Οταν η Ιστορία παραποιείται …

1
1. Γενικά σχόλια για την Ιστορία

Η λέξη ιστορία, με τη στενή έννοια του όρου - και ίσως την αρχική της έννοια - σήμαινε “… την εκ της εμπειρίας απορρεούσης γνώσην …”, δηλ. όραση, θέα, ακοή, παρατήρηση. Αργότερα η λέξη απέκτησε και διαλεκτικό χαρακτήρα αφού εκτός από την πληροφόρηση και την ανακοίνωση, περιείχε την έννοια της ερωταποκρίσεως και έρευνας.

Η στορία, με τον χρόνο απόκτησε την σημερινή της εκδοχή - έννοια, διευρύνθηκε και τροποποίηθηκε ώστε να περιλάβει την συστηματική διαίρεση και κατάταξη των γνώσεων, μέσα από μεθοδική αναζήτηση κι επισκόπηση γεγονότων και καταστάσεων, που συνέβησαν σ’ ένα τοπικό ή/και χρονικό διάστημα. Με την ειδικότερη έννοια, σκοπός της Ιστορίας είναι η διαπίστωση της σχέσης μεταξύ αιτίων και αιτιατών στον ανθρώπινο βίο και στρέφεται στην εξέταση γεγονότων κοινωνικών, εθνικών, πολιτικών, οικονομικών, κλπ. τα οποία διαμορφώνουν κάθε φορά τις διάφορες εποχές και περιόδους της ιστορίας και ασκούν βασική επίδραση στην ανθρώπινη ζωή και δραστηριότητα.

Η έννοια της λέξεως “ιστορία”, όπως και οι ταυτόσημές της “ίστωρ” και “ιστορώ”, στην αρχή είχαν την έννοια του “ορώ”, “αντιλαμβάνεσθαι” και “νοείν”. Η λέξη “ίστωρ” εμφανίζεται μόνο στον Όμηρο και σημαίνει : γνώστης, μάρτυρας, κριτής και διαιτητής. Στους τραγικούς (Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευρυπίδης) η λέξη χρησιμοποιείται σαν : εξετάζειν, μανθάνειν και γνωρίζειν. Αργότερα, το ρήμα “ιστορώ” σήμαινε: διήγηση, αφήγηση, έκθεση. Πρώτος ο Αριστοτέλης χρησιμοποίησε τους όρους “ιστορικός” και “ιστορικός βίος”. Ο Θουκιδίδης στη θέση της ιστορίας χρησιμοποιεί την λέξη “ξυγγραφή” ενώ ο Ξενοφών τις λέξεις “συγγραφή” και “σύγγραμμα”.

Διακρίνουμε δύο είδη Ιστορίας:

Η Ιστορία της αφηγήσεως
Περιλαμβάνει συνήθως αφήγηση ή απλή παράθεση περιστατικών και γεγονότων, πολλές φορές με υποκειμενική διάθεση
Η Ιστορία κριτικής
Συνήθως αναφέρεται σε μεθοδευμένη συγκέντρωση στοιχείων και πηγών σχετικά με κάποιο περιστατικό ή γεγονός και σε αυστηρή κριτική και εξέταση των σχετικών πηγών. Εφαρμόσθηκε συστηματικότερα στα νεώτερα χρόνια με την παράλληλη ανάπτυξη των άλλων “παράλληλων” επιστημών, όπως είναι η αρχαιολογία, η ανθρωπολογία, γλωσσολογία, κλπ.
Η Ελλάδα κατέχει τα σκήπτρα στην γέννηση και την εξέλιξη της Ιστορίας. Πρώτοι ήταν οι Ίωνες ιστορικοί με κορυφαίο τον Εκαταίο (6ος π.Χ. αιώνας) και το έργο του “Γεννεαλογίαι”. Αλλά οι πλέον γνωστοί ιστορικοί των κλασσικών χρόνων είναι οι: Ηρόδοτος, Θουκιδίδης και Ξενοφώντας (5ος & 4ος π.Χ. αιών.) και αργότερα ο Πολύβιος (3ος π.Χ. αιών.), και πολλοί άλλοι. Το να αναφερθώ στην αξία και το έργο του καθενός ξεχωριστά είναι χάσιμο χρόνου, αφού υπάρχουν τόσα συγγράμματα και διατριβές που μιλούν γι’ αυτούς. Το ίδιο καθαρά μιλούν και τα έργα τους…

Πατέρας της Ιστορίας, κατά γενική ομολογία είναι ο Θουκιδίδης. Πνεύμα διεισδυτικό και ανήσυχο, έγραψε για τους Πελοποννησιακούς Πολέμους (τους πολέμους μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών) με τη μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα, κρίνοντας και ελέγχοντας τις πηγές του, με τέτοιο τρόπο ώστε το ύφος του να αποτελεί παράδειγμα συγγραφής και για τους νεωτέρους και συγχρόνους.

