ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

1
Πολλοί απο εμας,αποκαλούμαστε Χριστιανοί,ωστόσο πολλοί λίγοι έχουν στο σπίτι τους μια Καινή Διαθήκη,αλλά και όσοι έχουν ,ζήτημα είναι να την έχουν διαβάσει μια φορά.

(Σύμφωνα με τους Πατέρες,πρέπει να διαβάζουμε τουλάχιστον μια παράγραφο την ημέρα.)

http://www.impantokratoros.gr/EFFBA37E.el.aspx

Η συχνότερη απαντηση στο ερώτημα γιατί δεν την διαβάζετε,είναι γιατί την ξέρουμε.

Την ξέρουμε όμως ή μάλλον έχουμε αυτήν την λανθασμένη εντύπωση;

Σκοπός αυτού του θέματος είναι να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να δούμε τα πιο σημαντικά σημεία και ουσιαστικά να ανακαλύψουμε τα πολλά που δεν γνωρίζουμε.


Σας προτείνω να αγοράσετε μια Καινή Διαθήκη,όσοι δεν έχετε και όσοι έχετε,να ξεκινήσετε άμεσα την ανάγνωση.


Ουσιαστικά,δεν υπάρχουν σημαντικά σημεία,γιατί αυτό ίσως να δημιουργεί την εντυπωση οτι υπάρχουν και ασήμαντα.Όλα ειναι σημαντικά,αλλά επειδή θα είναι δυσκολο,να αντιγραφεί ολόκληρη η Καινή Διαθήκη εδώ,σας παρουσιάζω ,θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας,τα σημεία που μου έκαναν προσωπικά εντύπωση(τόσο ιστορικά,όσο και πνευματικά).

Μπορεί ο καθένας να προσθέτει τα χωρία που θεωρεί αυτός άξια προσοχής.

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

2
Κεφάλαιο 1ο


Βιβλίο γενέσεως Ιησού Χριστού.

Στ.18: Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου.

(Απόδειξη περι της υπερφυσικής γεννήσεως του Χριστού και της παρθενίας της Θεοτόκου,για όσους την αμφισβητούν)

Στ.20 – 21: ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου· 21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.

(Άγγελος Κυρίου σε όνειρο,αναφέρει στον Ιωσήφ τα περι της Μαριάμ και το όνομα που θα καλέσουν το παιδίον)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο

1 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα 2 λέγοντες, Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.

(Οι μάγοι φτάνουν στα Ιεροσόλυμα ,αφού είχε γεννηθεί ο Χριστός και αναφερουν στον Ηρωδη περι του αστέρος)


Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος

(Ο Ηρώδης εξακριβώνει τον χρόνο,που έχει εμφανιστεί ο αστηρ απο τους μαγους.)

ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον. 10 ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. 11 καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν.

(ο αστηρ εστάθη στο σημείον που ηταν το παιδίον,σε μια οικίαν ,όπου Τον προσκύνησαν και πρόσφεραν τα δώρα τους,οχι στο σπήλαιον της γεννήσεως)

Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ’ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων, Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι• μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 14 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον

(Αφού ανεχώρησαν οι μάγοι,άγγελος κυρίου σε όνειρο δίνει οδηγίες στον Ιωσήφ ,να φύγουν για Αίγυπτο.Ο Ιωσήφ αφού σηκώθηκε ,ανεχώρησαν την νύκτα για Αίγυπτο)

Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τῶν μάγων.


(Ο Ηρώδης διέταξε να σκοτώσουν όλα τα παιδιά απο 2 χρονών και κάτω,βάσει του χρόνου που εξακρίβωσε απο τους μάγους)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο


Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος καταφέρετε κατά των Φαρισαίων και Σαδουκαίων

Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς, Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας• 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ, λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ.


