Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

1
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Ο γνωστός Αμερικανός διπλωμάτης και ινστρούχτορας της Νέας Τάξης, ΖμπίγκνιουΜπρεζίνσκι, είχε πει πριν από χρόνια ότι το μεγάλο γεωστρατηγικό παιχνίδι του εικοστού πρώτου αιώνα, που το είχε παρομοιάσει σαν μια πατρίδα σκάκι, θα παιχτεί στην περιοχή της Ευρασίας. Όποιος ελέγχει την περιοχή αυτή, θα ελέγξει και τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Την Ουκρανία, την οποία ο Μπρεζίνσκυ θεωρούσε σαν περιοχή κλειδί για την Ευρασία, την είχε αποκαλέσει χαρακτηριστικά «τσάκρα», δηλαδή κομβικό σημείο για τον έλεγχο της Ευρασίας.

Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, οι επίγονοι και θιασώτες της θεωρίας του Μπρεζίνσκι, ακολουθώντας τις προτροπές του μεγάλου πατέρα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αργά ή γρήγορα θα έκαναν την απόπειρα να υποτάξουν την χώρα αυτή, μια στην ουσία τεχνητή χώρα καθώς ποτέ δεν ήταν ανεξάρτητη ούτε έχει μια εθνική ιστορική διαδρομή που θα την καταξίωνε σαν ανεξάρτητη εθνική οντότητα.
Στην πραγματικότητα ήταν μια ρώσικη επαρχία και μάλιστα ιστορικά θεωρείται σαν η μήτρα της ρωσικής ορθοδοξίας και στο παρελθόν αποτέλεσε ένα από τα βασικά κομμάτια του ρωσικού εθνικισμού.

Ο Μπρεζίνσκι και οι συνοδοιπόροι του της Νέας Τάξης, πλάσαραν ένα αμερικανικό μοντέλο που είχε σαν σύμβολα το Matrix, χρήμα, Λας Βέγκας με αστραφτερά φώτα, Μαϊάμι και γυμνά καλλίγραμμα κορμιά και Χόλυγουντ με την κινηματογραφική τηλεοπτική «θύελλα» των προτύπων της Νέας Εποχής.


Τα δέλεαρ αυτά παρέσυραν λαϊκές μάζες και ήταν οι ρωγμές που διέλυσαν το πρώην ανατολικό Μπλοκ. Η αλήθεια είναι ότι το τείχος του Βερολίνου δεν έπεσε από ιδεολογικούς λόγους, αλλά από τα καταναλωτικά προϊόντα των δυτικών υπερφορτωμένων σουπερ μάρκετ. Όλα αυτά όμως είχαν και κάποιο τέλος και αυτό το κατάλαβαν γρήγορα στις χώρες του πρώην «παραπετάσματος».
Η αρχική ευδαιμονία της «απελευθέρωσης» τους αντικαταστάθηκε από ένα καθεστώς αβεβαιότητας, διάλυσης της κοινωνικής πρόνοιας, επιχειρηματοποίηση της παιδείας που έγινε ακριβό αγαθό μόνο για τους νεόπλουτους, κυριαρχία μιας εγκληματικής μαφίας που ειδικά στην Ουκρανία ήταν το ίδιο το πολιτικό της σύστημα, είτε του Γιανούκοβιτς, είτε της υπερφίαλης Τιμοσένκο. Η εγκληματικότητα και η νόθευση της πληθυσμιακής δομής με εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, κυριάρχησαν στην καθημερινή τους, σκληρή πλέον πραγματικότητα.

