emman έγραψε:

Δεν εχω κανενα προβλημα να μιλησω μαζι σου, ηθελα ομως να δω και ποια ειναι και η γνωμη τις διαχειριστικης ομαδας.

Εφόσον δεν έχεις κανένα προβλημα όταν εισαι έτοιμος να κουβεντιάσεις εδώ θα είμαι.

Ομως αν ειναι να μου βαζεις κατεβατα και να μιλάω στην ουσία μόνος μου τότε δεν μπορώ να κάνω συζητηση.

Πολλοι αδελφοι μπαινουν σε διαφορα χριστιανικα forum για διαφορετικους λογους ο καθενας. Ο κυριοτερος βεβαια θα πρεπει να ειναι η πνευματικη οφελεια που θα αποκομισει η θα δωσει. Υπαρχει ομως και αλλη μια οφελεια εξισου σημαντικη και ουσιαστικη που λανθανει της προσοχης μας και θα ηθελα να την επισημανω.

Συμφωνώ,όμως επειδή υπάρχουν και πολλοί που μπαίνουν για διάφορες προπαγάνδες χρειάζεται προσοχή.
Εχουν συναντησει πολλά τα ματάκια μου στα τόσα χρόνια που είμαι σε φόρουμ,για αυτο και πολλές φορές γίνομαι οξυθυμος.

Για να ξεκαθαρισει πρωτα ενα θεμα πριν συνεχισω. Αν εχεις διαπιστωσει οτι κανω καποια προπαγανδα σε παρακαλω να μου το πεις. Οτι γραφω το στηριζω στα βιβλια της εκκλησιας και σε αγιους γεροντες. Ο λογος υπαρξης των forum δεν ειναι και η ερευνα και η κατα δυναμιν προσεγγιση των θεολογουμενων μεσα απο τα ανωτερω επιχειρηματα ;

GLADIATOR έγραψε:Ομοφυλοφιλια στην αρχαία Ελλάδα.

Ο Σόλων σε τρία ποιήματά του εξυμνεί τις κιναιδικές σχέσεις ωρίμου ανδρός με ανήλικα αγόρια. Στο ένα λέει, ότι ευτυχισμένος κι αξιομακάριστος είναι εκείνος που έχει τα εξής τέσσερα πράγματα. Αγόρια που να τα χρησιμοποιεί σαν κιναίδους του, άλογα, κυνηγετικά σκυλιά, και φίλο στο εξωτερικό (Σόλων, απόσπασμα 21 (Bergk Th. , Hiller. E. Crusius O., Anthologia lyrica sice Lyricorum Graecorum veterum praeter Pindarum reliquiae potiores, BT)). Στο δεύτερο κατονομάζει ποια ακριβώς σημεία τους σώματος του αγοριού θέλει ο ίδιος ν’ απολαύσει (Πλούταρχος, Ερωτικός, 5, Αθηναίος, 13, 79).

Έχεις διαβάσει και τα έχεις δει με τα μάτια σου όλα αυτά που γράφεις ή απλά κάνεις clopy paste από την ΟΟΔΕ;;;
Ο Σόλων θέσπισε νόμους κατά της ομοφυλοφιλίας και συ μας τον λες υμνητή της;(π.χ. ΣΟΛΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ Βιβλίο 5, κεφάλαιο 5. άρθρο 332 σελ. 145,Aισχίνου, Nόμος Σόλωνος – Kατά Tιμάρχου 16).
http://www.scribd.com/doc/89241396/H-%C ... E%BF%CF%82

Γενικά οι αρχαίοι ήταν κατά της ομοφυλοφιλίας και είχαν θεσπίσει νόμους περί αυτής!!!Γιατί δεν λες για τους παπάδες,τους αρχιμανδρίτες και μητροπολίτες και τα σκάνδαλά τους με τα αγοράκια και τις πιάτσες;;;

GLADIATOR έγραψε: «Φιλία θερμή ανεπτύχθη μεταξύ των δύο τούτων ανδρών (του Σόλωνος και του Πεισιστράτου) ένεκα της συγγενείας των, αυτή δε η φιλία έγινεν εγκαρδιωτέρα και λόγω της ευφυΐας και της ωραιότητος του Πεισιστράτου, διότι, καθώς λέγουν μερικοί, ο Σόλων διετέθη ερωτικώς προς αυτόν (...ερωτικώς τον Πεισίστρατον ασπαζομένου τού Σόλωνος...)» (Πλούταρχου, Σόλων, 1)

