του Αϊκούτ Καδήρ
Φοιτητής Νομικής ΔΠΘ
Χωρίς αμφιβολίες το να φαίνεσαι ότι συνεργάζεσαι με τη Συρία, με το Λίβανο και την Αρμενία, το να αντιστέκεσαι απέναντι στο μιλιταρισμό των Εβραίων, το να προστατεύεις τον Παλαιστινιακό λαό ακούγεται πολύ θετικό. Μάλιστα όταν για όλες αυτές τις κινήσεις σε υποστηρίζει και όλος ο Μουσουλμανικός κόσμος. Αλλά από την άλλη πλευρά το να συνεργάζεσαι με τους ιμπεριαλιστές και τους σιωνιστές σε αυτήν την περιοχή του κόσμου που καλείται Μ. Ανατολή δημιούργησε πάντα προβλήματα μέχρι τώρα.
Τους τελευταίους μήνες παίζεσαι ένα ωραίο έργο στη Μ. Ανατολή. Πρωταγωνιστές είναι το Ισραήλ και η Τουρκία και διευθυντής του έργου και παραγωγός ταυτόχρονα οι ΗΠΑ. Ο στόχος του έργου και αυτών των εξελίξεων είναι η απομόνωση του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή από τους υποψήφιους συμμάχους του σε έναν μελλοντικό πόλεμο Ιράν – ΗΠΑ/ Ισραήλ.
Αλλά πως θα μπορέσουν οι ΗΠΑ να καταφέρουν την απομόνωση του Ιράν και τον έλεγχο της περιοχής χωρίς να προηγηθεί πόλεμος; Οι ΗΠΑ από τις αρχές του Ψυχρού πολέμου για να επιτύχουν τα συμφέροντα τους στην περιοχή χρησιμοποίησαν την Τουρκία. Αυτήν θα χρησιμοποιήσουν και τώρα. Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν την Τουρκία κατά την διάρκεια του Ψυχρού πολέμου πολλές φορές. Η Τουρκία χρησιμοποιήθηκε κατά της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν επίσης μια από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε ως ανεξάρτητο κράτος, το κράτος του Ισραήλ όταν αυτό ιδρύθηκε και ανακοίνωσε την ανεξαρτησία του. Σήμερα και στο άμεσο μέλλον ο ρόλος που θα έχει η Τουρκία στην περιοχή θα είναι ο έλεγχος όλων των ομάδων και χωρών που είναι υποψήφιοι σύμμαχοι του Ιράν σε ένα ενδεχόμενο πόλεμο και σε ένα επόμενο στάδιο μέχρι το 2030-2040 ο έλεγχος όλης της ευρύτερης περιοχής από την Τουρκία. Χωρίς το Ιράν δεν θα μπορούσε να υπάρξει η νέα Οθωμανική αυτοκρατορία. Για όλα αυτά τα σχέδια μπορεί να δείτε το άρθρο που έχω γράψει παλιά:
Τα σχέδια των Αμερικανών για το Great Middle East με την προεδρία του Obama διευρύνθηκαν και πλέον προβλέπουν νέα Οθωμανική αυτοκρατορία. Τα νέα σχέδια αυτά αφορούν την λύση όλων των προβλημάτων που έχουν οι Αμερικανοί στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν με τις καθημερινές τους αποτυχίες. Πως όμως μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;
Για να κατανοήσουμε τα σχέδια τους πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην ιστορία. Το 1979 πριν την Ιρανική Επανάσταση, οι Αμερικανοί με την πολιτική twin pillars προσπαθούσαν να ελέγχουν την περιοχή. Μετά την Ιρακινή επανάσταση και την επιστροφή των φανατικών Ισλαμιστών στην εξουσία, η μόνη χώρα στην περιοχή που θα μπορούσε να υπηρετήσει τα συμφέροντα τους ήταν η Τουρκία που ήταν και μέλος του ΝΑΤΟ.
Παρόλο που δεν το ξέρουν αρκετοί αναλυτές, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο Ερντογκάν πριν από 8 χρόνια είχε πει ότι για να έρθει στην εξουσία θα μπορούσε να συνεργαστεί ακόμα και με τους παπάδες ή να φορέσει τις στολές τους. Όσοι ερευνούν και ασχολούνται από εσάς με την Τουρκία θα ξέρουν ότι ο κ. Ερντογκάν πριν έρθει στην εξουσία είχε στενές σχέσεις και δεσμούς με το Εβραϊκό lobby στη Τουρκία. Σε κάθε συνάντηση του ο κ. Ερντογάν στις ΗΠΑ συναντάει εκπροσώπους του Εβραϊκού lobby των ΗΠΑ. Μετά τα γεγονότα που έγιναν στο Davos Ισραηλινοί πολιτικοί είχαν πει κατά την διάρκεια των συνεντεύξεων τους ότι έχουν πολύ καλές σχέσεις με την Τουρκία, και η επίθεση του Τούρκου πρωθυπουργού κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού επηρέασε όχι αρνητικά αλλά θετικά τις σχέσεις τους. Δεν αρκούν όμως αυτά μόνο για να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Πρέπει επίσης να εξετάσουμε την συνάντηση του Ερντογάν με τους πρωθυπουργούς της Συρίας, του Ιράκ, του Λιβάνου και με τον Barzani. Ο Τούρκος ΥπΕΞ Αχμέτ Νταβούτογκλου έχει ακριβώς αυτό στην ατζέντα του. Μέσω της τουρκικής διαμεσολάβησης να θέσει υπό πίεση και έλεγχο τα διάφορα εθνικό-απελευθερωτικά κινήματα που υπάρχουν στην περιοχή όπως η Χαμάς, η Χιζμπολλάχ και άλλες διάφορες εθνικές ομάδες. Για να γίνει πιο πειστική όλη αυτή η κωμωδία που παίζεται, η Τούρκοι αρνήθηκαν να δεχτούν στα στρατιωτικά γυμνάσια που έκαναν πριν από μερικούς μήνες τους Εβραίους, έγινε αυτό που έγινε στο Davos πριν από 1 χρόνο.
Από την άλλη πλευρά όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Τουρκία, θα ξέρουν ότι οι σχέσεις της με το Ισραήλ έχουν αναπτυχθεί, αφού αυξήθηκε το μεταξύ τους εμπόριο κατά 30%, έγινε ένας διαγωνισμός για να πάρουν οι Εβραίοι το έργο να καθαρίσουν μια περιοχή της Τουρκίας γεμάτη με νάρκες, αγορά στρατιωτικών εξοπλισμών από το Ισραήλ κτλπ.
Η ίδια κωμωδία παίζεται και στην περιοχή του Καυκάσου. Από την μια πλευρά οι Τούρκοι υποστηρίζουν την δημιουργία της Ένωσης Κρατών Καυκάσου και από την άλλη πάνε και με πιέσεις των ΗΠΑ συνάπτουν συνθήκες με την Αρμενία. Όλα αυτά στοχεύουν στην αποδυνάμωση μιας άλλης χώρας : της Ρωσίας.
Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι ο Νέο-οθωμανισμός που προσπαθούν να μας επιβάλλουν κάποιοι σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πιο light μορφή ιμπεριαλισμού και σιωνισμού.
