Ἐπιστήμη καὶ Θεός

1
Ἕνα ἐνδιαφέρον Συνέδριο τῆς Ἑνώσεως Ἑλλήνων Φυσικῶν: Ἐπιστήμη καὶ Θεός Τὶς προηγούμενες δεκαετίες εὔκολα διαπίστωνε κανεὶς ὅτι μεταξὺ τῶν Φυσικῶν ἐπιστημόνων καὶ τῶν θεολόγων ὑπῆρχε μία καχυποψία ποὺ ἔφτανε ὡς τὴν ἀντιπαράθεση ἢ τὴν σύγκρουση. Γι᾿ αὐτὸ ἀποτέλεσε μία εὐχάριστη ἔκπληξη τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ «Ἕνωση Ἑλλήνων Φυσικῶν» διοργάνωσε Συνέδριο τὴν προηγούμενη Κυριακὴ στὴν Ἀθήνα (Ἐθνικὸ Κέντρο Ἐρευνῶν) μὲ τίτλο «Ἐπιστήμη καὶ Θεός».

Σ᾿ αὐτὸ ἔλαβαν μέρος ὡς εἰσηγητὲς Πρυτάνεις, Καθηγητὲς ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς Ἀστροφυσικῆς, τῶν Μαθηματικῶν, καὶ τῆς Θεολογίας. Τὴν ἔναρξη κήρυξε ὁ Φυσικός, Δρ. Βιοηθικῆς, πρώην ἐρευνητὴς τῆς ΝΑΣΑ καὶ νῦν Μητροπολίτης Μεσογαίας π. Ν. Χατζηνικολάου. Ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους διοργανωτὲς τοῦ Συνεδρίου ἦταν ὁ συμπολίτης μας Νεκτάριος Μαμαλοῦγκος, ὁ ὁποῖος καὶ συντόνισε τὴν ἐκδήλωση.

Κάποιοι ἀπὸ τοὺς ὁμιλητὲς παρατήρησαν, πὼς ὅ,τι στὸ παρελθὸν ὀνομάστηκε σύγκρουση χριστιανισμοῦ καὶ ἐπιστήμης, δὲν εἶναι δυνατὸν καὶ σήμερα νὰ ἐκλαμβάνεται ὡς σύγκρουση, γιατί σήμερα ἔχει γίνει ἀρκούντως κατανοητὸ πὼς δὲν μποροῦν νὰ συγκρούονται δυὸ ἐπιστημονικοὶ χῶροι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν διαφορετικὸ γνωστικὸ ἀντικείμενο νὰ ἐρευνήσουν. Οἱ Φυσικὲς ἐπιστῆμες ἐρευνοῦν μὲ τὶς κατάλληλες μεθόδους τὸ φυσικὸ ἢ κτιστὸ κόσμο, ἐνῶ ἡ θεολογία ἐρευνᾶ ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὸν ἄϋλο κόσμο, τὴν πνευματικὴ ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴ σχέση του μὲ τὸ Θεό. Ἔτσι ὅποια σύγκρουση παρατηρήθηκε στὸ παρελθὸν -καὶ θὰ παρατηρεῖται καὶ στὸ μέλλον-, δὲν εἶναι σύγκρουση τῶν δυὸ αὐτῶν ἐπιστημονικῶν περιοχῶν, ἀλλὰ σύγκρουση τῶν ἐπιστημόνων ἐκείνων ποὺ ἐκφράζουν τὶς φυσικὲς ἐπιστῆμες καὶ ἐκείνων ποὺ ἐκφράζουν τὴ θεολογία καὶ οἱ ὁποῖοι εἶχαν λανθασμένες θεολογικὲς ἢ κοσμολογικὲς ἀφετηρίες ἢ φανατισμὸ ἢ ὑπηρετοῦσαν ποικίλες ἄλλες σκοπιμότητες.

