Ποιητικές σκεψεις

1
Ο Θεός ραντίζει με άγια λουλούδια τον κήπο της ύπαρξης μας κ έμεις τα περνάμε για ξερόχορτα..φταίει οτι θαμπωνόμαστε από τον μάταιο ήλιο της ύλης..τι νόημα έχει ο κόσμος ολόκληρος αν έχει φτιαχτεί στην τύχη..είναι σαν τα ψεύτικα πυργάκια στην άμμο..ΤΥΧΗ Η ΘΕΟΣ?Είναι τι βλέπεις..τον ήλιο σαν γέννηση μιας θεικης ανυπολογιστης δύναμης η τον ήλιο αγγιζοντας μόνο το ζεστο σου ρούχο ..σπουδαίο πράγμα το πως αντιλαμβανόμαστε τη ζωή κ αν μέσα σαυτή βλέπουμε το θαύμα!!
Δεν σταματάς να γελάς επειδή γερνάς. Γερνάς επειδή σταματάς να γελάς
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διαφορες συζητήσεις και θέματα.”

cron