GLADIATOR έγραψε:Ομοφυλοφιλια στην αρχαία Ελλάδα.
Ο Σόλων σε τρία ποιήματά του εξυμνεί τις κιναιδικές σχέσεις ωρίμου ανδρός με ανήλικα αγόρια. Στο ένα λέει, ότι ευτυχισμένος κι αξιομακάριστος είναι εκείνος που έχει τα εξής τέσσερα πράγματα. Αγόρια που να τα χρησιμοποιεί σαν κιναίδους του, άλογα, κυνηγετικά σκυλιά, και φίλο στο εξωτερικό (Σόλων, απόσπασμα 21 (Bergk Th. , Hiller. E. Crusius O., Anthologia lyrica sice Lyricorum Graecorum veterum praeter Pindarum reliquiae potiores, BT)). Στο δεύτερο κατονομάζει ποια ακριβώς σημεία τους σώματος του αγοριού θέλει ο ίδιος ν’ απολαύσει (Πλούταρχος, Ερωτικός, 5, Αθηναίος, 13, 79).
Έχεις διαβάσει και τα έχεις δει με τα μάτια σου όλα αυτά που γράφεις ή απλά κάνεις clopy paste από την ΟΟΔΕ;;;
Ο Σόλων θέσπισε νόμους κατά της ομοφυλοφιλίας και συ μας τον λες υμνητή της;(π.χ. ΣΟΛΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ Βιβλίο 5, κεφάλαιο 5. άρθρο 332 σελ. 145,Aισχίνου, Nόμος Σόλωνος – Kατά Tιμάρχου 16).
http://www.scribd.com/doc/89241396/H-%C ... E%BF%CF%82
Γενικά οι αρχαίοι ήταν κατά της ομοφυλοφιλίας και είχαν θεσπίσει νόμους περί αυτής!!!Γιατί δεν λες για τους παπάδες,τους αρχιμανδρίτες και μητροπολίτες και τα σκάνδαλά τους με τα αγοράκια και τις πιάτσες;;;
GLADIATOR έγραψε: «Φιλία θερμή ανεπτύχθη μεταξύ των δύο τούτων ανδρών (του Σόλωνος και του Πεισιστράτου) ένεκα της συγγενείας των, αυτή δε η φιλία έγινεν εγκαρδιωτέρα και λόγω της ευφυΐας και της ωραιότητος του Πεισιστράτου, διότι, καθώς λέγουν μερικοί, ο Σόλων διετέθη ερωτικώς προς αυτόν (...ερωτικώς τον Πεισίστρατον ασπαζομένου τού Σόλωνος...)» (Πλούταρχου, Σόλων, 1)
1.1] δίδυμος ὁ γραμματικὸς ἐν τῇ περὶ τῶν ἀξόνων τῶν Σόλωνος ἀντιγραφῇ πρὸς Ἀσκληπιάδην Φιλοκλέους τινὸς τέθεικε λέξιν, ἐν ᾗ τὸν Σόλωνα πατρὸς Εὐφορίωνος ἀποφαίνει παρὰ τὴν τῶν ἄλλων δόξαν, ὅσοι μέμνηνται Σόλωνος. Ἐξηκεστίδου γὰρ αὐτὸν ἅπαντες ὁμαλῶς γεγονέναι λέγουσιν, ἀνδρὸς οὐσίᾳ μέν, ὥς φασι, καὶ δυνάμει μέσου τῶν πολιτῶν, οἰκίας δὲ πρώτης κατὰ γένος: ἦν γὰρ Κοδρίδης ἀνέκαθεν. [1.2] τὴν δὲ μητέρα τοῦ Σόλωνος Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἱστορεῖ τῆς Πεισιστράτου μητρὸς ἀνεψιὰν γενέσθαι. καὶ φιλία τὸ πρῶτον ἦν αὐτοῖς πολλὴ μὲν διὰ τὴν συγγένειαν, πολλὴ δὲ διὰ τὴν εὐφυί̈αν καὶ ὥραν, ὡς ἔνιοί φασιν, ἐρωτικῶς τὸν Πεισίστρατον ἀσπαζομένου τοῦ Σόλωνος. ὅθεν ὕστερον, ὡς ἔοικεν, εἰς διαφορὰν αὐτῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ καταστάντων οὐδὲν ἤνεγκεν ἡ ἔχθρα σκληρὸν οὐδ' ἄγριον πάθος, ἀλλὰ παρέμεινεν ἐκεῖνα τὰ δίκαια ταῖς ψυχαῖς, καὶ παρεφύλαξε,