Ὁ Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς π. Γ. Μεταλληνός, βοήθησε τοὺς συνέδρους νὰ κατανοήσουν την ἀφετηρία τῶν σφοδρῶν συγκρούσεων πίστεως–ἐπιστήμης ἐπισημαίνοντας τὸ γεγονὸς πὼς τὸ πρόβλημα δημιουργήθηκε στὴν Δύση, ὅπου ὁ Παπισμὸς καὶ τὰ παρακλάδια τοῦ διέστρεψαν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, εἰσήγαγαν τὸν Σχολαστικισμὸ καὶ ἐπεχείρησαν μὲ ὄργανο τὴν διάνοια νὰ κατανοήσουν ὄχι μόνο τὸν ὑλικὸ κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ἡ φύση καὶ ἡ οὐσία τοῦ ὁποίου εἶναι ἄλλης τάξεως. Ἀντίθετα «ἡ γνωσιολογία στὴν Ἀνατολὴ (τόνισε) προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ (γνωριζόμενο) «ἀντικείμενο», τὸ ὁποῖο εἶναι διπλό: Ἄκτιστο καὶ κτιστό. Ἄκτιστο εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεός, ὁ ὁποῖος δὲν ὁρίζεται φυσικά, ἀλλὰ γνωρίζεται ἐμπειρικά, διὰ τῶν αἰσθήσεων. Κτιστὸ εἶναι τὸ σύμπαν, στὸ ὁποῖο πραγματώνεται ἡ ὕπαρξή μας. Πίστη εἶναι ἡ γνώση τοῦ Ἀκτίστου καὶ Ἐπιστήμη εἶναι ἡ γνώση τοῦ κτιστοῦ. Πρόκειται, συνεπῶς, γιὰ δυὸ διαφορετικὲς γνώσεις, κάθε μία ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔχει τὴ μέθοδο καὶ τὸ ὄργανό της».

Ἔτσι, ὅταν κάποιοι χρησιμοποιοῦν διάφορες ἐπιστημονικὲς ἀπόψεις ποὺ ὡς ἐκ τῆς φύσεώς τους εἶναι ἀποσπασματικὲς καὶ προσωρινὲς (ἀφοῦ κάποια νέα ἐπιστημονικὴ θεωρία θὰ τὶς παραμερίσει) καὶ αὐτὲς τὶς ἀπόψεις τὶς χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν ἢ γιὰ νὰ καταρρίψουν θεολογικὲς θέσεις, οὐσιαστικὰ οἱ ἴδιοι ὑπονομεύουν τὶς θέσεις τους, ἀφοῦ κάθε ἐπιστημονικὴ ἄποψη καὶ θέση εἶναι πρόσκαιρη καὶ φθαρτὴ (κατὰ τὸν Πόππερ διαψεύσιμη). Καὶ «ὅταν αὐτὲς οἱ ἀπόψεις ποὺ τώρα χρησιμοποιοῦν ὡς ἐπιχειρήματα ἀνατραποῦν ἀπὸ καινούργιες ἐπιστημονικὲς θεωρίες, τότε μαζί τους θὰ ἀνατραποῦν καὶ οἱ θεολογικὲς ἀπόψεις» στὶς ὁποῖες αὐτάρεσκα στηρίζονται (ὅπως τόνισε ὁ καθηγητὴς Ἀστροφυσικῆς κ. Εὐστράτιος Θεοδοσίου).

Καὶ συνέχισε: «Μέχρι σήμερα ἡ ἔννοια τῆς ἀνθρώπινης κοινῆς λογικῆς, ποὺ ἀνέπτυξε ὁ ἄνθρωπος μέσῳ τῶν αἰσθήσεών του, ταυτιζόταν μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ λογική. Τώρα πλέον, ἡ σύγχρονη ἐπιστημονικὴ σκέψη διαφοροποιεῖται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὴν “κοινὴ ἀνθρώπινη Λογική”. Παράδειγμα ἡ ἔννοια τῆς ὕλης, ἡ ὁποία γιὰ τὴ θεωρία τῆς σχετικότητας δὲν εἶναι πλέον τὸ ἀναλλοίωτο σύμπλεγμα μορίων τοῦ Νεύτωνα, ἀλλὰ τὸ πύκνωμα ἑνὸς ἐνεργειακοῦ ρεύματος…Ὅ,τι δηλ. μέχρι σήμερα ἀντιλαμβανόμαστε σὰν ἁπτὴ καὶ ἐξατομικευμένη ὕλη, γιὰ τὴ σύγχρονη φυσικὴ δὲν εἶναι παρὰ ἕνα ψευδὲς κατασκεύασμα τῶν αἰσθήσεών μας. “Βλέπουμε” δηλ. τὸ περιβάλλον μας ὄχι ὅπως στὴν πραγματικότητα εἶναι, ἀλλὰ ὅπως οἱ αἰσθήσεις μας, μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε».

