UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

1
UFO – Ξένα όντα:

ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ




Α΄ Μέρος: Προκαταρκτική κοσμοθεώρηση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο.


Εισαγωγή - Η πραγματικότητα του φαινομένου

Το βασικό θέμα του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας, όπως έχετε ήδη καταλάβει, είναι τα UFO [1] και τα ξένα όντα. Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα - μελέτη του σύγχρονου φαινομένου των ιπτάμενων επισκεπτών μας. Θα ερευνήσουμε λοιπόν μαζί με μεγάλη πρoσοχή το θέμα αυτό και θα διεισδύσουμε σε πτυχές και ερμηνείες του που ελάχιστα έχουν παρουσιαστεί. Έτσι, θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο των ημερών μας, ποια δηλαδή είναι η φύση τους και ο σκοπός τους.

Πώς όμως είμαστε τόσο σίγουροι ότι το φαινόμενο των UFO είναι πραγματικό; Πολύ απλό. Είναι απίθανο τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν δει αυτά τα σκάφη ή ακόμα και τους ίδιους τους επιβάτες τους, να είναι όλοι απατεώνες, ψυχοπαθείς ή παραπλανημένοι. Ανάμεσα στους μάρτυρες συγκαταλέγονται πολλοί πιλότοι, γιατροί, επιστήμονες και γενικά άτομα με κύρος και επιφανή θέση. Υπάρχουν περιστατικά με δεκάδες και εκατοντάδες μάρτυρες. Περιστατικά που μάρτυρες άγνωστοι μεταξύ τους, περιέγραψαν με ακρίβεια το ίδιο φαινόμενο και είχαν τις ίδιες ισχυρές εμπειρίες, που συνοδεύονταν από ένα πλήθος άλλων παράξενων φαινομένων.

Επίσης, εδώ και πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του '50 που το μυστήριο των UFO ήταν άγνωστο για τους περισσότερους, πολλοί μάρτυρες από διάφορα μήκη και πλάτη της Γης, έχουν περιγράψει παράξενα αντικείμενα στον ουρανό και επιβάτες που παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ τους. Ας μην ξεχνάμε βέβαια και τις ορατές ενδείξεις της παρουσίας τους (φωτογραφικά και κινηματογραφικά ντοκουμέντα, ίχνη κυκλικά και καψίματα στο έδαφος κτλ.).

Από τον κυκεώνα των χιλιάδων μαρτυριών UFO ανά τον κόσμο, μόνο το 5% περίπου λέγεται ότι παραμένει ανεξήγητο. Όλες οι υπόλοιπες μαρτυρίες έχουν φυσική εξήγηση (ίσως όμως και κάποιες απ' αυτές, να αφορούν ένα παράδοξο φαινόμενο). Αυτό το 5% όμως αντιστοιχεί σε χιλιάδες μάρτυρες. Αν μόνο ένας από αυτούς έχει δίκιο και αν μία τουλάχιστον από τις πολυάριθμες αυτές ενδείξεις είναι αληθινή - πράγμα που σημαίνει ότι μετατρέπεται σε απόδειξη, τότε βρισκομαστε σε μία πραγματικότητα τεράστιας σημασίας.

Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που το τεράστιο αυτό συσσωρευμένο υλικό από αναφορές και ενδείξεις είναι ψεύτικο, δημιουργούνται ακόμα περισσότερα ερωτηματικά: Τι έχει πιάσει την ανθρωπότητα; Ένας κολλητικός, μαζικός ιός από ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, απατεωνιές ή λανθασμένες εκτιμήσεις στον ουρανό; Είτε ισχύει η μία περίπτωση, είτε η άλλη, το μυστήριο παραμένει, γιατί μιλάμε για έναν τεράστιο αριθμό από ανερμήνευτες μαρτυρίες. Το 1954 για παράδειγμα, υπήρχαν σχεδόν καθημερινές παρόμοιες αναφορές για UFO στη Γαλλία και στην Αμερική. Είναι δυνατόν κάποιος που θεωρεί το θέμα «παραμύθι» να μην προβληματιστεί πλέον από αυτή τη διαπίστωση;

Το βιβλίο αυτό λοιπόν έχει γραφτεί με την πεποίθηση ότι το φαινόμενο που εξετάζουμε είναι πραγματικό. Και θα το εξετάσουμε ολόπλευρα, προσπαθώντας ν' ανακαλύψουμε κάποιες άγνωστες προεκτάσεις του μυστηρίου. Προσπαθήστε να διαβάσετε το βιβλίο σα να καταπιάνεστε για πρώτη φορά με το θέμα των UFO και των εξωγήινων, χωρίς να έχετε μέσα σας μία σίγουρη απάντηση. Άλλωστε, όποιος έχει προκαθορισμένη την απάντηση δεν κάνει έρευνα. Έχουμε συγγράψει το βιβλίο αυτό - προσδοκώντας να είναι ευκολοδιάβαστο - σε απλή γλώσσα, χωρίς πολλές - πολλές βαρύγδουπες και δυσκολοχώνευτες ή επιστημονικοφανείς λέξεις και εκφράσεις, αφού μπορούν άνετα ν' αντικατασταθούν με την απλή και σωστή έκφραση.

Μελετώντας εδώ και χρόνια την αρχαία ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μας που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, βρεθήκαμε προ εκπλήξεως: Υπάρχουν διάσπαρτα αρκετά συμβάντα και περιστατικά, που ένας σύγχρονος ερευνητής, αν δεν ήξερε ότι προέρχονται από τη θρησκευτική παράδοση, θα τα ονόμαζε «UFOλογικά» περιστατικά. Με βασικό άξονα έρευνας λοιπόν κάποιες συγκεκριμένες διδασκαλίες των Πατέρων της Εκκλησίας που γνώριζαν βαθιά αυτά τα θέματα, και που δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό (ούτε καν στους «UFOλόγους - ερευνητές»), θα προχωρήσουμε στο θέμα μας «κολυμπώντας σε βαθιά νερά».
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος evaggelia την 15 Ιουν 2011, 00:19, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

2
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο.