2. Πως εξελίχθηκε και γράφηκε η Ιστορία των νεώτερων χρόνων
Η Δυτική Ευρώπη, μετά τον χωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε Ανατολική με έδρα το Βυζάντιο - Κωνσταντινούπολη και σε Δυτική με έδρα την Ρώμη, και ειδικότερα μετά το σχίσμα των Εκκλησσιών στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησσία και την Καθολική-Παπική Εκκλησσία, έχασε την αίγλη κασι την σημασία της. Η οριστική ρήξη με τον “παλαιό κόσμο” έγινε όταν ο Πάπας προσπάθησε να επαναστήσει την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (και να εδραιώσει την παπική εξουσία) ανακηρύσσοντας αυτοκράτορα της Ρώμης τον Καρλομάγνο! Χωρίς να αναλύσουμε και να εμβαθύνουμε περισσότερο σ’ αυτά, πρέπει να σταθούμε λίγο σ’ αυτό που ακολούθησε την περίοδο αυτή. Γιατί από την εποχή αυτή και μετά (9ος και 10ος μ.Χ αιώνας) ο “μαύρος Μεσαίωνας” κατεπλάκωσε την Ευρώπη για τουλάχιστον 600 χρόνια.

Φεουδαρχισμός, δεσποτισμός, απολυταρχία και καθολικισμός είναι τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν την εποχή αυτή. Όλα αυτά μαζί καθορίζουν μια εποχή, που θεωρείται η σκοτεινότερη για το ανθρώπινο γένος. Στην πραγματικότητα, όλα όσα δημιουργήθηκαν κατά τις ελληνιστικές και ρωμαϊκές περιόδους, κάθε σημείο προόδου και πολιτισμού, χάνονται και περνούν για έλεγχο στα χέρια της Καθολικής εξουσίας-εκκλησίας (του Πάπα). Η εξουσία ασκείται “ελλέω Θεού” από τα όργανα του Πάπα (Ιερή Εξέταση) με θρησκευτικό φανατισμό και μισαλλοδοξία. Τα πάντα πρέπει να συμφωνούν με τον δογματισμό του καθολικισμού και το “αλάθητο” των παπών. Οι τέχνες, τα γράμματα και οι επιστήμες υποτάσσονται στην θέληση της καθολικής εκκλησσίας και στρατεύονται σ’ αυτήν (πλην ίσως φωτισμένων εξαιρέσεων, που αργά ή γρήγορα όμως καταλήγουν στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης ή αναγκάζονται να “τροποποιήσουν” τις απόψεις τους, π.χ. Γαλλιλαίος, Κέπλερ, κλπ). Μέχρι τον 14ο - 15ο αιώνα η Ευρώπη σκεπάζεται από σκοταδισμό, προλήψεις, θρησκευτικό φανατισμό καο απολυταρχία. Το ίδιο κι ο πολιτισμός!

Σημείωση: [μια μικρή επεξήγηση και διευκρίνηση κρίνεται αναγκαία εδώ] Πολλές φορές οι κατήγοροι της Ελληνορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας την κατηγορούν για την ίδια ακριβώς συμπεριφορά! Οι κατηγορίες αυτές όμως είναι αβάσιμες και “εκ του πονηρού”. Αν και υπήρξαν περιπτώσεις διώξεων και κατατρεγμών ορισμένων ομάδων, αυτές συνέβησαν σε μικρή έκταση και κυρίως είχαν πολιτικές επιρροές και προεκτάσεις (ανεξαρτητοποίηση επαρχιών, θέματα επιρροής, πολιτικές επίδοξων διαδόχων του θρόνου, αιρέσεις, κλπ). Κύριο “όπλο” της Ορθοδοξίας κατά των αιρέσεων ήταν οι Οικουμενικές Σύνοδοι στις οποίες καταδικάστηκαν οι αιρέσεις δογματικά κι όχι στην πυρά! Σε αντίθεση με την Καθολική εκκλησία και την άποψη “πίστευε και μη ερεύνα”, η Ορθόδοξη Ανατολική εκκλησία αντιπρότεινε το “ερευνάτε τα γραφάς” και τα Πατερικά κείμενα. Οι Πατέρες της Ορθοδόξου εκκλησίας εκτός από τα εκκλησιαστικά γνώριζαν πολύ καλά και την αρχαία Ελληνική γραμματεία, με κορυφαίους τους τρεις Ιεράρχες (Μέγα Βασίλειο, Γρηγόριο Θεολόγο και Ιωάννη Χρυσόστομο, χωρίς να αναφέρουμε την πλειάδα των υπολοίπων πατέρων). Κάθε σύγκριση μεταξύ των δύο εκκλησιών σ’ αυτό το σημείο κρίνεται περριτή! Ίσως και γι ‘αυτό τον λόγο οι Γάλλοι διαφωτιστές ΔΕΝ ασχολήθηκαν με την περίοδο του Βυζαντίου στην έρευνα και την συγγραφή Ιστορίας, αφού θεώρησαν ότι επρόκειτο για τον “ανατολικό μεσαίωνα”…