Παράδειγμα: Οἱ ἀνθρώπινες αἰσθήσεις, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, εἶναι ἀτελεῖς. «Ὁ ὀφθαλμὸς ἀποτελεῖ ἕνα ἀτελέστατο συλλέκτη ἀκτινοβολιῶν…καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιληφθεῖ ἀντικείμενα μικρῆς ἔκτασης ἢ ἀκτινοβολίες ἐκτὸς τοῦ ἐλαχιστότατου εὔρους τῶν ὁρατῶν μηκῶν κύματος» καὶ ἔτσι μιὰ «σειρὰ ἀντικειμένων ἢ γεγονότων παραμένουν ἀόρατα γιὰ τὸν ἄνθρωπο…Ἂν τὸ αἰσθητήριό της ὅρασής μας εἶχε ἄπειρες δυνατότητες», ἡ εἰκόνα ποὺ θὰ εἴχαμε γιὰ τὸν κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει θὰ ἦταν διαφορετική. Ἔτσι ὅμως, ὅπως εἶναι δομημένες οἱ αἰσθήσεις μας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ «ἀποτελοῦν τὸ ἀδιάψευστο κριτήριο τῆς ἀλήθειας τῶν συμπαντικῶν μορφῶν καὶ φαινομένων. Δὲν ἀντιλαμβανόμαστε δηλ. τὸ Σύμπαν ὅπως αὐτὸ εἶναι στὴν πραγματικότητα, ἀλλὰ ὅπως ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ τὸ ἀντιληφθεῖ ὁ ἐγκέφαλός μας μέσῳ τῶν ἀτελέστατων ἀνθρωπίνων αἰσθήσεων».

Ἡ τελικὴ ἐντύπωση ἦταν πὼς ἡ σύγχρονη φυσικὴ ἀποδέχεται θεωρητικὰ τὴν ὕπαρξη ἑνὸς ὑπεραισθητοῦ συμπαντικοῦ χώρου, τὸν ὁποῖο (μὲ ἄλλες προϋποθέσεις) ἀποδέχεται καὶ ἡ θεολογικὴ σκέψη. Καὶ δὲν εἶναι περισσότερο κατανοητὴ ἡ Συμπαντικὴ πραγματικότητα ἀπὸ τοὺς Ἐπιστήμονες ἀπὸ ὅσο τὸ πνευματικὸ Σύμπαν ἀπὸ τοὺς θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τῶν ὁποίων τὴν ἐμπειρικὴ θεολογική-ἐπιστημονικὴ γνώση ἀκολουθοῦμε, ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοί, γιὰ νὰ ἀποφύγουμε τὰ ἀδιέξοδά της Δυτικῆς θεολογίας.

Ὅσο γιὰ τὸ πρόβλημα ἂν ὑπάρχει ἢ ὄχι ὁ Θεός: Οἱ φυσικοὶ ἐπιστήμονες δήλωσαν ἀναρμοδιότητα, ἀφοῦ ἡ ἐμβέλεια τῆς ἐπιστήμης τους φτάνει ὡς τὴ στιγμὴ ποὺ ἀνιχνεύουν τὴν ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος, μέχρι δηλ. τὸ ὁριακὸ γεγονός τῆς «Μεγάλης Ἐκρήξεως», ἢ ὅπως ἀλλιῶς ὀνομασθεῖ στὸ μέλλον. Πρὶν ἀπὸ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ὅ,τι γνωρίζουμε, ἐμπίπτει στὶς ἁρμοδιότητες τῆς θεολογίας, ὄχι ὡς ἀνθρώπινης μόνο δραστηριότητας, ἀλλὰ κυρίως ὡς ἀποκάλυψης τοῦ πιστευομένου καὶ ὄχι μὲ ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματα ἀποδεικνυομένου Θεοῦ.
http://users.uoa.gr/~nektar/science/his ... rticle.htm
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Ἐπιστήμη καὶ Θεός

2
Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ

Ότι δήθεν η επιστήμη εναντιώνεται στην πίστη

Οι φυσικές επιστήμες ερευ­νούν τον επιστητό (ορατό) κόσμο, με το μαθηματικό λογισμό και την παρατήρηση, πραγματοποιώντας διάφορα πειρά­ματα με τα όργανα παρατηρήσεως που διαθέτουν (μικροσκόπιο, τηλε­σκόπιο κ.λπ.), οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν τη δομή και τους νόμους του σύμπαντος που ζούμε και να εφεύρουν λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα (αρρώστιες, πλημμύρες, σεισμούς, καιρικά φαινόμενα, μέσα μετα­φοράς και επικοινωνίας κ.λπ.). Όλοι οι επιστήμονες ανεξαιρέτως ομολογούν, ότι ειδικά μετά τη διά­σπαση του ατόμου και την αποκωδικοποίηση του DΝΑ μένουν εκστατικοί μπροστά στην ασύλ­ληπτη «τελειότητα» της κτίσεως! Ο φυσικός Fransis Crick και ο Βιο­λόγος James Watson, με την ανακάλυψή τους (της διπλής έλικας), άνοιξαν το δρόμο για την απο­κωδικοποίηση του DΝΑ και γι' αυτό βραβεύτηκαν με το βραβείο Νόμπελ. Μετά τη συγκλονιστική τους ανακάλυψη ο Crick έγραψε: «...O Θεός κατευθύνει τη ζωή και τη συμπεριφορά των ζωτικών συ­στημάτων, όμως αυτός δε μπορεί να εξηγηθεί με τις επιστημονικές δοξασίες μας...».