Κεφαλαιο 4

11 αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί

16 βαπτισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εὐθὺς ἀνέβη ἀπὸ τοῦ ὕδατος•
Αυτό το «ευθύς ανέβη» της περίπτωσης του Ιησού κατά τον Ματθαίο είναι ιδιαίτερα ενδεικτικό και μοναδικό, γιατί όπως ξέρουμε σε όλες τις άλλες περιπτώσεις βαπτίσεων παρουσιαζόταν μεγάλη καθυστέρηση και χρονοτριβή, αφού είχαμε εκτεταμένη αναφορά στη ζωή του βαπτιζομένου και σχετική «δημόσια» εξομολόγηση. Αυτό το «ευθύς ανέβη» υπογραμμίζεται με έμφαση και από την ιδιαίτερα περιληπτική διήγηση του αρχαιότερου των Ευαγγελίων, εκείνου του Μάρκου (1,10). Και τούτο, γιατί η εξομολόγηση των αμαρτιών γινόταν κατά τη διάρκεια της παραμονής του υποψηφίου εντός του ύδατος, είτε αμέσως με την είσοδό του στον Ιορδάνη είτε κατά την «τελετή» της βάπτισης. Για τον Ιησού υπογραμμίζεται από όλη την ευαγγελική παράδοση, ότι με την είσοδό του στα νερά του ποταμού «ευθύς ανέβη από του ύδατος» (Ματθ. 3, 16) ή «ευθύς αναβαίνων εκ του ύδατος…» (Ματθ. 1,10), για να γίνει σαφής διαστολή από όλες τις άλλες βαπτίσεις που έκανε ο Ιωάννης προς «άπαντα τον λαόν» (Λουκ. 3,21).

Η βάπτιση του Ιησού και η σημασία της



Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. 4
Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ θεοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω•

Ο Σατανάς προσπαθει να μαθει αν οντως ο Χριστος ειναι ο Υιος του Θεου

Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, 9 καὶ λέγει αὐτῷ, Ταῦτά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.

Κεφάλαιο 5

Περι μοιχείας.


Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Οὐ μοιχεύσεις. 28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας ποιεῖ αὐτὴν μοιχευθῆναι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ μοιχᾶται.

Περι όρκου

ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως• μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ θεοῦ• 35 μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ• μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ μεγάλου βασιλέως• 36 μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ποιῆσαι ἢ μέλαιναν. 37 ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ• τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.

Περι αγαπης του πλησιον

ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν διωκόντων ὑμᾶς, 45 ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. 46 ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισθὸν ἔχετε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν; 47 καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν μόνον, τί περισσὸν ποιεῖτε; οὐχὶ καὶ οἱ ἐθνικοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν; 48 Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστιν.


Κεφαλαιο 6


Ελεημοσυνη και προσευχη στα κρυφά

σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, 4 ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ• καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ [αὐτὸς] ἀποδώσει σοι.

σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ• καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι.


Το Πάτερ ημων δόθηκε απο τον Χριστο

Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς• Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, 10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. 11 Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον• 12 καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν• 13 καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.


ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία σου.


Περι μεριμνων

ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. 34 μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει αὑτῆς• ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς.


Κεφαλαιο 7

Περι κατακρίσεως

ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.


Ψαξτε και θα βρειτε

πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.


Ο χρυσος κανων


Πάντα οὖν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς• οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.


Περι ψευδοπροφητων

Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. 16 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς•

Ποιοι θα μπουνε στην βασιλεια των ουρανων;

Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.


Κεφάλαιο 8

Κατα των Εβραίων

οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον• ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 13


καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγῳ,

Τί ἡμῖν καὶ σοί, υἱὲ τοῦ θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;


Κεφαλαιο 9

εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν, Ἱνατί ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;


οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν.

Περι πίστεως

Θάρσει, θύγατερ• ἡ πίστις σου σέσωκέν σε

Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.



34.οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον, Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

Κεφάλαιο 10

8.δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.

22 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.

28 καὶ μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι• φοβεῖσθε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ.

32.Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς•

34 μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν• οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν. 35 ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς

37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος• καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος• 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος. 39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

3
Κέφάλαιο 12

Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος

Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται. 32 καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ• ὃς δ’ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι.

Περι αργολογίας

λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσιν περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως• 37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ

Προλέγει την ανάσταση

40.ὥσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας.


