LAPTONAS έγραψε:Συμφωνώ απόλυτα με όσα αναφέρεις Dominque και χαίρομαι γιατί κατανόησες αυτό το οποίο λέω. Πράγματι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Διότι εφόσον η διαφορά μας με τους αλλόπιστους είναι ο τρόπος που πιστεύουμε τότε πρέπει να αναρωτηθούμε αντιστοίχως και για εμάς τους ίδιους. Πιστεύουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο;;; Ή μήπως κάποιοι εντός του κόλπου της Ορθοδοξίας πιστεύουν ισχυρότερα και κάποιοι ασθενέστερα; Μήπως έχουμε όλοι ταυτόχρονα σαφή ιδέα και άποψη για τον Θεό ; ή μήπως κάποιοι από εμάς πιστεύουν με περισσότερο σαφή ιδέα και κάποιοι με λιγότερο;
Αντίστοιχα η ιδέα που έχουμε περί θεού ... όσο ποιο διαστρεβλωμένη είναι ... τόσο ποιο μακριά είμαστε από Αυτόν. Τα άλλα δόγματα ...επειδή ακριβώς έχουν περισσότερο διαστρεβλωμένη ιδέα... είναι και ποιο απομακρυσμένοι από το Θεό.
__________
Αυτό που λες τώρα εσύ Emg
για μένα είναι
ακραία εκδήλωση της Ορθοδοξίας, διότι ένα παιδί που σίγουρα δεν γνωρίζει πλήρως τον Ορθοδοξία.. και κάνει λάθη στις διατυπώσεις του, αυτό το παιδί κατ εσένα δεν είναι ορθόδοξο....(;) Ή μήπως ένας Θεολόγος που έχει περάσει 30 χρόνια στην βιβλιοθήκη και γνωρίζει όλα τα μυστήρια και τις γραφές απέξω και αποδέχεται την Ορθοδοξία είναι και πλήρης Θείας Χάριτος;;;
Όταν λες
Όσοι παρέβαιναν τα όσα έλεγαν οι Οικουμενικές (και εν συνεχεία γενικότερα οι Πανορθόδοξες Σύνοδοι) ΔΕΝ ανήκαν στην ΜΙΑ Εκκλησία του Χριστού αλλά έβγαιναν εκτός (πχ. Νεστωριανισμός, Παπισμός, Αριανισμός, κλπ).
Είναι σαν να παραδέχεσαι κάποιας μορφής αλάθητο όπως του Πάπα αλλά σε έκδοση Ορθόδοξης Οικουμενικής Συνόδου. Από την εκκλησία του Χριστού μόνο ο Χριστός μπορεί να σε βγάλει.. και αυτό το βιώνεις μέσα σου... εξάλλου .. υπάρχουν πολλά παραδείγματα αγίων που αντιτάχθηκαν σε αποφάσεις Οικουμενικής Συνόδου... και δικαιώθηκαν (αφού αποδείχθηκε πως οι αποφάσεις των Ο.Σ. ήταν λάθος) ... επομένως αγαπητέ που καλό θα ήταν να μη βλέπουμε τα πράγματα τόσο απόλυτα... διότι οι Ο.Σ. άνθρωποι είναι και αυτοί και κάνουν λάθη...
Δεν αντιλαμβάνεσαι σωστά το τι είπα.
Ευτυχώς όμως προσδιορίζεις το "Για σένα".
Σου απαντώ λοιπόν οτι και
για "κάποιους" οι ΑΓΙΟΙ (της Ορθοδοξίας) που έχυσαν το αίμα τους και θυσίασαν τον εαυτό τους για την ορθοδοξία, θεωρούνται "Ακραίοι" ή "Φανατικοί" (κατά τον ίδιο τρόπο που και όσοι δεν δέχονται πχ. στην αντίχριστη εποχή μας τους ομοφυλόφυλους ως "φυσιολογικούς", θεωρούνται πχ. "ομοφοβικοί" ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο (πρόσεξε, αναφέρομαι απλά στην πεποίθηση οτι οι Gay είναι ανώμαλοι - μη φυσιολογικοί. Δεν λέω οτι πρέπει να τους πάρουμε το κεφάλι ή να τους θανατώσουμε (και γενικά, άσχετα με το τι θέλει η κρεατομηχανή της νέας εποχής να μας κάνει να πιστέψουμε ή να δεχτούμε - με το στανιό --> πχ. διάβασε αυτό εδώ-->
http://redskywarning.blogspot.gr/2013/0 ... st_14.html ).
Δες και αυτό εδώ-->
Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες - Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου
Για τους 40 Μαρτύρες, που εορτάζουν, θα μιλήσουμε σήμερα. Θα προσπαθήσω να προσφέρω λίγα άνθη στη μνήμη τους.
