Τι είναι η Αποκάλυψις και ποίες οι ελληνικές πόλεις με τις αντίστοιχες Εκκλησίες προς τις οποίες ο Ιωάννης, κατ’ εντολήν του Κυρίου, έστειλε τις Επιστολές του. Άλλη μία απόδειξη του γεγονότος ότι η Βίβλος πλημμυρίζει από ελληνικό φως!..
Η Αποκάλυψις του Ιωάννου, σύμφωνα με τον αείμνηστο πανεπιστημιακό δάσκαλο Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα, είναι ένα βιβλίον προφητικόν, εις το οποίον ο Θεόπνευστος συγγραφεύς εκθέτει την «Αποκάλυψιν», την οποίαν «έδωκεν αυτώ ο Θεός», ίνα δείξη εις τους δούλους αυτού «ά δει γενέσθαι εν τάχει» (Αποκ. α΄ 1).
Συγγραφεύς του βιβλίου της Αποκαλύψεως είναι ο δούλος του Χριστού Ιωάννης, ως ο ίδιος κατονομάζει εαυτόν εις αυτόν τον πρώτον στίχον του βιβλίου.
Ορισμένοι υπέθεσαν, ότι ο Ιωάννης αυτός είναι κάποιος άλλος, που ευρίσκετο πλησίον του αποστόλου Ιωάννου. Όμως, ένα τέτοιο σύγγραμμα, με τέτοιο κύρος, που να απολαμβάνη το κύρος της Αποστολικής Εκκλησίας και να θεωρηθή ως θεόπνευστον εις τον κανόνα της Καινής Διαθήκης δεν μπορεί παρά να ανήκει στην γνωστόν μαθητήν του Κυρίου, δεδομένου ότι, κατά τον ως άνω καθηγητήν, «δεν έχομεν σοβαράν τινα και αδιαμφισβήτητον μαρτυρίαν εκ της ιστορίας των αποστολικών χρόνων».
Ο Ιωάννης, λοιπόν, ο συγγραφεύς της Αποκαλύψεως, είναι ο ίδιος ο απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης.
Για τον σκοπόν, όμως, της συγγραφής του έργου της Αποκαλύψεως, και ορισμένα άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, που περιλαμβάνονται στο συγκλονιστικό αυτό έργο ο Παν. Ν. Τρεμπέλας , γράφει τα εξής:
«Σκοπός δια τον οποίον ο θείος Απόστολος συνέγραψε το βιβλίον τούτο, είναι να προτρέψη μεν τους πιστούς, όπως δι’ εγρηγόρσεως και μετανοίας προπαρασκευάζουν εαυτούς δια την δευτέραν του Κυρίου παρουσίαν, παρηγορήση δ’ αυτούς, ίνα μεθ’ υπομονής και ελπίδος αντιμετωπίζωσι τας θλίψεις, αίτινες θα προηγηθώσι της παρουσίας ταύτης. Κατ’ ακολουθίαν κύριον θέμα του βιβλίου είναι ο προ της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου αγών μεταξύ της Βασιλείας του Θεού και της δυνάμεως του σατανά, ήτις εν τέλει κατασυντρίβεται δια του Ιησού Χριστού και του οριστικού θριάμβου της Εκκλησίας, της εκπροσωπούσης την Βασιλείαν του Θεού. Η δι’ όλου δε του βιβλίου διήκουσα έννοια είναι ο αγών ούτος του εσφαγμένου Αρνίου, ήτοι του Ιησού Χριστού, το οποίον εξήλθε νικών ίνα νικήση. Νικήσας δηλαδή ο Χριστός τον σατανάν από την πρώτης παρουσίας αυτού επί της γης και συμβασιλεύων ήδη μετά του Θεού Πατρός εν τω ουρανώ, είναι και τώρα ο πραγματικός κύριος του κόσμου και των εν εν αυτώ συμβαινόντων. Παρά την εν τω παρόντι αιώνι προσωρινήν και περιωρισμένην επικράτησιν του σατανά, το Αρνίον εξακολουθεί να είναι ο κύριος της ιστορίας των ανθρώπων, θα έλθη δε ως Κριτής και Βασιλεύς, ίνα εκμηδενίση τον σατανάν και κρίνη ζώντας και νεκρούς, οπότε αποδίδων εκάστω κατά τα έργα αυτού. Θα εγκαθιδρύση νέαν τάξιν πραγμάτων, εν τη οποία η νέα Ιερουσαλήμ, η αποτελεσθησομένη υπό της εν τοις ουρανοίς εις το διηνεκές θριαμβευούσης Εκκλησίας των πιστών, εν «καινώ ουρανώ και καινή γη» θα απολαύση εν αλήκτω κοινωνία μετά του Θεού της μακαριότητος και δόξης αυτού».