Η μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη και η έξοδός της από τον Μεσαίωνα οφείλεται κυρίως σε δυο αιτίες:
(1) στην απόσχιση της Γερμανικής εκκλησίας (Λούθηρος, κλπ) και της Αγγλικανικής εκκλησίας από τα δεσμά του πάπα και στην ελευθερία που αυτό προσέφερε στις περιοχές αυτές από τον δογματισμό, και
(2) -κυρίως- στην Άλωση της Πόλης από τους Τούρκους το 1453. Εξ’ αιτίας των τραγικών αυτών γεγονότων, φιλόσοφοι, λόγιοι, επιστήμονες και όσοι άλλοι μπορούσαν να φύγουν, στράφηκαν προς την Δυτική Ευρώπη για να γλιτώσουν από τους Τούρκους. Μαζί τους έφεραν και ότι μπορούσαν να γλιτώσουν από τα χέρια του βάρβαρου κατακτητή: σπάνια βιβλία και χειρόγραφα, αρχαία κείμενα, ιστορικά και θρησκευτικά κειμήλια, και φυσικά, όλη τη γνώση που είχαν μαζέψει τόσες χιλιάδες χρόνια Ελληνικού πολιτισμού (ήταν η 2η φορά που συνέβη αυτό - η 1η ήταν μετά την ρωμαϊκή κατοχή το 146 π.Χ.).

Η Ευρώπη χρειάστηκε 250-300 χρόνια για να αντιληφθεί και να κατανοήσει τι θησαυρός βρέθηκε -τυχαία- στα χέρια της. Αν και η μελέτη όλων αυτών στην αρχή ήταν ακόμη δύσκολη (λόγω του καθολικού δογματισμού), το αρχαίο ελληνικό πνεύμα έφερε στην υπόλοιπη Ευρώπη την πολυπόθητη πρόοδο και την έξοδο από τον Μεσαίωνα. Άρχισε η άνθηση των επιστημών, σε όλα τα πεδία που γνωρίζουμε σήμερα. Στην Ιατρική για παράδειγμα, μέχρι τον και τον 18ο αιώνα εφάρμοζαν πολλά από όσα βρήκαν στα αρχαία ελληνικά κείμενα, με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια. Το ίδιο συνέβη με τα μαθηματικά, την αστρονομία, την φυσική, τις τέχνες, κλπ. Και φυσικά ΄ο ίδιο συνέβη και με την Ιστορία …
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οταν η Ιστορία παραποιείται …

2
Αυτό που επακολούθησε την άνθιση και εξέλιξη της νεώτερης ευρωπαϊκής Ιστορίας (σαν επιστήμη) είναι αξιοσημείωτο. Προσπαθώντας να γνωρίσουν από κοντά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, άνθρωποι με ανάλογες “ανησυχίες” και οικονομική δυνατότητα άρχισαν από πολύ νωρίς να επισκέπτονται τον ελλαδικό (υπό τουρκική κατοχή) χώρο κυρίως σαν περιηγητές στα μέσα του 16ου - αρχές του 17ου αιώνα.. Οι γνώσεις και το μεγαλείο που αντίκρυσαν στην ελληνική γη τους ξάφνιασαν. Πολύ απ’ αυτούς κατώρθωσαν να πάρουν μαζί τους, κατά την επιστροφή τους, εκτός από τις περιηγητικές τους εντυπώσεις και διάφορους ελληνικούς θησαυρούς (πληρώνοντας ένα μικρό μπαχτσίσι στον εκάστοτε Τούρκο αγά ή μπέη της περιοχής). Σύντομα έγινε μόδα!

Μερικά τρανταχτά παραδείγματα:

Ι. Ο Έλγιν λεηλάτησε την Ακρόπολη για να γίνει Λόρδος και να πληρώσει τα χρέη του στην Αγγλία! Τα “λάφυρά” του βρίσκονται στο Μουσείο του Λονδίνου και σε ιδιωτικές συλλογές!!!
ΙΙ. Το παλάτι της Βεργίνας (Φιλλίπου Β’) και η γύρω περιοχή λεηλατήθηκε από Γάλλο “περιηγητή”, ο οποίος έφυγε [αν θυμάμαι καλά...] με 5-6 πλοία φορτωμένα θησαυρούς!
ΙΙΙ. Ο Ερρίκος Σλήμαν (που ήταν έμπορος κι όχι αρχαιολόγος - απλά τον ενδιέφεραν οι τέχνες και τα γράμματα) από τις ανασκαφές στις Μυκήνες, στον Ορχομενό και στην Τροία έστειλε στην Γερμανία τέσσερα (4!) πλοία από τα οποία λέγεται ότι τα τρία μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν (!!!). Ότι ευρήματα βρέθηκαν είναι τώρα σε ιδιωτικές συλλογές ή στο Μουσείο του Βερολίνου. Μεταξύ των ευρυμάτων είναι και το περίφημο “κεχριμπαρένιο δωμάτιο” του Πριάμου το οποίο εμφανίστηκε μετά τον Β’ ΠΠ σε αποθήκες των Ναζί(!) στο Βερολίνο και κατόπιν μεταφέρθηκε σε αποθήκες της ρωσσικής KGB(!).
IV. Ο Έβανς που ανακάλυψε την Κνωσσό, μετέφερε τα ευρήματα του στην Αγγλία (Μουσ. Λονδίνου), κλπ.
V. Οι Ναζί κατακτητές της Ελλάδος, μετέφεραν ότι δεν πήραν οι άλλοι με βαγόνια τρένων και πλοία στην Γερμανία στις αποθήκες του Γ’ Ράιχ και στα σπίτια τους (!!!). Θέλετε να ακούσετε κι άλλα;

Μόνο τα τελευταία χρόνια [θα έλεγα μετά τον Β' ΠΠ] κατωρθώσαμε να συγκεντρώσουμε ένα μέρος των θησαυρών των προγόνων μας. Εξέχουσες μορφές: Ο Μανώλης Ανδρόνικος, που για κρατήσει ζωντανές τις ανασκαφές σε Πέλλα, Δίον και Βεργίνα πούλησε ακόμη και προσωπική του περιουσία(!!!). Οι ανασκαφές του έφεραν στο φως πλήθος Ιστορικών στοιχείων και ευρυμάτων με ιδιαίτερη σημασία για την χώρα μας [Μακεδονικό!]. Νεώτερες ανασκαφές τις τελευταίες δεκαετίες έφεραν στο φως αρχαιολογικά ευρήματα που φτάνουν στα 8000 χρόνια π.Χ. (Δισπηλιό Καστοριάς, Πτολεμαΐδα και Κοζάνη, βόρεια Μύκονος, Θεσσαλία, και αλλού).

Τα μεγάλα “ιστορικά κενά” που παρουσιάζονται στην προ-ιστορική και ιστορική αρχαία Ελλάδα (οι περίοδοι από το 8000 - 2100 π.Χ., από 2100 - 1200 π.Χ. και 1200 - κλασσικούς χρόνους), [είναι η προσωπική μου άποψη] και η έλλειψη τεκμηρίωσης ορισμένων ιστορικών στοιχείων οφείλεται σ’ αυτή ακριβώς την αρπαγή του ελληνικού πλούτου ανά τους αιώνες. Έτσι, ενώ βλέπουμε πως στον Ελλαδικό χώρο υπάρχει μια συνεχής και διαρκής παρουσία ανθρώπων και πολιτισμού, αδυνατούμε να τα συνδέσουμε όλα αυτά μαζί. Μέρα με τη μέρα όμως πληθαίνουν οι ενδείξεις κι οι αποδείξεις ότι οι Έλληνες είναι αυτόχθονας πληθυσμός κι όχι ξενόφερτος, που επεκτάθηκε και δεν συμπυκνώθηκε από εισβολές, ότι επηρέασε κυρίως και επηρεάστηκε λιγότερο απο τους άλλους πολιτισμούς, κοκ.


Που θέλω να καταλήξω;


Σύμφωνα με τον Gordon Childe στο βιβλίο του “The Aryans” (Οι Άρειοι - Ινδοευρωπαίοι), κάτι που όλοι οι εθνολόγοι και γλωσσολόγοι συμφωνούν είναι ότι: πρωταρχικό σημείο πολιτισμού είναι η εξέλιξη της γλώσσας. Η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη ζωντανή γλώσσα που ομιλείται ακόμα και σήμερα (με τις όποιες μικρές παραλλαγές και αλλοιώσεις της), ενώ όλες οι άλλες γλώσσες έχουν προ-πολλού εξαφανισθεί. Η Αιγυπτική, η Σουμμεριακή, η Βαβυλωνιακή, η Περσική (του Δαρείου και του Ξέρξη), η Σανσκριτική (αρχαία Ινδική), η Λατινική, κοκ., είναι πλέον “νεκρές” γλώσσες όπως “νεκροί” είναι και οι πολιτισμοί που τις γέννησαν και τις χρησιμοποίησαν! Παράλληλα, η Ελληνική γλώσσα από τα βάθη των αιώνων, ήταν η μόνη που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει αφηρημένες έννοιες ή μαθηματικές έννοιες και συμβολισμούς, κα, (ακόμη από την εποχή του Τρωϊκού Πολέμου - Όμηρος, 1200-100 π.Χ.). Τέτοιου είδους παρατηρήσεις γεννούν ακόμη περισσότερα ερωτήματα…



