Το εβραϊκό έθνος εκτός Γερμανίας σε κάθε περίπτωση ήταν θύμα του ρατσισμού των ναζιστών και όχι του γερμανικού λαού. Οι ναζιστές τούς διαχώρισαν αδίκως από τους υπόλοιπους πολίτες των κρατών που κατέκτησαν κι ανάμεσα στους ναζιστές αναζητάς κι αυτούς που εγκλημάτησαν εις βάρος τους. Οι απλοί Γερμανοί δεν είχαν κανέναν ρόλο στην κατάσταση αυτήν κι ούτε απέσπασαν ως λαός κάποιο κεφάλαιο από αυτούς. Εκ των δεδομένων δηλαδή δεν θα έπρεπε να δώσουν ούτε ένα μάρκο στους Εβραίους, οι οποίοι δεν έπεσαν άμεσα θύματα του κράτους τους.

Ο γερμανικός λαός δεν είχε καμία σχέση μ' εκείνους τους Εβραίους. Οι απλοί Γερμανοί, πέρα από το γεγονός ότι δεν "ρωτήθηκαν" καθόλου με νέες εκλογές, απλά ανέχτηκαν την κατάσταση αυτήν, επειδή ήταν υπέρ του δέοντος αισιόδοξοι για την έκβαση του πολέμου. Ανέλαβαν να "σώσουν" εκτός από τους εαυτούς τους και τους υπόλοιπους λαούς από τα παράσιτα. Ήταν σίγουροι ότι θα νικήσουν κι έθεσαν ως προ­τεραιότητα το "καθάρισμα" της "νεογέννητης" γερμανικής αυτοκρατορίας από τους Εβραί­ους.

Γιατί αναφερόμαστε όμως στα ζητήματα αυτά; Γιατί οι Εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν το υποτιθέμενο ολοκαύτωμα και πήραν, ενώ δεν δικαιούνταν, αποζημιώσεις ως έθνος. Τεράστια ποσά κατέβαλε η Γερμανία, προκειμένου να τους αποζημιώσει. Το σύνολο των αποζημιώσεων των εβραϊκών διεκδικήσεων στηρίζεται σε λάθος δεδομένα.

Γιατί; Γιατί απλούστατα οι Εβραίοι ανεξαρτήτου εθνικότητας φέρθηκαν σαν ενιαίο έθνος, πράγμα που στερείται νομικής βάσης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί ξαφνικά μπήκαν στον ίδιο παρανομαστή με έθνη τα οποία πραγματικά δικαιούνταν αποζημιώσεις, επειδή οι Γερμανοί —εκτός των άλλων— τους κατέ­στρεψαν και τις υποδομές.

Οι Εβραίοι, ως έθνος, δεν δικαιούνταν αποζημιώσεις στο συλλογικό επίπεδο. Δικαιούνταν, αποζημιώσεις ως άνθρωποι που αδικήθηκαν, επειδή ως πολίτες ανήκαν σε "αδικημένα" κράτη, και δικαιούνταν ως λαός —εφόσον όμως κρινόταν— ηθική αποκατάσταση και προστασία και τίποτε άλλο. Δικαιούνταν ως Έλληνες, ως Γάλλοι κλπ., αποζημιώσεις, που όμως θα τους τις κατέβαλαν τα κράτη τα οποία τους φιλοξενούσαν και όχι οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί μόνον με τα κράτη αυτά είχαν διαφορές και όχι με ένα έθνος-"φάντασμα" ενός ανύπαρκτου κράτους.

Αυτό που λέμε δηλαδή είναι το πλέον το προφανές. Για τα εγκλήματα που έγιναν εις βάρος των Εβραίων έπρεπε να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Έπρεπε να τιμωρηθούν με τον πιο σκληρό τρόπο τα ανθρωπόμορφα ναζιστικά κτήνη. Να τιμωρηθούν με τον ίδιο αργό και βασανιστικό τρόπο και όχι να "αποβληθούν" από την κοινωνία χωρίς τιμωρία μέσω των εκτελέσεων. Έπρεπε να μαζευτούν οι ναζιστές εγκληματίες σε νέα στρατόπεδα και να τους "σαπίσουν" στα ιατρικά πειράματα μέχρι να ψοφήσουν τα ζώα. Ό,τι δεν πρόσφεραν στην κοινωνία και την επιστήμη με το μυαλό τους ως άνθρωποι, να το πρόσφεραν με το "κρέας" τους ως ζώα. Αυτή θα ήταν η δικαιότερη τιμωρία για τα κτήνη.

Όμως, σ' ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις δεν είχαν λόγο οι Εβραίοι ως έθνος. Λόγο είχαν μόνον τα κράτη στα οποία ανήκαν ως πολίτες. Το θέμα είναι ότι ο γερμανικός λαός με τις ηλιθιότητες των ναζιστών έχασε το δίκιο του από τους πονηρούς Εβραίους και ακόμα το πληρώνει. Με χρήματα των Γερμανών "χτίστηκε" το κράτος του Ισραήλ και με τα χρήματα αυτά δημιουργήθηκαν οι μεγάλες διεθνείς οργανώσεις, που προστατεύουν τα εβραϊκά συμφέροντα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Το ακόμα χειρότερο όμως ήταν ότι οι ναζιστές με τη βλακεία τους νομιμοποίησαν και μονιμοποίησαν τους Εβραίους όλων των κρατών. Εξαιτίας των ναζιστών απέκτησαν στρατηγικά πλεονεκτήματα τα "όργανα" των ιμπεριαλιστών. Έγινε ταμπού στη χριστιανική κοινωνία να αγγίξεις τον κλέφτη Εβραίο. Άλλαξε το σύνολο των νόμων μέσα στα κράτη, προκειμένου να μην πειράζει κανείς τους Εβραίους. Χάρη στην αφέλεια των ναζιστών οι Εβραίοι έγιναν οι "ιερές αγελάδες" του χριστιανισμού. Οι "αγελάδες", που πρέπει να τους συγχωρούμε τα πάντα. Όποιος τους "άγγιζε" έπαιρνε την "ετικέτα" του "ρατσιστή" και του "αντισιωνιστή" και έβγαινε με συνοπτικές διαδικασίες από την αγορά της Δύσης.

Οι Γερμανοί, όχι μόνον δεν έλυσαν το εβραϊκό ζήτημα, αλλά αντίθετα το κληροδότησαν στην ανθρωπότητα ακόμα πιο ισχυρό. Ο γερμανικός λαός, αντί ν' απαλλαγεί από το παράσιτο που λέγεται "Εβραίος", σήμερα στην κυριολεξία είναι δούλος του. Την "πάτησε", γιατί δεν γνώριζε πώς να τον χειριστεί. Το εβραϊκό ζήτημα δεν λύνεται με εθνικιστικά και ρατσιστικά μέτρα. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο απαιτεί ειδικές γνώσεις για να "λυθεί".

Αυτό το οποίο έπρεπε να κάνουν για την "επίλυσή" του τότε οι Γερμανοί και δεν το έκαναν ήταν το εξής: Από τη στιγμή που επέλεξαν το δρόμο της βίας εις βάρος των παρασίτων, έπρεπε να "εξάγουν" το πρόβλημα και άρα να πετάξουν με τις κλωτσιές τους Εβραίους έξω από τη Γερμανία. Έπρεπε να τους κατάσχουν τις περιουσίες τους και να τους διώξουν.

Αυτό όμως δεν είναι και τόσο απλό. Δεν είναι δυνατόν να "εξάγεις" το πρόβλημά σου και να το φορτώσεις σε κάποιον άσχετο. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι είναι ηθικά απαράδεκτο και άδικο γι' αυτόν που θα τους "φορτωθεί", είναι θέμα χρόνου να έρθεις σε ρήξη μαζί του, γιατί θ' αντιδράσει σίγουρα στην αδικία. Κανένας δεν θέλει "παράσιτα" στη χώρα του και άρα κανένας δεν θέλει τους πονηρούς και τεμπέληδες Εβραίους. Εκ των δεδομένων δηλαδή δεν μπορείς να επιτύχεις την απέλασή τους χωρίς πονηριά.

Για να κατάφερνες εκείνη την εποχή ένα τέτοιο θεαματικό "ξεφόρτωμα", θα έπρεπε να έχεις γνώσεις και να εκμεταλλευτείς τις συνθήκες που μόνος σου θα δημιουργούσες. Τι σημαίνει αυτό; Ας σκεφτεί ο αναγνώστης το παράδειγμα που χρησιμοποιήσαμε για το παράσιτο, που είναι μέλος συμ­μορίας. Τι γίνεται, κάθε φορά που ένας ιδιοκτήτης απειλεί αυτό το παράσιτο με ξυλοδαρμό;

Το παράσιτο, μόλις αντιληφθεί τις προθέσεις του, πληροφορεί την υπόλοιπη συμμορία για το τι συμβαίνει κι αυτοί παρασέρνουν τους πονηρούς γείτονες να επέμβουν, έχοντας ως στόχο να επωφεληθούν εις βάρος του νοικοκύρη, που στρέφεται εναντίον των παρασίτων. Οι ιμπεριαλιστές είναι αυτοί οι οποίοι πρώτοι θα σπεύσουν σε μια τέτοια περίπτωση να παρου­σιαστούν σαν ανθρωπιστές.

Οι Γερμανοί, με βάση όλα αυτά, έπρεπε να κάνουν το εξής: Να κατείσχαν τις περιουσίες των Εβραίων και να τους συγκέντρωναν όλους ανεξαιρέτως σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χωρίς ν' αποκαλύψουν σε κανέναν τους στόχους τους και τις προθέσεις τους, θα φρόντιζαν τις συνθήκες εκείνες που θα διασφάλιζαν τις ζωές των Εβραίων. Το ιδανικό θα ήταν να μην πεθάνει στα χέρια τους ούτε ένας ετοιμοθάνατος γέρος Εβραίος. Στο μεταξύ μέσα από κανάλια προπαγάνδας θα διέδιδαν τα ακριβώς αντίθετα. Θα μιλούσαν για θανάτους, βασανισμούς κλπ..

Ήταν θέμα χρόνου να την "πατήσουν" οι συνήθεις ύποπτοι αυτού του πλανήτη. Οι επαγ­γελ­μα­τίες "ανθρωπιστές", που για ιμπεριαλιστικούς λόγους διατηρούν εύρωστες εβραϊκές κοινότητες. Ποιοι είναι αυτοί; Οι Αγγλοσάξονες. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί. Μόλις εκδή­λωναν τη συμπαράστασή τους προς τους Εβραίους με καταγγελίες και διαμαρτυρίες εις βάρος της Γερμανίας, θα την "πατούσαν". Θα έβαζαν οι Γερμανοί τους Εβραίους σε τραίνα και σε βαπόρια και θα τους έστελναν "πακέτο" στους πονηρούς.

Με τον τρόπο αυτόν η Γερμανία θ' απαλλάσσονταν από τα παράσιτα, αλλά ταυτόχρονα καί θα δυσφημούσε τους Εβραίους αλλά καί θα τους "φόρτωνε" στους πονηρούς. Όχι μόνον δεν θα επωφελούνταν οι Αγγλοσάξονες από τους Εβραίους, αλλά θα επιβάρυναν ακόμα πιο πολύ την τότε άσχημη οικονομική τους κατάσταση με νέους μετανάστες.

Την ίδια ζημιά θα πάθαιναν και οι ίδιοι οι Εβραίοι, που ζούσαν παρασιτικά σ' εκείνες τις χώρες. Οι "κλαίοντες" Εβραίοι των ΗΠΑ ή της Βρετανίας όχι μόνον δεν θα βελτίωναν τις θέσεις τους από το εβραϊκό "δράμα", αλλά θα "χρεώνονταν" και την εισροή νέων ξένων στις χώρες όπου κατοικούσαν, επιβαρύνοντας τη δική τους θέση. Όχι μόνον δεν θα έκαναν "μπίζνες" εξαιτίας του δράματος των αδερφών τους, αλλά θα έπρεπε σε πρώτη φάση να τους συντηρούν με τα δικά τους χρήματα.

Σε δεύτερη φάση θα έρχονταν σε σύγκρουση μεταξύ τους, γιατί τόσο οι "παλιοί" όσο και οι "νέοι" την ίδια "δουλειά" ξέρουν να κάνουν. Πάντα οι κλέφτες έχουν πρόβλημα, όταν πρέπει να μοιραστούν τη λεία τους με νεοφερμένους "συναδέρφους" τους. "Λεία" για τους Εβραίους της Βρετανίας, για παράδειγμα, ήταν ο βρετανικός λαός και η περιουσία του. Ήταν δυνατόν μια τέτοια πλούσια "λεία" να τη μοιραστούν με τους εκτοπισθέντες Εβραίους της Γερμανίας, που θα προσπαθούσαν ν' ανακτήσουν τον χαμένο τους πλούτο μέσα στην ίδια οικονομία;

Ήταν θέμα χρόνου τ' αδέρφια να σκοτωθούν μεταξύ τους. Θα γελούσε και το "παρδαλό κατσίκι" με τις εβραϊκές συγκρούσεις. Δεν θα υπήρχε άνθρωπος στον κόσμο που να γνωρίζει τους Εβραίους και να μην γέλαγε με την "ξεφτίλα" τους. Που να μην έλεγε ότι καλά έκαναν οι Γερμανοί και τους "ξεφορτώθηκαν". Θα ζήλευαν τους Γερμανούς όλοι οι λαοί που είχαν την ατυχία να "φιλοξενούν" παράσιτα. Όλοι θα ζητούσαν από τις κυβερνήσεις τους να κάνουν κάτι ανάλογο.

Το τραγικό είναι ότι οι Γερμανοί δεν έκαναν τίποτε απ' όλα αυτά που θεωρούμε σωστά και σήμερα βαδίζουμε ολοταχώς προς τον "θάνατο" της ανθρωπότητας, εφόσον ο σιωνισμός τείνει να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά της ίδιας της ανθρωπότητας. Για τα κέρδη τους οι Εβραίοι τείνουν να αλλοιώσουν τα πνευματικά, ηθικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά του ίδιου του ανθρώπου. Του ανθρώπου, που αντιμετωπίζεται πλέον καθαρά σαν καταναλωτικό ζώο και όχι ως ένα ανώτερο όν με ανώτερους σκοπούς.

Σήμερα καθίσταται η ανάγκη επίλυσης του εβραϊκού ζητήματος πιο επιτακτική από ποτέ, γιατί ο σιωνισμός τείνει να γίνει παγκόσμιο καρκίνωμα. Ο σιωνισμός σήμερα απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα και, αν δεν κάνουμε τίποτε προς την κατεύθυνση της επίλυσής του, σύντομα θα μπούμε σε περιπέτειες με άγνωστες συνέπειες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να νικήσουμε πάση θυσία τον σιωνισμό κι αυτό απαιτεί γνώσεις.

Όποιος κινηθεί σήμερα εναντίον του με λάθος τρόπο θα την "πατήσει" και μαζί μ' αυτόν θα την "πατήσει" και η ανθρωπότητα, εφόσον από ενδεχόμενο λάθος του μπορεί να επιβιώσει ο σιωνισμός για άλλα χίλια χρόνια. Αυτός είναι κι ο λόγος που αναφερθήκαμε στην περίπτωση των Γερμανών. Πρέπει ο αναγνώστης να καταλάβει πού έγιναν σφάλματα στο παρελθόν, για να μπορέσει να καταλάβει τι πρέπει να γίνει σήμερα.

Αυτές είναι απαραίτητες γνώσεις, γιατί ο σημερινός παγκόσμιος "αμερικανοσιωνιστικός" ιμπεριαλισμός μοιάζει στο λειτουργικό επίπεδο με τον εβραϊκό ιμπεριαλισμό που ασκούνταν στην προπολεμική Γερμανία. Τι σημαίνει όμως αυτό με βάση τα όσα ξέρουμε; Ότι δεν είναι εύκολη η αντιμετώπισή του. Δεν μπορείς ούτε με βόμβες ούτε με σκοτωμούς να τον νικήσεις. Αν επιχειρήσεις οτιδήποτε απ' όλα αυτά, θα την "πατήσεις".

Αυτές είναι μέθοδοι που έχουν αποτελέσματα μόνον στον κεφαλαιοκρατικό ιμπεριαλισμό. Στον ιμπεριαλισμό που εύκολα αντιλαμβάνονται οι λαοί ως τέτοιον και αφορά το υλικό κεφάλαιο. Τον εμπορικό ιμπεριαλισμό δεν μπορείς να τον πολεμήσεις με συμβατικό τρόπο. Είτε είσαι πιο ισχυρός είτε πιο αδύναμος από τον ιμπεριαλιστή, θα την "πατήσεις" αν ασκήσεις βία.

Την "πάτησαν" κάποτε οι πανίσχυροι Γερμανοί με τους αδύναμους Εβραίους και σήμερα την "πατάνε" καθημερινά οι αδύναμοι Παλαιστίνιοι με το πανίσχυρο Ισραήλ. Όποιος επιχειρεί με βία να καταστρέψει τους σιωνιστές, είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Σήμερα τα πράγματα είναι ακόμα πιο επικίνδυνα, γιατί οι ύπουλοι ιμπεριαλιστές του εμπορίου εκτός από την προστασία του σχεδιασμού απολαμβάνουν και την προστασία των όπλων.

Σε περίπτωση λάθους όχι μόνον θα την "πατήσεις", αλλά θα πληρώσεις ακριβά το σφάλμα σου. Γιατί; Γιατί οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν την τρομερή πολεμική τους μηχανή για να υπερασπιστούν το σημερινό τους "δίκιο" και την σημερινή τους "νομιμότητα". Θα εξασφαλίσουν τη συναίνεση της παγκόσμιας κοινής γνώμης, αν απειλήσεις με βία και θάνατο τους "υπαλλήλους" τους.

Η επιχειρηματολογία στην περίπτωση αυτήν είναι πάναπλη και τους βολεύει απόλυτα. Ήδη έχουν προετοιμάσει το "έδαφος" για την ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας αυτής. Γι' αυτόν τον λόγο ακούμε παντού περί τρομοκρατίας. Σε μια τέτοια περίπτωση θα σε χαρακτηρίσουν τρομοκράτη και θα σε εξοντώσουν. Η λογική τους είναι πάναπλη. Γιατί εσύ ο τρομοκράτης απειλείς να κάνεις πόλεμο στις ειρηνικές ΗΠΑ ή το Ισραήλ; Επειδή είναι ισχυρές και "επιτυχημένες" χώρες; Γιατί δηλαδή να σκοτώσεις έναν Αμερικανό κεφαλαιοκράτη ή έναν Εβραίο έμπορο, που λυμαίνονται την αγορά της χώρας σου; Επειδή είναι άξιοι και ικανοί;

Ο πρώτος διαθέτει το καλύτερο προϊόν της αγοράς στον τομέα του και ο δεύτερος το προσφέρει στην καλύτερη τιμή. Γιατί να τον σκοτώσεις; Ελεύθερη αγορά δεν έχουμε; Αν θέλεις ανταγωνίσου ή τον έναν ή τον άλλον. Αυτά δεν έλεγαν και οι Εβραίοι έμποροι στην προπολεμική Γερμανία; Αυτά δεν έλεγαν όταν έβγαζαν τους φουκαράδες Γερμανούς από τα κατασχεμένα σπίτια τους;

Βλέπουμε λοιπόν σήμερα να συμβαίνει στο σύνολο του κόσμου το ίδιο πράγμα μ' αυτό που συνέβαινε στην προπολεμική Γερμανία. Οι Αμερικανοί σήμερα αρπάζουν "ειρηνικά" τον πλούτο και το κεφάλαιο των λαών, όπως άρπαζαν κάποτε οι Εβραίοι τον πλούτο και τα σπίτια των Γερμανών. Σήμερα, δηλαδή, που είναι ορατός ο "αμερικανοσιωνιστικός" ιμπεριαλισμός, είναι φαινομενικά νόμιμος.

Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, η βία εναντίον τους δεν είναι η λύση. Πρέπει να τους πολεμήσουμε με βάση τον ίδιο νόμο που σήμερα τους δίνει το δίκιο. Άρα δουλειά μας είναι να βρούμε πότε δεν ήταν νόμιμοι οι κλέφτες, που σήμερα προστατεύονται από τον νόμο. Πρέπει να βρούμε πότε έκλεβαν οι κλέφτες, ώστε να μπορέσουμε ν' αποδείξουμε τα όσα ισχυριζόμαστε περί αδικίας και ιμπεριαλισμού. Πρέπει να βρούμε την παρανομία τους, ώστε από εκεί να βρούμε το "μίτο της Αριάδνης", που θα μας οδηγήσει εκεί όπου πρέπει.

Δουλειά μας δηλαδή είναι ν' αποδείξουμε ότι αυτοί, οι οποίοι παρουσιάζονται σήμερα σαν οι "προστάτες" και άξιοι "πετυχημένοι" του κόσμου, είναι οι "χθεσινοί" κλέφτες. Δουλειά μας είναι ν' αποδείξουμε ότι αυτοί που παρουσιάζονται σήμερα σαν οι κοσμοπολίτες —φανατικοί της ελεύθερης αγοράς— είναι οι εθνικιστές που "χθες" την "έστησαν" παράνομα εις βάρος των υπολοίπων εθνών. Αν δηλαδή κάποιος θέλει να πολεμήσει τον σημερινό ιμπεριαλισμό, δεν πρέπει να κάνει τα λάθη των Γερμανών.

Δεν πολεμάς τον ιμπεριαλισμό με βόμβες εις βάρος των αμερικανοεβραϊκών επιχειρήσεων, που βρίσκονται διάσπαρτες στον κόσμο. Δεν πολεμάς τον ιμπεριαλισμό με δολοφονίες Αμερικανών ή Εβραίων επιχειρηματιών. Όποιος το κάνει αυτό, τους ενισχύει, γιατί μπορούν και "κλαίγονται", αποσπώντας τη συμπάθεια του κόσμου. Επιπλέον, αν το κάνει αυτό, κινδυνεύει άμεσα. Γιατί; Γιατί οι πανίσχυροι σήμερα ιμπεριαλιστές μπορούν νόμιμα να εξοντώνουν τους εχθρούς τους σαν τρομοκράτες και να δικαιολογούν τα πάντα με ανθρωπιστικά επιχειρήματα.

Αυτό είναι εύκολο να το πετύχουν, γιατί είναι ηθικά ανεκτό μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία να αμύνεσαι βίαια, όταν φαινομενικά δέχεσαι βίαιη επίθεση. Είναι σχεδόν νόμιμο να προστατεύεις με βίαια μέσα τους ανθρώπους ή τις επιχειρήσεις σου, που απειλούνται με τα ίδια μέσα. Όλοι είδαμε πόσο εύκολα εξασφάλισαν οι Αμερικανοί τη συμπάθεια όλου του κόσμου εξαιτίας του χτυπήματος της Νέας Υόρκης. Κανένας δεν αναρωτήθηκε γιατί έγινε ένα τέτοιο χτύπημα εναντίον τους.

Οι Αμερικανοί το χρέωσαν στους ισλαμιστές, αλλά ούτε ένας δεν αναρωτήθηκε γιατί είναι τόσο φτωχό το Ισλάμ και ποιος ευθύνεται γι' αυτό. Κανένας δεν αναρωτήθηκε —σε περίπτωση βέβαια που το χτύπημα είναι ισλαμικό— γιατί το Ισλάμ χρεώνει τη φτώχεια του και την κακοδαιμονία του στις ΗΠΑ. Όλοι αρκέστηκαν στα προφανή. Χτύπησε το Ισλάμ; Δικαίως θα ανταποδώσουν οι ΗΠΑ.

Σ' αυτά τα προφανή και στις ενστικτώδεις αντιδράσεις των λαών στηρίζονται οι Αμερικανοί και προστατεύουν όταν χρειάζεται ακόμα και με τη βία τα συμφέροντά τους. Εξασφαλίζουν τη συναίνεση των θυμάτων τους, όταν χτυπάνε θύμα τους που αντιδρά. Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Αυτός είναι κι ο λόγος που σήμερα εντελώς υποκριτικά οι Αμερικανοί θεωρούν υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητά τους την τρομοκρατία της βίας και των υλικών ζημιών. Είναι ψεύτες και υποκριτές, όταν παρουσιάζουν τον εκτός τόπου και χρόνου Μπιν Λάντεν σαν τον κύριο εχθρό τους.

Τι θα τους κάνει ένας αστείος τρομοκράτης των σπηλαίων με ένα Καλάσνικοφ; Θα πυροβολήσει και θα καταστρέψει τα Windows της Microsoft ή τα νέα CD της αμερικανικής μουσικής βιομηχανίας; Πραγματικός εχθρός τους είναι αυτός ο οποίος μπορεί, είτε να καταστρέψει είτε να κάνει μη κερδοφόρα για τους ιμπεριαλιστές τα παραπάνω προϊόντα. Μπορείς να το καταφέρεις αυτό με σφαίρες ή δυναμίτη; Όχι βέβαια.

Από τη στιγμή που δεν μπορείς να το καταφέρεις με τα μέσα αυτά, είναι βέβαιο ότι, κάθε φορά που το επιχειρείς, όχι μόνον δεν τους κάνεις ζημιά, αλλά αντίθετα τους προσφέρεις κέρδος. Κέρδος, που μπορεί να είναι ένα άλλοθι, για να κάνουν ακόμα πιο σκληρή την ιμπεριαλιστική πολιτική τους. Ζημιά έπαθαν οι λαοί από το τρομοκρατικό χτύπημα της Νέας Υόρκης και δεν εισέπραξαν κέρδος. Ζημιά έπαθαν, γιατί ενισχύθηκαν οι ΗΠΑ από αυτό το χτύπημα.

Όλοι είδαμε τι συνέβηκε πρόσφατα στην Ελλάδα με ένα παρόμοιο βίαιο τρομοκρατικό χτύπημα της 17 Νοέμβρη. Ο ελληνικός λαός είχε πρόβλημα με τις αμερικανικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά του και κατήγγειλε συχνά-πυκνά τον ιμπεριαλισμό τους. Αρκούσε όμως η δολοφονία ενός Βρετανού ιμπεριαλιστή και η ιμπεριαλιστική κατάσταση ελέγχου επιδεινώθηκε χωρίς καμία αντίδραση.

Ο αναγνώστης εύλογα θ' αναρωτηθεί για το τι ακριβώς προτείνουμε. Υπάρχουν δύο τρόποι για να νικηθεί ο ιμπεριαλισμός των αμερικανοσιωνιστών. Ο πρώτος τρόπος απαιτεί σύγκρουση, που κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει τις συνέπειές της, γιατί κανένας δεν γνωρίζει πώς θ' αντιδράσουν οι ιμπεριαλιστές. Αυτός ο τρόπος, άσχετα με το κόστος του σ' ό,τι αφορά την πρακτική του, είναι απλός, αναίμακτος κι απόλυτα αποτελεσματικός. Το αμερικανικό κεφάλαιο είναι άυλο κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να προστατευτεί από τους ιδιοκτήτες του με "φράχτες". Δεν προστατεύεται δηλαδή με στρατούς και όπλα.

Όποιος δεν σέβεται τα πνευματικά δικαιώματα στα προϊόντα των αμερικανικών πολυεθνικών, κάνει τρομερή ζημιά στους ιμπεριαλιστές. Με λίγους παράνομους τηλεοπτικούς πομπούς μπορείς να "κάψεις" μια ολόκληρη παραγωγική χρονιά του Χόλυγουντ και να στερήσεις δισεκατομμύρια δολάρια από την αμερικανική οικονομία. Με λίγες μοδίστρες μπορείς να "κάψεις" τις καλύτερες φετινές κολεξιόν, στερώντας και πάλι τεράστια έσοδα στην αμερικανική οικονομία.

Οποιοδήποτε προϊόν κι αν προσφέρεις στην αγορά, χωρίς να πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα, είναι καταστροφικό για την αμερικανική οικονομία και βέβαια για τις εβραϊκές τσέπες. Είτε προσφέρεις στην αγορά "μαϊμούδες" CD με μουσικές επιτυχίες είτε προσφέρεις CD με προγράμματα υπολογιστών ή ηλεκτρονικά παιχνίδια, κάνεις ζημιά δισεκατομμυρίων δολαρίων, που είναι ικανή να κλονίσει την αμερικανική παντοδυναμία.

Το θέμα εδώ είναι ότι αυτή η πράξη, όσο αναίμακτη κι αν είναι στην εφαρμογή της, δεν παύει να είναι μια πολεμική πράξη. Δεν μπορείς να γνωρίζεις πόσο αιματηρή θα επιλέξουν να κάνουν την πολεμική "απάντηση" αυτοί οι οποίοι θίγονται. Όποιο κράτος εκδηλώσει τέτοιες διαθέσεις, είναι βέβαιον ότι θα βρεθεί στο επίκεντρο της οργής των αμερικανοσιωνιστών κι αυτό σίγουρα δεν θα είναι ευχάριστο.

Όλοι είδαμε τον πόλεμο κατά της Σερβίας. Γιατί επιτέθηκαν με τόσο πάθος οι Αμερικανοί στους Σέρβους; Επειδή τους έπιασε ο "πόνος" για τους Κοσσοβάρους; Όχι βέβαια. Τους επιτέθηκαν, γιατί ήταν γνωστό στους παροικούντες της Ιερουσαλήμ ότι η Σερβία πριν την επέμβαση του ΝΑΤΟ ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής παράνομων δυτικών προϊόντων. Ένα "καρκίνωμα" των αμερικανικών συμφερόντων μέσα στην "καρδιά" της ευρωπαϊκής αγοράς. Οι Αμερικανοί χτύπησαν με πάθος τους Σέρβους, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν όσων θα είχαν τη φαεινή ιδέα να τους μιμηθούν.

Επιπλέον οι Αμερικανοί, σε μια τέτοια περίπτωση "παράνομης" αρπαγής τεχνογνωσίας, όχι μόνον θα επιτεθούν με όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους, αλλά θα έχουν και δικαίωμα να επιχειρηματολογούν με βάση τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου είναι η κατοχή περιουσίας.

Δεν έχει σημασία αν αυτή η περιουσία είναι υλική ή άυλη. Από τη στιγμή που υπάρχει ελευθερία στην αγορά και ταυτόχρονα υπάρχουν πνευματικά δημιουργήματα που διατίθενται σ' αυτήν ως προϊόντα, είναι θεωρητικά δίκαιο να προστατεύονται σαν περιουσίες. Είναι δίκαιο να προστατεύουν οι Αμερικανοί τα υλικά ή άυλα υπερπροϊόντα τους. Είναι δίκαιο να απειλούν με πόλεμο όποιον χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα για να τους κάνει οικονομική ζημιά.

Ελεύθερη αγορά έχουμε και, αν θεωρεί κάποιος τα αμερικανικά προϊόντα ιμπεριαλιστικά, ας τα ανταγωνιστεί και ας τα "βγάλει" από την αγορά. Είπαν σε κανέναν οι Αμερικανοί να μην τους ανταγωνίζεται; Ας τους ανταγωνιστεί με τα νόμιμα μέσα, γιατί και οι ίδιοι είναι νόμιμοι. Όλα αυτά είναι σωστά και παραλίγο να συγκινήσουν με τη "δικαιοσύνη" τους ακόμα και τον ίδιο τον γράφοντα. Αυτό το οποίο δεν είναι σωστό είναι το πώς έγιναν οι Αμερικανοί νόμιμοι, σήμερα που είναι μονοπώλιο.

Αν είναι νόμιμοι, δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να τους απειλήσουμε την περιουσία τους. Αν όμως είναι κλέφτες, έχουμε όχι απλά το δικαίωμα αλλά την υποχρέωση να τους τιμωρήσουμε. Το όλο θέμα δηλαδή είναι να βρούμε πότε και πώς συντελέστηκε η παρανομία τους, η οποία είναι αυτή που τους οδήγησε στη σημερινή παντοδυναμία τους. Αν το βρούμε αυτό, τότε θα μιλήσουμε με άλλον τρόπο, που δεν θα τους αρέσει καθόλου. Θα "μιλήσουμε" στα διεθνή δικαστήρια. Στα δικαστήρια, που τόσο τους αρέσει να συνθέτουν, όταν θέλουν να τιμωρήσουν τους εχθρούς τους.

Αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο να γίνει, αν γνωρίζει κάποιος πού ακριβώς να ψάξει και τι. Η αρχή του "μίτου" που αναζητούμε βρίσκεται στη Γερμανία. Αυτοί οι οποίοι απέτυχαν κάποτε να "καταπολεμήσουν" τη νόσο του Σιωνισμού είναι οι μόνοι που μπορούν σήμερα να το καταφέρουν εντελώς νόμιμα και χωρίς καθόλου βία. Οι Γερμανοί είναι αυτοί που μπορούν σήμερα με καθαρά νομικές διαδικασίες να θέσουν τέλος στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και να επιλύσουν για πάντα το εβραϊκό ζήτημα.

Πώς γίνεται αυτό και γιατί ο γερμανικός λαός είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που μπορεί να καταστρέψει νόμιμα τους αμερικανοσιωνιστές ιμπεριαλιστές; Αυτό γίνεται, γιατί όλα τα εγκλήματα που μπορούν ν' απειλήσουν το σημερινό "δίκιο" και τη "νομιμότητα" των Αμερικανών διαπράχθηκαν στη Γερμανία. Αυτός είναι κι ο λόγος που σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως ο σιωνισμός, εμείς κάνουμε τόσο εκτεταμένη αναφορά στο θέμα του δίκιου τού γερμανικού λαού. Αυτό το δίκιο είναι που μπορεί να καταστρέψει τους ιμπεριαλιστές.

Τα πάντα ξεκινούν την επομένη της λήξης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Αν αποδείξουμε ότι εκείνη τη στιγμή οι Αμερικανοί φέρθηκαν άτιμα και άρα παράνομα, μπορούμε να μεταφέρουμε τα αποτελέσματα εκείνης της ατιμίας στη σημερινή εποχή. Αν αποδείξουμε πως η σημερινή τους παντοδυναμία είναι αποτέλεσμα κλοπής, μπορούμε να τους "σύρουμε" στα δικαστήρια, πολύ πριν μας "σύρουν" αυτοί για κλοπή της ιδιοκτησίας τους.

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ώστε να καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς ισχυριζόμαστε. Να καταλάβει με τι είδους υποκείμενα έχουμε να κάνουμε. Κατ' αρχήν με πιο πρόστυχη συμπεριφορά εις βάρος των λαών δεν έχει φερθεί κανένας άνθρωπος πέρα από τους Αμερικανούς και τους Εβραίους. Μιλάμε για μια πραγματικά απίθανη και πρωτοφανή αλητεία. Οι υποτιθέμενοι προστάτες της παγκόσμιας ελευθερίας έκαναν αυτό που ούτε οι τελευταίοι αλήτες δεν επιχειρούν να κάνουν. Ούτε οι αλήτες του δρόμου δεν είναι τόσο ανέντιμοι και άτιμοι. Δεν σεβάστηκαν εκείνη την εποχή ούτε αυτούς που θεωρούσαν συνεταίρους τους και ήταν οι σύμμαχοί τους. "Έριξαν" τους ίδιους τους ανθρώπους, που λίγες μέρες πριν θυσιάζονταν στο πλευρό τους. Ακόμα και ο απεχθέστερος κακοποιός σέβεται τους συντρόφους του και δεν τους "ρίχνει". Τους σέβεται και δεν τους βάζει να σκοτώνονται μεταξύ τους, προκειμένου ν' αποσπάσει εκ του ασφαλούς το δικό τους μερίδιο.

Πώς όμως συνέβησαν όλα αυτά; Με τον εξής απλό τρόπο. Οι ισχυρότεροι των συμμάχων μόλις μπήκαν στη Γερμανία άρχισαν να λεηλατούν τα πάντα. Πραγματοποίησαν ένα "πλιάτσικο", που όμοιό του είχε να δει η ανθρωπότητα από την εποχή της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους. Θεωρώντας τους εαυτούς τους αποκλειστικούς νικητές της Γερμανίας, ρήμαξαν στην κυριολεξία τα πάντα. Άρπαζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

Αμύθητης αξίας κεφάλαιο τεχνογνωσίας αρπάχτηκε, χωρίς ούτε ν' αξιολογηθεί δημόσια κι ούτε να ενημερωθεί κάποιος άλλος για την αξία του. Είτε αυτός ο άλλος ήταν Γερμανός είτε σύμμαχος. Άρπαζαν όπως αρπάζει ένας αδίστακτος κλέφτης, που πρώτα αρπάζει και κατόπιν αξιολογεί τι αρπάζει. Χιλιάδες κοντέινερ με εκατομμύρια γερμανικές πατέντες μεταφέρονταν "νύχτα" στις ΗΠΑ.

Όμως, οι Αμερικανοί δεν περιορίζονταν μόνον στο άψυχο γερμανικό κεφάλαιο, αλλά ενδιαφέρονταν και για το έμψυχο. Γερμανοί επιστήμονες, που αποτελούσαν "παραγωγή" της τρομερής γερμανικής εκπαιδευτικής "μηχανής", μέσα σε μια νύχτα αποκτούσαν την αμερικανική υπηκοότητα. Άλλους με το δέλεαρ των χρημάτων και άλλους με εκβιασμούς ότι δήθεν θα τους κατηγορούσαν για ναζιστικά εγκλήματα, τους "φόρτωναν" στα αεροπλάνα και τους έστελναν στις ΗΠΑ. Ως δια μαγείας ο "Μίλερ" γινόταν "Ντάγκλας". Ο εγκληματίας "Χέλμουτ" γινόταν ένας τίμιος "Τζων". Ο δήθεν "σκοτεινός" ναζιστής, γινόταν ως δια μαγείας ένας "λαμπρός" φιλελεύθερος Αγγλοσάξονας.

Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η αρπαγή του έμψυχου κεφαλαίου της Γερμανίας ήταν ακόμα πιο σημαντική και πολύτιμη κι απ' την αρπαγή της ίδιας της τεχνογνωσίας. Γιατί; Γιατί αυτοί οι οποίοι ανέπτυξαν την υψηλότατη τεχνολογία της Γερμανίας είχαν την εξής μοναδική ικανότητα. Γνώριζαν την ήδη υπάρχουσα γερμανική τεχνολογία, αλλά και ταυτόχρονα ήταν έτοιμοι να παράγουν και νέα τεχνολογία για τα καινούργια τους αφεντικά. Αυτοί θα ανέπτυσσαν τη νέα "αμερικανική" τεχνολογία, αλλά αυτοί θα δημιουργούσαν και ως δάσκαλοι τους νέους "Αμερικανούς" επιστήμονες.

Και σ' αυτήν την περίπτωση οι Αμερικανοί "έριξαν" τους συμμάχους τους. Γιατί; Γιατί από τη στιγμή που θα έδιναν "άσυλο" και υπηκοότητες σε επιστήμονες, θα έπρεπε να δώσουν την ίδια δυνατότητα και στους υπόλοιπους συμμάχους τους. Φαντάζεται ο αναγνώστης την εικόνα μιας μικρής χώρας, όπως η Ελλάδα, αν έκανε τα ίδια; Αν με ειδικούς όρους έπαιρνε από τη Γερμανία δυναμικό ειδικευμένο στη βιομηχανική ανάπτυξη και παραγωγή;

Μηχανικούς, ειδικούς στην ανάπτυξη βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Μηχανολόγους, ειδικούς στον σχεδιασμό προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Εξειδικευμένους εργάτες, που θα μπορούσαν να εκπαιδεύσουν το τοπικό εργατικό δυναμικό. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο η Ελλάδα θα γινόταν ένα σύγχρονο βιομηχανικό κράτος, που θα μπορούσε ν' ανταγωνιστεί τους πάντες. Τίποτε όμως από αυτά δεν έγινε, γιατί δεν το επέτρεψαν στους συμμάχους τους οι κλέφτες.

Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν είναι και τόσο "καθαρά" από πλευράς Αμερικανών. Δεν είναι και τόσο "καθαρό" που οι Αμερικανοί άρπαξαν κατ' αποκλειστικότητα όλο αυτό το έμψυχο ή άψυχο γερμανικό κεφάλαιο. Πριν δούμε την ουσία αυτού του εγκλήματος, θα πούμε μερικά πράγματα γι' αυτό καθ' αυτό το άψυχο γερμανικό κεφάλαιο, για να καταλάβει και ο αναγνώστης περί τίνος πρόκειται.

Οι Αμερικανοί δεν έκλεψαν μερικές συνταγές μαγειρικής και μερικά πρακτικά γιατροσόφια από τη Γερμανία. Δεν έκλεψαν συνταγές για σνίτσελ και στρούντελ. Οι Αμερικανοί έκλεψαν κολοσσιαίας αξίας τεχνολογική γνώση από το κορυφαίο τεχνολογικά κράτος της εποχής εκείνης. Το κράτος, που πραγματικά είχε αναγάγει την επιστήμη σε θρησκεία. Ό,τι τους δίνει την απόλυτη τεχνολογική υπεροχή από τον πόλεμο μέχρι σήμερα βασίζεται στο μεγαλύτερο μέρος του πάνω στην κλεμμένη γερμανική τεχνογνωσία.

Όταν οι Γερμανοί ανέπτυσσαν την τεχνολογία τζετ, οι Αμερικανοί πολεμούσαν με τα ελικοφόρα αεροπλάνα. Όταν οι Γερμανοί ανέπτυσσαν την πυραυλική τεχνολογία των τηλεκατευθυνόμενων βλημάτων, οι Αμερικανοί χρησιμοποιούσαν βόμβες βαρύτητας του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Το ίδιο συνέβη και με την πυρηνική και ιατρική τεχνολογία. Αυτό το τελευταίο πρέπει να το προσέξει ο αναγνώστης, γιατί περιπλέκει ακόμα πιο πολύ τα πράγματα στο θέμα της ιδιοκτησίας του κλεμμένου κεφαλαίου.

Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι Γερμανοί επιστήμονες έκαναν ιατρικά πειράματα μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτό ήταν απάνθρωπο κι εγκληματικό. Όσο όμως απάνθρωπο κι εγκληματικό και να ήταν γι' αυτούς που τα υπέστησαν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παράχθηκε γνώση, που στη συνέχεια έσωσε εκατομμύρια συνανθρώπων μας.

Το ερώτημα εδώ είναι το εξής: Σε ποιον ανήκε αυτή η γνώση; Από τη στιγμή που ήταν εγκληματική ενέργεια εις βάρος συνανθρώπων μας —και άρα εις βάρος της ανθρωπότητας—, θα έπρεπε αυτή η γνώση ν' ανήκει στο σύνολο της ανθρωπότητας. Από τη στιγμή που θα κρινόταν ότι η γνώση αυτή ήταν προϊόν εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, θα έπρεπε ν' αποδοθεί σ' αυτήν. Το σύνολο δηλαδή της γνώσης που ήταν προϊόν εγκλήματος, θα έπρεπε ν' αποχαρακτηριστεί εξ αρχής από γερμανική γνώση.

Εκείνη η γνώση δεν αποτελούσε περιουσία του γερμανικού λαού και άρα δεν έπρεπε να χαρακτηριστεί γερμανική. Αυτό όμως δεν συνέβη. Από αυτό το σημείο ξεκινούν οι κλοπές των Αμερικανών. Αδίκησαν την ανθρωπότητα κλέβοντας την περιουσία της, χαρακτηρίζοντάς την γερμανική. Στη συνέχεια αδίκησαν τους συμμάχους τους, εφόσον κι αυτοί είχαν τα ίδια δικαιώματα μ' αυτούς στο σύνολο της νόμιμης γερμανικής περιουσίας.

Η κλοπή δηλαδή έγινε σε δύο φάσεις με διαφορετικά θύματα. Οι Αμερικανοί, τη γνώση που ανήκε στην ανθρωπότητα δεν την απέδωσαν στον ιδιοκτήτη της. Την αναγνώρισαν παράνομα σαν γερμανική, για να τη βάλουν στην κατηγορία της "λείας" του πολέμου. Στη συνέχεια έκλεψαν αυτήν τη γνώση εις βάρος των συμμάχων τους και την κατοχύρωσαν στο όνομά τους, πράγμα εντελώς παράνομο, εφόσον ως "λεία" πολέμου αφορούσε όλους τους συμμάχους.

Αφού το έκαναν αυτό, την έβγαλαν στην αγορά κι έγιναν πλούσιοι εξαιτίας αυτής της τρομερής γνώσης, που ήταν δυνατόν ν' αναπτυχθεί μόνον με εγκληματικό τρόπο. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί αυτό είναι η πραγματικότητα. Ιατρική γνώση αυτού του επιπέδου μόνον παράνομα κι εγκληματικά μπορεί ν' αναπτυχθεί, εφόσον δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν άνθρωποι διατεθειμένοι να κάνουν τα πειραματόζωα προς χάριν της επιστήμης.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν άνθρωποι, που να διαθέτουν ελεύθερα τους εαυτούς τους για ιατρικά πειράματα, ευνόητο είναι ότι αυτοί οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν το έκαναν με βίαιο εξαναγκασμό κι αυτό είναι έγκλημα. Υπάρχουν διεθνείς ανθρωπιστικοί νόμοι, που προστατεύουν τον άνθρωπο και δεν μπορεί η εξουσία προς χάριν της επιστήμης να αυθαιρετεί εις βάρος τους. Ο ανθρωπισμός περιορίζει την ανάπτυξη της γνώσης κι αυτό είναι αρνητικό για την επιστήμη, αλλά απόλυτα δίκαιο για την ανθρωπότητα.

Όταν όμως κάποιος, εξαιτίας εγκληματικής δραστηριότητας, αναπτύσσει τη γνώση, η διαδικασία που ακολουθείται μετά τη σύλληψή του είναι απλή. Ο εγκληματίας τιμωρείται ως τέτοιος, αλλά η γνώση που δημιούργησε ούτε παραμένει υπό την ιδιοκτησία του ούτε καταστρέφεται. Αυτή η γνώση δημεύεται κι αποδίδεται στο σύνολο της ανθρωπότητας. Δεν κάνουμε τον εφευρέτη-εγκληματία πλούσιο εξαιτίας της γνώσης αυτής, αλλά δεν κάνουμε και τον κλέφτη αυτής της γνώσης —και επίσης εγκληματία— πλούσιο.

Αυτό συνέβη με τους Αμερικανούς. Υποβάθμισαν τη δική τους εγκληματική ενέργεια της κλοπής, γιατί τα εγκλήματα κάποιων ναζιστών ήταν κολοσσιαία. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτε στο επίπεδο του δικού τους εγκλήματος. Δεν βάζουμε τα πάντα στη λογική του παζαριού, επειδή έτσι συμφέρει τους Αμερικανούς. Άλλοι δηλαδή έπεσαν θύματα εγκληματικών ενεργειών, άλλοι τα χρεώθηκαν και άλλοι "κονόμησαν";

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί οι Αμερικανοί στήριξαν τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό τους και τη σημερινή παντοδυναμία τους στην αγορά επάνω σε κλεμμένη γνώση, η οποία βέβαια δεν ανήκε στον ίδιο ιδιοκτήτη. Οι Αμερικανοί σήμερα είναι πανίσχυροι, χάρη στη γνώση που έκλεψαν καί από τους Γερμανούς αλλά καί από την ανθρωπότητα.

Αυτές οι γνώσεις είναι εύκολο να διαχωριστούν μεταξύ τους και ν' αποδοθούν στους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους. Το σύνολο της γνώσης, που ήταν αποτέλεσμα του νόμιμου κόπου και της προσπάθειας των Γερμανών, ανήκε στον γερμανικό λαό και όχι στους ναζιστές. Από τη στιγμή που αυτή η γνώση θεωρήθηκε "λεία" πολέμου, ανήκε εξίσου στο σύνολο των συμμάχων.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη γνώση που ήταν προϊόν εγκλήματος. Το σύνολο της γνώσης, που ήταν αποτέλεσμα παρανομιών και εγκλημάτων των Γερμανών ναζιστών, δεν ανήκε στον γερμανικό λαό και άρα δεν μπορούσε να θεωρηθεί "λεία" πολέμου. Αυτή η γνώση ανήκε στην ανθρωπότητα και άρα ανήκε σε όλους τους λαούς εξίσου.

Αυτό που λέμε δηλαδή είναι ότι οι Αμερικανοί, που σήμερα "κρύβονται" πίσω από το δίκαιο της ιδιοκτησίας, θα πρέπει ν' αποδείξουν σε όλον τον κόσμο τον τρόπο απόκτησης της ιδιοκτησίας τους. Το όλο θέμα δηλαδή για μας είναι ν' αποδείξουμε ότι η ιδιοκτησία τους είναι κλεμμένη. Ν' αποδείξουμε ότι ναι μεν σεβόμαστε το δίκιο της ιδιοκτησίας, αλλά ότι η αμερικανική ιδιοκτησία, που είναι στο στόχαστρό μας, είναι κλεμμένη.

Αν αποδείξουμε ότι το σύνολο σχεδόν της σημερινής αμερικανικής ιδιοκτησίας ανήκε, είτε στους Γερμανούς είτε στην ανθρωπότητα, έχουμε κάθε δικαίωμα όχι απλά να την πάρουμε πίσω, αλλά να ζητήσουμε και αποζημιώσεις από τους κλέφτες. Αυτοί οι κλέφτες όχι μόνον δεν θα έχουν το δικαίωμα να μας απειλούν, όταν δεν σεβόμαστε τα πνευματικά δικαιώματα των σύγχρονων προϊόντων, αλλά θα πρέπει να φοβούνται μήπως τους ζητήσουμε μερίδιο από τα κέρδη που έχουν ήδη εισπράξει από την περιουσία που προστατεύουν τα δικαιώματα αυτά.

Για να γίνουν όμως όλα αυτά αντιληπτά από τον αναγνώστη, θα πρέπει να αυτός καταλάβει το τι ακριβώς συνέβη με το γερμανικό κεφάλαιο εκείνη την κρίσιμη ώρα της κλοπής. Θα πρέπει να καταλάβει πώς μπόρεσαν οι Αμερικανοί και πραγματοποίησαν μια τέτοιου μεγέθους κλοπή. Για να το επιτύχουν αυτό έπρεπε —και αυτό έκαναν— ν' αλλάξουν τον παγκόσμιο σχεδιασμό. Οι κλέφτες Αμερικανοί, για να μην έχουν προβλήματα με τους συμμάχους τους και για να μπορέσουν ν' ασκήσουν παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, άλλαξαν τον σχεδιασμό του παγκοσμίου συστήματος. Έβαλαν απέναντι στη Δύση ως αντίπαλο φόβητρο τη Σοβιετική Ένωση.

Χωρίς να εμβαθύνουμε ιδιαίτερα, θα πούμε ότι η ίδια η Σοβιετική Ένωση στη μεταπολεμική της μορφή είναι αμερικανικό "δημιούργημα". Γιατί; Γιατί οι Αμερικανοί ήταν αυτοί οι οποίοι επέτρεψαν στους Σοβιετικούς ν' αρπάξουν τεχνογνωσία αυτοκρατορικού επιπέδου. Οι Αμερικανοί επέτρεψαν στους τότε "πρωτόγονους" κομμουνιστές ν' αρπάξουν χριστιανική γνώση υψηλής ποιότητας. Ο αντιχριστιανικός κομμουνισμός αναπτύχθηκε με κλεμμένη χριστιανική γνώση. Χωρίς αυτήν τη γνώση δεν θα μπορούσε η Σοβιετική Ένωση να παίξει τον αυτοκρατορικό της ρόλο. Αν δεν ήθελαν οι Αμερικανοί να παίξει αυτόν τον ρόλο, θα μπορούσαν με τους υπόλοιπους Δυτικούς να αφανίσουν τον "κόκκινο στρατό" πολύ πριν αυτός αρχίσει να γίνεται επικίνδυνος. Έναν στρατό αδύναμο τεχνολογικά, "σκορπισμένο" στην Ευρώπη και ο οποίος όχι απλά αυτοκρατορικός δεν ήταν εκείνη την εποχή, αλλά ήδη είχε χάσει έναν πόλεμο από τη μικρή Φιλανδία.

Οι Αμερικανοί, με την τεχνογνωσία που πρόσφεραν στους Σοβιετικούς, τους μετέτρεψαν μέσα σε μια νύχτα σε υπερδύναμη. Αυτό το έκαναν, για να μπορέσουν υπό την απειλή της Σοβιετικής Ένωσης να συσπειρώσουν όλους τους Δυτικούς γύρω από τις ΗΠΑ. Μ' αυτόν τον εκβιαστικό και εκφοβιστικό τρόπο μπόρεσαν να δώσουν οικονομική ομοιογένεια στον Δυτικό κόσμο, που μέχρι τότε ήταν "διαμερισματοποιημένος" σε πολλά ανεξάρτητα εθνικά κράτη.

Όλα αυτά τα εθνικά κράτη, επειδή αποτελούσαν ανεξάρτητες αγορές, που τις κάλυπταν με τις εθνικές τους παραγωγές, ήταν ανεπιθύμητα ως οικονομικές παράμετροι για τους Αμερικανούς. Με τον σχεδιασμό του δίπολου με τη Σοβιετική Ένωση οι Αμερικανοί επιδίωκαν να άρουν τους μέχρι τότε ισχύοντες εθνικούς προστατευτικούς περιορισμούς και να μπουν στο σύνολο των δυτικών αγορών. Μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τη γενική καταστροφή των ευρωπαϊκών υποδομών και να δώσουν πλεονέκτημα στην ανέπαφη από τον πόλεμο "μηχανή" παραγωγής των ΗΠΑ.

Όμως, αυτό δεν ήταν τόσο απλό όσο φαίνεται. Όσο "ανοικτά" κι ανυπεράσπιστα και να ήταν τα κράτη εκείνη την εποχή, δεν μπορούσαν οι Αμερικανοί να τα "αλώσουν" χωρίς βοήθεια. Ειδικά τα κράτη που διέθεταν και προπολεμικά βιομηχανία, ήταν αδύνατον να μην αντιδράσουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Θα κάλυπταν δηλαδή κάποιες πρώτες ανάγκες με αμερικανικά προϊόντα και στη συνέχεια θα έκαναν προσπάθεια να "ορθοποδήσουν". Σε μια τέτοια περίπτωση οι Αμερικανοί δεν θα μπορούσαν ν' αντιδράσουν. Οι λαοί θα τους "αντέγραφαν" σιωπηλά και στη συνέχεια —όταν θα τους δινόταν η ευκαιρία— θα τους έβγαζαν τελείως από τις αγορές τους, που τις αντιλαμβάνονταν ως εθνικές τους περιουσίες.

Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μπορούσε εξαιτίας του δίπολου να λειτουργήσει για κάποιο μικρό διάστημα, αλλά δεν μπορούσε να εξασφαλίσει μακροβιότητα. Όπως συμβαίνει πάντα με τους ιμπεριαλισμούς, εκτός από το κεφάλαιο, που δίνει υπεροχή στον ισχυρό, απαιτείται κι ένα ανθρώπινο δυναμικό, που θα το προστατεύει και θα λειτουργεί υπέρ του. Ακόμα κι αν χαρίσουν σ' έναν άνθρωπο τη μισή Γη, δεν μπορεί να την κρατήσει ως ιδιοκτησία του, αν δεν εξασφαλίσει ένα ανθρώπινο δυναμικό, που εξαιτίας των συμφερόντων του θα προστατεύει την ιδιοκτησία αυτήν.

Οι Αμερικανοί δηλαδή έπρεπε να εξασφαλίσουν τους ανθρώπους εκείνους που καί θα προστάτευαν το κεφάλαιό τους καί θα "σπιούνευαν" τους λαούς, κάθε φορά που με τις πράξεις τους θ' απειλούσαν το κεφάλαιο αυτό. Πού όμως θα έβρισκαν ανθρώπους να τους υπηρετούν στο σύνολο του δυτικού κόσμου; Αμερικανούς πολίτες ήταν αδύνατον να εγκαταστήσουν στα κράτη, γιατί θα τα προκαλούσαν. Δεν μπορούσαν να φερθούν ως συμβατικοί κατακτητές που χρησιμοποιούν εποίκους, γιατί απλούστατα δεν κατάκτησαν τον κόσμο που είχαν σκοπό να εκμεταλλευτούν. Έπρεπε δηλαδή να βρουν πληθυσμούς που να υπήρχαν ήδη εγκαταστημένοι και με πλήρη δικαιώματα στα κράτη-στόχους και επιπλέον αυτοί οι πληθυσμοί να είναι διατεθειμένοι να "πουλήσουν" τους λαούς και τα κράτη που τους φιλοξενούσαν. Ποιοι θα ήταν οι καλύτεροι για τον ρόλο αυτόν; Αυτοί που είχαν το ανάλογο "παρελθόν". Τα επί αιώνες "όργανα" της Ρώμης. Οι αιώνιοι σπιούνοι και καιροσκόποι Εβραίοι;

Από αυτήν την ανάγκη των Αμερικανών ξεκίνησε ο "έρωτάς" τους με τους Εβραίους. Γι' αυτόν τον λόγο έσπευσαν να τους απελευθερώσουν και στη συνέχεια να τους "διαφημίσουν". Με κρατικά χρήματα των ΗΠΑ το Χόλυγουντ έκανε παγκοσμίως γνωστή την "κλάψα" των Εβραίων. Είχαν άμεση ανάγκη οι Αμερικανοί να βελτιώσουν την άσχημη εικόνα των Εβραίων μέσα στο σύνολο των κρατών, πριν τους αναθέσουν την αποκλειστική αντιπροσώπευση των αμερικανικών συμφερόντων.

Οι Εβραίοι αντιλήφθηκαν αυτήν την ανάγκη των Αμερικανών σαν την ευκαιρία της ζωής τους. Θα εξασφάλιζαν έναν πανίσχυρο "πατρόνα" που θα τους προστάτευε κι αυτοί θα επιδίδονταν εκ του ασφαλούς στη αγαπημένη τους "δουλειά", που είναι η κλοπή αυτών που τους "φιλοξενούν". Δεν άλλαξε τίποτε σημαντικό γι' αυτούς εξαιτίας του νέου σχεδιασμού. Αυτοί ήταν έμποροι και ελάχιστα τους απασχολούσε αν τα κέρδη τους βγαίνουν από την τοπική ή την αμερικανική παραγωγή.

Αυτή τους η ιδιότητα τους έκανε συνεταίρους με τους παντελώς άσχετους Αμερικανούς. Από εκεί και πέρα τους βοήθησαν όσο και όπως μπορούσαν. Οι Εβραίοι ήταν αυτοί που πήραν από το "χεράκι" τούς άσχετους και τους είπαν τι έπρεπε να κάνουν και τι όχι. Οι Εβραίοι έμποροι τους υπέδειξαν πώς "ανοίγουν" οι εθνικές αγορές και πώς ελέγχονται. Οι Αμερικανοί ήταν πρακτικά αδύνατον να επιτύχουν μόνοι του κάτι τέτοιο, γιατί δεν γνώριζαν τι συμβαίνει μέσα σε κάθε μία εθνική αγορά ξεχωριστά.

Οι Εβραίοι έμποροι τους αποκάλυψαν τα ισχυρά και τα αδύναμα σημεία τής κάθε εθνικής αγοράς και βέβαια της κάθε εθνικής παραγωγής. Οι Εβραίοι τους υπέδειξαν ποια ευρωπαϊκά προϊόντα είναι ισχυροί αντίπαλοι των δικών τους και ποια όχι. Οι ίδιοι τους πήραν από το "χέρι" και τους υπέδειξαν ποια τεχνογνωσία από τη γερμανική παραγωγή αξίζει να βγει στην παγκόσμια αγορά και ποια όχι.

