Σχολιάζει ο Μακεδνός
Το άρθρο που παραθέτεις ποιος το έγραψε,καλό είναι να ξέρουμε πηγές εφόσον δεν είναι δικό σου.Ο Έρασμος στο βιβλίο του "Μωρίας Εγκώμιον" γράφει:
"… Αν πρέπει να πιστέψουμε τον άγιο Ιερώνυμο … ο άγιος Παύλος, διαβάζοντας τυχαία την επιγραφή ενός μνημείου στην Αθήνα, την άλλαξε για να έρχεται πιο καλά με όσα εκείνος έλεγε για την χριστιανική πίστη"
"… Αν πρέπει να πιστέψουμε τον άγιο Ιερώνυμο … ο άγιος Παύλος, διαβάζοντας τυχαία την επιγραφή ενός μνημείου στην Αθήνα, την άλλαξε για να έρχεται πιο καλά με όσα εκείνος έλεγε για την χριστιανική πίστη", σχόλιo στις πράξεις των Αποστόλων (17,23).
"Φαίνεται πως αυτό το παράδειγμα πιάσανε ν’ ακολουθούν τα παιδιά οι θεολόγοι. Ψαρεύουν απ’ εδώ κι απ’ εκεί τέσσερις-πέντε λέξεις, στην ανάγκη τις αλλάζουν το νόημα και το ταιριάζουν όπως τους βολεύει και στα κομμάτια αν αυτό που έρχεται πριν ή μετά δεν έχει καμμιά σχέση με το θέμα ή πάει κι αντίθετα. Και το κάνουν αυτό με τόσο πετυχημένη ξεδιαντροπιά που τους ζηλεύουν ακόμη κι οι νομικοί."
Αλλά ας δούμε πως έχουν και τα ιστορικά γεγονότα:
O Επιμενίδης ήταν ξακουστός κατά την αρχαιότητα σοφός, θρησκευτικός διδάσκαλος, προφήτης και μάντης, καταγόμενος από την Κρήτη (κατά τον Διογένη Λαέρτιο από την Κνωσό, κατά τον Πλούταρχο από τη Φαιστό). Ο Θεόπομπος και πολλοί άλλοι συγγραφείς υποστήριζαν ότι είναι υιός του Φαιστίου ενώ άλλοι πίστευαν πως είναι υιός του Δωσιάδα ή του Αγήσαρχου. Σύμφωνα με την μυθική παράδοση περί του βίου του, όταν τον είχε στείλει ο πατέρας του να ψάξει κάποιο πρόβατο στα χωράφια, ο Επιμενίδης μπερδεύτηκε και μπήκε σε μια σπηλιά όπου κοιμήθηκε για 57 χρόνια, εξ ου και η παροιμιώδης φράση Επιμενίδειος ύπνος. Όταν ξύπνησε, άρχισε και πάλι να ψάχνει το πρόβατο, πιστεύοντας ότι έχει κοιμηθεί λίγο. Δεν το έβρισκε και έτσι κατευθύνθηκε προς το χωράφι του όπου τα βρήκε όλα διαφορετικά και το χωράφι ανήκε σε διαφορετικό ιδιοκτήτη. Έπειτα πήγε στην πόλη για να αναζητήσει απαντήσεις και βρήκε τον αδελφό του που ήταν γέροντας πια, ο οποίος του είπε όλη την αλήθεια. Όταν έμαθαν αυτή την ιστορία οι Έλληνες τον θεώρησαν αγαπημένο των Θεών. Έζησε συνολικά 157 ή 299 χρόνια. Το μόνο ιστορικό γεγονός του βίου του, αναφέρεται στην κάθαρση της Αθήνας από το Κυλώνειο Άγος (596 π.Χ.).
Με το όνομα Κυλώνειον άγος έμεινε γνωστή στην ιστορία μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και που αποδόθηκαν στην οργή των θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα που συνέβη κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες.
