Βάλαμε το «γκρίζο λύκο» να φυλάει τα πρόβατα: Οι χριστιανοί της Συρίας σε κίνδυνο

1
Του Σάββα Καλεντερίδη
Όπως δείχνει και η πρόσφατη απόφαση του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, να ζητήσει την αναχώρηση από την Ελλάδα της πρέσβειρας της Συρίας και δυο διπλωματικών υπαλλήλων που υπηρετούν στην πρεσβεία της σπαρασσόμενης μεσανατολικής χώρας στην Αθήνα, αλλά και η επίσης πρόσφατη σύσκεψη των στρατιωτικών ηγετών όλων των ένοπλων ομάδων που δρουν στα εσωτερικά μέτωπα της Συρίας, που έγινε στην Αττάλεια, υπό την υψηλή εποπτεία του τουρκικού Υπουργείο Εξωτερικών και του Γενικού Επιτελείου, στη Συρία ετοιμάζεται η τελευταία πράξη του δράματος.
Ενός δράματος που στοίχησε τη ζωή μέχρι στιγμής σε 40 χιλιάδες ανθρώπους και στην προσφυγιά περίπου 2,5 εκατομμύρια, από τους οποίους οι 500 χιλιάδες στις γειτονικές χώρες (Τουρκία: 135.519, Ιορδανία: 141,892, Λίβανος: 150.793, Ιράκ: 63.496 και Βόρεια Αφρική: 11.740) και τα άλλα δυο εκατομμύρια εσωτερικοί πρόσφυγες.
Ενώ ετοιμάζεται η τελευταία πράξη του δράματος, με την τουρκική πλευρά να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην υποστήριξη, εκπαίδευση και εξοπλισμό όλων των ενόπλων τρομοκρατικών ομάδων που δρουν στο εσωτερικό της Συρίας, μέρος των οποίων σκοπίμως και στοχευμένα στρέφει η Άγκυρα εναντίον των Κούρδων του Δυτικού Κουρδιστάν (Βόρειας Συρίας), το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών χαρακτήρισε επισήμως την επαναστατική συριακή ομάδα, Jabhat al-Nusra, ως παγκόσμια τρομοκρατική οργάνωση, καθώς η συγκεκριμένη ομάδα, θεωρείται παράρτημα της al-Qaeda στο Ιράκ.
Να σημειωθεί ότι η συγκεριμένη απόφαση των ΗΠΑ, που, σε συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την Τουκρία, έχουν εξοπλίσει τον τελευταίο χρόνο με κάθε είδους όπλα και έχουν χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τις ομάδες των ενόπλων τρομοκρατών που δρουν στη Συρία, αποτελεί την πρώτη κίνηση που, επί της ουσίας, συνιστά παραδοχή της σημαντικής αύξησης της παρουσίας και της επιρροής που ασκούν ακραία ισλαμιστικά στοιχεία και ομάδες στους κόλπους της λεγόμενης συριακής αντιπολίτευσης.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η εφημερίδα Washington Post, η συγκεκριμένη απόφαση των ΗΠΑ αποτελεί απόδειξη ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει να «περιθωριοποιήσει τους εξτρεμιστές που έχουν αποκτήσει μεγάλη στρατιωτική ισχύ μέσα στην αντιπολίτευση».
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι αμέσως μετά την ανακοίνωση του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, τουλάχιστον 83 μονάδες ενόπλων τρομοκρατών που δρουν στη Συρία και εξασφάλιζαν, τουλάχιστον μέχρι τώρα, όπλα και χρήματα από τις ίδιες τις ΗΠΑ, έσπευσαν να εκφράσουν δημοσίως την υποστήριξή τους στην Jabhat al-Nusra, υπογράφοντας αναφορά στην οποία εκφράζουν ξεκάθαρα την αλληλεγγύη τους στη συγκεκριμένη ακραία ισλαμιστική τρομοκρατική ομάδα, αποκηρύσσοντας ταυτοχρόνως την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι πολύ πιθανόν την επόμενη της ανατροπής ή της απομάκρυνσης του Μπασάρ Αλ Άσαντ από τη Συρία, τα ηνία της εξουσίας σ’ αυτήν την ιστορική χώρα της Μέσης Ανατολής να αναλάβουν ετερόκλητες δυνάμεις σουνιτών που άλλες ελέγχονται από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ και άλλες από την Τουρκία, με το ρόλο των τζιχαντιστών αρκετά ενισχυμένο.
Σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί μια τέτοια εξέλιξη, πέραν των άλλων επιπτώσεων που θα έχει στις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή και την επιδείνωση της θέσεως της Κύπρου και της Ελλάδος στην Ανατολική Μεσόγειο, θα έλθει στο προσκήνιο ένα τεράστιο ζήτημα, αυτό της προστασίας του 1,9 εκατομμυρίου χριστιανών της Συρίας, η οποία, σημειωτέον, είναι η πιο ασφαλής χώρα για τους χριστιανούς ανάμεσα σε όλες τις χωρες της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, η οποία, όπως θα δούμε στο άρθρο της Κυριακής, πέραν του ότι βαρύνεται με τη γενοκτονία των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων χριστιανών της Ανατολής, συνεχίζει να έχει υψηλή θέση στον κατάλογο των χωρών που είναι επικίνδυνες για τους χριστιανούς, σύμφωνα με την έκθεση της διεθνούς ΜΚΥΟ "Open Doors".
Όπως φαίνεται αδέλφια, στη Συρία βάλαμε το «γκρίζο λύκο» να φυλάει τα πρόβατα.
Ακούει κανείς;

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2 ... M4O-MUwPQP
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκοσμιοποίηση και γεωπολιτική”