Βιομετρικά διαβατήρια
Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
666
Bar code
RFID
Smart cards
Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

1.Τό ἐσχατολογικό κήρυγμα τῶν προφητῶν.
Οἱ πηγές τῆς θείας Ἀποκαλύψεως ὁμιλοῦν σαφῶς περί τῶν ἐσχάτων, μάλιστα δέ οἱ προφῆται, οἱ ὁποῖοι καί τά περιγράφουν μέ ζωηρά χρώματα. Συνήθως ὁ προφητικός τους λόγος διαγράφει ἕναν πολύ εὐρύτερο κύκλο. Παράλληλα μέ τά ἱστορικά γεγονότα, πού ἀνάγονται στό μέλλον καί μάλιστα σ’ αὐτό ἀκριβῶς τό τέλος τοῦ κόσμου. Ὅλα αὐτά ἀναφέρονται στούς ποταμούς τῶν πειρασμῶν πού βάλλει «ὁ ὄφις ὁ μέγας, ὁ ἀρχαῖος, ὀ καλούμενος Διάβολος» (Ἀποκ. 12,9) κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ (πρβλ. Ἀποκ. 12,15).
Γίνεται λοιπόν φανερό ὅτι ἡ προφητεία τοῦ Δανιήλ, γιά παράδειγμα, δέν μπορεῖ να ἐξαντληθῇ στά στενά χρονικά ὅρια τῆς μακκαβαϊκῆς ἐποχῆς ( 175 π.Χ. -135 π.Χ.) καί μόνο στό πρόσωπο τοῦ Ἀντιόχου Δ΄τοῦ Ἐπιφανοῦς. Τό θεοστυγές ἔργο του θά συντρίψουν ὁλοσχερῶς ὁ «Παλαιός τῶν ἡμερῶν» καί ὁ «Υἱός τοῦ ἀνθρώπου», δηλαδή ὁ Μεσσίας, πού θά ἐγκαταστήσῃ νέο πνευματικό βασίλειο στή γῆ. Τό βασίλειο ὅμως αὐτό (ἡ Ἐκκλησία) θά ἀκλουθήσῃ διά μέσου τῶν αἰώνων τήν ἴδια ἱστορική πορεία πάλης ἐναντίον τῶν ἀντιθέτων δυνάμεων τῆς γῆς. Ἡ πάλη αὐτή θά ἀποκορυφωθῇ ἐσχατολογικά, δηλαδή λίγο πρίν ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία
τοῦ Χριστοῦ. Λόγῳ τῆς ἀπιστίας καί τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἐθνῶν, ὁ Θεός θά ἐπιτρέψει τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντίχριστου στή γῆ. Αὐτός θά διώξῃ ἀπηνῶς τήν Ἐκκλησία καί τούς ἁγίους, θά θεοποιήσῃ τόν ἑαυτό του, τελικά ὅμως θά παταχθῇ ἀπό τόν Μεσσία Χριστό, ὁπότε θά γίνῃ ἡ κρίσι τοῦ κόσμου καί ὁ ὁριστκός χωρισμός τῶν ἀνθρώπων (πρβλ. Ματθ. 25,31-46). Ἔτσι τά ἱστορούμενα στήν προφητεία πρέπει νά μελετῶνται κάτω ἀπό τρεῖς διαφορετικές προοπτικές΄ τή μακκαβαϊκή, τήν μεσσιανική καί τήν ἐσχατολογική.
Τοῦτο φαίνεται ἰδίως στήν πρώτη προφητεία τῶν τεσσάρων θηρίων-βασιλείων (Δαν. 7,1-28). Ὁ Προφήτης, ἐνῷ διακατεχόταν ἀπό σφοδρή ταραχή, εἶδε κατόπιν δύο ἀλληλοδιάδοχες ὁράσεις σχετικές μέ τήν κρίσι τοῦ Θεοῦ γιά τά τέσσερα θηρία καί τήν ἐγκαθίδρυση νεάς πνευματικῆς βασιλείας ἀπό τόν Μεσσία. Εἶναι λίαν χαρακτηριστικές καί παρήγορες΄
«Ἐθεώρουν ἕως ὅτου οἱ θρόνοι ἐτέθησαν, καί παλαιός ἡμερῶν ἐκάθητο, καί τό ἔνδυμα αὐτοῦ λευκόν ὡσεί χιών, καί ἡ θρίξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεί ἔριον καθαρόν, ὁ θρόνος αὐτοῦ φλόξ πυρός, οἰ τροχοί αὐτοῦ πῦρ φλέγον΄ ποταμός πυρός εἰλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ΄ χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ καί μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ΄ κριτήριον ἐκάθισε, καί βίβλοι ἠνεῳχθησαν.... Ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτός καί ἰδοῦ μετά τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱός ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἠν καί ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφθασε καί ἐνώπιον αὐτοῦ πρασηνέχθη΄.....ἡ ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος, ἥτις οὐ παρελεύσεται, καί ἡ βασιλεία αὐτοῦ οὑ διαφθαρήσεται» (7,9-14).