Ο Κύλων που ανήκε στην τάξη των ευγενών, είχε αναδειχθεί ολυμπιονίκης. Εκμεταλλευόμενος την δημοτικότητά που είχε αποκτήσει και έχοντας τη βοήθεια του πεθερού του Τυράννου των Μεγάρων Θεαγένη επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία στην Αθήνα. Είχε μάλιστα πάρει και χρησμό από το Μαντείο των Δελφών που έλεγε: «εν του Διός τη μεγίστη εορτή καταλαβείν την Αθηναίων ακρόπολιν» (Θουκ. Α' 126, 4). Θεώρησε ότι η μεγαλύτερη γιορτή του Δία ήταν τα Ολύμπια (κατά πάσα πιθανότητα όμως το Μαντείο αναφερόταν στα Διάσια). Κατά την διάρκεια της εορτής των Ολυμπίων επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος τη συνήθεια αυτή αλλά και τη δυσαρέσκεια εκείνη των Αθηναίων, μαζί με τον αδελφό του και τους οπαδούς του κατέλαβε την Ακρόπολη το 632 π.Χ., (κατ΄ άλλους το 628 π.Χ.). Δεν επέτυχε όμως την ολοκλήρωση του σκοπού του γιατί ο τότε επώνυμος άρχων της Αθήνας ο Μεγακλής, που ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των Αλκμαιωνιδών, αντέδρασε δραστήρια και πολιορκώντας την Ακρόπολη ανάγκασε τον μεν Κύλωνα και τον αδελφό του να διαφύγουν στα Μέγαρα, τους δε οπαδούς του να καταφύγουν ικέτες στον βωμό της Πολιάδος Αθηνάς. Τότε όσοι κατέφευγαν στους βωμούς θεωρούνταν προστατευόμενοι των θεών και συνεπώς ήταν απαραβίαστοι.
Οι οπαδοί όμως του Μεγακλή, ενώ τους υποσχέθηκαν πως αν βγουν από το ιερό δεν θα τους πείραζαν, παραβαίνοντας το πανελλήνιο εκείνο ιερό έθιμο, τους φόνευσαν προ του ιερού των Ευμενίδων, τη στιγμή που κατέρχονταν από την Ακρόπολη κρατώντας κατά την παράδοση ταινίες των οποίων η άλλη άκρη ήταν δεμένη στο βωμό, αφού προηγουμένως έκοψαν αυτές τις ταινίες (έτσι, θεώρησαν ότι δεν τυγχάνουν πλέον της θείας προστασίας).
Tο έγκλημα αυτό των ικετών προκάλεσε τη φρίκη των Αθηναίων και τη γενική κατακραυγή και εκτός της Αθήνας, και οι δε Αλκμαιονίδες θεωρήθηκαν "εναγείς", ενώ αντίθετα οι συμπάθειες στράφηκαν προς τον Κύλωνα. Του γεγονότος αυτού επακολούθησε σειρά στάσεων και ταραχών μέχρι το 597 π.Χ. που ανέλαβε ο Σόλων να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη παρακαλώντας τους "εναγείς" να υποβληθούν οικειοθελώς στην κρίση τριακοσιομελούς δικαστηρίου που θα αποφασίσει σχετικά. Οι Αλκμαιονίδες προ αυτής της κατακραυγής δέχτηκαν και το δικαστήριο εκείνο με κατήγορο τον Μύρωνα τον Φλυέα τους καταδίκασε σε εξορία. Αποφάσισε μάλιστα να εκταφούν όσοι εν τω μεταξύ είχαν πεθάνει και να θαφτούν έξω από την πόλη.
Αν και εκτελέστηκε η απόφαση εκείνη το άγος εξακολουθούσε να υφίσταται και φοβερή ασθένεια, λοιμός έπληξε την Αθήνα, με πολλούς θανάτους, τον οποίο οι πολίτες θεώρησαν ως θεία δίκη για το έγκλημα. Τότε λέγεται πως πάνω από την πόλη εμφανίσθηκαν να πλανώνται ψυχές νεκρών (φαντάσματα) και ένας δεισιδαίμονας φόβος κατέλαβε τους Αθηναίους. Την ίδια περίοδο ο Κύλωνας ξεσήκωσε τους Μεγαρείς εναντίον των Αθηναίων και κατάφεραν να καταλάβουν την Σαλαμίνα προκαλώντας καταστροφές και στην υπόλοιπη Αττική. Μετά απ΄ αυτά ρωτήθηκε το Μαντείο των Δελφών το οποίο και έδωσε εντολή να γίνει πλήρης καθαρμός υπό τις οδηγίες του τότε φιλόσοφου αλλά και ιερέα Επιμενίδη που έμενε όμως στη Φαιστό στη Κρήτη. Τότε στάλθηκε στην Κρήτη εσπευσμένα ο Αθηναίος Νικίας ο Νικηράτου, με ιερό πλοίο, πιθανώς τη Πάραλο ο οποίος προσκάλεσε τον Επιμενίδη στην Αθήνα πράγμα που δέχθηκε και τον ακολούθησε. Σημειώνεται πως μόλις ο Επιμενίδης έφθασε στο λιμένα Μουνιχίας, και αντίκρισε τον λόφο της Μουνιχίας προφήτεψε τον πραγματικό κίνδυνο της Αθήνας.