Κέφάλαιο 13

Γιατί μιλούσε ο Χριστός με παραβολές ;

Διὰ τί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς; 11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν [αὐτοῖς] ὅτι Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται. 12 ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται• ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ. 13 διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσιν καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν οὐδὲ συνίουσιν• 14 καὶ ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἠσαΐου ἡ λέγουσα, Ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε. 15 ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν• μήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσιν καὶ ἐπιστρέψωσιν, καὶ ἰάσομαι αὐτούς.

Ταῦτα πάντα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις, καὶ χωρὶς παραβολῆς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοῖς• 35 ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος, Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου, ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.


Περί συντέλειας

οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος• ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσιν τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων 50 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός• ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Κέφάλαιο 15


ὑποκριταί, καλῶς ἐπροφήτευσεν περὶ ὑμῶν Ἠσαΐας λέγων, 8 Ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ• 9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.

Τι μολύνει τον άνθρωπον;

Ἀκούετε καὶ συνίετε• 11 οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.

τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.

οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται; 18 τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ τοῦ στόματος ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. 19 ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. 20 ταῦτά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον, τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶν φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.


Περι πίστεως

Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις• γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.


Κέφάλαιο 16


ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπεν, Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζώντος

Περί εκκλησίας

18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. 19 δώσω σοι τὰς κλεῖδας τῆς βασιλείας τῶν ουρανών



Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. 25 ὃς γὰρ ἐὰν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι ἀπολέσει αὐτήν• ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. 26 τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.

Κέφάλαιο 18

Σύνδεση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης

καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας μετ' αὐτοῦ συλλαλοῦντες


Περι δαιμονίων

19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον• Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; 20 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς• Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται• καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. 21 τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.

Κεφάλαιο 19

Πως θα εισέλθουμε στην βασιλεία των ουρανών;

Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν ουρανών

Ὃς δ’ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης. 7 οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων• ἀνάγκη γὰρ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα, πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ δι’ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται. 8 Εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ• καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν κυλλὸν ἢ χωλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον. 9 καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ• καλόν σοί ἐστιν μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός. 10 Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων• λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.

Περί ελέγχου και συγχωρέσεως

Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ [εἰς σὲ] ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου. ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου• 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα• 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ• ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένα ἐν οὐρανῷ καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένα ἐν οὐρανῷ.

19 Πάλιν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο συμφωνήσωσιν ἐξ ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.

21 Τότε προσελθὼν ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ, Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; 22 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλὰ ἕως ἑβδομηκοντάκις επτά



Οὕτως καὶ ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ποιήσει ὑμῖν ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν.

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

4
Κεφάλαιο 19

Περί συζύγων και μοιχείας

Οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ κτίσας ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς; 5 καὶ εἶπεν, Ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.

λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην μοιχᾶται. 10 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ [αὐτοῦ], Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι.

Μπορούμε να σωθούμε μόνοι μας ,με τις δικές μας δυνάμεις;

Τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ θεῷ πάντα δυνατά.

Η κληρονομία της αιωνίου ζωής

ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθήσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. 29 καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου ἑκατονταπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

Κεφάλαιο 20


Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν• ἀλλ’ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος ἔσται ὑμῶν δοῦλος• 28 ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν

Κεφάλαιο 21

Πίστη και προσευχή

Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, Ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται• 22 καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες λήμψεσθε


43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ’ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς. 44 [Καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται• ἐφ’ ὃν δ’ ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτόν.]

Κεφάλαιο 22

Η αίρεση των Σαδουκαίων,δεν πίστευε στην ανάσταση

Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, λέγοντες μὴ εἶναι ανάστασίν

Περι αναστάσεως

ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι ἐν τῷ οὐρανῷ εἰσιν. 31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ θεοῦ λέγοντος, 32 Ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν θεὸς νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων.

Περι αγάπης

Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; 37 ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ, Ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου• 38 αὕτη ἐστὶν ἡ μεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος κρέμαται καὶ οἱ προφῆται.