Ποιοί ήταν αυτοί οι άγιοι; Ήταν στρατιωτικοί. Ήταν στο άνθος της ηλικίας τους. Ήταν επίλεκτο σώμα του ρωμαϊκού στρατεύματος. Είχαν ανάστημα, είχαν εμφάνιση, ήταν εμπειροπόλεμοι. Είχανε και ανδρεία Είχαν ακόμη πειθαρχία, απόλυτη υπακοή στους ανωτέρους. Ήταν υποδείγματα στρατιωτικά.
Μία φορά όμως οι 40 Μάρτυρες επαναστάτησαν. Γιατί επαναστάτησαν; Επαναστάτησαν εναντίον του αυτοκράτορος Λικινίου, ο οποίος εδίωκε απεινώς τους Χριστιανούς. H διαταγή έλεγε· Όποιος πιαστεί να μιλάει για το Χριστό, θα συλλαμβάνεται και θα υφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι και θάνατο.
Οι 40 Μάρτυρες δεν φοβήθηκαν, δεν κλείσανε το στόμα· όταν αγαπάς το Χριστό, δεν μπορείς να κλείσεις το στόμα σου. Τους συνέλαβαν αμέσως και τους οδήγησαν μπροστά στο διοικητή της πόλεως, στον Αγρικόλαο. Κι αυτός τους λέει·
- Δεν ακούσατε τη διαταγή που απαγορεύει να μιλάνε για το Χριστό;
- Ακούσαμε τη διαταγή του αυτοκράτορος. Αλλά κάποια άλλη διαταγή, ανώτερη, διαταγή του Χριστού, μας λέει, να ομολογούμε το όνομά Του το Άγιο παντού.
O Αγρικόλαος διατάζει να τους ρίξουν στη φυλακή, στρατιωτική φυλακή, μέχρι το πρωΐ.
Το πρωϊ τους βγάζουν. Τους ρωτούν, αν άλλαξαν γνώμη. H απάντησι ήταν αρνητική.
- Κρίμα σ’ εσάς, τους λέει ο διοικητής.
- Δεν αλλάζουμε γνώμη. Είναι η μόνη φορά που δεν υπακούουμε σε διαταγή.
- Δεν υπακούετε;
Νευρίασε ο διοικητής. Σκεπτόταν, πως να τους βασανίσει περισσότερο. Κάποια στιγμή βλέπει έξω. Όλα ήταν παγωμένα. Το βρήκα, λέει· απόψε, που το κρύο είναι δυνατό, ρίξτε τους γυμνούς στην παγωμένη λίμνη, και θα δούμε μετά αν θα ομολογούν το Χριστό.
Τους ξεγύμνωσαν, όπως τους γέννησε η μάνα τους. Παιδιά 20 έως 27 ετών. Τους ρίξανε πάνω στην παγωμένη λίμνη. Το μαρτύριο λόγω ψύχους είναι φοβερό. Δεν είμαι γιατρός, για να σας περιγράψω πως επέρχεται ο θάνατος από το ψύχος. Όπως τα παιδιά της Ελλάδος επάνω στα ψηλά βουνά υπέστησαν κρυοπαγήματα, έτσι και οι 40 Μάρτυρες.
Δεν φοβήθηκαν, δεν δείλιασαν· χαρά είχαν. Ναι - ας μην πιστεύουν οι άπιστοι- , γλέντι είχαν. Και λέγανε ο ένας στον άλλο· Κουράγιο, αδέρφια! Μια φορά περνάμε από τη ζωή. Μετά από λίγο όλα τελειώνουν και θα βρισκώμεθα κοντά στο Θεό. H νύχτα αυτή είναι ιστορική για ‘μας. Κουράγιο, αδέρφια! «Δριμύς ο χειμών (=σκληρό το κρύο), αλλά γλυκύς ο παράδεισος». Έτσι έλεγαν και έκαναν την προσευχή τους· Χριστέ, δος μας δύναμη. Σαράντα μπήκαμε στη λίμνη, σαράντα να βγούμε· να μη γίνει ούτε ένας προδότης!
Τότε εκεί στην παγωμένη λίμνη συνέβησαν τρία θαύματα, το ένα μεγαλύτερο από το άλλο. Το πρώτο. Ένας φύλακας, που τους φρουρούσε, ακούει από τον ουρανό ολόγλυκα τραγούδια. Έμεινε εκστατικός βλέποντας τις ουράνιες δυνάμεις, που κρατούσαν στέφανα και πλησίαζαν τους μάρτυρες. Αλλά σ’ ένα μάρτυρα ο άγγελος δεν έβαλε στεφάνι. Τί συνέβη; Αυτός δείλιασε, κάμφθηκε. Αποφάσισε να βγει από την παγωμένη λίμνη και να πάει κοντά στη φωτιά, για να ζεσταθεί. Όταν ο δήμιος είδε το στεφάνι να αιωρήται και ο μάρτυρας να λιποτακτεί, άφησε τους άλλους συστρατιώτες του στο φυλάκιο, ξεντύθηκε, και έπεσε μέσα στη λίμνη την παγωμένη λέγοντας· Κ’ εγώ είμαι Χριστιανός!