1.1] δίδυμος ὁ γραμματικὸς ἐν τῇ περὶ τῶν ἀξόνων τῶν Σόλωνος ἀντιγραφῇ πρὸς Ἀσκληπιάδην Φιλοκλέους τινὸς τέθεικε λέξιν, ἐν ᾗ τὸν Σόλωνα πατρὸς Εὐφορίωνος ἀποφαίνει παρὰ τὴν τῶν ἄλλων δόξαν, ὅσοι μέμνηνται Σόλωνος. Ἐξηκεστίδου γὰρ αὐτὸν ἅπαντες ὁμαλῶς γεγονέναι λέγουσιν, ἀνδρὸς οὐσίᾳ μέν, ὥς φασι, καὶ δυνάμει μέσου τῶν πολιτῶν, οἰκίας δὲ πρώτης κατὰ γένος: ἦν γὰρ Κοδρίδης ἀνέκαθεν. [1.2] τὴν δὲ μητέρα τοῦ Σόλωνος Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἱστορεῖ τῆς Πεισιστράτου μητρὸς ἀνεψιὰν γενέσθαι. καὶ φιλία τὸ πρῶτον ἦν αὐτοῖς πολλὴ μὲν διὰ τὴν συγγένειαν, πολλὴ δὲ διὰ τὴν εὐφυί̈αν καὶ ὥραν, ὡς ἔνιοί φασιν, ἐρωτικῶς τὸν Πεισίστρατον ἀσπαζομένου τοῦ Σόλωνος. ὅθεν ὕστερον, ὡς ἔοικεν, εἰς διαφορὰν αὐτῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ καταστάντων οὐδὲν ἤνεγκεν ἡ ἔχθρα σκληρὸν οὐδ' ἄγριον πάθος, ἀλλὰ παρέμεινεν ἐκεῖνα τὰ δίκαια ταῖς ψυχαῖς, καὶ παρεφύλαξε,
τυφόμενα Δίου πυρὸς ἔτι ζῶσαν φλόγα,
τὴν ἐρωτικὴν μνήμην καὶ χάριν. [1.3] ὅτι δὲ πρὸς τοὺς καλοὺς οὐκ ἦν ἐχυρὸς ὁ Σόλων οὐδ' Ἔρωτι θαῤῥαλέος “ἀνταναστῆναι πύκτης ὅπως ἐς χεῖρας,” ἔκ τε τῶν ποιημάτων αὐτοῦ λαβεῖν ἔστι, καὶ νόμον ἔγραψε διαγορεύοντα δοῦλον μὴ ξηραλοιφεῖν μηδὲ παιδεραστεῖν, εἰς τὴν τῶν καλῶν μερίδα καὶ σεμνῶν ἐπιτηδευμάτων τιθέμενος τὸ πρᾶγμα, καὶ τρόπον τινὰ τοὺς ἀξίους προκαλούμενος ὧν τοὺς ἀναξίους ἀπήλαυνε. [1.4] λέγεται δὲ καὶ Πεισίστρατος ἐραστὴς Χάρμου γενέσθαι, καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἔρωτος ἐν Ἀκαδημείᾳ καθιερῶσαι, ὅπου τὸ πῦρ ἀνάπτουσιν οἱ τὴν ἱερὰν λαμπάδα διαθέοντες.

