Φιλούμενος - Ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων

Είμαι ο Λεών (απ το όνομα του Αγίου Λεών)
γιατί δεν τον γνωρίζουν πολύ .

29 ετών ψάχνομαι απ το 2003 μετά απο ένα όραμα που είχα
με τον αρχάγγελο Ουριήλ (που μέχρι τότε για μένα ήταν άγνωστος)
Αλλά απο παιδί είχα μια έλξη με την θρησκεία , προπάντων όμως με την Παναγία.

Το ταξίδι μου μέσα και έξω απ το διαδίκτυο ήταν
αρκετό μεγάλο άλλες φορές κουραστικό άλλες ιδιαίτερο.
Νιώθοντας πάντα την ψυχή μου να βαράει σαν ταμπούρλα μέσα σε δάσος. Και ποτέ να μη βρίσκει την γαλήνη,της γνώσης.

Περνώντας μέσα απο διάφορα σάιτ Ορθόδοξα,Σατανιστών,
σιωνιστών, Βίκκανς κ.ά... δεν κατάφερα να βρω μια λύτρωση. Αποφάσισα λοιπόν, να είμαι ελεύθερος να μην ανήκω σε κανένα δόγμα, να πιστεύω απλά και αισθητά.

Μαθαίνοντας για την σωματική ενέργεια, και για την βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις σε άλλους ανθρώπους
ξεκίνησα πρώτα με την οικογένεια, να θεραπεύω με τα χέρια μου δίνοντας ενέργεια. Απλούς πόνους υπερκόπωσης ,χτυπήματος κτλ. με έδωσε μεγάλη χαρά η γνώση αυτή συνεχίζω και την ασκώ σε όσους με ζητάνε.

Πάντα όμως με την θέλησή τους.

Διαβάζοντας λοιπόν εδώ και ένα χρόνο αρκετές φορές το σάιτ σας, πιστεύω πως μπορείτε να με βοηθήσετε,
όχι πάντα αισθητά αλλά ορισμένες φορές κάποιες λέξεις
γίνονται κλειδιά στο υποσυνείδητο μας και αυτό βοηθάει.

Καλώς όρισες Λέων στην παρέα μας

29 ετών ψάχνομαι απ το 2003 μετά απο ένα όραμα που είχα
με τον αρχάγγελο Ουριήλ (που μέχρι τότε για μένα ήταν άγνωστος)
Αλλά απο παιδί είχα μια έλξη με την θρησκεία , προπάντων όμως με την Παναγία.

Όλοι μας έχουμε μια παρόμια έλξη γενικώς με την θρησκεία!

Είναι και οι καιροί που μας το επιβάλουν!

Το ταξίδι μου μέσα και έξω απ το διαδίκτυο ήταν
αρκετό μεγάλο άλλες φορές κουραστικό άλλες ιδιαίτερο.
Νιώθοντας πάντα την ψυχή μου να βαράει σαν ταμπούρλα μέσα σε δάσος. Και ποτέ να μη βρίσκει την γαλήνη,της γνώσης.

Αχ,αυτη η γνώση!
Μας τυρανάει συνεχώς και ποτέ δεν βρίσκουμε αυτό που πραγματικά ψάχνουμε...
Οντως αν βρούμε αυτήν την γνώση θα έρθει και η γαλήνη!

Βέβαια ίσως να την έχουμε βρει κάποιες φορές μεσα στην ζωή μας,αλλα να την προσπεράσαμε διότι δεν έιμασταν ακόμα ετοιμοι να την δεχτούμε ή θέλαμε περισσότερες ενδείξεις και αποδείξεις!

Περνώντας μέσα απο διάφορα σάιτ Ορθόδοξα,Σατανιστών,
σιωνιστών, Βίκκανς κ.ά... δεν κατάφερα να βρω μια λύτρωση. Αποφάσισα λοιπόν, να είμαι ελεύθερος να μην ανήκω σε κανένα δόγμα, να πιστεύω απλά και αισθητά.

Μετα απο χρόνια αναζήτησης,κούρασης,απογοητευσης κ.α φτάνουμε σε ένα σημείο να κατασταλάζουμε κάπου και να περιμενουμε με εναν ιδιαιτερο τρόπο να βρούμε το κάτι παραπάνω!
Τωρα πλέον χρησιμοποιούμε περισσότερο το μυαλό μας και λιγότερο τις"γνώσεις" που απορροφούμε απο το γύρω περιβάλλον μας!