Το δεύτερο θαύμα.
Το πρωί πλέον είχανε ξεψυχήσει όλοι. Κρυστάλλιασαν τα κορμάκια τους. Ένας μόνο δεν ξεψυχούσε. Κ’ εκείνη την ώρα μια γυναίκα τρέχει κοντά του. Ήταν η μάνα του. Τα κάρρα είχαν έρθει και τους βάζανε επάνω σαν σφαχτά, για να τους πάνε να τους κάψουν. H μάνα τον πήρε στην αγκαλιά της και είπε· Παιδί μου, μη χωρίσεις από τους συστρατιώτες σου· μη λείψεις κ’ εσύ από τους συντρόφους σου. Και τον σήκωσε στα χέρια και τον πήγε - πού; επάνω στο κάρρο! Ω μάνα που είχες τέτοιον ηρωϊσμό!
Τους κάψανε όλους. Και για να μη μείνουν υπολείμματα και τα πάρουν οι Χριστιανοί, ρίξανε τα λείψανά τους στο ποτάμι. Τότε έγινε και τρίτο θαύμα. Οι Χριστιανοί είδαν φως. Άστραψε το ποτάμι, σαν να πέσανε διαμάντια και σάπφειροι επάνω στα νερά. Επέπλεαν τα αποκαΐδια των μαρτύρων! Οι Χριστιανοί μαζέψανε τα άγια λείψανα, που είναι τιμιώτερα χρυσίου και αργυρίου.
Έτσι και οι 40 Μάρτυρες μπορούσαν να πουν μαζί με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό· «Διήλθομεν διά πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν» (Ψαλμ. 65,12).
Δεν σας είπα, ποιά ήταν η πατρίδα των 40 Μαρτύρων. Είναι η Μικρά Ασία. H πατρίδα τους υπάρχει μέχρι σήμερα, αλλά δεν έχει επάνω στις εκκλησίες της σταυρό… Υπάρχει ακόμα η λίμνη της Σεβαστείας. Κάτοικοι της Σεβαστείας ήταν οι 40 Μάρτυρες.
Συγκρίνετε τώρα, αγαπητοί μου, τη ζωή των 40 Μαρτύρων με τη δική μας ζωή, ιδίως στην ομολογία της πίστεως. Τί θα πει ομολογία πίστεως; δεν στοιχίζει τίποτα ο χριστιανισμός σήμερα. Δεν σημειώνουν το όνομά σου ούτε σε απολύουν από τη θέση σου γιατί εκκλησιάζεσαι. Είστε ελεύθεροι να πάτε στην εκκλησία. Για φανταστήτε να βγει μία διαταγή που να λέει· Όποιος πάει στην εκκλησία θα συλλαμβάνεται… Αλλ’ έρχονται οι ημέρες αυτές. Θα παύσει ο εύκολος χριστιανισμός, και θα ‘ρθεί ο χριστιανισμός του αίματος. Διάλειμμα είναι αυτό. Μη γλεντοκοπάτε, μη διασκεδάζετε. Να προετοιμάζεσθε.
Τους 40 Μάρτυρες τους βάλανε στη γραμμή και τους ρωτούσαν· Τί είστε; Απαντούσαν με δύο λέξεις· «Είμαι Χριστιανός». Αυτό ακούστηκε σαράντα φορές· σαράντα κανονιές εναντίον του διαβόλου. Και τις δυο αυτές λέξεις τις πληρώσανε με το κεφάλι τους.
Τώρα πού είναι η ομολογία της πίστεώς μας; Μας έχει βάλει ο διάβολος λουκέττο στο στόμα και δεν ομολογούμε το Χριστό. Γι’ αυτό λέει ο Μέγας Bασίλειος· «Ω μακάριαι γλώσσαι! Μόνο γι’ αυτές τις δύο λέξεις, «Είμαι Χριστιανός», πήγατε στον παράδεισο».
Την ώρα που οι μάρτυρες είπαν «Είμαι Χριστιανός», γίνανε τέσσερα πράγματα. Το πρώτο· πάνω στα ουράνια, κάθε φορά που ακουγόταν το «Είμαι Χριστιανός», η μουσική των αγγέλων έπαιζε το εμβατήριο· Δόξα σοι, Χριστέ, που γεννάς τέτοια παιδιά ηρωϊκά! Το δεύτερο· έσκουζε, για να μιλήσω πιό απλά, έσκουζε ο διάβολος. Ήθελε να τους πιάσει στο δίχτυ του φόβου, αλλά δεν μπόρεσε. Το τρίτο· ένας άγγελος έγραφε τα ονόματά τους στο βιβλίο των ομολογητών της πίστεως, που απ’ έξω γράφει· «Πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 10,32). Και το τελευταίο· μόλις είπανε «Είμαι Χριστιανός», καθάρισε ο αέρας. Τί θα πει αυτό; Ότι με τα πόδια μας βρωμίζουμε τη γη, με τα χέρια μας κάνουμε τα αίσχη, κ.τ.λ.· όταν λοιπόν η γλώσσα πει «Είμαι Χριστιανός», με την ομολογία γίνεται κάθαρσις.
