Ποιοι ευθύνονται για την τραγωδία στο Κιργιστάν;




Ραγίζει η καρδιά μας που βλέπουμε τις αιματηρές εθνοτικές συγκρούσεις ως απόπειρα εθνοκάθαρσης στο Κιργιστάν, μια μικρή χώρα στην καρδιά της Ασίας, όπου, ειρήσθω εν παρόδω, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία διατηρούν στρατιωτικές βάσεις. "Άσχετο", θα πουν κάποιοι. "Σχετικό" θα πουν οι συνήθεις καχύποπτοι. Ο πληθυσμός του Κιργιστάν ανέρχεται σε 5,5 εκατομμύρια, εκ των οποίων περίπου το 15% είναι Ουζμπέκοι - οι περισσότεροι συγκεντρωμένοι στο νότιο τμήμα του Κιργιστάν.

H Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Navi Pillay, είπε ότι πρόκειται για αδιάκριτη σφαγή, που συμπεριλαμβάνει παιδιά, ενώ λαμβάνουν χώρα και βιασμοί με βάση την εθνότητα. (πηγή)

Πώς όμως ξεκίνησαν οι βιαιότητες μεταξύ Κιργιζίων και της Ουζμπεκικής μειονότητας που κόστισαν τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους και ξερίζωσαν από τα σπίτια τους δεκάδες χιλιάδες οικογένειες Ουζμπέκων;

«Στις 6 και 7 Απριλίου, ξέσπασε βία σε κάμποσες πόλεις καθώς κυβερνητικές δυνάμεις προσπάθησαν να εμποδίζουν οπαδούς της αντιπολίτευσης από του να πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις σε όλη την επικράτεια, για να διαμαρτυρηθούν για τις ταρίφες της ενέργειας, τη διαφθορά και το κλείσιμο αρκετών μέσων ενημέρωσης.

Στις 7 Απριλίου, δυνάμεις ασφαλείας προσπάθησαν βιαίως να διαλύσουν αυτό που άρχισε σαν ειρηνική διαδήλωση στο Bishkek, την πρωτεύουσα. Όταν οι διαδηλωτές αντιστάθηκαν κι άρχισαν να πετάνε πέτρες, οι αρχές χρησιμοποίησαν δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες, και μη-θανατηφόρες χειροβομβίδες, πράγμα που εξαγρίωσε το πλήθος περισσότερο. Καθώς η κατάσταση επιδεινώθηκε, οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν τους διαδηλωτές με αληθινά όπλα. (…)» (πηγή)

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και οι διαδηλωτές συνέβαλαν στην κλιμάκωση της βίας. Μερικοί διαδηλωτές οπλίστηκαν με όπλα που άρπαξαν από την Αστυνομία και επιτέθηκαν εναντίον αστυνομικών, τραυματίζοντας μερικές εκατοντάδες.

Τώρα, το πώς αυτή η λαϊκή εξέγερση κλιμακώθηκε σε σύγκρουση μεταξύ δύο εθνοτήτων – Κιργιζίων και Ουζμπέκων – με τα τραγικά αποτελέσματα που γνωρίζουμε, αναζητήσατε τους πολιτικούς ηγέτες κι εκείνους που τους πατρονάρουν. Αυτά τα επισημαίνω διότι το μέλλον στη χώρα μας διαγράφεται ζοφερό. Και επειδή κάποια στιγμή οι λαϊκές αντιδράσεις μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες, πρέπει να παίρνουμε μαθήματα από τα οδυνηρά παθήματα άλλων λαών. (Τελικά, μήπως η παθητική αντίσταση της Αστυνομίας κατά τα βίαια επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008 ήταν μια σοφή πολιτική απόφαση που απέτρεψε τα χειρότερα;)

«Έχουμε ισχυρές ενδείξεις ότι το γεγονός αυτό δεν ήταν μια αυθόρμητη σύγκρουση μεταξύ εθνοτήτων, ότι ήταν σε κάποιο βαθμό ενορχηστρωμένο, στοχευμένο και καλοσχεδιασμένο», δήλωσε ο Ρούπερτ Κόλβιλ , εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστού του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους στη Γενεύη. Και συμπλήρωσε: «Αρκετές από τις πληροφορίες αυτές δείχνουν ότι τα επεισόδια άρχισαν με πέντε ταυτόχρονες επιθέσεις στην Οsh στις οποίες συμμετείχαν άνδρες που φορούσαν κουκούλες και κρατούσαν όπλα. Φαινόταν ότι επεδίωκαν να προκαλέσουν αντίδραση.» (πηγή)

Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Uza, ο πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν Ισλάμ Καρίμοφ δήλωσε: «Η ευθύνη δεν ανήκει ούτε στους Κιργίζιους, ούτε στους Ουζμπέκους. Αυτές οι διασπαστικές ενέργειες οργανώθηκαν και χειραγωγήθηκαν από το εξωτερικό. Οι δυνάμεις που οργάνωσαν αυτές τις ανατρεπτικές πράξεις προσπάθησαν να αναμείξουν το Ουζμπεκιστάν σε αυτήν την αντιπαράθεση.» (πηγή)

Εξάλλου, σύμφωνα με δημοσίευμα της aljazeera «Οι Ουζμπέκοι και Κιργίζιοι που αλληλοσκοτώνονται στους δρόμους του Osh και του Jalalabat, δεν χύνουν το αίμα τους για την τιμή της εθνότητάς του;, ούτε για χάρη κάποιων υψηλών ιδανικών δικαιοσύνης. Είναι τυχαία θύματα, μάρτυρες, πιόνια στα χέρια ενός κυνικού και βίαιου ηγέτη ο οποίος εκθρονίστηκε, απομακρύνθηκε στη γωνία, και είναι γεμάτος εκδίκηση.»

Ο λόγος για τον πρώην Κιργίζιο Πρόεδρο Kurmanbek Bakiyev ο οποίος απομακρύνθηκε τον περασμένο Απρίλιο, μετά από εκτεταμένες διαδηλώσεις εναντίον του λόγω διαφθοράς, προκλητικού πλουτισμού της ευρύτερης οικογένειάς του και υπερβολικής αύξησης στην ταρίφα του ηλεκτρικού. «Η οικογένεια Bakiyev κυβερνούσε τη χώρα σαν μια εγκληματική οργάνωση», είπε ο καθηγητής Alexander Cooley του Πανεπιστημίου της Columbia. (πηγή)

Κλείνω το άρθρο παραθέτοντας απόσπασμα από συγκλονιστικό κείμενο ενός Κιργίσιου που διάβασα εδώ.
«Είμαι Κιργίζιος που μένω στο Bishkek και ερωτώ τον εαυτό μου εάν ποτέ θα γινόμουνα κατανοητός να έλεγα σ’ έναν Ουζμπέκο στο νότο ότι λυπάμαι που ο λαός μας Κιργίζιοι και Ουζμπέκοι αλληλοσκοτώνονται. Θα με καταλάβαινε ο Ουζμπέκος συμπατριώτης μου ότι η απώλεια ζωής τόσο των Κιργιζίων όσο και των Ουζμπέκων μ’ έχουν λυπήσει εξίσου ή θα έλεγαν, "σκοτώθηκαν περισσότεροι Ουζμπέκοι και κάηκαν περισσότεροι μαχαλάδες;" Θα συμφωνήσουν οι Κιργίζιοι και οι Ουζμπέκοι στο νότο με την κρίση μου ότι η τραγωδία συνέβη εξαιτίας προβοκατόρικων ενεργειών κι ότι εκείνοι έγιναν τα θύματα ενός βρώμικου πολιτικού παιχνιδιού, ή θα το εκλάβουν ως άρνησή μου να αποδεχτώ το γεγονός ως εθνοκάθαρση;»

Ας σταθούμε στις τελευταίες λέξεις κι ας αναρωτηθούμε: μήπως κι εμείς οι κομματικά εμπαθείς Έλληνες είμαστε θύματα πολιτικών παιχνιδιών; Ας αφυπνιστούμε, κι ας προσέξουμε να μην τους δώσουμε έδαφος για να μας εξαθλιώσουν περισσότερο παίζοντας τα βρώμικα παιχνίδια εξουσίας στις πλάτες μας.

Posted by Μαρία Σεφέρου