Δίδυμος ο Γραμματικός (1), εις την προς Ασκληπιάδην (2) απάντησίν του, αναφέρει μαρτυρίαν Φιλοκλέους τινος (3), λέγουσαν τον Σόλωνα υιόν Ευφορίωνος, παρά την γνώμην όλων των άλλων, όσοι μνημονεύουσι του Σόλωνος. Διότι όλοι ομοφώνως λέγουσιν ότι ήτον υιός του Εξηκεστίδου, ανδρός ανήκοντος κατά μεν την περιουσίαν και την δύναμιν εις την μέσην τάξιν των πολιτών, κατά δε την ευγένειαν εις μίαν των πρώτων οικιών, καθ' ό Κοδρίδης ών την καταγωγήν (4). Η δε μήτηρ του Σόλωνος ιστορεί ο Ποντικός Ηρακλείδης (5) ότι ήτον εξαδέλφη της μητρός του Πεισιστράτου· και πολλή κατ' αρχάς υπήρχε φιλία μεταξύ αυτών διά την συγγένειαν, πολλή δε διά την ευφυίαν και την καλλονήν του Πεισιστράτου, δι' ήν, ως λέγουσί τινες, ο Σόλων έτρεφεν έρωτα προς αυτόν· όθεν έπειτα, ως φαίνεται, όταν επί των πολιτικών διηρέθησαν, η έχθρα των δεν εξέπεσεν εις σκληρόν και άγριον πάθος, αλλ' έμεινεν εις τας ψυχάς των η παλαιά εκείνη ευμένεια, και διεφύλαξεν ως ζώσαν έτι, ει και συγκεκαλυμμένην φλόγα ισχυρού πυρός, την ερωτικήν μνήμην και συμπάθειαν. Ότι δ' ο Σόλων δεν ήτον αναίσθητος προς το κάλλος, ουδ' ικανός ν' αντιστή θαρραλέως κατά του έρωτος,

«ως ο πυγμάχος εις χείρας (6)»,

δυνάμεθα να το συμπεράνωμεν και εκ των ποιημάτων αυτού, και εκ του νόμου όν έγραψεν απαγορεύων εις τους δούλους ν' αλοίφωνται στεγνοί (7), και ν' αγαπώσι τους παίδας, ως αν συγκατέταττε τούτο μετά των καλών και σεμνών επιτηδευμάτων, και τρόπον τινά προκαλών τους αξίους εις εκείνα, αφ' ών απέκλειε τους αναξίους. Λέγεται δ' ότι και του Χάρμου (8) υπήρξεν εραστής ο Πεισίστρατος, και ότι και του έρωτος το άγαλμα αφιέρωσεν εις την Ακαδημίαν, όπου το πυρ ανάπτουσιν οι τρέχοντες εις την ιεράν λαμπαδηφορίαν (9).

http://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE ... F%89%CE%BD
http://www.gutenberg.org/files/42598/42 ... 2598-h.htm

ΜΑΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Κύρια θεότητα της Μαύρης Μαγείας ήταν η Εκάτη και δευτερευόντως ο Ερμής, ενώ κατά την ελληνιστική περίοδο προστέθηκε και ο αιγυπτιακός θεός Σηθ

Οι Έλληνες θεωρούσαν τη Θεσσαλία και τη Θράκη ως περιοχές που ήταν ιδιαίτερα εθισμένες στη μαγεία και τη χρήση της για προσωπικούς σκοπούς. Η θεά Εκάτη ήταν εκείνη που προΐστατο σε κάθε τελετουργική πράξη, μια θεότητα ξένη την οποία εισήγαγε ο Ησίοδος στην Κοσμογονία του. Ωστόσο, ο χθόνιος Ερμής, ο ψυχοπομπός είναι η μεγαλύτερη σε ισχύ θεότητα που απαντάται σε παρόμοιου είδους τελετουργίες, μαζί με την Αρτέμιδα μια άλλη συμβολική όψη της Σελήνης.

Τη μέρα τούτη κάθε χρόνο εδώ και χίλια διακόσια χρόνια ψέλνονται στους ορθόδοξους ναούς διάφοροι «αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων», μέσα σε επίσημο κλίμα, παρούσης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

Τα αναθέματα καταγράφονται στο «Τριώδιον», το οποίο περιέχεται στο «Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας».

Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΣΤ΄ και τη μητέρα του, Αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία στη Νίκαια της Βιθυνίας, στο Ναό της Αγίας Σοφίας, το 787 κατόπιν αίτησης του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου.