Ο Επιμενίδης φθάνοντας στην αρχαία Αθήνα και βλέποντας τον χώρο έδωσε αμέσως εντολή να συγκεντρώσουν πάνω στον Άρειο Πάγο μαύρα και λευκά πρόβατα τα οποία στη συνέχεια άφησαν ελεύθερα διατάζοντας να τα παρακολουθούν και όπου σταματήσει καθένα εξ αυτών εκεί να ιδρύεται (στήνεται) βωμός και να θυσιάζεται. Μετά την εκτέλεση των οδηγιών αυτών του Επιμενίδη οι θεοί μαλάκωσαν και το άγος εξέλιπε. Οι Αθηναίοι τίμησαν ιδιαίτερα τον Επιμενίδη προσφέροντάς του μεγάλες αμοιβές και δώρα πλην όμως εκείνος αρκέσθηκε μόνο σε ένα κλώνο ελαίας.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF% ... E%BF%CF%82
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF% ... E%B7%CF%82
Ας δούμε και τι λέει ο Διογένης ο Λαέρτιος(Βίοι φιλοσόφων, Βιβλίο Α) πάνω σε αυτό:
110 ...Ὅθεν καὶ Ἀθηναίοις τότε λοιμῷ κατεχομένοις ἔχρησεν ἡ Πυθία καθῆραι τὴν πόλιν· οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν τε καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου εἰς Κρήτην, καλοῦντες τὸν Ἐπιμενίδην. Καὶ ὃς ἐλθὼν Ὀλυμπιάδι τεσσαρακοστῇ ἕκτῃ ἐκάθηρεν αὐτῶν τὴν πόλιν καὶ ἔπαυσε τὸν λοιμὸν τοῦτον τὸν τρόπον. Λαβὼν πρόβατα μελανά τε καὶ λευκὰ ἤγαγε πρὸς τὸν Ἄρειον πάγον. Κἀκεῖθεν εἴασεν ἰέναι οἷ βούλοιντο, προστάξας τοῖς ἀκολούθοις ἔνθα ἂν κατακλίνοι αὐτῶν ἕκαστον, θύειν τῷ προσήκοντι θεῷ· καὶ οὕτω λῆξαι τὸ κακόν. Ὅθεν ἔτι καὶ νῦν ἔστιν εὑρεῖν κατὰ τοὺς δήμους τῶν Ἀθηναίων βωμοὺς ἀνωνύμους, ὑπόμνημα τῆς τότε γενομένης ἐξιλάσεως. Οἱ δὲ τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ Κυλώνειον ἄγος σημαίνειν τε τὴν ἀπαλλαγήν.
112 ... Ἱδρύσατο δὲ καὶ παρ' Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν τῶν Σεμνῶν θεῶν, ὥς φησι Λόβων ὁ Ἀργεῖος ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν.
Ἐπιμενίδης Σόλωνι
114...Ἰδόντα γοῦν τὴν Μουνιχίαν παρ' Ἀθηναίοις ἀγνοεῖν φάναι αὐτοὺς ὅσων κακῶν αἴτιον ἔσται τοῦτο τὸ χωρίον αὐτοῖς· ἐπεὶ κἂν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτὸ διαφορῆσαι·
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE ... CE%91#p114
110 Στην Αθήνα είχε ενσκήψει λοιμός και ο χρησμός της Πυθίας μιλούσε για κάθαρση της πόλης. Τότε οι Αθηναίοι έστειλαν στην Κρήτη ένα πλοίο και τον Νικία, τον γιο του Νικηράτου, και ζητούσαν να έρθει ο Επιμενίδης. Εκείνος πράγματι ήρθε κατά την τεσσαρακοστή έκτη Ολυμπιάδα, καθάρισε την πόλη και σταμάτησε τον λοιμό ως εξής: Πήρε μαύρα και άσπρα πρόβατα, τα οδήγησε στον Άρειο Πάγο και τα άφησε να πάνε όπου ήθελαν, δίνοντας την εντολή σ' αυτούς που τα ακολουθούσαν, όπου κοιμηθεί το καθένα, να προσφέρουν θυσία στον εκεί θεό. Έτσι σταμάτησε η συμφορά. Ακόμη και τώρα μπορεί κάποιος να βρει στους Αθηναϊκούς δήμους βωμούς ανώνυμους, ενθύμια του εξιλασμού που έγινε τότε. 'Αλλοι λένε πως ανέφερε ως αιτία του λοιμού το Κυλώνειο άγος και υπέδειξε τον τρόπο απαλλαγής.
