Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

19
Τα «ισλαμοπαράδοξα» του Ελλαδιστάν...όταν όλες οι "φοβισμένες κότες" ελπίζουν για μια "ισλαμική εξέγερση" (που θα τους "λυτρώσει") ή έναν (χρήσιμο ηλίθιο) Μοναχικό Λύκο για να "βγάλει το φίδι από την τρύπα μόνος του" (και να του "φορτώσουν" μετά "τα πάντα")...

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Μια χώρα με την ιστορία πόνου, αίματος και απωλειών που υπέστη εξ’ αιτίας του ισλάμ επί αιώνες, όπως η Ελλάδα, θα περίμενε οποιοσδήποτε έχων σώας τας φρένας άνθρωπος πως με την «παραμικρή ισλαμική πίεση» θα εξοργίζονταν και θα αντιδρούσε – και δή εκρηκτικά και βίαια – με τη μια...

Κι όμως....
Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο...

Εισρέουν οι "ισλαμιστές εισβολείς" κατά δεκάδες χιλιάδες, χρόνια τώρα και με εμφανή την ραγδαία επιδείνωση τον τελευταίο χρόνο κι όμως, η Ελλάδα απλά ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ!!!

Ούτε Πολιτική, ούτε κυβερνήσεις, ούτε γραφειοκρατία, ούτε δικαιοσύνη, ούτε Στρατός, ούτε Αρχές Ασφαλείας, ούτε Εκκλησία, ούτε ΠΟΛΙΤΕΣ, ούτε ΚΑΝΕΙΣ!!!

Παρ’ ότι, πολλοί, πάρα πολλοί είναι οι «δυσαρεστημένοι Έλληνες»...

Η "απλή δυσαρέσκεια" όμως δεν αρκεί...

Με το να βγαίνει που και που κι από ένας από τους «εξέχοντες» να διαμαρτύρεται τζάμπα, με ασφάλεια και ανέξοδα για την κατάσταση ενώ έβαλε κι αυτός το «χεράκι» του για να μπουρδ.....θεί η κατάσταση, είναι το λιγότερο προκλητικό...

Είναι το λιγότερο γελοίο και πρόκληση ν’ ακούς πχ την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να ορύονται - «εκ του (αντιπολιτευτικού) ασφαλούς» - σήμερα για την κατάσταση στο λαθρομεταναστευτικό» (προσφυγικό είναι ο «νέος πολιτικά ορθός τίτλος» του) την στιγμή που επί δεκαετίες ΑΥΤΟΙ είναι που άνοιξαν συστηματικά τις «Πύλες» της χώρας στην «ισλαμική εισβολή».

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ευρύτερη αναρχοαριστερά, το δηλώνουν ξεκάθαρα χρόνια τώρα και βεβαίως ακόμη και σήμερα που κυβερνούν:

«...η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να γίνουν πολυπολιτισμικές και πολυφυλετικές το δυνατόν πιο γρήγορα...πρέπει να καταργηθούν τα έθνη, οι σημαίες και τα σύνορα...»

Ε, αυτό ακριβώς κάνουν σήμερα....

Ανοίξανε τα σύνορα διάπλατα και γεμίζουν τη χώρα με το «φρέσκο (ισλαμικό) αίμα»...

Αδιαφορώντας για το ότι αυτό θα προκαλέσει σύντομα ποταμούς αίματος από τις αναμενόμενες σφαγές...

Αδιαφορώντας για τη φωνή της λογικής που λέει ότι το ισλάμ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να ενσωματωθεί με κανέναν άλλον...

Πως το μόνο που επιθυμεί είναι να κυριαρχήσει και να προσηλυτίσει τους πάντες στο ισλάμ...

Και πως όποιος δεν «συμμορφώνεται» σ’ αυτό απλά τον περιμένει η σφαγή...

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αναρχοαριστερά αδιαφορούν ΕΠΙΣΗΜΑ γι΄ αυτό...

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η νεοφιλελεύθερη κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά αδιαφορούν ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ γι’ αυτό...

Το «τυπικό» δηλαδή μέρος της υπόθεσης είναι το ΜΟΝΟ που διαφέρουν μεταξύ τους οι μεν από τους δε...

Αδυνατώντας ή μη επιθυμώντας να δουν το «δια ταύτα», την «πραγματική εικόνα»...

Ίσως γιατί «περνούν καλά» αυτοί...

Ίσως γιατί «πληρώνονται» ακριβώς για να περνούν καλά και να «μην βλέπουν» τα «υπόλοιπα»...

Να μην βλέπουν πχ πως «παραέγινε» το κακό με την ισλαμική εισβολή...

Και πως πλησιάζει η «Ώρα της Κρίσης»....

Έχουν το θράσος να γεμίζουν τη χώρα με ισλαμικές πόλεις και χωριά...

Αφήνουν διάπλατα ανοιχτές τις θαλάσσιες πύλες της χώρας και την Τουρκία να στέλνει ακατάπαυστα νέες καραβιές καθημερινά.

Βλέπουν πως πρόκειται για «στρατιωτική ενέργεια» κατά της Ελλάδας που αντίστοιχα αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟΝ με εξίσου στρατιωτικά αντίμετρα κι όμως αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν και να το πράξουν...

Δεν το έκαναν ούτε οι προηγούμενοι, δεν το πράττουν ούτε οι τωρινοί...

Αντίστοιχα, ενώ το βλέπουν και όλοι οι υπόλοιποι της Ελληνικής κοινωνίας (Αρχές και Πολίτες) ουδείς παίρνει την πρωτοβουλία να κάνει κάτι «έντονο» και «δυναμικό»...

Και ναι, ανάλογα για ποιό τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας μιλάμε, για όλους υπάρχουν και οι «αντίστοιχες δυναμικές κινήσεις»...

Που όμως δεν γίνονται...

Λες και ή όλοι είναι βολεμένοι ή όλοι ναρκωμένοι ή όλοι δειλοί ή όλα μαζί ένα κοκτέηλ...

Ή λες και ο ένας περιμένει από τον άλλον να "ξεκινήσει πρώτος" για να ακολουθήσει κι αυτός μετά...

Κάτι σαν την «φοβισμένη κολοκυθιά»...

Να το κάνουν οι πολιτικοί...από κείνους πρέπει να ξεκινήσει...

Και γιατί να το κάνουν οι πολιτικοί; Να το κάνουν οι δικαστές...

Και γιατί να το κάνουν οι δικαστές; Να το κάνουν οι στρατιωτικοί...

Και γιατί να το κάνουν οι στρατιωτικοί; Να το κάνουν οι Αρχές Ασφαλείας...

Και γιατί να το κάνουν οι αρχές ασφαλείας; Να το ξεκινήσουν τα ΜΜΕ...

Και γιατί να το κάνουν τα ΜΜΕ; Να το κάνουν κάποιοι προύχοντες....

Και γιατί να το κάνουν οι προύχοντες; Να το κάνει η Εκκλησία...

Και γιατί να το κάνει η Εκκλησία; Να το κάνει απ’ ευθείας ο λαός...

Και πάει λέγοντας...

"...Μπα και γιατί να το ξεκινήσουμε εμείς; Για να μας "τη φέρετε" μετά και να βγείτε εσείς οι καλοί;..."