Παρατηροῦσα μέ προσοχή, λέγει μέχρι ὅτου τοποθετήθηκαν θρόνοι καί κάθισε ὁ προαιώνιος Θεός. Τό ἔνδυμά Του ἦταν λευκό σάν τό χιόνι, καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς Του σάν καθαρό ἄσπρο μαλλί. Ὁ θρόνος Του ἦταν ἀπό φλόγες φωτιᾶς καί εἶχε πύρινους τροχούς. Ποταμός φωτιᾶς ἔτρεχε μπροστά Του. Χιλιάδες χιλιάδων ἀγγέλων Τόν ὑπηρετοῦσαν καί μυριάδες μυριάδων (ἀνυπολόγιστος δηλαδή ἀριθμός) ἀγγέλων στεκόνταν κοντά Του. Δικαστήριο στήθηκε καί βιβλία ἀνοίχθηκαν..... Παρατηροῦσα μέ προσοχή στό νυκτερινό ὅραμα καί ἰδού, κάποιος, πού ἔμοιαζε μέ ἄνθρωπο, ἐρχόταν ἐπάνω στά σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ΄ ἔφθασε μέχρι τόν Προαιώνιο Θεό καί ὁδηγήθηκε μρποστά Του... Ἡ ἐξουσία Του θά εἶναι αἰώνια καί ἀτελεύτητη, ἡ δέ βασιλεία Του δέ θά καταστραφῇ ποτέ.
Στήν δεύτερη προφητεία τῶν δύο μεγάλων βασιλείων (8,1-27) ἡ πληροφορία πού ἔλαβε ὁ προφήτης ἀπό τόν ἴδιο τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἔχει ἰδιαίτερη σημασία. «Ἰδού ἐγώ γνωρίζω σοι τά ἐσόμενα ἐπ’ ἐσχάτων τῆς ὀργῆς΄ ἔτι γάρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις» (στιχ. 19). Ἰδού! Ἐγώ θά σοῦ γνωρίσω, λέγει ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἐκεῖνα πού θά γίνουν, ὅταν τελειώσῃ ἡ τιμωρητική ὀργή τοῦ Θεοῦ. Διότιἡ ὅρασι δέν θά ἐκπληρωθῇ τώρα, ἀλλά κατά τό τέλος τοῦ «καιροῦ παντός χρόνου, ἑπομένως καί τοῦ κόσμου. Θά πραγματοποιηθοῦν αὐτά κατά τήν τελευταία περίοδο τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου. Ὁ Θεός θά ἐπιτρέψῃ τήν εἴσοδο τοῦ Ἀντίχριστου στήν ἱστορία λόγῳ τῆς ἀσεβείας τῶν λαῶν, ὄπως ἐπέτρεψε καί τήν εἴσοδο τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ Ἐπιφανοῦς στήν ἱστορία. Καθώς δέ μετά τούς διωγμούς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ ἦλθε ἡ ἐποχή τοῦ Μεσσία, ἔτσι καί μετά τόν Ἀντίχριστο θά ἀκολουθήσῃ ἡ αἰώνια μακαριότης στόν Οὐρανό.
Παρόμοια καί στίς δύο ὑπόλοιπες προφητεῖες –στήν προφητεία τῶν ἑβδομήκοντα ἑβδομάδων (κεφ.9) καί στή μεγάλη ὄρασι τοῦ καιροῦ τῆς ἀνταποδόσεως καί τῆς συντέλειας (κεφ.10-12) συνορῶνται γεγονότα ἱστορικά, μεσσιανικά καί ἑσχατολογικά.
Ὁ προφήτης Μωϋσής στό Δευτερονόμιο παραθέτει κατάρες καί ἀπειλές γιά ὅσους ἀπειθοῦν στό Νόμο τοῦ Θεοῦ, πού προκαλοῦν φόβο καί ἀθυμία. Ἐκτός ἀπό τούς λιμούς καί τούς λοιμούς «πατάξαι σε Κύριος ἐν ἀπορίᾳ καί πυρετῷ καί ῥίγει καί ἐρεθισμῷ καί ἀνεμοφθορίᾳ καί τῇ ὤχρᾳ, καί καταδιώξονταί σε, ἕως ἄν ἀπολέσωσί σε. Καί ἔσται σοι ὁ οὐρανός ὁ ὑπέρ κεφαλῆς σου χαλκούς καί ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρά» (28,22-23). Θά σέ κτυπήσῃ ὁ Κύριος μέ στεναχώρια καί ἄγχος, μέ πυρετό, μέ ρίγος, μέ φαγούρα καί ἑλονοσία καί κιτρινάδα (ἵκτερος). Καί θά σέ κυνηγοῦν αὐτές οἱ ἀσθένειες, μέχρις ὅτου σέ ἐξαφανίσουν. Ὁ οὐρανός ἐπάνω ἀπό τό κεφάλι σου θά εἶναι κατάξηρος, ὅπως ὁ χαλκός και ἡ γῆ κάτω ἀπό τά πόδια σου ξηρή καί στεγνή σάν σίδηρος.