(1). Πως είναι λοιπόν δυνατόν να έχουμε πολιτισμούς γύρω από την Μεσόγειο με ιστορία 5000 και 6000 χρόνων (π.Χ.) ενώ αντίθετα δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για τον ελληνικό πολιτισμό της ίδιας περιόδου; Θεωρητικά, η εξέλιξη των πολιτισμών αυτών θα είχε επιφέρει την ενάλογη εξέλιξη στη γλώσσα, τις τέχνες και τις επιστήμες, πράγμα που δεν έγινε! Τι ήταν αυτό που σταμάτησε την
εξέλιξή τους;


(2). Πως είναι δυνατόν να εμφανίζεται “ξαφνικά” ένας ελληνικός πολιτισμός τόσο πλούσιος και ισχυρός εν μέσω των υπολοίπων και τόσο διαφορετικός απ’ αυτούς; Αν ήταν συνέχεια κάποιου πολιτισμού ή είχε δεχτεί την ανάλογη επιρροή, τότε τα σημάδια αυτά (και η προέλευση) θα ήταν σαφώς, εμφανής!

(3). Γιατί προσπαθούν να συσχετίσουν όλες τις παραπάνω γλώσσες και να τις εντάξουν στα πλαίσια της Ινδο-ευρωπαϊκής “ομπρέλας” και να ορίσουν κοινή ρίζα και προέλευση, ενώ οι βασικές διαφορές είναι τόσο εμφανείς; Αφού ακόμη κι έτσι, οι ίδιοι παραδέχονται ότι οι βασικές ρίζες είναι ελληνικές ή προέρχονται απ’ αυτές; Πως είναι δυνατόν να συγκρίνουν την αρχαία ελληνική και την λατινική γλώσσα με τις σύγχρονες(!) σλαυικές γλώσσες του 9ου και 10ου μ.Χ. αιώνα; Αφού γνωρίζουν ότι οι Κύριλλος και Μεθόδιος χρησιμοποίησαν το Ελληνικό αλφάβητο για να δημιουργήσουν τη σλαυική γλώσσα;


Θα μπορούσα να συνεχίσω θέτοντας τέτοια ερωτήματα για πολύ - πολύ μεγάλο διάστημα!

Δυστυχώς, τα κυριώτερα ευρήματα και τα στοιχεία (κείμενα, χειρόγραφα, βιβλία, κά), που θα μπορούσαν να μας δώσουν κάποιες απαντήσεις και να φωτίσουν κάποια “σκοτεινά” σημεία της Ιστορίας, βρίσκονται εκτός Ελλάδας. Κάποιοι, ελέγχοντας αυτά [τις πηγές], μπορούν να ελέγχουν και την Ιστορία. Έτσι, η Ιστορία είναι “όμηρος” στα χέρια κάποιων επιτήδειων που αφήνουν μόνο αυτά που τους συμφέρουν να βγουν στο φως… Αυτοί οι ίδιοι έγραψαν και γράφουν την Ιστορία, όπως τους συμφέρει και όπως αυτοί θέλουν, εξυπηρετώντας [θα έλεγα] “σκοτεινά” εθνικά ή πολιτικά συμφέροντα, και άλλους σκοπούς!

3. Η παραχάραξη και η παραποίηση της Ιστορίας


Οποιαδήποτε παραπάνω ανάλυση και παρουσίαση του θέματος “Ιστορία”, σε τόσο μικρό και περιορισμένο χρόνο δυστυχώς είναι αδύνατη. Από το ίδιο το θέμα πηγάζουν επιπλέον φιλοσοφικά ερωτήματα που αξίζουν επίσης μεγάλης προσοχής και ανάλυσης. Σημαντικότερα - κατά την προσωπική μου άποψη - είναι τα θέματα της “ηθικής” των συγγραφέων, της “αντικειμενικότητας” και τέλος της “στράτευσης”…

Γιατί μας απασχολούν αυτά τα ερωτήματα; Είναι πολύ απλό. Διότι όταν η Ιστορία γράφεται από άτομα τα οποία είναι στρατευμένα σε κάποιον σκοπό, παύουν να έχουν αντικειμενικότητα και ηθικούς φραγμούς και αντί να γράφουν για πραγματικά ιστορικά γεγονότα ή περιστατικά, δίνοντας στον εκάστοτε αναγνώστη μια παραμορφωμένη και διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Τα παραδείγματα που μπορώ να παρουσιάσω επάνω σ’ αυτό; Σχεδόν άπειρα! [δεν επιχειρώ να δώσω απαντήσεις, απλά να σημειώσω - καταγράψω κάποιες απ' αυτές τις προσπάθειες]. Θα αναφέρω τρία μόνο περιστατικά, πολύ σύγχρονα και πολύ καυτά!
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οταν η Ιστορία παραποιείται …