"...Ή μήπως για να μας αφήσετε να βγάλουμε εμείς καλά καλά το φίδι από την τρύπα και να μας "ρίξετε" αμέσως μετά που θα έχουν ησυχάσει τα πράγματα και θα έχει βρεθεί μια ισχυρή διεθνής λύση («ως δια μαγείας και χάρη στην δική μας δυναμική ενέργεια»), οπότε θα μας μπουζουριάσετε ως «αντάλλαγμα» γι’ αυτήν την διεθνή λύση και «χάριν της νομιμότητας»;..."

Εν ολίγοις, κάτι τέτοιο παίζει αυτή τη στιγμή...
Σαφώς και υπάρχουν «εξοργισμένοι και αγανακτισμένοι» Έλληνες σε όλα τα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας...

Πλην όμως «κάτι από τα παραπάνω» τους «φρενάρει»...

Είναι λες και όλοι αυτοί (και όχι μόνον) περιμένουν δύο πράγματα...ή το ένα από τα δύο ή (γιατί όχι;) και τα δύο:

Το πρώτο που άλλους θα «ανακούφιζε» και άλλους θα «βόλευε» (βγάζοντας πολλούς απ’ την «δύσκολη θέση») θα ήταν να εξεγείρονταν ή να άρχιζαν τέλος πάντων την ένοπλη εκτεταμένη αντίδρασή τους οι ίδιοι οι ισλαμιστές εισβολείς...

...αυτό θα έβαζε τους Έλληνες στη θέση της «νόμιμης και δικαιολογημένης αυτοάμυνας»...

Πολύ απλά θα «τηρούνταν οι τύποι»...η ένοπλη αντίδραση της Ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή Θεσμικών Αρχών και Πολιτών θα ήταν «νομότυπη»...

...θα υπήρχε η «ιδανική αφορμή» να «ανέβει πολεμικό επίπεδο» η Ελλάδα και να τους πετάξει οργισμένη έξω από τα εδάφη της...κλείνοντας βεβαίως αποφασιστικά και τις διάφορες «πύλες εισόδου»...δια των όπλων φυσικά...

Ταυτόχρονα, αυτή η κατάσταση θα δικαιολογούσε και την κήρυξη μιας Κατάστασης Εκτάκτου Ανάγκης που με την σειρά της θα δικαιολογούσε και μια «πλειάδα μέτρων»...

...μέτρων απαραίτητων σε έναν πόλεμο...αλλά και άλλων μέτρων απαραίτητων σε μια κατάσταση οικονομικής κρίσης...ιδίως για να «βγει πέρα ένας πάντα οικονομικά απαιτητικός πόλεμος»...

Αυτή η "ισλαμική αφορμή" αποδείχτηκε πως «κάποιοι» κάνουν «φιλότιμες προσπάθειες» να ΜΗΝ ΔΟΘΕΙ...

Πχ όταν πριν κανα δυό χρόνια οι εν Ελλάδι ισλαμιστές βγήκαν στις πλατείες να προσευχηθούν και να «αντιδράσουν» απαιτώντας τζαμιά και «δικαιώματα» απειλώντας πως «θα χυθεί αίμα» αν ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΟΘΟΥΝ, όλοι περίμεναν πως θα έχουμε «κλιμάκωση»...και "πολλοί έτριβαν τα χέρια τους"..."έρχεται επιτέλους η ώρα" έλεγαν...

Κι όμως!

Το πράγμα «εκτονώθηκε» εν τη γενέση του...λες και «κάτι» τους «μάζεψε» (τους ισλαμιστές) με την μία...

Λες και κάνανε μια «βολιδοσκόπηση» ή μια «επίδειξη δυνάμεως» ή "και τα δύο" και τέλος...ή "κάτι τους έκοψε ακαριαία κάθε όρεξη εξέγερσης ή/και απλής αντίδρασης"...

Λες και δεν ήθελαν να «κάψουν» την «Ελληνική Πύλη Εισβολής τους» στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη...

Λες και ήξεραν πως αν εξεγείρονταν οι ισλαμιστές, εν ριπή οφθαλμού θα εξεγείρονταν και η Ελληνική κοινωνία...και "μέσα στο αίμα" θα έκλεινε αυτομάτως η «Πύλη»...

Συνεπώς, δύσκολα θα εξεγερθούν και σήμερα...

Τουλάχιστον, όχι προτού γίνουν κάμποσα εκατομμύρια...

Από την άλλη, το «χούϊ» δεν το κόβουν...σώνει και καλά να κάνουν το δικό τους έστω κι αν βρίσκονται σε ξένα εδάφη...

Λες και είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να τους δεχτούν με τον τσαμπουκά τους στα εδάφη τους...

Κι όμως...πολύ απλά, ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ!

Δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη φύση τους...
Άρα, σύντομα θα το κάνουν το «λάθος»...

Εκτός αν αυτό το «κάτι» που τους «καθοδηγεί» και τους «κρατάει χαλιναγωγημένους» ως τώρα εξακολουθήσει να τους «κρατάει» με «σιδηρά πυγμή»...

Είπαμε...μέχρι να γίνουν η «τραγική θανάσιμη πλειοψηφία» στην Ελλάδα...

Και φροντίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η αναρχοαριστερά γι’ αυτό...

Μαζί βεβαίως με την οικτρή αντιπολίτευση...

Γεγονός είναι πάντως πως ο «δείκτης έντασης» στο «εν Ελλάδι ισλαμικό μπλοκ» είναι πλέον τόσο υψηλός που αποκλείεται να μην «εκραγούν» και δη πάρα πολύ σύντομα...

Το κακό βεβαίως είναι πως η Ελλάδα θα πιαστεί στον ύπνο...

Η κυβέρνηση μαζί με την αντιπολίτευση (κι εν πολλοίς μαζί μαζί με την Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ και τον Λαό) ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να συνειδητοποιήσουν πως ζούμε σε συνθήκες του 1937, «προπολεμικές»...τα σύννεφα έχουν μαζευτεί κι εμείς αντί να κάνουμε πολεμικές προετοιμασίες, εξακολουθούμε να αρνούμαστε να το πιστέψουμε «αυτό που μας ξημερώνει» και κοιμόμαστε...

Σαφέστατα, από την άλλη, είναι πολλοί αυτοί (οι βολεμένοι, οι φοβισμένοι, οι ευθυνόφοβοι, κλπ σε "κάθε πόστο" της Ελληνικής Πολιτείας/κοινωνίας) που ελπίζουν και περιμένουν την «ισλαμική εξέγερση» για να έχει «νομοτυπία η ένοπλη αντίδρασή τους»...

...ξεχνώντας ή αδιαφορώντας βεβαίως για το ότι κάτι τέτοιο θα σημαίνει άφθονα θύματα και απώλειες στον Ελληνικό πληθυσμό που θα πιαστεί στον ύπνο (κι εξαιτίας αυτού θα σφαγεί σε οικτρό βαθμό στο "Πρώτο Πλήγμα")...

Όλοι αυτοί οι κύριοι Έλληνες (;) «ιθύνοντες» ουσιαστικά είναι λες και αδημονούν γι’ αυτά τα θύματα μεταξύ των Ελλήνων προκειμένου να έχουν τους «απαραίτητους μάρτυρες» ώστε να δικαιολογήσουν κατόπιν τις δικές τους ένοπλες ενέργειες...