τυφόμενα Δίου πυρὸς ἔτι ζῶσαν φλόγα,
τὴν ἐρωτικὴν μνήμην καὶ χάριν. [1.3] ὅτι δὲ πρὸς τοὺς καλοὺς οὐκ ἦν ἐχυρὸς ὁ Σόλων οὐδ' Ἔρωτι θαῤῥαλέος “ἀνταναστῆναι πύκτης ὅπως ἐς χεῖρας,” ἔκ τε τῶν ποιημάτων αὐτοῦ λαβεῖν ἔστι, καὶ νόμον ἔγραψε διαγορεύοντα δοῦλον μὴ ξηραλοιφεῖν μηδὲ παιδεραστεῖν, εἰς τὴν τῶν καλῶν μερίδα καὶ σεμνῶν ἐπιτηδευμάτων τιθέμενος τὸ πρᾶγμα, καὶ τρόπον τινὰ τοὺς ἀξίους προκαλούμενος ὧν τοὺς ἀναξίους ἀπήλαυνε. [1.4] λέγεται δὲ καὶ Πεισίστρατος ἐραστὴς Χάρμου γενέσθαι, καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἔρωτος ἐν Ἀκαδημείᾳ καθιερῶσαι, ὅπου τὸ πῦρ ἀνάπτουσιν οἱ τὴν ἱερὰν λαμπάδα διαθέοντες.
Δίδυμος ο Γραμματικός (1), εις την προς Ασκληπιάδην (2) απάντησίν του, αναφέρει μαρτυρίαν Φιλοκλέους τινος (3), λέγουσαν τον Σόλωνα υιόν Ευφορίωνος, παρά την γνώμην όλων των άλλων, όσοι μνημονεύουσι του Σόλωνος. Διότι όλοι ομοφώνως λέγουσιν ότι ήτον υιός του Εξηκεστίδου, ανδρός ανήκοντος κατά μεν την περιουσίαν και την δύναμιν εις την μέσην τάξιν των πολιτών, κατά δε την ευγένειαν εις μίαν των πρώτων οικιών, καθ' ό Κοδρίδης ών την καταγωγήν (4). Η δε μήτηρ του Σόλωνος ιστορεί ο Ποντικός Ηρακλείδης (5) ότι ήτον εξαδέλφη της μητρός του Πεισιστράτου· και πολλή κατ' αρχάς υπήρχε φιλία μεταξύ αυτών διά την συγγένειαν, πολλή δε διά την ευφυίαν και την καλλονήν του Πεισιστράτου, δι' ήν, ως λέγουσί τινες, ο Σόλων έτρεφεν έρωτα προς αυτόν· όθεν έπειτα, ως φαίνεται, όταν επί των πολιτικών διηρέθησαν, η έχθρα των δεν εξέπεσεν εις σκληρόν και άγριον πάθος, αλλ' έμεινεν εις τας ψυχάς των η παλαιά εκείνη ευμένεια, και διεφύλαξεν ως ζώσαν έτι, ει και συγκεκαλυμμένην φλόγα ισχυρού πυρός, την ερωτικήν μνήμην και συμπάθειαν. Ότι δ' ο Σόλων δεν ήτον αναίσθητος προς το κάλλος, ουδ' ικανός ν' αντιστή θαρραλέως κατά του έρωτος,
«ως ο πυγμάχος εις χείρας (6)»,
δυνάμεθα να το συμπεράνωμεν και εκ των ποιημάτων αυτού, και εκ του νόμου όν έγραψεν απαγορεύων εις τους δούλους ν' αλοίφωνται στεγνοί (7), και ν' αγαπώσι τους παίδας, ως αν συγκατέταττε τούτο μετά των καλών και σεμνών επιτηδευμάτων, και τρόπον τινά προκαλών τους αξίους εις εκείνα, αφ' ών απέκλειε τους αναξίους. Λέγεται δ' ότι και του Χάρμου (8) υπήρξεν εραστής ο Πεισίστρατος, και ότι και του έρωτος το άγαλμα αφιέρωσεν εις την Ακαδημίαν, όπου το πυρ ανάπτουσιν οι τρέχοντες εις την ιεράν λαμπαδηφορίαν (9).
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE ... F%89%CE%BD
http://www.gutenberg.org/files/42598/42 ... 2598-h.htm