Η σύγχρονη επιστήμη, με τη βοήθεια των προγενεστέρων με­γάλων επιστημόνων, έχει γνωρίσει μεγάλη πρόοδο, δεν παύει όμως να περιορίζεται στα ίδια όρια με παλαιότερα. Δηλαδή, όσο και αν προόδευσε η επιστήμη, ποτέ δε μπόρεσε να μας πει κάτι για το Θεό, για το αν υπάρχει ψυχή, τι συμβαίνει μετά το θάνατο, πώς δημιουργήθηκαν η γη και το σύμ­παν (η θεωρία του Big Βαηg, η θεω­ρία της σταθεράς καταστάσεως, η θεωρία των πάντων κ.λπ., δεν έχουν αποδειχθεί και ούτε πρόκει­ται, όπως μας λέει και ο πιο διάσημος, ίσως, φυσικός Stephen Hawking: «Η σημερινή επιστήμη μπορεί να συμπεράνει ότι το σύμ­παν πρέπει να είχε μια αρχή, αλλά δε μπορεί να ξέρει πώς έγινε η γέν­νηση του σύμπαντος. Γι' αυτό κά­ποιος θα πρέπει να επικαλεστεί τον Θεό!»1). Στον κλάδο της κο­σμογονίας, η επιστήμη δε μπορεί να αποδείξει τίποτα το ουσιαστι­κό, διότι κανείς δεν ήταν παρών την ώρα της γεννήσεως του σύ­μπαντος. Για τα θέματα τα μετα­φυσικά, τα υπερφυσικά και το θέ­μα της κοσμογονίας, δικαίωμα και αρμοδιότητα έχει μόνο η πίστη των ανθρώπων. Οπότε, αβίαστα βγαίνει το μοναδικό ορθό συμπέ­ρασμα: «Από εκεί που τελειώνει η επιστήμη, αρχίζει η πίστη». Αυτοί οι δυο κυρίαρχοι χώροι της ανθρωπότητος, ούτε συμφωνούν, ούτε διαφωνούν. Συνεργάζονται ασυγχύτως, σε όλους τους τομείς της ζωής, για την ψυχοσωματική σω­τηρία της ανθρωπότητος. Κάθε φορά που διαταράσσεται η απο­λύτως αναγκαία, υγιής συνεργα­σία τους, δημιουργούνται προ­βλήματα ανάλογα με το μέγεθος της διαταραχής που προκλήθηκε.


Η ιστορία όλων των εποχών, μας έχει διδάξει πώς όλα τα δεινά της ανθρωπότητος, προέκυψαν από την κακή χρήση των επιστημο­νικών γνώσεων (βλ. πυρηνικά όπλα, καταστροφή του όζοντος, μεταλλάξεις στα DΝΑ φυτών και ζώων, εκτρώσεις κ.λπ.) που έγινε και γίνεται από ανθρώπους που απέρριψαν τους ηθικούς νόμους του Δημιουργού του σύμπαντος. Το ίδιο ισχύει και για ορισμένους απλούς συνανθρώπους μας, που υιοθετούν μεν όλες τις επιστημο­νικές εφευρέσεις (ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο κ.λπ.) απορρίπτουν όμως τις αναγκαιότερες απ' αυτές αλήθειες της Ορθοδόξου Χριστια­νικής Πίστεως, με αποτέλεσμα να ζουν σε υπερσύγχρονα οικήματα, στα οποία όμως στεγάζουν τα αθεράπευτα ψυχικά τους νοσήματα (υπερηφάνεια, φθόνος, μίσος, φι­ληδονία κ.λπ.), οδηγώντας οι ίδιοι την οικογένειά τους απ' το κα­κό στο χειρότερο (βλ. διαζύγια, ανώμαλα παιδιά κ.λπ.). Ένεκα της μεγάλης διαταραχής της αρμο­νικής συνεργασίας πίστεως και επιστήμης, σήμερα η ανθρωπό­τητα έφθασε στο σημείο να στέ­κει έντρομη ενώπιον των ανυπο­λόγιστων επερχομένων κληματολογικών καταστροφών και της απειλής ενός 3ου Παγκοσμίου πυ­ρηνικού πολέμου!!!