Ενώ θα μπορούσαν ν’ αποφευχθούν όλες αυτές οι «απώλειες» εάν πολύ απλά αυτοί οι κύριοι ξεπεράσουν τους φόβους τους και την ευθυνοφοβία τους και «κινηθούν πρώτοι»...

...όχι κατ’ ανάγκην με ένοπλη επίθεση και θανάσιμα μέτρα...

...αλλά με «Στρατιωτικοποιημένα Μέτρα» βεβαίως...

....να το αντιμετωπίσουν ως «στρατιωτική εισβολή» και να χρησιμοποιήσουν τον Στρατό όχι για να τους χτίζει ισλαμικές πόλεις αλλά για να κλείσει τις πύλες εισόδου τους και να πετάξει έξω όλους τους ισλαμιστές που θρονιάστηκαν στη χώρα αναμένοντας τον (πάντα ταχύτατο) «πολλαπλασιασμό» τους...και την «στρατιωτική τους συγκρότηση» βεβαίως...

Επειδή όμως ΚΑΝΕΙΣ από τα διάφορα παραπάνω τμήματα της Ελληνικής Κοινωνίας/Πολιτείας δεν έχει τα κότσια για κάτι τέτοιο, ούτε και είναι σίγουρο πως η «ισλαμική εξέγερση» θα γίνει σύντομα ή αν θα γίνει όταν ΚΑΙ ΜΟΝΟ θα είναι πλειοψηφία σ’ αυτόν τον τόπο, είναι σίγουρο πως όλοι αυτοί οι «εγχώριοι ευθυνόφοβοι και δειλοί άνθρωποι» εύχονται να βρεθεί κάποιος «χρήσιμος ηλίθιος» που θα πάρει το βάρος πάνω του εξαπολύοντας ένοπλες επιθέσεις κατά των ισλαμιστών...

...όχι πως είναι και σίγουρο ούτε το ότι θα προκαλέσει τον όποιο φόβο στους μαθημένους στον πόλεμο ισλαμιστές...

...ούτε το ότι θα ακολουθήσουν απαραίτητα κι άλλοι το παράδειγμά του...

...ούτε και το ότι θα «απαντούσαν οι ισλαμιστές» εξίσου ένοπλα και «συγκροτημένα»...

Είπαμε: αυτό το "κάτι" που τους "συγκρατεί" και τους "κατευθύνει" είναι πάρα μα πάρα πολύ αποτελεσματικό...

Από την άλλη, είπαμε επίσης πως το "χούϊ της επιθετικής εκρηκτικής αντίδρασης" ενάντια σε κάθε άπιστο/μη-ισλαμιστή δεν το κόβουν...

Είναι εξίσου πιθανό λοιπόν "κάποιοι ισλαμιστές να ανταποδώσουν ένοπλα πυρά και να εμπλακούν συγκροτημένα" σε πλήγματα και μάχες...

Ένα είναι πάντως το σίγουρο: πως οι πάντες θα τον «κρεμούσαν» τον Μαυρόλυκο για να βγούνε όλοι αυτοί «λάδι» και «νομότυποι»...

...και θ' αρχίζανε όλοι πάλι το γαϊτανάκι: "...οι καϋμένοι οι πρόσφυγες, κλπ κλπ...

Αν και μέσα τους πολλοί θα λέγανε «...ν’ αγιάσει το χέρι του...», στα φανερά θα τον «αφόριζαν μετά βδελυγμίας»...

Βαριά κι ασήκωτη μοίρα θα περίμενε όσους «ξεφύγουν από την πληρωμένη και πεπατημένη»...

Παρ’ ότι πολλοί σήμερα εύχονται και περιμένουν μια τέτοια «ένοπλη πρωτοβουλία» από έναν «Μοναχικό Λύκο» που θα «ταρακουνούσε τα νερά» και ίσως έβαζε φωτιά στην «μπαρουταποθήκη»...

Όσο κι αν κάποιοι "ταράζονται" σ' αυτή την σκέψη, καλό θα είναι να εξοικειωθούν μαζί της γιατί είναι μια πραγματικότητα...

Τόση πολλή ευθυνοφοβία και δειλία έχει σωρρευθεί πια σ’ αυτόν τον τόπο που όλοι περιμένουν έναν ισχνό τολμηρό Μαυρόλυκο για να κρυφτούνε πίσω του...

...που συν τοις άλλοις δεν τολμούνε ούτε καν να τον «γεννήσουνε»...

Τόσο πολλές φοβισμένες κότες έχουν μαζευτεί στο κοτέτσι της Ελλάδας που κάποτε ήταν Αγέλη Λεόντων και Φωλιά Αετών και Γερακιών...

Όσο γι’ αυτούς πάντως που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έβαλαν το χεράκι τους για να στηρίξουν την «ισλαμική εισβολή» θα πρέπει να είναι βέβαιοι για ένα πράγμα...

...Πως μόλις ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος, θα έχει συγκεντρωθεί τόσο μα τόσο μίσος κατά των ισλαμιστών εισβολέων που θα ξεσπάσει ΚΑΙ πάνω τους...

...να είναι απόλυτα σίγουροι πως η «μοίρα» που τους περιμένει θα είναι οικτρή....όπου κι αν βρίσκονται...όσο ψηλά ή χαμηλά....

Μέσα ή έξω από τη χώρα...

Να θυμούνται πως η ισλαμική εισβολή που ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν θα έχει κοστίσει στον Ελληνικό πληθυσμό απώλειες δικών τους ανθρώπων, περιουσιών και εδαφών...

Πιστεύουν αλήθεια πως αυτό δεν θα γεννήσει ένα βαθύτατο μίσος και για τους ισλαμιστές αλλά ΚΑΙ για όσους συνέβαλλαν στην «έλευσή τους στη χώρα»;

Και ναι...αυτό σημαίνει «Εμφύλιος Πόλεμος»...

Ή μάλλον... Και «Εμφύλιος»...

Εφόσον ταυτόχρονα θα πολεμάμε με εν Ελλάδι ισλαμιστές και με τους Τούρκους έξω από τα σύνορα...

Υ.Γ

Παρεμπιπτόντως, υπάρχει κάτι ακόμη που θα μπορούσατε να κάνετε για να ανακουφίσετε τη χώρα από όλο αυτό το κύμα ισλαμιστών εισβολέων...
Επί 20 χρόνια η Ελλάδα στήριξε την Αλβανία...κι αυτοί και η Ελλάδα λένε πως 1.000.000 Αλβανοί μετανάστες υπάρχουν στην Ελλάδα...

...Δεν θα έπρεπε βεβαίως να είναι τόσοι...
...Αφού όμως είναι "θυμίστε" το στην Αλβανία...

...ή ανοίγει αυτή τη στιγμή τα σύνορα και δέχεται ΟΛΟΥΣ τους ισλαμιστές λαθροεισβολείς ή απελαύνονται αυτή τη στιγμή ΟΛΟΙ οι εν Ελλάδι Αλβανοί...

Το «τι θα τους κάνει όλους αυτούς τους ισλαμιστές» είναι δική της δουλειά και δεν μας αφορά...

Αν και μακροπρόθεσμα δεν θα ήταν και η καλύτερη επιλογή να έχουμε στα βόρεια σύνορά μας εκατομμύρια ισλαμιστές νεοαποίκους, είναι ένα προσωρινό μέτρο ανακούφισης...