Καί λίγο παρακάτω προειδοποιεῖ: «Πατάξαι σε Κύριος ἕλκει Αἰγυπτίῳ εἰς τήν ἔδραν καί ψώρα ἀγρίᾳ καί κνήφῃ, ὥστε μή δύνασθαί σε ἰαθῆναι. Πατάξαι σε Κύριος παραπληξίᾳ καί ἁορασίᾳ καί ἐκστάσει διανοίας, καί ἔσῃ ψηλαφῶν μεσημβρίας, ὡσεί τίς ψηλαφήσαι τυφλός ἐν τῷ σκότει,....» (στιχ. 27-29). Θά σέ κτυπήσει δηλαδή ὁ Κύριος μέ τό ἕλκος τῆς Αἰγύπτου –μέ πληγή καί ἀπόστημα στόν ἀφεδρῶνα-, με ἀγρία ψώρα καί μέ φαγούρα, ὥστε νά μή μπορῇς νά θεραπευθῇς. Θά σέ κτυπήσῃ ὁ Κύριος μέ παράλυσι, μέ τύφλωσι καί τρέλλα. Στό καταμεσήμερο θά ψηλαφᾶς γιά νά βρῇς διάφορα ἀντικείμενα, ὅπως ψηλαφᾷ ὁ τυφλός μέσα στό σκοτάδι του, καί δέν θά κατευοδωθοῦν οἱ προσπάθειες σου. Καί ποιό τό ἀποτέλεσμα; «Καί ἔσῃ παράπληκτος διά τά ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου, ἅ βλέψῃ» (στιχ. 34). Θά μένῃς, λέγει ἄναυδος καί ἔξαλλος ἐμπρός σ’ ἐκεῖνα, πού θα βλέπουν τά μάτια σου΄ θα χάσῃς τά λογικά σου. Ὁπότε, «τό πρωΐ ἐρεῖς΄ πῶς ἄν γένοιτο ἑσπέρα;καί τό ἑσπέρας ἐρεῖς΄ πῶς ἄν γένοιτο πρωΐ; ἀπό τοῦ φόβου τῆς καρδίας σου, ἅ φοβηθήσῃ, καί ἀπό τῶν ὁραμάτων τῶν ὀφθαλμῶν σου ὧν ὄψῃ»(στιχ.67). Το πρωΐ θά λέγῃς: Πότε θά ἔλθῃ τό βράδυ; Καί τό βράδυ θά λέγῃς: Πότε θά ξημερώσῃ; Τόσος θά εἶναι ὁ φόβος πού θα πλημμυρίζῃ τήν καρδιά σας ἀπό τό θέαμα πού θά ἀντικρύζετε. Παρόμοιες ἀπειλές ἀπευθύνονται στους ἀνομοῦντες καί στό Λεϊτ. 26,14-33.
Τά παραπάνω ἰσχύουν γιά τους παραβάτες τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου. Ἀλλ’ ὅμως πολύ περισσότερο ἰσχύουν ἐσχατολογικῶς. «Εἰ γάρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαλαθείς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καί πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας»(Ἐβρ.2,2-3). Διότι, κατά τόν Ἀπόστολο, ἄν ὁ λόγος, πού ἐλέχθη δι’ ἀγγέλων, βεβαιώθηκε ὡς ἀληθινός, καί κατόπιν τούτου κάθε παράβασι καί παρακοή τιμωρήθηκε δικαίως, πῶς ἐμεῖς θα διαφύγωμε τήν τιμωρία, ἐαν δείξωμε ἀμέλεια γιά τήν τόσο μεγάλη σωτηρία;
Αὐτά τά γεγονότα θα ἐπαναλαμβάνωνται καθ’ ὅλη τη διάρκεια τῶν μετά Χριστόν χρόνων, ἀλλά θά πραγματοποιηθοῦν με ἐξαιρετική ἔντασι λίγο πρίν ἀπό τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, κατά τή δρᾶσι τοῦ Ἀντίχριστου, ὅταν θά ἔχῃ κορυφωθῇ ἡ ἀποστασία τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς. Ὅλα αὐτά ἐκτίθενται στό ἱερό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀνακυκλικῶς καί συμβολικῶς στους τρεῖς κύκλους τῶν ἑπτά σφραγίδων, ἑπτά σαπλίγγων καί ἑπτά φιαλῶν (Ἀποκ.κεφ.6,8,9 καί 16).
