Η Εκκλησία και η καθημερινότητά μας

1
Αρχικά θέλω να κάνω κατανοητό ότι δεν ανήκω στην ομάδα αυτή των συμπολιτών μου που ασκεί κριτική προς την Εκκλησία και ούτε αναπτύσσω εχθρική φιλολογία προς αυτή ποτέ.
Όμως υπάρχουν κάποιες σκέψεις μου σχετικά μ'αυτό,που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Είναι προβληματισμοί ενός πολίτη (όχι συχνά εκκλησιαζόμενου,αν και πολύ συχνά προσευχόμενου) που αντιλαμβάνεται ένα "κενό" σήμερα,για την πλήρωση του οποίου ίσως θα έπρεπε να ήταν διαφορετική η πρακτική της Εκκλησίας.
Και προχωράω:
Από την παιδική μου ηλικία ανασύρω από την μνήμη μου την εικόνα του ιερέα του χωριού,της ενορίας,της γειτονιάς να επισκέπτεται τα σπίτια όλων,να ευλογάει,να δίνει θάρρος,ελπίδα,να αποτελεί το βάλσαμο για το κάθε δράμα(πίσω από την πόρτα του σπιτιού).
Να ενώνει τους πιστούς με μία μυστική προσωπική σχέση μαζί τους και όλοι τους να το εννοούν στην προσφώνηση το "πάτερ".
Να είναι "πνευματική ασπίδα" και μπροστάρης στις μάχες της ψυχής....
Ξέρετε....στην καθημερινή μας δεν έχουμε ανάγκη από βαρύγδουπες αναλύσεις και σχόλια επί των κειμένων των Άγιων Πατέρων και γενικότερα της Ορθοδοξίας μας.
Έχουμε ανάγκη όμως από την "κοινωνία" αυτών σε εκλαικευμένη βάση,ας πούμε σε μία πιο "εύπεπτη' μορφή.
Δε θέλω να ανακαλύψω "μόνος" την αξία μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης,δε θέλω όμως και να δεχτώ "εν λευκώ" απαντήσεις που μάλλον αναφέρονται σε άλλη εποχή και αφορούν άλλης νοημοσύνης ανθρώπους.
Δε θέλω να εισπράττω την αίσθηση ότι ακόμη κι εδώ βρίσκομαι μπροστά σ'ένα ακόμη ιερατείο,από τα πολλά άλλωστε που διαφεντεύουν τη ζωή του πλανήτη.
Περπατώντας στους δρόμους της πόλης,αλλάζοντας γειτονιές ανακαλύπτω το εξής:
Ενώ γενικότερα στην "πιάτσα" η οικοδομική δραστηριότητα έχει πιάσει "πάτο",το μόνο που κινείται και αναπτύσσεται είναι τα οικοδομήματα από νέες εκκλησίες.
Και, δε λέω,εκεί που λείπει βεβαίως και να γίνει ένας ναός, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, κάθε τετράγωνο και ναός ;
Πως να δεχτώ την αγωνία και την πείνα γύρω μου,αρκεί να έχω πανάκριβα οικοδομήματα σύμβολα πολλές φορές και της σημερινής αδιαφορίας και ατομικισμού ;
Πάμε παρακάτω:
Τα τελευταία χρόνια ακούγεται η άποψη ότι η εκκλησία δεν πρέπει να κάνει πολιτική (πχ εξωτερική,που δεν κάνει στην πραγματικότητα) άρα,μπορεί να πει κάποιος, δεν πρέπει να ασχολείται και με τα καυτά ζητήματα της εποχής μας.
Ασφαλώς αυτό μπορεί να το κάνει ο κάθε ψευδομουφτής,ο Πάπας,ο Δαλάι Λάμα ακόμη και φαιδρός "πρόεδρος" των Αλβανών εργαζόμενων Μίτσι (κίτσι,λίτσι μου διαφεύγει τώρα), όχι όμως και οι κεφαλές της Εκκλησίας μας.
Ποια είναι η θέση της ; Δηλαδή δεν κινδυνεύει το έθνος, η ορθοδοξία, η ελευθερία ;Υπάρχει πρακτικά η επίσημη παρουσία της Εκκλησίας σ'όλα αυτά ή η εκκοσμίκευσις είναι τόσο μεγάλη που πλέον λειτουργεί και εκείνη σε "διπλωματική-πολιτική" βάση ;
Από την άλλη είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι σίγουρα υπάρχει έργο της εκκλησίας το οποίο ορθώς δε προβάλλεται (τουλάχιστον όσον αφορά τις αγαθοεργίες), είμαι περήφανος για τους ιερείς που παλεύουν για ομάδες συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη (φυλακισμένοι,τοξικομανείς,φτωχοί,ορφανά,άγαμες μητέρες,γέροι κλπ), καθώς και για τους ιερείς που επιτελούν την ιεραποστολική- ανθρωπιστική τους αποστολή στο έπακρο.
Θα το "κλείσω" κάπου εδώ ζητώντας από εσάς να με συμπληρώσετε ή ακόμη και να με διορθώσετε.
Θα παρακαλούσα όμως, για την μη ανάρτηση τεράστιων "φερομένων" από αλλού κειμένων,αλλά ούτε και την παράθεση δογμάτων και καταστατικών.
Ένα απλό, προσωπικό κείμενο ίσως στην παρούσα να είναι πιο παραγωγικό....
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Η Εκκλησία και η καθημερινότητά μας