Κεφάλαιο 23

Περι ταπείνωσης

ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε, Ῥαββί, εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος, πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῖν ἐπὶ τῆς γῆς, εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί, ὅτι καθηγητὴς ὑμῶν ἐστιν εἷς ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.


Τα ουαί προς τους γραμματείς και Φαρισαίους

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε, Εἰ ἤμεθα ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτῶν κοινωνοὶ ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε
τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. 33 ὄφεις γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς• ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν• 35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ’ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυννόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἅβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην. 37 Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν, ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ’ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου.


Κεφάλαιο 24

Η ημέρα της παρουσίας του Χριστού

36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος. 37 ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 ὡς γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ γαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραλαμβάνεται καὶ εἷς ἀφίεται• 41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. 42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ἡμέρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται. 43 ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυχθῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. 44 διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ οὐ δοκεῖτε ὥρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. 45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τῆς οἰκετείας αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; 46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει οὕτως ποιοῦντα• 47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. 48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, Χρονίζει μου ὁ κύριος, 49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων, 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, 51 καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει• ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.



Κεφάλαιο 25

μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν, Ἰδοὺ ὁ νυμφίος, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ


13 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Η Β' παρουσία και η κρίση

31 ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,
33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.


Κεφάλαιο 26

2 οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ πάσχα γίνεται, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τὸ σταυρωθῆναι. 3 τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ, εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως τοῦ λεγομένου Καϊάφα, 4 καὶ συνεβουλεύσαντο ἵνα τὸν ᾿Ιησοῦν δόλῳ κρατήσωσι καὶ ἀποκτείνωσι



26 ᾿Εσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· 27 καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· 28 τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ πίω ἀπ᾿ ἄρτι ἐκ τούτου τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω μεθ᾿ ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρός μου.


41 γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν· τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής

λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· σὺ εἶπας· πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ


Κεφάλαιο 27

Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσιν.



24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου λέγων· ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε. 25 καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν.

51 Καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, 52 καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, 53 καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς.

Κεφάλαιο 28

2 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. 3 ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών. 4 ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί


18 καὶ προσελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. 19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, 20 διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.


᾿Αμήν.

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

6
31 ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,
33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. -



Μια ανάλυση του χωρίου απο τον Συμεών τον νέο Θεολόγο απο Βίβλος των Ηθικών-Λόγος Ι'

Περί τῆς φοβερᾶς τοῦ Κυρίου ἡμέρας καί τῆς μελλούσης κρίσεως, ὅτι καί πρό τοῦ θανάτου ἐν ἡμῖν ἔνθεν ἤδη καθαιρομένοις διά δακρύων ἐνεργεῖται ἐν οἷς ἄν ἐγγένηται κατά τήν παροῦσαν ζωήν, κατά τήν μέλλουσαν οὐχ ὑπαντᾶ.
Ἄπελθε τοιγαροῦν ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἐργάτα τῆς ἀνομίας, εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ, ἐπειδή τήν σήν ἐπιστροφήν καί μετάνοιαν ἐπείνασα, καί οὐκ ἔδωκάς μοι φαγεῖν· ἐδίψησα τήν σωτηρίαν σου, καί οὐκ ἔδωκάς μοι πιεῖν· γυμνός ἤμην τῶν σῶν ἐναρέτων πράξεων, καί οὐκ ἐνέδυσάς με αὐτάς· ἐν φυλακῇ στενωτάτῃ καί ῥυπώσῃ καί σκοτεινῇ τῆς σῆς καρδίας ὑπῆρχον, καί ἐπισκέψασθαι ἤ εἰς φῶς ἐξαγαγεῖν με οὐκ ἠβουλήθης· ἐν ἀσθενείᾳ τῆς σῆς ῥᾳθυμίας καί ἀπραξίας κατακείμενόν με ἐγίνωσκες, καί οὐ διηκόνησάς μοι διά τῶν ἀγαθῶν σου ἔργων καί πράξεων. Λοιπόν ἄπελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ».