Οι Αμερικανοί δηλαδή δεν έκλεψαν μόνοι τους. Έκλεψαν με την υπόδειξη των Εβραίων. Απλά οι Εβραίοι δεν πήραν μερίδιο από τα κλοπιμαία, γιατί δεν τους ενδιέφερε ένα τέτοιο μερίδιο. Δεν ήταν παραγωγοί, για να τους ενδιαφέρει το κεφάλαιο της τεχνογνωσίας. Τους Εβραίους τους ενδιέφερε ν' αρπάξουν ό,τι μπορούσαν από τη γερμανική "ρευστότητα" υπό μορφήν αποζημιώσεων και από εκεί και πέρα να τους κάνουν οι Αμερικανοί αποκλειστικούς αντιπροσώπους τους στην κάθε εθνική αγορά. Να τους κάνουν μονοπώλια μέσα στις εθνικές αγορές με τα ασυναγώνιστα λόγω κλοπής τεχνογνωσίας αμερικανικά προϊόντα.

Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι είναι εύκολο να τεκμηριωθεί μια κατηγορία κλοπής εις βάρος τόσο των Αμερικανών όσο και των Εβραίων. Εναντίον αυτών οι οποίοι σήμερα με "δάκρυα" στα μάτια προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ανήθικο να τους "κλέβουμε" τα προϊόντα τα οποία παράγουν κι εμπορεύονται. Εναντίον αυτών οι οποίοι παρουσιάζονται σαν οι εργατικοί και οι "πετυχημένοι", που κόπιασαν για την "επιτυχία" τους.

Πώς όμως μπορούν να κινηθούν οι διαδικασίες εναντίον τους; Εδώ παίζει ρόλο η όλη στάση του γερμανικού λαού. Δεν μπορεί εύκολα κάποιος άσχετος να κινηθεί εναντίον τους με τα όσα γενικά αναφέραμε περί κλοπής. Πρέπει να "κινηθεί" εναντίον τους το βασικό θύμα της κλοπής τους, ώστε να ξεκινήσει μια διαδικασία απολογισμού τής εγκληματικής δραστηριότητας των Αμερικανών.

Πώς γίνεται αυτό; Με τον εξής απλό τρόπο. Με τη λογική του ντόμινο. Ζητάς από αυτόν, που θ' αναγκαστεί να ζητήσει από άλλον, για να σου δώσει. Ακόμα και σήμερα κράτη όπως η Ελλάδα, η Σερβία, η Πολωνία, η Τσεχοσλοβακία κλπ. κινούνται εναντίον του γερμανικού κράτους, αξιώνοντας αποζημιώσεις που δικαιούνται και δεν τους έχουν αποδοθεί μέχρι σήμερα.

Σήμερα το γερμανικό κράτος αντιδρά αρνητικά σε τέτοιου είδους αξιώσεων, γιατί θεωρεί —και δικαίως— ότι δεν αντέχει να πληρώνει ακόμα τους λαούς. Με τον τρόπο αυτόν το αδικημένο γερμανικό κράτος γίνεται η "ασπίδα" που προστατεύει τους κλέφτες και βέβαια με τον τρόπο αυτόν σταματούν οι εξελίξεις. Είναι απόλυτα λογική η στάση του γερμανικού κράτους, γιατί πλήρωσε πάρα πολλά σε πάρα πολλούς και για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι το δίκαιο του γερμανικού κράτους και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.

Αυτό το οποίο λέμε εμείς είναι το εξής: Κάθε φορά που το γερμανικό κράτος δέχεται μια αξίωση για αποζημιώσεις, να μην αντιδρά αρνητικά, αλλά να κάνει τα αντίθετα, ώστε να οδηγεί σε εξελίξεις. Να τη συζητά με θετικό τρόπο και να κινεί τις διαδικασίες που προβλέπονται. Γιατί; Γιατί απλούστατα δεν είναι πλέον δική του υποχρέωση να πληρώσει αυτές τις αποζημιώσεις. Το γερμανικό κράτος και ο γερμανικός λαός έχουν πληρώσει με το παραπάνω τον "λογαριασμό" τους απέναντι στην παγκόσμια κοινωνία και βέβαια απέναντι στα θύματά τους.

Από τη στιγμή που έχει συμβεί αυτό, δεν είναι δική τους δουλειά η καταβολή των αποζημιώσεων. Από εκεί και πέρα ο "λογαριασμός" των κρατών πηγαίνει κατευθείαν σ' αυτούς που πήραν το κεφάλαιο και τα χρήματα των Γερμανών. Ποιοι πήραν το κεφάλαιο αυτό και τα χρήματα των Γερμανών; Οι Αμερικανοί και οι Εβραίοι. Αυτοί τα πήραν και αυτοί στην ουσία ανέλαβαν να διευθετήσουν τις γερμανικές αποζημιώσεις προς τα θύματά τους.

Τα πράγματα είναι απλά. Όταν πληρώνεις σε ένα εστιατόριο για το φαγητό που έφαγες, τελειώνεις τις υποχρεώσεις σου με το μαγαζί κι αυτούς που εργάζονται μέσα σ' αυτό. Δεν έρχεται ξεχωριστά ο μάγειρας ή η καθαρίστρια να σου ζητήσουν την πληρωμή τους. Από τη στιγμή που πληρώθηκε ο σερβιτόρος, ο μάγειρας ή η καθαρίστρια μόνον σ' αυτόν έχουν δικαίωμα ν' απευθυνθούν. Αν ο σερβιτόρος είναι κλέφτης, αυτός είναι που έχει διαφορές με τους συνεργάτες του και όχι ο πελάτης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη Γερμανία.

Οι Γερμανοί πλήρωσαν τον "λογαριασμό" τους. Αν οι Αμερικανοί και οι Εβραίοι δεν απέδωσαν μερίδιο στους συνεταίρους τους ή στα θύματα των Γερμανών, αυτό δεν είναι πρόβλημα των Γερμανών. Οι Γερμανοί το μόνο που μπορούν να κάνουν —και γι' αυτό είναι πολύτιμοι σε αυτό το οποίο προτείνουμε— είναι το εξής: Δουλειά των Γερμανών είναι ν' αποδείξουν ότι "πλήρωσαν" αυτά που έπρεπε. Δουλειά των Γερμανών είναι να αξιολογήσουν τα κλοπιμαία των Αμερικανών και άρα να δώσουν στους λαούς τα στοιχεία που χρειάζονται, για να "σύρουν" τους Αμερικανούς και τους Εβραίους στα δικαστήρια. Στα δικαστήρια αυτά οι Γερμανοί θα παίζουν τον ρόλο του "πελάτη", που απλά παρίσταται ως μάρτυρας και όχι ως κατηγορούμενος.

Τότε θα δούμε πόσο νόμιμοι είναι οι σημερινοί "τίμιοι" και "ηθικοί" ιμπεριαλιστές. Θα δούμε τι έκλεψαν και τι αξία είχαν αυτά τα οποία έκλεψαν. Θα υπολογίσουμε τα κέρδη που τους απέδωσαν αυτά τα κλοπιμαία όλα αυτά τα χρόνια. Μαζί με τους κλέφτες Αμερικανούς θα κριθούν και οι συνεργοί και συνένοχοί τους Εβραίοι. Θα δούμε αν αυτοί δικαιούνταν αποζημιώσεις στο εθνικό επίπεδο ή όχι. Όταν θα τα δούμε αυτά, θα ξέρουμε σε ποιον ανήκει η περιουσία η οποία σήμερα είναι αρκετή για να "σώσει" την ανθρωπότητα.

Από τη στιγμή που η περιουσία αυτή ήταν αποζημίωση των Γερμανών προς τους λαούς, δεν τους ανήκει. Από τη στιγμή που η περιουσία αυτή ήταν προϊόν κλοπής των Αμερικανών, δεν τους ανήκει επίσης. Όταν δεν υπάρχει νόμιμος ιδιοκτήτης σε μια περιουσία αυτής της μορφής, δικαιούχος είναι η ανθρωπότητα στο σύνολό της. Συμβαίνει δηλαδή ό,τι συμβαίνει στην καθημερινή πραγματικότητα. Όταν δεν υπάρχει φυσικός κληρονόμος μιας περιουσίας, αυτή δημεύεται και αποδίδεται στο κοινωνικό σύνολο.

Αν η ανθρωπότητα γίνει ιδιοκτήτης αυτής της περιουσίας, αυτόματα λύνονται όλα τα οικονομικά της προβλήματα. Αν γίνει όμως αυτό, καταρρέει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και παύουν να έχουν σημασία τα σημερινά πολύτιμα πνευματικά δικαιώματα. Το πιο τραγικό όμως μετά από μια τέτοια εξέλιξη δεν αφορά τόσο τους ίδιους τους Αμερικανούς —που είναι οι φανεροί ιμπεριαλιστές— όσο τα "ενεργούμενά" τους, που είναι οι Εβραίοι. Οι Αμερικανοί απλά θα χάσουν το κεφάλαιο, που τους δίνει έναν έξτρα πλούτο. Οι Αμερικανοί, λόγω των πλούσιων ΗΠΑ, πλούσιοι ήταν και πλούσιοι θα παραμείνουν, με ή χωρίς τα πνευματικά δικαιώματα.

Όμως, αυτοί οι οποίοι θα κινδυνεύσουν με ολοσχερή καταστροφή θα είναι οι Εβραίοι. Γιατί; Γιατί κατά πρώτον, αν αποδειχθεί ότι δεν δικαιούνταν τα χρήματα που έλαβαν ως αποζημίωση, θα πρέπει να τα επιστρέψουν. Αν συμβεί αυτό, θα καταστραφούν οικονομικά. Το δεύτερο και ακόμα χειρότερο —ακόμα και από την οικονομική καταστροφή— είναι το εξής: Αν αποδειχθεί ότι για πολλοστή φορά "έριξαν" αυτούς που τους "φιλοξενούσαν", θα κλάψουν με μαύρο δάκρυ. Όχι απλά θα καταστραφούν οικονομικά, αλλά θα αντιμετωπίσουν πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης. Αν αποδειχθεί —πράγμα πολύ εύκολο— ότι φέρθηκαν στους λαούς που τους φιλοξενούσαν και πάλι ως αχάριστα "ζώα", θα πρέπει να στρέψουν τα βλέμματά τους προς τον ουρανό, αναζητώντας νέο πλανήτη να πάνε να κατοικήσουν.

Ποιος λαός θα μπορέσει να συγχωρήσει αυτούς τους αμετανόητους καραγκιόζηδες και γιατί; Πώς θα επιβιώσει το ίδιο το κράτος του Ισραήλ, χωρίς την αμερικανική προστασία σε ενδεχόμενη κατάρρευση του ιμπεριαλισμού τους; Δεν υπάρχει πολίτης μιας χώρας, που να μην τον έχουν αδικήσει οι Εβραίοι. Δεν υπάρχει κράτος του Ισλάμ, που να μην το έχει αδικήσει το Ισραήλ.

Τι θα γίνει λοιπόν στην περίπτωση που οι Αμερικανοί θα πάψουν να τους προστατεύουν καί ως ανθρώπους καί ως κράτος; Ας μας πουν οι ίδιοι οι Εβραίοι πώς ν' αντιμετωπίσουμε την περίπτωσή τους. Ας μας πουν, με βάση το όλο ιστορικό τους, τι πρέπει να κάνουμε με την περίπτωσή τους.

Τα στοιχεία της πάγιας συμπεριφοράς τους μέσα στα κράτη που τους φιλοξενούν είναι αδιάσειστα. Όποιος αμφισβητεί τον ρόλο τους ή ακόμα και οι ίδιοι οι Εβραίοι αν αμφισβητούν, ας ψάξουν μόνοι τους να βρουν τον ρόλο των κοινοτήτων τους. Θα τους δώσουμε όλον τον χρόνο που χρειάζονται, για ν' αποδείξουν εν ηρεμία ότι όλα αυτά τα οποία ισχυριζόμαστε στο κείμενο αυτό είναι στο σύνολό τους, είτε λάθος είτε κακοπροαίρετα. Θα τους δώσουμε όλον τον χρόνο ν' αποδείξουν ότι εμείς είμαστε ψεύτες, ρατσιστές και κακόβουλοι και αυτοί καλοί φιλοξενούμενοι.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε στην περίπτωση που δεν θα μπορούν ν' αποδείξουν ότι στοιχειωδώς έχουν κάποιο δίκιο και ότι εμείς είμαστε οι άδικοι της υπόθεσης; Τι πρέπει να κάνουμε στην περίπτωση που θ' αποδειχθεί η εγκληματική τους δραστηριότητα και άρα θα έχουμε μπροστά μας την πιθανότητα της εκ νέου μαζικής τους τιμωρίας;

Έστω ότι εμείς είμαστε ρατσιστές χριστιανοί και οι Εβραίοι αμφισβητούν τη λογική μας και την κρίση μας και δεν θέλουν ν' αποφασίσουμε εμείς για την τιμωρία τους, γιατί πιθανόν να είμαστε άδικοι. Συμβαίνει αυτό με τους αλλόθρησκους και εμείς το αναγνωρίζουμε ως δικαίωμα στους Εβραίους ν' αμφισβητούν τις μεθόδους τιμωρίας που προκύπτουν από τη λογική της θρησκείας μας και του πολιτισμού μας. Ας προτείνουν λοιπόν οι ίδιοι την τιμωρία που δικαιούνται ως λαός.

Θέλουν μήπως να τους κάνουμε ό,τι κάνουν οι ίδιοι σε ανάλογες περιπτώσεις; Πώς να τους αντιμετωπίσουμε; Όπως αντιμετωπίζουν οι Ισραηλινοί τους Παλαιστινίους ή οι πανίσχυροι Αμερικανοεβραίοι τους υπόλοιπους λαούς; Έστω ότι κάτι τέτοιο προτείνει ο γράφων, για να είναι απόλυτα δίκαιος μ' αυτούς. Να περιοριστούμε εμείς οι αλλόθρησκοι στην απόδειξη των κατηγοριών μας, να βρούμε τα στοιχεία να κατηγορήσουμε δίκαια τους Εβραίους μέσα σε όλα τα κράτη, ώστε ν' αποδείξουμε —πέρα από κάθε αμφισβήτηση— ότι πρόκειται για επικίνδυνες μειονότητες και από εκεί και πέρα —για λόγους δικαιοσύνης— να βρούμε τις πρακτικές αντιμετώπισης επικίνδυνων μειονοτήτων μέσα από τα αρχεία του ίδιου του κράτους του Ισραήλ.

Για να μην πέσουν δηλαδή θύματα του χριστιανικού ρατσισμού και της χριστιανικής σκληρότητας οι "κλαίοντες" Εβραίοι, θα τους αντιμετωπίσουμε με τον σιωνιστικό τρόπο. Τον σιωνιστικό τρόπο, που εφαρμόζεται εντός και εκτός Ισραήλ. Για να μην φερθούμε ως απάνθρωποι ναζιστές απέναντί τους, θα φερθούμε σαν "ανθρωπιστές" σιωνιστές. Όχι τίποτε άλλο, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση θα γλιτώσουν και το ταξίδι σε νέους πλανήτες. Γιατί; Γιατί ο σιωνιστικός τρόπος απαιτεί τη βιολογική εξόντωση των εχθρών των Εβραίων. Αυτό ακριβώς σημαίνει πρακτικά το περίφημο "οφθαλμός αντί οφθαλμού" και "οδόντας αντί οδόντα".

Μπορεί να ξεχάσει κάποιος ότι η επίσημη ισραηλινή μειονοτική πολιτική δικαιολογεί γενοκτονίες; Μπορεί να ξεχάσει κάποιος ότι το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος στον υποτίθεται πολιτισμένο κόσμο που δολοφονεί απροκάλυπτα και χωρίς καμία δικαιολογία όποιον το ίδιο θεωρεί επικίνδυνο για την "ασφάλειά" του;

Ή μήπως μπορεί να ξεχάσει κάποιος την πολιτισμική αντίληψη των Εβραίων της διασποράς; Εβραία της διασποράς δεν ήταν η "γουρούνα" η Ολντμπράιτ, που πρωταγωνίστησε στην εγκληματική πολιτική κατά του Ιράκ ή της Γιουγκοσλαβίας; Αυτή δεν είπε το ανεπανάληπτο: …"γιατί να ξοδεύουμε τόσα χρήματα στους εξοπλισμούς, αν δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτόν τον εκπληκτικό στρατό;" Αυτός ο "εκπληκτικός" στρατός, χάρη στην επιμονή της, χρησιμοποιήθηκε και σκοτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινοί και Γιουγκοσλάβοι άμαχοι και πολλοί περισσότεροι αρρώστησαν από τα πυρηνικά "αναλώσιμα" του "εκπληκτικού" αυτού στρατού.

Εβραίος δεν ήταν το "γουρούνι" ο Κίσινγκερ, που θέλησε να χρησιμοποιήσει κι αυτός με τον δικό του τρόπο την "εκπληκτική" υπηρεσία που ακούει στο όνομα CIA; Άλλωστε, γιατί να πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι μια τέτοια "εκπληκτική" υπηρεσία, αν δεν μπορούν να τη χρησιμοποιούν; Εξαιτίας του Κίσινγκερ και της "εκπληκτικής" αυτής υπηρεσίας "αιματοκυλίστηκε" η Λατινική Αμερική, η Κύπρος και ένας Θεός ξέρει ποιος άλλος λαός πλήρωσε την "εκπληκτικότητά" της.

Για τόσο ανθρωπιστικό πολιτιστικό μοντέλο μιλάμε. Για τόσο καλούς ανθρώπους μιλάμε. Η ειρωνεία είναι ότι τα παραπάνω "γουρούνια" θεωρητικά υπήρξαν και θύματα του ναζισμού και θα έπρεπε φυσιολογικά να είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι σε ανάλογα θέματα. Η στάση τους όμως αποδεικνύει αυτό το οποίο από την αρχή λέμε. Η θυματοποίηση των Εβραίων είναι δικό τους επίτευγμα, που στόχο έχει την άντληση κερδών.

Οι Εβραίοι δεν ήταν ποτέ θύματα, ώστε να σκέφτονται με την ευαισθησία που σκέφτονται άνθρωποι οι οποίοι έχουν πέσει θύματα κρατικής βίας. Οι Εβραίοι είναι θρασύδειλα υποκείμενα, που φέρονται ανάλογα με τη δύναμή τους και όχι ανάλογα με την ευαισθησία τους. Αν είναι δυνατοί σε σχέση με τον αντίπαλό τους, είναι σκληροί, ανάλγητοι και δολοφονικοί απέναντί του. Αν είναι αδύναμοι, "κλαίνε", μήπως τους λυπηθούν οι αφελείς. Οι ίδιοι δηλαδή άνθρωποι ακολουθούν συμπεριφορά ανάλογη της ισχύος τους.

Αν όμως κάποιος φερθεί με ανάλογα σκληρό τρόπο μ' αυτούς, θα βρει τον "μπελά" του. Φαντάζεστε τι θα πάθαινε ένας χριστιανός ηγέτης, αν διατύπωνε δημόσια μια συλλογιστική όμοια μ' αυτήν της Ολντμπράιτ; Αν δηλαδή η Εβραία γριά θεωρεί τον "εκπληκτικό" στρατό σαν το μέσον για να τιμωρηθεί ένας λαός στο σύνολο του, γιατί να μην σκεφτούμε κι εμείς ότι μπορεί να υπάρχει μια τέτοια συλλογιστική και γι' αυτούς που θεωρούν τους Εβραίους ως πρόβλημά τους.

Γιατί να μην πει κι ένας πολιτισμένος χριστιανός —όμοιος με την πολιτισμένη "ανθρωπίστρια" Ολντμπράιτ—: …"γιατί να ξοδεύουμε τόσα χρήματα, για ν' αναπαλαιώνουμε τα "εκπληκτικά" στρατόπεδα του Άουσβιτς ή του Νταχάου, εφόσον δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε;". Φαντάζεστε τι θα πάθει; Θα κινήσουν οι Εβραίοι Γη και ουρανό για να τον εξοντώσουν. Βλέπετε, με βάση την εβραϊκή λογική οι Ιρακινοί είναι "υπάνθρωποι" και δεν αποτελεί έγκλημα ν' αποτελούν στόχους των όποιων "εκπληκτικών" μηχανισμών. Έγκλημα υπάρχει μόνον όταν στόχοι εξίσου "εκπληκτικών" μηχανισμών είναι οι "θεϊκοί" Εβραίοι.