Μαθαίνοντας για την σωματική ενέργεια, και για την βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις σε άλλους ανθρώπους
ξεκίνησα πρώτα με την οικογένεια, να θεραπεύω με τα χέρια μου δίνοντας ενέργεια. Απλούς πόνους υπερκόπωσης ,χτυπήματος κτλ. με έδωσε μεγάλη χαρά η γνώση αυτή συνεχίζω και την ασκώ σε όσους με ζητάνε.

Αυτό καλό θα ήταν να το άνοιγες σε ένα καινουργιο τόπικ να το συζητησουμε αναλυτικός...

Διαβάζοντας λοιπόν εδώ και ένα χρόνο αρκετές φορές το σάιτ σας, πιστεύω πως μπορείτε να με βοηθήσετε,
όχι πάντα αισθητά αλλά ορισμένες φορές κάποιες λέξεις
γίνονται κλειδιά στο υποσυνείδητο μας και αυτό βοηθάει.

Θα αλληλοβοηθούμε πιστευω όλοι μας!

Αυτό συμβαίνει συνήθως μέσα απο συζητησεις και αναλύσεις!

Ουριηλ,μερικές φορές ψάχνουμε παντού ακόμα και σε λάθος μέρη αυτο το κάτι που θα μας γεμίσει και θα μας δώσει και γνώση και ηρεμία στην ψυχή πέρα των υλικών και ουσιαστικά βρίσκεται κάτω απο την μύτη μας,απλά δεν το βλέπουμε.

Και αν θέλεις να το μοιραστείς μαζί μας, θα ηθελα να μάθω για το όραμα με τον Ουριηλ.

Ναι αδερφέ θα σου πω.Ήταν Ιούλιος 9 του 2003, βρισκόμουν Ήπειρο στο χωριό Γλυκή εκεί βρίσκετε ο ποταμός Αχέροντας (καθόλου τυχαίο για μένα) και το βράδυ είδα πως φόραγα μαύρο κοστούμι χωρίς γιακά και είχα τεράστια άσπρα φτερά.
Περπατούσα σε ένα σοκάκι άγνωστο για μένα, όσο περπάταγα, άκουγα ψιθυριστά το όνομα Ουριήλ..

Μπήκα σε ένα χαμόσπιτο, εκεί μέσα ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μια γιαγιά και δίπλα της στην πολυθρόνα ένας παππούς,
τα πρόσωπα τους ήταν θολά. Ο παππούς μόλις με είδε με είπε : - Τί θες εσύ εδώ;; Φύγε γρήγορα!!

Αλλά γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα την γιαγιά, αυτή μου χαμογέλασε και της έδωσα το χέρι μου..
μου δωσε το δικό της, και έτσι όπως την τράβηξα απαλά ήταν λες και βγήκε η ψυχή της (όπως βλέπουμε σε ταινίες)
ενώ το σώμα της ήταν στο κρεβάτι....και ξύπνησα...τα πόδια μου τρέμανε λες και περπάταγα όλο το βράδυ...
η αίσθηση που έχουμε όταν περπατάμε πολύ ή τρεχουμε και μετά καθόμαστε αυτό το πράγμα.

Και έτσι άρχισα να ψάχνω για τον Ουριήλ και μετά έμαθα πως ήταν αρχάγγελος, και όχι ενας απλός...χώρια τα γνωστά
ήταν και ο άγγελος που συνόδευε τις ψυχές...

Ουριήλ και Αχέροντας.

Μήπως εκείνο το διάστημα ασχολιόσουνα με μαυρες μαγείες,πνευματα,σολομωνικές κτλ κτλ?

Όχι τίποτα απο αυτά τα είχα αφήσει πίσω μου.

Καλώς όρισες και από μένα...
Σου προσφέρω μία φράση που θυμάμαι από αρκετά μικρότερος αλλά μου έχει χαραχτεί στο μυαλό:
"Το κυνήγι της μάθησης είναι δυνατόν να σκοτώσει την πραγματική γνώση...".

Σωστό ΤΗΛΕ-ΜΑΧΕ αλλά αν δεν πάθεις πως θα μάθεις, άλλωστε μέσα απ το σκοτάδι περνάς για να φτάσεις στο Φως. :)

Καλως ορισες και απο εμενα.
Ομως φιλε μου το νικ σου και τα οραματα που ειχες προσωπικα με παραπεμπουν αλλου ειναι αυτο που ειπες ''οι λεξεις κλειδια''.