Δεν ρωτήθηκα αλλά με παρηγορεί το γεγονός πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τι θα γεννηθεί…….

Ξεκίνησα την ζωή μου με ένα φορτίο…., αυτό του ήρωα , γιατί είναι φορτίο εάν οι άλλοι δεν είναι.
Από μικρός έμαθα να αγαπάω την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, στο σχολείο μου έμαθαν πως εγώ έδωσα τα φώτα μου στον υπόλοιπο κόσμο, στις εθνικές επετείους πήγαινα και κουνούσα το σημαιάκι μου νιώθοντας περηφάνια για τους ήρωες του ‘21 και του ‘40 ένιωθα κι εγώ ένα κομμάτι από αυτούς, πως κι εγώ πολέμησα στο πλάι τους..
Έκανα αυτά που μου μάθαιναν τρόπο ζωής, ΕΓΩ ο απόγονος του Περικλή του Αριστοτέλη του Μ. Αλεξάνδρου του Κολοκοτρώνη….από μικρό μου έμαθαν πως εμένα τίποτα δεν θα με σταματούσε ποτέ, γιατί επιβίωσα στους αιώνες, έχασα την πατρίδα μου και την ξαναπήρα, έχασα την πίστη μου αλλά την βρήκα ξανά, η ιστορία πότε δεν με ξέχασε, θα έλεγα πως με αντάμειψε καλά, έγραψα τις ωραιότερες και της ηρωικότερες σελίδες της, μεγάλο φορτίο αλλά όχι δυσβάσταχτο!
Με το φωτεινό μου παράδειγμα παραδειγματίστηκαν όλοι οι λαοί για έναν καλύτερο κόσμο, τα μνημεία μου έμειναν ανεξίτηλα στο χρόνο, όχι από τύχη, αλλά γιατί έτσι το θέλησαν οι θεοί, γιατί με αγάπησαν, γιατί με θεώρησαν ισάξιο τους, ω ναι φίλοι μου δεν υπερβάλω κάποτε ήμουνα και εγώ θεός…….
Κάποτε εγώ όριζα την μοίρα του κόσμου……
Η πίστη μου σε αυτό που ήμουν ήταν βαθιά και τίποτα δεν μπορούσε να την σβήσει, έτσι πίστευα τουλάχιστον και κάπου εκεί έκανα το λάθος…
Δεν υπολόγισα σωστά το φορτίο της ιστορίας που κουβαλούσα αιώνες στην πλάτη μου και με ξεγέλασαν, κι εγώ πιάστηκα στην παγίδα τους, με ξεγέλασαν με πολύχρωμα ασήμαντα μπιχλιμπίδια , κι ακολουθώντας τα χρωματιστά τους ψεύτικα παραμύθια παραπλανήθηκα και έχασα τον δρόμο μου…..άρχισα να ξεχνάω ποιος ήμουν , ίσως και να μην με ένοιαζε τόσο πια, αφού με έπεισαν πως είναι σημαντικότερο να είμαι ευρωπαίος απ’ ότι έλληνας και κάπου εκεί έγινα Νεοέλληνας, και έπειτα όταν πια γίνηκα βορά στους εχθρούς μου, με είπαν κλέφτη, και ψεύτη, και άχρηστο, με εκμηδένισαν , και έγινα το απόλυτο τίποτα, μου είπαν ότι τους χρωστάω πολλά και πως πρέπει να τα ξεπληρώσω, πως η ιστορία μου δεν μου ανήκει και πως εγώ ανήκω σε αυτούς, μου είπαν επίσης πως μου έκαναν χάρη, και σαν καλός Ιούδας που είμαι για τριάντα αργύρια πρέπει να προδώσω τα ιδανικά μου και την πατρίδα μου….
Εγώ όμως, φίλοι μου, είμαι πεισματάρης και δεν τους δίνω τίποτα γιατί δεν χρωστάω σε κανέναν τίποτα, αυτοί μου χρωστάνε. Μου χρωστάνε τα πάντα μα πάνω απ’ ‘όλα μου χρωστάνε την ύπαρξη τους .
Μπορεί να με ξεγέλασαν όπως κάποτε ξεγέλασαν τον Οδυσσέα οι σειρήνες, και να παρέκκλινα , μα τώρα πια Θα ξαναπάρω πίσω αυτό που μου έκλεψαν, δεν θέλω να με λυπάται κανένας, αυτοί να λυπούνται που τώρα είμαι απέναντι τους και όχι πλάι τους.
Κι αν σας ρωτήσει κανείς για εμένα πείτε του πως γίνηκα σκληρός και άσπλαχνος, κι αν είμαι μικρός το μεγαλείο μου μεγάλο!!!!!!!



Πηγή :Αγνωστη

δικό σου να υποθέσω....

dr ex έγραψε:δικό σου να υποθέσω....

Θα το 'θελα...άλλωστε γιατί να μην το αναφέρω...?
Η αλήθεια είναι πως το άτομο που μου τα στέλνει δεν μου έχει πει ποτέ του αν είναι δικά του ή όχι, δεν το έχω ψάξει κιόλλας να σου πω.....μπορώ να ρωτησω όμως αν ενδιαφέρεσαι.

Και Έλληνας θα πεθάνω...

