες.

Και το κόμμα της τουρκικής μειονότητας όμως κάθε άλλο παρά αλώβητο πολιτικά βγαίνει από αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Αν ο Μπόικο Μπορίσοφ τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις, τότε το κόμμα της τουρκικής μειονότητας θα εκδιωχθεί από την κυβέρνηση.

Επιβληθέν στην πολιτική ζωή της Βουλγαρίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από τον... Αμερικανό πρέσβη στη Σόφια (!), το κόμμα της τουρκικής μειονότητας έχει καλομάθει στην εξουσία. Σχεδόν πάντα κατά την τελευταία εικοσαετία, το κόμμα της τουρκικής μειονότητας συμμετέχει στην κυβέρνηση της Βουλγαρίας, είτε αυτή είναι δεξιά είτε κεντροαριστερή!

Αφενός η αδυναμία των βουλγαρικών πολιτικών κομμάτων να συγκεντρώσουν υψηλά ποσοστά και αφετέρου ο καιροσκοπισμός των Βουλγάρων πολιτικών, συν την υψηλή προστασία των ΗΠΑ, έχουν οδηγήσει σχεδόν σε... θεσμοποίηση της τουρκικής συμμετοχής στη βουλγαρική κυβέρνηση!

Η συσπείρωση της Δεξιάς, η περιθωριοποίηση των σοσιαλιστών και ο εξοβελισμός του κόμματος της τουρκικής μειονότητας από την κυβέρνηση συνιστούν ένα ριζικά νέο πολιτικό σκηνικό για τη Βουλγαρία, που δίνει τεράστιες δυνατότητες στον Μπόικο Μπορίσοφ να βάλει βαριά τη σφραγίδα του στην πολιτική ζωή της γειτονικής μας χώρας - ακριβώς όπως έχει ήδη κάνει ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία.

Οι Βούλγαροι ψηφοφόροι, παντελώς απελπισμένοι από τους πολιτικούς τους και τραγικά απολίτικοι και αφελείς οι ίδιοι, ψήφισαν για πολλοστή φορά τον «σωτήρα» που περιμένουν εδώ και είκοσι χρόνια - αυτή τη φορά στο πρόσωπο του Μπορίσοφ.

Μέχρι τώρα, με την ίδια ευκολία που εμπιστεύονταν κάποιον που εμφανιζόταν από το πουθενά και τον ψήφιζαν μαζικά, με την ίδια ευκολία τον εγκατέλειπαν στις επόμενες εκλογές. Θα επαναληφθεί άραγε αυτό το φαινόμενο και με τον Μπόικο Μπορίσοφ; Πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει...

Η ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
Κακός οιωνός για την Ελλάδα

Αναφαίρετο και θεμελιώδες δικαίωμα του βουλγαρικού λαού είναι να εκλέγει όποια κυβέρνηση θέλει και φυσικά κανένας λόγος δεν πέφτει στην Ελλάδα για το θέμα αυτό. Από εκεί και πέρα, η απομάκρυνση των Βουλγάρων σοσιαλιστών από την εξουσία συνιστά αρνητική εξέλιξη για τις ελληνοβουλγαρικές σχέσεις. Η πείρα της τελευταίας εικοσαετίας έχει δείξει ότι οι σχέσεις Αθήνας - Σόφιας είναι από πολύ καλές έως άριστες όταν στη Βουλγαρία κυβερνούν οι σοσιαλιστές. Αντιθέτως, είναι συνήθως κακές όταν κυβερνά η βουλγαρική Δεξιά, η οποία έχει σαφή φιλοτουρκικό προσανατολισμό. Η ζωή θα αποδείξει αν ο Μπορίσοφ έρθει σε ρήξη και με αυτή την αρνητική για την Ελλάδα παράδοση της βουλγαρικής Δεξιάς.

Έθνος

Πρόκληση η «νέα Βουλγαρία»

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Απειλή ή ευκαιρία για την Ελλάδα; Κινδυνεύουν σημαντικά συμφέροντα της χώρας μας από τις θεαματικές, ουσιαστικές αλλαγές αναπροσανατολισμού της βουλγαρικής εξωτερικής πολιτικής που επιχειρεί με ταχύτατους ρυθμούς η νέα, δεξιά κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ;

Ή αντιθέτως η νέα γραμμή της Σόφιας δημιουργεί νέες δυνατότητες περαιτέρω σύσφιξης των ελληνοβουλγαρικών σχέσεων; Το ερώτημα αυτό τίθεται εξ αντικειμένου από τον δυναμικό τρόπο με τον οποίον η κυβέρνηση Μπορίσοφ μεταβάλλει ουσιώδεις παραμέτρους της πολιτικής της Βουλγαρίας σε σχέση με εκείνη που ακολουθούσαν επί χρόνια οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της γειτονικής χώρας, αλλά σε μεγάλο βαθμό και οι προηγούμενες δεξιές βουλγαρικές κυβερνήσεις.

Διατηρούμε βέβαια ισχυρές αμφιβολίες κατά πόσο η κυβέρνηση της ΝΔ είναι πλέον σε θέση να ασχοληθεί με τόσο σοβαρά και καθόλου ψηφοθηρικά θέματα, αλλά η πρόκληση είναι αντικειμενικά μεγάλη.