Εξωγήινη ζωή και Ιερές Παραδόσεις

Α. Οι Γραφές


Πολλοί πιστεύουν ότι κάποια αναγνώριση ύπαρξης εξωγήινων ανατρέπει τα χριστιανικά δεδομένα και δεν είναι αποδεκτή από την Αγ. Γραφή. Και όμως δεν είναι έτσι. Κατ' αρχήν πουθενά στην Αγ. Γραφή δεν αναφέρεται ξεκάθαρα η ύπαρξη, ή όχι, εξωγήινων πολιτισμών, γιατί αυτό που προέχει είναι η σωτηρία του ανθρώπου, η θέωση. Δίδονται λοιπόν στην Αγ. Γραφή, και ειδικά στην Καινή Διαθήκη, όλες οι κατευθύνσεις για να καταστεί ο άνθρωπος αθάνατο πνευματικό ον. Ίσως να μην αναφέρεται ξεκάθαρα κάτι στην Καινή Διαθήκη για να αποφευχθούν κάποιες παράλογες και παθιασμένες αναζητήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.

Οπωσδήποτε κάθε έρευνα που διεξάγεται με υγιείς προϋποθέσεις είναι αποδεκτή, όπως τονίζεται και στην Καινή Διαθήκη (κατά Ματθαίον 7, 7 - 8): «Ερευνάτε και θα βρείτε», «αυτός που ψάχνει βρίσκει». Πρέπει λοιπόν να αναζητούμε την αλήθεια και «η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (κατά Ιωάννη 8,32), όπως είχε πει ο Ιησούς.

Αντίθετα, σε κανένα σημείο της Αγ. Γραφής δεν υπάρχει η περίφημη πια φράση «Πίστευε και μη ερεύνα». Λέγεται μάλιστα ότι η σωστή φράση είναι «πίστευε και μη, ερεύνα». Ένα κόμμα δηλαδή ευθύνεται για την όλη διαστρέβλωση του νοήματος, αν είναι έτσι.

Λέγαμε λοιπόν ότι η Αγ. Γραφή δεν απορρίπτει την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών. Αντίθετα, ανακαλύπτει κανείς ορισμένα χωρία που μπορεί να υποδηλώνουν την πιθανή ύπαρξη και άλλων φυλών στο σύμπαν, εκτός του ανθρώπου.

Στην Καινή Διαθήκη λοιπόν βρίσκουμε τα εξής σημεία: «Και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ εστίν εκ της αυλής ταύτης» δηλ. «Έχω και άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ' αυτήν την μάντρα». Πρόκειται για λόγια που είπε ο ίδιος ο Χριστός (κατά Ιωάννη 10, 16).

Στο χωρίο αυτό, όπως και στα επόμενα που θα δούμε, δεν δηλώνεται ξεκάθαρα ότι υπάρχει ζωή σε άλλους κόσμους, είναι όμως πιθανό να εννοεί και αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τη φράση του Αποστόλου Παύλου στην προς Ρωμαίους επιστολή (8, 39) περί «κτίσης ετέρας». Μεταφράζουμε: «Και είμαι πραγματικά βέβαιος πως ούτε θάνατος ούτε ζωή, ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμεις, ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα, ούτε κάτι άλλο στον ουρανό ή στον Άδη, ούτε καμία άλλη κτίση - δημιουργία δεν θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού».

Δε μπορούμε να γνωρίζουμε αν περιλαμβάνονται κι άλλα σκεπτόμενα όντα εκτός από μας στην ερμηνεία για την «άλλη κτίση» και τα «άλλα πρόβατα»[1]. Αν οι νύξεις αυτές αφορούν και στην περίπτωση ύπαρξης άλλων έλλογων όντων, δε σημαίνει ότι αυτά κατοικούν απαραίτητα σε άλλους πλανήτες. Μπορεί να ζουν σε άλλες διαστάσεις - πραγματικότητες π.χ., ή μπορεί να μην έχουν τη δική μας εξωτερική μορφή. Το ίδιο ισχύει και για τη φράση που υπάρχει στην Αποκάλυψη από τον Ιωάννη (5,13): «(μτφ.) Και ύστερα άκουσα κάθε δημιούργημα που βρίσκεται στον ουρανό και στη γη και κάτω από τη γη...».

Τέλος στα κατά Μάρκον (13,27) και κατά Ματθαίον (24, 31) Ευαγγέλια αναφέρεται ότι στη Δευτέρα Παρουσία οι άγγελοι θα μαζέψουν τους εκλεκτούς του Χριστού από το άκρο της γης ως το άκρο του ουρανού (στο κατά Μάρκον) ή από το ένα άκρο των ουρανών ως το άλλο (στο κατά Ματθαίον). Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχουν άλλα ευφυή όντα στο σύμπαν θα κριθούν και αυτά στη Δευτέρα Παρουσία από τον Υιό του Θεού, που προϋπήρχε της δημιουργίας του κόσμου (κατά Ιωάννη 17, 5 - 6 και 24 - 25).
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

3
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο.

Γενική αντιμετώπιση των εκδηλώσεων του κόσμου μας.


(Βασικές πνευματικές αρχές στην έρευνα).

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ερευνάμε σε κάθε έκφραση της ζωής είναι η θετική ή η αρνητική επίδραση που έχει, αν προκαλεί καλό ή κακό στο περιβάλλον της. Όταν, για παράδειγμα, είναι να ξεκινήσουμε μία φιλία ή μία σχέση, το λογικό είναι να μας ενδιαφέρει περισσότερο αν αυτός ο άνθρωπος είναι καλός, παρά π.χ. ο τόπος καταγωγής του.

Αυτό που προέχει λοιπόν είναι να εξετάσουμε και να γνωρίσουμε το αν οι φίλοι μας τα UFO είναι πραγματικοί φίλοι και όχι αν έρχονται από τον Σείριο ή από τι υλικό είναι φτιαγμένα, έτσι... «ακαδημαϊκά». Η ουσία κάθε φαινομένου - δραστηριότητας στη Δημιουργία είναι η ιδιαίτερη ποιότητα του, δηλαδή η αιτία - πηγή του, η κατεύθυνση και ο σκοπός (που «δικαιώνει την αιτία») του φαινομένου αυτού. Η σκοπιμότητα υπάρχει στις πράξεις όλων των όντων, ακόμα κι αν αυτές αγγίζουν τα όρια του παράλογου και του ανεξιχνίαστου ή είναι ασυνείδητες.

Καθετί στον κόσμο, κάθε πράξη μας, κάθε φαινόμενο, λαμβάνει έναν ποιοτικό και ουσιαστικό χαρακτηρισμό σε σχέση με τα αποτελέσματα του στο περιβάλλον: καλό (δημιουργικό - ωφέλιμο), ουδέτερο ή κακό (καταστροφικό - βλαβερό), με όλα τα στάδια, τις διαβαθμίσεις που ενυπάρχουν σ' αυτά.