3
Παράδειγμα Νο 1:

Το Ιστορικό Ψέμα: Η Μακεδονία δεν είναι τμήμα της Ελλάδας ούτε οι Μακεδόνες είναι Έλληνες. Αντίθετα, η Μακεδονία είναι σλαυική και οι κάτοικοί της Σλαύοι. Αυτό διδάσκονται οι βόρειοι γείτονές μας κι αυτό προσπαθούν να καθιερώσουν σε διεθνή βάση, ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν τις προκλήσεις και τις διεκδικήσεις τους εναντίον της Ελλάδας.
Η Ιστορική Αλήθεια: Οι Σλαύοι εμφανίστηκαν στα βόρεια σύνορα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας στα τέλη του 3ου αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα, σαν μικρές, νομαδικές οικογένειες που έψαχναν μέρος για προσωρινή εγκατάσταση. Η διείσδυσή τους στα Βαλκάνια και τον ελληνικό χώρο άρχισε τον 6ο με 7ο μ.Χ αιώνα με αποκορύφωνα τον 9ο αιώνα. Οι Βυζαντινοί τους αντιμετώπισαν επαρκώς και για μειώσουν τον κίνδυνο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν για την αυτοκρατορία, τους εκπολίτησαν, τους εκχριστιάνισαν και τους έδωσαν το αλφάβητο - γλώσσα, τα Κυριλλικά (με τους μοναχούς Κύριλλο και Μεθόδιο, γιούς του βυζαντινού διοικητή της Θεσσαλονίκης). Το λεγόμενο “Μακεδονικό ζήτημα” όμως ξεκίνησε με τις Βουλγαρικές βλέψεις για έξοδο στο Αιγαίο και πολύ αργότερα, επί Μ. Αικατερίνης, τσαρίνας της Ρωσσίας για τον ίδιο λόγο! Η διαστρέβλωση της Ιστορίας άρχισε με την συγγραφή ιστορικών βιβλίων που παρουσίαζαν τους Σλαύους σαν αυτόχθονες κατοίκους της Μακεδονίας (αρχές του 1900-1930)! Τα βιβλία αυτά διδάχρηκαν σε Σλαυόφωνες χώρες αλλά και στην Αμερική (!) δημιουργώντας ένα “ιστορικό” προηγούμενο για αυτές τις διεκδικήσεις. Σε χάρτες που κυκλοφόρησαν με το βιβλίο “Ιστορία του Βυζαντινού κράτους” του Οστρογκόρσκυ το 1929, οι σλαυικές κτήσεις έφθαναν μέχρι την Θεσσαλία. Βέβαια, το βιβλίο επικρίθηκε αρκετά με αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν οι χάρτες και ο συγγραφέας να ανασκευάσει μέρος των όσων έγραφε! Ήταν όμως πλέον πολύ αργά και η ζημιά είχε γίνει!!!


Παράδειγμα Νο 2:

Το Ιστορικό Ψέμα: Οι Αλβανοί και οι Τσάμηδες είναι οι αυτόχθονες κάτοικοι της περιοχής της Ηπείρου (ολόκληρης της Ηπείρου που περιλαμβάνει Αλβανία, Β. Ήπειρο και Ν. Ήπειρο). Έτσι, διεκδικούν όλη την Ήπειρο επί του Ελληνικού εδάφους κι όχι μόνο.
Η Ιστορική Αλήθεια: Σύμφωνα με τον Στράβωνα (Γεωγραφικά ΙΑ 5,6,7, οι Αλβανοί κατάγονται από την περιοχή των στεπών, γύρω από τον Αλβανό ποταμό, βόρεια της Κασπίας θάλασσας και μιλούσαν εικοσιέξι (26!) διαλέκτους μια για κάθε φυλή. Τα ίδια καταγράφει κι ο Κλαύδιος Πτολεμαίος, όπου στους περίφημους “χάρτες” του εμφανίζονται στην παραπάνω τοποθεσία. Οι σημερινοί Αλβανοί αποτελούνται από Έλληνες Ηπειρώτες, ελληνογενείς αρχαίους Ιλλυριούς και απογόνους επιμιχθέντων Ιλλυριών-Αλβανών και Ελλήνων. Σύμφωνα με τους ιστορικούς δεν υπάρχει αλβανικό έθνος - τουλάχιστον όχι με την παραδεκτή έννοια του όρου - ενώ το αλβανικό κράτος δημιουργήθηκε μετά από απόφαση των “μεγάλων Δυνάμεων” (και της “Ιεράς Συμμαχίας”) στα τέλη του 19ου μ.Χ. αιώνα για λόγους επιρροής τους στα Βαλκάνια. Η ανάγκη ττους για μια ταυτότητα που θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς των καθεστώτων όμως τους οδήγησε να αναζητούν τις ρίζες τους στην Β. Ιταλία (περιοχή της Άλμπας=Αλβανοί) ή ακόμη, και στην Μ.Βρετανία (Αλβιόνη=Αλβανία)!
Τα θέμα των Τσάμηδων πάλι, προέκυψε μετά την άλωση και την κατάληψη της Ηπείρου από τους Τούρκους. Έτσι -τσάμηδες- ονομάστηκαν οι κάτοικοι της περιοχής γύρω από τον ποταμό Θύαμι ή Καλαμά. Η περιοχή (λόγω των γλωσσικών διαφορών) ονομάστηκε Τσαμουριά. Οι Τούρκοι δια της βίας εξισλάμισαν μέρος του πληθυσμού στο οποίο έδωσαν προνόμια και τη δυνατότητα καταπίεσης του χριστιανικού πληθυσμού. Η δράση του Τουρκαρβανιτών και των Μουσουλμάνων Τσάμηδων είναι γνωστή κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας από πολλές πηγές. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι η δράση των Μουσουλμάνων Τσάμηδων ή Τουρκοτσάμηδων στα χρόνια των ελληνο-αελευθερωτικών πολέμων του ‘12-’14 και στον πόλεμο του ‘40. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις οι Τουρκοτσάμηδες πολέμησαν εναντίον του Ελληνικού Στρατού, κατασκοπεύοντας τον και εξαπολύοντας βίαιες επιθέσεις και λεηλασίες κατά του Χριστιανικού πληθυσμού της Β. Ηπείρου και Ηπείρου. Συνεργάστηκαν με τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και το 1942 δημιούργησαν μια οργάνωση - σαν κυβέρνηση - την KSILIA (Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοίκησης) για να εξυπηρετήση τους σκοπούς τους [από το βιβλίο του Δ.Δ. ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ, 2003].

Παράδειγμα Νο 3:

Το Ανιστόρητο Ψέμα: Ήταν ομοφυλόφιλος ο Μέγας Αλέξανδρος (!?) … και κατά συνέπεια … και όλοι οι αρχαίοι Έλληνες! Σε μια προσπάθεια σπίλωσης του μεγαλυτέρου Στρατηλάτη αλλά και Έλληνα όλων των εποχών, δεν διστάζουν, απροκάλυπτα να τον χαρακτηρίσουν ομοφυλόφιλο και “γυναικωτό” για να προσβάλλουν έτσι όχι μόνο το έργο του (άσχετα αν συμφωνεί κάποιος μ’ αυτό), αλλά ταυτόχρονα κι όλους τους Έλληνες.
Η Ιστορική Αλήθεια: Ξεχνούν φαίνεται - ακόμοι κι αυτοί που έγραψαν δεκάδες βιβλία και διατριβές σχετικά με το πρόσωπό του ή την στρατηγική εφυία και τις μάχες που έδωσε - ότι ο Αλέξανδρος κατακτώντας την Θήβα, την κατέστρεψε συθέμελα (αφήνοντας μόνο το σπίτι του Πινδάρου απείραχτο) και εξανδραπόδισε όλους τους κατοίκους γιατί θεωρούσε την Θήβα “…όνειδος της Ελλάδος…” λόγω της έκτασης που είχε πάρει η ομοφυλοφιλία στη πόλη αυτή [πάντα, κατά μια άποψη]. Ξεχνούν επίσης ότι προέτρεπε τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του να παντρεύονται γυναίκες από τους μακρινούς τόπους και να κάνουν οικογένειες. Ακόμη, ότι οι ίδιοι τον κατηγορούν ότι πέθανε από σύφιλη που κόλλησε από πόρνες κι όχι από τα βαρύτατα πολεμικά τραύματα που είχε και από τις κακουχίες… ! Ας μην ξεχνάμε ότι στην αρχαιότητα η “αρσενοκοιτία” εθεωρείτο έγκλημα που επέσυρε ποινές εκσοστρακισμού ή θανάτου …[ως προς αυτό έπεται συνέχεια...]

4. Σε τι αποσκοπεί αυτή η αποπληροφόρηση;


Υπάρχει λοιπόν καμιά αμφιβολία, ότι η “στρατευμένη” Ιστορία, γραμμένη από “αν-ήθικους” και με “υποκειμενικά” κριτήρια χαμερπείς σκοταδιστές εξυπηρετεί συγκεκριμένα σχέδια και στρατηγικές “τρίτων” και έχει σκοπό να βλάψει την Ελλάδα; Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι περισσότερες απ’ αυτές περιπτώσεις στρέφονται εναντίον της Ελλάδας; Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι προσπάθειες αυτές τα τελευταία χρόνια εντείνονται και αυξάνονται;