Ὁμοίως ὁ προφήτης Ἰωήλ διακηρύσσει καί λέγει: «Πάρεστιν ἡμέρα Κυρίου, ὅτι ἐγγύς, ἡμέρα σκότους καί γνόφου, ἡμέρα νεφέλης καί ὁμίχλης. Ὡς ὄρθος χυθήσεται ἐπί τά ὄρη λαός πολύς καί ἰσχυρός΄ ὅμοιος αὐτῷ οὐ γέγονεν ἀπό τοῦ αἰῶνος καί μετ’ αὐτόν οὐ προστεθήσεται ἕως ἐτῶν εἰς γενεάς γενεῶν.... Ὡς ὅρασις ἵππων ἡ ὄψις αὐτῶν... Πρό προσώπου αὐτῶν συγχυθήσεται ἡ γῆ καί σεισθήσεται ὁ οὐρανός, ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη συσκοτάσουσι καί τά ἄστρα δύσουσι τό φέγγος αὐτῶν... διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἄστρα δύσουσι τό φέγγος αὐτῶν.... διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανής σφόδρα, καί τίς ἔσται ἱκανός αὐτῇ;» (2,1-11). Δηλαδή, εἶναι παροῦσα ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ἡ ἡμέρα τῆς ἀνταποδόσεως ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, εἶναι ἤδη κοντά. Θά εἶναι ἡ ἡμέρα αὐτή ἡμέρα σκοτεινή καί ζοφώδης, ἡμέρα πυκνοσκεπασμένη ἀπό σκοτεινά σύννεφα καί ὁμίχλη. Ὅπως τό γλυκοχάραγμα ξεχύνεται μέ ταχύτητα στά βουνά, μέ τήν ἴδια ταχύτητα θά ἁπλωθῇ ὁ ἐχθρός, πολύς καί δυνατός. Ἀπό τά παλαιότερα χρόνια μέχρι σήμερα δέν ὑπῆρξε παρόμοιος μ’ αὐτόν καί οὔτε θά ὑπάρξῃ ὕστερα ἀπ’ αὐτόν, μέχρι τῶν χρόνων ὅλων τῶν γενεῶν... Ὁμοιάζουν μέ ἄλογα... Καθώς πλησιάζουν καταλαμβάνεται ἀπό σύγχυσι καί τρόμο ὅλη ἡ γῆ, συγκλονίζεται ὁ οὐρανός, ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη σκοτεινιάζουν, τά ἄστρα χάνουν τή λάμψι τους.... Πράγματι, μεγάλη εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ὁλαφάνερη καί τρομερή. Ποῖος εἶναι ἱκανός νά τήν ἀντικρύσῃ; Στο κεφάλαιο αὐτό ὁ προφήτης ὁμιλεῖ παραστατικά γιά μία ἐπικείμενη ἐπιδρομή ἀκρίδων καί τήν φοβερή καταστροφή πού θά προκαλέσῃ. Ὅλα αὐτά ὅμως εἶναι καί τύποι τοῦ τί πρόκειται νά συμβῇ κατά την ἡμέρα ἐκείνη τῆς Κρίσεως.
Τότε- ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας -ὁ «Κύριος ὡς πῦρ ἥξει καί ὡς καταιγίς τά ἅρματα αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐνθυμῷ ἐκδίκησιν αὐτοῦ καί ἀποσκορακισμόν αὐτοῦ ἐν φλογί πυρός» (Ἡσ.66,15). Δηλαδή, ὁ Κύριος θά ἔλθῃ σάν φωτιά καταστρεπτική γιά τούς ἁμαρτωλούς. Τά ἅρματα σάν φοβερή καταιγίδα, γιά νά ἀποδώσῃ μέ θυμό τήν ἐκδίκησί Του καί την ἀποπομπή τῶν ἐχθρῶν Του στή φλόγα τῆς φωτιᾶς. Οἱ στιχ. 15-18 αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου ἀναφέρεται στή Μέλλουσα Κρίσι καί στην ἀπονομή τῆς θείας δικαιοσύνης. Οἱ κατά καιρούς κρίσεις, πού παραχωρεῖ ὁ φιλάνθρωπος Θεός, μᾶς προετοιμάζουν γιά την γενική, τή παγκόσμια κρίσι, πού θά συμβῇ κατά τή Δευτέρα Παρουσαία τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας


συνεχίζεται

ψηφιοποίηση κειμένων Κατερίνα


http://anavaseis.blogspot.gr/2010/09/bl ... .html#more

Η Ευθύνη της επιλογής μας. Ἡ ἀποκαλυπτική ὁμιλία τοῦ Κυρίου

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ



Βιομετρικά διαβατήρια
Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
666
Bar code
RFID
Smart cards
Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

Ἡ ἀποκαλυτπική ὁμιλία τοῦ Κυρίου
Οἱ τρεῖς συνοπτικοί Εὐγγελισταί (Ματθαίος,, Μάρκος, Λοῦκας) διασώζουν τή λεγόμενη ἀποκαλυπτική ὁμιλία τοῦ Κυρίου πρός τοῦς μαθητάς Του (Ματθ.24,1-44΄ Μαρκ. 13,1-37΄Λουκ. 21,5-36), ὅπου προλέγει σ’ αὐτούς τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ καί τά θλιβερά γεγονότα πού θά προηγηθοῦν καί θά συνοδεύσουν αὐτή. Συγχρόνως δέ ὁ Κύριος διαλέγεται καί γιά τά προαγγελτικά σημεῖα τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του. Τοῦτο γίνεται, διότι ἡ τύχη καί κατάσταση τῆς Ἰουδαϊκῆς οἰκονομίας εἰκονίζει τόν κόσμο καί τήν κατάστασί του. Γι’ αὐτό δύο παράλληλες ἔννοιες διατρέχουν τήν ὁμιλία΄ ἀκριβῶς γι’ αὐτό καί δύο παράλληλες ἐρμηνεῖες εἶναι ἀνάγκη νά συνυπάρχουν6. (6 Ἁγίου Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως, Εὐαγγελική Ἱστορία δι’ ἁρμονίας τῶν κειμένων τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν Ματθαίου, Μάρκου, Λουκᾶ καί Ἰωάννου, σ.425-426, Ἀθῆναι 1903)
«Εἰπέ ἡμῖν πότε ταῦτα (δηλ. ἡ καταστροφή τοῦ ναοῦ καί τῆς Ἱερουσαλήμ) ἐσταί, καί τί τό σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καί τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος;» (Ματθ. 24,3. Προβλ. Μαρκ.13,4 Λουκ.21,7). Ὁ Ἰησοῦς ἀπαντᾶ στίς δύο πρῶτες ἐρωτήσεις τῶν μαθητῶν Του, ἐνῷ γιά τόν χρόνο τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος λέγει ὅτι μόνος ὁ Πατήρ γνωρίζει. Ἰδιαιτέρως ἐφιστᾷ τήν προσοχή τους εὐθύ ἐξ ἀρχῆς, ὤστε
νά μή πλανηθοῦν. «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ» (Ματθ. 24,4΄ Μαρκ. 13,5), «Βλέπετε μή πλανηθῆτε» (Λουκ. 21,8). Τήν προτροπή αὐτή ὁ Εὑαγγελιστής Μάρκος ἐπαναλαμβάνει τρεῖς φορές παρακάτω: «Βλέπετε δέ ὑμεῖς ἑαυτούς»(στιχ.9) , «Ὑμεῖς δέ βλέπετε΄ ἰδοῦ προείρηκα ὑμῖν ἅπαντα» (στιχ.23), «Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καί προσεύχεσθε»(στιχ. 33). Παρομοίως καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στούς Θεσσαλονικεῖς: «Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατά μηδένα τρόπον»(Β΄Θεσ. 2,3). Δηλαδή, νά μή σᾶς ἐξαπατήσῃ κανείς μέ κανένα τρόπο.