112..Στην Αθήνα ίδρυσε το ιερό των Σεμνών θεών, όπως αναφέρει ο Αόβων ο Αργείος στο έργο του «Περί ποιητών»
114..Όταν είδε τη Μουνιχία κοντά στην Αθήνα, είπε πως αγνοούν πόσες συμφορές μπορεί να τους προξενήσει αυτή η περιοχή, διαφορετικά θα τη γκρέμιζαν ακόμη και με τα δόντια.
Ο Έρασμος ήταν Καθολικός ιερέας του 1500 και ενας απο τους πρωτοστάτες μαζί με τον Λούθηρο στην δημιουργία του Προτεσταντισμού.
Αν αναλογιστούμε τι είναι ο Προτεσταντισμός και τι διδάσκει ,δεν νομίζω οτι αποτελεί καθοριστική πηγή που να αποδεικνύει οτι πρόκειται περι μυθευμάτων ή περι αλλοιώσεων.
Σχετικά τώρα με τον βωμό υπάρχουν πολλές απόψεις.
Μια άποψη λέει οτι δεν υπήρχε τέτοιος βωμός,γιατι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν σε ποιους θεούς πίστευαν.
Την άποψη αυτή την καταρρίπτεις ο ίδιος μέσω της ιστορίας περι του Κυλώνειου άγους.
Επίσης αναφορές περι ύπαρξης τέτοιων βωμών αναφέρει και ο Παυσανίας.
Αττικά(1,4):ἐνταῦθα καὶ Σκιράδος Ἀθηνᾶς ναός ἐστι καὶ Διὸς ἀπωτέρω, βωμοὶ δὲ θεῶν τε ὀνομαζομένων Ἀγνώστων καὶ ἡρώων καὶ παίδων τῶν Θησέως καὶ Φαληροῦ·
Ηλειακά(14,8)τὰ δὲ ἐς τὸν μέγαν βωμὸν ὀλίγῳ μέν τι ἡμῖν πρότερόν ἐστιν εἰρημένα, καλεῖται δὲ Ὀλυμπίου Διός: πρὸς αὐτῷ δέ ἐστιν Ἀγνώστων θεῶν βωμὸς
Ο Π.Μαρίνης (δωδεκαθειστής)σε άρθρο του με τίτλο Περι βωμών αγνώστων θεών στο περιοδικό Πάνθεον γράφει:
Το πιθανότερον,βωμοί αφιερωμένοι εις στους αγνώστοςυ θεούς να ευρίσκοντο εις όλην την Ελλάδα.Τούτο ήτο αποτέλεσμα των ελληνικών θρησκευτικών πεποιθήσεων,δηλαδή της πολυθείας.Αποδίδοντες τιμάς εις τους θεούς,ήτο πολύ πιθανό να μην ενθυμούνται ή ακόμη και να μη εγνώριζον πολλούς εξ αυτών.
Αλλοι λένε οτι δεν ανάφερε αυτό ο βωμός,αλλά έλεγε κάτι άλλο και το παράλαξε,βασιζόμενοι στην αναφορά του Ιερώνυμου .
Ο Λατίνος πρεσβύτερος Ιερώνυμος (? 420) αναγράφει ότι ο Παύλος γενικώς είπε ότι ο βωμός είχε επιγραφή «αγνώστω θεώ», ενώ η επιγραφή έλεγε «θεοίς Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής θεοίς αγνώστοις και ξένοις»
Αλλά ας δούμε τι αναφέρει στις Πράξεις(κεφ.17).
Τι μας λέει λοιπόν;διερχόμενος γὰρ καὶ ἀναθεωρῶν τὰ σεβάσματα ὑμῶν εὗρον καὶ βωμὸν ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο, Ἀγνώστῳ θεῷ. ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν.