Ο W. Von Braun, «Πατήρ» των πυραύλων και των διαστημοπλοίων και πρώην υποδιευθυντής της N.A.S.A., δήλωσε: «Η επιστήμη και η πίστη δεν είναι ανταγωνίστριες, αλλά δύο αδελφές! Και οι δύο εμβαθύνουν εις την υψίστην αλήθειαν... όσο περισσότερο εμβα­θύνουμε εις την έρευνα του διαστήματος, τόσο μεγαλυτέρα γίνε­ται η πίστη μας!!!».


Αυτό μας δείχνουν με το παρά­δειγμά τους οι μεγάλοι θεμελιωτές της επιστήμης, που ήταν συγχρόνως βαθειά θρησκευόμενοι άνθρωποι! Ονόματα όπως: Αϊνστάιν, Πλάνκ, Παστέρ, Τόμσον, Αμπέρ, Νεύτων, Μάξουελ, Πασκάλ, Λεμαίτρ, Έντιγκτον, Κόμπτον, Λαπλάς, Κέπλερ, Μπράουν, Ντιράκ, Καρτέσιος, Σμάρτ, Λεπρένς, Σωάρ, Βάγκνερ, Κοπέρνικος, Μέντελ. Χάϊζεμπεργκ, Σμιθ, Ντεσάουερ, Μιλν, Κώσυ, Καντ, Μαρκόνι, Μίλικαν, Λάϊμπνιτς και πολλοί άλλοι κορυφαίοι νομπελίστες, αποδίδουν την αιτία της υπάρξεως των μηχανισμών του σύμπαντος, στο Θεό δημιουργό!


Οι άθεοι υλιστές από την άλλη, μέσω του National Geografic , του Discovery (NOVA), του Σκάϊ, του περιοδικού Focus και των δωρεάν DVD στις εφημερίδες (BBC κ.λ.π.), επιχειρούν μία παγκόσμια αντιεπιστημονική πλύση εγκεφάλου, με απόψεις όπως: «τυχαία εμφά­νιση της ζωής στη γη, εξέλιξη των εμβίων όντων από τα ατελέστερα προς τα συνθετότερα και κατ' επέ­κταση από τον πίθηκο προς τον άνθρωπο» και όλα αυτά ως δήθεν απόψεις της επιστήμης!!! Αγωνιζόμενος κατά του υλιστή Pouchet, ο Νομπελίστας L. Pasteur απέδειξε το ιστορικό: «Η ζωή προέρχε­ται μόνο από τη ζωή», σε αντίθεση με τη θεωρία της εξελίξεως από τον τετράποδο πίθηκο που απορρίφθηκε ως εντελώς αντιεπιστημονική από το διεθνές επιστημο­νικό συνέδριο του Σικάγου, όπου ήταν παρόντες 160 βιολόγοι, γε­νετιστές, γεωλόγοι, παλαιοντο­λόγοι, εμβρυολόγοι κ.λπ.

Εκτός από τα ανωτέρω ψεύδη, οι υλιστές παρουσίασαν κατά καιρούς και διάφορα κομματάκια κρανίων ως δήθεν ανήκοντα στο ενδιάμεσο είδος ανθρώπου - πιθή­κου (ευρήματα του Πίλταουν, της Νεβράσκας, του Κολοράντο κ.λπ.). Όταν ξεσκεπάστηκε η απάτη του Πίλταουν, αποκαλύφθηκε ότι η σιαγόνα ανήκε σε πίθηκο του 19ου αιώνος (!!!), τα δόντια τα είχαν τροχίσει και τα κόκκαλα τα είχαν χρωματίσει με άλατα διχρωμικού οξέως!!! Το περίφημο δόντι της Νεβράσκας ήταν τελικά από χοίρο...! ενώ το δόντι του Κολο­ράντο από άλογο!! Παρ' όλα αυτά, η πλύση εγκεφάλου μέσω των λεγομένων ντοκυμαντέρ συνεχίζε­ται...! Αναφερόμενος στην εξελι­κτική θεωρία του Δαρβίνου, ο βιο­λόγος του ινστιτούτου Smithsonian Austin M. Clarck, δήλωσε: «ενδιάμεσοι τύποι στην αλυσίδα των όντων, είναι παραπλανητικές συ­ζητήσεις!» και ο W. Von Braun: «Οι Υλιστές του 19ου και 20ου αιώνος (Σαρτρ, Ένγκελς, Φόϊερμπαρχ, Χάϊκελ, Μπύχνερ, Φρόϋντ, κ.λπ.) μας λένε ότι οι αναπτυσσόμενες επιστημονικές γνώσεις της δημι­ουργίας, μας δίνουν το δικαίωμα να ξεπεράσουμε την πίστη στο δη­μιουργό της! Αλλά μέχρι τώρα, κάθε απάντηση στα προβλήματα της επιστήμης παρουσίασε χίλια - δυο νέα ερωτήματα! Όσο καλύ­τερα καταλαβαίνουμε την πολυπλο­κότητα του ατομικού τομέα, των ζώων, των φυτών, ή τις κινήσεις των γαλαξιών, βρίσκουμε παρα­πάνω λόγους να θαυμάζουμε τη δόξα της σοφίας του Θεού στη δη­μιουργία... Ο άνθρωπος χρειάζε­ται την πίστη όπως έχει ανάγκη από το ψωμί ή το νερό και το οξυγόνο μαζί με την επιστήμη όλου του κόσμου, έχουμε ανάγκη και από την πίστη στο Θεό, διότι όσον αφορά την πίστη στον εαυτό μας έχουμε ήδη φθάσει στο όριά μας!»2.