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων ἀναφερόμενος στήν τριπλῆ ἐρώτησι τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου παρατηρεῖ΄ «Ἀλλά νά μήν πολυεξετάζῃ κανείς ( «μηδείς πολυπραγμονείτω») τό πότε θά γίνουν. Διότι λέγει: «Οὐ γάρ ὑμῶν ἐστί γνῶναι χρόνους ἤ καιρούς, οὕς ὁ Πατήρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ» (Πραξ.1,7). Δέν ἀνήκει σέ σᾶς νά γνωρίζετε χρόνους ἤ καιρούς, τούς ὁποίους ὁ Πατήρ ἔθεσε στή δική Του ἐξουσία. Μή τολμήσῃς λοιπόν νά προδιορίσης τό πότε θά γίνουν αὐτά, οὔτε πάλι νά κοιμᾶσαι ἥσυχος. Διότι, λέγει: «Ἀγρυπνεῖτε ὅτι ὥρα, ἧ οὐ προσδοκᾶτε, ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (πρβλ. Ματθ. 24,44΄ Λουκ. 12,46). Ἐπειδή ὅμως ἔπρεπε νά γνωρίζωμε τά σημεῖα τῆς συντελείας τοῦ κόσμου, καί ἐπειδή περιμένωμε τόν Χριστό, γιά νά μήν πεθάνωμε ἀπατημένοι καί πλανηθοῦμε ἀπό τόν ψεύστη Ἀντίχριστο, οἱ Ἀπόστολοι κινούμενοι «κατ’ οἰκονομιαν» μέ θεϊκή προαίρεσι, πῆγαν στόν ἀληθινό Διδάσκαλο, καί Τοῦ εἶπαν: «Εἰπέ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται, καί τί τό σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καί τῆς συνετλείας, τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 24,3). Σέ περιμένουμε νά ἔλθῃς καί πάλι, ἀλλά ὁ Σατανᾶς μεταμορφώνεται σέ ἄγγελο φωτός (πρβλ. Β΄Κορ.11,14). Ἀσφάλισέ μας λοιπόν, γιά νά μήν προσκυνήσωμε ἄλλον ἀντί γιά Σένα. Καί ἐκεῖνος ἀνοίγοντας τό θεῖο και μακάριο στόμα Του εἶπε: «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ» (Ματθ.24,4). Καί σεῖς τώρα οἱ ἀκροαταί μου, μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς, σάν νά βλέπετε Ἐκεῖνον, ἀκοῦτε νά σᾶς λέγῃ καί σᾶς τά ἴδια: «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ». Καί σᾶς παρακαλεῖ ὅλους ἐσᾶς ὁ Λόγος να παροσέχετε σ’ αὐτά πού λέγονται. Διότι δέν εἶναι ἐξιστόρησι πραγμάτων πού πέρασαν, ἀλλά προφητεία μελλόντων πραγμάτων, πού ὁπωσδήποτε θά ἔλθουν. Δέν προφητεύουμε ἐμεῖς (διότι εἴμεθα ἀνάξιοι), ἀλλά ἀναφέρουμε αὐτά πού εἶναι γραμμμένα καί τά σημεῖα πού λέγονται. Πρόσεχε λοιπόν ἐσύ, ποιά ἀπ’ αὐτά ἔχουν γίνει, τί ὑπολείπεται ἀκόμη καί ἀσφάλισε τόν ἑατό σου7. (7 ΕΠΕ 2, 127-129).
Οἱ πόλεμοι καί οἱ κατά τόπους σεισμοί, οἱ λιμοί (=πείνες) καί οἱ λοιμοί (=ἐπιδημίες), οἱ διωγμοί καί ἡ ἐμφάνιση ψευδοπροφητῶν θά εἶναι ἀρχή δεινῶν καί πόνων. «Πάντα δέ ταῦτα ἀρχή ὠδίνων» (Ματθ. 24,8). Θά πληθυνθῇ ἡ ἀνομία, θά ψυχρανθῇ ἡ ἀγάπη καί μόνο μέ πλήρη και τελεία ὑπομονή θά εἶναι δυνατή ἡ σωτηρία. Ἐπίσης, θά κηρυχθῇ τό εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας σ’ ὄλη τήν οἰκουμένη «εἰς μαρτύρων πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» (στιχ. 14.Πρβλ. Κολασ. 1,23). Τότε ἀκριβῶς θά φθάσῃ τό τέλος, προφανῶς ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ.
