Η τρομοκρατική ενέργεια του Ισραήλ, η Τουρκία και η Κύπρος - Το σκεπτικό του Κίσινγκερ

1
Για άλλη μια φορά, οι τρομοκρατικές ενέργειες του Ισραήλ προκάλεσαν την οργή τόσο των γειτονικών χωρών όσο και της διεθνούς κοινότητας. Αλλά, στα λόγια…Ποια πρακτικά μέτρα θα λάβει η διεθνής κοινότητα και ιδιαίτερα ο ΟΗΕ, προκειμένου να «νουθετήσει» το τρομοκρατικό κράτος του Ισραήλ; Η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, μετά την επίθεση του ισραηλινού στρατού εναντίον της νηοπομπής των ακτιβιστών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια προς την αποκλεισμένη περιοχή της Γάζας, ήταν φυσιολογική. Αλλά και φαρισαϊκή…Ο Παλαιστινιακός λαός που για τόσους μήνες αργοπεθαίνει στην αποκλεισμένη περιοχή της Λωρίδας της Γάζας, δεν έχει συγκινήσει τη διεθνή κοινότητα, ώστε να αναγκάσει το κράτος του Ισραήλ να άρει τον αποκλεισμό.

Και τώρα, βέβαια, ο διεθνής … σαματάς δεν γίνεται για χάριν των Παλαιστινίων, αλλά για την στρατιωτική επιδρομή των Ισραηλινών εναντίον μιάς ειρηνευτικής φιλανθρωπικής αποστολής και τον θάνατο εννέα Τούρκων ακτιβιστών. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι η καταδρομική επιδρομή των Ισραηλινών κομάντος ήταν «επιλεγμένη» και είχε σαν στόχο το τουρκικό σκάφος Mavi Marmara. Ήταν η ευκαιρία που έψαχνε το Ισραήλ για να πλήξει τον «εγωισμό» της τουρκικής κυβέρνησης, που τον τελευταίο καιρό του επιτίθεται ανηλεώς. Είναι γνωστό, ότι οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, δύο στρατηγικών συμμάχων που δρουν στην περιοχή μας υπό την «ομπρέλα» του ΝΑΤΟ, είναι τεταμένες. Η κύρια αιτία, βεβαίως, δεν είναι το Παλαιστινιακό, ούτε οι επιλογές της Άγκυρας να συνεργαστεί με τον άσπονδο εχθρό της Ιερουσαλήμ, το Ιράν.
Το «μήλο της Έριδος» είναι η Κύπρος. Σιωνισμός και Τουρκία συνεργάστηκαν τον Ιούλιο του 1974 και η δεύτερη κατέλαβε τα μισά σχεδόν εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία κατέχει μέχρι σήμερα. Τουρκία και Ισραήλ θέλουν την Κύπρο για τους δικούς τους στρατηγικούς τους σκοπούς.
Το σκεπτικό του Κίσινγκερ, όταν συνέλαβε το Σχέδιο του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, ήταν η εγκατάσταση τουρκικού-ΝΑΤΟϊκού στρατού στην Κύπρο για την ασφάλεια του Ισραήλ, από τον αραβικό κίνδυνο, με την προοπτική η Μεγαλόνησος να περιέλθει στα χέρια των Εβραίων. Η Κύπρος αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για το Ισραήλ.
Βέβαια, η Τουρκία δεν ήλθε στην Κύπρο για να φύγει. Θέλει κι αυτή τον πλήρη έλεγχο του νησιού. Συνεπώς, τα συμφέροντα των δύο χωρών, Τουρκίας-Ισραήλ, είναι συγκρουόμενα. Αυτό διεφάνη και κατά την περίοδο προ του Δημοψηφίσματος του Απριλίου 2004 για το Σχέδιο Ανάν. Ένα σιωνιστικό σχέδιο που εμπνεύστηκε ο Αγγλοεβραίος Λόρδος Δαβίδ Χάνεϋ και συνέγραψε Αυστριακός, εβραϊκής καταγωγής –όπως έχουμε πληροφορηθεί.
Λίγο πριν το Δημοψήφισμα του 2004, η τουρκική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ παραπονιόταν στην αμερικανοεβραϊκή αντιπροσωπεία, ότι το Σχέδιο Ανάν δεν εξασφάλιζε τα τουρκικά συμφέροντα στο βαθμό που ήθελε η τότε τουρκική κυβέρνηση. Και η απάντηση που πήρε από την αντιπροσωπεία της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν η εξής: «Τι θέλετε την Κύπρο; Η Κύπρος είναι εβραϊκό νησί» (!).
Και σήμερα οι τεταμένες σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ έχουν σαν στόχο την Κύπρο. Πώς, δηλαδή, μέσα από μία λύση του Κυπριακού οι δύο χώρες θα ελέγξουν μακροπρόθεσμα ολόκληρο το νησί.
Να μην ξεχνούμε, ότι στην κατεχόμενη περιοχή έχει αναπτυχθεί εβραϊκή κοινότητα, με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, η οποία, να είστε σίγουροι, ότι θα αποτελέσει μέρος της επιδιωκόμενης συμβιβαστικής λύσης του Κυπριακού –αν ποτέ επιτευχθεί.
Η κυβέρνηση Χριστόφια, ίσως να γνωρίζει τη διάσταση αυτή του Κυπριακού. Όμως, σαν Ελληνισμός δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε υπό το φως των σημερινών τεταμένων σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ. Διότι, και οι δύο χώρες έχουν κοινό εχθρό: τον Ελληνισμό!


http://greeknation.blogspot.com
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ειδησεις απο τον υπόλοιπο κόσμο”