Χριστούγεννα, 2009 Ο πλούτος και η πτωχεία των ημερών



Γράφει η Χριστίνα Νικηταρά
Διδάκτωρ Φιλοσοφίας



Η μεγάλη χαρά που γεμίζει την ανθρωπότητα κάθε Χριστούγεννα έχει τους λόγους της.Η φανέρωση του Θεού στους ανθρώπους,η χαρά της γέννησης,η τρυφερότητα της μητρότητας,η χαραυγή της ελπίδας, η κυριαρχία της προοπτικής, η ζεστασιά της δημιουργίας, η συνάντηση του καταληπτού και του ακατάληπτου, η υπέρβαση των ανιαρών ορατών φαινομένων , η παντοδυναμία της αγάπης, ο εμπλουτισμός της πραγματικότητας, η ομορφιά του ανθρώπου,η αμεσότητα με τη φύση,η ενότητα του φυσικού και του υπερφυσικού μέσα και πάνω από την ανθρώπινη αίσθηση, η αναγωγή της καθημερινότητας στην σοφή υπερπραγματικότητα και όλα όσα απορρέουν από τα ανωτέρω,αποτελούν την σταθερή όψη των ημερών. Τίποτα δεν έχει αλλάξει.΄Ενας πλούτος που διοχετεύεται στις διαθέσεις των απλών και των ειδικών,στα προιόντα των καλλιτεχνών και των παραμυθάδων, στα όνειρα των μεγάλων και των μικρών με μια μοναδική κάθε χρονιά τρυφερότητα.και άπειρες επινοήσεις.

Η άλλη όψη διαδραματίζεται πίσω από τις εσωτερικές εικόνες και πάνω από τις συμβατικές συμπεριφορές.Μέσα στις οριακές αντοχές ενός επικίνδυνου παιχνιδιού με τη φύση που αποτρέπει τα όνειρα και συνθλίβει τη θαλπωρή των παραμυθιών οι εκτροπές των πολιτικών συμπεριφορών, η εκμηδένιση των ανθρώπινων χαρακτηριστικών,η ανατροπή των ισορροπιών για τα είδη και την ικανοποίηση των αναγκών τους, η απόλυτη αλλοτρίωση του προσώπου,η διασπάθιση του πολιτισμού,η απώθηση στο περιθώριο των υποστηρικτικών αξιών της ζωής, η απόλυτη άρνηση της ουσίας και η απόλυτη υποταγή στο πεπερασμένο και το φαινόμένο ως υπέρτατης πηγής έμπνευσης και ηδονής επιβάλλουν άλλους κανόνες , σκληρά χαρακτηριστικά ενός κόσμου που συμβιβάζεται με την περατότητά του,που αντικρύζει κατάματα το θάνατο, που υποψιάζεται το χειροπιαστό χωρίς να μπορεί ακόμη να το ορίσει.Σήμερα πολλά έχουν αλλάξει.Φτώχεια παντού.



Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν..

Επτωχεύσαμεν από την αγάπη, επτωχεύσαμεν από καθαρότητα και καθαριότητα,επτωχεύσαμεν από ειρήνη και πολιτισμό, επτωχεύσαμεν από ανθρωπισμό και αλληλεγγύη,επτωχεύσαμεν από φίλους και ανθρώπους δικούς μας, επτωχεύσαμεν από νέους και τολμηρούς οραματιστές, επτωχεύσαμεν από την ανδρεία και πλουτήσαμε από ποταπούς προσκυνητές του ψεύτικου και της υποκρισίας.Επτωχεύσαμεν από την γενναιότητα να ομολογούμε την οδυνηρή πραγματικότητα και την αδυναμία μας να την αποκαταστήσουμε .Επτωχεύσαμεν από την κολακεία ,την υποκρισία,τον φθόνο και την προσκόλλησή μας στα εφήμερα.

Ο άνθρωπος ο μικρός ο μέγας .Ο δημιουργός της οικονομίας και μεγάλος υποτελής της...

Αναρτήθηκε από ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