Ταῦτα τοιγαροῦν ἐρεῖ, καί νῦν ὁ Κύριος λέγει, πρός τούς λέγοντας ἐν ἑαυτόῖς μέν ἔχειν τό Πνεῦμα τό Ἁγιον, ὑπό δέ τοῦ σκότους τῶν παθῶν αὐτῶν καλυπτόμενόν τε καί σκεπαζόμενον καί μηδέ ὁρώμενον τοῖς νοεροῖς τῆς ψυχῆς αὐτῶν ὀφθαλμοῖς.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

7
Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, Συνοπτική ερμηνεία της Καινής Διαθήκης σε ένα τόμο (1)



ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ


Ι. ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (κεφ. 1-2)
Τό γενεαλογικό δένδρο τοῦ Ἰησοῦ (1,1-17)


Προλογικό:

Ἐπειδή ἡ Παλαιά Διαθήκη λέγει ὅτι ὁ Μεσσίας θά κατάγεται ἀπό τόν Ἀβραάμ καί τόν Δαβίδ (βλ. Γεν. 12,3. 22,18. Β΄Βασ. 7,12. Ψαλμ. 88, 5. 131, 11), γι᾿ αὐτό καί στήν περικοπή μας ἐδῶ ὁ Ματθαῖος, θέλοντας νά ἀποδείξει στούς Ἰουδαίους ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ πραγματικός Μεσσίας, ἀποδεικνύει, βάσει ἐγκύρων καταλόγων, τήν ἀπό τοῦ Ἀβραάμ καί τοῦ Δαβίδ καταγωγή του. Ἡ ἐδῶ γενεαλογία τοῦ Ἰησοῦ μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἱστορία τῆς ἐκλογῆς τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ καί γενικώτερα τήν προετοιμασία τῆς ἀνθρωπότητος γιά τόν ἐρχομό Του. – Γιά νά εἶναι εὐκολομνημόνευτος ὁ γενεαλογικός κατάλογος, τόν ὁποῖο μᾶς προσφέρει ὁ Ματθαῖος, τόν χωρίζει σέ τρεῖς σειρές μέ δεκατέσσερα ὀνόματα ἡ κάθε σειρά.

Σχόλια:
Κεφ. 1-2. Ὁ πρόλογος τοῦ Εὐαγγελίου περιλαμβάνει, μετά τήν γενεαλογία τοῦ Ἰησοῦ (1,1-17), πέντε σκηνές στίς ὁποῖες ἐναλλάσσονται τά ὄνειρα τοῦ Ιωσήφ (1,18-25. 2,13-15. 2,19-23) καί οἱ ἐπεμβάσεις τοῦ Ἡρώδου (2,1-12.16-18). Πρόκειται περί δύο παραδόσεων, ἀπό τίς ὁποῖες ἡ μία ἀφορᾶ τόν Ἡρώδη καί ἡ ἄλλη τόν Ἰωσήφ, καί φαίνονται ἀνεξάρτητες ἡ μία ἀπό τήν ἄλλη κατά τό ὕφος, τήν κατασκευή καί τό περιεχόμενο. 1,1. Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ματθαῖος ἀρχίζει τήν γενεαλογία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τόν ἴδιο τρόπο πού ἀρχίζει ἡ γενεαλογία τοῦ πρώτου ἀνθρώπου («Αὐτή εἶναι ἡ βίβλος γενέσεως τοῦ ἀνθρώπου», Γεν. 5,1) καί θέλει νά ὑποδηλώσει μέ αὐτό ὅτι ἀνοίγοντας ὁ ᾽Ιησοῦς ἕνα τέτοιο βιβλίο παίρνει τήν θέση τοῦ Ἀδάμ (Λουκ. 3,38).

