Πίσω στο νταμάκι Νο1



Μπορεί να καυχώνται –στα λόγια- ότι είναι το «μόνο δημοκρατικό κράτος στη Μέση Ανατολή», αλλά ουδέποτε το έχουν αποδείξει εμπράκτως.

Η είδηση μιλάει από μόνη της: Στον γνωστό και απολαμβάνοντα ιδιαίτερης εκτίμησης παγκοσμίως Αμερικανό καθηγητή Noam Chomsky, απαγορεύτηκε η είσοδος στη Δυτική Όχθη, από τις ισραηλινές αρχές.

Ο καθηγητής Τσόμσκι, 82 χρόνων, με σπουδαίο έργο στη γλωσσολογία και τη φιλοσοφία, προσπάθησε να περάσει στα κατεχόμενα από το Ισραήλ παλαιστινιακά εδάφη, από την Ιορδανία.

Η εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εσωτερικών Sabine Hadad, είπε πως «το θέμα ήδη εξετάζεται», προκειμένου τελικά να επιτραπεί στον καθηγητή Τσόμσκι η είσοδος. «Προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τους στρατιωτικούς για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και αν δεν έχουν αντίρρηση, δεν βλέπουμε το λόγο να μην του επιτραπέι η είσοδος».

Όπως είπε ο καθηγητής, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ήταν ιδιαίτερα ευγενικοί, αλλά του αρνήθηκαν την είσοδο, επειδή «στην ισραηλινή κυβέρνηση δεν αρέσουν αυτά που λέω και ότι προσκλήθηκα να μιλήσω στο Πανεπιστήμιο Birzeit και όχι σε ισραηλινό πανεπιστήμιο».

Και πρόσθεσε: «Κι εγώ τους ρώτησα αν υπάρχει κάποια κυβέρνηση στον κόσμο που της αρέσουν αυτά που λέω».

Ο Νόαμ Τσόμσκι, είναι ιδιαίτερα επικριτικός στην πολιτική του Ισραήλ στα κατεχόμενα, και ενοχλεί ιδιαίτερα τις ισραηλινές κυβερνήσεις, που λόγω θρησκεύματος, δεν μπορούν να τον χαρακτηρίσουν «αντισημίτη», όπως συνηθίζουν να βάζουν ρετσινιά, σε όσους είναι αντίθετοι με την βάρβαρη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Ο Mustafa al-Barghouti, ο άνθρωπος που έχει προσκαλέσει τον Τσόμσκι είπε στο Ρώυτερς: «Πρόκειται για μια φασιστική απόφαση, που σημαίνει καταπίεση της ελευθερίας της έκφρασης».



Οι ισραηλινές αρχές όμως, ποσώς ενδιαφέρονται για τον διεθνή αντίκτυπο που είναι δυνατόν να προκαλέσει η είδηση αυτή στα διεθνή Μέσα, όπου ο καθηγητής Τσόμσκι χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης. Εδώ αδιαφορούν για την «πρόοδο» των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του προβλήματος. Σάμπως υπάρχει κάποιος Αμερικανός, Ισραηλινός ή Παλαιστίνιος που να πιστεύει ότι ο νέος κύκλος των συνομιλιών θα προχωρήσει;

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90όταν είχαν αρχίσει να συνομιλούν μεταξύ τους Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί, είχε δημιουργηθεί ατμόσφαιρα ελπίδας. Ακόμα και οι «τηνέιτζερς» Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί όμως, που τότε είχαν πιστέψει πως πλησιάζει στην επίλυση το πλέον μακροχρόνιο πρόβλημα στη διεθνή πολιτική σκηνή, τώρα έχουν περάσει κατά πολύ τα 30 τους και βλέπουν τα πράγματα το ίδιο βαλτωμένα πάντοτε.

Μάταια η αμερικανική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει ακόμα και τα πιο φιλικά Μέσα, πως μια νέα ειρηνευτική διαδικασία βρίσκεται εν τη γενέσει. Οι διαπραγματεύσεις υποτίθεται πως ήταν να αρχίσουν το Μάρτιο. Τότε που την ύστατη ώρα η ισραηλινή κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι αρχίζει την ανοικοδόμηση άλλης μιας συνοικίας 1.600 κατοικιών για Ισραηλινούς εποίκους στην κατεχόμενη ανατολική Ιερουσαλήμ, με την ονομασία Ραμάτ Σλόμο. Αυτό προκάλεσε την ενόχληση των αμερικανών, ιδιαίτερα λόγω της παρουσίας του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν στην Ιερουσαλήμ εκείνες τις μέρες. Και τι μ’ αυτό;

Ο Νετανιάου δεν άλλαξε σχέδια για την κατασκευή των νέων οικισμών, και ο Μαχμούντ Αμπάς υποχρεώθηκε -κάτω από τις αμερικανικές πιέσεις- να σταματήσει να θέτει ως όρο επιστροφής στο τραπέζι των συνομιλιών, το πάγωμα του προγράμματος εποικισμού στα κατεχόμενα. Πείσθηκε με την διαβεβαίωση ότι ο Ομπάμα, «είναι αφοσιωμένος στην ιδέα της δημιουργίας Παλαιστινιακού κράτους».

Σαν το… όνειρο που είχε δει ο προκάτοχός του Μπους ο νεότερος, δηλαδή…

Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν ότι θα σταματήσουν οι εργασίες στο Ραμάτ Σλόμο, για δύο χρόνια και πως ο Νετανιάου θα κάνει κι άλλες «κινήσεις καλής θέλησης». Πάντως, δημόσια, ο Νετανιάου συνεχίζει να καυχιέται πως το Ισραήλ «θα συνεχίζει να χτίζει ό,τι θέλει και όπου θέλει» στην πόλη που μερικά χρόνια μετά την κατάληψή της ονόμασε πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους. Πάνε χρόνια τώρα, που το Ισραήλ αψηφώντας το διεθνή νόμο χτίζει παράνομους οικισμούς στα κατεχόμενα, ενώ ταυτόχρονα γκρεμίζει κατοικίες Παλαιστίνιων που είτε τις χαρακτηρίζει «παράνομες», είτε τους ιδιοκτήτες τους «τρομοκράτες».

Αλλά ακόμα και για τους πλέον αισιόδοξους ότι οι συνομιλίες θα καρποφορήσουν κατά κάποιο τρόπο, είναι αδύνατον να δουν πως θα καλυφθεί το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην Φατάχ και την Χαμάς.

Εκτός αν το αμερικανικό σχέδιο που υποβληθεί στον ΟΗΕ θα περιέχει εδαφικές υποχωρήσεις που θα δίνουν στο υπό σύσταση Παλαιστινιακό κράτος πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και όλα τα εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ στον πόλεμο του 1967.

Αυτό το όνειρο βέβαια, με την προϋπόθεση πως δεν θα πάει για πολύ πίσω, με ένα νέο πόλεμο του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου ή και της Συρίας, ακόμα, που έντονα φημολογείται. Και οπωσδήποτε, ένας άλλος πόλεμος, εναντίον του Ιράν, θα τα σπρώξει όλα, πίσω στο νταμάκι Νο1.


-http://www.styx.gr/