Παράλληλα με την επιβολή, συχνά με ολοκληρωτικές μεθόδους του αμερικανικού μοντέλου, ήρθε και η ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση για την επικράτηση των «αξιών» της Νέας Τάξης, σε μια σειρά χώρες. Το σχέδιο αυτό της στρατιωτικής περικύκλωσης της Ευρασίας, είχε εισέλθει στην τελική του φάση με την «Αραβική Άνοιξη». Τυνήσια, Λιβύη, Αιγύπτιος, Συρία, και έπονταν συνέχεια με την διαφορά όμως ότι στην Ρωσία είχε αρχίσει να ανατέλλει ένα νέο «άστρο», ο Βλαδιμήρ Πούτιν.
Ο Πούτιν στην αρχή παρακολούθησε υπομονετικά όλη αυτή την νεοταξική επέλαση γιατί δεν είχε την δύναμη να αντιδράσει.
Σταδιακά όμως ανασυντάχτηκε, εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των Αμερικανό-ευρωπαίων νεοταξικών, ειδικά στο ζήτημα του ενεργειακού πολέμου και κατάφερε να ανορθώσει την παραπαίουσα ρωσική οικονομία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Έτσι άρχισε να αντιστέκεται στην επέλαση της Νέας Ταξης, ενώ και στον στρατιωτικό τομέα άρχισε να κινείται όλο και με πιο έντονη αποφασιστικότητα.
Ο δεύτερος πόλεμος στην Τσετσενία και ο πόλεμος στην Γεωργία το 2008, ήταν τα πρώτα δείγματα της νέας ρώσικης δύναμης, μια αρκούδα που ξαναβρήκε την δύναμη να βρυχάται. Σε αυτό συνέβαλλε και η κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας από τους δαπανηρούς, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, πόλεμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Σαν αντίδραση όμως από τους θεωρητικούς της Νέας Τάξης κατασκευαστήκαν καινούργια ιδεολογικά όπλα κατά της Ρωσίας του Πούτιν. Είναι χαρακτηριστικό πως σε πολλές δυτικές χώρες, όπως στην Γαλλία, αλλά και στις αμερικανικές προτεσταντικές σέχτες, ο Πούτιν παρουσιάζεται από τα κανάλια τους ούτε λίγο ούτε πολύ σαν ο… αντίχριστος που θέλει να καταστρέψει τον «πολιτισμένο κόσμο».

Όλα αυτά δείχνουν μια καινούργια και πιο ξεκάθαρη εικόνα για να κατανοήσουμε ότι έγινε και στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, αποτελούσαν πάντα στρατηγικά «πιόνια» της παρτίδας σκάκι για την περικύκλωση της Ευρασίας. Παράλληλα τα ενεργειακά κοιτάσματα του ελληνισμού ήταν το μεγάλο δέλεαρ για τη Νέα Τάξη να επιβάλει ολοκληρωτικά κατοχικά καθεστώτα σε όλο το ελληνισμό, με παράπλευρο στόχο να εξοντώσουν και το ορθόδοξο θρησκευτικό συναίσθημα που συνδέει τον ελληνισμό με την Ρωσία του Πούτιν. Σε αυτό συνέβαλλε τα μέγιστα η προδοτική κλίκα που κυβέρνησε την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και που συμπεριφέρθηκε σαν εντεταλμένα όργανα της ανθελληνικής και αντιορθόδοξης Νέας Τάξης.

Το μεγάλο «παιχνίδι» όμως της Ευρασίας, ή καλύτερα η παρτίδα σκάκι, όπως την χαρακτήρισε ο «πολύς» ΖμπίγκνιουΜπρεζίνσκι, όχι μόνο δεν τέλειωσε αλλά τώρα αρχίζει πραγματικά.
Σε εμάς εναπόκειται αν θέλουμε να «παίξουμε» για να σωθούμε, ή όχι.
Προϋπόθεση όμως πάντα είναι να απαλλαχτεί η Ελλάδα από το «μίασμα» της μνημονιακής κατοχής. Ειδεμή, θα δούμε πολύ πιο χειρότερες μέρες από αυτές της προδοσίας που ζούμε σήμερα.
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

2
Και ως γνωστόν στο σκάκι οι Ρώσσοι δεν παίζονται μίστερ Μπρεζίνσκι...
Εικόνα
...όπως επίσης στον Πούτιν πουτινιές δεν γίνονται... :dirol:


Έτοιμος για όλα
Δημοσιεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014 21:03
Εικόνα
Σε αμηχανία βρίσκεται η διεθνής κοινότητα, καθώς το Κρεμλίνο προχωρεί σε επίδειξη ισχύος τόσο στην Κριμαία όσο και σε άλλες περιοχές της Ρωσίας στη σκιά των ραγδαίων εξελίξεων στην Ουκρανία και τη βίαιη εκδίωξη από την εξουσία του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν εμφανίζεται έτοιμος για όλα, καθώς οι εξελίξεις που διαγράφονται στην Ουκρανία, θίγουν όχι μόνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Μόσχας, αλλά έχουν προκαλέσει αναστάτωση στον ρωσόφωνο πληθυσμό που βρέθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, να είναι υπήκοος της Ουκρανίας.
Όπως μετέδωσε το RT, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, έδωσε εντολή να διεξαχθούν άμεσα στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας, προκειμένου να διαπιστωθεί το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων στο δυτικό τμήμα της χώρας. Με νεώτερη ανακοίνωση, το Υπουργείο Άμυνας της χώρας ξεκαθάρισε πως τα γυμνάσια αυτά δεν σχετίζονται με την κατάσταση στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ήδη πλήθος δημοσιευμάτων επισημαίνουν πως υπάρχει έντονη φημολογία για επικείμενη στρατιωτική επέμβαση στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, στο οποίο διαμένουν κυρίως κάτοικοι που υποστηρίζουν ανοιχτά την ανάγκη ένταξης της χώρας στη ζώνη επιρροής της Μόσχας.
«Η Μόσχα παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Κριμαία, καθώς και τι συμβαίνει γύρω από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και τις αποθήκες οπλισμού του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Προς αυτήν την κατεύθυνση λαμβάνουμε μέτρα για να ασφαλίσουμε τις εγκαταστάσεις, τις υποδομές και τα οπλοστάσια στην ευρύτερη περιοχή» ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει τι ακριβώς μέτρα λαμβάνει η Ρωσία.
Σημειώνεται ότι η Κριμαία, η οποία ανήκε παλαιότερα -όταν ακόμη υπήρχε η ΕΣΣΔ- στη Ρωσία, παραχωρήθηκε στη Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας το 1954. Σε αυτή συνεχίζει να ελλιμενίζεται ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας, στο ιστορικό του αρχηγείο, στο λιμάνι της Σεβαστούπολης.
Σε κατάσταση ετοιμότητας οι Ένοπλες Δυνάμεις
«Σύμφωνα με μια διαταγή του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι δυνάμεις της Δυτικής Στρατιωτικής Διοίκησης τέθηκαν σε κατάσταση ετοιμότητας στις 14.00 το μεσημέρι (12.00 ώρα Ελλάδας) σήμερα», μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax επικαλούμενο μια ανακοίνωση του Υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν έχει διατάξει σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν να διεξάγονται διάφορες στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας σε πολλές περιοχές της Ρωσίας, αφότου επανήλθε στην προεδρία το 2012. Όπως υποστηρίζει ο στρατός πρέπει να παραμένει σε ετοιμότητα από τη στιγμή μάλιστα που οι γεωπολιτικές συγκυρίες είναι ευνοϊκές για τα ρωσικά συμφέροντα.
Ο Σεργκέι Σόιγκου διευκρίνισε ότι τα στρατιωτικά γυμνάσια θα διεξαχθούν σε δύο φάσεις και θα τερματιστούν την 3η Μαρτίου, ενώ σε αυτά θα λάβουν μέρος και δυνάμεις, οι οποίες εδρεύουν στο κεντρικό τμήμα της Ρωσίας.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια για την κρίση στην Ουκρανία μετά την αποπομπή του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς το Σαββατοκύριακο, έπειτα από την πολύμηνη πολιτική αναταραχή την οποία πυροδότησε η απόφασή του να υπαναχωρήσει από τις υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθώντας ακόμα περισσότερο τις σχέσεις καλής γειτονίας με τη Ρωσία.
Το «αδελφό έθνος» και η στάση της Δύσης