Και λέγοντας περιβάλλον, στις εμφανίσεις UFO και ξένων όντων, εννοούμε κυρίως το νου, την ψυχή και το σώμα των μαρτύρων, αλλά και το φυσικό περιβάλλον, στο οποίο συνέβη μία τέτοια εμφάνιση.

Θα ερευνήσουμε λοιπόν αντικειμενικά το θέμα των UFO, απ' όλες τις πλευρές, με βασικούς άξονες την αμερόληπτη ερμηνεία και αξιολόγηση όλων των θεμάτων που σχετίζονται μ' αυτά. Έτσι, ακολουθώντας τη σωστή ιεραρχία στην έρευνα, πιστεύουμε ότι θα φτάσουμε στην άκρη του νήματος.
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

4
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο.

Συμπαντικές αλήθειες μέσα στη Δημιουργία

Α. Η ύπαρξη του Θεού

Ίσως αναρωτηθείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά που θα διαβάσετε σ' αυτή την ενότητα κεφαλαίων με τα UFO. Για μας όμως όλα όσα ακολουθούν είναι μία αλυσίδα. Επειδή έχουμε βάσιμες ενδείξεις ότι φαινόμενα όπως τα UFO εμπλέκονται στα κοσμολογικά μυστήρια της Δημιουργίας, γι' αυτό και θα πιάσουμε τους κρίκους της κατανόησης από την αρχή.

Ανέκαθεν οι άνθρωποι έμφυτα αισθάνονταν την ανάγκη να πιστεύουν σε μία ανώτερη Δύναμη. Κάθε λαός είχε τις δικές του μεταφυσικές ανησυχίες. Κάθε άνθρωπος, σ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από τη βαθιά αρχαιότητα ως σήμερα, πολιτισμένος ή σε ημιάγρια κατάσταση, αισθάνεται έμφυτη την ανάγκη να υψώσει το βλέμμα ή τα χέρια του στον ουρανό, να πέσει στα γόνατα, και να προσπαθήσει έτσι ν' αφουγκραστεί τη Θεία Υπόσταση, τον Μέγα Δωρητή της Ζωής. Γι' αυτό και κάθε λαός έχει μία θρησκεία, το δικό του δηλαδή τρόπο να προσπαθεί ν' αγγίξει το μυστήριο της ζωής, της δημιουργίας.

Οι Αρχαίοι Έλληνες, σαν πρωτοπόροι της γνώσης, ανέπτυξαν τους δικούς τους προβληματισμούς για την Αρχή των Όλων. Οι περισσότεροι αρχαίοι φιλόσοφοι δεν πέρασαν στα «ψιλά» την αναζήτηση του Θείου. Ο Σωκράτης (470 ­399 π.Χ.) δεχόταν την «ενιαίαν νοεράν αρχήν, διακοσμούσαν και διακυβερνώσαν τα πάντα». Έλεγε: «Ο υπέρτατος νους», «ούτος είναι ύψιστος Θεός, ο νοερός, ο νοητικός, ο αόρατος, πάνσοφος, πανταχού παρών και παντοδύναμος, πανάγαθος, ο περί πάντων προνοών», «η αυθυπάρχoυσα ενιαία Αρχή η υπερκειμένη θεών και ανθρώπων, η αυτοζωή, η πηγή πάσης ζωής».

Ο Ξενοφάνης, ο Κόλοφώνιος (6ος αι. π.Χ.) πίστευε στην ύπαρξη ενός μόνο Θεού, γι' αυτό και έλεγε: «Εις είναι όντως ο Θεός», «ο Θεός είναι ασώματος, αγέννητος και αθάνατος, αΐδιος».

Ο Αριστοτέλης καλεί «ανωτάτω Θεόν, είδος χωριστόν». Ασχόλούμενος με την αυστηρή αιτιότητα των πάντων αναφέρθηκε στο Θεό, ως το πρώτο κινούν ακίνητο. Ο Πλάτων (427 - 348 π.Χ.) καλεί «τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός», οι Στωικοί φιλόσοφοι απέδιδαν στον Θεό τις ιδιότητες «ζων Ον, αθάνατον, λογικόν, τέλειον ή νοερόν εν ευδαιμoνία, κακού παντός ανεπίδεκτον, άφθαρτος, αγέννητος»[1] και ούτω καθ' εξής.

Στην Καινή Διαθήκη (Εβραίους 11, 3) ο Ένας Θεός, ο Τριαδικός, γίνεται αντιληπτός και μόνο με την πίστη μας. Η πίστη, η αγάπη, η συνείδηση που έχουμε, η ίδια η αθάνατη Ψυχή μας, μαρτυρούν την ύπαρξη του Αθανάτου, του Τέλειου, μα Αοράτου Δημιουργού. Ό,τι δεν γίνεται αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις μας δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει (μήπως αλήθεια φαίνονται οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας; Υπάρχουν όμως).
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

5
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο.

Ο πόλεμος στους ουρανούς και η πτώση του ανθρώπου.

(Ο αρχέγονος πυρήνας των μύθων).


Το Αιώνιο Καλό, ο Δημιουργός και Πλάστης των όλων, είναι μόνο Φως, σε καμία περίπτωση δεν εμπεριέχει την έννοια του κακού. Η έννοια του Καλού υπήρχε ανέκαθεν και θα υπάρχει παντοτινά. Πώς λοιπόν υπάρχει το κακό στον κόσμο μας και μάλιστα σε... μπόλικη δόση; Γιατί η Πλάση - κι εμείς οι άνθρωποι ακόμα - πέφτουμε στη φθορά, ενώ το φυσικό θα ήταν η διατήρηση κάθε μορφής ζωής μέσα στην αθανασία, την τελειότητα και την καλοσύνη του Δημιουργού της;

Το Αιώνιο Πνεύμα, μαζί με τους αγγέλους, απήρτιζαν μία φωτεινή οικογένεια, σ' έναν καθαρά πνευματικό κόσμο, προ της υλικής δημιουργίας. Επειδή η έννοια της ελευθερίας είναι αναπόσπαστο στοιχείο της Αγάπης, οι άγγελοι, αυτές οι ουράνιες φωτεινές οντότητες, κατείχαν το δικαίωμα της επιλογής, το λεγόμενο αυτεξούσιο, το οποίο μετά το Δημιουργό Θεό, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο Μυστήριο που υπάρχει.