1ος Αναθεματισμός




Ἐπὶ τοῖς φρονοῦσι καὶ λέγουσι κτιστὴν εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνάργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος, ὡς κτιστὴν ἐκ τούτου πάντως καὶ αὐτὴν τὴν θείαν οὐσίαν ἀναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστὴ γὰρ κατὰ τοὺς Ἁγίους ἐνέργεια, κτιστὴν δηλώσει καὶ φύσιν ἄκτιστον δέ, ἄκτιστον χαρακτηρίζει οὐσίαν. Κἀντεῦθεν ἤδη κινδυνεύουσι εἰς αθεΐαν παντελῆ περιπίπτειν, καὶ τὴν ἑλληνικὴν μυθολογίαν καὶ τὴν τῶν κτισμάτων λατρείαν, τῇ καθαρᾷ καὶ ἀμώμω τῶν χριστιανῶν πίστει προστριβομένοις. Μὴ ὁμολογοῦσι δὲ κατὰ τὰς ἁγίας θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τὸ τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβὲς φρόνημα, ἄκτιστον εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνέργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους φρονούν και λένε ότι είναι φτιαχτή κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, και αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι και η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο φτιαχτή· γιατί η δημιουργημένη ενέργεια, σύμφωνα με τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι [εκ των υστέρων] φτιαγμένη- δημιουργημένη και η [θεία] ουσία [της τρισυπόστατης Θεότητας]. Κι από κει και πέρα, πλέον, κινδυνεύουν να πέσουν σε ολοκληρωτική αθεΐα, όσοι ζουν με την καθαρή κι αμόλυντη χριστιανική πίστη, και να δεχθούν την ελληνική μυθολογία και την λατρεία των κτισμάτων – δημιουργημάτων. Σε όσους, άρα, δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, τρεις φορές ανάθεμα.




2ος Αναθεματισμός




Τοῖς τὰ ἑλληνικὰ διεξιοῦσι μαθήματα, καὶ μὴ διὰ παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς δόξαις αὐτῶν ταῖς ματαίαις ἑπομένοις, καὶ ὡς ἀληθέσι πιστεύουσι καὶ οὕτως αὐταῖς ὡς τὸ βέβαιον ἐχούσαις ἐγκειμένοις, ὥστε ἑτέρους ποτὲ μὲν λάθρα, ποτὲ δὲ φανερῶς ἐνάγειν αὐταῖς καὶ διδάσκειν ἀνενδοιάστως ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους ασπάζονται τις διδασκαλίες των Ελληνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις μάταιες θεωρίες τους και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τρεις φορές ανάθεμα.




3ος Αναθεματισμός




Τοῖς μετὰ τῶν ἄλλων μυθικῶν πλασμάτων, ἐφ᾿ ἑαυτῶν καὶ τὴν καθ᾿ ἡμᾶς κλίσιν μεταπλάττουσι, καὶ τὰς πλατωνικὰς ἰδέας ὡς ἀληθεῖς δεχομένοις καὶ ὡς αὐθυπόστατον τὴν ὕλην παρὰ τῶν ἰδίων μορφοῦσθαι λέγουσι, καὶ προφανῶς διαβάλλουσι τὸ αὐτεξούσιον τοῦ Δημιουργοῦ, τοῦ ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγόντος τὰ πάντα, καὶ ὡς ποιητοῦ πᾶσιν ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιτιθέντος ἐξουσιαστικῶς καὶ δεσποτικῶς ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, με δική τους πρωτοβουλία, διαστρεβλώνουν τις δικές μας πεποιθήσεις και δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και λέγουν ότι η ύλη, ούσα αυθύπαρκτη, μορφοποιείται από τις ίδιες ιδέες, και προφανώς αμφισβητούν το αυτεξούσιο του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, τρεις φορές ανάθεμα.