Μέχρι το 1950 περίπου, οι επι­στήμονες δεν γνώριζαν ότι το σύμ­παν διαστέλλεται, οπότε δε γινό­ταν και λόγος για: «αρχή του κόσμου», έτσι πολλοί επιστήμονες αντιτάσσονταν (αυθαίρετα) στην Αγία Γραφή, που πριν από 3500 χρόνια αποκάλυψε τη μεγάλη αλήθεια: «εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην»!!! (Γένεσις α' 1). Το σύμπαν έχει αρχή!!! και μάλιστα από τομή (όχι εξελι­κτική)!!! δηλαδή, ο άνθρωπος, τα φυτά, τα ζώα και το περιβάλλον, εμφανίσθηκαν κατευθείαν όπως είναι τώρα, «εν τάξει»!!! Αυτό μας δείχνουν τα εκατομμύρια απολιθώματα ασπόνδυλων, σπονδυλωτών και θηλαστικών, αφού είναι όλα ανεξαιρέτως, ακριβώς ίδια με τα σημερινά είδη! Εκεί κατέληξαν και οι σημερινοί κοσμολόγοι μέσω των εξισώσεων του Αϊνστάιν!!! Ο βραβευθείς με το βραβείο Νόμπελ το 1979 Steven Weinberg γράφει σχετικώς: «είναι σχεδόν αναγ­καστικό να πιστεύουμε, ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι ένα κωμικό αποτέλεσμα μιας αλυσίδας τυχαίων συμβάντων, αλλά ότι κα­τά κάποιο τρόπο έχουμε δημιουργηθεί από την αρχή»3!!!


Αλλά μήπως γινόταν λόγος στην επιστήμη, για «τέλος του κό­σμου»; Ουδαμώς! Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός όμως μας λέει: «Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι» (Ματθ. κδ' 35-36)!!! Σή­μερα, ο Stephen Hawking γράφει σχετικώς: «Η παλιά ιδέα για ένα αμετάβλητο σύμπαν... έχει αντικατασταθεί από την αντίληψη ενός δυναμικού, διαστελλομένου σύ­μπαντος, που φαίνεται να έχει αρχίσει σ' ένα ορισμένο χρόνο στο παρελθόν και μπορεί να τελειώ­σει σε κάποιο χρόνο στο μέλλον!» Η επιστήμη του 21ου αιώνος διέψευσε όλους τους αρχαίους Έλλη­νες θεμελιωτές της (Αριστοτέλη, Δημόκριτο κ.λ.π.), όλους τους κλη­ρονόμους των απόψεων τους, κα­θώς και όλες τις μη θεόπνευστες θρησκείες (ινδουισμό κ.λπ.), που πίστευαν ότι ο κόσμος είναι αιώνι­ος και αμετάβλητος. Μόνο η Αγία Γραφή επαληθεύθηκε και απεδεί­χθη ανώτερη της ανθρώπινης επιστήμης, αποκαλύπτοντας ασά­λευτα επί 3500 χρόνια την αλήθεια για τα θέματα αυτά!!!


Εξίσου εντυπωσιακό είναι το ότι ο θεόπνευστος Μωυσής έγρα­ψε, πως για τα υπόλοιπα κτίσματά του: «Ο Θεός είπε και εγενήθησαν», για χάρη του ανθρώπου! Ενώ τον άνθρωπο τον έπλασε και ενεφύσησε μέσα του την αθάνα­τη τρισυπόστατη ψυχή του. Η επι­στήμη, μόλις τις τελευταίες δεκα­ετίες ανακάλυψε, ότι η διατήρη­ση της υπάρξεώς μας, οφείλεται στις ακριβέστατα ρυθμισμένες «παγκόσμιες φυσικές σταθερές» του σύμπαντος (=οι βασικές ποσό­τητες, που επηρεάζουν τους νόμους του σύμπαντος και έχουν την ίδια αριθμητική τιμή παντού και πάν­τοτε!). Σύμφωνα με την, επίσης πρόσφατη, «ανθρωπική αρχή» της επιστήμης (HUMAN PRINCIPLE), όλες αυτές οι «σταθερές» έχουν ρυθμιστεί έτσι ώστε να υπάρχει άνθρωπος!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό!!!


Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, από τους υλιστές ψευτοεπιστήμο­νες στα τηλεοπτικά πάνελ, για τις σταυροφορίες και την «Ιερά» εξέ­ταση των παπικών, όπου φονεύθη­καν και πολλοί επιστήμονες. Σκοπί­μως δεν αναφέρουν όμως τα δεινά που υπέστη η Εκκλησία μας από τους σταυροφόρους αλλά και ότι την εποχή της «Ιεράς» (μιαράς) εξέτασης, βραβεύονταν στην ορθόδοξη Εκκλησία μεγάλοι επιστή­μονες και μάλιστα ιερείς, όπως ο Διονύσιος Πύρρος (χειρουργός, αστρονόμος και φυσικός!), ο πα­τριάρχης Χρύσανθος Νοταράς (ιδρυτής αστεροσκοπείων, ανωτ. σχολών, κατασκευαστής αστρο­νομικών οργάνων!!!) οι μητρο­πολίτες: Ευγένιος Βούλγαρης και Νικηφόρος Θεοτόκης (συγγρα­φείς πλήθους επιστημονικών βι­βλίων της σημερινής πανεπιστη­μιακής διδακτ. ύλης!!!) και άλλοι μεγάλοι ευεργέτες της ανθρωπότητος. Απ' τους σύγχρονους θα αναφέρουμε μόνο τον άγιο Λουκά αρχιεπίσκοπο Κριμαίας (ιατρός-χειρουργός· βασανίστηκε και εξο­ρίστηκε από τους κομμουνιστές στη Ρωσία), ο οποίος είναι ο πρώτος που πραγματοποίησε μεταμόσχευση νεφρού το 1924 (!!!!) και επιτυχείς εγχειρήσεις σε πυώδεις λοιμώξεις!!! Όλες δηλαδή οι με­ταμοσχεύσεις νεφρών, όλων των εποχών, οφείλονται στον άγιο Λουκά!!! Ιδού η πραγματική σχέ­ση της επιστήμης με την (αληθι­νή) πίστη!!!


Η απόδοση ευθυνών στην ορθό­δοξη Εκκλησία του Χριστού για τα εγκλήματα των παπικών, είναι και αυτή μια από τις έντεχνες μεθό­δους παραποίησης της αληθείας εκ μέρους των υλιστών, επειδή δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για παρόμοια εγκλήματα εναντίον μας! Τους παπικούς τους αποκόψα­με το 1054 για τη βλάσφημη προσ­θήκη του Filioque στο Σύμβολο τής Πίστεως (Filioque = ότι το Άγιο Πνεύμα είναι κατώτερο του πατρός και του υιού!!!;). Από τότε, ο «αγιασμός» τους μουχλιάζει, διότι έχασαν τη χάρη του Αγίου Πνεύμα­τος. Από αυτό και μόνο αποδει­κνύεται ότι έπαψαν να είναι μέλη της εκκλησίας του Χριστού, σαν όλους τους αιρετικούς! Συνεπώς, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με αυτούς σε κανέναν τομέα.


Ακόμη, οι ίδιοι άθεοι υλιστές υποστηρίζουν και διάφορες αυθαίρετες ερμηνείες σε επιστημονικώς ανεξήγητα θέματα! Λένε π.χ. ότι η αιώνια αφθαρσία του αγιασμού, οφείλεται στον βασιλικό που κρα­τάει ο ιερεύς μαζί με τον τίμιο σταυρό, ενώ επικαλείται την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Η πραγματική θέση όμως της επι­στήμης έχει ως εξής: «είναι αποδεδειγμένη η αιώνια αφθαρσία που παρουσιάζει το υπό οποιουδήποτε ορθόδοξου ιερέως αγιασμένο νερό. Όλα τα φαγητά και ποτά υπόκεινται στο νόμο της φθοράς. Πάντοτε εκτός από αυτή τη μο­ναδική εξαίρεση! Το φαινόμενο είναι υπερφυσικό και είναι αδύνατο να ερευνηθεί και να εξηγη­θεί επιστημονικώς. Όσο για τον βασιλικό εφ' όσον ο ίδιος φθείρε­ται, τα σχόλια περιττεύουν...