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ έχουν ξεκαθαρίσει στη Μόσχα πως μια στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Ο Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Φίλιπ Χάμοντ δήλωσε ότι «η Βρετανία θα παρακολουθεί τις ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις και παραμένει αντίθετη στις εξωτερικές επεμβάσεις στην Ουκρανία».
Ωστόσο, διεθνείς αναλυτές εκτιμούν πως όσο οι φιλοδυτικοί κερδίζουν έδαφος στην Ουκρανία, τόσο θα αυξάνεται η πίεση στο Κρεμλίνο να αναλάβει δράση. Δεν είναι λίγες εξάλλου οι φορές που ο Ρώσος πρόεδρος έχει δηλώσει «πόσο σημαντικές είναι οι γειτονικές χώρες για τη Ρωσία».
Σε ομιλία του στο Κίεβο τον Ιούλιο του 2013 είχε αναφερθεί «στις αξίες των Ορθόδοξων Σλάβων», υπενθυμίζοντας ότι τον 17ο αιώνα είχαν συνενωθεί Ρωσία και Ουκρανία. Τότε είχε ξεκαθαρίσει πως η Ουκρανία δεν θα έπρεπε να γίνει συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά να ενωθεί με την τελωνειακή Ένωση Ρωσίας-Λευκορωσίας και Καζακστάν.
Το «αδελφό έθνος», όπως αποκάλεσε στο παρελθόν την Ουκρανία ο Πούτιν, βρίσκεται πλέον στη γειτονιά της ΕΕ και οι Βρυξέλλες εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχες για τις ραγδαίες εξελίξεις. Ο πρόεδρος της Ρωσίας είχε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή του πως δεν θα είχε αντίρρηση ένταξης της Ουκρανίας σε μια... Ευρασιατική Ένωση στην ευρύτερη περιοχή.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε την Δευτέρα ότι «τα συμφέροντα και οι υπήκοοι της Ρωσίας στην Ουκρανία απειλούνται», χρησιμοποιώντας μια ρητορική που παραπέμπει στις δηλώσεις που είχαν δικαιολογήσει την εισβολή ρωσικών δυνάμεων στη Γεωργία το 2008, όταν ο ίδιος βρισκόταν στον προεδρικό θώκο.
Καζάνι που βράζει η Κριμαία
Η ένταση στην Ουκρανία, έχει μεταφερθεί στις ρωσόφωνες περιοχές καθώς ήδη σημειώνονται συγκρούσεις στην πρωτεύουσα της αυτόνομης περιοχής της Κριμαίας, Σιμφερόπολη, ανάμεσα στους φίλους του νέου καθεστώτος του Κιέβου (με την συμπαράσταση των Ταρτάρων) και Ρωσόφωνων, που ουδέποτε απαρνήθηκαν τη «Μητέρα Πατρίδα».
Ήδη στους συγκεντρωμένους ρωσόφωνους διαδηλωτές μπροστά στην τοπική Βουλή της Σιμφερόπολης, καταφθάνουν κατάμεστα τρένα με διαδηλωτές από την Σεβαστούπολη, όπου επίσης κυριαρχεί ο ρωσικός πληθυσμός, για να υποστηρίξουν τους ντόπιους που έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των δραματικών εξελίξεων στο Κίεβο.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες, αναφέρουν ότι ρωσικές σημαίες κυματίζουν στην Σεβαστούπολη, όπου ήδη έκαναν την εμφάνισή τους ρωσικά θωρακισμένα οχήματα.
Μια ανεξάρτητη Κριμαία εντός της Ουκρανίας
Με αυτή την έννοια η ελίτ στην Κριμαία έτυχε ειδικών προνομίων από τη Μόσχα τα τελευταία 20 χρόνια, και αυτά έχουν προκύψει από την συνεχή αντιπαράθεση με την Ουκρανία. Υπό την κάλυψη της Μόσχας, το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας ενέκρινε στην Συμφερούπολη την πράξη για την ανεξαρτησία της Κριμαίας στις 5 Μαΐου 1992. Η απόφαση για τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την πράξη αυτή εγκρίθηκε νωρίτερα. Λίγο αργότερα όμως, ακυρώθηκε η ρύθμιση σχετικά με το δημοψήφισμα.
Το επίκεντρο του αγώνα για την Σεβαστούπολη της Κριμαίας σύντομα μετατοπίστηκε στο στόλο της Μαύρης Θάλασσας, ο οποίος είχε επίσημα απροσδιόριστο καθεστώς μέχρι το 1997. Σε αυτόν τον αγώνα, η ρωσική κυβέρνηση, η διοίκηση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας , το ανώτατο συμβούλιο της Κριμαίας και το δημοτικό συμβούλιο Σεβαστούπολης ενήργησαν συντονισμένα. Ένας βασικός παράγοντας που είχε συμβάλλει στη διαδικασία ήταν το Σύνταγμα της Κριμαίας του 1992, το οποίο διακήρυξε την χερσόνησο «μία ανεξάρτητη κρατική οντότητα στο εσωτερικό της Ουκρανίας». Μπορεί ένα ανεξάρτητο κράτος να είναι μέρος της Ουκρανίας, και αν είναι, να είναι ανεξάρτητο; Αρχικά, μια πολύ βολική ερμηνεία για όλες τις πλευρές.