Έλληνες, όπου και εάν βρίσκεστε σε όποια σημεία του ορίζοντα και εάν χτυπάει η καρδία σας, μην λησμονάτε ποτέ τον τόπο σας και το χώμα που με αίμα κράτησαν οι πρόγονοι μας, ενάντια σε όλους αυτούς που ήθελαν και που συνεχίζουν να θέλουν αυτό το ιερό χώμα να το κάνουν χωματερή των δικών τους σκουπιδιών.

Έλληνες, αυτό το έθνος και αυτή η χώρα γέννησε τον πολιτισμό, έμαθε σε όλους τους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν για να ξεχωρίσουν από τα ζώα, έδωσε ιστορικές μάχες ενάντια σε εκατονταπλάσιο εχθρό για να προστατέψει το πνευματικό φώς, έκανε όλη την υφήλιο να μάθει την λέξη ΕΛΛΑΣ και γέννησε ανθρώπους που ο αιώνιος κόσμος είναι μικρός για να τους χωρέσει.
Έλληνες, πριν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια επιχείρησαν του κόσμου οι βάρβαροι με πολέμους και σφαγές να εξαφανίσουν αυτό το έθνος, πριν από δεκάδες χρόνια πάλι του κόσμου οι βάρβαροι επιχείρησαν με τον ίδιο τρόπο να εξαφανίσουν αυτό το έθνος, τώρα και πάλι του κόσμου οι βάρβαροι προσπαθούν όχι μόνο να αφανίσουν το έθνος αλλά να κομματιάσουν την χώρα των ΕΛΛΗΝΩΝ, δίνοντας την στις διάφορες ύαινες που καραδοκούσαν και καραδοκούν γύρω της.

Έλληνες, αφήσαμε να διαλύσουν την παιδεία, αφήσαμε να διαλύσουν την γλώσσα μας, αφήσαμε να διαλύσουν τα χαρακτηριστικά της φυλής μας, αφήσαμε να διαλύσουν την μοναδική ιστορία μας, αφήσαμε στα χέρια ανθελλήνων ότι είχαμε και δεν είχαμε και φύγαμε με λαχτάρα κιόλας, ψάχνοντας την μαγική φασολιά, να βρούμε άραγε τι, ποιος ξέρει και την ώρα που επιστρέψαμε από το κυνήγι των απατηλών ονείρων μας βρήκαμε την πόρτα της χώρας κλειστή, στην οποία πόρτα του κόσμου οι βάρβαροι κρέμασαν με μεγάλη υπερηφάνεια και την ταμπέλα ΠΩΛΕΙΤΑΙ.

Πως κατάφεραν να κάνουν τον ποιο ανένταχτο λαό του πλανήτη σκλάβο τους, να σέρνετε με αλυσίδες στο λαιμό του και να τους ευχαριστεί κιόλας γι αυτές.
Πως κατάφεραν να κάνουν το ποιο υπερήφανο έθνος του πλανήτη να σέρνετε κάτω από τις μαγαρισμένες ποδιές των τούρκων, των σκοπιανών, των αλβανών, των ισλαμιστών και των κάθε λογής εισαγόμενων εγκληματικών στοιχείων.
Πως κατάφεραν να δημιουργήσουν ανθέλληνες και ανθρώπους με εξουσία, που να μισούν και να πολεμούν ότι αρχίζει από την λέξη ΕΛΛΑΣ.
Πως κατάφεραν, να καταντήσουν την χώρα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σωκράτη, του Λεωνίδα, του Αλεξάνδρου, ζητιάνα στα παγκόσμια οικονομικά τους πορνεία, για μια χούφτα δολάρια.

Έλληνες, όταν θα βρούμε το κουράγιο να κοιτάξουμε κατάματα όλους αυτούς που στραγγαλίζουν την χώρα και το έθνος και να τους βροντοφωνάξουμε, φτάνει ως εδώ ήταν και ξεβρομίσουμε τον στάβλο από τις κάθε είδους κοπριές που έχει, τότε και μόνο θα μπορέσουμε να ξανά υμνήσουμε τους τρακόσους του Λεωνίδα, να ξαναφωνάξουμε με υπερηφάνεια την λέξη ο μέγας Αλέξανδρος και να μην προσκυνήσουμε ποτέ, μα ποτέ ξανά, ΕΦΙΑΛΤΕΣ.

Έλληνες, αλλά κράτη και άλλα έθνη παράγουν αυτοκίνητα, όπλα, φάρμακα, δορυφόρους, πυραύλους, εμείς οι Έλληνες δεν τα παράγουμε αυτά, αλλά μάθαμε σε όλους αυτούς το πώς να τα παράγουν, δίνοντας τους το μοναδικό υλικό που απαιτείται για την κατασκευή αυτών, την ΣΚΕΨΗ.

Κάποτε, κάποια μέρα, κάποια στιγμή, κάποιος ήλιος φωτεινός θα ανατείλει και σε ετούτη εδώ την χώρα, φέρνοντας και πάλι τους Έλληνες εκεί που ανήκουν και την Ελλάδα εκεί που πρέπει να είναι, στις καρδιές μας, στις καρδιές τους, στις καρδιές όλων. Δεν ξέρω να σας πω με βεβαιότητα πότε θα μπορέσουμε να ξανακάνουμε την χώρα λίκνο του κόσμου και εμάς θεματοφύλακες του λίκνου αυτού, αυτό όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι, όταν η Γη θα πεθαίνει, η τελευταία λέξη που θα πει θα είναι ΕΛΛΑΣ.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