Τέτοιος υποκριτής, κακούργος, κομπλεξικός κι εκδικητικός άνθρωπος είναι οι εβραϊκός ανθρωπότυπος, που όλους αυτούς τους αιώνες κατηγορεί τους πάντες για ρατσισμό και σκληρότητα και στην ουσία είναι χειρότερος απ' όλους. Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο υποκρισίας και αθλιότητας. Μιλάμε ότι οι άνθρωποι που τον ενσαρκώνουν φέρονται ως τέρατα, που, και μόνον που μας κάνουν να σκεφτόμαστε μαζικές τιμωρίες, μας "μολύνουν" ως ανθρώπους. Μιλάμε για ανθρωπόμορφα κτήνη, που μπροστά τους ακόμα και οι ναζιστές φαίνονται άκακοι πρόσκοποι.

Το θέμα είναι ότι οι Εβραίοι καθημερινά πλέον αποδεικνύουν ότι δεν είναι μόνον κακοί και κομπλεξικοί, αλλά και βλάκες. Είναι αυτό που λέγαμε σε άλλο σημείο του κειμένου. Για όσο διάστημα τα κουτορνίθια, που παρίσταναν τους ηγέτες τους, επαναλάμβαναν τις παλιές καλές τακτικές, εμφανίζονταν σαν έξυπνοι. Σήμερα, που πρέπει πραγματικά να σκεφτούν για να λύσουν τα προβλήματά τους, αποδεικνύονται ολωσδιόλου βλάκες.

Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί απλούστατα έχουν χάσει τον έλεγχο και μαζί μ' αυτόν και τους σημαντικότερους των συμμάχων τους. Από βλακεία και μόνον καταστρέφουν ό,τι έχτισαν με τρομερό κόπο και άπειρα δολάρια στον τομέα της προπαγάνδας. Έχοντας την εσφαλμένη εντύπωση ότι είναι πανίσχυροι, φέρονται με τον πάγιο ανάλγητο τρόπο και γίνονται μισητοί απ' αυτούς που πείστηκαν με το "ζόρι" να τους συμπαθήσουν. Έχοντας την εντύπωση ότι έχουν τη μόνιμη προστασία των Αμερικανών, προκαλούν αυτούς που δεν πρέπει.

Σε ποιους αναφερόμαστε; Μα φυσικά στους Ευρωπαίους. Με τους Ευρωπαίους ποτέ δεν πρέπει να "παίζεις" και βέβαια να τους προκαλείς. Γιατί; Γιατί ως ανθρωπότυποι δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει παράγει ο ανθρώπινος πολιτισμός. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί, που σήμερα φαίνονται σαν "ξεδοντιασμένοι" και τους "δουλεύει" ο δολοφόνος Σαρόν, είναι οι ίδιοι που εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια είναι οι μόνιμοι "πλανητάρχες".

Το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχασαν την πρωτοκαθεδρία, δεν σημαίνει ότι μπορούν να τους "δουλεύουν" και οι γύφτοι. Αυτοί είναι τα φυσικά παιδιά των πιο στυγνών αποικιοκρατών που υπήρξαν ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Παιδιά αυτών, που επί αιώνες αιματοκυλούσαν το σύνολο του πλανήτη. Δεν υπάρχει γωνιά του πλανήτη, που να μην έχει χυθεί ανθρώπινο αίμα εξαιτίας των Ευρωπαίων. Δεν υπάρχει εκατοστό του πλανήτη, που να μην το έχουν "πατήσει" οι στρατοί τους.

Πόσο βλάκας πρέπει να είσαι, για να φερθείς σαν τον Σαρόν; Πόσο βλάκας πρέπει να είσαι, για να τους προκαλέσεις αναίτια, σε μια στιγμή που έχεις ανάγκη από ισχυρούς συμμάχους και αυτοί είναι σπάνιοι; Δεν μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερη βλακεία οι Ισραηλινοί από το να εξευτελίσουν την Ευρώπη μπροστά στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Είναι εξευτελισμός να διώχνεις τον εκπρόσωπό της και να μην τον αφήνεις έστω και για τυπικούς λόγους να κάνει κάποιες ανούσιες διαπραγματεύσεις. Είναι η μέγιστη πρόκληση για τους Ευρωπαίους.

Γιατί δεν πρέπει οι Εβραίοι να προκαλούν Ευρωπαίους; Για πολλούς λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι οι Ευρωπαίοι τούς γνωρίζουν όσο κανένας άλλος και είναι από αυτούς που μεταπολεμικά δύσκολα "πείστηκαν" να τους συμπαθούν. Οι Αμερικανοί τους Εβραίους δεν τους γνωρίζουν, ενώ οι Ευρωπαίοι τους γνωρίζουν, γιατί επί αιώνες πλήρωναν τη "συγκατοίκηση" μαζί τους.

Ο δεύτερος λόγος, που δεν πρέπει να τους προκαλούν, είναι γιατί τους έχουν ανάγκη. Γιατί τους έχουν ανάγκη; Γιατί μέσα στην Ευρώπη υπάρχουν εκατομμύρια παρασιτικών Εβραίων, που ζουν σαν πλούσιοι χάρη στις ευρωπαϊκές περιουσίες. Η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι από τους πλέον ζωτικούς χώρους για τα εβραϊκά συμφέροντα.

Όταν λοιπόν οι ηγέτες αυτού του χώρου —είτε εξαιτίας εσωτερικών πιέσεων είτε εξαιτίας των προσωπικών τους ευαισθησιών— σου λένε να σταματήσεις τη γενοκτονία, ακόμα κι αν δεν υπακούσεις, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις πως τους ακούς. Είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις αυτό, γιατί, όταν δεν το κάνεις —και μάλιστα επιδεικτικά— θυμώνουν οι λαοί τους οποίους αντιπροσωπεύουν οι ηγέτες αυτοί. Αυτόν τον μαζικό θυμό πρέπει ν' αποφύγεις, γιατί είναι επικίνδυνος. Γιατί; Γιατί ακόμα κι αν οι ηγέτες της Ευρώπης είναι υποχείρια των Αμερικανών, οι λαοί έχουν δικά τους ανεξάρτητα αντανακλαστικά. Όταν σου λένε να σταματήσεις μια γενοκτονία, σταματάς, όταν έχεις δικές σου μειονότητες στους χώρους τους.

Γιατί; Γιατί κινδυνεύουν οι μειονότητες αυτές. Ό,τι δεν μπορεί να κάνει ένας πολίτης της Ευρώπης στο κτήνος που κυβερνάει το Ισραήλ, μπορεί να το κάνει στον Εβραίο γείτονά του. Θα το κάνει μάλιστα πολύ ευκολότερα, όταν δει —μέσω των δημοσκοπήσεων— ότι ο μέσος Εβραίος της διασποράς συμφωνεί με την εγκληματική ισραηλινή πολιτική. Θα το κάνει πολύ ευκολότερα, όταν ο πλούτος αυτού του φασίστα Εβραίου ήδη τον προκαλεί σε μια Ευρώπη που μαστίζεται από την ανεργία και τη φτώχεια.

Κινδυνεύει ένας λαός ν' αδικηθεί μαζικά, όταν ο ίδιος ως λαός αδικεί κάποιον άλλον λαό και μάλιστα με τον πιο προκλητικό τρόπο. Η περίπτωση των Εβραίων μάλιστα είναι πολύ ευκολότερη, γιατί η εγκληματική συμπεριφορά τους στη Μέση Ανατολή δίνει "άλλοθι" σ' αυτούς που ενδεχομένως θέλουν να τους αδικήσουν μέσα στις δικές τους χώρες. Τους απενοχοποιεί μάλιστα, γιατί η αδικία τους θα περιοριστεί στον οικονομικό τομέα, ενώ οι ίδιοι οι Εβραίοι φονεύουν αυτούς που αδικούν. Δεν είναι παράξενο δηλαδή η σημερινή κατάσταση στο Ισραήλ να οδηγήσει τις απανταχού εβραϊκές κοινότητες σε ασφυκτική κατάσταση. Δεν είναι παράξενο ν' αρχίσουν κάποιοι λαοί να ζητούν τη μαζική απέλασή τους.

Εδώ ο αναγνώστης θ' αναρωτηθεί και θα πει: …Γίνονται αυτά τα πράγματα; Οι Εβραίοι είναι πολίτες αυτών των κρατών. Πολίτες με πλήρη δικαιώματα κατοχυρωμένα από το ίδιο το σύνταγμα των Δυτικών κρατών. Είναι πολίτες, οι οποίοι στο μόνο που θεωρητικά διαφέρουν από τους υπολοίπους είναι ότι ακολουθούν διαφορετικό θρησκευτικό δόγμα σε μια Ευρώπη όπου η ανεξιθρησκία είναι ένα από τα βασικότερα νομικά θεμέλιά της.

Πώς μπορείς λοιπόν να τους διαφοροποιήσεις από τους υπόλοιπους πολίτες, ώστε να τους χειριστείς με διαφορετικό τρόπο; Πώς μπορείς να διακρίνεις τα όρια μεταξύ μιας θρησκευτικής μειονότητας από μια εθνική μειονότητα; Η πρώτη απολαμβάνει το σύνολο των δικαιωμάτων, ενώ η δεύτερη όχι. Η πρώτη δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αντεθνική δραστηριότητα, ενώ η δεύτερη μπορεί. Πώς λοιπόν μπορείς να χειριστείς τους Εβραίους ως ξεχωριστή εθνική κοινότητα, που λειτουργεί αντεθνικά και να τους διώξεις από το κράτος σου;

Πώς μπορείς, για παράδειγμα, να διώξεις κάποιον Εβραίο από τη Γαλλία, ο οποίος σε μια τέτοια περίπτωση θα ισχυρίζεται ότι είναι γνήσιος Γάλλος κι απλά ακολουθεί την ιουδαϊκή θρησκεία; Πώς θα τον χειριστείς ως ξένο, από τη στιγμή που ο ίδιος έχει τη νομική δυνατότητα, ως νόμιμος πολίτης της Γαλλίας, να "κρυφτεί" πίσω από νόμους που διασφαλίζουν τους "διαφορετικούς" πολίτες και τους διαφοροποιούν, για παράδειγμα, από τους ξένους λαθρομετανάστες.

Στο Ισραήλ, για παράδειγμα, η κυβέρνησή του επιχειρεί μαζικές απελάσεις και το κάνει εύκολα, γιατί δεν έχει ν' αντιμετωπίσει ανάλογο νομικό πρόβλημα. Αυτοί οι οποίοι απελαύνονται δηλώνουν Παλαιστίνιοι και αυτοί οι οποίοι τους απελαύνουν είναι Εβραίοι. Διώχνουν τους "ξένους" και η μόνη υποχρέωσή τους είναι να αποδείξουν ότι αυτοί οι ξένοι λειτουργούν αντεθνικά και με την παρουσία τους θέτουν σε κίνδυνο το ίδιο το κράτος και απειλούν τα συμφέροντα των νομοταγών πολιτών του. Στην Ευρώπη πώς μπορείς να διώξεις τους Εβραίους, όταν αυτοί επισήμως δεν δηλώνουν τίποτε διαφορετικό από τους υπόλοιπους πολίτες;

Πώς θα βρεις λοιπόν ποιοι είναι οι ξένοι, εφόσον οι Εβραίοι —κατά την προσφιλή τους τακτική— αλλάζουν τα επίθετά τους, μιλάνε την τοπική γλώσσα και σε περίπτωση δίωξής τους παύουν την οποιαδήποτε συλλογική δραστηριότητα, για να χάσεις τα "ίχνη" τους; Όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι δημιουργούν αντικειμενικές δυσκολίες και χρειάζεται να εκτραπεί κάθε δημοκρατική νομιμότητα για να κινδυνεύσουν οι Εβραίοι. Απαιτείται να παραβιαστούν νόμοι περί ισότητας μεταξύ των πολιτών, νόμοι περί προστασίας προσωπικών δεδομένων των πολιτών κλπ..

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί και πάλι τους Εβραίους τους πρόδωσε η βλακεία τους και η απληστία τους. Για λίγα "ψίχουλα" κέρδους έκαναν ηλιθιότητες, που δίνουν στο οποιοδήποτε κράτος και λαό τη νομική δυνατότητα να τους διώξει με τις "κλωτσιές". Εξαιτίας της ηλιθιότητάς τους, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φασίστας, για να τους διώξει. Αρκεί να δηλώσει νομοταγής πολίτης, που σέβεται το σύνταγμα και να διώξει αυτούς που είναι ξένοι και οι οποίοι προφανώς δεν το σέβονται.

Αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο ν' αποδειχθεί. Δεν είναι δύσκολο κατ' αρχήν ν' αποδείξει κάποιος ότι οι Εβραίοι είναι "ξένοι" στον χώρο όπου κατοικούν. Οι βλάκες, για λόγους συμφέροντος, φρόντισαν και το απέδειξαν μόνοι τους. Οι υπόλοιποι, απλά πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτήν την εβραϊκή απόδειξη. Δεν χρειάζεται να κάνεις τον ντετέκτιβ, για να βρεις ποιοι είναι Εβραίοι και ποιοι όχι. Οι βλάκες, για λόγους συμφέροντος, συνέταξαν τις απαραίτητες λίστες και τις κατέθεσαν στα αρμόδια όργανα του κάθε κράτους.

Πού βρίσκεται το νομικό "παραθυράκι", που επιτρέπει στον κάθε πολίτη της κάθε χώρας να θέσει θέμα μαζικής απέλασής τους; Στο θέμα της περιουσίας της εβραϊκής κοινότητας. Όταν θέλεις ν' αποδείξεις ότι κάποιος είναι ξένος, θα πρέπει να βρεις τη συμπεριφορά του απέναντι στους γηγενείς. Αν διαπραγματεύεται με το κράτος τα συλλογικά του συμφέροντα ξεχωριστά από τους υπολοίπους, τότε υπάρχει αυτή η απόδειξη.

Για παράδειγμα, κανένας Γάλλος ή Γερμανός δεν μπορεί να συνθέσει μια ομάδα, που θ' απολαμβάνει προνόμια από το κράτος εις βάρος των υπολοίπων ομοεθνών του. Αυτό είναι κάτι προφανώς παράνομο, εφόσον είναι απόλυτα αντισυνταγματικό. Παραβιάζεται κάθε έννοια "ισονομίας" και "ισοπολιτείας", όταν κάποια πρόσωπα ή ομάδες εξασφαλίζουν ειδικά προνόμια έναντι των συμπολιτών τους. Προνόμια, που τους δίνουν υπεροχή έναντι των υπολοίπων.

Ποιος μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο; Μόνον ένας ξένος. Κάποιος κατακτητής ή κάποιος έποικος, που δεν ενδιαφέρεται για την ισονομία και την ισοπολιτεία, γιατί απλούστατα δεν τον αφορά. Προφανώς επειδή έχει την ισχύ να παραβιάζει το τοπικό σύνταγμα και τους νόμους και προφανώς επειδή δεν υπολογίζει την αντίδραση αυτών που αδικεί. Εδώ ακριβώς είναι και το μυστικό των όσων ισχυριζόμαστε. Αρκεί κάποιος ν' αποδείξει ότι οι Εβραίοι ως κοινότητα μέσα σε κάθε κράτος απολαμβάνουν ειδικά προνόμια, που τους δίνουν υπεροχή έναντι του τοπικού πληθυσμού κι αυτό είναι αυτόματα η απόδειξη του ότι είναι ξένοι.

Η ειρωνεία είναι ότι αυτό το νομικό ατόπημα το έκαναν οι "μαιτρ" του είδους. Αυτοί, που μετέτρεψαν τις ΗΠΑ σε μια γραφική χώρα των μηνύσεων, έδωσαν σε όλο τον κόσμο τη δυνατότητα να τους κάνει μηνύσεις. Αυτοί, που, αν τους "στραβοκοιτάξεις", σου κάνουν μήνυση για ρατσισμό, έδωσαν σε ολόκληρο τον κόσμο το νομικό δικαίωμα να τους κατηγορήσει για ρατσισμό. Οι ίδιοι, δηλαδή, που, αν υποπτευτούν ότι απειλείς την κοινότητά τους —όχι με πράξεις, αλλά ακόμα και με το "ύφος" σου— σε "σέρνουν" στα δικαστήρια. Οι απόλυτα ειδικοί στην υπεράσπιση συλλογικών συμφερόντων, νομοθέτησαν με τρόπο που φανερά να αδικούν συλλογικά συμφέροντα.

Αν οι Εβραίοι ήταν έξυπνοι, θα φρόντιζαν τουλάχιστον στο νομικό επίπεδο να μην είναι "διακριτοί" τόσο ως κοινότητα όσο και ως άτομα. Επειδή όμως δεν είναι έξυπνοι και επιπλέον είναι άπληστοι, δεν φρόντισαν αυτήν τη λεπτομέρεια. Δεν τους αρκούσε που θα "πετύχαιναν" εκ του ασφαλούς μέσα στα ξένα κράτη με βάση την πάγια συνωμοτική τακτική τους. Δεν τους αρκούσε που θα κυριαρχούσαν στις τοπικές αγορές με βάση τις προνομιακές αποφάσεις των αμερικανικών πολυεθνικών μονοπωλίων. Ήθελαν να εκμεταλλευτούν τα πάντα και να μην αφήσουν ούτε "σεντ" να τους ξεφύγει.

Τι έκαναν λοιπόν; Με το θράσος του "συνεταίρου" των "Πλανηταρχών" —και κάτω από αφόρητες πιέσεις— απέσπασαν από τα κράτη που τους φιλοξενούν ένα προνόμιο, το οποίο είναι δυνατόν σήμερα να τους καταστρέψει. Ποιο ήταν αυτό το προνόμιο; Η δυνατότητα της κοινότητας να "κληρονομεί" —και μάλιστα χωρίς την καταβολή φόρων— την ορφανή περιουσία των νεκρών Εβραίων.

Από αυτό το σημείο ξεκινάνε οι τραγικές συνέπειες γι' αυτούς. Γιατί υπάρχουν τραγικές συνέπειες, εξαιτίας αυτού του προνομίου; Για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι αυτή είναι αναμφισβήτητη απόδειξη ότι διαπραγματεύτηκαν τα συλλογικά τους συμφέροντα εις βάρος και βέβαια εν αγνοία των λαών που τους φιλοξενούν. Αυτή είναι η απόδειξη ότι οι ίδιοι αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους ως ξένους μέσα στην κάθε κοινωνία που τους φιλοξενεί. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με το προνόμιο αυτό αποδεικνύουν ότι δεν σέβονται το σύνταγμα, εφόσον αποκτούν με εντελώς αντισυνταγματικό τρόπο υπεροχή έναντι των γηγενών.

Εξαιτίας του πρώτου λόγου αποδεικνύουν μόνοι τους ότι είναι ξένοι κι εξαιτίας του δεύτερου αποδεικνύουν επίσης μόνοι τους ότι δρουν παράνομα και βέβαια αρνητικά στη χώρα που τους φιλοξενεί. Όλα αυτά είναι εύκολο να λειτουργήσουν ως "μπούμερανγκ" για τους Εβραίους, γιατί το επιτρέπει η φύση της υλικής κληρονομιάς που κατάφεραν να εξασφαλίσουν ως κοινότητα. Αυτή η υλική κληρονομιά είναι το πρόβλημα.

Γιατί; Γιατί απ' αυτήν προκύπτουν όλες οι αδυναμίες της κοινότητας να αμυνθεί. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η κληρονομιά, ήταν υποχρεωμένοι οι Εβραίοι όχι μόνον να διαφοροποιηθούν ως ξένοι, αλλά και να δηλώσουν ονομαστικά ποιοι ακριβώς είναι. Όταν δηλαδή ένα σπίτι ή ένα χωράφι περνάει στην ιδιοκτησία ενός μη φυσικού νομικού προσώπου, πρέπει να εμφανίζονται τα μέλη που το συνθέτουν. Πρέπει να εμφανίζονται αυτοί οι οποίοι απλώνουν το "χεράκι" τους στην περιουσία αυτήν.