4ος Αναθεματισμός




Τοῖς δεχομένοις καὶ παραδίδουσι τὰ μάταια καὶ ἑλληνικὰ ῥήματα, ὅτι τε προΰπαρξίς ἐστι τῶν ψυχῶν, καὶ οὐκ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ πάντα ἐγένετο, καὶ παρήχθησαν, ὅτι τέλος ἐστὶ τῆς κολάσεως ἡ ἀποκατάστασις αὔθις τῆς κτίσεως, καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, καὶ διὰ τῶν τοιούτων λόγων τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν λυομένην πάντως, καὶ παράγουσαν εἰσάγουσιν, ἣν αἰωνίαν καὶ ἀκατάλυτον αὐτός τε ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν ἐδίδαξε, καὶ παρέδοτο καὶ διὰ πάσης τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς ἡμεῖς παρελάβομεν ὅτι καὶ ἡ κόλασις ἀτελεύτητος καὶ ἡ βασιλεία ἀΐδιος, διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἑαυτούς τε ἀπολλύουσι, καὶ ἑτέροις αἰωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες ελληνικές αντιλήψεις, ότι και οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι τα πάντα δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία, και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταλυθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός ως αιώνια και ακατάλυτη μας δίδαξε, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, και καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη, τρεις φορές ανάθεμα.




5ος Αναθεματισμός




Τοῖς εὐσεβεῖν μὲν ἐπαγγελλομένοις τὰ τῶν Ἑλλήνων δὲ δυσσεβῆ δόγματα τῇ ὀρθοδόξῳ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ περί τε ψυχῶν ἀνθρωπίνων, καὶ οὐρανοῦ καὶ γῆς, καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων ἀναιδῶς ἢ μᾶλλον ἀσεβῶς ἐπεισάγουσιν ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα με αναίδεια ή πολύ περισσότερο με ασέβεια, τρεις φορές ανάθεμα.




6ος Αναθεματισμός




Τοῖς τὴν μωρὰν τῶν ἔξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμοῦσι, καὶ τοῖς καθηγηταῖς αὐτῶν ἑπομένοις, καὶ τάς τε μετεμψυχώσεις τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν, ἢ καὶ ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ταύτας ἀπόλλυσθαι, καὶ εἰς τὸ μηδὲν χωρεῖν δεχομένοις καὶ διὰ τοῦτο ἀνάστασιν, καὶ κρίσιν, καὶ τὴν τελευταίαν τῶν βεβιωμένων ἀνταπόδοσιν ἀθετοῦσιν ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των εκτός [χριστιανισμού] φιλοσόφων και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται τις μετεμψυχώσεις των ανθρώπινων ψυχών, ή ότι αυτές [οι ψυχές] χάνονται ομοίως με των άλογων ζώων και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και για αυτό αθετούν την ανάσταση, την κρίση και την ανταπόδοση σύμφωνα με όσα βίωσαν, τρεις φορές ανάθεμα.




7ος Αναθεματισμός



Τοῖς λέγουσιν ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων σοφοὶ καὶ πρῶτοι τῶν αἱρεσιαρχῶν, οἱ παρὰ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ καθολικῶν συνόδων, καὶ παρὰ πάντων τῶν ἐν Ὀρθοδοξίᾳ λαμψάντων πατέρων ἀναθέματι καθυποβληθέντας, ὡς ἀλλότριοι τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας διὰ τὴν ἐν λόγοις αὐτῶν κίβδηλον καὶ ῥυπαρὰν περιουσίαν κρείττονες εἰσι κατὰ πολύ, καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει, καὶ τῶν εὐσεβῶν μὲν καὶ ὀρθοδόξων ἀνδρῶν, ἄλλως δὲ κατὰ πάθος ἀνθρώπινον ἣ ἀγνόημα πλημμελησάντων ἀνάθεμα τρίς.


Σε όσους λένε ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρωτοστάτες στις αιρέσεις – στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τούς αναθεμάτισαν, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, λόγω του ψεύτικου και βρώμικου περιεχομένου των λόγων τους – είναι πολύ καλύτεροι κι εδώ και στην μέλλουσα κρίση από τους ευσεβείς και ορθόδοξους ανθρώπους που αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, τρεις φορές ανάθεμα.

Σε θρέφουν και σε ευχαριστούν τα αναθέματα κατά των προγόνων μας, ε;
Μάλλον δεν είναι και δικοί σου πρόγονοι οι αρχαίοι έλληνες, γι αυτό.
Εδώ όμως είναι η πραγματική διάσταση του θέματος, και κάτσε εσύ κι αναθεματολόγισε όσο θες.
http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 13&t=14864

Ας δούμε τι λένε οι Οικουμενικές Σύνοδοι σχετικά με τις βίβλους των ελλήνων και την Ελληνική φιλοσοφία :

Απόσπασμα από την Α' εν Nικαία Οικουμενικήν Σύνοδον οφειλομένη ευγνωμοσύνη των Χριστιανών και ιδία των Ελλήνων.