...και με την προϋπόθεση να κλείσουν βεβαίως οι «Πύλες του Αιγαίου» ώστε να μην έρθουν καινούριοι...

Ήρθε ο καιρός να ανταποδώσει και η Αλβανία το καλό που της έκανε η Ελλάδα επί δεκαετίες...

Αλλά ποιός θα τα κάνει όλα αυτά;
Ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΙΑ της Βουλής;

Ή μήπως οι δειλοί και βολεμένοι «απλοί πολίτες» της Εύφορης Ελληνικής κοιλάδας;

Ιδίως οι τελευταίοι, δυστυχώς, θα ξυπνήσουν ΜΟΝΟΝ όταν βιώσουν τον «τρόμο της Σφαγής και της καταστροφής» που θα εξαπολύσουν οι ισλαμιστές...όταν θα είναι σε θέση ισχύος...

Υ.Γ.2: είδατε κύριοι "σε τι συζητήσεις" οδηγείται το ζήτημα του εγκλήματος της "ισλαμικής εισβολής" που ΟΛΟΙ συμβάλλατε στην διάπραξή του;














http://aegeanhawk.blogspot.gr/2016/02/blog-post_26.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

20
Με τη γλώσσα των αριθμών : Η Ελλάδα μέχρι το 2025-30 μεταβάλλεται σε μουσουλμανική χώρα

Θεόδωρος Κατσανέβας
Εικόνα
Η Ελλάδα πολύ σύντομα, στο ορατό μέλλον, μέχρι το 2025-30, θα έχει μετασχηματιστεί σε μουσουλμανική χώρα. Αυτό προκύπτει από ψύχραιμη μελέτη των αμείλικτων στατιστικών στοιχείων και δεδομένων σχετικών με τις γεννήσεις, τους θανάτους και τη μαζική είσοδο μουσουλμάνων μεταναστών από τα ανατολικά σύνορα. Συγκεκριμένα, σε κάθε 92.000 νέες περίπου γεννήσεις το χρόνο στην Ελλάδα (92.149 το 2014), αντιστοιχούν 113.000 περίπου θάνατοι ( 113.740 το 2014). Αυτό σημαίνει ότι, κάθε χρόνο ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται κατά 20.000 άτομα και πλέον.

Ο πληθυσμός με την Ελληνογενή ιστορική πολιτισμική ταυτότητα, μαστίζεται από υψηλή γήρανση και βαρύτατη υπογεννητικότητα, με αυξανόμενες τάσεις τα τελευταία χρόνια λόγω της βαριάς οικονομικής κρίσης. Η Ελληνίδα μητέρα γεννά 1,2 παιδιά κατά μέσο όρο, γεγονός που δεν αρκεί για την αναπλήρωση των γενεών,αφού για το σκοπό αυτό πρέπει να έχουμε 2,1 γεννήσεις ανά μητέρα. Αντίθετα, η μουσουλμάνα μητέρα γεννά 5 παιδιά κατά μέσο όρο, με αυτονόητο το δυναμικό πολλαπλασιασμό τους. Επί πλέον, η υπεροχή των θανάτων κατά 20.000 έναντι των γεννήσεων, αφορά ολοένα με αυξανόμενους ρυθμούς περισσότερους Ελληνογενείς από μουσουλμάνους, λόγω της υψηλής γήρανσης των πρώτων και της νεανικότητας των δεύτερων.

Σήμερα, στο σύνολο των γεννήσεων στην Ελλάδα, το 25% περίπου είναι μουσουλμάνοι. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, έτσι που σχετικά σύντομα, οι γεννήσεις από μουσουλμάνες μητέρες θα φτάσουν το 50% του συνόλου. Την ίδια ώρα, εισβάλλουν 3-4.000 μουσουλμάνοι ημερησίως, πολλοί από τους οποίους θα παραμείνουν τελικά μόνιμα στη χώρα. Μαζί με τους 130.000 μουσουλμάνους που ζουν στη Δυτική Θράκη, στη Ρόδο, στην Κω, στην Αθήνα και σε διάφορες περιοχές, ο συνολικός αριθμός των νόμιμων, υπό νομιμοποίηση και παράνομων μουσουλμάνων κατοίκων της χώρας, υπολογίζεται ότι ανέρχεται σήμερα σε 1,5 εκ., σε σύνολο 11 εκ. περίπου συνολικού πληθυσμού. Σήμερα δηλ., οι μουσουλμάνοι που κατοικούν στη χώρα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι,έναντι των γερασμένων Ελληνογενών,ανέρχεται περίπου στο 14% του συνολικού πληθυσμού.

Στους αριθμούς αυτούς και στα αντίστοιχα ποσοστά, δεν περιλαμβάνονται οι καταγεγραμμένοι ως μουσουλμάνοι με προέλευση από την Αλβανία, επειδή χαρακτηρίζονται από μειωμένη θρησκευτική ιδεοληψία και είναι αφομοιώσιμοι με μικτούς γάμους με τον Ελληνικό πληθυσμό. Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης και οι αφικνούμενοι από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, δεν είναι αφομοιώσιμοι, αφού κάτι τέτοιο αποκλείεται εντελώς από την πολιτιμισμική τους ταυτότητα. Αυτό έχει αποδειχτεί όχι μόνο στη χώρα μας και στην Κύπρο, αλλά και από τα γκέτο των μουσουλμάνων στη Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο κλπ, αλλά και στις ίδιες τις χώρες προέλευσής τους όπου δεν αναμειγνύονται με αλλόθρησκους πληθυσμούς. Η μουσουλμανική ταυτότητα είναι ιδιαίτερα ισχυρή-και μπράβο της. Πέρα από το θρησκευτικό της χαρακτήρα, εμπεριέχει και πολιτισμική και πολιτική ιδιαιτερότητα. Οι ακραίες της προεκτάσεις είναι ο Ισλαμικός Φονταμελισμός, ο οποίος επικρατεί συνήθως όταν ο μουσουλμανικός πληθυσμός αυξηθεί σημαντικά και υπερκεράσει τους αλλότριους πληθυσμούς.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, παράλληλα με τη ραγδαία δημογραφική μείωση και γήρανση του Ελληνογενούς πληθυσμού, με την έλευση της οικονομικής κρίσης από το 2009 και μετά, μεταναστεύουν ετησίως πάνω από 110.000 Έλληνες στο εξωτερικό ( 106.804 το 2014, 124.694 το 2013,117.094 το 2013). Υπολογίζεται ότι, τα τελευταία 6-7 χρόνια, έχουν μεταναστεύσει περισσότεροι από 600.000 Ελληνογενείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι νέοι, επιβαρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ήδη γερασμένη δημογραφική μας πυραμίδα.

Στα επόμενα δέκα χρόνια δηλ. μέχρι το 2026 και με τα σημερινά δεδομένα, τη ραγδαία συρρίκνωση λόγω υπογεννητικότητας και τη μεταναστευτική τους έξοδο, οι ελληνογενείς θα ανέρχονται σε 7 εκ. άτομα. Στην ίδια περίοδο και με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, οι μουσουλμάνοι θα ανέρχονται σε 3 εκ, δηλ. στο 30% του συνόλου των 10 εκ. κατοίκων και στο 43% των 7 εκ. ελληνογενών. Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας τους και τη δυναμική που θα έχουν αναπτύξει, η δημιουργία ισχυρού μουσουλμανικού κόμματος είναι προδιαγεγραμμένη, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μοιραία μελλοντική πορεία της χώρας.