Ὁ Εύαγγελιστής Λουκᾶς, ἀναφέρει ὅτι θά σφαγοῦν Ἰουδαῖοι καί θά ὁδηγηθοῦν αἰχμάλωτοι σ’ ὅλα τά ἔθνη, καί ἡ Ἱερουσαλήμ θα΄καταπατῆται ἀπό ἔθνη μέχρι νά συμπληρωθοῦν οἱ καιροί τῆς κυριαρχίας σ’ αὐτή τῶν ἐθνῶν. «Πεσοῦνται στόματι μαχαίρας, καί αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τά ἔθνη, καί Ἱερουσαλήμ ἔσται πατουμένη ὑπό ἐθνῶν ἄχρι πληρωθῶσι καιροί ἐθνῶν»(21, 24). Ἡ ἐπί Τίτου καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ τό 70 μ.Χ., ἡ ἀγρία σφαγή πλήθους Ἑβραίων καί ὁ διασκορπισμός τους σ’ ὅλο τόν κόσμο ἀποτελεῖ ἐκπλήρωσι αὐτῆς τῆς προφητείας τοῦ Κυρίου. Ἀλλά στίς ἡμέρες μας, ἐκπληρώθηκε και ἡ ἑπομένη προφητική ρῆσι τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ, ὅτι «Ἱερουσαλήμ ἔσται πατουμένη ὑπό ἐθνῶν ἄχρι πληρωθῶι καιρί ἐθνῶν» (Αὐτόθι). Διότι το 1948 μετά τήν ἀνακήρυξι τῆς ἱδρύσεως ἀνεξαρτήτου Ἑβραϊκοῦ κράτους –τῆς Δημοκρατίας τοῦ Ἰσραήλ-, οἱ Ἐβραίοι «κατέλαβαν» τά ἔδάφη, τά ὁποῖα εἶχε ὑποδείξει ὡς ἑβραϊκά ὁ ΟΗΕ καί συγκεντρώθηκαν πολλοί ἀπ’ αὐτούς στήν Παλαιστίνη. Δέν βρίσκεται πλέον ὑπό τήν κατοχή οὔτε τῶν Ρωμαίων, οὔτε τῶν Ἀράβων, τῶν Μουσουλμάνων ἤ καί τῶν Ἄγγλων (1917-1948). Συμπληρώθηκαν ἑπομένως «οἱ καιροί τῶν ἐθνῶν»8. (8 Ἀξιοσημείωτη εἶναι καί ἡ ἐκδοχή ὅτι ἔληξε κατά πᾶσαν πιθανότητα ἡ χρονική προθεσμία πού ὅρισε ὁ Κύριος γιά τήν κλῆσι καί ἐπιστροφή τῶν ἐθνῶν καί ἐθνικῶν στόν Χριστό (βλ. Ρωμ. 11,25-26))
«Πότε δέ ταῦτα ἔσται; Ὅταν πληρωθῶσι καιροί ἐνθῶν. Περαιθείσης γάρ τῆς ὡρισμένης τοῖς ἔθνεσι προεθεσμίας, ἔσται σημεῖα τῆς τοῦ κόσμου συντελείας.... Ποῖα ταῦτα ἀλλ’ ἤ καί προλεγόμενα; Ἱερουσαλήμ πατουμένην ὑπό ἐθνῶν, τήν συμπλήρωσιν τῶν καιρῶν τῶν ἐθνῶν, τούς ἀποστασίας χρόνους, τά ἐν τοῖς φωστῆρσι καί τοῖς ἄστροις σημεῖα, τήν ἐπί γῆς συνοχήν τῶν ἐθνῶν...»9 (9 ΒΕΠΕΣ 23,293-295) , παρατηρεῖ ὁ ἐκκλησιαστικός ἱστορικός Εὐσέβιος Καισαρείας. Πότε θά συμβοῦν αὐτά; Ὅταν συμπληρωθοῦν οἱ καιροί τῶν ἐθνῶν. Διότι, ὅταν τελειώσῃ ἡ ὁρισμένηπροθεσμία κυριαρχίας τῶν ἐθνῶν στό Ἰσραήλ, θά συμβοῦν τά σημεῖα συντελείας τοῦ κόσμου.... Ποῖα θά εἶναι αὐτά ἄν ὄχι τά προλεχθέντα;... Ὅτι ἠ Ἱερουσαλήμ θά ὑποδουλωθῇ στά ἔθνη,θά συμπληρωθοῦν οἱ καιροί κυριαρχίας τῶν ἐθνῶν, οἱ χρόνοι τῆς ἀποστασίας, τά σημεῖα στόν ἥλιο, τή σελήνη καί τά ἄσπρα, ἡ ἀγωνία τῶν ἐθνῶν πάνω στή γῆ. Ὅπως ὁ Κύριος ὅρισε χρόνο καί καιρό γιά τήν κλῆσι καί μετάνοια καί σωτηρία κάθε ἀνθρώπου, ἔτσι ὅρισε και χρόνο γιά τήν ἐπιστροφή τῶν ἐθνῶν στόν Χριστιανισμό. «Καιρῷ δεκτῷ ἐπηκουσά σου καί ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σου» (49,8) ὁ προφήτης Ἡσαΐας βοᾷ.