H Eλληνική φιλοσοφία εν αυτή διέλαμψεν, ο δε Πλάτων και ο Αριστοτέλης ήσαν οι επίκουροι της αληθείας πρόμαχοι. Πάντως λοιπόν η θεία Πρόνοια παρουσίασεν αυτούς προ του Χριστιανισμού, όπως βοηθήσωσιν αυτόν εν τη πάλη κατά του ψεύδους. Εν τη Συνόδω ταύτη έστη το τρόπαιον του Eλληνισμού εν ταύτη ο Eλληνισμός, ως άλλη Αθηνά ανέθορεν εκ της κεφαλής του Ρωμαϊκού κράτους, όπως διευθύνη διά της σοφίας αυτής τας συνειδήσεις των ανθρώπων και συμβουλεύση τα άριστα.

Ας δούμε τι γράφει ο Άγιος Νεκτάριος για τις βίβλους των Ελλήνων

«Ἑλλάς ἐμή, νεότης τε φίλη, κί ὅσσα πέπασμαι καί δέμας ὡς Χριστῷ εἴξατε προφρονέως». Πού σημαίνει: Ἑλλάδα μου, ἀγαπημένη, ὅπου πέρασα τή νεότητά μου καί ὅσσα μέ συγκροτοῦν καί σῶμα μου, σᾶς ἀγαπῶ, διότι προθύμως δοθήκατε στόν Χριστό! Αὐτό εἶναι τό τελικό κριτήριο γιά κάθε παιδευτικό ἀγαθό πού προσφέρει ἡ ἑλληνική παιδεία, μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος. Ἡ ἀναφορά στόν Χριστό, ὁ πνευματικός προσανατολισμός μας πρός τόν ἀληθινό Θεό καί τό Εὐαγγέλιό του. Ἡ ἑλληνική παιδεία εἶναι ἕνα πολύ χρήσιμο ἐργαλεῖο ἀρκεῖ νά ὁδηγεῖ στήν Χριστιανική ἀγωγή καί νά μή μᾶς ἀοκόπτει ἀπό αὐτή.

Γράφει για την ελληνική φιλοσοφία

Ἑλληνικὴ φιλοσοφία. Δυὸ λέξεις· ἀλλὰ λέξεις μεσταὶ μεγάλων καὶ ὑψηλῶν ἐννοιῶν· ἐν αὐταῖς ἐγκολποῦται ἡ τελεία περὶ ἀνθρώπου ἔννοια· ἐν αὐταῖς συνάπτονται τὰ πέρατα τῆς φιλοσοφικῆς ἐνεργείας· ἐν αὐταῖς περιλαμβάνεται τὸ σύνολον τῶν ἐπιστημονικῶν ἀρχῶν· ἐν αὐταῖς ἐκφράζεται τὸ πνεῦμα τῆς ἀναπτυχθείσης ἀνθρωπότητος· ἐν αὐταῖς χαρακτηρίζεται ἡ τελεία τοῦ ἀνθρώπου εἰκών· ἐν αὐταῖς ὁμολογεῖται τὸ μέγεθος τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ· τὸ ὕψoς τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας, τὸ βάθος τῶν ἐννοιῶν, ἡ ἰσχὺς καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου, ἡ λεπτότης τῶν διανοημάτων, ἡ εὐκρίνεια καὶ ἡ σαφήνεια αὐτῶν, ἡ δύναμις, ἡ χάρις αὐτῶν, καὶ τέλος ἡ θειότης τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἑλληνικὴ φιλοσοφία εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀρχὴ τῆς ἀληθοῦς ἀναπτύξεως καὶ μορφώσεως, εἶναι ὁ παιδαγωγὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ποδηγέτης πρὸς τὴν εὐσέβειαν. Αὕτη ἐγένετο διδάσκαλος τῆς ἀληθείας, διδάσκουσα τὸν ἄνθρωπον τίς ἐστι, τὶς ἡ ἐν τῷ κόσμῳ ἀποστολὴ αὐτοῦ, καὶ τί δέον ἐργάζεσθαι, διδάσκουσα αὐτὸν τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, τὴν σχέσιν αὐτοῦ πρὸς τὸ θεῖον, καὶ τὴν σχέσιν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπον· διδάσκουσα τὰ θεῖα ἰδιώματα καὶ τὴν συγγένειαν τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ θεῖον. Ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἐδίδαξεν τὴν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἐγένετο διὰ τῶν ὑγιῶν αὐτῆς θεωριῶν παιδαγωγὸς τῆς ἀνθρωπότητος εἰς Χριστόν.