Θα πρέπει να πούμε, ότι ως τόπος συγγραφής του Βιβλίου της Αποκαλύψεως πιθανώτατα είναι η νήσος Πάτμος όπως τουλάχιστον τούτο υποδηλώνεται εις την αρχήν του βιβλίου (α΄ 9), όπου ο Ιωάννης γράφει τις υπό του Θεού αποκαλύψεις, που περιλαμβάνει στο σύγγραμμά του.
Ο θείος απόστολος, σύμφωνα με τους ιστορικούς, εξορίσθηκε στη νήσο Πάτμο κατά το 14ον έτος της βασιλείας του Δομετιανού (περί το 95 μ.Χ.), όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Ευσέβιος Καισαρείας μέσα στο Χρονικόν αυτού. Κατά συνέπειαν, ο χρόνος συγγραφής της Αποκαλύψεως θα πρέπει να θεωρηθή το έτος 95 μ.Χ. «υπό την νωπήν εντύπωσιν» των οπτασιών, τις οποίες είδε εν εκστάσει ο Ιωάννης.
Η νήσος Πάτμος, είναι ένα νησί του Αιγαίου που αναφέρεται μάλλον σπάνια από τους αρχαίους συγγραφείς Θουκυδίδη (Γ’ 33), Στράβωνα (10.488) κ.ά.
Μερικοί σχετίζουν την ονομασία της Πάτμου με το όρος Λάτμος της Μικράς Ασίας, όπου λάτρευαν την Άρτεμη στους αρχαίους χρόνους, και απ' όπου ίσως να προέρχονταν και οι κάτοικοι της Πάτμου, που μετάφεραν και τη λατρεία της Αρτέμιδος.
Εκτός λοιπόν από το γεγονός ότι αναφέρεται πως οι κάτοικοι της Πάτμου, όπως και οι κάτοικοι της Λέρου, είχαν προστάτιδά τους την Άρτεμη, το νησί ήταν εντελώς άσημο, και στους ρωμαϊκούς ιδίως χρόνους χρησίμευσε ως τόπος εξορίας πολιτικών καταδίκων.
Διοικητικώς, σήμερον, η Πάτμος ανήκει εις την επαρχίαν της Καλύμνου, του νομού Δωδεκανήσου που, όπως όλοι γνωρίζουν, βρίσκεται μεταξύ Σάμου, Λέρου, Ικαρίας και κοντά στα μικρασιατικά παράλια. Έχει έκταση 39,6 τ.χλμ., το έδαφός του είναι άγονο, ηφαιστειογενές και πετρώδες. Ψηλότερη κορυφή του είναι ο Προφήτης Ηλίας (270 μ.).
Η Πάτμος αποτελείται από δύο τμήματα που συνδέονται με ισθμό ο οποίος είναι στη μέση του νησιού. Έχει πολλούς όρμους, ακρωτήρια και νησάκια (Τραγονήσι, Άη Γιώργης, Σκλάβος, Χιλιομόδι, Σκλαβοπούλα, κ.ά.).
Η Χώρα είναι ο σημαντικότερος οικισμός της και εκεί βρίσκεται η περίφημη Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπου κατά την παράδοσιν, εγράφη η Αποκάλυψις του Ιωάννου (1, 9).
Συνεχίζεται..http://www.sakketosaggelos.gr/Article/3468/