Θα αποτελούσε ολέθριο σφάλμα για τα κόμματα εξουσίας να αδιαφορήσουν εντελώς ή να παρακολουθήσουν πλημμελώς τις εξελίξεις αυτές απορροφημένα καθώς είναι και τα δύο στην πάση θυσία διατήρηση ή κατάληψη της εξουσίας αντιστοίχως.

Ελάχιστες ημέρες βρίσκεται στην εξουσία η νέα κυβέρνηση της Σόφιας. Εχει όμως δώσει δείγματα γραφής σε τρεις τουλάχιστον κρίσιμους και για τη χώρα μας τομείς.

Ο πρώτος είναι ο ενεργειακός. Είναι ήδη σαφές ότι ο Μπορίσοφ προτίθεται να ασκήσει σφοδρή αντιρωσική πολιτική στο θέμα των αγωγών ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου που σχεδιάζεται να διέλθουν από τη Βουλγαρία.

Πλήρης ρήξη δηλαδή με τη γραμμή των σοσιαλιστών που ήταν σταθερά προσανατολισμένοι προς τη Μόσχα, αν όχι αφοσιωμένοι σε αυτήν. Ο Μπορίσοφ προτίθεται να δράσει ως άνθρωπος των Αμερικανών.

Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς αν θα τα καταφέρει. Οχι μόνο το βουλγαρικό ενεργειακό κατεστημένο, αλλά η ίδια η νεοσύστατη οικονομική ελίτ της Βουλγαρίας έχουν συγκροτηθεί στη βάση στενών σχέσεων με τη Ρωσία. Θα διεξαχθεί σφοδρότατη μάχη στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας και καθόλου βέβαιο εκ των προτέρων δεν είναι ότι ο Μπορίσοφ θα αναδειχθεί νικητής.

Η πρόθεσή του όμως είναι αυτή - «όχι» στη Ρωσία «ναι» στις ΗΠΑ. Πρακτικά αυτό σημαίνει «όχι» στην κατασκευή του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Σάουθ Στριμ» και «όχι» στην κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.

Και μόνο οι προθέσεις της νέας βουλγαρικής κυβέρνησης, ανεξαρτήτως του αν τελικά θα υλοποιηθούν, συνιστούν αρνητικότατη τροπή για την Αθήνα και θα έπρεπε να σημάνουν συναγερμό για την ελληνική κυβέρνηση.

Ο δεύτερος τομέας όπου αλλάζει η βουλγαρική πολιτική είναι η στάση της νέας κυβέρνησης απέναντι στην τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας.

Για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια το κόμμα της τίθεται στο πολιτικό περιθώριο και απορρίπτεται η συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Αυτό εξ αντικειμένου ελαττώνει την τουρκική επιρροή στη Βουλγαρία και απομένει να δούμε αν αυτό θα συνεπιφέρει και ψύχρανση των σχέσεων Σόφιας - Αγκυρας.

Οφείλουμε πάντως να παρατηρήσουμε ότι η κυβέρνηση Μπορίσοφ είναι η πρώτη δεξιά βουλγαρική κυβέρνηση που επιδεικνύει πρόθεση απαλλαγής από την έμμεση τουρκική κηδεμονία.

Μέχρι τώρα οι σοσιαλιστές της Βουλγαρίας είχαν σαφώς πιο φιλελληνική πολιτική από τους Βούλγαρους δεξιούς, οι οποίοι ήταν σταθερά προσανατολισμένοι προς την Αγκυρα.

Θα έρθει άραγε σε ρήξη με αυτήν την παράδοση ο Μπορίσοφ; Δεδομένου ότι η σταθερότητα σε πολιτικούς στόχους είναι άγνωστη έννοια στη Βουλγαρία κατά την τελευταία εικοσαετία, είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε για να δούμε τι θα κάνει στην πράξη. Αξίζει όμως τον κόπο αυτή η αναμονή.

ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Σε πορεία ρήξης Σόφια και Σκόπια

Σημαντικότατος για την Ελλάδα τομέας αλλαγής της βουλγαρικής εξωτερικής πολιτικής είναι οι σχέσεις Σόφιας - Σκοπίων, όπου παρατηρείται ραγδαία επιδείνωση. Η Βουλγαρία αναγνώρισε αμέσως ως ανεξάρτητο κράτος την ΠΓΔΜ και μάλιστα με το όνομα «Μακεδονία». Δεν αναγνωρίζει όμως ούτε «μακεδονικό» έθνος ούτε «μακεδονική» γλώσσα, θεωρώντας τους Σλάβους κατοίκους της ΠΓΔΜ ως βουλγαρικό φύλο και τη γλώσσα τους ως βουλγαρική διάλεκτο. Η υπουργοποίηση ως υπεύθυνου για τους Βούλγαρους της Διασποράς του ιστορικού Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ, φανατικού πολέμιου του «μακεδονισμού» και συγγραφέα σχετικού βιβλίου, όπως ανέλυσε ο Χρ. Τελίδης στο «Εθνος της Κυριακής», προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στα Σκόπια και προσέδωσε δομικά στοιχεία στην επερχόμενη ρήξη.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid= ... id=5274836

και θα έπρεπε να σημάνουν συναγερμό για την ελληνική κυβέρνηση.

Δυστυχώς ουτε συναγερμο ,ούτε τίποτα...ο Μπορισοφ προφανώς κάνει αυτα που συμφέρουν την χώρα του και καλα κάνει..οι δικοί μας να δούμε πότε...