Υπάρχει τέλος, αμφιβολία ότι οι πράξεις αυτές είναι οργανωμένες και μεθοδευμένες και ότι έχουν σαν σκοπό να πλήξουν το κύρος και την αξιοπιστία των ιστορικών δεδομένων που αντιπροσωπεύει η Ελλάδα και οι Έλληνες;
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οταν η Ιστορία παραποιείται …

4
Δυστυχώς παρατηρείται κι ένα ακόμη αξιοπερίεργο και θλιβερό γεγονός: Οι υπεύθυνοι της Ελλην. Παιδείας κωφεύουν ή δεν ενδιαφέρονται για όλα αυτά. Η Παιδεία μας διαρκώς “αναμορφώνεται” αλλά με τέτοιο τρόπο που αντί να κερδίζει, χάνει! Οι νέοι μας δεν διδάσκονται Ιστορία ούτε τους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Από τα δικά μου μαθητικά χρόνια τα αρχαία Ελληνικά ήταν ένα “βαρετό” μάθημα, άνευ “αξίας” και “σημασίας”. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αδιαφορία και την ολιγωρεία των υπευθύνων της εκπαίδευσης. Με απαράδεκτο τρόπο διδασκαλίας, με φτωχά βιβλία και με μια “μειωτική” διάθεση αυτών των μαθημάτων (Ιστορία, Αρχ. Ελληνικά, Θρησκευτικά) μόνο χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων εκπαιδευτικών κατωρθώσαμε και κατωρθώνουμε να μάθουμε πέντε πράγματα!

Αλίμονο! Κλέβοντας την Ιστορία και την παράδοση από το Έθνος, από τους νέους μας - αυτό, το ζωντανό μας μέλλον - καταστρέφουμε κάθε ελπίδα επιβίωσης του έθνους. Σε λίγα χρόνια θα ντρεπόμαστε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες. Στους δρόμους και τις γειτονιές του μέλλοντος θα ακούμε μόνο αλβανικά, ρώσσικα, αραβικά ή τουρκικά …Οι Έλληνες θα γίνουν μειονότητα στον τόπο τους, πρόσφυγες ακόμη μια φορά! Είναι αυτή η εικόνα που έχετε στο μυαλό σας για το μέλλον; Σίγουρα πάντως κάποιοι έτσι το οραματίζονται …

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω το εξής: Το θέμα της μόρφωσης και της παιδείας των νέων εξαρτάται από όλους. Όχι μόνο από το Κράτος. Πρέπει κι εμείς να φροντίσουμε ώστε οι νέοι μας να μορφώνονται και να μαθαίνουν, με κάθε ευκαιρία που έχουμε. Η γνώση θα είναι το όπλο και η δύναμή τους που θα τους οδηγήσει στο αύριο. Χωρίς γνώση δεν θα έχουν μέλλον. Στείρα γνώση είναι νεκρή γνώση… Οι πρόγονοι μας κατέκτησαν τον κόσμο ειρηνικά, με τον Πολιτισμό τους. Τον ίδιο πολιτισμό που κληρονομήσαμε κι εμείς. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, μόνο αυτός.

Οι Ελληνικές αποικίες της αρχαιότητας και οι μεταγενέστερες ελληνικές παροικίες σ’ όλα τα μέρη του κόσμου έγιναν δεκτές από τους γηγενείς πληθυσμούς γιατί ποτέ δεν προέβαλλαν την στρατιωτική δύναμη ή τάσεις “αυτοκρατορίας”. Αντίθετα προέβαλλαν τον Πολιτισμό και το Εμπόριο. Ειρηνικές και φιλοπρόοδες ασχολίες, χωρίς ρατσιστικές διαθέσεις, χωρίς προκλήσεις, απειλές και διεκδικήσεις.Οι Έλληνες ήταν πάντοτε αγαπητοί απ ‘όλους. Η δύναμη του πνεύματός τους και του πολιτισμού τους “σάρωσε” τον Ρωμαϊκό πολιτισμό, εξωραΐζοντάς τον και δίνοντας του αίγλη και δύναμη. Χωρίς αυτό θα ήταν απλά μια στρατιωτική παρέλαση, μια ακόμη πολεμική μηχανή από τις τόσες που φάνηκαν στην Ιστορία.

Αυτό που η Ιστορία μας διδάσκει είναι ότι πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας και για το Έθνος μας. Ότι έχοντας Ιστορική μνήμη και γνωρίζοντας το παρελθόν μπορούμε να αντικρύσουμε κατάματα το μέλλον. Όσοι έχουν μικρή μνήμη καταδικάζονται να επαναλάβουν τα ίδια λάθη. Μοναδικό όπλο και άμυνά μας για το ζοφερό μέλλον που έρχεται είναι η καλή γνώση της Ιστορίας μας, της κληρονομιάς μας!

neagenia.com
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Η παραχάραξη της ιστορίας και του πολιτισμού”