Με αυτήν την προοπτική, είναι περισσότερο από ορατή μια περίοδος αιματηρών εμφύλιων συγκρούσεων όπως ακριβώς έγινε στο Λίβανο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και όχι μόνο, με βέβαιη την τελική επικράτηση των μουσουλμάνων, οι οποίοι φυσικά θα επιβάλλουν τη δική τους ισχυρή θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα.

Τα περισσότερα παιδιά μας θα αναγκαστούν να τραβήξουν το δρόμο της προσφυγιάς, αφού το σημερινό ποκλιτικοοικονομικό κατεστημένο αδυνατεί να δει λίγο μακρύτερα από το σήμερα. Ενδιαφέρεται περισσότερο για την κυβερνητική καρέκλα, για τις επόμενες εκλογές και όχι για τις επόμενες γενιές. Οι Έλληνες θα είναι ο μόνος λαός στην ιστορία της ανθρωπότητας που μετά από διαδρομή 3.000 χρόνων, θα χάσουν την πατρίδα τους οριστικά και αμετάκλητα λόγω εσωστρεφούς εθνομηδενιστικού μαζοχισμού, ξενόφερτης νεοταξίτικης σκοπιμότητας και ανατολίτικης πονηριάς.













http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2 ... 25-30.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

22
Η αποδόμηση της Ελλάδας – Δύο ενδεικτικά γεγονότα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Εικόνα
Δύο γεγονότα, που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, δείχνουν ότι, συν τω χρόνω, προχωρεί μεθοδικά η αποδόμηση της Ελλάδας. Το πρώτο είναι η από την 1η Απριλίου κατάργηση της Κυριακής Προσευχής, δηλαδή του «Πάτερ ημών...», στις 7 το πρωί και στην έναρξη του προγράμματος του Τρίτου προγράμματος της ΕΡΑ. Έως τις 31 Μαρτίου ένα παιδί έλεγε πολύ όμορφα την προσευχή και ακολουθούσαν από χορωδία οι τέσσερις πρώτοι στίχοι του Εθνικού μας Ύμνου. Τώρα έμεινε μόνο η χορωδία και ο Εθνικός Ύμνος. Προφανώς η προσευχή δεν ταιριάζει στους σημερινούς υπεύθυνους της ΕΡΑ... Ο αείμνηστος Γιώργος Τσαγκάρης, ως διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος (1994-2002) είχε καθιερώσει το «Πάτερ ημών...» και τον Εθνικό μας Ύμνο με τον τρόπο που ακουγόταν έως τις 31 Μαρτίου στην έναρξη του προγράμματος. Σε συζήτηση που είχα μαζί του για τη συγκεκριμένη του επιλογή μου είχε εξηγήσει ότι το Τρίτο πρόγραμμα διδάσκει πολιτισμό και αυτός στην Ελλάδα είναι συνυφασμένος με το Έθνος και την Εκκλησία. Ο Τσαγκάρης έβλεπε τα 3 – 4 λεπτά, που η προσευχή και ο ύμνος διαρκούσαν στο 24ωρο πρόγραμμα του Τρίτου, το συμβολικό μήνυμα του πολιτισμού μας, μήνυμα που είναι διαχρονικό και υπεράνω Κομμάτων, σαν τη Σημαία μας.
Το άλλο σοβαρό περιστατικό που δείχνει την επιχείρηση αποδόμησης της Ελλάδας που γνωρίζομε συνέβη στα Διοικητικά Δικαστήρια των Αθηνών, μπορεί και αλλού. Όπως μας καταγγέλθηκε στις επετείους των Εθνικών Εορτών μιαν ώρα πριν από την αποχώρηση των υπαλλήλων, λόγω λήξης του ωραρίου εργασίας τους, ήταν καθιερωμένο δικαστές και υπάλληλοι να συγκεντρώνονται στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, που διαθέτει το Δικαστήριο, κάποιος να εκφωνεί ένα ιστορικό – θρησκευτικό κείμενο σχετικό με την εορτή και μετά έψαλλαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο και αποχωρούσαν. Στην περυσινή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ η καθιερωμένη εορτή δεν πραγματοποιήθηκε. Σε τηλεφώνημα που έγινε στην Γενική Επίτροπο της Επικρατείας των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων εκείνη δικαιολόγησε την κατάσταση λέγοντας ότι οι δικαστές ήσαν πολύ απασχολημένοι και δεν είχαν χρόνο να ετοιμάσουν τη σχετική ομιλία... Της ελέχθη ότι θα μπορούσε να αναλάβει την ομιλία ένας διοικητικός υπάλληλος, αλλά εκείνη δεν απάντησε. Προ ημερών η επέτειος της 25ης Μαρτίου πέρασε χωρίς καμία μνεία του ιστορικού γεγονότος, σαν μια κοινή ημέρα...
Και τα δύο γεγονότα δείχνουν ότι η σημερινή εξουσία επιβάλλει την αποδόμηση της εθνικής μας παράδοσης και εφαρμόζει την τακτική ό,τι το εθνικό και εκκλησιαστικό να περιορίζεται στην ιδιωτική σφαίρα, μέσα στους τέσσερις τοίχους των ναών ή των οικημάτων. Αν στα γεγονότα αυτά προσθέσουμε ότι ο μηχανικός, πρ. καθηγητής του ΕΜΠ οπαδός της «αποδόμησης» του Ντεριντά, που εκτιμά την ψυχανάλυση του Φρόϊντ, και συμπαθεί τον Μάο κ. Αρ. Μπαλτάς ορίζει τα του πολιτισμού μας, ότι Υπουργός Παιδείας είναι ο κ. Φίλης, ότι πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία είναι ο καθηγητής και άλλοτε συνεργάτης του Κ. Σημίτη Αντώνης Λιάκος έχουμε μιαν εικόνα της πορείας της Παιδείας και του Πολιτισμού στις ημέρες εξουσίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και οι μεν άνθρωποι της Αριστεράς εφαρμόζουν την ιδεολογία τους. Οι άνθρωποι των ΑΝΕΛ δεν αισθάνονται ντροπή για τα συμβαίνοντα; Εν ονόματι της εξουσίας ξέχασαν τις αρχές τους, τις υποσχέσεις τους, τις «κόκκινες γραμμές τους»; Δεν αισθάνονται ως χριστιανοί, που αλλαξοπίστησαν, ως στρατιώτες που λιποτάκτησαν;...
Η σημερινή κατάσταση θυμίζει τα λόγια του Μακρυγιάννη, όπως τάγραψε στα «Απομνημονεύματά» του: « ...Από τους τοιούτους λαϊκούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς, αφού χύσαμεν ποταμούς αίματα, κιντυνεύομεν να χάσωμεν και την πατρίδα μας και την θρησκεία μας».-














http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2 ... .html#more
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

24
Μήπως το πρόβλημα δεν είναι το χρέος αλλά εμείς;

Η κυβερνητική παράταξη έζησε για πολλά χρόνια μία παρατεταμένη εφηβεία, με αφηγήματα, παραμυθίες, φαντασιώσεις και όλα τα «Αντί». Κυρίως τα «αντί», ήταν… «αντί» των πάντων και όλων. Δυστυχώς και για κακή του τύχη, οι ξέγνοιαστες ημέρες της προεφηβικής και της εφηβικής αθωότητας τελείωσαν ανεπιστρεπτί γι’ αυτόν.