Επίσης βγαίνουν κάθε Πάσχα στα κανάλια και επαναλαμβάνουν τα ίδια αντιεπιστημονικά ψεύδη για το άγιο Φως, εκμεταλλευόμε­νοι την απουσία αληθινού επιστήμονος που θα εξηγήσει στους τη­λεθεατές, τα αληθινά όρια της επι­στήμης. Χαρακτηριστικό είναι το ότι δεν αναφέρονται καθόλου στις γαλαζόλευκες κυματιστές αστρα­πές που φαίνονται στα βίντεο ντο­κουμέντα, παρά ομιλούν για πυ­ροτεχνικές αναφλέξεις από τη φαν­τασία τους, με μηδέν στοιχεία!

Την παραμονή της ψήφισης του νόμου περί της ελεύθερης καύ­σης των κεκοιμημένων (!!!), έγι­νε η εκταφή του άφθαρτου σκηνώ­ματος του ιερομόναχου Βησσαρίω­νος. Εμφανίσθηκε τότε στα κανά­λια ο κ. Γιαμαρέλος (ίσως ο πιο έμπειρος έλληνας ιατροδικαστής) και είπε αντικειμενικότατα ότι, σε μια φυσιολογική εκταφή 3 χρό­νων, έχουν λιώσει και τα ρούχα!!! οπότε, σε μια εκταφή 15 χρόνων που παραμένει σχεδόν άθικτο όλο το σώμα, οι φλέβες, το δέρμα, μέχρι και η γενειάδα του σκηνώματος, οι φυσικοί νόμοι έχουν καταργη­θεί! Άρα το φαινόμενο είναι υπερ­φυσικό. Περί μουμιοποίησης, δεν τίθεται θέμα διότι το σώμα δεν είναι τυλιγμένο. Εκτός όμως από τον κ. Γιαμαρέλο, εμφανίσθηκε και κάποιος υλιστής, ο οποίος δή­λωσε εν ολίγοις, πως δεν πρέπει «στις μέρες μας» να γίνεται λόγος για υπερφυσικά φαινόμενα, χω­ρίς όμως να τεκμηριώσει επιστημονικώς τη θέση του (ως συνήθως)!


Η επιστημονική κοινότητα αδυνατεί να πάρει θέση στα υπερ­φυσικά φαινόμενα, δεδομένου ότι το θαύμα είναι: «Ένα ορατό υπερ­φυσικό αποτέλεσμα, με αόρατη αιτία». Στο όνομα ποιας επιστήμης λοιπόν παίρνουν θέση οι κύριοι αυτοί; Μάλλον στο όνομα της θρη­σκείας του υλισμού, η οποία μά­χεται τις ορθόδοξες χριστιανικές αλήθειες διαστρεβλώνοντας την επιστήμη, όπως τεκμηριωμένα αποδείξαμε. Πολλοί συνάνθρω­ποί μας έχουν τη λανθασμένη εν­τύπωση πώς οι άθεοι είναι άπιστοι. Κι' όμως όσο αδογμάτιστοι και αν παρουσιάζονται, όλοι οι άθεοι ανεξαιρέτως στηρίζονται στην πί­στη τους περισσότερο από εμάς τους Χριστιανούς! Πιστεύουν δηλα­δή στις απόψεις τους. Δε γνωρί­ζουν. Ο μεγάλος μαθηματικός Pascal ξεκαθαρίζει το θέμα αυτό, λέγοντας: «Για να είναι κανείς άθε­ος χρειάζεται πάρα πολλή πίστη σε απίθανα πράγματα».


Η Χριστιανική Ένωση Ελλή­νων Επιστημόνων καταγγέλει συ­νεχώς τις ύπουλες μεθόδους των, όντως σκοταδιστών υλιστών. Πο­τέ στην ιστορία το ψέμα δεν ήταν τόσο οργανωμένο όσο σήμερα. Με τα σημερινά προηγμένα τεχνολο­γικά μέσα η πλύση εγκεφάλου βρί­σκει εύκολα στόχο στις καρδιές των αμόρφωτων ανθρώπων, που εγκληματικά σίγουρα εμπιστεύτηκαν για την επιστημονική και πνευματική τους μόρφωση, πνευ­ματικά υποανάπτυκτα και ανέ­ντιμα πρόσωπα. Το τίμημα της επιπόλαιης εμπιστοσύνης τους, είναι συνήθως ή να χάσουν οι δυ­στυχείς την πίστη τους ή να βιώνουν έναν ψεύτικο, επιφανειακό και αδιάφορο Χριστιανισμό, που αγγίζει τα όρια του αιρετικού Προ­τεσταντισμού.

Κλείνουμε την παρούσα εργα­σία με το γνωστό αρχαίο διαχρο­νικό ρητό: «Πάσα επιστήμη χω­ριζομένη αρετής, πανουργία εστίν».


http://www.impantokratoros.gr/62F6760B.el.aspx
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>
Απάντηση

Επιστροφή στο “Θεός και επιστήμη”

cron