Και τότε πρωτοεμφανίστηκε το φαινόμενο της διάσπασης. Ένας από τους ανώτερους των αγγελικών ταγμάτων, ο Εωσφόρος, θέλησε να γίνει ίσος με τον Δημιουργό. Θέλησε να γίνει Θεός αντί του Θεού. Προκάλεσε λοιπόν αυτήν την ανταρσία, την αποστασία, συμπαρασύροντας μαζί του και άλλους αγγέλους στην άβυσσο, στο αιώνιο σκότος. Ο Εωσφόρος μετονομάστηκε Σατανάς και οι άγγελοι που τον ακολούθησαν δαίμονες.

Από εκείνη τη στιγμή λοιπόν γεννήθηκε το Κακό. Η πρώτη πτώση ήταν γεγονός. Ο Εωσφόρος αντέταξε στην ενότητα τη διάσπαση, στην αγάπη το μίσος, στο όλοι το εγώ. Έτσι η τιμωρία του να κατακρημνισθεί στο «πυρ το αιώνιον» ήταν αποτελέσμα της δικής του κακής προαίρεσης.

Δυστυχώς την ίδια τύχη με τους αγγέλους έμελλε να έχουν και οι άνθρωποι. Εμείς βέβαια δεν καταλήξαμε στην άβυσσο, αλλά στο μεικτό κόσμο του Καλού και του Κακού. Το αποτελέσμα; Να υπομένουμε όλες τις αναποδιές και τα στραβά της ζωής, με αποκορύφωμα το θάνατο, γιατί επιλέξαμε το δρόμο που «χάραξε» ο Εωσφόρος και οι άγγελοί του.

Και όμως... Μετά την απώλεια των αγγέλων οι άνθρωποι είχαμε πλαστεί για να αναπληρώσουμε το κενό τους στον ουρανό. Όπως και με τους αγγέλους, δημιουργηθήκαμε κι εμείς με ελεύθερη βούληση, αυτοτέλεια. Είχαμε επίσης προικισθεί από τον Παντοδύναμο με αθάνατη ψυχή κατ' εικόνα Αυτού, για να διευθετήσουμε μέσω αυτής και το καθ' ομοίωσιν (τη θέωση) [1].

Το Κακό όμως δεν ήταν πια στην αφάνεια. Καραδοκούσε. Ο «υιός της απώλειας» Σατανάς σαν ισχυρό πνεύμα που ήταν και πριν την πτώση του, είχε μεγάλη εφευρετικότητα και κατόρθωσε να ωθήσει τους πρωτοπλάστους στην παρακοή, στη δεύτερη διάσπαση - πτώση, με τον ίδιο τρόπο που ξεσήκωσε και τους αγγέλους στην πρώτη πτώση: με το δόλωμα «Θεοί έσεσθε» (Θα γίνετε Θεοί, Γεν. 3,5).

Ο Ύψιστος όμως είχε προειδοποιήσει: «Ο καρπός αυτός είναι απαγορευμένος για σας, γιατί θα γνωρίσετε το θάνατο, το Καλό και το Κακό». Και οι πρωτόπλαστοι ήταν περίεργοι να τον γνωρίσουν! Ήθελαν να εξισωθούν με τον Πατέρα τους, ο οποίος δεν τους εμπόδισε, σεβόμενος την ελευθερία τους και το ότι ήταν δική τους συνειδητή επιλογή.

Κι έτσι βρεθήκαμε από την αφθαρσία στη φθορά. Από μέλη του Θεού γίναμε κοινοί θνητοί. Βλέπουμε πια με τα «μάτια της ύλης» και όχι με τα μάτια της ψυχής, με τα οποία αντιλαμβανόμαστε το Αιώνιο Φως, γι' αυτό εξάλλου ο Αδάμ και η Εύα, όταν συντελέστηκε η πτώση, αντίκρισαν έξαφνα ο ένας τον άλλον γυμνό και ντράπηκαν. Μαζί με τον άνθρωπο έπεσε και η κτίση (Ρωμαίους 8,20) - που κι αυτή υποτάχθηκε στη φθορά και στο θάνατο και προσδοκά κι αυτή τη λύτρωση.

Όλοι όμως έχουμε δικαίωμα στο όνειρο: ακόμα και στην υλική ζωή που ζούμε με τα χίλια δύο βάσανα, μπορούμε ν' αγωνιστούμε και να επανέλθουμε στην προπτωτική κατάσταση της ολοκληρωτικής ευδαιμονίας, κατακτώντας τη θέωση. Αν έχουμε τον απώτερο σκοπό της θέωσης να μας γεμίζει, τότε ουσιαστικά όλες οι συμφορές του κόσμου μας είναι πρόσκαιρες και ανίσχυρες.

Όσο για το προπατορικό αμάρτημα, το σπέρμα του φωλιάζει σε όλους μας. Από τη στιγμή της πτώσης όλοι οι (ενήλικοι τουλάχιστον) άνθρωποι που έχουν παρελάσει από τον πλανήτη μας έχουν υποπέσει έστω και σε λίγα ηθικά παραπτώματα. Δεν υπήρχε ούτε θα υπάρξει - εκτός από το Θεάνθρωπο -άνθρωπος άμωμος και αναμάρτητος.

Το συνταρακτικό γεγονός της πτώσης του ανθρώπου και του αποχωρισμού του από τον Θεό έχει ριζώσει μέσα στο υποσυνείδητο κάθε ανθρώπου και έχει διαχρονικά κληρονομηθεί από γενεά σε γενεά ως τις μέρες μας, από την αρχαιότητα [2].

Δεν πληρώνει λοιπόν όλη η ανθρωπότητα την ανοησία δύο ανθρώπων. Ο Αδάμ και η Εύα εκπρόσωπούν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος. Και ο πτωτικός κόσμος στον οποίο ζούμε (με όλες τις ασχήμιες και τα κακά του) είναι αποτελέσμα μιας αποκοπής από το Πανάγαθο Πνεύμα που δεν περιέχει ασχήμιες και πτώσεις μέσα Του.

Κατά την πλατωνική άποψη, που συναντάται και σε Ανατολικά θρησκεύματα, η ψυχή έπεσε από τον κόσμο των Ιδεών και περικλείστηκε στο σώμα, που αποτελεί τη φυλακή της Ψυχής. Η πτώση του ανθρώπου έγκειται σ' αυτόν τον φυλακισμό της Ψυχής στο σώμα, κατά την πλατωνική διδασκαλία πάντα. Η αθάνατη και αγέννητη ψυχή εγκλωβίστηκε στο θνητό και υλικό σώμα. Γι' αυτό η Ψυχή πάσχει και υποφέρει [3].