2
Να σου πω την αλήθεια,προσωπικά δεν έχω γνωρίσει την εικόνα του ιερεα του χωριού,ισως και επειδη ακριβώς είναι χωριο και οχι καποια πολη,ο ιερεας πραγματικά να πραγματοποιει την αποστολή του,οχι κούφια χιλιοειπωμενα λόγια ,αλλά λόγια απλά που μιλάνε στην καρδιά.

Πιστεύω οτι υπάρχουν τέτοιοι παπάδες,ακόαμ και μέσα στις πόλεις,που κάνουν αθόρυβα το εργο τους.

Βεβαια ,υπάρχουν και αλλοι,που έχουν χάσει τελείως τον δρόμο τους κυκλοφορουν με ακριβά αυτοκίνητα,χρυσους σταυρους,πρωτες θεσεις σε εκδηλώσεις και το εργο του ιερεα σε δεύτερη μοίρα,η εξουσία χαλάει τον άνθρωπο,αλλά δεν ειναι αυτοι η εκκλησία,ουτε θα τους θεωρησω αυτους ως εκκλησια,να λεει καποιος ειμαι ιερεας δεν σημαινει κατι σαν ονομα,αλλα πρεπει να το αποδεικνυει και με τις πράξεις του.

Απο την άλλη σίγουρα υπάρχει επιθεση απο τα ΜΜΕ εναντια στην εκκλησία,κατι που φυσικά έχει περάσει και στον απλό κόσμο και για αυτο εν μέρει φταίνε και οι ίδιοι οι παπαδες και εν μέρει η προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Kαι με την προπαγανδα εννοω οτι οπως είπες αναφέρονται μονο στα ασχημα πράγματα που συμβαίνουν στους κολπους της εκκλησίας και φυσικά αποκρυβουν τα καλα,αλλά ολο αυτό ειναι ενα παιχνίδι.

Προσωπικά δεν θα χάσω την εμπιστοσύνη μου στην εκκλησία,γιατι πολύ απλά η εκκλησία δεν ανήκει στους παπάδες,απλά είναι υπηρέτες της και υπηρέτες του Κυρίου της και πιστεύω οτι χρειάζεται να παρεμβαίνει σε όλα τα θέματα γιατι ολα τα θέματα επηρεάζουν την ζωη μας,χωρις βέβαια να αφηνει το πρωταρχικο της εργο.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διαφορες συζητήσεις και θέματα.”

cron