Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία) (Αποκ 2:1 - Αποκ 3:22)

1
Οι Εφτά Εκκλησίες που αναφέρονται στο Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη.

1. ΕΦΕΣΣΟΣ
2. ΣΜΥΡΝΗ
3. ΠΕΡΓΑΜΟΣ
4. ΘΥΑΤΕΙΡΑ
5. ΣΑΡΔΕΙΣ
6. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
7. ΛΑΟΔΙΚΙΑ


Αυτές οι επτά πόλεις έπαιξαν ένα σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του πρώιμου Χριστιανισμού, για αυτο το λόγο και λένε οτι αναφέρονται απο τον Ιωάννη.

Το περίεργο είναι οτι αυτές οι εκκλησίες ούτε ήταν οι μεγαλύτερες,ούτε και οι πιο αξιοσημείωτες εκείνης της εποχής.Αρα οταν τις ανέφερε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη,εννοούσε τις εκκλησίες της εποχής του ή όλη την Εκκλησία απο τότε μέχρι την Δευτέρα παρουσία?

Για άρχη παραθέτω το κείμενο της αποκάλυψης με νεοελληνική απόδοση.


ΕΦΕΣΟΣ

1 Τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Ἐφέσῳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ κρατῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν τῶν χρυσῶν·
2 οἶδα τὰ ἔργα σου καὶ τὸν κόπον σου καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ ὅτι οὐ δύνῃ βαστάσαι κακούς, καὶ ἐπείρασας τοὺς λέγοντας ἑαυτοὺς ἀποστόλους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσί, καὶ εὗρες αὐτοὺς ψευδεῖς·
3 καὶ ὑπομονὴν ἔχεις, καὶ ἐβάστασας διὰ τὸ ὄνομά μου, καὶ οὐ κεκοπίακας.
4 ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ, ὅτι τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκας.
5 μνημόνευε οὖν πόθεν πέπτωκας, καὶ μετανόησον καὶ τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς.
6 ἀλλὰ τοῦτο ἔχεις, ὅτι μισεῖς τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, ἃ κἀγὼ μισῶ.
7 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις. Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ φαγεῖν ἐκ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, ὅ ἐστιν ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ μου.

1 Πρὸς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ᾿Εφέσου γράψε: Αὐτὰ λέγει ἐκεῖνος, ποὺ κρατεῖ εἰς τὸ δεξί του χέρι ὡς ἐξουσιαστὴς τοὺς ἑπτὰ ἐπισκόπους, καί ποὺ περιπατεῖ ὡς κυρίαρχος καὶ κυβερνήτης, ἀνάμεσα εἰς τὰς ἑπτὰ χρυσᾶς λυχνίας, αἱ ὁποῖαι συμβολίζουν τὰς ἑπτὰ ᾿Εκκλησίας.
2 Γνωρίζω καλὰ τὸ ἔργον σου καὶ τὸν κόπον σου εἰς τὸν ὁποῖον ὡς ἐπίσκοπος ὑποβάλλεσαι, καὶ τὴν ὑπομονήν ποὺ δικνύεις εἰς τὰς διαφόρους δοκιμασίας, καὶ ὅτι χάρις εἰς τὴν ἠθικήν σου εὐαισθησίαν δὲν ἠμπορεῖς νὰ ἀνέχεσαι τοὺς κακούς. Καὶ δι' αὐτὸ ἠρεύνησες μὲ προσοχὴν καὶ ἐδοκίμασες ἐκείνους, ποὺ λέγουν τοὺς ἑαυτοὺς των ἀποστόλους χωρὶς νὰ εἶναι, καὶ τοὺς εὐρῆκες ψευδεῖς.
3 Καὶ ἔχεις ὑπομονὴν εἰς τὰς διαφόρους δοκιμασίας καὶ ἔδειξες ἀντοχὴν διὰ τὸ ὄνομά μου καὶ δὲν ἀπέκαμες ἀπὸ τοὺς κόπους, εἰς τοὺς ὁποίους ὑπεβλήθης.
4 ᾿Αλλ' ἔχω ἐναντίον σου, διότι ἀφῆκες καὶ ἔχασες κάπως τὴν πρώτην σου ἀγάπην.
5 Νὰ ἐνθυμῆσαι, λοιπόν, συνεχῶς ἀπό ποῦ ἔχεις ξεπέσει καὶ μετανόησε καὶ κάμε πάλιν τὰ πρῶτα ἀγαθὰ ἔργα σου. Εἰ δ' ἄλλως θὰ ἔλθω πολὺ σύντομα πρὸς σὲ καὶ θὰ μετακινήσω τὴν ᾿Εκκλησίαν σου ἀπὸ τὴν θέσιν, ποὺ κατέχει σήμερα, ἐὰν ὅλοι σας δὲν μετανοήσετε.
6 ῎Εχεις ὅμως τοῦτο τὸ πλεονέκτημα, ὅτι μισεῖς τὰ αἰσχρὰ σαρκικὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, τὰ ὁποῖα καὶ ἐγὼ μισῶ.
7 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοικτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του, ἂς ἀκούσῃ τί μὲ τὰς προφητείας αὐτὰς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας. Εἰς ἐκεῖνον ποὺ θὰ νικήσῃ, ἀγωνιζόμενος κατὰ τοῦ πονηροῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας, θὰ τοῦ δώσω νὰ φάγῃ ἀπὸ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς. Θὰ τοῦ δώσω τὰ ἀγαθὰ τῆς αἰωνίου ζωῆς μέσα εἰς τὸν Παράδεισον τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ Θεὸς ἰδικός μου κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην μου φύσιν.



ΣΜΥΡΝΗ

8 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σμύρνῃ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ὃς ἐγένετο νεκρὸς καὶ ἔζησεν·
9 οἶδά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν· ἀλλὰ πλούσιος εἶ· καὶ τὴν βλασφημίαν ἐκ τῶν λεγόντων Ἰουδαίους εἶναι ἑαυτούς, καὶ οὐκ εἰσὶν, ἀλλὰ συναγωγὴ τοῦ σατανᾶ.
10 μηδὲν φοβοῦ ἃ μέλλεις παθεῖν. ἰδοὺ δὴ μέλλει βαλεῖν ὁ διάβολος ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακὴν ἵνα πειρασθῆτε, καὶ ἕξετε θλῖψιν ἡμέρας δέκα. γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς.
11 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις. ὁ νικῶν οὐ μὴ ἀδικηθῇ ἐκ τοῦ θανάτου τοῦ δευτέρου.

8 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Σμύρνης γράψε: Αὐτὰ λέγει ἐκεῖνος ποὺ ὑπάρχει προαιωνίως πρῶτος ἀπὸ ὅλα καὶ θὰ ὑπάρχῃ αἰωνίως ἔσχατος ἀπὸ ὅλα, ποὺ κλείει εἰς τὴν ἄπειρον αὐτοῦ ὕπαρξιν καὶ παρουσίαν τὰ πάντα· αὐτός ποὺ ἔγινε νεκρὸς διὰ τῆς σταυρικὴς του θυσίας καὶ ἔζησε πάλιν.
9 Γνωρίζω καλὰ τὰ ἔργα σου καὶ τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν ἐξ αἰτίας τῶν διωγμῶν. ᾿Αλλ' εἶσαι πλούσιος ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῶν χαρισμάτων καὶ δωρεῶν. Εἰξεύρω ἀκόμη τὴν ἀσεβῆ ἐναντίον τῆς ὑπολήψεώς σου διαβολήν, ποὺ σοῦ ἔγινε ἐκ μέρους ἐκείνων ποὺ λέγουν τὸν εὐατὸν των ὅτι εἶναι ᾿Ιουδαῖοι, ἐνῷ πραγματικῶς δὲν εἶναι, ἀλλ' εἶναι συναγωγὴ τοῦ σατανᾶ.
10 Μὴ φοβεῖσαι καθόλου δι' ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ πάθῃς. ᾿Ιδοὺ τώρα ὁ σατανᾶς μέλλει νὰ ρίψῃ εἰς τὴν φυλακὴν μερικοὺς ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ δοκιμασθῆτε ἔτσι ὅλοι σας, καὶ θὰ ἔχετε θλῖψιν δέκα ἡμέρας, (δηλαδὴ ἐπὶ ὀλίγον διάστημα). Προσπάθησε καὶ ἀγωνίσου νὰ γίνῃς πιστὸς μέχρι καὶ μαρτυρικοῦ ἀκόμη θανάτου διὰ τὴν πίστιν σου καὶ θά σοῦ δώσω ὡς βραβεῖον τῶν ἀγώνων σου τὸν στέφανον τῆς αἰωνίου ζωῆς.
11 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοικτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας. ῾Ο νικητὴς εἰς τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνας δὲν θὰ ἀδικηθῇ ἀπὸ τὸν πνευματικὸν καὶ αἰώνιον θάνατον, ποὺ σὰν δεύτερος, ἀλλὰ ἀσυγκρίτως φοβερώτερος μετὰ τὸν σωματικὸν θάνατον, περιμένει τοὺς ἁμαρτωλούς.



ΠΕΡΓΑΜΟΣ

12 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Περγάμῳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν τὴν δίστομον τὴν ὀξεῖαν·
13 οἶδα τὰ ἔργα σου καὶ ποῦ κατοικεῖς· ὅπου ὁ θρόνος τοῦ σατανᾶ· καὶ κρατεῖς τὸ ὄνομά μου, καὶ οὐκ ἠρνήσω τὴν πίστιν μου καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός, ὃς ἀπεκτάνθη παρ' ὑμῖν, ὅπου ὁ σατανᾶς κατοικεῖ.
14 ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν Βαλαάμ, ὃς ἐδίδαξε τὸν Βαλὰκ βαλεῖν σκάνδαλον ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα καὶ πορνεῦσαι.
15 οὕτως ἔχεις καὶ σὺ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊτῶν ὁμοίως.
16 μετανόησον οὖν· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχύ καὶ πολεμήσω μετ' αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ στόματός μου.
17 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις. Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ τοῦ μάννα τοῦ κεκρυμμένου, καὶ δώσω αὐτῷ ψῆφον λευκὴν, καὶ ἐπὶ τὴν ψῆφον ὄνομα καινὸν γεγραμμένον, ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ μὴ ὁ λαμβάνων.

12 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Περγάμου γράψε: Αὐτὰ λέγει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὴν δίκοπον καὶ κοπτερὰν ρομφαίαν·
13 Γνωρίζω καλὰ τὰ ἔργα σου καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴν περιοχήν, εἰς τὴν ὁποίαν κατοικεῖς, ὅπου ἔχεις στήσει τὸν θρόνον του ὁ σατανᾶς. Καὶ κρατεῖς στερεὰ τὸ ὄνομά μου καὶ δὲν ἠρνήθης τὴν πίστιν μου ἀκόμη καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας τοῦ διωγμοῦ, κατὰ τὰς ὁποίας κατεδιώχθη ὁ πιστὸς μάρτυς μου ὁ ᾿Αντίπας, ὁ ὁποῖος καὶ ἐφονεύθη εἰς τὴν πόλιν σας ὅπου κατοικεῖ ὁ σατανᾶς.
14 ᾿Αλλ' ἔχω μερικὰ ἐναντίον σου· διότι ἔχεις ἐκεῖ μερικούς, ποὺ σέβονται καὶ κρατοῦν τὴν διδασκαλίαν τοῦ Βαλαὰμ (μάγου καὶ μάντεως τῶν ἐθνικών), ὁ ὁποῖος ἐδίδαξε καὶ προέτρεψε τὸν βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν Βαλὰκ νὰ βάλῃ σκάνδαλον ἐμπρὸς εἰς τοὺς ᾿Ισραηλίτας, διὰ νὰ φάγουν εἰδωλόθυτα καὶ νὰ παρεκτραποῦν εἰς πορνείαν.
15 ῎Ετσι καὶ σὺ ἔχεις μερικούς, ποὺ κρατοῦν τὴν αἰσχρὰν διδασκαλίαν τῶν Νικολαϊτῶν, ὅπως τὴν ἐκράτησαν καὶ μερικοὶ ᾿Ιουδαῖοι τῆς ἐποχὴς τοῦ Βαλαάμ.
16 Μετανόησε, λοιπόν· εἰ δ' ἄλλως ἔρχομαι ἐναντίον σου σύντομα καὶ θὰ πολεμήσω ἐναντίον αὐτῶν μὲ τὴν ρομφαίαν τοῦ στόματός μου.
17 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοικτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας. Εἰς τὸν νικητὴν τοῦ ἀγῶνος κατὰ τῆς ἁμαρτίας θὰ τοῦ δώσω ἀπὸ τὸ μάννα, ποὺ εἶναι κρυμμένον εἰς τοὺς οὐρανούς, (δηλαδὴ τὴν κοινωνίαν τοῦ οὐρανίου ῎Αρτου, ποὺ παρέχει αἰωνίαν ζωήν). Καὶ ἀκόμη θὰ τοῦ δώσω λευκήν, ἀθωωτικὴν ψῆφον, καὶ ἐπάνω εἰς τὴν ψῆφον θὰ εἶναι γραμμένον ἕνα νέον ὄνομα, αἰώνιον, ὄνομα, τὸ ὁποῖον κανένας δὲν γνωρίζει, παρὰ μόνος ἐκεῖνος ποὺ τὸ λαμβάνει.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία)

2
ΘΥΑΤΕΙΡΑ

18 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Θυατείροις ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἔχων τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὡς φλόγα πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ·
19 οἶδά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν καὶ τὴν διακονίαν καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείονα τῶν πρώτων.
20 ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἀφεῖς τὴν γυναῖκα σου Ἰεζάβελ, ἣ λέγει ἑαυτὴν προφῆτιν, καὶ διδάσκει καὶ πλανᾷ τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνεῦσαι καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα.
21 καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ, καὶ οὐ θέλει μετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείας αὐτῆς.
22 ἰδοὺ βάλλω αὐτὴν εἰς κλίνην καὶ τοὺς μοιχεύοντας μετ' αὐτῆς εἰς θλῖψιν μεγάλην, ἐὰν μὴ μετανοήσωσιν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῆς,
23 καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶ ἐν θανάτῳ, καὶ γνώσονται πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ ἐρευνῶν νεφροὺς καὶ καρδίας, καὶ δώσω ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν.
24 ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσι τὴν διδαχὴν ταύτην, οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὡς λέγουσιν· οὐ βάλλω ἐφ' ὑμᾶς ἄλλο βάρος·
25 πλὴν ὃ ἔχετε κρατήσατε ἄχρις οὗ ἂν ἥξω.
26 Καὶ ὁ νικῶν καὶ ὁ τηρῶν ἄχρι τέλους τὰ ἔργα μου, δώσω αὐτῷ ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἐθνῶν,
27 καὶ ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς τὰ σκεύη τὰ κεραμικὰ συντριβήσεται, ὡς κἀγὼ εἴληφα παρὰ τοῦ πατρός μου,
28 καὶ δώσω αὐτῷ τὸν ἀστέρα τὸν πρωϊνόν.
29 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.

18 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Θυατείρων γράψε: Αὐτὰ λέγει ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχει τὰ μάτια αὐτοῦ σὰν φλόγα πυρός, ὥστε νὰ βλέπῃ καὶ νὰ παρακολουθῇ τὰ πάντα, καὶ τοῦ ὁποίου τὰ πόδια εἶναι στερεὰ καὶ λαμπρά, ὅμοια μὲ μίγμα ἀργύρου καὶ χρυσοῦ.
19 Γνωρίζω τὰ ἔργα σου καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν καὶ τὴν ὑπηρεσίαν, ποὺ προσφέρεις πρὸς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην, καὶ τὴν ὑπομονήν ποὺ δεικνύεις εἰς τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς. Καὶ γνωρίζω ἀκόμη, ὅτι τὰ ἔργα σου τῆς τελευταίας περιόδου εἶναι περισσότερα ἀπὸ τὰ τῆς πρώτης.
20 ᾿Αλλ' ἔχω ἐναντίον σου καὶ ὀλίγας κατηγορίας, ὅτι δηλαδὴ ἀφίνεις τὴν γυναῖκα σου, ποὺ ὁμοιάζει κατὰ τὴν ἀσέβειαν καὶ ἁμαρτωλότητά της μὲ τὴν ᾿Ιεζάβελ, ἡ ὁποία λέγει τὸν εὐατὸν τῆς προφῆτιν καὶ μὲ τὰ λόγια καὶ τὰ ἔργα της διδάσκει ἀσεβεῖς διδασκαλίας καὶ παρασύρει εἰς τὴν πλάνην τοὺς δούλους μου, νὰ πορνεύσουν καὶ νὰ φάγουν εἰδωλόθυτα.
21 Καὶ ἔδωκα εἰς αὐτὴν καιρόν, διὰ νὰ μετανοήσῃ, καὶ δὲν θέλει νὰ μετανοήσῃ καὶ νὰ ἀπαρνηθῇ τὴν διαφθορὰν καὶ ἀσέβειάν της.
22 ᾿Ιδοὺ θὰ τὴν ρίψω εἰς τὸ κρεββάτι τιμωρίας μεγάλης, πόνου καὶ ὀδύνης. Καὶ ἐκείνους ποὺ ἁμαρτάνουν μαζῆ της καὶ ὅσους παρασύρονται ἐξ αἰτίας της εἰς φαυλότητας, θὰ τοὺς βάλω μαζῆ μὲ αὐτὴν καὶ θὰ τοὺς καταδικάσω εἰς μεγάλην θλῖψιν, ἐὰν δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν ἀπαρνηθοῦν τὰ φαῦλα ἔργα, εἰς τὰ ὁποῖα αὐτὴ τοὺς παρεπλάνησε.
23 Καὶ τὰ παιδιά της θὰ τὰ φονεύσω μὲ θανατηφόρον ἐπιδημίαν καὶ ἔτσι θὰ μάθουν ὅλαι αἱ ᾿Εκκλησίαι, ὅτι ἐγὼ εἷμαι ἐκεῖνος, ποὺ ἐρευνᾷ καὶ γνωρίζει νεφρὰ καὶ καρδιές, (καὶ τὰς πλέον ἀπόκρυφα βάθη τῆς ψυχῆς καὶ διανοίας τοῦ ἀνθρώπου) καὶ θὰ ἀνταποδώσω εἰς τὸν καθένα ἀπὸ σᾶς, σύμφωνα μὲ τὰ ἔργα σας.
24 Λέγω δὲ εἰς σᾶς τοὺς ὑπολοίπους ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὰ Θυάτειρα, ὅσοι δὲν ἔχουν δεχθῇ τὴν ἀσεβῆ καὶ πλανεμένην αὐτὴν διδασκαλίαν, τὰς δῆθεν βαθυτέρας ἀληθείας ὅπως τὰς παρουσιάζουν οἱ αἱρετικοὶ καὶ φαῦλοι, πράγματι δὲ σατανικὰς πλάνας. Δὲν θὰ σᾶς ἐπιβάλω ἄλλας ὑποχρεώσεις, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνας ποὺ γνωρίζετε.
25 Πλὴν ὅμως ἐκεῖνο ποὺ σᾶς ἔχει παραδοθῇ ἀπὸ τοὺς ᾿Αποστόλους, τὴν ἀλήθειαν δηλαδὴ τοῦ Εὐαγγελίου, κρατήσατέ την καλὰ μέχρις ὅτου ἔλθω.
26 Καὶ ἐκεῖνος ποὺ θὰ νικήσῃ καὶ θὰ τηρήσῃ μέχρι τέλους τοῦ βίου του τὰ ἔργα μου, ἐγὼ θὰ δώσω εἰς αὐτὸν ἐξουσίαν ἐπάνω εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ καὶ πολέμια ἔθνη.
27 Καὶ θὰ ποιμάνῃ καὶ θὰ ὑποτάξῃ τοὺς ἐθνικοὺς καὶ εἰδωλολάτρας μὲ ράβδον σιδερένιαν καὶ θὰ συντριβοῦν οἱ σκληροὶ καὶ ἀνυπότακτοι σὰν τὰ πήλινα σκεύη. Καὶ θὰ ἀποκτήσῃ αὐτὸς τέτοιαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν, ὡσὰν ἐκείνην ποὺ ἐγὼ ὁ ἴδιος ἔχω λάβει ἀπὸ τὸν Πατέρα μου.
28 Καὶ θὰ τοῦ δώσω ἀκόμη τὸ λαμπρὸ πρωϊνὸ ἀστέρι, (τὴν θείαν δηλαδὴ λαμπρότητα καὶ αἴγλην) ὥστε νὰ γίνῃ καὶ αὐτός φῶς.
29 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοικτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας.



ΣΑΡΔΕΙΣ

1 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ.
2 γίνου γρηγορῶν, καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθνήσκειν· οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου.
3 μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήρει καὶ μετανόησον. ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς, ἥξω ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνῷς ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ.
4 ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν, ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσι μετ' ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσιν.
5 Ὁ νικῶν οὕτω περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς ζωῆς, καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.
6 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.


1 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Σάρδεων γράψε τὰ ἐξῆς: Αὐτὰ λέγει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα μὲ τὰ ἀναρίθμητα αὐτοῦ χαρίσματα καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας, τοὺς ἑπτὰ δηλαδὴ ἐπισκόπους τῆς ᾿Εκκλησίας. Γνωρίζω καλὰ τὰ ἔργα σου καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν ἀτελῶν ἔργων σου σοῦ λέγω, ὅτι ὄνομα μόνον ἔχεις ποὺ δηλώνει ὅτι ζῇς, καὶ ὅμως εἷσαι νεκρός.
2 Γίνε ἄγρυπνος καὶ προσεκτικός, καὶ στήριζε τοὺς ὑπολοίπους πιστούς, οἱ ὁποῖοι ὀλίγον ἔλειψε νὰ ἀποθάνουν· διότι μέχρι σήμερα δὲν εὑρῆκα τὰ ἔργα σου ὡς ἐπισκόπου πλήρη καὶ τέλεια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸ ἀνθρώπινον εἶναι καὶ ἰδικός μου Θεός.
3 Νὰ ἐνθυμῆσαι λοιπόν, μὲ ποῖον ζῆλον ἔχεις παραλάβει καὶ ἤκουσες τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ φυλάττε αὐτό ποὺ ἤκουσες, καὶ μετανόησε διὰ τὴν μέχρι σήμερον ραθυμίαν καὶ ἀμέλειάν σου. ᾿Εὰν ὅμως δὲν ἐξυπνήσῃς καὶ δὲν γίνῃς προσεκτικὸς ἀπ' ἐδῶ καὶ πέρα, θὰ ἔλθω εἰς σὲ ἔξαφνα, εἰς ὥραν ποὺ δὲν περιμένεις, ὅπως ἔρχεται ὁ κλέπτῃς, καὶ δὲν θὰ γνωρίσῃς ποίαν ὥραν θὰ ἔλθω νὰ σὲ παραλάβω διὰ τοῦ θανάτου.
4 ῎Εχεις ὅμως μερικοὺς πιστοὺς εἰς τὰς Σάρδεις, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐμόλυναν τὰ ἐνδύματά των μὲ τὸν ρύπον τῆς ἁμαρτίας. Καὶ θὰ περιπατήσουν μαζῆ μου ντυμένοι ὁλόλευκα (εἰς συμβολισμὸν τῆς ἁγνότητός των) διότι τοὺς ἀξίζει νὰ εἶναι μαζῆ μου.
5 ῾Οποιοσδήποτε, ποὺ διὰ μέσου τῶν αἰώνων θὰ νικᾷ, θὰ περιβάλλεται ἔτσι ὁλόλευκα λαμπρὰ ἐνδύματα, καὶ δὲν θὰ σβήσω ποτὲ τὸ ὄνομα του ἀπὸ τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς καὶ θὰ διαλαλήσω τὸ ὄνομά του ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα μου καὶ ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀγγέλους, διακυρήσσων τὰς ἀρετὰς του καὶ τὴν πίστιν του πρὸς ἐμέ.
6 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του ἀνοικτά, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας.


ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

7 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν τοῦ Δαυῒδ, ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει, καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίξει·
8 οἶδά σου τὰ ἔργα· - ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν· - ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν, καὶ ἐτήρησάς μου τὸν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά μου.
9 ἰδοὺ δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσὶν, ἀλλὰ ψεύδονται· ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσιν ὅτι ἐγὼ ἠγάπησά σε.
10 ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.
11 ἔρχομαι ταχύ· κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου.
12 Ὁ νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι, καὶ γράψω ἐπ' αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἰερουσαλήμ, ἣ καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.
13 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.


7 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας, ποὺ εἶναι εἰς τὴν Φιλαδέλφειαν, γράψε: Αὐτὰ λέγει ὁ ἀπολύτως ἅγιος, ὁ ἀπολύτως ἀληθινὸς Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν μεσσιανικὴν ἐξουσίαν καὶ βασιλείαν, ὅπως προεικονίσθη καὶ προανηγγέλθη διὰ τοῦ κατὰ σάρκα προγόνου του Δαυΐδ. Καὶ μὲ τὴν ἐξουσίαν αὐτήν, σὰν μὲ ἄλλο κλειδί, ἀνοίγει τὴν θύραν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ τὴν κλείσῃ· τὴν κλείει καὶ κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ τὴν ἀνοίξῃ.
8 Γνωρίζω τὰ ἔργα σου· ἰδοὺ ἔχω δώσει ἐμπρός σου θύραν ἀνοικτήν, (ἐλευθερίαν καὶ τὰ μέσα νὰ ἐργασθῇς χωρὶς ἐμπόδια). Καὶ αὐτὴν τὴν θύραν κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ τὴν κλείσῃ. ᾿Εγώ σοῦ ἄνοιξα τὴν θύραν, διότι σὺ ἔχεις μικρὰν δύναμιν, καὶ ἐν τούτοις ἐτήρησες τὸ θέλημά μου καὶ δὲν ἠρνήθης τὴν πίστιν εἰς τὸ ὄνομά μου κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ διωγμοῦ.
9 ᾿Ιδού, σοῦ δίδω τώρα μερικοὺς ἀπὸ τὴν συναγωγὴν τοῦ σατανᾶ, ἀπὸ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι λέγουν μὲ κομπασμὸν διὰ τὸν εὐατὸν των ὅτι εἶναι ᾿Ιουδαῖοι, ἐνῶ εἰς τὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι, ἀλλὰ ψεύδονται. ᾿Ιδού, θὰ τοὺς κατευθύνω καὶ θὰ τοὺς κάμω νὰ ἔλθουν καὶ νὰ προσκυνήσουν ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια σου, ὡς πρὸς ἄξιον ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας μου καὶ νὰ μάθουν ὅτι ἐγὼ σὲ ἔχω ἀγαπήσει.
10 Καὶ τοῦτο, διότι σὺ ἐτήρησες τὸν λόγον μου, ποὺ ὁμιλεῖ περὶ τῆς ὑπομονῆς εἰς τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς. Καὶ ἐγὼ θὰ σὲ προφυλάξω ἀπὸ τὴν ὥραν τοῦ πειρασμοῦ καὶ τῆς ταλαιπωρίας, ποὺ μέλλει νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ ἀπλωθῇ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην, διὰ νὰ θέσῃ εἰς δοκιμασίαν αὐτούς, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν γῆν.
11 ῎Ερχομαι γρήγορα· κράτει καλὰ καὶ σταθερὰ τὸν θησαυρὸν τῆς ἀληθείας καὶ τῆς πίστεως, ποὺ ἔχεις, διὰ νὰ μὴ πάρῃ κανεὶς τὸν στέφανον τῆς νίκης σου.
12 ᾿Εκεῖνον ποὺ νικᾷ τοὺς πειρασμοὺς τῆς ἁμαρτίας καὶ τὰς θλίψεις τῶν διωγμῶν, θὰ τὸν κάμω στῦλον εἰς τὴν ᾿Εκκλησίαν, ποὺ εἶναι ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν θὰ βγῇ ποτὲ πλέον ἔξω ἀπὸ τὴν μακαρίαν αὐτὴν περιοχήν. Καὶ θὰ γράψω ἐπάνω εἰς αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς νέας ῾Ιερουσαλήμ, ἡ ὁποία ὁλόλαμπρος κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸν τοῦ Θεοῦ μου. Καὶ θὰ γράψω ἀκόμη εἰς αὐτὸν τὸ νέον μου ὄνομα (τοῦ Θεανθρώπου λυτρωτοῦ καὶ Μεσσίου, διὰ νὰ φαίνεται εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ὅτι αὐτὸς εἶναι ἰδικός μου).
13 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του ἀνοικτά, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας.



ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ

14 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ·
15 οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός.
16 οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.
17 ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι καὶ πεπλούτηκα καὶ οὐδενὸς χρείαν ἔχω, - καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός, -
18 συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ' ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς, καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλῃ καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου, καὶ κολλύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς.
19 ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, ἐλέγχω καὶ παιδεύω· ζήλευε οὖν καὶ μετανόησον.
20 ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ' αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ' ἐμοῦ.
21 Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησα καὶ ἐκάθισα μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ.
22 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.


14 Καὶ εἰς τὸν ἐπίσκοπον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Λαοδικείας γράψε: Αὐτὰ λέγει ὁ ᾿Αμήν, ὁ ἀπολύτως ἀξιόπιστος καὶ ἀληθινὸς μάρτυς, ἡ ἄναρχος καὶ δημιουργικὴ αἰτία καὶ ἀρχὴ τῆς ὀρατῆς καὶ ἀοράτου δημιουργίας τοῦ Θεοῦ.
15 Γνωρίζω καλὰ τὰ ἔργα σου, τὰ ὀλίγα, τὰ ἀτελῆ καὶ χλιαρά. Αὐτὰ καὶ μαρτυροῦν, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἷσαι ὡς πρὸς τὴν πίστιν, οὔτε θερμός. Εἴθε νὰ ἤσουν ψυχρὸς (διότι ὑπῆρχεν ἐλπὶς νὰ μετανοήσῃς καὶ θερμανθῇς) ἢ νὰ ἤσουν ζεστὸς καὶ θερμός.
16 ῎Ετσι ἐπειδὴ εἷσαι χλιαρὸς καὶ δὲν εἷσαι οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, πρόκειται νὰ σὲ ἐμέσω ἀπὸ τὸ στόμα μου, (νὰ σὲ ἀποδοκιμάσω καὶ σὲ ἀποκόψω ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησίαν μου).
17 Διότι παρὰ τὴν πνευματικήν σου πτωχείαν, λέγεις ὅτι εἷμαι πλούσιος εἰς ἀρετὰς καὶ ἔχω πλουτήσει εἰς πνευματικοὺς θησαυροὺς καὶ δὲν ἔχω ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε. Καὶ δὲν γνωρίζεις ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα σὺ εἷσαι ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ ὁ πτωχὸς εἰς πνευματικότητα καὶ ὁ τυφλὸς εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καὶ ὁ γυμνὸς εἰς τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς.
18 Σὲ συμβουλεύω νὰ προμηθευθῇς ἀπὸ ἐμὲ ὁλοκάθαρον χρυσίον, ποὺ ἔχει λυώσει καὶ καθαρισθῆ εἰς τὸ καμίνι τῆς φωτιάς, τὸν πνευματικὸν δηλαδὴ πλοῦτον, διὰ νὰ γίνῃς ἔτσι πλούσιος εἰς τὴν ἀρετήν. Νὰ προμηθευθῇς ἀκόμη ἀπὸ ἐμὲ ἁγνότητα καὶ καθαρότητα ψυχῆς, ποὺ σὰν ὁλόλευκα ἐνδύματα νὰ περιβληθῇς, ὥστε νὰ μὴ γίνῃ φανερὰ ἡ ἐντροπὴ τῆς πνευματικῆς σου γυμνότητος. Νὰ προμηθευθῇς καὶ τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας μου, διὰ νὰ χρίσῃς, σὰν μὲ κολλύριον, τὰ μάτια τῆς ψυχῆς σου, ὥστε νὰ βλέπῃς τὴν κατάστασίν σου καὶ τὸν δρόμον, ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσῃς.
19 Σοῦ ἀπευθύνω αὐτοὺς τοὺς ἐλέγχους ἀπὸ ἀγάπην, διότι ἐγὼ ὅσους ἀγαπῶ τοὺς ἐλέγχω διὰ τὰ σφάλματα των καὶ τοὺς παιδαγωγῶ διὰ τὴν πνευματικὴν των μόρφωσιν. Προσπάθησε, λοιπόν, νὰ ἔχῃς ζῆλον καὶ μετανόησε.
20 ᾿Ιδού, ἔχω σταθῇ ἔξω ἀπὸ τὴν θύραν καὶ κτυπῶ δυνατά. ᾿Εὰν κανεὶς ἀκούσῃ τὴν φωνήν μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν τῆς καρδίας του, τότε ἐγὼ θὰ εἰσέλθω εἰς αὐτὸν καὶ μὲ πολλὴν ἀγάπην καὶ οἰκειότητα θὰ φάγω μαζῆ του καὶ ἐκεῖνος θὰ φάγῃ μαζῆ μου (καὶ θὰ χαρῶμεν καὶ οἱ δύο διὰ τὴν ἐπιστροφὴν καὶ σωτηρίαν του).
21 Εἰς ἐκεῖνον ποὺ νικᾷ, θὰ τοῦ δώσω τὸ ἀνεκτίμητον δικαίωμα καὶ δῶρον νὰ καθίσῃ μαζῆ μου εἰς τὸν ὁλόλαμπρον θρόνον μου, ὅπως καὶ ἐγώ, ὅταν σὰν ἄνθρωπος ἐνίκησα τὸν πονηρόν, ἐκάθισα μετὰ τὴν ἀνάληψίν μου μαζῆ μὲ τὸν Πατέρα μου εἰς τὸν ἔνδοξον θρόνον του.
22 ᾿Εκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοικτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς του, ἂς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον εἰς τὰς ᾿Εκκλησίας.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία)

3
Ερμηνεία απο τον γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο

Ποιές είναι αυτές οι επτά Εκκλησίες της Μικράς Ασίας, προς τις οποίες αποτείνεται το βιβλίον της Αποκαλύψεως, και μάλιστα με μίαν ιδιαιτέραν επιστολήν για την κάθε μια απ' αυτές;


Είναι: η Εκκλησία της Εφέσου, της Σμύρνης, της Περγάμου,... Ιστορικές Εκκλησίες είναι, προ­σεξτε! Δεν είναι νοερά πράγματα, δεν είναι συμβο­λικά× ιστορικές Εκκλησίες είναι! Επαναλαμβάνω: της Εφέσου, της Σμύρνης, της Περγάμου, των Θυατείρων, των Σάρδεων, της Φιλαδελφείας και της Λαοδικείας× που είναι και πόλεις της Μικρας Ασί­ας× παλιές, αρχαίες πόλεις! εκεί όπου ήκμασε ο υλι­σμός, έγιναν επισκοπές, δηλαδή Ιδρύθηκαν Εκκλη­σίες. Προς αυτές τώρα τίς επτά Εκκλησίες αποτεί­νεται το βιβλίον της Αποκαλύψεως, με ξεχωριστή ε­πί μέρους επιστολή για την κάθε μιά απ' αυτές Εκ­κλησία.


Αλλά θα 'λεγε κανεις: Γιατί μόνο προς αυτές τις επτά Εκκλησίες αποτείνονται οι επί μέρους επιστολές; Θα πη ο Χριστός στον Ιωάννη: «Γράψε στην Εκκλησία, στον άγγελον -στον επίσκοπο δη­λαδή- στον άγγελο της Εκκλησίας των Εφεσίων: ...», ή «...της Εκκλησίας της Σμύρνης: ...». Γιατί; Μηπως οι λοιπές Εκκλησίες, όπως των Ιεροσολύ­μων, της Αντιοχείας, της Κορίνθου ή της Ρώμης, δεν ήσαν Εκκλησίες πολύ μεγάλες, πολύ σπουδαί­ες;... Άν θέλετε, μόνον η της Εφέσου θα μπορούσε να παραβληθή με τίς αναφερθείσες Εκκλησίες. Της Ρώμης;... Της Κορίνθου;... Της Αντιοχείας, της με­γάλης Αντιοχείας;... Μόνον η της Εφέσου Ολες οί άλλες Εκκλησίες της Μικρας Ασίας ήταν μικρές. Γιατί λοιπόν αναφέρονται οι επιστολές σ' αυτές τις επτά, και οχι και στίς άλλες, που ήσαν εύσημες και μεγάλες;


Διότι ο αριθμός επτά είναι σχηματικός και εκ­φράζει την ποικιλίαν, ταυτοχρόνως και την πλη­ρότητα. Δηλαδή πρόκειται για ολόκληρο το πλήρωμα της Εκκλησίας, το τότε και το μέχρι της συν­τέλειας των αιώνων -συνεπώς και το σημέρα-, που εκφράζεται με αυτούς τους επτά αντιπροσω­πευτικούς τύπους των εν λόγω Εκκλησιών. Με άλ­λα λόγια οι επτά αυτές Εκκλησίες είναι επτά πτυ­χές, με επτά πραγματικότητες, της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.


Έχομε λοιπόν εδώ δυό διαστάσεις συμπε0λεγμένες. η μία είναι οτι η κάθε μιά επιστολή α­ποτείνεται προς συγκεκριμένη, ιστορικήν -υπο­γραμμίζω το ιστορικήν- συγκεκριμένη, ιστορικήν Εκκλησίαν, και αναφέρεται σε συγκεκριμενες περι­πτώσεις της κάθε Εκκλησίας. Όταν, επί παραδείγ­ματι, λέγη «Δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός" είσαι χλιαρός.» ή «Άφησες την πρώτη σου αγάπη... Δες απο που ξέπεσες.», αυτά είναι συγκεκριμενα κου­σούρια, ελαττώματα, της άλφα η βήτα Εκκλησίας.


Επομένως οι επιστολές αυτές, στο πρώτο πλάνο, βλέπουμε οτι έχουν ιστορικόν χαρακτήρα είναι πραγματικά αυτό που είναι. Στο δεύτερο όμως πλάνο βλέπουμε οτι τα στοιχεία αυτών των ε­πιστολών αποτείνονται εις την όλην Έκκλησίαν. Συνεπώς έχουμε συμπεπλεγμένες δυό διαστάσεις: την ιστορικήν, που είναι τοπικά και χρονικά συγκε­κριμένη, και την άλλη διάστασι, που είναι απλωμέ­νη σ' ολόκληρη την ιστορία της Εκκλησίας, και δεν περιορίζεται σ' ένα συγκεκριμένο τόπο- αναφέρεται δηλαδή σε ολόκληρη την Εκκλησία. Έτσι, άμα δια­βάσουμε τι γράφει ο Χριστός δια την Εκκλησία των Εφεσίων η δια την Εκκλησία των Σμυρναίων, βλέ­πουμε οτι όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν μέσα στην Εκκλησία του Χρίστου.


Θα ξαναπώ για άλλη μιά φορά, γιατί είμεθα Έλληνες, και οι Εκκλησίες αυτές ήσαν σε ελληνικές πόλεις, και η Μικρά Ασία ήταν ελληνική: ταυτοχρόνως είναι και ιστορικές Εκκλησίες και ιστορι­κές επιστολές, με ιστορικό υπόβαθρο.


Το γιατί; οταν θα 'ρθη η ώρα, θα σας το πώ ξανά- Αλλά θα σας το πώ και τώρα. Θα πή ο Χρι­στος σε κάποιον επίσκοπο: «Θα σου κινήσω την λυχνία.»- κάθε Εκκλησία συμβολίζεται με μίαν «λυχνίαν», μ' ένα κηροπήγιο, μ' ένα κερί, με μία λαμπάδα. «Θα σου κινήσω την λυχνία.»! Ξέρετε τι θα πη; «Θα σε μεταθέσω.»! Και τις πήρε και τις επτά και τις μετέθεσε!...


Ποιά ιστορική Εκκλησία σημέρα υπάρχει στη Μικρά Ασία; Ούτε μία! Οΰτε της Εφέσου -της με­γάλης Εφέσου!- ούτε της Σμύρνης ούτε της Λαοδικείας ούτε της Φιλαδελφείας... Καμμία Εκκλησία άπ' αυτές δεν υπάρχει- οί «λυχνίες» κινήθηκαν ορι­στικως το 1922. Οριστικώς! Αλλά ας είναι. Γι' αυτό σας έτονισα το ιστορικόν στοιχείον είναι πάρα πο­λύ σπουδαίο. Θα επανέλθω όμως τοτε που θα μι­λήσουμε για κάθε μιά απο τις επιμέρους επιστολές.


Ώστε λοιπόν εδώ βλέπομε οτι έχομε την ποικι­λία και ταυτοχρόνως την πληρότητα- δηλαδή έχο­με πολλές πτυχές αλλά και ταυτόχρόνως όλες τίς περιπτώσεις που υπάρχουν μέσα εις την Εκκλησία.


Λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: «Δια του εβδοματικού αριθμού, το μυστικόν των απαντα­χού εκκλησιών σημαίνει» -«των απανταχού Εκκλησιών»! Με τις επτά Εκκλησίες, εννοεί όλες τίς Εκκλησίες, «και το τω παρόντι βίω σύστοιχον, εν ω και η εβδοματική περίοδος γίνεται.». Όπως ακριβώς θεωρείται η εβδομάς ως ενα σύμβολον της δημιουργίας του κόσμου ή της ζωής μας, κατα παρόμοιον τρόπον και ως εβδομάς εδώ συμβολίζεται, με τον αριθμό επτά, η πληρότητα της Εκκλησίας.


Γι' αυτό, θα παρακαλέσω, ο,τι θα αναλύσωμε στις επτά αυτές επιστολές -που είναι πολύ σπου­δαίες- σπουδαιότατες!- μη νομίσετε ότι αναφέρον­ται μόνο στις τοτε ιστορικές Εκκλησίες- αναφέρον­ται και εις την πάντοτε υπάρχουσαν έως της συν­τέλειας των αιώνων Έκκλησίαν.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία)

4
Η ερμηνείες που έχουν προκριθεί εώς τώρα σχετικά με τις επιστολές στις εκκλησίες, είναι δύο και έχουν σημαντική τεκμηρίωση.
Η σημαντικότερη από τις δύο, ανάγεται στη λεγόμενη "ιστορική θεώρηση" της Αποκάλυψης, η οποία υποστηρίζει ότι η εκπλήρωση των προφητειών ξεκινάει από την ανάληψη του Κυρίου, και συνεχίζεται μέχρι το τέλος. Με βάση αυτή τη θεώρηση, η εκκλησία της Εφέσσου είναι η αποστολική εκκλησία των πρώτων ετών, μέχρι περίπου το 100μΧ, η Σμύρνη είναι η εκκλησία των διωγμών της Ρώμης, κλπ. Μια εικόνα αυτού του διαγράμματος αυτού μπορείτε να βρείτε εδώ

Δυστυχώς στα αγγλικά.
Εικόνα
Αυτή η θεώρηση μας βρίσκει να ζούμε στις ημέρες της εκκλησίας της Λαοδίκειας με όλα τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Δύσκολα μπορεί κανείς να καταρρίψει αυτήν την ερμηνεία, μιας και πράγματι υπάρχουν σημαντικότατα στοιχεία που τεκμηριώνουν τη θέση. Όπως όμως έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, πάμπολες (σχεδόν όλες) οι προφητείες για το τέλος περνάνε από το στάδιο της διπλής εκπλήρωσης. Η μία εκπλήρωση όντως μπορεί να αναχθεί στο πλαίσιο της ιστορικής θεώρησης, σε διαστήματα εκατοντάδων ετών και με ευρύτερες ερμηνείες κοινωνικών δρώμενων (Ισλάμ, Ρωμαικαθολισμός, κλπ), αλλά η δεύτερη και αμεσότερη και κύρια εκπλήρωση λαμβάνει χώρα μέσα στα έσχατα χρόνια, σε σύντομο χρονικό διάστημα και με πιο συγκεκριμένους αποσυμβολισμούς.

Πράγματι λοιπόν, η ιστορική ερμηνεία των επτά επιστολών είναι μια απόλυτα τεκμηριωμένη ερμηνεία, στο πλαίσιο όμως που αναφέραμε. Αξίζει να συζητηθεί και η γενικότερη ιστορική θεώρηση των υπολοίπων σημείων της Αποκάλυψης (σφραγίδες, σάλπιγγες κλπ) μιας και είναι πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη και συνδέεται άμεσα με τις επιστολές. Δεν είναι όμως το ζουμί. Το ζουμί βγαίνει όταν εκκινήσουν τα έσχατα χρόνια, ο καιρός των ωδινών. Εκεί μέσα θα λάβει χώρα η συγκλονιστική εκπλήρωση των Αποκαλυπτικών δρόμενων.

Η δεύτερη ερμηνεία σχετικά με τις επιστολές, η οποία φυσικά και να ισχύει 100% ΔΕΝ αναιρεί σε καμία περίπτωση την πρώτη ερμηνεία, είναι ότι οι επτά εκκλησίες αντιπροσωπεύουν επτά διαφορετικά είδη πιστών -εκκλησιών -- στάσης προς το Θεό. Εξ ορισμού οι επιστολές απευθύνονται σε πιστούς και όχι σε απίστους, αλλά δεν έχουν όλοι οι πιστοί την ίδια στάση προς το Θεό. Έτσι μπορούμε εύκολα να βρούμε εκκλησίες οι οποίες ταυτίζονται με τα χαρακτηριστικά της Εφέσσου, μέχρι και της Λαοδίκειας. Κάθε τέτοια σύναξη μπορεί να εντοπίσει σε ποια εκκλησία αντιστοιχεί, να δει τα θετικά και τα αρνητικά και να ακούσει τα λόγια του Κυρίου που την αφορούν πιο συγκεκριμένα. Υπάρχουν λοιπόν ταυτόχρονα μέσα στους αιώνες όλα τα είδη εκκλησιών, και εύκολα μπορούμε να βρούμε εκκλησίες που ομοιάζουν με την Έφεσσο (για παράδειγμα ακόμα και το παρόν φόρουμ ή το Ορθοδοξία θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία), υπάρχουν διωκόμενοι πιστοί πχ στην Κίνα που θα ανήκαν εύκολα στη Σμύρνη, όπως υπάρχουν γύρω μας και πολλοί Λαοδίκειοι, βολεμένοι με τον πλούτο και χλιαροί, μέχρι και Θυάτειρες. Όλα τα είδη μπορούν να εντοπιστούν γύρω μας.
Και με αυτή την θεώρηση έχουμε πολλά να μάθουμε από τις επιστολές, όπως και το τί περιμένει ο Κύριος από τον καθένα από εμάς με απόλυτη εξειδίκευση. Οι αναφορές στους Εφεσσίους για το ότι μισούν τους Νικολαίτες, νομίζω μας ταιριάζουν απόλυτα. Όπως επίσης μας ταιριάζει το ότι την αγάπη μας την πρώτη αφήκαμε. Πόσες και πόσες συζητήσεις μεταξύ μας δεν αναφέρονται στο ότι συχνά (εώς συνέχεια) έχουμε κρυώσει. Από την άλλη, η ερμηνεία αυτή δεν δομείται ούτε με βάση κάποιο χρονοδιάγραμμα ούτε με κάποια αλληλουχία, οπότε είναι και η λιγότερο αποτελεσματική στην προσπάθεια μελέτης των προφητικών δρόμενων σε μορφή εξέλιξης των πραγμάτων.

Τα πολλαπλά επίπεδα της προφητείας γίνονται σιγά σιγά έκδηλα και φανερώνουν ξανά το μεγαλείο του προφητικού Λόγου. Η εσχατολογική ερμηνεία που απομένει να μελετήσουμε, είναι και η πιο συγκλονιστική αλλά και η πιο ουσιαστική με το δεδομένο ότι ζούμε στα έσχατα χρόνια.

Η εσχατολογική ερμηνεία που απομένει πλέον, στηρίζεται στη γενικότερη θεώρηση της λεγόμενης "μελλοντικής" ερμηνείας της Αποκάλυψης. Η θεώρηση αυτή, σε αντίθεση με την ιστορική, υποστηρίζει ότι τα γεγονότα της Αποκάλυψης εκλπηρώνονται αποκλειστικά μέσα στα έσχατα χρόνια, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η έναρξη της εκπλήρωσης των προφητειών σηματοδοτείται από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας. Μιας και τα γεγονότα αυτά περιλαμβάνονται στο βιβλίο που ουδείς δύναται να ανοίξει, η εξέλιξη των γεγονότων δεν μπορεί να λάβει χώρα αν το βιβλίο δεν αρχίσει να ανοίγει. Ουσιαστικά, η εκκίνηση των έσχατων ετών σηματοδοτείται από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας. Με λίγα λόγια, όταν ανοίξει η πρώτη σφραγίδα, ξεκινάμε.

Με αυτή τη θεώρηση, όλο το κεντρικό χρονοδιάγραμμα της Αποκάλυψης οριοθετείται από την πρώτη και την έβδομη σφραγίδα. Όλα λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτή την περίοδο. Για να είμαστε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, η έκτη σφραγίδα κλείνει με τη φράση "ήρθε η μέρα της οργής Αυτού" και ουσιαστικά καθορίζει σχεδόν απόλυτα το τέλος. Αν η ώρα της οργής αναλύεται ακόμα περισσότερο στο κεφάλαιο 19 με την Δευτέρα Παρουσία, τότε ουσιαστικά το βασικό χρονοδιάγραμμα ανοίγει με την πρώτη σφραγίδα, και φτάνει δίπλα στο τέλος με το άνοιγμα της έκτης. Με αυτή τη θεώρηση, ΟΛΑ όσα περιγράφονται στην Αποκάλυψη, όλες οι προφητείες των έσχατων ετών, που φτάνουν μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στις πρώτες έξι σφραγίδες.

Αφού λοιπόν το βασικό χρονοδιάγραμμα, ορίζεται από τις σφραγίδες, θα πρέπει και οι περίοδοι που ορίζονται από τις επιστολές να συμπεριλαμβάνονται και να ακολουθούν αυτό το χρονοδιάγραμμα. Ακόμα καλύτερα να το συμπληρώνουν.

Κατά συνέπεια, αν το ρολόι αρχίζει να μετράει από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι η εκκλησία που θα βρεθεί στην είσοδο του καιρού των ωδινών είναι η Έφεσσος.



Αν θεωρούσαμε ότι η σφραγίδα η πρώτη άνοιγε σήμερα, τι θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε για την τωρινή κατάσταση της εκκλησίας? Το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια να αντισταθεί στην επίθεση από κακούς και από ψευτοαποστόλους. Μια προσπάθεια που χαρακτηρίζεται από διάκριση, η οποία εξ ορισμού απαιτεί μελέτη και δοκιμή των νέων διδασκαλιών με βάση τη Θεία διδασκαλία. Επιπλέον, η λέξη έφεση, αντικατοπτρίζει αρκετά αυτό που παρατηρούμε παγκοσμίως, μια δηλαδή αυξανόμενη προσπάθεια από πολλούς και να μελετήσουν, και να καταλάβουν και να ψάξουν. Μια έφεση δηλαδή στο Θείο Λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δικά μας φόρα, όπου το τελευταίο δάστημα χαρακτηρίζονται από μια συνεχή ανάγκη για αναζήτηση και διάκριση του σκάρτου από το γνήσιο. Αυτή η διάθεση υπάρχει πράγματι γύρω μας, και πολλοί άνρθωποι ψάχνονται για να Τον γνωρίσουν καλύτερα. Και το όνομά Του κρατούνε, και με υπομονή και ακούραστα συνεχίζουν. Αλλά και τα έργα των Νικολαιτών, αυτών που προσπαθούν να νικήσουν το λαό κοιμιζοντάς τον και κάνοντάς τον να τους ακολουθεί τυφλά, μισούν. Με λίγα λόγια, η περίοδος της Εφέσσου, την ώρα που η πρώτη σφραγίδα ανοίγει, βρίσκει πολλούς σε εγρήγορση, αλλά κάπως η πρώτη αγάπη τους έχει ξεθυμάνει.

Η επόμενη περίδος που ακολουθεί την έφεσσο, είναι αυτή της Σμύρνης.



Το σμύρνο έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εκτός του ότι είναι παρα πολύ πικρό, είναι και ένα υλικό που σχετίζεται άμεσα με το θάνατο. Η περίοδος λοιπόν που ακολουθεί την έφεσσο, από τη στιγμή που η λυχνία κινείται, είναι μια περίοδος πίκρας και θανάτου. Χαρακτηριστικό της ο διωγμός, η θλίψη και η φτώχεια.

Μπαίνοντας λοιπόν στα έσχατα χρόνια, μετά από μια περίοδο ελεύθερης αναζήτησης και αποτελεσματικής άμυνας, αρχίζει ο διωγμός και η πίκρα του θανάτου. Η εκκλησία περνάει από δύσκολη φάση και οι ζωές απειλούνται. Χρήζει προσοχής η τελευταία φράση. "ο νικων ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου". Άμεση συσχέτιση με την πρώτη ανάσταση. Εϊναι τυχαίο ότι εδώ έχουμε μάρτυρες?

Αμέσως μετα την περίοδο της Σμύρνης, τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν κάπως. Με τα σημερινά δεδομένα, η περίοδος της Σμύρνης θα ταίριαζε απόλυτα με την περίοδο του παγκοσμίου πολέμου και την πείνα με τις αρρώστιες που τον χαρακτηρίζουν. Όπως επίσης και από μια παθολογική απέχθεια για τον οποιοδήποτε κρατάει ακλόνητος την πίστη του. Αυτοί οι χριστιανοί σύντομα θα βαφτιστούν τρομοκράτες, και θα υποστούν όλα όσα προβλέπουν οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι. Ειδικά δε αν σκεφτούμε ότι το "χριστιανικό" μένος θα είναι κύριο συστατικό του πολέμου όπως προωθείται από τη Δύση, δεν είναι καθόλου δύσκολο να σκεφτούμε το πως όποιος μιλάει για Χριστό σαν τον μόνο Αληθινό δρόμο, θα βαφτίζεται φανατικός, φονταμενταλιστής, και άρα τρομοκράτης και επικίνδυνος.

Θεωρώντας ότι μετά την περίοδο του πολέμου αυτού ο κόσμος θα είναι έτοιμος να περάσει στη Νέα Εποχή, είναι λογικό να επικρατεί μια διαφορετική κατάσταση. Και έτσι περνάμε στη περίοδο της Περγάμου.


Πέργαμος σημαίνει μικτός γάμος. Και για πρώτη φορά ο Κύριος κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στα μέλη της εκκλησίας. Το κύριο μέρος κρατάει το όνομά Του και την πίστη από την περίοδο της Σμύρνης. Αλλά τώρα εμφανίζονται κάποιοι οι οποίοι κρατούν τη διδαχή Βαλαάμ. Η διδαχή Βαλαάμ είναι ο παγανισμός όπως μπορούμε να δούμε στην ΠΔ, και προσπαθούν να σκανδαλίσουν και τους υπόλοιπους να τους ακολουθήσουν. Επίσης η διδαχή των Νικολαιτών επιστρέφει με επιτυχία. Αρχίζουν πια οι προτροπές για μετάνοια, καθώς μέλη της εκκλησίας έχουν πια στραφεί αλλού.
Σημαντικό σημείο η αναφορά στο θρόνο του Σατανά. Προσοχή, δεν αναφέρει τον ίδιο το Σατανά, αλλά το θρόνο του. Είναι η περίοδος που μετά τον μεγάλο πόλεμο η Νέα Εποχή εγκαινιάζει τις υποδομές της. Ο θρόνος του Σατανά είναι έτοιμος, και ο παγανισμός έχει κυριαρχήσει στον κόσμο, φτάνοντας ακόμα και μέσα στην εκκλησία. Όλα μπαίνουν στη θέση τους για την υποδοχή του γνωστού μας ζεύγους.


Όσοι έχουν μείνει καθαροί μπαίνοντας στην περίοδο της Θυάτειρας (από το θύω-θυσιάζω, και ηχητικά πολύ κοντά στο θυγάτηρ), διαχωρίζονται πλέον ξεκάθαρα από τους υπολοίπους που μέχρι την πέργαμο βρίσκονταν στα πρόθυρα του μικτού γάμου. Η εκκλησία σα σύνολο έχει αντισταθεί ήδη σε πολλά, αλλά τώρα πια έχει εμφανιστεί ένας άλλος εχθρός. Η γυναίκα Ιεζάβελ, γνωστή από την περίοδο του προφήτη Ηλία. Η ηγέτιδα των ψευδοπροφητών του Βάαλ, που σήκωσαν κεφάλι και κυριάρχησαν στο λαό τότε. Εδώ πλέον έχουμε μια κατάσταση που έχουν εμφανιστεί οι ψευδοπροφήτες που ετοιμάζουν την έλευση του αντιχρίστου. Η ηγέτιδά τους του τότε, αντικαθίσταται από τον ηγέτη του τώρα, τον ψευδοπροφήτη που πλανά ανοιχτά τους δούλους Του. Ο ερευνών νεφρούς και καρδίας κάνει πια έναν οριστικό διαχωρισμό. Αυτοί που παρασύρονταν πιο πριν προς τον παγανισμό, τώρα πλέον έχουν φτάσει να γνωρίζουν τα "βαθέα του σατανά", και είναι απόλυτα λογικό μιας και ο ψευδοπροφήτης έχει πλέον καταφέρει να επικρατήσει η εωσφορική διδασκαλία και η Νέα Εποχή βρίσκεται κοντά στην υποδοχή του μεσσία της, αντιχρίστου. Όσοι δεν γνώρισαν τα βαθέα του σατανά, ξεχωρίζονται και το μόνο πλέον φορτίο τους είναι να κρατήσουν αυτό που έχουν. Η πρώτη αναφορά στο "μέχρι να έρθω" δείχνει ότι τα πράγματα πλέον πλησιάζουν στην έλευσή Του. Οι λοιποί, μπαίνουν πια σε περίοδο πολύ άσχημη. Μετά το κάλεσμα για μετάνοια στην πέργαμο, τώρα πια δεν υπάρχει περιθώριο για άλλα λόγια. Η αναφορά είναι ξεκάθαρη. Αν δεν μετανοήσουν και μετά από τις πληγές που θα τους βρούν, θα έρθει επάνω τους "μεγάλη θλίψη". Άλλο ένα χαρακτηριστικό σημείο για το που βρισκόμαστε χρονικά! Ο διαχωρισμός πια της αληθινής Του εκκλησίας από αυτούς που θα ακολουθήσουν το θηρίο είναι πολύ κοντά.

Και το δεύτερο κεφάλαιο κλείνει κάπου εδώ.



Εδώ πλέον βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο του χωρισμού. Η εκκλησία συνολικά είναι νεκρή, όσοι ήταν να κρατήσουν την πίστη έχουν σχεδόν φύγει. Ο κόσμος είναι ήδη έτοιμος να δεχτεί τον αντίχριστο και η εκκλησία μόνο κατόνομα υπάρχει ακόμα. Το μόνο που έμεινε είναι κάποια "ολίγα" ονόματα, οι τελευταίοι που μένει να διαχωριστούν για να ολοκληρωθεί ο τελικός διαχωρισμός. Με την έλευση του αντιχρίστου δύο κομμάτια θα έχουν απομείνει. Η αληθινή Του εκκλησία, η οποία θα μπει στην περίοδο της Φιλαδέλφειας, και ο κόσμος μαζί με τα κατάλοιπα της 'εκκλησίας' που θα μπουν στην λαοδίκεια. Την Δίκη του λαού. Κάπου εδώ πλέον λαμβάνει χώρα η αποκάλυψη του υιού της απωλείας. Η ψευτοεκκλησία Του, η πλανεμένη εκκλησία που ζει μόνο κατόνομα, νομίζει ότι έρχεται ο μεσσίας της. Και καταλήγει να είναι τυφλή στη δίκη των λαών. Έτσι την βρίσκουμε στην τελική της περίοδο.



Ούτε ζεστός ούτε ψυχρός. Χλιαρός και χαλαρός. Γιατί? Γιατί νομίζει ότι "ουδεν χρειαν εχω". Γιατί το νομίζει αυτό? Γιατί πιστεύει ότι έφτασε η έλευση του μεσσία, και θα περάσει ζάχαρη. Ενώ στην πραγματικότητα είναι όλοι τους τυφλοί, ελεεινοί και γυμνοί. Ετοιμάζονται να προσκυνήσουν τον αντίχριστο, να τον υποδεχτούν και να δεχτούν το χάραγμα. Η φράση "αν κάποιος ακούσει", δείχνει έμμεσα ότι κανείς δε θα ακούσει. Τα τυφλωμένα μάτια, που άλλα βλέπουν και άλλα γίνονται, δύσκολα θα ανοίξουν. Σαν τελευταία κίνηση, θα γίνουν εμετός από Αυτόν και θα απομείνουν έρμαιο στον λέοντα και τη φωτιά. Μπας και κάποιος ξυπνήσει. Μιας και όταν μπει το χάραγμα, θα είναι πλεόν πολύ αργά.

Άφησα τελευταία την Φιλαδέλφεια, μιας και η περίοδος αυτή σχεδόν συμπίπτει, κινείται παράλληλα με τη Λαοδίκεια. Η ευλογημένη αυτή περίοδος που η αληθινή Του εκκλησία θα έχει διαχωριστεί, έτοιμη να αντισταθεί στις επιθέσεις του θηρίου και του δράκοντα.

Και εγώ θα σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού. Η οργή είναι πια πολύ κοντά. Θύρα ανεωγμένη έχει ανοίξει στον ουρανό, για την εκκλησία που θα ομοιάσει τον Ισραήλ στην έρημο. Μαζί τους πιθανότατα θα φτάσουν και τελευταίοι το υπόλοιπο του φυσικού Ισραήλ, που μέχρι τότε αποτελούν το χειρότερο διώκτη. Αφού θα έχει ολοκληρωθεί ο καιρός των εθνών, θα είναι η ώρα του φυσικού Ισραήλ να ξυπνήσει. Και όλοι μαζί πια θα περάσουν από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, μέσα στις φτερούγες του αετού του μεγάλου. Για να καταλήξουν στην Νέα Ιερουσαλήμ στεφανωμένοι από τον ίδιο το Θεό.

Συνεπώς, συνολικά οι επιστολές, υπό την εσχατολογική θεώρηση, περιγράφουν αναλυτικά τα στάδια που θα περάσει η εκκλησία Του, από τη στιγμή που ανοίγει η πρώτη σφραγίδα μέχρι το χάραγμα, μέχρι να καθαριστεί και να ετοιμαστεί 100% για την τελική δοκιμασία. Μας δείχνουν αναλυτικά τα στάδια που θα περάσει ο κόσμος από πλευράς πνευματικής, την έλευση της πλάνης, τον τρόπο που κυριαρχεί, τη νέκρωση των κατ όνομα και το καθάρισμα των αληθινών, το ξεκαθάρισμα των κλητών από τους εκλεκτούς, μέχρι το σημείο χωρίς επιστροφή.

Η σύνδεση των χρονικών αυτών περιόδων κυρίως με τα λεγόμενα του Κυρίου στη μικρή αποκάλυψη, είναι συγκλονιστική, αν και όχι τόσο προφανής με πρώτη ματιά. Αξίζει για πολλούς λόγους να την μελετήσουμε.

http://www.invisionplus.net/forums/inde ... owtopic=58
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία)

5
Ήδη όποιοι αντιδρουν στον οικουμενισμό θεωρούνται φονταμενταλιστές και ταλιμπάν.Επίσης όσοι τολμούν να μιλήσουν για Διωγμό,για σφράγισμα,για Αντίχριστο.Λένε οι προοδευτικοί του ¨χώρου¨πως αυτά είναι δαιμονολογίες.Και κανείς δεν θέλει να ακουσει για έσχατους καιρούς,Νέα Εποχή,κλπ.Μας λένε γραφικούς.Κύριος οίδε...

Re: Οι επιστολές προς τις 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης (Ερμηνεία)

7
phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Προφητείες και Αποκάλυψη”

cron