Πολλές Υπέρτατες Αλήθειες, για να γίνουν καλύτερα κατανοητές από τον απλό άνθρωπο, εκφράζονται με σύμβολα, όπως η ιστορία των πρωτόπλαστων. Πολλοί θεωρούν ότι είναι ένα απλό παραμύθι, κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει τα ηθικά διδάγματα από το πάθημά τους και τα πολύ πραγματικά του αποτελέσματα....
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

6
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο.

Η "περιοχή" και η δράση του κακού


Είδαμε την ουσία της Ανώτερης Διάνοιας, που πλημμυρίζει από αγάπη και σοφία, και την οδυνηρή έφεση των ανθρώπων προς την παράβαση του θείου νόμου. Δεν έχουμε λοιπόν έναν Θεό τιμωρό, που αρέσκεται να «αλλάζει τον αδόξαστο» στα παιδιά Του! Ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να καταστρέψει τους ανθρώπους, αλλά για να τους σώσει, είχε πει ο Θεάνθρωπος (Λουκά 9, 56). Τα αίτια των συμφορών κάπου αλλού πρέπει να τα αναζητάμε και όχι στο Θεό, γράφει ο Πλάτων (Πολιτεία, 379c), ενώ ο Άγ. Γρηγόριος Νύσσης (4ος αι. μ.Χ.) τονίζει ότι «ο Θεός είναι έξω της αιτίας των κακών. Είναι ο ποιητής των όντων και όχι των μη όντων, ο δημιουργήσας την δράση και όχι την τύφλωση, ο αναδείξας την αρετή και όχι τη στέρησή της... Εάν κάποιος εκούσια καλύπτει τα μάτια του και δεν βλέπει το φως που λάμπει, ο Θεός δεν είναι η αιτία του μη βλέποντος» [1].

Ο διαβόλος (ή «Αρνητική Διάνοια») ήταν η γενεσιουργός αιτία, ο εφευρέτης του Κακού. Αυτός είναι που κατέχει το «κράτος του θανάτου» (Εβραίους 2, 14). Και εμείς βέβαια δεν είμαστε αμέτοχοι για τα δεινά του κόσμου μας, υποταγμένοι σ' αυτόν. Όταν π.χ. καίμε τα δάση ή μπαζώνουμε τα ποτάμια και προκαλούνται πλημμύρες, τότε λέμε «η φύση εκδικείται». Δεν εκδικείται όμως η φύση, εμείς «χαντακωνόμαστε» μόνοι μας.

Υπάρχει λοιπόν το Φως και το σκοτάδι' ο Ουρανός και η άβυσσος. Τα πάντα γύρω μας είναι μικρά θαύματα δημιουργίας, ζωής, Θεού: εμείς οι άνθρωποι, τα ζώα, οι πλανήτες. Για τα άσχημα της ζωής όμως δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνες στο Θεό. Δεν μπορεί η Πηγή του Φωτός να εκπέμπει σκοτάδι. Δεν μπορεί ο Δημιουργός να έχει φτιάξει την κακία και την αταξία, μαζί με τη ζωή και το φως. Ο αντίθετος Του είναι που τα προκαλεί, η πνευματική αρχή του Κακού δηλαδή. Γι' αυτό και δεν πρέπει να τα διαχωρίζουμε απ’ αυτόν. Απορρίπτοντας αυτόν, είναι σαν να απορρίπτουμε τον Θεό. Μην πιστεύοντας ότι υπάρχει το κακό και ο «εφευρέτης» του, είναι σα να ρίχνουμε όλα τα άσχημα στον παράγοντα τύχη, σε ακαθόριστες συμπτώσεις, οπότε και η ζωή και η δημιουργία ερμηνεύονται αναλόγως (αθεϊσμός).

Όπως λοιπόν καθετί το καλό, το δημιουργικό (π.χ. το δώρο της ζωής) οφείλεται στην Αρχή των Όλων, στο Αιώνιο Φως, έτσι και καθετί το κακό, ό,τι δηλαδή παρεκκλίνει από το Φως την αγαθότητα, την προσφορά, έχει την πηγή του στην αρνητική και διασπαστική διάνοια. Γιατί να διαιρούμε το Κακό σε «εκατό» μέρη και να μην το εκλαμβάνουμε και συνολικά, ενιαία, σαν μια «μονάδα», απλοποιώντας τα πράγματα; Ας το σκεφτούμε σαν ένα δέντρο με όλα τα παρακλάδια του κακού, ένα δέντρο που «φύτρωσε» με τις πτώσεις των αγγέλων και των ανθρώπων.

Σαν μια «μονάδα», πηγή πονηρίας και αταξίας, ας φανταστούμε ότι το Κακό εδρεύει σε μια «αιθερική περιοχή», μια συγκεκριμένη πνευματική κατάσταση ύπαρξης. Όλες οι κακές σκέψεις και οι λογισμοί (που γεννούν φόνους και πολέμους π.χ.), όλα τα δεινά (αρρώστιες κτλ.), όλες οι λανθασμένες εκτιμήσεις και επιλογές μας σε προσωπικό η γενικό επίπεδο (ατυχήματα κτλ), όλα τα πάθη, οι αδυναμίες και οι εξαρτήσεις (ναρκωτικά κτλ) προέρχονται, υποκινούνται από την ίδια πηγή - «περιοχή», από την οποία ξεπηδά και το αντίστοιχο «δέντρο». Ο Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (675­754 μ.Χ.) γράφει: «Όλες οι αδυναμίες και τα ακάθαρτα πάθη είναι δουλειά του διαβόλου και του μυαλού του. Αλλά, ενώ είναι ελεύθερος να προσβάλλει τον άνθρωπο... δεν έχει τη δύναμη να κυριαρχήσει σε κανένα: γιατί εμείς έχουμε τη δύναμη (δοσμένη από το Θεό) να δεχτούμε ή όχι να μπλέξουμε στη σύγκρουση» [2].

Οι άνθρωποι λοιπόν, είναι που σκέφτονται και επιλέγουν λανθασμένα, σε κάποιες αποφάσεις τους απ’ τη μια, ή απ’ την άλλη συγκατανευόμενοι στους εχθρικούς λογισμούς (πειρασμούς), με όλα τα άσχημα επακόλουθα, δεν θα συνέβαιναν όμως όλα αυτά, αν δεν υπήρχε η πρώτη αποστασία και η παραχωρηθείσα δύναμη του Εωσφόρου. Από τότε το Κακό «κάπου» υπάρχει, γι' αυτό και, άμεσα ή έμμεσα, επηρεαζόμαστε από την κακή «περιοχή».

