Ο Άγγελος της Αβύσσου (Αποκ 9:11)
Δημοσιεύτηκε: 12 Ιαν 2014, 01:54
Ένα μεγάλο μυστήριο κρύβεται στο όνομα του άγγελου της Αβύσσου. Ο Ιωάννης αναφέρει πως αυτός είναι ο Απολλύων (ελληνικά) ή ο Αβαδδών (εβραικά) που σημαίνει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ. Τι ακριβώς εννοούσε ο Ιωάννης ;
Απόσπασμα αποκάλυψης Ιωάννη
11 ἔχουσι βασιλέα ἐπ' αὐτῶν τὸν ἄγγελον τῆς ἀβύσσου· ὄνομα αὐτῷ Ἑβραϊστὶ Ἀβαδδὼν, ἐν δὲ τῇ Ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει Ἀπολλύων.
Αβαδδών
Με το εβραϊκό όνομα Αβαδδών αποδίδουν οι εβραίοι με πολύ όμως περισσότερες τερατώδεις καταστάσεις, ότι αντίστοιχα περίπου πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για τον Άδη, όπως πολύ ορθά απέδωσαν περί αυτού οι Εβδομήκοντα στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης, (Ιώβ κστ΄,6 και Παροιμίες ιε΄). Η εβραϊκή ονομασία σημαίνει κατά γράμμα "τόπον ολέθρου", που αποτελεί τη μία από τις επτά συνολικά ονομασίες με την οποία και επισημαίνεται αυτό που λέγεται και σήμερα στη νεοελληνική δημώδη γλώσσα "η κάτω γη κι ο χάρος" που συνηθίζεται ιδιαίτερα σε κατάρες.
"Άγγελος ο εξολοθρευτής", του Ι. Λιμόνα, Ισπανία
Στη δε Αποκάλυψη του Ιωάννη (Θ΄ 11 κ.ύ.) ο Αβαδδών αναφέρεται ως άγγελος της αβύσσου. Βασιλεύς τεραστίων και τρομερών ακρίδων που φέρουν ανθρώπινα πρόσωπα, μακριά γυναικεία μαλλιά, δόντια λιονταριού, στήθος θωρακισμένο, ενώ τα απαίσια φτερά τους είναι τόσο θορυβώδη όπως οι άμαξες με πολλά άλογα που τρέχουν στη μάχη. Αυτά τα φοβερά όντα, συνεχίζει ν΄ αναφέρει ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, έχουν επ΄ αυτούς βασιλέα της αβύσσου τον λεγόμενο εβραϊκά Αβαδδών και στην ελληνική απόδοση το όνομα "Απολλύων". Με το σάλπισμα δε του πέμπτου αγγέλου ανοίγει το φρέαρ της αβύσσου απ΄ όπου και ανέρχεται καπνός που σκιάζει τον Ήλιο και τον αέρα, τότε εξορμούν τα τέρατα εκείνα του Άδη και βασανίζουν επί πέντε μήνες τους ανθρώπους που δεν φέρουν στο μέτωπό τους τη σφραγίδα του Θεού. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE% ... F%8E%CE%BD
Απόσπασμα αποκάλυψης Ιωάννη
11 ἔχουσι βασιλέα ἐπ' αὐτῶν τὸν ἄγγελον τῆς ἀβύσσου· ὄνομα αὐτῷ Ἑβραϊστὶ Ἀβαδδὼν, ἐν δὲ τῇ Ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει Ἀπολλύων.
Αβαδδών
Με το εβραϊκό όνομα Αβαδδών αποδίδουν οι εβραίοι με πολύ όμως περισσότερες τερατώδεις καταστάσεις, ότι αντίστοιχα περίπου πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για τον Άδη, όπως πολύ ορθά απέδωσαν περί αυτού οι Εβδομήκοντα στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης, (Ιώβ κστ΄,6 και Παροιμίες ιε΄). Η εβραϊκή ονομασία σημαίνει κατά γράμμα "τόπον ολέθρου", που αποτελεί τη μία από τις επτά συνολικά ονομασίες με την οποία και επισημαίνεται αυτό που λέγεται και σήμερα στη νεοελληνική δημώδη γλώσσα "η κάτω γη κι ο χάρος" που συνηθίζεται ιδιαίτερα σε κατάρες.
"Άγγελος ο εξολοθρευτής", του Ι. Λιμόνα, Ισπανία
Στη δε Αποκάλυψη του Ιωάννη (Θ΄ 11 κ.ύ.) ο Αβαδδών αναφέρεται ως άγγελος της αβύσσου. Βασιλεύς τεραστίων και τρομερών ακρίδων που φέρουν ανθρώπινα πρόσωπα, μακριά γυναικεία μαλλιά, δόντια λιονταριού, στήθος θωρακισμένο, ενώ τα απαίσια φτερά τους είναι τόσο θορυβώδη όπως οι άμαξες με πολλά άλογα που τρέχουν στη μάχη. Αυτά τα φοβερά όντα, συνεχίζει ν΄ αναφέρει ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, έχουν επ΄ αυτούς βασιλέα της αβύσσου τον λεγόμενο εβραϊκά Αβαδδών και στην ελληνική απόδοση το όνομα "Απολλύων". Με το σάλπισμα δε του πέμπτου αγγέλου ανοίγει το φρέαρ της αβύσσου απ΄ όπου και ανέρχεται καπνός που σκιάζει τον Ήλιο και τον αέρα, τότε εξορμούν τα τέρατα εκείνα του Άδη και βασανίζουν επί πέντε μήνες τους ανθρώπους που δεν φέρουν στο μέτωπό τους τη σφραγίδα του Θεού. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE% ... F%8E%CE%BD