Ἐν τούτοις ἡ ἀναφερομένη ἐδῶ ἱστορία δέν εἶναι τῶν ἀπογόνων, ἀλλά τῶν προγόνων: Στόν γενεαλογικό κατάλογο τοῦ Ἰησοῦ περνᾶ ἡ ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ καί βρίσκει τό νόημά της. Γιά τήν σχέση τῆς γενεαλογίας τοῦ Ματθ. μέ τήν γενεαλογία τοῦ Λουκ. βλ. σχόλ. εἰς Λουκ. 3,23. – Ὁ Χρυσόστομος (MPG 57,29) καί οἱ ἐξ αὐτοῦ ἐξαρτώμενοι ἑρμηνευτές θεωροῦν τήν ἔκφραση «βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» ὡς τίτλο ὁλοκλήρου τοῦ βιβλίου, διότι ἡ λέξη «γένεσις» σημαίνει γενικῶς «ἱστορία». 1,2. Ἐγέννησε. «Ἐγέννησε» κάποιος κάποιον σημαίνει ὅτι μεταβίβασε σ᾽ αὐτόν τήν εἰκόνα του, τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ (Γεν. 5,1-3), διά τοῦ αἵματος (γραμμικές γενεαλογίες, Γεν. 11. Α´ Παρ. 5,27-29), εἴτε διά τῆς υἱοθεσίας (Γεν. 10).


Γιά νά παρουσιάσει ὁ Ματθαῖος τήν προέλευση τοῦ Ἀνθρώπου, τόν Ὁποῖο γνωρίζει ἀναστημένο καί παρόντα στήν Ἐκκλησία Του μέχρι τό τέλοςτῶν αἰώνων (Ματθ. 28,16-20), χρησιμοποιεῖ κατ᾽ ἀρχήν τό φιλολογικό βιβλικό εἶδος τῶν γενεαλογιῶν: Ὁ Ἰησοῦς ριζώνει στόν ἐκλεκτό λαό. – Ἡ γενεαλογία τοῦ Ματθαίου, ἐνῶ τονίζει τίς ἐπιδράσεις τῶν ξένων γυναικῶν (βλ. στίχ. 3.5.6), ὅμως περιορίζεται στήν ἰσραηλιτική καταγωγή τοῦ Χριστοῦ. Ἡ γενεαλογία ἀποβλέπει στό νά συνδέσει τόν Χριστό μέ τούς κυριωτέρους ἀντιπροσώπους τῶν μεσσιανικῶν ὑποσχέσεων, τόν Ἀβραάμ (τόν πρόγονο τοῦ Ἰσραήλ, βλ. 3,9, καί τόν πρόγονο πολλῶν ἄλλων ἐθνῶν ἐπίσης, βλ. Γεν. 17,4-5) καί τόν Δαυίδ καί τούς βασιλικούς ἀπογόνους τοῦ Δαυίδ (βλ. Β´ Βασ. 7,1 σχόλ. Ἠσ. 7,14 σχόλ.). Ἡ γενεαλογία τοῦ Λουκᾶ, πιό παγκόσμια αὐτή, ἀνέρχεται μέχρι τόν Ἀδάμ, τόν ἀρχηγό τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀπό τόν Δαυίδ μέχρι τόν Ἰωσήφ οἱ δύο κατάλογοι ἔχουν ὡς κοινό μόνο δύο ὀνόματα. Αὐτή ἡ ἀπόκλιση μπορεῖ νά ἐξηγηθεῖ εἴτε ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ Ματθαῖος προτίμησε τήν δυναστική διαδοχή ἀπό τήν φυσική καταγωγή, εἴτε ἀπό τήν ἰσοδυναμία τήν τεθεῖσα μεταξύ τῆς νομικῆς (λεβιρατικός νόμος, βλ. Δευτ. 25,5 σχόλ.) καί τῆς φυσικῆς καταγωγῆς. Ὁ συστηματικός χαρακτήρας τῆς γενεαλογίας ὑπογραμμίζεται ἐξ ἄλλου στόν Ματθαῖο μέ τήν κατανομή τῶν προγόνων τοῦ Χριστοῦ σέ τρεῖς σειρές μέ δεκατέσσερα ὀνόματα ἡ κάθε σειρά (βλ. 6,9 σχόλ.), πράγμα πού ὑποχρεώνει νά παραλειφθοῦν τρεῖς βασιλεῖς (Ἄχαζ, Ἰωάς καί Ἀμαζίας) μεταξύ τοῦ Ἰωράμ καί τοῦ Ὀζία, καί νά ὑπολογισθεῖ ὁ Ἰεχονίας δύο φορές (στίχ. 11-12· μέ αὐτό τό ἴδιο ἑλληνικό ὄνομα μπορεῖ νά μεταφρασθοῦν τά δύο παρεμφερῆ στήν ἑβραϊκή ὀνόματα τοῦ Ἰωακίμ καί τοῦ Ἰωαχίμ, Α΄ Παραλ. 3,16).