Όλοι πρέπει να υποστούμε την κάθαρση. Όλοι πρέπει να περάσουμε από τον Iορδάνη της μετανοίας.
Στους έσχατους καιρούς λίγοι δυστυχώς θα μετανοούν. Θα γίνει σπάνιο πράγμα τότε ο πιστός. Πιο εύκολο πράγμα θα είναι να βρεις διαμάντια παρά να βρεις πιστό Χριστιανό. Ναί, το είπε ο Χριστός· «Αν έρθω», λέει, «άλλη μιά φορά, άραγε θα βρω την πίστι επί της γης ;» (βλ. Λουκ. 18,8).
Πότε θα έρθει ο Χριστός; Δεν ξέρουμε πότε. Ξαφνικά σάλπιγγα ουράνιος θα σείσει τα πάντα. Θα λάμψει ο τίμιος σταυρός. Θα παρουσιασθεί ο Εσταυρωμένος για να δικάσει τη γη. Να δικάσει τους βασιλείς, τους δικαστάς, τους γιατρούς, τους ιερείς, τους επισκόπους, τους πάντας. Θα έρθει ο Κύριος όχι πλέον ως νήπιο, όχι ως εσταυρωμένος. Και τότε ενώπιόν του «παν γόνυ κάμψει» (Φιλιπ. 2,10). Κάθε γόνατο θα γονατίσει, και κάθε καρδιά θα κλάψει, και κάθε γλώσσα θα ψάλει και θα πει· «Είς άγιος, εις» «Κύριος Iησούς Χριστός εις δόξαν Θεού πατρός» (ε.α. 2,11). Αμήν.
† επίσκοπος Αυγουστίνος
αίθουσα συλλόγου «40 Μάρτυρες» Κοζάνης, παραμονή της εορτής 8-3-1964
Πηγή: armenisths.blogspot.gr
Source:
http://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=7906
Οι Μητέρες των μαρτύρων που τα παιδιά τους θυσίασαν τον εαυτό τους για την Ορθοδοξία μέσα στα παγωμένα νερά, όταν τους βγάλανε έξω μετά την θανάτωσή τους (μαρτύριο) για να τους κάψουνε, όταν διαπίστωναν σε κάποιους από τους Υιούς τους οτι ΖΟΥΣΑΝ, δεν τους στερήσανε τον Στέφανο του Μαρτυρίου για να τους "Σώσουν" την ζωή (την ζωή εδώ στην γη), αλλά με "χαρά" τους αφήνανε μαζί με τους νεκρούς να τους πάνε για κάψιμο (η άλλη τον φόρτωσε στο κάρο για κάψιμο παρά το ότι ήταν ΖΩΝΤΑΝΟΣ ο υιός της - για να μην χάσουν τον Στέφανο του Μαρτυρίου τα παιδιά τους). Τέτοια ΔΥΝΑΤΗ ήταν η ΠΙΣΤΗ τους τότε. (σήμερα βέβαια ντρεπόμαστε όχι μόνο να πουμε οτι είμαστε χριστιανοί, αλλά ακόμη και να κάνουμε το σταυρό μας όταν τρώμε κάπου σε κάποιο μαγαζί ταβέρνα κλπ οι περισσότεροι - μην τυχόν μας κακολογήσει κανείς - τέτοια είναι η κατάντια μας)
Εσένα αυτές οι μάνες πως σου φαίνονται άραγε στα μάτια τα δικά σου?
"Φανατικές"?
"Απόλυτες"?
"Ακραίες"?
"Κάτι άλλο παρόμοιο με τα παραπάνω"?
Αν έστω και λίγο απαντάς "ναι" σε κάτι από τους παραπάνω χαρακτηρισμούς, τότε δυστυχώς φίλε μου πλανάσαι και δεν έχεις σωστή αντίληψη περί "Ορθοδοξίας".
ΔΕΝ υπάρχει η φράση "Φανατικός Χριστιανός" (ή "ακραίος Χριστιανός κλπ) ή "Φανατικός Ορθόδοξος" (ή ακραίος ορθόδοξος) αγαπητέ...!!!! Αυτοι οι χαρακτηρισμοί είναι ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΕΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Με τις ταινίες και τις σειρές στην τηλεόραση και με τη μόδα και το "Στύλ" κάνανε τους ορθοδόξους να μιλάνε για όσους αγωνίζονται για την Ορθοδοξία οτι είναι "ακραίοι" ή "Φανατικοί" ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...
Τι θα λέγανε για τους Αγίους που μαρτύρησαν άραγε? Πόσο αντίχριστος είναι ο χαρακτηρισμός "Ακραίος" ή "Φανατικός" για όσους μιλάνε ορθόδοξα ή όσους αγωνίζονται για την ορθοδοξία?
Μιλάς πχ. την σήμερον ημέρα για Νηστεία....και το "ορθόδοξο φρόνημα" των "ορθοδόξων" ξεκινάει και τελειώνει στο ότι (δήθεν) δεν είναι υποχρεωτικό να νηστεύει ο "ορθόδοξος" (διότι τους "βολέβει" να χλαπακιάζουν οτι θέλουν χωρίς ενοχές - το έχω ακούσει και αυτό...).
Ο σημερινός "ορθόδοξος", έχει φτάσει στο σημείο να αγνοεί τους αφορισμούς που προβλέπονται για όσους ΔΕΝ νηστεύουν Τετάρτες και Παρασκευές και σε όλες τις διατεταγμένες Νηστείες (όπως πχ. η Νηστεία των Αποστόλων, κλπ).
ΠΟΣΟΙ νομίζεις από τους δήθεν "Ορθοδόξους" του σήμερα γνωρίζουν οτι Τετάρτες και Παρασκευές είναι πχ. ΑΛΑΔΩΤΟ? Πόσοι γνωρίζουν οτι η νηστεία του Πάσχα είναι Αλάδωτη (πλην των Σαββατοκύριακων που έχει κατάλυση λαδιού)??
Σε πληροφορώ πολύ λίγοι...!!!!
Αυτή είναι η "ορθοδοξία" του σήμερα (όχι μόνο σε αυτά που έθιξα, αλλά σε πολλά άλλα)....
Περιμένει λοιπόν κανείς από την "ορθοδοξία" του σήμερα, να πράξει το σωστό? Ποιός θα διδάξει άραγε όλους τους "ορθοδόξους" του σήμερα "τί είναι ορθόδοξο και τί όχι"?
Τελοσπάντων, είναι πολλά ας μην "εμβαθύνουμε" γιατί θα οδηγηθούμε "αλλού"...!!!
Η Ορθοδοξία είναι Χτισμένη πάνω σε ΑΙΜΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ Μαρτύρων και Ιερομαρτύρων και ανθρώπων Αγίων.
(Αλλά δυστυχώς φτάσανε να ξεστομίζουνε λέξεις όπως "ακραίος" και "φανατικός" (κλπ) για όσους αγωνίζονται για την Ορθοδοξία ή έστω μιλάνε Ορθόδοξα στην εποχή μας. Αυτή είναι η κατάντια μας).
Το τι μας αρέσει λοιπόν εμάς να πιστέυουμε (εμένα, εσένα, ή οποιονδήποτε "άλλον"), δεν σημαίνει οτι είναι και Ορθόδοξο.
Στην Ορθοδοξία ακολουθείς και πιστεύεις όλα όσα λέει η ορθοδοξία (η οποία Ορθοδοξία, είπαμε από που προέκυψε) και προσέχεις να μην στα αλλοιώσουν και να μη στα καινοτομήσουν (διότι η αλήθεια είναι ΑΠΟΛΥΤΗ και ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΤΕ όσος καιρός και να περάσει.
Δεν υπάρχει αλήθεια που σήμερα είναι "έτσι" και αύριο είναι "αλλιώς"...!!!
Για αυτό και ο Θεός έστειλε τον Χριστό, τον μονογενή του Υιό και ο Χριστός ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ την Παλαιά Διαθήκη, δεν την ακύρωσε.
Από εκεί και πέρα καλό είναι να ξεκαθαρίσεις κάπως τα πράγματα μέσα σου και περί των ΘΕΟΦΩΤΙΣΤΩΝ Οικουμενικών Συνόδων που η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ (και όχι εγώ και εσύ) τις θεωρεί ΑΛΑΘΗΤΕΣ.
Κάθε ένας που πιστεύει το αντίθετο ΒΛΑΣΦΗΜΕΙ κατά του Αγίου Πνεύματος (διότι είναι σαν να λέει οτι οι Οικουμενικές και Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ΔΕΝ ήταν Θεοφώτιστες από το Άγιο Πνεύμα)
Υπόψην όμως οτι οι Οικουμενικές και Πανορθόδοξες Σύνοδοι είναι "Συλλογικές" (πχ. η Α Οικουμενική απαρτίστηκε από 318 Θεοφώτιστους Πατέρες αν θυμάμαι καλά).
Δηλαδή το "αλάθητο" των Οικουμενικών και Πανορθόδοξων Συνόδων ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ στην Ορθοδοξία, αλλά είναι ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ και όχι ατομικό όπως στον αντίχριστο Παπισμό.
Από εκεί και πέρα αν εσύ αναφέρεσαι σε κάποια Ληστρική Ψευτοσύνοδο που έγινε, την έχει καταγράψει η ιστορία και ο κόσμος τότε είχε αντιδράσει και την ακυρώσανε (όπως πχ. η Ψευτοσύνοδος της Λυώνος το 1274 (Γαλλία) που προσπάθησε να ενώσει τον Παπισμό με τους Ορθοδόξους ή πχ. η Ψευτοσύνοδος Φεράρρας - Φλωρεντίας το 1439 ή το ληστρικό συνέδριο του 1923 ή η παράνομος, ληστρική και αντικανονική απόφαση του 1924 κλπ). (προφανώς από εκεί παίρνεις βάση και νομίζεις οτι οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν είναι Αλάθητες).
Η Εκκλησία του Χριστού πέρασε ανα τους αιώνες από πολλά. Ζυμώθηκε από τον πόλεμο που της έγινε...και γι' αυτό και τελικά μετά από όλο αυτό το ξεκαθάρισμα και τον αγώνα προέκυψε η Ορθοδοξία με όλες τις Οικουμενικές και Πανορθόδοξες Συνόδους που αποδέχεται - και με τις ψευτοσυνόδους που απέρριψε/ δεν αποδέχεται - αλλά και γενικά με τις γραπτές και άγραφες παραδόσεις των πατέρων. Η ορθοδοξία προέκυψε ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Όχι ξεκάρφωτα. Αλλιώς δεν θα υπήρχε Ορθοδοξία αλλά απλά "Χριστιανισμός".
Άσχετα από το αν πχ. Υπάρχουν αιρέσεις όπου κάποιοι ακολουθούν μόνο όσα είπε ο Χριστός και οι Απόστολοι (δηλαδή δέχονται το Ευαγγέλιο μόνο και όχι τις Οικουμενικές Συνόδους), αυτοί που ανήκουν σε αυτή την αίρεση λέγονται αν δεν κάνω λάθος "Ευαγγελιστές",,......και υπάρχουν ένα σώρο αιρέσεις να αναφέρουμε γενικά...!!! Κανονικά όλοι οι αιρετικοί κακώς αυτο-αποκαλούνται "Χριστιανοί" (καταχρηστικά αυτοαποκαλούνται έτσι)).
Από εκεί και πέρα πρόσεχε μην πέσεις στην εξής παγίδα.
Άλλο πράγμα να λες οτι "εγώ δεν δέχομαι το τάδε από την ορθοδοξία" και άλλο πράγμα να λες οτι για την ορθοδοξία δεν ισχύει το τάδε.
Ο Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πιστεύει ο,τι θέλει.
Δεν μπορείς όμως να πιστεύεις κάτι διαφορετικό από όσα λέει η Ορθοδοξία και να θεωρείς τον Εαυτό σου "Ορθόδοξο" (και γενικά να το "παίζεις" ορθόδοξος).
Αν δεν δέχεσαι την Ορθοδοξία όπως είναι κανονικά, πες δεν θέλω να είμαι Ορθόδοξος. Όχι να δηλώνεις Ορθόδοξος και να πιστεύεις ο,τι σου αρέσει.
Αλήθεια, εσύ τι είσαι? Σε τι πιστεύεις? Είσαι "Ορθόδοξος"? Ποιά τα πιστεύω σου?
Επίσης ώς προς το μικρό παιδί που δεν γνωρίζει πλήρως την Ορθοδοξία που έθεσες, θα πρέπει να γνωρίζεις και κάποια πράγματα περί "αποστολικής διαδοχής" και "χρίσματος". Άκου λοιπόν.
Η Αποστολική Διαδοχή και η Ιεροσύνη θα έπρεπε να ξέρεις οτι χάνεται αν κάποιος γίνει σχισματικός ή αιρετικός (σύμφωνα με την ορθοδοξία πάντα. Τώρα αν πχ. για εσένα συμβαίνει κάτι άλλο που δεν το λέει η Ορθοδοξία, εμένα δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει αυτό. Αν πχ. η ορθοδοξία λέει οτι οι αιρετικοί ΔΕΝ έχουν μυστήρια και εσύ πιστεύεις οτι οι αιρετικοί είναι βαπτισμένοι και έχουν μυστήρια, δικαίωμά σου να πιστεύεις ο,τι θέλεις. ΔΕΝ είναι δικαίωμά σου όμως να καπιλεύεσαι το όνομα του Ορθοδόξου).
Συνεπώς μυστήρια, ιεροσύνη και αποστολική διαδοχή, έχουν μόνο οι Ορθόδοξοι (σύμφωνα με την Ορθοδοξία).
Και επίσης ΕΝΤΟΣ Εκκλησίας του Χριστού βρίσκονται ΜΟΝΟ οι Ορθόδοξοι και ΕΚΤΟΣ βρίσκονται όλοι οι άλλοι (πάντα σύμφωνα με την Ορθοδοξία --> Α, και υπόψην οτι όταν λέω Ορθοδοξία (χωρίς εισαγωγικά) εννοώ την Ορθοδοξία χωρίς "καινοτομίες" και "διαστρεβλώσεις").
Συνεπώς "Εντός" είναι οι Ορθόδοξοι (ΜΟΝΟ) και "Εκτός" όλοι οι άλλοι.
Από την εκκλησία του Χριστού "εκπίπτουν" (φεύγουν γενικότερα) όσοι αλλοιώνουν όσα δίδαξε ο χριστός (δηλαδή οι Αιρέσεις).
Επίσης εκτός Εκκλησίας είναι όλοι οι αλλόθρησκοι και οι Σχισματικοί.
Φαντάσου την Εκκλησία του Χριστού σαν ένα ανθρώπινο σώμα (με κεφαλή τον Χριστό κλπ). Μέσα στο σώμα του ανθρώπου κυκλοφορεί το αίμα (η Θεία Χάρις - το Άγιο Πνεύμα - η Ιεροσύνη).
Αν κόψεις ένα δάκτυλο από το σώμα, αυτό το κομμάτι παύει να είναι "Εντός Σώματος" και παύει να "αιματώνεται". Δηλαδή Νεκρώνεται - χάνει την Θεία Χάρη και είναι "Νεκρό".
Κατά τον ίδιο τρόπο φεύγουν ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας τα Σχίσματα και οι Αιρέσεις και ΔΕΝ έχουν μυστήρια και Θεία Χάρη.
(κάπως έτσι φαντάσου το για να το κατανοήσεις).
Όσον αφορά τις άλλες θρησκείες, αυτές είναι εντελώς άλλο σώμα - καμία σχέση.
Τέλος θα έπρεπε να γνωρίζεις οτι ο Θεός δεν είναι μόνο "Αγάπη" αλλά είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ. Και επειδή το "Θέλημά Του" είναι να πάνε όλοι οι άνθρωποι στον παράδεισο μαζί Του, όταν θα μας κρίνει, θα μας κρίνει ΔΙΚΑΙΑ (δεν είναι δική μας δουλειά η κρίση - ούτως ή άλλως εμείς δεν είμαστε ικανοί να κρίνουμε δίκαια όπως ο Θεός).
Βάση της "Δικαιοσύνης" του Θεού λοιπόν είμαστε σίγουροι οτι θα κρίνει διαφορετικά έναν που "Ξέρει" από έναν που "δεν ξέρει" κάποια πράγματα (εφόσον το θέλημά Του είναι να πάμε όλοι οι άνθρωποι στον Παράδεισο).
Κάποιος λοιπόν που ΕΙΝΑΙ Βαπτισμένος Ορθόδοξος (δηλαδή έχει βαπτιστεί από άνθρωπο ΙΕΡΩΜΕΝΟ που "φέρει την Αποστολική διαδοχή" (το οποίο μεταφράζεται οτι είνα βαπτισμένος από ορθόδοξο που υπακούει στις Οικουμενικές και Πανορθόδοξες Συνόδους, στις γραπτές και άγραφες παραδόσεις της ορθοδοξίας, ΔΕΝ είναι Αιρετικός ή Σχισματικός κλπ - με λίγα λόγια ΕΙΝΑΙ βαπτισμένος από Ορθόδοξο Ιερέα που φέρει την αποστολική διαδοχή), έχει το "Χρίσμα", παίρνει την φώτιση και είναι εντός Εκκλησίας. Λάθη αυτός ο βαπτισμένος μπορεί να κάνει, αλλά έχει την βοήθεια των ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ Ιερέων να τα διορθώνει και να επανέρχεται. Επίσης έχει και την Θεία Φώτιση να τον καθοδηγεί (άσχετα από το ότι μετά υποπέφτει σε αμαρτίες κλπ και η Θεία Φώτιση σταδιακά αποχωρεί...κλπ...).
'Οσα περισσότερα ξέρει και είναι ικανός να κατανοεί αυτός ο βαπτισμένος ορθόδοξος, τόσο πιο αυστηρά θα κριθεί από τον Χριστό.
Το μικρό το παιδάκι όμως που "δεν ήξερε" ή που δεν το έφτανε το μυαλό να κατανοήσει, σαφώς και θα κριθεί διαφορετικά (διότι ο Θεός είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ).
Μπορουμε να πούμε επίσης οτι ένα παιδάκι στην αφρική που δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα - ούτε γράμματα ούτε καν τι εστί Χριστός και πεθαίνει από την πείνα, θα κριθεί διαφορετικά από τον Θεό (νομίζω οι ειδικές περιπτώσεις σαν αυτές κρίνονται με βάση την συνείδηση - εφόσον δεν έχουν ιδέα από Χριστό και λοιπά - ξέρει ο Θεός πως θα τις χειριστεί αυτές τις περιπτώσεις - ΔΕΝ είναι δική μας δουλειά αυτά ούτως ή άλλως).