Το κακό κυριαρχεί στη ζωή γιατί ο διάβολος είναι ο «άρχων του κόσμου τούτου» (Ιωάννη 12,31), δηλ. του πτωτικού υλικού κόσμου, όπου συνυπάρχει βέβαια με το Καλό, σαν τον θετικό και αρνητικό πόλο ενός μαγνήτη [3]. Αυτό γίνεται ολοφάνερο και στην καθημερινή μας ζωή, αφού παρατηρούμε συνεχείς εναλλαγές θετικών και αρνητικών γεγονότων, αλλά είναι ξάστερο και στη δική μας συμπεριφορά: αν βρούμε δουλειά σε κάποιον άπορο, αυτόματα έχουμε πράξει το καλό, ενώ αν φερθούμε με μίσος εκδικούμενοι έναν συνάνθρωπο μας, τότε αναμφισβήτητα έχουμε πράξει το κακό.

Ίσως η εμμονή μας στη συγκεκριμένη θεματολογία να ξενίζει μερικούς, κατανοώντας όμως τη φύση του Καλού και του Κακού θα κατανοήσουμε επαρκέστερα τη φύση των UFO αλλά και άλλων ανεξήγητων φαινομένων.

Το Κακό και οι πολυμήχανες δυνάμεις του (δαίμονες) προσπαθούν διαρκώς να αποτρέψουν την επάνοδο μας στον αέναο, Αιώνιο Πατέρα μας και σκαρφίζονται πολλαπλές μεθόδους (στους πρωτόπλαστους, ας πούμε, «συστήθηκε» ως φίλος).

Άλλες φορές μας ωθούν π.χ. στην απογοήτευση, στους αυτοτραυματισμούς, μέχρι και στην αυτοκτονία, άλλες φορές στη φιλαργυρία και στη φιλαυτία κτλ. Πρόκειται για μια μυστηριώδη ακατανίκητη τάση και έλξη που νοιώθει πολλές φορές ο άνθρωπος για το κακό. Φαίνεται να υπερβαίνει δηλαδή τις δυνάμεις του. Τις περισσότερες φορές όμως ο άνθρωπος ούτε καν υποψιάζεται το ολίσθημα του και την επήρεια που δέχεται.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, το «δέντρο του Κακού» περιλαμβάνει και όλες τις αρρώστιες που καταταλαιπωρούν τους ανθρώπους στη ζωή. Ακόμα και ο καρκίνος, μια από τις μάστιγες του 20ου αιώνα, προσβάλλει τον άνθρωπο μέσω της διάσπασης, της τακτικής δηλαδή που χρησιμοποιεί και η Αρνητική Διάνοια: Τη στιγμή που όλα βαίνουν καλώς στην υγειά ενός ατόμου, κάποια κύτταρα, τα καρκινικά, αρχίζουν ξαφνικά και εναντιώνονται στη φύση, αποστατούν και διαχωρίζονται από τα υγιή, επιφέροντας την ασθένεια.

Φυσικά, η ύπαρξη του Κακού αποτελεί ένα πόνο για τον Δημιουργό και για εμάς, τα πλάσματα Του. Επιτρέπει όμως την ύπαρξή του για να μπορεί ο άνθρωπος να διαλέξει την πλευρά που θα υπηρετήσει, μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας του. Η ύπαρξη του Κακού λοιπόν διευκολύνει τη θεμελίωση του αυτεξούσιου των ψυχών. Είναι το μέτρο της κρίσης. Ο Άγ. Αυγουστίνος (354 - 430 μ.Χ.) υποστηρίζει ότι είναι πρότιμοτερο να έχει κανείς ελεύθερη βούληση και να αμαρτάνει, παρά να μην έχει αυτό το δώρο και να μην αμαρτάνει. Κάθε αναγκασμός της ελεύθερης βούλησης σημαίνει την κατάργηση της και μια άκρα τυραννία [4].

Δεν μπορεί κάποιος δηλαδή ν' αποκτήσει συνείδηση φωτός άνευ της εναντίωσης στο σκότος, δεν μπορεί να λάμψει η αλήθεια δίχως την απόκρουση του ψέματος (εναντίωση αντιθέτων). Το Κακό λοιπόν είναι αναγκαίο... κακό, για να εμφανίζεται η έκφραση του αυτεξούσιου σε όλους τους ανθρώπους και, ως αποτελέσμα, να διακρίνονται οι διαβαθμίσεις στην ψυχική ποιότητα τους. Από αυτούς, οι αληθινοί πιστοί μελετούν προσεκτικά τη μέλλουσα θριαμβευτική ένωση τους με το Θείο και περιβάλλουν με εμπιστοσύνη τις παραχωρήσεις Του στο Κακό.

Γιατί, αν όλοι οι καλοί, ευσεβείς και πιστοί άνθρωποι ζούσαν υγιείς ως τα βαθιά γεράματα τους και όλοι οι ασεβείς τιμωρούνταν αμέσως και φανερά σε όλους για τις πράξεις τους, τότε θα γινόμασταν όλοι «καλοί» και «ευσεβείς» από φόβο, καταναγκαστικά και συμφεροντολογικά (παραβίαση της ελευθερίας - πίεση υποχρεωτική προς το καλό). Ή, αν κάθε φορά που πέφτουμε σε κάποιο ηθικό παράπτωμα παραμορφώνεται το πρόσωπο μας, δεν θα τολμούσαμε να ξανακάνουμε το παράπτωμα αυτό. Παραμορφώνεται όμως το αόρατο πνεύμα μας και τη στιγμή εκείνη «ενώνεται» με τον καθαυτό κόσμο της παραμόρφωσης. Την άβυσσο... Με την υπομονή και τον αγώνα ενάντια στο Κακό και στις θλίψεις αποκτάται η πείρα και η ελευθερία του φωτισμένου ανθρώπου.

http://www.oodegr.com/oode/biblia/texno1/A6.htm
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

7
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο.

Σατανάς - Δαίμονες. Υπάρχουν;


Θα παρατηρήσατε ότι αρκετές φορές ως το σημείο αυτό θίξαμε την έννοια του Κακού, το Σατανά και τους δαίμονες.. Αναφερόμαστε λοιπόν σ' αυτούς, όχι για να τρομοκρατήσουμε εσάς τους αναγνώστες, αλλά γιατί εκτιμούμε ότι το όλο ζήτημα ανήκει στην πραγματικότητα, η οποία δεν είναι μονοδιάστατη (μόνο Καλή).