Σχολιάζει ο… ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Σε 18 μήνες μέσα υποχρεώθηκε να ωριμάσει και να ανδρωθεί. Δεν έμαθε όμως ακόμη, χρειάζεται καιρός για να μάθει, δεν γίνεσαι Κόμμα Εξουσίας από τη μία μέρα στην άλλη. Διαβάζω τις κριτικές που δημοσιεύονται κάθε μέρα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνώ και επαυξάνω, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα σε αυτό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέλαβε την εξουσία, δεν έγινε κυβέρνηση πραξικοπηματικά, αντιθέτως εκλέχτηκε από τον ελληνικό λαό όχι μία αλλά δύο συνεχόμενες φορές, επομένως το πρόβλημα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ελληνικός λαός.

Ποιος δεν ήξερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στερείται κυβερνητικής εμπειρίας; Ποιος δεν ήξερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει από Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και την Ευρωπαϊκή Γραφειοκρατία; Ότι είναι ανίδεος από Διεθνής Διαπραγματεύσεις; Όλοι τα ξέραμε αυτά.

Και τι κάναμε; Στο χειρότερο σημείο της φουρτούνας αποφασίσαμε να εμπιστευτούμε το παρόν και το μέλλον μας σε ένα Μαθητευόμενο Μάγο. Και τώρα; Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε γιατί τα Μάγια του Μαθητευόμενου Μάγου δεν πιάσανε.

Άραγε φταίει ο Μαθητευόμενος Μάγος γι’ αυτό; Μα είναι μαθητευόμενος, όλοι το ξέρανε αυτό; Όλοι ήξεραν το πρόβλημα, όλοι ήξεραν λίγο πολύ τη θεραπεία, αλλά οι περισσότεροι επέλεξαν τα γιατροσόφια και τα μαντζούνια του Μαθητευόμενου Μάγου…

Τώρα που είδαν ότι τα μαντζούνια και τα γιατροσόφια είναι χειρότερα από την θεραπεία που τους είχαν εφαρμόσει οι προηγούμενοι Πτυχιούχοι Σκιτζήδες, τώρα τρέχουν αλλόφρονες απειλώντας θεούς και δαίμονες. Οι Πολιτικές Ηγεσίες είναι η αντανάκλαση των λαών και της κοινωνίας στον καθρέφτη τους, οι πολιτικές ηγεσίες είμαστε εμείς.

Αν η πολιτική ηγεσία ψεύδεται και λέει ασύστολα ψεύδη είναι είτε διότι εμείς είμαστε παθολογικοί ψεύτες και σιχαινόμαστε την αλήθεια, είτε η πολιτική ηγεσία είναι κλέφτης, ίσως και διότι κι εμείς είμαστε κλέφτες και γι’ αυτό διαλέξαμε έναν κλέφτη για αρχηγό μας. Αν η πολιτική είναι διεφθαρμένη, είμαστε κι εμείς διεφθαρμένοι και πάει λέγοντας.

Το συμπέρασμα δυστυχώς είναι καταθλιπτικό, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τα χρέη, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οι διεφθαρμένες ή ανεπαρκείς πολιτικές ηγεσίες της, το πρόβλημα της Ελλάδος είναι οι Έλληνες, αυτούς χρειάζεται να αλλάξει η Ελλάδα και τίποτε άλλο. Τα άλλα θα έρθουν ως αποτέλεσμα.








http://www.defence-point.gr/news/?p=152039
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

25
Είμαστε άξιοι της ιστορίας μας ή της μοίρας μας;

Από τον εξαιρετικό Σωτήρη Μπουζάρα (έναν από τους πνευματικούς εμπνευστές του amynastospiti.gr) μας έρχεται μια πολύ καλή αλληγορική ανάλυση για το θέατρο του παραλόγου που ζούμε σήμερα στη χώρα μας. Ας απολαύσουμε το άρθρο…

Του Σωτήρη Μπουζάρα

Υπό ποιες συνθήκες μπορεί να προκύψουν μεγάλες αλλαγές σε μία κοινωνία;

Το συζητάμε στα κρυφά ή στα φανερά, το έχουμε σχεδόν όλοι τα τελευταία χρόνια αποδεχτεί αλλά δυστυχώς δεν βρίσκουμε τρόπο να απαγκιστρωθούμε από έναν φαύλο κύκλο που κρατάει για πολλές δεκαετίες: «Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι οικονομική αλλά πρώτα κρίση ηθική και κρίση αξιών».
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτές τις λέξεις από ανθρώπους έξυπνους και σοφούς που όλοι αναγνωρίζουμε την αξία τους; Στην Ελλάδα λοιπόν της οικονομικής κρίσης όπου, σύμφωνα με τους ειδικούς, ειδικά λόγω της κρίσης προκύπτουν οικονομικές ευκαιρίες, έτσι και στην Ελλάδα της ηθικής και πολιτιστικής κρίσης θα έπρεπε να προκύπτουν και ανάλογες ευκαιρίες ηθικής, πνευματικής και συνειδησιακής ανάκαμψης του λαού μας. Που είναι όμως αυτές και γιατί δεν τις βλέπουμε ακόμη;
Είμαστε έτοιμοι να τις αντιληφθούμε και όλοι μαζί με την δύναμη που διαθέτουμε να δώσουμε εμπιστοσύνη όχι σε αυτούς που μας υποδεικνύουν οι καθοδηγητές της κοινής γνώμης αλλά σε όσους διαθέτουν το απαραίτητο κύρος και τις ιδιαίτερες ικανότητες ώστε να μας βγάλουν από το αδιέξοδο; Και πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια είναι αυτά τα άτομα όταν σε καθημερινή βάση «βομβαρδιζόμαστε» με κατευθυνόμενες πληροφορίες από το σύστημα διαπλοκής κομμάτων και ΜΜΕ; Είμαστε έτοιμοι να απαγκιστρωθούμε από αυτό το σύστημα που μας κατευθύνει και να επιλέξουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε ως πολίτες; Σε ποιο βαθμό είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε τις δικές μας επιλογές χωρίς να βρισκόμαστε υπό διαρκή πίεση φόβου και αγωνίας;
Ένα καλό παράδειγμα πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι η αμερικάνικη ιστορία με τις «4 μαϊμούδες». Βάλανε λοιπόν 4 μαϊμούδες σε ένα κλουβί και τις τάιζαν με χαμηλής ποιότητας τροφή για ημέρες. Οι ίδιες οι μαϊμούδες αν και δυσαρεστημένες αναγκαζόταν να τρώνε αυτό που τους έδιναν λόγω πείνας. Ξαφνικά όμως μία ημέρα, τοποθετήθηκε στο κλουβί ένα τσαμπί με ολόφρεσκες μπανάνες! Με μεγάλο ενθουσιασμό οι 4 μαϊμούδες ορμάνε για να φάνε όσες περισσότερες μπορούν αλλά ξαφνικά, εκεί που πλησίαζαν κάποιος έκανε μούσκεμα τις μαϊμούδες με έναν κουβά νερό. Τρομαγμένες οι μαϊμούδες κάθισαν και πάλι ήσυχα στην γωνία. Μετά από λίγο όταν προσπάθησαν ξανά να πάρουν τις μπανάνες συνέβη και πάλι το ίδιο: κάποιος τις μούσκεψε με νερό με το σκηνικό να επαναλαμβάνεται μέρα – νύχτα.
Έπειτα από ημέρες το τσαμπί με τις μπανάνες παρέμενε εκεί ανέγγιχτο καθώς καμία από τις μαϊμούδες δεν τολμούσε να τις ακουμπήσει υπό τον φόβο να βραχεί και πάλι. Μάλιστα αν κάποια από τις 4 μαϊμούδες επιχειρούσε στα κρυφά από μόνη της να διαφοροποιηθεί από το σύνολο και να επιχειρήσει να αρπάξει μία μπανάνα, οι υπεύθυνοι του πειράματος κατέβρεχαν και τις άλλες 3 ως ομαδική τιμωρία μέχρι που καμία πλέον μαϊμού να μην σκέφτεται καν τις μπανάνες, υπό τον φόβο του μουσκέματος αλλά πλέον και υπό τον φόβο της τιμωρίας από τις άλλες 3 «νομοταγείς» μαϊμούδες. Έτσι συνέχιζαν να τρώνε από το χαμηλής ποιότητας φαγητό το οποίο τους προσέφεραν και καθόταν ήσυχες.
Ένα πρωί οι υπεύθυνοι του πειράματος βγάζουν την μία από τις 4 μαϊμούδες και τοποθετούν μία άλλη, καινούρια. Εκείνη χωρίς να γνωρίζει τι είχε προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες, βλέποντας την χαμηλής ποιότητας τροφή και τις μπανάνες φυσικά προτίμησε να επιχειρήσει να φάει μία από αυτές. Ενώ όμως πλησίαζε οι άλλες 3 αρχικές μαϊμούδες την τράβηξαν πίσω με την βία για να αποφύγουν τον ομαδικό καταβρεγμό που γνώριζαν ότι θα ακολουθήσει.
Όμως η καινούρια μαϊμού δεν γνώριζε γιατί το κάνουν και έτσι κάθε φορά που πλησίαζε τις μπανάνες είχε να αντιμετωπίσει την τρομαγμένη και βίαια αντίδραση των υπολοίπων τριών. Τελικά και η καινούρια μαϊμού όπως οι αρχικές, συνήθισε και άρχισε να τρώει και αυτή την χαμηλής ποιότητας τροφή χωρίς καν να σκέφτεται τις μπανάνες που βρισκόταν σε μικρή απόσταση αλλά και χωρίς καν να γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο ενώ είχαν την τέλεια τροφή δίπλα τους δεν έπρεπε να την αγγίζουν. Απλά ακολουθούσε την συμπεριφορά που της επέβαλαν οι πολλοί.