Ας δούμε τι λέει ὁ Ἱερὸς Κλήμης για την φιλοσοφία των βίβλων των ελλήνων

«Ἡ φιλοσοφία ζήτησις οὖσα τῆς ἀληθείας πρὸς κατάληψιν τῆς ἀληθείας, συλλαμβάνεται οὐκ αἰτία οὖσα καταλήψεως, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἄλλοις (αἰτίοις) αἰτία καὶ συνεργός, τάχα δὲ καὶ συναίτιον αἴτιον· ὡς δὲ ἑνὸς ὄντος τοῦ εὐδαιμονεῖν αἰτίαι τυγχάνουσιν αἱ ἀρεταί, πλείονες ὑπάρχουσαι... οὕτω μιᾶς οὔσης τῆς ἀληθείας πολλὰ τὰ συλλαμβανόμενα πρὸς ζήτησιν αὐτῆς».

Ἀληθῶς ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἦτο συναίτιον αἴτιον καὶ συνεργὸς καὶ αἰτία καταλήξεως τῆς ἀληθείας, οὐχὶ δὲ αὐτὴ ἡ ἀλήθεια, ἥτις ἠδύνατο νὰ θεωρηθῇ τὸ τέρμα τῶν ἐνεργειῶν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τὸ τέλος καὶ ὁ σκοπὸς τῆς δράσεως αὐτῆς. Ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ ἀνθρώπου ἐναπελείπετο πάντοτε τι κενόν, ὅπερ ἡ φιλοσοφία ἠδυνάτει νὰ πληρώση· ἡ φιλοσοφία οὐ μόνον δὲν ἐγίνετο πληρωτικὴ τοῦ κενοῦ της καρδίας, ἀλλὰ μᾶλλον ἐμεγέθυνε αὐτὸ ἀνευρίσκουσα μὲν τὸν Θεὸν ἐν τοῖς δημιουργήμασι καὶ ἀναπτύσσουσα ἐν τῇ καρδίᾳ τὸν πρὸς αὐτὸν ἔρωτα, ἀδυνατοῦσα ὅμως νὰ προσπελάση αὐτῷ καὶ ἐγκολπωθῆ αὐτόν· ἡ φιλοσοφία, λέγει ὁ Κλήμης, ἔβλεπε τὴν εἰκόνα τῆς ἀληθείας ὡς ἐν ἐσόπτρῳ ὡς φαντασία καθορᾶται ἐν τοῖς ὕδασιν, καὶ διὰ διαφανῶν καὶ διαυγῶν σωμάτων· ἡ ἀνθρωπότης ὅμως ἤθελε νὰ ἴδῃ καθαρῶς, ἐπεζήτει τὴν μετὰ τοῦ θείου ἕνωσιν· ἡ δὲ φιλοσοφία ἠννόει μὲν τὸν Θεὸν ἐκ τῶν θείων αὐτοῦ ἰδιοτήτων, συνησθάνετο τὸ ἄπειρον αὐτοῦ μεγαλεῖον, ἀλλ᾿ ἔβλεπεν αὐτὸν ὡς ἐν εἰκόνι, ἠδυνάτει δὲ νὰ ἑνώση τὸν ἄνθρωπόν μετὰ τοῦ θείου. Ἡ διὰ τῆς φιλοσοφίας νόησις τῶν θείων ἰδιοτήτων ἐδίδαξεν τὸν ἄνθρωπον τὰς ἠθικὰς ἀρετὰς ὅπως δι᾿ αὐτῶν ἀφομοιωθῆ πρὸς τὸ θεῖον· ἀλλ᾿ ἡ διδασκαλία μόνη ἠδυνάτει νὰ ἀνυψώση τὸν ἄνθρωπον μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ πρὸς ὃν ἐπεθύμει νὰ φθάση ἵνα ἴδῃ αὐτὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἠδυνάτει, διότι ἠδυνάτει νὰ ἄρη τὸ μεσότειχον τὸ ἀνεγερθὲν ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ....