Ὅταν ἐξαντληθῇ ἡ προθεσμία, ὁ χρόνος ἀναμονῆς τοῦ Κυρίου, θά ἐπακολουθήσῃ ἡ θλῖψι ἡ μεγάλη, «οἵα οὐ γέγονεν ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ’ οὐ μή γένηται» (Ματθ. 24,21). Καί πάλι τονίζουμε ὅτι πολλά σημεῖα τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἔχουν διπλῆ ἑρμηνεία καί ἐφαρμογή΄ ἀναφέρονται κατά πρῶτον στό τέλος τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί δεύτερον στή συντέλεια τοῦ αἰῶνος, τῆς ὁποίας προτύπωσι εἶναι τό τέλος τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ10 (10 Βλ. ἀνωτ. σημ. 6). Ἡ θλῖψι αὐτή θά εἶναι μοναδική καί ἀνεπανάληπτη στήν παγκόσμια ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀλλά οἱ καιροί αὐτοί, χαλεποί και δυσβάστακτοι, θά συντομευθοῦν γιά τούς ἐκλεκτούς τοῦ Θεοῦ, διότι διαφορετικά δέν θά σωζόταν κανείς ἄνθρωπος. «Καί εἰ μή ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἄν ἐσώθη πᾶσα σάρξ΄ διά δέ τούς ἐκλεκτούς κολοβωθήσονται αἰ ἡμέραι ἐκεῖναι» (Ματθ. 24,22). Ἡ σφοδρότης τῶν πειρασμῶν, τά μεγάλα σημεῖα καί τέρατα τῶν νέων ψευδοπροφητῶν και ψευδοχρίστων, πού θά ἐγερθοῦν, θά ἀποσκοποῦν «ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς» (στιχ.24). Γι’ αὐτό καί πάλι προειδοποιεῖ ὁ Κύριος: «Ἰδοῦ προείρηκα ὑμῖν» (στιχ. 25). Καί ὁ Εὐαγγελιστής Μᾶρκος: «Ὑμεῖς δέ βλέπετε΄ ἰδού προείρηκα ὑμῖν ἅ π α ν τ α» (13,23). Γι’αὐτό σεῖς προσέχετε! Ἰδοῦ, σᾶς τά προεῖπα ὅλα. Ὁ Κύριος εἶναι ὁ εἰσηγητής καί ρυθμιστής ὄλης τῆς φοβερῆς καταστάσεως τῶν ἐσχάτων χρόνων. Ἔτσι προνοεῖ καί κολοβώνει ἐκεῖνες τίς ἔσχατες ἡμέρες ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἐκλτεκτούς Του, γι’ αὐτούς πού Τόν ἀγαποῦν. «Καί εἰ μή ἐκολόβωσε Κυριος τάς ἡμέρας, οὐκ ἄν ἐσώθη πᾶσα σάρξ΄ἀλλά διά τούς ἐκλεκτούς οὕς ἐξελεξατο ἐκολόβωσε τάς ἡμέρας» (στιχ. 20).
Ἐνώπιον τῶν Ἐβραίων, πού θά ἔχουν ἐγκατασταθῇ στό Ἱσραήλ, ἀλλά καί ὄλων τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς, θά παρατηρηθοῦν ἐκεῖνα τά σημεῖα πού ἰδιαζόντως περιγράφει ὁ Εὑαγγελιστής Λουκᾶς: «Καί ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καί σελήνῃ καί ἄστροις, καί ἐπί τῆς γῆς συνοχή ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καί σάλου» (21, 25). Δηλαδή, θά παρατηρηθοῦν σημεῖα στόν ἥλιο καί τή σελήνη καί τά ἄστρα, καί πάνω στή γῆ ἀγωνία τῶν ἐθνῶν ἀπό τό φόβο τῆς θαλάσσης πού θ’ ἀνυψώνεται καί τῆς ἀναταραχῆς λόγῳ τοῦ ἤχου, τοῦ θορύβου τῶν κυμάτων. Ὁ πρῶτος φόβος θά εἶναι παγκόσμιος λόγῳ τῆς τεράστιας διογκώσεως τοῦ ὑγροῦ στοιχείου, ἐνῷ ὁ δεύτερος θά εἶναι αἰσθητός μόνο στούς κατοίκους τῶν παραθαλασσίων τόπων. Ἀπό φόβο τῶν τρομερῶν φυσικῶν μεταβολῶν καί ἀπό τήν προσδοκία τῶν ἐπερχομένων στήν οἰκουμένη δεινῶν πολλοί ἄνθρωποι θά πεθάνουν. «Ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπό φόβου και προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένη΄ αἱ γάρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται» (στιχ. 26). Ὁ Κύριος ἤδη ἀναφέρονται καί σ’ ἄλλο τρομερό φαινόμενο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν, σημεῖο καί προμήνυμα τῆς μετά ἀπό λίγο καιρό Δευτέρας Παρουσίας Του. Τοῦτο θά εἶναι ἡ κατάρρευσι τῶν οὐρανίων σωμάτων, δηλαδή τῶν συστημάτων τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ. Ἀλλά καί ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος ὁμοίως τοποθετεῖ τά γεγονότα: «Ἐν ἐκείνους ταῖς ἡμέραις, μετά τήν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καί ἡ σελήνη οὐ δώσει τό φέγγος αὐτῆς, καί οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καί αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται» (13, 24-25).
Ὁ δέ Εὑαγγελιστής Ματθαῖος αὐτολεξεῖ ἐκδιηγούμενος τά ἴδια γεγονότα συνεχίζει: «Καί τότε φανήσεταιι τό σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καί τότε κόψονται(θά θρηνήσουν) πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς και ὄψονται τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς. Καί ἀποστελεῖ τούς ἀγγέλους αὐτοῦ μετά σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καί ἐπισυνάξει τούς ἐκλεκτούς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων (ἀπό τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος), ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν (ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης)» (24,30-31).


συνεχίζεται ....

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα