Γράμμα σ'έναν απελπισμένο.(επίκαιρο)

1
Μου γράφεις οτι όλη σου η περιουσία ,πωλήθηκε σε τρίτους.Οταν βρέθηκες στον δρόμο χωρίς τίποτα και κανέναν,κατευνθύνθηκες προς το νεκροταφείο αποφασιμένος να αυτοκτονήσεις.Δεν είχες αμφιβολία,ούτε δεύτερη σκέψη επ'άυτού...

Εξουθενωμένος απο την ταλαιπωρία,ξάπλωσες πάνω στον τάφο των γονιών σου και αποκοιμήθηκες.Στον ύπνο σου εμφανίστηκε η μητέρα σου,που σε απείλησε λέγοντάς σου οτι στο Βασίλειο του Θεού υπάρχουν πολλοί απο εκείνους που επαιτούσαν στην γη,αλλά ούτε ένας απο εκείνους που αφαίρεσαν μόνοι τους την ζωή τους.Αυτό το όνειρο σ'έσωσε απο την αυτοκτονία.

Όντως η αγαπημένη σου μητέρα σε έσωσε κατά την πρόνοια του Θεού.Άρχισες να επαιτείς και απο την επαιτεία να ζείς.Και ρωτάς αν μ'άυτό καταπατάς το νόμο του Θεού;
Θάρρος άνθρωπε!

Ο Θεός έδωσε εντολή:Ού κλέψεις!Αλλά δεν έδωσε εντολή:Μην επαιτείς!Η επαιτεία χωρίς πραγματική ανάγκη είναι κλοπή,αλλά στην δική σου περίπτωση δεν είναι κλοπή.
Ο στρατηγός και αυτοκράτορας Ιουστινιανός στα γεράματα έμεινε χωρίς περιουσία,χωρίς φίλους και τυφλός.Καθόταν τυφλός έξω απο την αυλή του θρόνου και επαιτούσε για λίγο ψωμί.Σαν χριστιανός δεν επέτρεψε στον ευατό του,ούτε καν να σκεφτεί την αυτοκτονία.Γιατί,όπως η ζωή είναι καλύτερη απο το θάνατο,έτσι και είναι καλύτερα ζητιάνος παρά αυτόχειρας.

Λες πως σε κυριεύει ντροπή και η θλίψη σου είναι βαθειά.Στέκεις τα βράδια έξω απο το καφενείο που κάποτε ήτανε δικό σου και ζητάς ελεημοσύνη απο όσους μπαίνουν και βγαίνουν.Θυμάσαι πως πριν λίγο καιρό ήσουν το αφεντικό του καφενείου και τώρα δεν τολμάς να μπεις ούτε σαν πελάτης και κοκκινίζουν τα μάτια σου απο το κλάμα και τον οδυρμό.

Ω καλέ μου άνθρωπε,παρηγορήσου!Οι άγγελοι του Θεού δεν είναι μακριά σου.Γιατί κλαίς για το καφενείο;Δεν έχεις ακούσει για ενα καφενείο στην άκρη του Βελιγραδίου που λέγεται:"Oποιου δεν ήταν ,όπου δεν θα είναι;"
Πράγματι ήταν μεγάλος φιλόσοφος αυτός που έγραψε αυτές τις λέξεις.Αφού αυτό ισχύει για όλα τα καφενεία,όλα τα σπίτια,όλους τους πύργους και όλα τα παλάτια του κόσμου.

Τι έχασες;Εκείνο που δεν ήταν δικό σου οταν γεννήθηκες και δεν είναι ούτε τώρα δικό σου.Ησουν το αφεντικό,τώρα είσαι φτωχός.Αυτό δεν είναι απώλεια.Απώλεια είναι όταν κάποιος ανθρωπος γίνεται κτήνος.Αλλά εσυ ήσουν άνθρωπος και παρέμεινες άνθρωπος.

Υπέγραψες κάποιες συναλλαγματικές σε κάποιους επιφανείς πελάτες σου και για αυτό το καφενείο σου έγινε καφενείο κάποιου ξένου.Τώρα βλέπεις απο το παράθυρο πως όλοι εκείνοι γελούν στο καφενείο οπως και πριν,ενω εσυ περιφέρεσαι στους δρόμους με δάκρυα στα μάτια και σκεπάζεις την ντροπή.

Μην φοβάσαι,ο Θεός έχει δικαιοσύνη.Όλοι αυτοί θα απολογηθούν για τα αδικήματα τους.Όταν όμως αυτοί αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν,ποιος ξέρει αν ο δίκαιος Θεός θα επιτρέψει στη μητέρα τους να τους παρουσιαστεί απο εκείνο τον κόμσο να τους αποτρέψει απο αυτό το έγκλημα;

Μην βλέπεις ούτε στιγμή την επιτυχία τους.Αφού δεν γνωρίζεις το τέλος τους.Ένας αρχαίος Ελληνας σοφός,ο Σόλων είπε κάποτε:"Μηδένα προ του τέλους μακάριζε",δηλαδή μην αποκαλείς ποτέ κάποιον ευτυχισμένο πριν δεις το τέλος του!

Είναι δύσκολο να είσαι επαίτης;Αλλά μήπως δεν είμαστε όλοι επαίτες;Μήπως δεν εξαρτώμεθα όλοι,κάθε ώρα και κάθε μέρα απο το έλεος Εκείνου που μας δίνει ζωή να ζούμε;Εσυ και τώρα έχεις σημαντική αποστολή στον κόσμο:Στρέφεις την προσοχή των ανθρώπων στο να θυμούνται το Θεό και την ψυχή και να είναι ελεήμονες.Αναγκασμένος λοιπόν,να ζεις στην σιωπή εμβάθυνε στην ψυχή σου και συζήτα μέσω της προσευχής με τον Θεό.

Η ζωή του επαίτη είναι πιο ηρωική απο αυτή του αφεντικού."Οτι εν πυρί δοκιμάζεται χρυσός και άνθρωποι δεκτοί εν καμίνω ταπεινώσεως"(Σρ.2,5)Αλλά εσύ ήδη έδειξες ηρωισμό με το να νικήσεις την μαύρη σκέψη της αυτοκτονίας.Αυτό είναι νίκη πάνω στο πνεύμα της απογοήτευσης.Μετά απο αυτή τη νίκη όλες οι άλλες για σένα θα είναι εύκολες.Ο Κύριος ας είναι δίπλα σου.Ειρήνη και παρηγορία απο τον Κύριο.

Απο το βιβλίο Ιεραποστολικές Επιστολές Α΄
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Κληρικοί στην υπηρεσία του Χριστού και της Ελλάδας”

cron