Οτι είδε τον βωμό και πιάστηκε απο την επιγραφή για να ξεκινησει το κύρηγμα του.
Ακόμα και αν έγραφε
«θεοίς Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής θεοίς αγνώστοις και ξένοις"
Το μύθευμα και η αλλοίωση που βρίσκεται;
Υπήρχαν βωμοί που να αναφέρονται σε άγνωστω θεώ ή αγνώστοις θεοίς;
Υπήρχε.
Γνώριζε αν οι βωμοί αυτοί δημιουργήθηκαν βάσει του Κυλώνειου άγους;
Προφανώς οχι.
Περπατούσε την Αθήνα και έψαχνε αφορμή για να τους μιλήσει για τον Χριστό και την βρήκε στην επιγραφή ,είτε έγραφε αγνώστω ή αγνώτοις,δεν έχει σημασία.
Τι γραφει σχετικά ο Ι.Χρυσόστομος.
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Mig ... ctorum.pdfΕἰσῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας ὁ Παῦλός ποτε· ἐν αὐτῷ τῷ βιβλίῳ γέγραπται ἡ ἱστορία αὕτη· εὗρεν ἐν τῇ πόλει οὐχὶ βιβλίον θεῖον , ἀλλὰ
βωμὸν εἰδώλων· εὗρεν ἐπιγραφὴν οὕτωςἔχουσαν,Ἀγνώστῳ Θεῷ·καὶ
οὐ παρέδραμεν,ἀλλ' ἀπὸ τῆς ἐπιγραφῆς τοῦ βωμοῦ τὸν βωμὸν
καθεῖλε Παῦλος ὁ ἅγιος ,ὁ Πνεύματος χάριν ἔχων,οὐ παρέδραμε βωμοῦ
ἐπίγραμμα ,καὶ σὺ ἐπιγραφὴν Γραφῶν παρατρέχεις; ἐκεῖνος
οὐκ ἀφῆκεν ἅπερ ἔγραψαν Ἀθηναῖοι εἰδωλολάτραι, καὶ
σὺ ἅπερ ἔγραψε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐ νομίζεις εἶναι ἀναγκαῖα; καὶ ποίαν ἔχεις συγγνώμην;
Ἀλλὰ γὰρ ἴδωμεν πόσον τὸ κέρδος ἀπὸ τοῦ ἐπιγράμματός ἐστιν.
Ὅταν οὖν ἴδῃς ἐπίγραμμα βωμῷ ἐγκεχαραγμένον τοσαύτην
παρασχὸν τὴν ἰσχὺν ,μαθήσῃ ὅτι πολλῷ μᾶλλον τὰ ἐπιγράμματα
τῶν θείων Γραφῶν τοῦτο ποιῆσαι δυνήσεται. Εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν
ὁ Παῦλος ,εὗρε βωμὸν ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο,Ἀγνώστῳ Θεῷ.Τί ἔδει ποιῆσαι;Ἕλληνες πάντες ἦσαν,ἀσεβεῖς πάντες.Τί οὖν ἐχρῆν ποιῆσαι; Ἀπὸ Εὐαγγελίων διαλεχθῆναι;Ἀλλὰ κατεγέλων.
Ἀλλ'ἀπὸ προφητικῶν,καὶ τοῦ νόμου γραμμάτων;
Ἀλλ οὐκ
ἐπίστευον.
Τί οὖν ἐποίησεν;
Ἐπὶ τὸν βωμὸν ἔδραμε, καὶ ἀπὸ τῶν ὅπλων τῶν πολεμίων αὐτοὺς
ἐχειρώσατο. Καὶ τοῦτό ἐστιν, ὃ λέγει·Ἐγενόμην τοῖς πᾶσιτὰ πάντα, τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος,τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος.Εἶδε τὸν βωμὸν,εἶδε τὸ ἐπίγραμμα , ἀνέστη τῷ Πνεύματι
Αἰχμαλωτίζοντες
γὰρ ,φησὶ , πᾶν νόημα πρὸς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ .
Εἶδε τοίνυν τὸν βωμὸν,καὶ οὐκ ἐδειλίασεν· ἀλλὰ μετέστησε τὸν βωμὸν πρὸς ἑαυτόν·
μᾶλλον δὲ τὰ γράμματα ἀφεὶς , μετέθηκεν αὐτοῦ τὰ νοήματα·