Η περιορισμένη εμπειρία της ανεξαρτησίας της Κριμαίας έδειξε πόσο επικίνδυνος θα μπορούσε να είναι αυτός ο δρόμος. Σχεδόν ανεξέλεγκτα, η Κριμαία φλέρταρε με τον εμφύλιο πόλεμο για πολλά χρόνια. Αρκετές παραστρατιωτικές ομάδες με εξτρεμιστικά συνθήματα έκαναν την εμφάνισή τους. Όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις επιδεινώθηκαν.
Ο στόλος
Από την αρχή του νεώτερου αγώνα για την Κριμαία, η ουκρανική κυβέρνηση υποτίμησε τη σημασία του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, ο οποίος έγινε ένα εργαλείο του Κρεμλίνου για την αντιμετώπιση της Ουκρανίας.
Μέχρι τη στιγμή που η Ουκρανία κήρυξε την ανεξαρτησία το 1991, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας ήταν μια ισχυρή στρατιωτική οργάνωση και δύναμη. Είχε περίπου 100.000 προσωπικό, και περίπου 60.000 επιπλέον άνθρωποι εργάζονταν στις επιχειρήσεις και τα θεσμικά του όργανα. Η μεσογειακή μοίρα ήταν πάντα σε ετοιμότητα. Τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας από το Ισμαήλ προς το Μπατούμι φιλοξενούσαν πάνω από 800 πολεμικά πλοία, πλοιάρια και βάρκες ... και όλη αυτή η δύναμη, το ανθρώπινο δυναμικό της γύρισε εναντίον του ουκρανικού κράτους, σε μια προσπάθεια να αρνηθεί την Ουκρανία μια διέξοδο προς τη θάλασσα.
Το επίσημο Κίεβο δεν παρεμβαίνει με την κατάσταση του στόλου το φθινόπωρο του 1991. Στις 30 Δεκεμβρίου 1991 η ουκρανική αντιπροσωπεία στο Μινσκ αναγνώρισε το στόλο της Μαύρης Θάλασσας ως στρατηγική δύναμη. Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία θα συνέχιζε να τον ελέγχει. Το Κίεβο για έναν λόγο δεν συνειδητοποίησε ότι ο αγώνας για τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας ήταν στην πραγματικότητα μια μάχη για την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, ο οποίος με τη σειρά του θα καθορίσει το μέλλον της Ουκρανίας ως πλήρως κυρίαρχου κράτους.
Ενώ οι Ρώσοι είδαν το στόλο της Μαύρης Θάλασσας ως ένα εξαιρετικά σημαντικό στρατιωτικό και πολιτικό εργαλείο με το οποίο προστατεύουν τα εθνικά τους συμφέροντα, η ουκρανική πλευρά δεν αναγνώρισε τη σημασία του.
Η πολεμική προπαγάνδα έχει και πάλι αναζωογονηθεί στην Κριμαία. Οι αντίπαλοι της Ουκρανίας εκπόνησαν δύο κύρια θεματικά πεδία: Την άθλια ζωή της Κριμαίας στην Ουκρανία και την μεγάλη ευλογία να γίνει μια ρωσική ή ανεξάρτητη επικράτεια. Οι αντίπαλοι της Ρωσίας θεωρούν την Κριμαία ως ζωντανή απόδειξη ότι οι αποσχιστικές τάσεις δεν βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των κατοίκων μιας περιφέρειας.
Οι συνεχιζόμενες τριβές μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας σπρώχνουν τη χερσόνησο στο χείλος της ένοπλης σύγκρουσης, ενεργοποιώντας την εσωτερική εχθρότητα. Τα κύρια προβλήματα της Κριμαίας δεν είναι πολύ διαφορετικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες περιοχές της Ουκρανίας: Αναποτελεσματική διαχείριση, μεγάλη διαφθορά, οικονομία του οργανωμένου εγκλήματος, απουσία αποτελεσματικών μηχανισμών της κοινωνίας των πολιτών.
Η Κριμαία σήμερα, όπως το σύνολο της Ουκρανίας, σε γενικές γραμμές έχει μετατραπεί σε έναν πρόσφορο πεδίο για την απρόσκοπτη υλοποίηση των ξένων οικονομικών και πολιτικών φιλοδοξιών. Την ίδια στιγμή, οι παραγωγικές δυνάμεις του κράτους και του πληθυσμού του έχουν επιδεινωθεί και συνεχίζουν να επιδεινώνονται δραματικά. Το θράσος και η ατιμωρησία των τοπικών «ελίτ» προσεγγίζει την φεουδαρχική ανομία.
Στην απουσία πραγματικής δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, η ομοσπονδοποίηση και αυτονόμηση οδηγεί αναπόφευκτα στον εκφυλισμό των περιφερειών, τη διάλυση της χώρας και την απώλεια των εδαφών της, τα οποία θα καταλήξουν στα γειτονικά κράτη.
Επιμέλεια: Κώστας Μπετινάκης - Ανδρέας Ντίνης - Μάριος Βελέντζας

(zougla)
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

3
Στα ύψη η δημοτικότητα του Β.Πούτιν από Ουκρανία και Σότσι
Εικόνα
Ενισχυμένος από την πολιτική που ασκεί στην Ουκρανία και την πυγμή που δείχνει με την κινητοποίηση και την αποστολή στρατευμάτων στην Κριμαία εμφανίζεται ο Ρώσος Πρόεδρος Βαλαντιμίρ Πούτιν. Η δημοτικότητα του, μετά βέβαια και από τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι ανέβηκε κατά έξι μονάδες.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ρωσικού Κέντρου Κοινής Γνώμης VtsIOM, η δημοφιλία του Πούτιν κατέγραψε ποσοστό 67,7% μεταξύ των ερωτηθέντων στις 22 – 23 Φεβρουαρίου τη στιγμή που ήταν στο 61,9% στην ίδια δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στις 15-16 Φεβρουαρίου.

Οι ειδικοί αναλυτές, όπως γράφει το «Ρωσία Τώρα», αποδίδουν την αύξηση της αποδοχής των ενεργειών και των πρωτοβουλιών του Προέδρου Πούτιν τόσο στην θριαμβευτική λήξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, όσο και στη στάση του απέναντι στις πολιτικές αναταραχές της γειτονικής Ουκρανίας και το φάντασμα του εμφυλίου που πλανάται πάνω από τη χώρα.

Το 67,7% αποτελεί το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγράψει η δημοτικότητα του Βλαντίμιρ Πούτιν μέσα στα τελευταία δύο χρόνια.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

6
Γιώργος έγραψε:Βρε παιδιά,μην σας πιάνουν κορόιδα,
:χουχου
Γιώργος έγραψε:και ο Πούτιν,άνθρωπος του Αντιχρίστου είναι....Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους κυβερνώντες στον κόσμο αυτην την στιγμή.....
Μάααλιστα. Δεν σου περνάει καν απ το μυαλό ότι αν δεν υπήρχε ο Πούτιν τώρα θα υπήρχε ήδη παγκόσμια κυβέρνηση και πιθανόν Αντίχριστος.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

7
Μόνο που το σκάκι δεν το παίζει ο Πούτιν , αλλά το lobby των ισχυρών ανθρώπων που υπάρχει από πίσω του και η καλά καταρτισμένη ομάδα ειδικών επιστημόνων που παρέχει τις τεχνικές γνώσεις σε θέματα γεωστρατηγικής.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

8
LAPTONAS έγραψε:Μόνο που το σκάκι δεν το παίζει ο Πούτιν , αλλά το lobby των ισχυρών ανθρώπων που υπάρχει από πίσω του και η καλά καταρτισμένη ομάδα ειδικών επιστημόνων που παρέχει τις τεχνικές γνώσεις σε θέματα γεωστρατηγικής.

Σίγουρα έχει καλούς συμβούλους, αλλά και αυτό θέλει μαγκιά.
Πάντως τις κρίσιμες αποφάσεις τις παίρνει αυτός.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Ο Μπρεζίνσκι, ο Πούτιν και το "σκάκι" της Ουκρανίας

9
Μάααλιστα. Δεν σου περνάει καν απ το μυαλό ότι αν δεν υπήρχε ο Πούτιν τώρα θα υπήρχε ήδη παγκόσμια κυβέρνηση και πιθανόν Αντίχριστος.
Γιατι,δεν θα έρθει ο Αντίχριστος;Σε τι τον εμποδίζει ο Πούτιν;Εχεις δει την φωτογραφία που ο Μεντβέντεφ κάνει την χειρονομία του Αντιχρίστου και ο Πούτιν δίπλα του γελάει;Ολοι μες το κόλπο είναι,όλοι ανεξαιρέτως!
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκοσμιοποίηση και γεωπολιτική”