Ας δούμε τι λέει ο Μέγας Βασίλειος για τις βίβλους των Ελλήνων

Στὴν ἄλλη ζωή, θὰ φθάσουμε μὲ τὴν ἀρετή. Τὴν ἀρετή, ποὺ ἐξύμνησαν κι οἱ ποιητὲς κι οἱ πεζογράφοι, ἄλλα πιὸ πολὺ οἱ φιλόσοφοι. Ἔτσι, μεγαλύτερη προσοχὴ πρέπει νὰ δώσουμε στὰ συγγράμματα αὐτῶν τῶν τελευταίων. Δὲν εἶναι μικρὸ τὸ κέρδος, ὅταν οἱ ψυχὲς τῶν νέων συνηθίσουν καὶ κάνουν δική τους τὴν ἀρετή. Ὅσα ὁ ἄνθρωπος ἀφομοιώνει στὴν τρυφερὴ ἡλικία του, μένουν ἀσάλευτα. Γιατὶ ἡ ψυχὴ εἶναι ἀκόμα ἁπλὴ τότε καὶ ὅ, τι δέχεται, ἐντυπώνεται πολὺ βαθιὰ μέσα της. Τί ἄλλο τάχα σκέφθηκε ὁ Ἡσίοδος ἀπὸ τὸ νὰ προτρέψει τοὺς νέους στὴν ἀρετή, ὅταν φιλοτεχνοῦσε τοὺς στίχους του, ποὺ ὅλοι τους τραγουδοῦν; Σκέφθηκε ὅτι ὁ δρόμος τῆς ἀρετῆς εἶναι στὴν ἀρχὴ κακοτράχαλος καὶ δυσκολοδιάβατος κι ἀνηφορικός. Ὅτι τὸν κάνει κανεὶς μὲ πολὺ ἱδρώτα καὶ πολὺ κόπο. Ὅτι, γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο, δὲν μπορεῖ ὁ καθένας νὰ βάλει τὸ πόδι του σ᾿ αὐτὸν τὸν δρόμο, μὲ τὴν ἀποτομιὰ ποὺ δείχνει, κι οὔτε, ἂν τὸν περπατήσει, θὰ φθάσει εὔκολα στὴν κορφή. Ὅτι σὰν φθάσει ὅμως ἐκεῖ πάνω, βλέπει πῶς στὴν πραγματικότητα ἦταν ἕνας δρόμος ἴσιος, ὄμορφος, εὔκολος, καλοδιάβατος καὶ πιὸ εὐχάριστος ἀπὸ τὸν ἄλλο, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν κακία καὶ ποὺ ὁ ἴδιος ποιητὴς εἶπε ὅτι μονομιᾶς μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸν διαβεῖ, γιατί βρίσκεται κοντά μας. Ἐγὼ τὸ πιστεύω: Ὁ Ἡσίοδος ἱστόρησε ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ μᾶς παροτρύνει στὴν ἀρετή, νὰ σπρώξει τὸν καθένα στὸ καλό, νὰ μᾶς κάνει νὰ μὴ τὸ βάλουμε κάτω μπροστὰ στοὺς κόπους καὶ νὰ μὴ σταματήσουμε πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ δρόμου. Κι ὅποιος ἄλλος μὲ τέτοιο τρόπο τραγούδησε τὴν ἀρετή, ἂς γίνει ὁ λόγος του καλόδεχτος ἀπὸ μᾶς, μιὰ κι ὁδηγεῖ στὸν ἴδιο σκοπό.

Περισσότερες διευκρινίσεις εδώ : http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 274#p62274