Μετά από λίγες ημέρες οι υπεύθυνοι του πειράματος βγάζουν ακόμη μία από τις αρχικές 4 μαϊμούδες και βάζουν πάλι μία καινούρια, ώστε μέσα στο κλουβί να υπάρχουν 2 από τις αρχικές μαϊμούδες, 1 που συνήθισε μαζί τους και μία καινούρια. Η καινούρια μαϊμού το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε μόλις τοποθετήθηκε στο κλουβί ήταν φυσικά να αρπάξει μία μπανάνα!
Έλα όμως που και αυτή δεν ευτύχησε να το πράξει καθώς οι υπόλοιπες 3 μαϊμούδες, οι 2 αρχικές και η μία που έζησε μαζί τους για αρκετό διάστημα, της ορμούσαν συνεχώς. Βεβαίως σε αυτή την περίπτωση τα κίνητρα ήταν διαφορετικά καθώς οι δύο από τις αρχικές μαϊμούδες ορμούσαν στην καινούρια γιατί είχαν στην μνήμη τους το “φιάσκο” με τους κουβάδες νερό που τους είχαν ρίξει ενώ η τρίτη μαϊμού, που δεν γνώριζε τίποτε για τους καταβρεγμούς καθώς τοποθετήθηκε εκεί αργότερα, απλώς ακολουθούσε τα όσα έμαθε δίπλα στις 3 από τις αρχικές μαϊμούδες.
Έτσι και η καινούρια μαϊμού μετά από τις επιθέσεις των τριών άλλων εναντίον της, σταμάτησε να σκέφτεται και αυτή να φάει κάποια μπανάνα και συνήθισε να καταναλώνει την χαμηλής ποιότητας τροφή που τους προσέφεραν. Ενσωματώθηκε κι αυτή λοιπόν πλήρως στις συνήθειες του πλήθους.
Το πείραμα συνεχίστηκε μέχρι που όλες οι 4 αρχικές μαϊμούδες βγήκαν από το κλουβί και αντικαταστάθηκαν από άλλες. Και το αποτέλεσμα του πειράματος ήταν πως οι 4 μαϊμούδες που βρισκόταν πλέον στο κλουβί, η μία που έζησε μαζί με 3 από τις αρχικές μαϊμούδες και οι άλλες 3 που μπήκαν μέσα στην συνέχεια, χωρίς όλες τους να έχουν υποστεί ποτέ καταβρεγμό ως τιμωρία που πλησίασαν τις μπανάνες, να μην τολμάνε καν να τις πλησιάσουν καθώς η συνήθης πρακτική που μάθαιναν όλες ήταν πως το τσαμπί με τις μπανάνες είναι κάτι που δεν πλησιάζουμε και αν κάποιος διαφοροποιηθεί και πάει να το κάνει, να του ορμάμε!
Και όταν κάποια τολμούσε να το πράξει στα κρυφά και πάλι να δέχεται τις επιθέσεις των άλλων τριών! Είχαμε λοιπόν να κάνουμε με ένα σύνολο πλασμάτων το οποίο λειτουργούσε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες, όχι από γνώση και λογική αλλά κάτω από την πίεση της συνήθειας και των παραδόσεων καθώς «έτσι είχε μάθει από παλιά».
Το πείραμα αυτό έχει να κάνει με την συμπεριφορά πολλές φορές και των ανθρώπων καθώς μέσα σε μεγάλες κοινωνίες έχουμε όλοι μάθει να ακολουθούμε το παράδειγμα των πολλών, χωρίς κρίση και χωρίς αμφισβήτηση και σε κάποιες περιπτώσεις να περιθωριοποιούμε και να τιμωρούμε τους λίγους που παρεκκλίνουν από αυτή την ομαδική συμπεριφορά.
Θεωρούμε λοιπόν ως «επιτρεπόμενες» μόνο τις λίγες επιλογές που η διοικούσα άρχουσα τάξη μας επιτρέπει να έχουμε και ούτε καν σκεφτόμαστε πως δίπλα μας, ίσως να υπάρχει μία καλύτερη. Γιατί κάθε φορά που πάμε να σκεφτούμε μία εναλλακτική λύση πέρα από τα γνωστά, το κατεστημένο σύστημα πολιτικής εξουσίας και ΜΜΕ θα μας «συνετίσει» και θα μας επαναφέρει στον «ορθό δρόμο» είτε με την εφαρμογή της γνώμης και της θέλησης των πολλών, είτε με κάποια απειλή ομαδικού «καταβρέγματος» και των λίγων και των πολλών, ώστε οι λίγοι να μπούνε κι αυτοί στο «καλούπι».
Και επανερχόμαστε στο αρχικό θέμα του κειμένου: κάτω από αυτές τις ασφυκτικές κοινωνικές πιέσεις, πώς και κάτω υπό ποίες συνθήκες είμαστε σε θέση να τολμήσουμε και να πράξουμε κάτι διαφορετικό, κάτι το οποίο έχουμε στο μυαλό μας εδώ και χρόνια αλλά την τελευταία στιγμή δεν εφαρμόζουμε σαν κάποιο «αόρατο χέρι» (μέσα μας;) να μας εμποδίζει; Πώς όλοι μαζί μπορούμε να ξεφύγουμε από τις κατεστημένες επιταγές του σημερινού συστήματος εξουσίας και να θέσουμε σε εφαρμογή ένα εναλλακτικό σκηνικό το οποίο αν και για χρόνια υπάρχει δίπλα μας, δεν τολμούμε να σκεφτούμε καν να αναδείξουμε, λειτουργώντας όπως οι κλεισμένες στο κλουβί μαϊμούδες;
Είναι δική μας αυτή η κοινωνία, έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε διαρκώς καλύτερες λύσεις για την λειτουργία της προς το κοινό όφελος ή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καθόμαστε «ήσυχα» προς όφελος των λίγων βολεμένων καθοδηγητών μας και του φοβισμένου και αψυχολόγητου πλήθους; Πώς μπορούμε να βρούμε μέσα μας και να πατήσουμε αυτό το «κουμπί» που θα τα αλλάξει όλα;