Το κάθε κράτος δηλαδή, εξαιτίας αυτού του προνομίου, γνωρίζει ποιοι ακριβώς από τους πολίτες του είναι Εβραίοι και ποια είναι η κοινή τους περιουσία. Το κάθε κράτος βλέπει ανά πάσα στιγμή τα ανεξίτηλα "ίχνη" τους. Γνωρίζει δηλαδή από τα ονόματά τους τις ιδιωτικές τους περιουσίες και γνωρίζει επίσης και την κοινή τους περιουσία.

Μέχρι εδώ ο αναγνώστης θ' αναρωτιέται γιατί τους κατηγορούμε. Δικαίωμα του καθενός είναι να διατηρεί ιδιωτική περιουσία και δικαίωμα του καθενός είναι να συμμετέχει σε συλλογικές περιουσίες. Δεν έχουν δικαίωμα οι Εβραίοι να κληροδοτούν τις περιουσίες τους όπου θέλουν; Αν οι πλούσιοι Εβραίοι θέλουν ν' αφήνουν τις περιουσίες τους στην κοινότητά τους, γιατί θα μπορούσε αυτό να ήταν παράνομο; Μπορεί να είναι ανήθικο απέναντι στον λαό που τους φιλοξενεί, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση παράνομο. Πού βρίσκεται λοιπόν η παρανομία και η αντισυνταγματικότητα; Η αντισυνταγματικότητα βρίσκεται στο δικαίωμα της κοινότητας να κληρονομεί και την περιουσία που δεν της έχει κληροδοτηθεί με απευθείας εντολή του κληροδότη.

Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα και η βλακεία των Εβραίων. Για να μην χάσουν ακόμα και το παραμικρό κέρδος, έβαλαν μια "βόμβα" στα θεμέλια της κοινότητάς τους. Για να μην χάσουν τις περιουσίες των Εβραίων, οι οποίοι λόγω διωγμού δεν πρόλαβαν ή ελλείψει κληρονόμων δεν μπόρεσαν να τις μεταβιβάσουν σε Εβραίους, θέλησαν και κατάφεραν να τις γλιτώσουν από τη δήμευση. Αυτό όμως είναι προνόμιο, γιατί οι περιουσίες αυτού του είδους δημεύονται και αποδίδονται στο κοινωνικό σύνολο.

Εξαιτίας αυτού του προνομίου παραβιάζουν το σύνταγμα. Γιατί; Γιατί μία περιουσία, που με βάση τον νόμο ανήκει στο κοινωνικό σύνολο, αυτοί κατορθώνουν και την κάνουν περιουσία της κοινότητάς τους. Μία δημόσια περιουσία την κάνουν ιδιωτική. Αυτό όμως είναι πέρα για πέρα παράνομο, γιατί η απόκτηση περιουσίας, που γίνεται με προνομιακό τρόπο, δίνει υπεροχή στον κάτοχό της κι αυτό είναι αντισυνταγματικό.

Για να καταλάβει ο αναγνώστης αυτήν την αντισυνταγματικότητα, που απειλεί την ισότητα μεταξύ των πολιτών, θα πούμε το εξής. Μέσα σε μια ευνομούμενη κοινωνία —και για το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας— υπάρχουν κάποιοι νόμοι κοινά αποδεκτοί, οι οποίοι βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία της και ευνοούν τα συμφέροντα του κάθε πολίτη. Ένας τέτοιος νόμος αφορά και το κεφάλαιο που για τον οποιοδήποτε λόγο μένει "ορφανό".

Το κεφάλαιο αυτής της μορφής το κληρονομεί το ίδιο το κράτος. Γιατί; Γιατί με την ενέργεια αυτήν θα επωφεληθεί η ίδια η κοινωνία. Από αυτήν την κληρονομιά θα ευνοηθεί το κοινωνικό σύνολο. Από ένα "ορφανό" οικόπεδο μπορεί να γίνει μια πλατεία, που θα ευνοήσει τους κατοίκους μιας πόλης. Από ένα "ορφανό" σπίτι μπορεί να δημιουργηθεί ένας πολιτιστικός χώρος, που επίσης θα ευνοήσει τους πολίτες. Επίσης, αυτή η κληρονομιά μπορεί κάλλιστα να πουληθεί και με τα χρήματα αυτά να χτιστεί, για παράδειγμα, ένα νοσοκομείο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι με βάση αυτόν τον νόμο το "ορφανό" κεφάλαιο όχι μόνον δεν δημιουργεί πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο, αλλά αντίθετα το ευνοεί. Όταν λοιπόν οι Εβραίοι κατοικούν σε ένα κράτος, ευνοούνται ως πολίτες από αυτόν τον νόμο. Ευνοούνται από το κεφάλαιο των νεκρών αλλοεθνών που τους φιλοξενούν. Το αντίθετο όμως γίνεται; Ευνοούνται οι λαοί που τους φιλοξενούν από τους νεκρούς Εβραίους;

Θα γίνει ποτέ μια πλατεία ή μια βιβλιοθήκη εξαιτίας της περιουσίας ενός Εβραίου που πέθανε, χωρίς να έχει κληρονόμους; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί την περιουσία του θα την κληρονομήσει αυτόματα —και μάλιστα χωρίς αυτή να φορολογηθεί— η εβραϊκή κοινότητα. Κάπως έτσι αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι Εβραίοι. Τα δικά σας είναι κοινά, ενώ τα δικά μας όχι. Αυτοί θ' απολαμβάνουν τους καρπούς των ορφανών κληρονομιών των άλλων, αλλά δεν θα γίνεται το ίδιο με τις δικές τους κληρονομιές.

Το πραγματικό όμως πρόβλημα δεν προκύπτει από αυτήν την υποκριτική συμπεριφορά τους. Προκύπτει από τις συνέπειές της. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αυτή η παράνομα αποκτημένη κι αφορολόγητη περιουσία δημιουργεί πρόβλημα συνταγματικότητας. Γιατί; Γιατί το κληρονομηθέν κεφάλαιο ως τέτοιο παράγει κέρδος. Το κέρδος αυτό είναι που παραβιάζει την ισονομία και την ισοπολιτεία.

Γιατί; Γιατί ο κάθε Εβραίος στη χώρα όπου γεννιέται ξεκινάει με πλεονέκτημα έναντι του γηγενή. Υπάρχει πλεονέκτημα, όταν μια κοινότητα διαχειρίζεται κεφάλαιο. Γιατί; Γιατί τα κέρδη αυτού του κεφαλαίου μπορούν και δίνουν υπεροχή σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Το κεφάλαιο του Γάλλου, που πέθανε χωρίς κληρονόμους, προσφέρει ένα γενικό κέρδος και υλικά ασήμαντο στον μέσο Γάλλο. Αντίθετα από το κεφάλαιο του αντίστοιχου Εβραίου, που παρανόμως δεν δημεύεται και παρανόμως δεν φορολογείται, προκύπτει τεράστιο κέρδος για τον μέσο Εβραίο.

Γιατί; Γιατί από τα κέρδη του μπορεί ένας νεαρός Εβραίος να εξασφαλίσει μια υποτροφία και να σπουδάσει. Από τα κέρδη του ένας Εβραίος έμπορος μπορεί να εξασφαλίσει ένα προνομιακό δάνειο. Από τα κέρδη του μπορεί μια εβραϊκή συντεχνία να εξασφαλίσει τους πόρους, για να κάνει μια διαφημιστική εκδήλωση μεγάλης σημασίας. Για ποια ισονομία και ισοπολιτεία μιλάμε, όταν οι Εβραίοι πολίτες της κάθε χώρας εξασφαλίζουν κεφάλαιο που δεν τους ανήκει και τους δίνει πλεονέκτημα;

Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι ακριβώς περιγράφουμε; Οι Εβραίοι, εξαιτίας της απληστίας τους και του θράσους τους, παραβιάζουν το σύνταγμα της κάθε χώρας που τους φιλοξενεί. Για να το καταφέρουν αυτό, υπέπεσαν σε τρομερά σφάλματα. "Δήλωσαν" ξένοι, "δήλωσαν" ονομαστικά ποιοι είναι και τέλος "δήλωσαν" πώς αντιλαμβάνονται τους ιθαγενείς και το σύνταγμά τους.

Ποιος λοιπόν θα κατηγορήσει τον λαό που θα θελήσει να τους απελάσει; Ποιος θα τολμήσει να τον κατηγορήσει για αδικία και ρατσισμό, αν κινηθεί εναντίον τους; Πόσο μάλλον αν οι "κλωτσιές" που θα φάνε θα γίνουν με βάση τη σιωνιστική λογική και μεθοδολογία. Ο οποιοσδήποτε λαός δηλαδή μπορεί να ζητήσει από τις υπηρεσίες του Ισραήλ όλη την επιχειρηματολογία και τις πρακτικές που συνοδεύουν την αντιπαλαιστινιακή πολιτική από το επίσημο Ισραήλ. Την επίσημη σιωνιστική αντιμειονοτική πολιτική η οποία ακολουθείται εις βάρος αυτών, που ένα σιωνιστικό κράτος θεωρεί ότι απειλούν τα συμφέροντα των πολιτών του.

Τι κάνει το Ισραήλ εις βάρος αυτών που θεωρεί ξένους, ύποπτους και επιζήμιους για το κράτος και τους πολίτες του; Τους απελαύνει; Τους αφαιρεί την ιδιοκτησία των σπιτιών τους; Τα γκρεμίζει; Τους παίρνει τα χωράφια; Τους αφαιρεί τις άδειες λειτουργίας εμπορικών καταστημάτων; Αν ένας χριστιανικός λαός ζητήσει από το κράτος του να κάνει τα ίδια εις βάρος των ξένων και παρασιτικών Εβραίων, τι θα κάνουν αυτοί; Θα αρχίσουν τα "κλάματα" και τα επιχειρήματα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Και πώς θα το κάνουν αυτό, όταν το σύνολο των πρακτικών που θα υφίστανται θα είναι πιστή αντιγραφή δικαστικών αποφάσεων του ίδιου του Ισραήλ;

Το ακόμα χειρότερο βέβαια γι' αυτούς θα είναι ν' αντιγράψουμε το σύνολο των αντιμειονοτικών πρακτικών του "πολιτισμένου" Ισραήλ. Ν' αντιγράψουμε για παράδειγμα τις πρακτικές του, προκειμένου ν' ανακαλύψει και να εκδιώξει τους εχθρούς τους. Εμείς, εξαιτίας του πολιτισμού μας, αναζητούμε νομικά "παραθυράκια" και μιλάμε για εκτροπή της δημοκρατίας, κάθε φορά που παραβιάζονται πληροφορίες που αφορούν τα προσωπικά δεδομένα.

Τι θα γίνει αν αντιγράψουμε τον "πολιτισμό" του Ισραήλ; Πολύ πριν τους διώξουμε, θα τους γκετοποιήσουμε. Όποιος από αυτούς θα τολμήσει ν' αντιπροσωπεύσει τα συλλογικά συμφέροντά τους, θα τον ονομάζουμε "τρομοκράτη" θα τον δικάζουμε και θα τον καταδικάζουμε μόνοι μας και μετά θα στέλνουμε μισθοφόρους δολοφόνους για να τον εξοντώνουν. Όποιος αρνείται ν' αποκαλύψει την εθνικότητά του, θα βασανίζεται. Με βάση το νομικό καθεστώς του "πολιτισμένου" Ισραήλ είναι θεμιτό μέσο ο βασανισμός, προκειμένου να εκμαιευτεί μια πληροφορία. Όποιος αρνείται, ακόμα και με βασανισμό να συνεργαστεί, θα "ποτίζεται" με ισραηλινής παρασκευής χημικά και θα απελευθερώνεται, για να πάει μετά από μερικές μέρες να πεθάνει στο σπίτι του. Αυτός είναι ο "πολιτισμός" αυτών που έγιναν πλούσιοι, καταγγέλλοντας τη βαρβαρότητα.

Τι θα γίνει λοιπόν, αν κάνει κάποιος εις βάρος των Εβραίων αυτά τα οποία κάνουν οι ίδιοι εις βάρος των Παλαιστινίων; Θα τολμήσουν να τον αποκαλέσουν φασίστα ή ναζιστή; Γιατί; Επειδή αντιγράφει τις πολιτικές του "δημοκρατικού" Ισραήλ; Αυτοί δεν είναι που ισχυρίζονται ότι το Ισραήλ είναι ένα δίκαιο και πολιτισμένο κράτος; Αυτοί δεν είναι που υποστηρίζουν την πολιτική του "δημοκράτη" Σαρόν; Αυτοί δεν είναι που ισχυρίζονται ότι νομιμοποιούνται ως λαός να προστατεύσουν με όλα τα μέσα τα εθνικά τους συμφέροντα;

Είναι δυνατόν οι πανομοιότυπες πρακτικές άλλους να τους χαρακτηρίζουν ως άδικους φασίστες και άλλους ως "δίκαιους" δημοκράτες που πολεμάνε την τρομοκρατία; Είναι δυνατόν να υπάρχουν "πολιτισμένοι" βασανιστές και σε τι μπορούν να διαφέρουν από τους βάρβαρους συναδέρφους τους; Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε συνεχώς για βλακεία και πλεονεξία. Από βλακεία οι άπληστοι Εβραίοι δημιούργησαν μόνοι τους τις συνθήκες για να εκδιωχθούν από όλα τα κράτη.

Αυτά όλα τα προφανώς παράνομα οι λαοί οι οποίοι φιλοξενούν τους Εβραίους δεν τα γνωρίζουν. Αν τα γνώριζαν, είναι βέβαιον ότι θα τους έδιωχναν με τις "κλωτσιές" πολλά χρόνια πριν. Ενώ όμως οι λαοί δεν τα γνωρίζουν, τα γνωρίζουν οι ίδιοι οι Εβραίοι. Οι ίδιοι οι Εβραίοι γνωρίζουν ότι στο νομικό επίπεδο είναι παράνομοι ξένοι μέσα στις χώρες όπου τους φιλοξενούν. Γνωρίζουν την αδυναμία τους στο επίπεδο αυτό. Γνωρίζουν ότι η θέση τους είναι επισφαλής, αν κάποιος κατορθώσει κι αποδείξει ότι ζουν παρασιτικά κι αντεθνικά στα κράτη όπου φιλοξενούνται. Ακριβώς, επειδή τα γνωρίζουν όλα αυτά, θέλησαν ν' αμυνθούν, για να μπορούν να επιβιώσουν επί μακρόν μέσα στα κράτη όπου "λαθροβιούν" παρασιτικά;

Τι έκαναν; Τα γνωστά εβραϊκά "κόλπα" του "κοσμοπολιτισμού", του "ανθρωπισμού" κλπ.. Αυτούς που αδικούν θέλησαν να τους αδικήσουν ακόμα πιο πολύ. Να τους αδικήσουν σ' εκείνον τον βαθμό, που θα τους καταστήσουν απόλυτα ακίνδυνους. Πώς το κατάφεραν αυτό; Με τον εξής απλό "κοσμοπολίτικο" και "ανθρωπιστικό" τρόπο. Γνωρίζοντας οι ίδιοι ότι στα κράτη μέσα στα οποία κατοικούν είναι "ξένοι", για να μην είναι μόνοι τους, έφεραν κι άλλους "ξένους". Αντέγραψαν τις πρακτικές που εφάρμοσαν στην ηττημένη Γερμανία. Ό,τι έκαναν κάποτε εις βάρος της Γερμανίας, σήμερα επιχειρούν να το κάνουν εις βάρος όλων των κρατών που τους φιλοξενούν.

Εβραίοι "κρύβονται" πίσω από τα τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα των φτωχών του λεγόμενου "τρίτου κόσμου". Εβραίοι τα "ενθαρρύνουν" και Εβραίοι κατηγορούν τα κράτη που ακολουθούν αντιμεταναστευτικές πολιτικές. Εβραίοι πιέζουν τις κυβερνήσεις να χρηματοδοτήσουν όλες εκείνες τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που "πουλάνε" κοινωνική "ευαισθησία" και οι οποίες προπαγανδίζουν το πολυπολιτισμικό μοντέλο. "Ευαίσθητοι" Εβραίοι ήταν οι αρχικοί χρηματοδότες και ιδρυτές των περισσοτέρων από αυτές τις οργανώσεις. Τις οργανώσεις, που προσπαθούν να πείσουν τους λαούς ότι πρέπει ν' ανοίξουν τα σύνορά τους στους οικονομικούς μετανάστες.

Τις οργανώσεις, που βρήκαν εύκολα συμμάχους ανάμεσα στα νεόπλουτα κουτορνίθια του σοσιαλισμού και της αριστεράς και τα οποία νομίζουν ότι κάνουν ανθρωπιστική πολιτική, ευνοώντας τους ξένους εις βάρος των γηγενών. Τα κουτορνίθια, που δεν βλέπουν ότι αυτοί οι οποίοι τους "πατρονάρουν" είναι οι ίδιοι που δημιουργούν τους φτωχούς και τους οποίους οι ίδιοι ελεούν εις βάρος των λαών που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν. "Ψιλά γράμματα" για κάποιον που μια ζωή ζει πλούσια, χωρίς να δουλεύει, επειδή για μία νύχτα φώναζε "εδώ πολυτεχνείο".

Τι επιδιώκουν οι Εβραίοι μέσα από αυτήν την πολιτική; Ό,τι επιδίωκαν και στη Γερμανία. Να αποδυναμώσουν τους λαούς, που σε κάποια στιγμή μπορεί να τους απειλήσουν. Στόχος τους είναι να καταστρέψουν κυρίως την έννοια της "πατρίδας". Επιδιώκουν να αποσυνδέσουν τους λαούς από την "ιδιοκτησία" τους. Γιατί; Γιατί η ιδιοκτησία συνδέει έναν άνθρωπο ή έναν λαό με έναν συγκεκριμένο χώρο τον οποίο ονομάζει πατρίδα του. Γιατί σε μια κατάσταση, στην οποία ισχύει το γνωστό …"όπου γη πατρίς", το πλεονέκτημα θα το έχουν οι επί αιώνες "περιπλανώμενοι". Σε μια παγκόσμια κοινωνία απάτριδων το πλεονέκτημα θα το έχουν οι επαγγελματίες απάτριδες.

Έχοντας αυτόν τον συγκεκριμένο στόχο, προσπαθούν να εξαλείψουν το σύνολο των παραμέτρων που δρουν αρνητικά για τον σχεδιασμό τους. Μια τέτοια παράμετρος είναι και η έννοια η πατρίδας και ότι αυτήν συνεπάγεται. Γι' αυτόν τον λόγο αγωνίζονται να αλλοιώσουν τις πληθυσμιακές συνθέσεις των πάλαι ποτέ ομοιογενών εθνικών κρατών που τους φιλοξενούν. Αγωνίζονται να βάλουν "νόμιμους" ξένους μέσα στα κράτη, ώστε να δημιουργήσουν κοινό μπλοκ συμφερόντων μ' αυτούς. Να δημιουργήσουν τεράστιες μειοψηφίες που ο χώρος στον οποίο φιλοξενούνται δεν θα είναι πατρίδα τους. Αγωνίζονται να αναγκάσουν τα κράτη να νομοθετήσουν υπέρ των ξένων, ώστε μαζί μ' αυτούς να επωφεληθούν και οι τοπικές εβραϊκές κοινότητες.

Αυτή η νομοθεσία για τα συνταγματικά δικαιώματα των ξένων μέσα στην κάθε εθνική κοινωνία είναι η τελευταία ελπίδα των Εβραίων για παραμονή τους μέσα στην κάθε χώρα που λεηλατούν. Μέσα στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής επιχειρείται ταυτόχρονα και η οικονομική εξαθλίωση των λαών. Πώς γίνεται αυτό; Εβραίοι είναι αυτοί οι οποίοι δημιουργούν το νομικό πλαίσιο της Νέας Τάξης. Ένα νομικό πλαίσιο, που αφήνει τους λαούς στο έλεος των πολυεθνικών και των πλουσίων αυτού του κόσμου.

Εξαιτίας αυτού του πλαισίου, επιτρέπεται σήμερα ό,τι επί αιώνες απαγορευόταν από τις "κλειστές" και προστατευτικές για τους λαούς εθνικές πολιτικές. Επιτρέπεται η ιδιοκτησία ξένων μέσα στην κάθε χώρα. Επιτρέπεται σε ξένους να αγοράζουν εθνικά κεφάλαια μείζονος στρατηγικής σημασίας. Επιτρέπεται σε ξένους να κατοικούν και να εργάζονται όπου θέλουν. Γιατί; Για να δημιουργηθεί μέσα σε κάθε χώρα μια τεράστια και οικονομικώς πανίσχυρη μειονότητα ξένων με δικαιώματα και ιδιοκτησία και η οποία θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τους τοπικούς Εβραίους. Μια τεράστια μειονότητα ιμπεριαλιστών, η οποία θα κρύβεται πίσω από τα δικαιώματα που θεωρητικά δόθηκαν στους φουκαράδες Κούρδους ή Αφγανούς, για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί ως μετανάστες.

Αυτό ήταν και το ζητούμενο. Συμβαίνει αυτό που σε άλλο σημείο αναφέραμε με τις συμμαχίες αυτών που κλέβουν. Το γεγονός ότι ακόμα και ο πιο φουκαράς μετανάστης βρίσκεται κι εργάζεται σε μία χώρα εις βάρος του τοπικού πληθυσμού, τον κάνει σύμμαχο μ' αυτόν που την λεηλατεί. Ταυτίζεται ο φουκαράς, που απλά επιβιώνει στα όρια της αθλιότητας, με το ιμπεριαλιστικό κτήνος.

Για να είναι ακόμα πιο σίγουροι ότι οι λαοί θα εξουθενωθούν, τους "έφαγαν" και τις αποταμιεύσεις, που αντιπροσώπευαν τους κόπους μιας ζωής. Με τα γνωστά παιχνίδια των χρηματιστηρίων απορρόφησαν τη "ρευστότητα" των λαών κι έβγαλαν στο "σφυρί" τεράστια ποσότητα κεφαλαίου, για να σπεύσουν πολλοί ξένοι μετρίων οικονομικών δυνατοτήτων να την αγοράσουν. Με την πολιτική αυτήν δηλαδή δημιούργησαν και μια μεγάλη μερίδα ξένων μικροϊδιοκτητών, που έχει συμπλέοντα συμφέροντα με τους μεγαλοκλέφτες.

Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά για όλους τους λαούς. Οι γηγενείς μέσα σε κάθε κράτος έγιναν μια "ξεδοντιασμένη" άνεργη πλειονότητα που συντηρείται με επιδόματα και όλοι οι υπόλοιποι ελέγχουν τα πάντα. Οι πλούσιοι ξένοι ελέγχουν το κεφάλαιο, οι απλά ευκατάστατοι ξένοι απέκτησαν από ένα οικοπεδάκι και οι φτωχοί ξένοι είναι οι μόνοι που εργάζονται σε δουλειές "δευτέρας κατηγορίας", εφόσον δεν υπάρχει πλέον παραγωγή στη Δύση.

Η Ελλάδα είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής. Σε μια χώρα των 10.000.000 υπάρχουν 3.000.000 ξένων μεταναστών, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι παράνομοι και ως εκ τούτου εκβιάσιμοι από τους Εβραίους "προστάτες" τους. Ο ελληνικός πληθυσμός είναι άνεργος, φτωχός και λόγω οικονομικών προβλημάτων μαστίζεται από την υπογεννητικότητα. Ένας πληθυσμός που διαρκώς φθίνει οικονομικά και ηλικιακά και του έχουν στερηθεί τα δεδομένα που θα του επέτρεπαν ν' ανακάμψει.

Από την άλλη πλευρά συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα. Οι ξένοι λαθρομετανάστες, ερχόμενοι από την απόλυτη φτώχεια, δέχονται να δουλέψουν οπουδήποτε και υπό οποιουσδήποτε όρους. Εξασφαλίζοντας ακόμα κι αυτό το ταπεινό μεροκάματο του λαθρομετανάστη, που είναι μεγαλύτερο από το επίδομα ανεργίας του νόμιμου γηγενή ανέργου, διαρκώς ισχυροποιούνται οικονομικά, κυριαρχώντας σε μεγάλους τομείς της αγοράς εργασίας. Ταυτόχρονα με την οικονομική ισχυροποίησή τους αναπαράγονται με διαφορετικούς ρυθμούς και σύντομα θ' αρχίσουν —λόγω δύναμης πλέον— όχι απλά να ζητάνε αλλά να απαιτούν δικαιώματα. Οι ξένοι ιδιοκτήτες και άρπαγες του ελληνικού κεφαλαίου με τον τρόπο αυτόν έχουν εξασφαλίσει μια "ασπίδα" κάποιων δεκάδων χιλιάδων ξένων μικροϊδιοκτητών και κάποιων 3.000.000 φτωχών εργαζομένων.

Τι θα κάνουν οι Έλληνες, αν θελήσουν ν' αντιδράσουν σ' αυτήν την πραγματική πλέον "κατοχή"; Θα διώξουν τους Εβραίους ως ξένους, που ευθύνονται γι' αυτήν την "κατοχή"; Πώς θα τους διώξεις, όταν αυτοί θ' αρχίσουν να "κρύβονται" πίσω από τα εκατομμύρια των μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα υπό το ίδιο νομικό καθεστώς. Ακόμα και ρατσιστικές πρακτικές να θελήσεις ν' ακολουθήσεις, τα πράγματα εύκολα γίνονται επικίνδυνα, εφόσον τα υπάρχοντα πληθυσμιακά μεγέθη παραπέμπουν πλέον σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.

Αυτά κατάφεραν οι Εβραίοι μέσα στο σύνολο των δυτικών χωρών. Αλλοίωσαν τις πληθυσμιακές συνθέσεις και, εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη "μάζα" των ξένων, νομοθέτησαν εις βάρος των γηγενών. Όμως, αυτό το οποίο δεν γνωρίζουν είναι ότι για τα πάντα βρίσκονται λύσεις. Γνώσεις και ευφυΐα να έχει κάποιος και θα βρει τη στρατηγική που τον ωφελεί. Θα βρει τη στρατηγική που διασπά τα κοινά συμφέροντα των ξένων "παρασίτων" και των ξένων εργαζομένων.

Αυτοί τι θα κάνουν σε περίπτωση που θα βρεθεί η στρατηγική που θα ευνοεί καί τους γηγενείς καί τους φτωχούς μετανάστες. Αυτοί πού θα πάνε να κρυφτούν, αν τα θύματά τους τα "βρουν" μεταξύ τους. Το "μήνυμα" δόθηκε στη Γαλλία και όσοι έχουν γνώσεις το κατάλαβαν. Οι λαοί, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες —αν πεινάσουν λίγο ακόμα—, είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τη σύγκρουση με τους πάντες.

"Αιφνιδιάστηκαν" λέει οι πάντες με την κατάσταση στη Γαλλία. Γιατί αιφνιδιάστηκαν; Δεν γνωρίζουν την παθολογία του χριστιανισμού; Δεν γνωρίζουν ότι μια χριστιανική κοινωνία, όταν φτάνει στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, πάντα "αρρωσταίνει" με τον ίδιο τρόπο; Οι μόνοι που σίγουρα αιφνιδιάστηκαν ήταν τα κουτορνίθια που παριστάνουν τους "ανθρωπιστές" στις πλάτες άλλων. Τα κουτορνίθια, που παριστάνουν τους σοσιαλιστές ηγέτες και οι οποίοι μέσα από τις νεόκτιστες βίλες τους νομίζουν ότι οι λαοί μπορούν να ζουν πλούσια, μιμούμενοι τους ίδιους. Θεωρούν ότι μπορούν να γίνουν οι ίδιοι πρότυπα ζωής για τους λαούς τους. Όπως αυτοί ζουν εις βάρος των ομοεθνών τους που δουλεύουν, έτσι μπορούν και οι γηγενείς να ζουν εις βάρος των ξένων λαθρομεταναστών που εργάζονται. Να "πουλάνε" ανθρωπισμούς, πολιτισμούς και υπηρεσίες και να κάθονται.

Δυστυχώς για τους Εβραίους, πάνω σ' αυτά τα κουτορνίθια στηρίζονται. Νομίζουν ότι η Ευρώπη, που προκαλούν με τη στάση τους, είναι η Βρετανία, που λειτουργεί ως φιλοεβραϊκός "χαφιές" των ΗΠΑ. Νομίζουν ότι η Ευρώπη, που προκαλούν, είναι οι σοσιαλιστές ηγέτες "ανδρείκελα" που την "κυβερνούν". Οι ηγέτες, που τους "ταΐζουν" οι Εβραίοι και οι οποίοι βολεύουν τα παιδιά τους στις πολυεθνικές.

Αυτό είναι λάθος. Ευρώπη δεν είναι οι μεγαλοκηφήνες, που πλούτισαν από τον σοσιαλισμό, "πουλώντας" ανθρωπισμό και κοσμοπολιτισμό. Ευρώπη είναι οι λαοί της. Οι πάλαι ποτέ περήφανοι εργαζόμενοι, που σήμερα εξευτελίζονται στις ουρές των ταμείων ανεργίας. Αυτοί που αρχίζουν πλέον κι ανεβάζουν τον χριστιανικό "πυρετό". Ένας "πυρετός", που δεν μπορεί να ελεγχθεί με "ημίμετρα-ασπιρίνες". Ένας "πυρετός", ο οποίος δεν μπορεί να ελεγχθεί επί μακρόν με τις σοφιστείες των "προοδευτικών", που έγιναν πλούσιοι εις βάρος των λαών.

Βαρόμετρα της Ευρώπης είναι η Γαλλία και η Γερμανία. Δύο χώρες κλασικά χριστιανικές, πανίσχυρες και με γνώση τόσο των Αμερικανών όσο και των Εβραίων. Δύο χώρες που έχουν διαφορές να επιλύσουν καί με τους Αμερικανούς καί με τους Εβραίους. Δύο χώρες που, αν λειτουργήσουν ως "οδηγοί" των υπολοίπων, θ' αρχίσουν την "αποκαθήλωση" του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και θ' αρχίσουν να εξάγουν περισσότερους Εβραίους από λάχανα.

Αυτό δεν είναι κάτι το δύσκολο να συμβεί, γιατί οι πανάσχετοι "πλανητάρχες" έχουν αρχίσει ένα μπαράζ βλακείας, που τους αποκαλύπτει. Έχουν αρχίσει από μόνοι τους να βγάζουν τις "μάσκες" του πολιτισμού. Αυτοί, που έγιναν οι "άγιοι" ως …τα "θύματα των θυμάτων", κατηγορούνται για γενοκτονία στη Ζενίν. Αυτοί, που έγιναν οι παγκόσμιοι ηγέτες σαν …οι ακριβοδίκαιοι "κριτές των κριτών", τους υπόσχονται —έναντι ανταλλαγμάτων— να μην γίνει εις βάθος έρευνα για τη γενοκτονία αυτήν.

Μιλάμε για τρομερά πράγματα, εφόσον καί οι δύο αυτοί "συνέταιροι" μπορούν ακόμα και περιφέρονται με ασφάλεια στον Πλανήτη, γιατί υποτίθεται ότι επέβαλαν τους διεθνείς νόμους στη ναζιστική Γερμανία. Τα άχρηστα ζώα δεν μπόρεσαν ούτε για μισό αιώνα ν' αντέξουν να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα. Το Ισραήλ έχει σταθεροποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου ως ένα κράτος χειρότερο της ναζιστικής Γερμανίας και οι Αμερικανοί έχουν ταυτιστεί με την αδικία και την υποκρισία.

Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε τους Εβραίους παντελώς βλάκες. Ενώ είχαν από την αρχή σκοπό να κάνουν αθλιότητες, προκειμένου να πλουτίσουν, δεν φρόντισαν να καλύψουν έστω και νομικά τους εαυτούς τους. Οι πιο διάσημοι δικηγόροι του κόσμου έκαναν το πιο τρομερό νομικό σφάλμα στην ιστορία του συστήματος εξουσίας. Αυτό το σφάλμα είναι που θα "πληρώσουν". Αυτό το σφάλμα, το οποίο πραγματοποίησαν εξαιτίας της απληστίας τους. Για τα λίγα "ορφανά" οικόπεδα των Εβραίων που μετακινήθηκαν, δεν εξασφάλισαν νομικές άμυνες. Εξάντλησαν την ευφυΐα τους, για να επιβάλουν σε όλα τα κράτη τη νέα μεταναστευτική πολιτική και την ίδια ώρα δεν έχουν το νομικό οπλοστάσιο για να την εκμεταλλευτούν.

Μετακίνησαν δεκάδες εκατομμύρια "ξένων" και δεν μπορούν να ταυτιστούν μ' αυτούς, ώστε νομικά να δημιουργήσουν κοινό μπλοκ συμφερόντων. Γιατί; Γιατί όποιος λαός κινηθεί εναντίον των "ξένων" Εβραίων, μπορεί νομικά να τους διαχωρίσει από τους υπόλοιπους. Μπορεί με νομικά μέσα να διασπάσει το ενιαίο μπλοκ των ξένων. Αυτό είναι εύκολο να το επιτύχει κάποιος, αν γνωρίζει τους νόμους. Πώς; Με τον εξής απλό τρόπο. Νομικά είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να κινηθείς εναντίον "ξένων" οι οποίοι λειτουργούν αντισυνταγματικά και αντεθνικά από το να στραφείς εναντίον όλων των ξένων. Άλλο πράγμα είναι να θέλεις να διώξεις τους Εβραίους ως ξένα παράσιτα και άλλο πράγμα να θέλεις να διώξεις όλους τους ξένους γενικά.

Τους Εβραίους τους διώχνεις με την αιτιολογία ότι είναι ξένοι, οι οποίοι δεν σέβονται το σύνταγμα και λειτουργούν εις βάρος όλου του λαού που κατοικεί σε ένα κράτος. Αυτοί οι παράνομοι ξένοι δεν έχουν σχέση με τους ξένους λαθρομετανάστες. Αυτούς που εργάζονται και σέβονται το σύνταγμα. Αυτούς που αγωνίζονται ν' αποκτήσουν τα δικαιώματα των γηγενών και άρα να θέσουν τους εαυτούς τους υπό τους νόμους του συντάγματος. Αυτούς που, όταν αποκτήσουν τα δικαιώματα που ονειρεύονται, θα είναι επίσης θύματα των Εβραίων. Αν το αντιληφθεί αυτό ο αναγνώστης, θα καταλάβει ότι είναι απλά θέμα νομικών διαδικασιών να απελαθούν όλοι οι Εβραίοι από όλα τα κράτη, φορώντας μόνον τα "εσώρουχά" τους.

Επειδή τα πράγματα είναι δυνατόν σε σύντομο χρονικό διάστημα να εξελιχθούν ραγδαία εις βάρος των Εβραίων, αυτό που λέει ο γράφων είναι το εξής: Ό,τι αφορά το μέλλον τους, θα εξαρτηθεί από τη σημερινή στάση τους απέναντι στους λαούς. Τη στάση που θα κρατήσουν σήμερα που είναι πανίσχυροι και όχι όταν θ' αρχίσουν να τους "σέρνουν" οι λαοί στους δρόμους. Τη στάση που θα κρατήσουν σήμερα που γελάνε εις βάρος των πάντων και όχι όταν θ' αρχίσουν να κλαίνε εξαιτίας των πάντων.

Αν θέλουν να ελπίζουν στη στοιχειώδη επιβίωση, που σύντομα θα φαντάζει πολυτέλεια γι' αυτούς, θα πρέπει να κινηθούν πρώτοι και να προηγηθούν των εξελίξεων. Ας κάνουν μόνοι τους απολογισμό του ρόλου τους κι ας ζητήσουν εγκαίρως συγνώμη από τους λαούς. Ας μην ελπίζουν στην προστασία των Αγγλοσαξόνων, γιατί κι αυτοί δεν είναι πολύ καλύτεροι απ' αυτούς. Οι Αγγλοσάξονες σίγουρα δεν θα έχουν καμία διάθεση να πολεμήσουν όλον τον κόσμο για τους Εβραίους. Τόσο το "παρελθόν" τους όσο και η ιστορία τους δείχνει ότι υποστηρίζουν κάποιον μόνον για όσο διάστημα αυτός τους είναι χρήσιμος. Οι Εβραίοι δηλαδή καλά θα κάνουν να μην στηρίζονται και πολύ στους Αγγλοσάξονες, γιατί είναι θέμα χρόνου, όταν δυσκολέψουν τα πράγματα, να την "πατήσουν". Όπως τους στήριξαν, όταν τους είχαν ανάγκη, έτσι θα τους εγκαταλείψουν, αν τους αντιληφθούν ως επικίνδυνο "φορτίο".

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ας σκεφτούν οι Εβραίοι τις πιθανότητες επιβίωσής τους υπό τις παρούσες συνθήκες κι ας επενδύσουν το μέλλον τους εκεί όπου υπάρχει πιθανότητα να εξασφαλιστεί. Ο γράφων λέει ότι αυτό το οποίο πρέπει να κάνουν είναι ν' αλλάξουν την τακτική τους απέναντι στους Παλαιστίνιους και τους Άραβες γενικότερα. Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, γιατί δεν έχουν ελπίδες να επιβιώσουν μέσα στα κράτη, που τα "πούλησαν" επανειλημμένως.

Οι Εβραίοι σύντομα θ' αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα κράτη που τους φιλοξενούν. Είτε με τις "κλωτσιές" είτε με τις "καρπαζιές", θα φύγουν, γιατί οι λαοί δεν πρόκειται να τους συγχωρήσουν τίποτε απολύτως. Από τη στιγμή που υπάρχει πλέον και το κράτος του Ισραήλ, δεν θα καθίσουν καν να σκεφτούν οι λαοί την εκ νέου τιμωρία των Εβραίων μέσω των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Οι Εβραίοι έκαναν το λάθος και ίδρυσαν το κράτος του Ισραήλ και αυτό από μόνο του απειλεί τις συνθήκες μονιμότητάς τους μέσα στα κράτη που τους φιλοξενούν.

Μέχρι τώρα παρέμεναν αναγκαστικά μέσα σ' αυτά, γιατί οι λαοί που τους μισούσαν δεν μπορούσαν να τους "ξεφορτωθούν". Μπορούσαν να τους τιμωρήσουν, αλλά όχι να τους διώξουν. Από τη στιγμή που υπάρχει το Ισραήλ, τέτοιο πρόβλημα δεν υπάρχει. Το μέλλον των Εβραίων βρίσκεται εκεί όπου ξεκίνησε το παρελθόν τους. Δεν υπάρχει άλλος χώρος στον πλανήτη, που να είναι διατεθειμένος να τους φιλοξενήσει. Όταν όμως είσαι Εβραίος, άπληστος και κακός, δεν έχεις ούτε ένα ευνοϊκό στοιχείο που να σε βοηθάει.

Πώς θα ελπίζουν οι Εβραίοι σε ένα μέλλον στη Μέση Ανατολή, όταν είναι "μαλωμένοι" με όλον τον κόσμο γύρω από το Ισραήλ; Οι Άραβες, με βάση την μέχρι τώρα στάση των Εβραίων, όχι απλά δεν τους θέλουν στη "γειτονιά" τους, αλλά να τους "πιουν" το αίμα δεν χορταίνουν. Τι μέλλει γενέσθαι δηλαδή; Ο γράφων έχει να προτείνει το εξής: Οι Εβραίοι, αφού δεν μπόρεσαν ως άνθρωποι να εξασφαλίσουν δωρεάν την αγάπη των Αράβων, ας εξαγοράσουν τουλάχιστον την ανοχή τους, για να κερδίσουν τον χρόνο, ώστε να ξαναδοκιμάσουν για την αγάπη.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οι Εβραίοι σήμερα —και άρα πριν αρχίσει να επιδεινώνεται η κατάσταση γι' αυτούς στη Δύση— ας στραφούν προς την Ανατολή. Τα γερμανικά χρήματα, που έτσι κι αλλιώς σύντομα θα τους ζητηθούν να τα επιστρέψουν, ας τα χαρίσουν οι ίδιοι νωρίτερα στους λαούς του Ισλάμ, για ν' αναπτυχθούν. Αυτά τα χρήματα δεν τα έχει ανάγκη ούτε η Δύση ούτε οι λαοί της. "Μυαλό" χρειάζονται περισσότερο οι χριστιανοί της Δύσης και όχι χρήματα.

Αυτό που λέμε δηλαδή είναι ότι θα πρέπει να "εκμεταλλευτούν" έναν πλούτο, που έτσι κι αλλιώς είναι χαμένος γι' αυτούς. Σε μια τέτοια περίπτωση κανένας δεν θα τους κατηγορήσει, γιατί θα βοηθήσουν πραγματικά φτωχούς ανθρώπους, που έχουν ανάγκη βοήθειας. Έχουν συμφέρον να βοηθήσουν το Ισλάμ, γιατί σύντομα θα "ψάχνουν" χώρο για να ζήσουν και δεν θα βρίσκουν τίποτε. Θα παρακαλάνε τους λαούς να τους ξαναβάλουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κι αυτοί θα αρνούνται. Θα τους παρακαλάνε να τους επιβάλουν ποινή, που θα τους επανεντάσσει στις κοινωνίες ως "καθαρούς" και οι λαοί θα αρνούνται. Θα τους στέλνουν με τη βία σε ένα πολιορκημένο από τους Άραβες Ισραήλ και εκεί θα είναι χειρότερα ακόμα και από το πιο σκληρό στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Οι Εβραίοι σήμερα θα πρέπει ν' αποφασίσουν μόνοι τους, αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν. Τα πράγματα έχουνε φτάσει στα όρια. Δεν βρισκόμαστε σήμερα σε ένα κρίσιμο "σταυροδρόμι", που δίνει παράταση ζωής μέσω μιας έστω και δύσκολης "πορείας". Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο, που στο τέλος του υπάρχει μόνον ο θάνατος. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει με την "αρρώστια" της. Δεν μπορεί να "αποθεραπεύεται" προσωρινά μέσω ενός πολέμου, όπως έκανε στο παρελθόν.

Η τεχνολογική πρόοδος στον τομέα των όπλων μαζικής καταστροφής έχει κάνει τον πόλεμο απαγορευτική μέθοδο "αποθεραπείας". Αν αρχίσουν οι άνθρωποι να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, κανένας δεν γνωρίζει ποιος θα κάνει το μεγάλο "σφάλμα". Το "σφάλμα" που θα καταστρέψει ταυτόχρονα καί τον άνθρωπο καί το περιβάλλον του. Όταν και ο τελευταίος τρομοκράτης μπορεί εύκολα να βρει πυρηνικά όπλα, ευνόητο είναι ότι το ίδιο μπορεί να κάνει και ένα κράτος, που θα βρεθεί στα όρια της απελπισίας. Ευνόητο είναι ότι τα πράγματα δεν μπορούν να λειτουργήσουν με τον "παραδοσιακό" αιματηρό τρόπο.

Η ανθρωπότητα —και κυρίως ο πανίσχυρος χριστιανικός κόσμος, που διαχειρίζεται την κοσμοκρατορία— σύντομα θ' αναγκαστεί από τις συνθήκες να πάρει την απόφαση της τελικής "αποθεραπείας". Από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να "ξεφορτωθεί" με κάθε τρόπο τον "καρκίνο" που επιβαρύνει την "αρρώστιά" του. Θα αναγκαστεί, ακόμα και με τη βία, να "ξεφορτωθεί" τους Εβραίους, που επιβαρύνουν την κοινωνική του λειτουργία.

Εκ των δεδομένων δηλαδή, αν είναι έξυπνοι οι Εβραίοι —πριν οι χριστιανοί αποφασίσουν να επιλύσουν το "εβραϊκό ζήτημα"— θα πρέπει από μόνοι τους να πάψουν να είναι "ζήτημα". Οι Εβραίοι θα πρέπει ν' αποφασίσουν αν θα γίνουν επιτέλους πραγματικοί άνθρωποι ή θα αγωνιστούν να επιβιώσει ο εβραϊκός ανθρωπότυπος, που τους καθιστά μονίμως τα κερδοσκοπικά "σκουπίδια" της κάθε κοινωνίας.

Οι εποχές, που ο "καρκίνος" κρυβόταν εκ του ασφαλούς μέσα στα "άρρωστα" εθνικά κράτη, παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Σε λίγο καιρό η Ρώμη δεν θα μπορεί να τους προστατεύσει αποτελεσματικά, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι δεν μπορούν οι λαοί να τους "ξεφορτωθούν". Οι εποχές, που η Ρώμη έκανε ό,τι ήθελε μέσα στον χριστιανικό "οίκο" και "έκρυβε" τα όργανα-σκουπίδια της κάτω από τα εθνικά "χαλιά" ή τους εθνικούς "καναπέδες", πέρασαν. Σήμερα υπάρχει το κράτος του Ισραήλ. Οι Εβραίοι σύντομα θα κληθούν ν' αποφασίσουν αν θα γίνουν πραγματικοί άνθρωποι και αν θα κάνουν το Ισραήλ ένα πραγματικά ανθρώπινο και πολιτισμένο κράτος.

Αν αποφασίσουν να φερθούν ως "σκουπίδια" και θελήσουν αυτό το κράτος να το κάνουν "σκουπιδοτενεκέ", θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η μοίρα των "σκουπιδοτενεκέδων" είναι να καίγονται μαζί με το περιεχόμενό τους. Οι Εβραίοι λοιπόν είναι αυτοί οι οποίοι κρατάνε τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια. Εμείς απλά θα περιμένουμε τις αποφάσεις τους και θα προσαρμοστούμε πάνω σ' αυτές.

Αυτή η προσαρμογή βέβαια έχει σχέση μόνον με τον απλό εβραϊκό λαό και όχι με τα "γουρούνια" που τον κυβερνούν. Αυτά τα "γουρούνια" θα πρέπει να τα σύρει η ανθρωπότητα στα διεθνή δικαστήρια, για να τα δικάσει για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Όλο το μίσος της θα πρέπει να "πέσει" πάνω σ' αυτά. Διακαής μας πόθος είναι να τα δούμε να ακρωτηριάζονται με τις ισραηλινές μεθόδους και τα πτώματά τους να μην θαφτούν, όπως αρμόζει στους ανθρώπους, αλλά να πεταχτούν σε βόθρους, όπως αρμόζει σε μιάσματα.

Όλοι αυτοί οι δολοφόνοι για ένα πράγμα να είναι σίγουροι. Ό,τι και να γίνει, όπως και να γίνει, όσο χρόνο και να χρειαστεί για να γίνει, αυτοί είναι καταδικασμένοι. Όλη η ανθρωπότητα να "σωθεί", αυτοί δεν θα γλιτώσουν. Ακόμα και να θελήσουν να εξαφανιστούν από το "πρόσωπο" της Γης, υπάρχουν άνθρωποι, που είναι διατεθειμένοι να "σκορπίσουν" τις ζωές τους, αναζητώντας τους. Άνθρωποι αποφασισμένοι να τους βρουν, ακόμα και στο "κέρατο της κατσίκας" να κρυφτούν.

Ας συνηθίσουν στην ιδέα ότι άγρυπνα "μάτια" θα τους παρακολουθούν μέρα-νύχτα. Ας συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να γλιτώσουν με καμία δύναμη και για κανέναν λόγο. Για όσο διάστημα θα μένουν ατιμώρητοι οι δολοφόνοι των παιδιών της Παλαιστίνης, πολλοί θα είναι αυτοί οι οποίοι δεν θα κοιμούνται, μέχρι να υπάρξει δικαίωσή τους. Το δωδεκάχρονο παιδί, που εκτέλεσαν μπροστά στις κάμερες, δεν ήταν "ορφανό". Δεν ήταν παιδί κάποιου κατώτερου Θεού, που μπορούν τα ζώα να το εκτελούν χωρίς συνέπειες. Θα πληρώσουν και μάλιστα ακριβά τα εγκλήματά τους.

Ανάμεσα σ' αυτούς τους φανερούς δολοφόνους βάζουμε και όλους τους αφανείς συνενόχους τους. Όλους εκείνους τους Εβραίους, που επιτρέπουν σ' αυτά τα ζώα να σκοτώνουν ανθρώπους. Τους Εβραίους των ΗΠΑ, που "χαράζουν" την "αντιτρομοκρατική" πολιτική των ιμπεριαλιστών φονιάδων. Τους Εβραίους των ΗΠΑ, που πιέζουν τα διεθνή δικαστήρια να "αλληθωρίζουν", κάθε φορά που πέφτουν επάνω σε υποθέσεις Ισραηλινών. Τους Εβραίους όλων των δυτικών κρατών, που κρύβουν την εθνική τους ταυτότητα και οι οποίοι έχουν παρεισφρήσει στους κρατικούς μηχανισμούς των κρατών αυτών και με την ισχύ των θέσεών τους δεν αφήνουν τη γενική κατακραυγή να εκδηλωθεί. Τα ζώα, που "καπελώνουν" τους λαούς και, "φιμώνοντάς" τους, επιτρέπουν στους Ισραηλινούς να συνεχίζουν τις δολοφονίες τους.

Κατάλαβαν κάποιοι "Έλληνες" σε ποιους αναφερόμαστε; Ας προσπαθήσουν να το καταλάβουν πολύ καλά, γιατί αυτοί ειδικά έχουν και την επιπρόσθετη υποχρέωση να ενημερώσουν και τους νεκρούς πατέρες τους για τα "νέα". Ας το καταλάβουν όλοι οι "Έλληνες" πολιτικοί, που αποκρύπτουν εκ του πονηρού την εβραϊκή τους καταγωγή και "πουλάνε" φιλία στους Παλαιστίνιους, "σπρώχνοντάς" τους ακόμα βαθύτερα στην "αγκαλιά" του Ισραήλ. Η ανθρωπότητα είναι θέμα χρόνου να "ξυπνήσει" και ν' απαλλαγεί από τον εφιάλτη της. Αλίμονο στα "φαντάσματα", που είναι υπεύθυνα γι' αυτόν τον εφιάλτη.

Η ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ


Ο Σιωνισμός είναι μια απάνθρωπη, αντίθεη και ρατσιστική ομάδα που αιώνες τώρα παραπλανά όλο τον κόσμο, με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία. Κατά την εξορία των Εβραίων στη Βαβυλώνα και γύρω στο 586, κάποιοι Εβραίοι αναμείχθηκαν με τους Χαλδαίους και μυήθηκαν από αυτούς στην αστρολογία, τον πνευματισμό και τη μαγεία. Έτσι προέκυψε η μαγεία Καμπάλα, το βιβλίο Ταλμούδ και η ομάδα των Φαρισαίων, η οποία επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ το 583 με τους υπόλοιπους Εβραίους. Σιγά σιγά οι Φαρισαίοι, που ονειρεύονταν ότι ο Θεός θα βασίλευε σε όλο τον κόσμο μέσω αυτών και ενός θεϊκού απεσταλμένου (Μεσσία) που θα υπέτασσε τους άλλους λαούς με το σπαθί, απέκτησαν τον έλεγχο των δικαστηρίων και του Μεγάλου Συνεδρίου (Σανχεντρίν), που ίδρυσε το 457 ο Έσδρα. Αυτοί μεθόδευσαν τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού, που δεν ήταν όπως Τον ήθελαν.

Το 70 μ.Χ., με την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, το Σανχεντρίν μεταφέρθηκε στη Γιάμνια, και ο ραβίνος Ιωχανάν έπεισε όλους τους Εβραίους πως αυτό ήταν μια θρησκευτική και διοικητική εξουσία αντιπροσωπευτική όλους του έθνους. Έτσι οι Φαρισαίοι ανέλαβαν ουσιαστικά τη διοίκηση του Εβραϊκού λαού. Αργότερα το Συνέδριο μεταφέρθηκε κατά σειράν στην Τιβεριάδα, τη Βαβυλώνα, την Κωνσταντινούπολη (1680) και τη Θεσσαλονίκη (1880). Μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Έλληνες, μεταφέρεται κατά σειρά στη Μ. Βρετανία, στις Η.Π.Α. και τέλος στο Ισραήλ (1970).

Ο Σιωνισμός στάθηκε πάντα εχθρός του Ελληνισμού, θεωρώντας τον εμπόδιο για την παγκόσμια κυριαρχία, και η εχθρότητα αυτή μεγάλωσε με τον ασπασμό της χριστιανικής πίστης από τους Έλληνες.
Ο Σιωνισμός φέρεται ως δημιουργός ή υποκινητής του Γνωστικισμού (Σίμων ο μάγος), του Αρειανισμού - και άλλων ομάδων και αιρέσεων, με τις οποίες επιχείρησε να νοθεύσει το Χριστιανισμό - του Ισλάμ, που χρησιμοποίησε για να καταστρέψει το Βυζάντιο, και πλήθους ισλαμικών αιρέσεων, όπως οι Φατιμίδες και οι Ασσασίνοι, οι οποίοι δίδαξαν και τους Ναΐτες.

Ακόμα των Ροδόσταυρων, της Μασονίας, των Μαρτινιστών, των Πεφωτισμένων της Βαυαρίας (illuminati), της Θεοσοφικής Εταιρείας, διαφόρων οικονομικών και κοινωνικών θεωριών (Μαρξισμός, αναρχισμός) κ.ά. Με τη Γαλλική Επανάσταση και το μασονικό της σύνθημα "ελευθερία, ισότης, αδελφότης", το οποίο οι ίδιοι οι Σιωνιστές στα "Πρωτόκολλά" τους διακωμωδούν, ανέτρεψαν την παραδοσιακή αριστοκρατία, ώστε η εξουσία να περιέλθει στα χέρια των "κυρίων του χρήματος", δηλαδή των ίδιων.Στη Ρωσία, αφού πρώτα πέτυχαν πλήρη διάβρωση της αυλής δια του Ρασπούτιν, του θεοσοφιστή ψευτοκαλόγερου που έλεγχε την τσαρίνα, άρπαξαν την εξουσία μέσω των μελών του κομμουνιστικού κόμματος, που φαντάζονταν πως... επαναστατούσαν για το καλό του λαού.
Ο Σιωνισμός υποστήριξε τα περισσότερα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, φροντίζοντας μετά να βάλει στο χέρι τους δήθεν "απελευθερωμένους" λαούς με προκατασκευασμένα κόμματα και πολιτικούς, μυστικές υπηρεσίες, δάνεια, μασονικές στοές και άλλες ραδιουργίες. Ως βασικοί υπηρέτες των σχεδίων του Σιωνισμού φέρονται η Αγγλία - έδρα της μασονικής στοάς Mother Lodge - και κατόπιν η Αμερική, που είναι και βασική υποστηρίκτρια του κράτους του Ισραήλ.

Ο Σιωνισμός υποκινεί δια των πρακτόρων του αναρχικές και φασιστικές ομάδες, ώστε ο κοσμάκης να τρομοκρατείται και να ζητά περισσότερο κράτος, περισσότερη καταστολή. Ακόμα προωθεί και στρατιωτικά καθεστώτα. Όμως ο κοινοβουλευτισμός - άσχετος με τη δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων, την επαναστατική εθνοσυνέλευση του '21 και τις δημοκρατικές συνοδικές διαδικασίες της Εκκλησίας - κατορθώνει να επιβάλλει τους πιο εξωφρενικούς νόμους (Shengen), να καταπνίγει τις αντιδράσεις και να εξαπατά με πιο μεγάλη επιτυχία από μια δικτατορία, ενώ ο κόσμος ικανοποιείται με την ψευδαίσθηση των ελεύθερων εκλογών και δεν επαναστατεί.

Ο Σιωνισμός δρα δια της παραπλάνησης. Έτσι, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Χάλυβα δημιούργησε την Ε.Ο.Κ. και κατόπιν την Ενωμένη Ευρώπη, που κανείς δεν διευκρινίζει προς τα που οδεύει. Τέλος, τραγική είναι η παραπλάνηση ακόμα και του εβραϊκού λαού από το Σιωνισμό: οι ίδιοι οι ηγέτες του Σιωνισμού (Τέοντορ Χερτζλ κ.ά) οργάνωσαν με τον Τσάρο και το Χίτλερ τις διώξεις των ομοεθνών τους, ώστε να τους κάνουν θιασώτες της επιστροφής στην Παλαιστίνη και να απαιτήσουν δικό τους κράτος λόγω των διώξεων αυτών, που ποτέ δεν είχαν ως θύματα τους πλούσιους Σιωνιστές... (όπως καταγγέλλουν πολλοί Εβραίοι, βλ. ). Σύμφωνα με τα "Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" τέτοιου είδους θυσίες "για το καλό του συνόλου" είναι ψιλά γράμματα, ενώ ένας θυσιασμένος Εβραίος αξίζει όσο εκατόμβες Χριστιανών μπροστά "στα μάτια του Θεού...".Ο Σιωνισμός δεν είναι αφελής ώστε να αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο.
Αιώνες τώρα εργάζεται μέσω πρακτόρων, που και αυτοί φορούν προσωπείο, κρύβοντας τα σχέδιά τους από τους υφισταμένους τους.

Ο ινδοβουδιστικός μανδύας χρησιμοποιείται, γιατί η μοιρολατρία των θρησκειών αυτών (Κάρμα κ.τ.λ.) δημιουργεί τους τέλειους σκλάβους, όπως αποδεικνύει η περίπτωση της Ινδίας. Ο Ινδοβουδισμός μοιάζει εντυπωσιακά με τις "εσωτερικές", δηλ. μαγικές παραδόσεις της Ευρώπης και την Εβραϊκή Καμπάλα, όχι επειδή πρόκειται περί της αλήθειας, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, αλλά επειδή κοινός διδάσκαλος όλων αυτών είναι ο Εωσφόρος. Άλλο εντυπωσιακό είναι ότι οι ινδουιστικές και πάσης φύσεως νεοεποχίτικες οργανώσεις, που διεκπεραιώνουν την αποβλάκωση των "Γκόϊμ" (μετ. "κτήνη", όλοι οι λαοί πλην των Εβραίων, κατά το Ταλμούδ) για λογαριασμό του Σιωνισμού, προετοιμάζουν τους οπαδούς τους για θρησκευτικό πόλεμο και εκδίδουν βιβλία όπου περιγράφεται η διακυβέρνηση του κόσμου με βάση τις κάστες του Ινδουισμού (Χάρε Κρίσνα) και ολοκληρωτικά μοντέλα φασιστικού τύπου (Νέα Ακρόπολη κ.ά.).

Υποστηρίζεται ότι ο Σιωνισμός έχει εισδύσει στην Παπική Εκκλησία και ελέγχει πλέον εγκληματικές οργανώσεις, όπως η Μαφία, και μέσω αυτών και μυστικών υπηρεσιών, το εμπόριο ναρκωτικών, την τρομοκρατία κι άλλες παράνομες δραστηριότητες....

Όμως δεν έχει νόημα να δείχνεις τον υποκινητή, εάν δεν φροντίζεις η ζωή σου να μην είναι μια κατάφαση σε αυτή την κατάσταση. Οι Χριστιανοί ας βιώνουμε την ειρήνη του Χριστού και την αδιάλειπτη προσευχή, ας δίνουμε στους συνανθρώπους μας την αγάπη, που τόσο λείπει σήμερα. Ας γνωρίζουμε ποια είναι η Ορθόδοξη Πίστη, ώστε να μην πέφτουμε στις πλάνες της "Νέας Εποχής", και να διαφωτίζουμε όσους έχουν τυχόν πέσει, και ας στηρίζουμε κάθε προσπάθεια ενημέρωσης πάνω σε τέτοια θέματα.

Ας μην υποκύπτουμε στον καταναλωτισμό, τη σαρκολατρία, την αποχαύνωση της τηλεθέασης, την αδιαφορία της καθημερινότητας. Ας είμαστε το αλάτι της γης και το φως του κόσμου. Τότε μόνο θα είμαστε αποτελεσματικοί απέναντι σε τέτοια σκοτεινά και απάνθρωπα σχέδια.

Πηγή http://greeknation.blogspot.com