Δεν μπορούμε λοιπόν να «κλείνουμε τα μάτια» στην πραγματικότητα αυτή, όσο τρομακτική ή πικρή κι αν είναι. Αποκλειστικός στόχος μας είναι η ανεύρεση της αλήθειας και όχι η κινδυνολογία, η τρομοκρατία ή κάποια πονηρή καθοδήγηση. Η έννοια του Κακού δεν πρέπει να συνεπάγεται το φόβο και την ανησυχία, αλλιώς έχουμε πέσει στην ίδια την παγίδα του.

Το Πνεύμα που μας έδωσε ο Θεός, δεν είναι πνεύμα δειλίας αλλά Πνεύμα δύναμης, αγάπης και σωφρονισμού (προς Τιμοθεον Β', 1, 7). Ο αληθινός εργάτης του Καλού δεν έχει να φοβηθεί τίποτα: «Όποιος αγαπάει δε φοβάται. Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο. Γιατί ο φόβος [για τον θάνατο, ας πούμε] σχετίζεται με την τιμωρία, κι αυτός που φοβάται την τιμωρία, δείχνει πως δεν έχει φτάσει στην τέλεια αγάπη» (Ιωάννου Α, 4,18). «Αδερφοί μου, πάρτε δύναμη από τον Ισχυρό Κύριο. Ντυθείτε με την πανοπλία του Θεού για να μπορέσετε ν' αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου» (Έφεσίους 6, 10 - 11).

Οι περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν την ύπαρξη του Σατανά και των δαιμόνων, δεν μπορούν όμως ν' αρνηθούν την ύπαρξη του Κακού σε διάφορες εκφράσεις της ζωής, γιατί είναι εμφανής. Το Καλό, ο Θεός υπάρχει, έχει πνευματική υπόσταση, υπάρχει όμως και το Κακό [1]. Κι αν μερικοί από εσάς τους αναγνώστες έχετε «αλλεργία» στη λέξη «Σατανάς» ή «διάβολος», με όλα τα προσωνύμιά του, μπορείτε άνετα να την αντικαταστήσετε με τη λέξη «Κακό», γιατί είναι περίπου το ίδιο και το αυτό.

Το κυριότερο επίτευγμα του Σατανά, είναι ότι μας πείθει πως δεν υπάρχει (Μποντλέρ). Αν όμως κάποιος πιστεύει ότι όλα αυτά είναι ανοησίες των θρησκόληπτων, μπορεί: ν' αποτανθεί: στους μαύρους κύκλους των σατανιστών, οι οποίοι έχουν απίστευτες εμπειρίες να τους διηγηθούν. Αλλά και άλλοι, αδαείς, που «για πλάκα» έκαναν μια επίκληση ή ένα πείραμα, δοκίμασαν δυσάρεστες εκπλήξεις.

Όποιοι αμφιβάλλουν για την ύπαρξη των δαιμονικών δυνάμεων, δεν απορρίπτουν μόνο τη Χριστιανική τεκμηριωμένη κοσμοθεωρία, αλλά και τους ίδιους τους σατανιστές, σ' όλα τα παρακλάδια τους, καθώς και τη μαγεία (που δρα μέσω των δαιμονικών αυτών δυνάμεων). Πώς εξηγούνται δηλαδή τα φαινόμενα που συμβαίνουν σε πολλές σατανιστικές τελετές, πως εξηγείται η αόρατη και καταστρεπτική δύναμη της μαγείας;

Η επίκληση του ονόματος του Άρχοντα του Σκότους και των «συν αυτώ» δαιμόνων, η χρήση των συμβόλων του και όλα τα τυπικά της λατρείας του, μαζί φυσικά με την ανάλογη ηθική ποιότητα των «λειτουργών» του, ενεργούν και επηρεάζουν πρόσωπα και πράγματα. Κι αν επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε τις εμπειρίες αυτές με την εύκολη λύση της αυθυποβολής για παράδειγμα, ή της φαντασίας, δημιουργούνται ακόμα περισσότερες απορίες για τη φύση αυτών των φαινομένων. Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων πιστεύει στην ύπαρξη του Αντίθεου πνεύματος, γιατί και το ίδιο έχει δώσει πολλές απτές αποδείξεις για την ύπαρξή του.

Έξάλλου, τα δαιμόνια (τα κακά πνεύματα), δεν είναι Χριστιανικό «προνόμιο». Πολλοί λαοί, όπως και φυλές ινδιάνων και άλλων ιθαγενών, πίστευαν - και πιστεύουν ακόμα - στην ύπαρξή τους. Η λέξη «δαίμονας» είναι ελληνική και αρχικά σήμαινε «Θεότητα».

Αλλά και η λέξη «διάβολος» είναι ελληνική και σημαίνει «συκοφάντης». Τα μεταγενέστερα δε χαρακτηριστικά του έμοιαζαν με τα χαρακτηριστικά των θειοτήτων του κάτω κόσμου και δαιμονικών μορφών της αρχαίας μυθολογίας. Εμφανίζεται όπως οι Σάτυροι και οι Σειληνοί, ή όπως ο Πάνας με μορφή τράγου.

Και σε άλλες θρησκείες εντοπίζουμε αντίστοιχες με του διαβόλου προσωποποιήσεις του κακού. Στους αρχαίους Αιγυπτίους ο Σηθ, στη θρησκεία του Ζαρατούστρα ο Αρψάν, που, όπως ο Χριστιανικός «Σατανάς», είναι η εκδήλωση του σκοταδιού και της κακής αρχής, στον Βουδισμό είναι ο Μάρα, ο πειρασμός, και στο Ισλάμ είναι ο Ιμπλίς ή Σεϊτάν [2]. Κακά πνεύματα (δαίμονες) υπάρχουν και στον Κομφουκιανισμό. Για τους Κινέζους, τα κακά όντα (Κουέι, Κβέι) κατάγονται από το Γιν, την αρνητική δύναμη, αντίθετη του Γιάνγκ.

Υπάρχει άραγε κάποια σχέση αυτής της σκοτεινής δύναμης με το θέμα των UFO; Θα καταδυθούμε στη συνέχεια σ' έναν χείμαρρο από συγκλονιστικά στοιχεία και ντοκουμέντα, και τα συμπεράσματα... δικά σας.

http://www.oodegr.com/oode/biblia/texno1/A7.htm ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.......
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

8
Oλόκληρο το βιβλίο ,μπορείτε να το διαβάσετε εδω
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

9
evaggelia έγραψε:UFO – Ξένα όντα:

ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ




Α΄ Μέρος: Προκαταρκτική κοσμοθεώρηση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο.