http://www.amynastospiti.gr/eimaste-aks ... oiras-mas/
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

26
Απόδειξη χρεοκοπίας σε μία πίτα με γύρο

Το παραδοσιακό ελληνικό έδεσμα και οι εισαγωγές των υλικών από διάφορες χώρες

Στο τηλέφωνο ο φίλος μου Αντώνης Ρούσος, εστιάτωρ από τους παραδοσιακούς. Αν πας στην ταβέρνα του στην Κάτω Κηφισιά, θα τον ακούσεις να σου συστήνει την ελληνική καταγωγή κάθε γεύσης. Εχει μεγάλη ευαισθησία να προτείνει στους πελάτες του πιάτα φτιαγμένα αποκλειστικά από ελληνικά προϊόντα. «Εχω δύο θέματα να σου θίξω» μου λέει και αρχίζει: «Είναι γνωστό πως έχει γεμίσει ο τόπος σουβλατζίδικα. Πέραν των συνεπειών που έχει στην υγεία των παιδιών αυτού του είδους η διατροφή, έχεις καθίσει να σκεφτείς από τι φτιάχνεται ένα σουβλάκι; Σημείωνε! Το χαρτί όπου τυλίγεται η πίτα τυπώνεται στη Νορβηγία.

Το αλεύρι από το οποίο κατασκευάζεται η πίτα στη Ρωσία. Το καλαμάκι στο οποίο ψήνεται το κρέας κατασκευάζεται στην Τουρκία και την Κίνα. Ο λαιμός ο χοιρινός από τον οποίο κόβουμε το σουβλάκι παράγεται σε Δανία, Ολλανδία, Γερμανία. Και ο μοσχαρίσιος γύρος στη Γαλλία. Οι έτοιμες μπάλες κιμά από τις οποίες φτιάχνεται το κεμπάπ πάλι έξω. Μόνο το κρεμμύδι και η ντομάτα είναι ελληνικά στο σουβλάκι μας».

Με άλλα λόγια -σκέφτηκα αμέσως- για ένα τόσο μικρό σε μέγεθος έδεσμα, που αποτελεί δημοφιλή διατροφική συνήθεια των Ελλήνων, γίνονται εισαγωγές εκατομμυρίων ευρώ από Νορβηγία, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ολλανδία, Τουρκία, Δανία! Πιο μεγάλη απόδειξη της χρεοκοπίας μας από τη στιγμή που κρατάμε στα χέρια μας ένα ελληνικό -κατά τα άλλα- σουβλάκι δεν υπάρχει. Κάθε φορά που αγοράζουμε ένα τέτοιο, στην πραγματικότητα επιδοτούμε τις οικονομίες της μισής Ευρωπαϊκής Ενωσης: τον Γάλλο, τον Δανό και τον Ολλανδό κτηνοτρόφο, τον Νορβηγό βιομήχανο χάρτου, τον Ρώσο και τον Τούρκο βιοτέχνη και πάει λέγοντας. Το περίεργο είναι ότι η κρίση δεν μας έκανε πιο σοφούς, αντιθέτως, έπειτα από έξι χρόνια περιπέτειας, ο νους του καθενός είναι πώς θα ανοίξει μια καφετέρια ή ένα ψητοπωλείο προκειμένου να πουλά φρέντο και πιτόγυρα για εύκολο κέρδος. Αφού ο Αντώνης μού απαρίθμησε ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την προστασία των επαγγελματιών και για την προστασία των ελληνικών προϊόντων -μεταξύ αυτών η ευνοϊκή αντιμετώπιση σε επιχειρήσεις που έχουν παλαιό ΑΦΜ-, έθιξε και το δεύτερο ζήτημα, τον ΦΠΑ στα νησιά:

«Εντάξει, να το καταλάβω ότι πρέπει να προστατευτεί ο μειωμένος ΦΠΑ στη Σάμο, στη Χίο, στη Μυτιλήνη, στο Καστελόριζο, στη Σύμη, αλλά στο κεντρικό Αιγαίο που βουλιάζει από κόσμο γιατί; Γιατί να πληρώνω εγώ στο λεκανοπέδιο 24% και το τάδε νησί, στο οποίο γίνεται και όργιο φοροδιαφυγής, να τυγχάνει μεταχείρισης; Αν είναι αντισυνταγματικό το μέτρο αυτό, είναι γιατί εισάγει διάκριση εναντίον μου και όχι επειδή εναρμονίζεται με την κεντρική φορολογική πολιτική ένα σύμπλεγμα νησιών τρεις ώρες απόσταση από την Αθήνα!»
Μου φάνηκαν λογικά έως και εντυπωσιακά τα επιχειρήματα του φίλου μου Αντώνη, ο οποίος έχει φάει την πιάτσα με το κουτάλι από μικρό παιδί. Το πρόβλημά μου είναι ότι ζούμε σε μια χώρα όπου από πολλού καιρού έχουμε πάρει διαζύγιο από τη λογική.

Μανώλης Κοττάκης









http://www.dimokratianews.gr/content/62 ... ta-me-gyro
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ημερολόγιο ελαχίστων πιθανοτήτων.....

27
Κηφηνείον "Η ωραία Ελλάς" [του Σαράντου Καργάκου]
Εικόνα
Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. 

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. 
Γι' αυτό τουμπάραμε...

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπο μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». 

Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! 

Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.
Εικόνα
Παρ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.

Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. 

Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.

Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.
Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. 
Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; 
Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. 
Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». 
Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. 

Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! 
Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. 
Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;

Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.

Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. 
Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν άλλου. 
Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. 

Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκυ βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. 
Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).
Εικόνα
Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!

Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».


Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν... Ελλάδα. 

Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. 
«Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». 

Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερεις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. 
Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη. 


Σαραντος Καργακος












http://panusis.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διαφορες συζητήσεις και θέματα.”