emman έγραψε:Εγώ βλέπω ότι η εκλογή δεν γίνεται δημοκρατικά αλλά διαμορφώνεται με βάση την αρχαιότητα , όπως το στρατό... χωρίς να είναι σύμφωνος ο "στρατιώτης". Κι αν ο στρατιώτης δεν εμπνέεται από τον αρχηγό είναι φυσικό να έχει πεσμένο ηθικό.
Δημοκρατικα δεν γίνεται σιγουρα....
Με συγχωρείς αλλά δεν μου φαίνεται λογικό. Πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος πρωτοσύγκελος. Μπορεί ο Μητροπολίτης να κάνει π.χ. εμένα πρωτοσύγκελο ; Δε νομίζω , συνεπώς επιλέγει μία μερίδα από υποψήφιους. Ποιοι είναι αυτοί; τι "βαθμό" έχουν;
Διαλέγει ανάμεσα στους αρχιμανδρίτες.
Δε νομίζω, από τη στιγμή που εμείς (ο λαός) δεν ορίζουμε την εκλογή του τότε είναι δύσκολο να "αφορίσουμε" τον αρχηγό. Ακούγεται μάλιστα αστείο όπως το συζητάμε. Το λογικό είναι να πάει ιεραχικά (πάλι όπως το στρατό) , δηλαδή θα πρέπει να εκφράσουμε τις αντιρρήσεις μας στον ηγούμενο της ενορίας, και αυτός στη συνέχεια να εκφράσει τις αντιρρήσεις του στον ανώτερο του κτλ κτλ...
έτσι δεν είναι ; Ποια λύση προτείνεις εσύ ;
Ειναι σαν να θελουμε να ρίξουμε τον Σαμαρα και να πηγαίνω στον αντιδημαρχο,δημαρχο,περιφεριαρχη,βουλευτη,υπουργο κ.ο.κ
Δηλαδή στα δικά του παιδιά.....
Σου εξήγησα , ότι δεν μπορείς να το ταυτίσεις με τη πολιτική (γιατί η πολιτική ακολουθεί τις εκλογές - δηλαδή ο λαός ψηφίζει σε αντίθεση με το ποίμνιο που δεν ψηφίζει) αλλά πρέπει να το ταυτίζεις με τον στρατό γιατί η εκκλησία ακολουθεί παρόμοιο σύστημα με το ιεραρχικό σύστημα του στρατού, όπου ο αρχαιότερος και ικανότερος λαμβάνει τον ανώτερο βαθμό.
Ως εκ τούτου , εάν πραγματικά θέλεις να "ρίξεις" τη "κεφαλή" με την οποία δεν συμφωνείς τότε πρέπει να μαζευτεί όλη η διμοιρία και να πιέσει τον διμοιρίτη να μην ακολουθήσει τις διαταγές που έρχονται από πάνω. Όταν αυτό συμβεί μαζικά τότε οι μισές διμοιρίες είναι κατά της εντολής από πάνω και οι άλλες μισές είναι υπέρ (όπως συμβαίνει τώρα με αυτούς που είναι υπέρ της μονής σφιγμένου και όσους είναι κατά) , και αυτό οδηγεί σε εμφύλιο. Ταυτόχρονα αναδεικνύεται ένας "ηγέτης" που εκφράζει την κοινή γνώμη του λαού ο οποίος υπερασπίζεται αυτή έναντι του άλλου.
Με τη διαφορά ότι στην εκκλησία , η "διαμάχη" πρέπει να γίνεται με επιχειρηματολογία. Όπως π.χ. η επιστολή που έστειλε ο Σεραφείμ Πειραιά όπως είδαμε εδώ :
http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 61&t=15241 δηλώνοντας ότι είναι κατά του οικουμενισμού
Συνεπώς αν έχεις πράγματι αντίρρηση με τις επιλογές της "κεφαλής" της εκκλησίας το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να υποστηρίξεις της αντίθετη άποψη (με την οποία συμφωνείς) και να το συζητήσεις με την εκκλησία που εκκλησιάζεσαι , τους υπόλοιπους πιστούς, και τον ενορίτη σου.
Στις εκκλησίες όπου δεν υπάρχουν νέοι μάλλον δεν θα γίνει τίποτα... όμως εκεί όπου υπάρχουν πολλοί νέοι - οι οποίοι διαφωνούν και όπως υποστηρίζεις είναι πολλοί και ενεργοί - τότε εκεί θα υπάρχει επιτυχής αντίδραση , γιατί ο ενορίτης θα αναγκαστεί να πάρει θέση στους "ανώτερους" του.
Αυτή είναι η ταπεινή άποψη μου.