Οἱ δύο κατάλογοι καταλήγουν στόν Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος εἶναι μόνον ὁ νομικός πατήρ τοῦ Ἰησοῦ· αὐτή ὅμως ἡ νομική πατρότητα (μέ τήν υἱοθεσία, τόν λεβιρατικό γάμο κ.ἄ.) ἀρκοῦσε να παράσχει ὅλα τά κληρονομικά δικαιώματα, καί, στήν περίπτωσή μας, τά δικαιώματα τῆς δαυϊτικῆς γραμμῆς. Καί ἡ Μαρία ἀνῆκε στήν ἰδία γραμμή, ἔστω καί ἄν δέν τό μνημονεύουν οἱ Εὐαγγελιστές (βλ. Ζιγαβηνοῦ εἰς MPG 129,125 καί Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,153). 1,3 ἑξ.

Στήν γενεαλογία ἐμφανίζονται τέσσερις γυναῖκες: Ἡ Θάμαρ (στίχ. 3), ἡ Ραχάβ (στίχ. 5), ἡ Ρούθ (στίχ. 5) καί ἡ Βηρσαβεέ (στίχ. 6). Καμμιά ἀρχή δέν δικαιολογεῖ τήν περίληψή τους στόν κατάλογο. Ἡ Θάμαρ ἀπάτησε τόν πενθερό της Ἰούδα γιά μιά ἀθέμιτη ἕνωση (βλ. Γεν. 38). Ἡ Ραχάβ ἐθεωρεῖτο ἡ πόρνη τῆς Ἱεριχώ πού προστάτευσε τούς κατασκόπους καί ἔγινε δεκτή στήν ἰσραηλιτική κοινότητα (Ἰησ. Ν. κεφ. 2). Ἡ Ρούθ, ἡ ἡρωίδα τοῦ ὁμωνύμου βιβλίου, ἦταν Μωαβίτιδα καί ἑνώθηκε μέ τήν ἰσραηλιτική κοινότητα. Ἡ Βηρσαβεέ ἦταν ἡ γυναίκα τοῦ Οὐρίου μέ τήν ὁποία ἁμάρτησε ὁ Δαβίδ (στίχ. 6· βλ. Β΄Βασ. 11-12). Τό μόνο κοινό στοιχεῖο καί τῶν τεσσάρων γυναικῶν (πιθανόν ὅμως ὄχι τόσο σαφές αὐτό γιά τήν Βηρσαβεέ) εἶναι ὅτι ὅλες ἦταν ξένες.

Μνημονεύοντας ὁ Εὐαγγελιστής τά ὀνόματα τῶν τεσσάρων αὐτῶν γυναικῶν θέλει νά τονίσει τήν παρουσία καί ξένων προσώπων στόν γενεαλογικό κατάλογο τοῦ Ἰησοῦ (μάθημα παγκοσμιότητας) καί τίς συνθῆκες στίς ὁποῖες τά πρόσωπα αὐτά δημιουργήθηκαν (μάθημα χάριτος). 1,16. Τόν Ἰωσήφ τόν ἄνδρα Μαρίας.