Εισαγωγή - Η πραγματικότητα του φαινομένου

Το βασικό θέμα του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας, όπως έχετε ήδη καταλάβει, είναι τα UFO [1] και τα ξένα όντα. Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα - μελέτη του σύγχρονου φαινομένου των ιπτάμενων επισκεπτών μας. Θα ερευνήσουμε λοιπόν μαζί με μεγάλη πρoσοχή το θέμα αυτό και θα διεισδύσουμε σε πτυχές και ερμηνείες του που ελάχιστα έχουν παρουσιαστεί. Έτσι, θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο των ημερών μας, ποια δηλαδή είναι η φύση τους και ο σκοπός τους.

Πώς όμως είμαστε τόσο σίγουροι ότι το φαινόμενο των UFO είναι πραγματικό; Πολύ απλό. Είναι απίθανο τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν δει αυτά τα σκάφη ή ακόμα και τους ίδιους τους επιβάτες τους, να είναι όλοι απατεώνες, ψυχοπαθείς ή παραπλανημένοι. Ανάμεσα στους μάρτυρες συγκαταλέγονται πολλοί πιλότοι, γιατροί, επιστήμονες και γενικά άτομα με κύρος και επιφανή θέση. Υπάρχουν περιστατικά με δεκάδες και εκατοντάδες μάρτυρες. Περιστατικά που μάρτυρες άγνωστοι μεταξύ τους, περιέγραψαν με ακρίβεια το ίδιο φαινόμενο και είχαν τις ίδιες ισχυρές εμπειρίες, που συνοδεύονταν από ένα πλήθος άλλων παράξενων φαινομένων.
:slap Αυτό το επιχείρημα δεν στέκει , γιατί επικαλείται αυθεντίες όπως άτομα τις "υψηλής" τάξης. Με την ίδια λογική και όσοι πιστεύουν στο Ισλάμ που έχει τέτοια άτομα και αυτοί δεν μπορεί να κάνουν λάθος. Όπως επίσης και στο Βούδα. Υπάρχει Αλλάχ ή ο Βούδας (υπάρχουν αντίστοιχα τα Ufo) λοιπόν επειδή πιστεύουν σε αυτόν επιστήμονες, γιατροί, δικηγόροι κτλ ; Δεν αρκεί.
evaggelia έγραψε: Επίσης, εδώ και πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του '50 που το μυστήριο των UFO ήταν άγνωστο για τους περισσότερους, πολλοί μάρτυρες από διάφορα μήκη και πλάτη της Γης, έχουν περιγράψει παράξενα αντικείμενα στον ουρανό και επιβάτες που παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ τους. Ας μην ξεχνάμε βέβαια και τις ορατές ενδείξεις της παρουσίας τους (φωτογραφικά και κινηματογραφικά ντοκουμέντα, ίχνη κυκλικά και καψίματα στο έδαφος κτλ.).

Από τον κυκεώνα των χιλιάδων μαρτυριών UFO ανά τον κόσμο, μόνο το 5% περίπου λέγεται ότι παραμένει ανεξήγητο. Όλες οι υπόλοιπες μαρτυρίες έχουν φυσική εξήγηση (ίσως όμως και κάποιες απ' αυτές, να αφορούν ένα παράδοξο φαινόμενο). Αυτό το 5% όμως αντιστοιχεί σε χιλιάδες μάρτυρες. Αν μόνο ένας από αυτούς έχει δίκιο και αν μία τουλάχιστον από τις πολυάριθμες αυτές ενδείξεις είναι αληθινή - πράγμα που σημαίνει ότι μετατρέπεται σε απόδειξη, τότε βρισκομαστε σε μία πραγματικότητα τεράστιας σημασίας.
Αυτό είναι αυθαίρετο. Είναι μία υπόθεση. Αν.
evaggelia έγραψε: Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που το τεράστιο αυτό συσσωρευμένο υλικό από αναφορές και ενδείξεις είναι ψεύτικο, δημιουργούνται ακόμα περισσότερα ερωτηματικά: Τι έχει πιάσει την ανθρωπότητα; Ένας κολλητικός, μαζικός ιός από ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, απατεωνιές ή λανθασμένες εκτιμήσεις στον ουρανό; Είτε ισχύει η μία περίπτωση, είτε η άλλη, το μυστήριο παραμένει, γιατί μιλάμε για έναν τεράστιο αριθμό από ανερμήνευτες μαρτυρίες. Το 1954 για παράδειγμα, υπήρχαν σχεδόν καθημερινές παρόμοιες αναφορές για UFO στη Γαλλία και στην Αμερική. Είναι δυνατόν κάποιος που θεωρεί το θέμα «παραμύθι» να μην προβληματιστεί πλέον από αυτή τη διαπίστωση;
:541
evaggelia έγραψε: Το βιβλίο αυτό λοιπόν έχει γραφτεί με την πεποίθηση ότι το φαινόμενο που εξετάζουμε είναι πραγματικό. Και θα το εξετάσουμε ολόπλευρα, προσπαθώντας ν' ανακαλύψουμε κάποιες άγνωστες προεκτάσεις του μυστηρίου. Προσπαθήστε να διαβάσετε το βιβλίο σα να καταπιάνεστε για πρώτη φορά με το θέμα των UFO και των εξωγήινων, χωρίς να έχετε μέσα σας μία σίγουρη απάντηση. Άλλωστε, όποιος έχει προκαθορισμένη την απάντηση δεν κάνει έρευνα. Έχουμε συγγράψει το βιβλίο αυτό - προσδοκώντας να είναι ευκολοδιάβαστο - σε απλή γλώσσα, χωρίς πολλές - πολλές βαρύγδουπες και δυσκολοχώνευτες ή επιστημονικοφανείς λέξεις και εκφράσεις, αφού μπορούν άνετα ν' αντικατασταθούν με την απλή και σωστή έκφραση.
.................................
evaggelia έγραψε: Μελετώντας εδώ και χρόνια την αρχαία ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μας που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, βρεθήκαμε προ εκπλήξεως: Υπάρχουν διάσπαρτα αρκετά συμβάντα και περιστατικά, που ένας σύγχρονος ερευνητής, αν δεν ήξερε ότι προέρχονται από τη θρησκευτική παράδοση, θα τα ονόμαζε «UFOλογικά» περιστατικά. Με βασικό άξονα έρευνας λοιπόν κάποιες συγκεκριμένες διδασκαλίες των Πατέρων της Εκκλησίας που γνώριζαν βαθιά αυτά τα θέματα, και που δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό (ούτε καν στους «UFOλόγους - ερευνητές»), θα προχωρήσουμε στο θέμα μας «κολυμπώντας σε βαθιά νερά».
για να δούμε.....
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Θεός και επιστήμη”