Μην πιάνουμε όμως τις "ειδικές περιπτώσεις" για να βγάλουμε τον "κανόνα".
Ένας κινέζος για παράδειγμα που ξέρει έμμεσα ή άμεσα για την ύπαρξη του Χριστού (πχ. υπογράφει στα συμβόλαιά του 2013 ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ - άρα γνωρίζει για την ύπαρξη του Χριστού κλπ) και δεν έγινε Χριστιανός Ορθόδοξος, θα κατακριθεί από τον Χριστό (δεν θα έχει δικαιολογία οτι "δεν ήξερε" για την ύπαρξη του Χριστού - όπως θα έχει δικαιολογία ένα μικρό παιδάκι στην Αφρική που γεννήθηκε εκεί και δεν γνώρισε τίποτα άλλο παρά μόνο πείνα και δυστυχία και πέθανε χωρίς να ξέρει τίποτα απολύτως).
Τελοσπάντων.
Η συμβουλή μου προς εσένα - αν δέχεσαι συμβουλές - είναι η εξής:
Διάβασε ο,τι μπορείς για τον Οικουμενισμό και για το πόσο κακός είναι ο Οικουμενισμός. Νομίζω οτι εκεί πρέπει να ρίξεις για αρχή την προσοχή σου.
Προσπάθησε να αποσαφηνίσεις μέσα σου το "γιατί είναι κακό".
Τα υπόλοιπα όλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα και είναι λεπτομέρειες μπροστά σε αυτό.
Νομίζω οτι οι συμφορουμίτες εδώ, είναι πιο άξιοι από εμένα να σου δείξουν (με σωστό τρόπο που να μη σου βγάζει αντίδραση κλπ) το "γιατί" ο οικουμενισμός είναι λάθος και να σε οδηγήσουν με ωραίο τρόπο και να σου δείξουν τα "περί οικουμενισμού" (στο λέω αυτό διότι διακρίνω - δεν ξέρω αν διακρίνω σωστά ή λανθασμένα (εγώ απλά να σε προστατέψω προσπαθώ) οτι θα μπορούσες να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις περί του "Οικουμενισμού" και το πόσο κακό είναι αυτός (είναι παν-αίρεση), διότι ίσως διαμέσω καταστάσεων και λογοπαιγνίων "Αλάχ-Γιαχβέ-Θεος" κλπ να κινδυνεύεις να πέσεις στην παγίδα του Οικουμενισμού.
Οπότε σε αφήνω στα χέρια των άλλων. :-)
(πρόσεχε τον ΥΠΟΥΛΟ και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ Οικουμενισμό γιατί δεν είναι καθόλου καλά τα πράγματα - και δεν οδεύουμε καλά γενικώς στην εποχή μας. Όλα δείχνουν οτι ο Αντίχριστος είναι "κοντά" και δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον και κυρίως "πόσο χρόνο έχουμε"...).
Υστερόγραφο: ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε πει-->
"Καλύτερα να θανατώσεις 100 βαπτισμένους, παρά να αφήσεις ΕΝΑΝ αβάπτιστο".
(Νομίζω οτι όλοι καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι εννοούσε).
Συνεπώς φαντάζομαι οτι αντιλαμβάνεσαι οτι οι αιρετικοί και σχισματικοί (πόσο μάλλον οι αλλόθρησκοι) ΔΕΝ έχουν μυστήρια (άρα και βάπτισμα).
Η Ορθοδοξία λέει οτι ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας ΔΕΝ υπάρχει σωτηρία.
Τα άλλα δόγματα δεν είναι απλώς "απομακρυσμένα". Είναι εκτός εκκλησίας.
Εδώ τα σχίσματα είναι "εκτός" Εκκλησίας (ανίερα, χωρίς μυστήρια κλπ). Φαντάσου τώρα τα "άλλα δόγματα".
(πχ. οι παπικοί που είναι αιρετικοί είναι όλοι τους ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΙ - αλλά και αναθεματισμένοι από τους πατέρες (τα αναθέματα είναι ΑΙΩΝΙΑ - δεν υπάρχει "άρση αναθεμάτων". Ή θα γίνουν οι παπικοί Ορθόδοξοι ή θα έχουν αναθέματα στο κεφάλι. Δεν υπάρχει άλλη οδός (Η ορθοδοξία είναι ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ από τους Θεοφώτιστους Πατέρες δεν επιδέχεται καμία αλλαγή)).
(πρόσεχε μην μπερδεύεσαι με τις έννοιες. Τουλάχιστον ξεκαθάρισε "τι λέει η ορθοδοξία" και τι όχι, ...και αν δεν σου κάνουν / δεν σου αρέσουν (όλα) όσα λέει η Ορθοδοξία, αρνήσου τα και πάψε να είσαι ορθόδοξος - γίνε κάτι άλλο).