Οἱ γενεαλογικοί κατάλογοι τοῦ Ἰησοῦ, καί τοῦ Ματθαίου καί τοῦ Λουκᾶ (Λουκ. 3,23), καλοῦν τόν Ἰωσήφ ἔτσι, ἀλλ᾿ αὐτό ἀναφέρεται μόνο στήν νομική πατρότητα. Ἄς παρατηρήσουμε ἐδῶ τήν ἐναλλαγή τῆς διαθέσεως τοῦ ρήματος ἀπό «ἐγέννησε» εἰς «ἐξ ἧς ἐγεννήθη», ἔκφραση μέ τήν ὁποία ὁ Ματθαῖος ὑποδηλώνει τήν παρθενική γέννηση τοῦ Μεσσία. – Χριστός. Εἶναι μετάφραση τῆς ἑβραϊκῆς λ. «μασίαχ», πού σημαίνει τόν χρισμένο. Στό Ἰσραήλ οἱ βασιλεῖς καί οἱ ἱερεῖς ἐχρίοντο μέ ἔλαιο (βλ. Λευιτ. 4,3.5.16. 21,10-12. Α΄ Βασ. 10,1. 16,1-13. Β΄ Βασ. 1,14.16. Ψαλμ. 17,51). 1,17. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαί... δεκατέσσαρες. 1,14.


Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος χωρίζει τήν γενεαλογία του σέ τρεῖς σειρές ἀπό δεκατέσσερα ὀνόματα ἡ κάθε σειρά, 42 ὀνόματα συνολικά. Ἡ ταξιθέτηση τοῦ γενεαλογικοῦ καταλόγου σέ τρεῖς σειρές, ἀπό δεκατέσσερις γενεές ἡ κάθε σειρά, ἔγινε ἐπίτηδες ἀπό τόν συγγραφέα γιά νά εἶναι εὐκολομνημόνευτη (memoria technica). Οἱ τεχνητές αὐτές διαιρέσεις εἶναι ἄνισες, περίπου 750 ἔτη ἡ πρώτη, 400 ἡ δεύτερη καί 600 ἔτη ἡ τρίτη. Ἀλλά γιατί ὁ Ματθαῖος προτιμάει τόν χωρισμό σέ δεκατέσσερις γενεές; Δόθηκαν πολλές ἑρμηνεῖες. (1) Μιά εὔκολη ἀπάντηση εἶναι νά πεῖ κανείς ὅτι ὁ ἀριθμός 14 εἶναι διπλάσιος τοῦ ἱεροῦ ἀριθμοῦ 7. Ἀλλά, ἄν εἶχε τέτοια πρόθεση ὁ Εὐαγγελιστής, θά ἔκανε ἕξι σειρές ἀπό ἑπτά ὀνόματα τήν κάθε σειρά. Ἤ, ἄν ὁ Ματθαῖος ἤθελε νά ἐξάρει τόν ἀριθμό 7, θά ἦταν καλύτερο νά μήν παραλείψει τά ὀνόματα πού παρέλειψε ἀπό τόν γενεαλογικό κατάλογο καί νά κάνει ἑπτά σειρές ἀπό ἑπτά ὀνόματα καθέ σειρά. (2) Εἶπαν ἀκόμα ὅτι ὁ Εὐαγγελιστής προτιμάει τόν ἀριθμό 14, γιατί εἶναι ἡ ἀριθμητική ἀξία τῶν ἑβραϊκῶν γραμμάτων τοῦ ὀνόματος Δαυΐδ (dvd: 4+6+4=14). (3) Κατά τούς ἀποκαλυπτικούς ὑπολογισμούς αὐτῆς τῆς ἐποχῆς, ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται στό τέλος τῆς ἕκτης ἑβδομάδος (6  7 = 3  14) (4)


Ὡς καλύτερη ἑρμηνεία εἶναι νά ποῦμε ὅτι ὁ Ματθαῖος παρατήρησε τήν γενεαλογία εἰς Ρούθ 4,18-22 (ἐπαναλαμβάνεται καί εἰς Α΄ Παραλ. 2,10-13), ἡ ὁποία δίδει 10 ὀνόματα ἀπό τόν Φαρές μέχρι τόν Δαβίδ. Στόν ἀριθμό αὐτό ἄν προσθέσουμε τόν πατέρα τοῦ Φαρές καί τούς τρεῖς πατριάρχες, ἔχουμε τόν ἀριθμό 14 ἀπό τόν Ἀβραάμ μέχρι τόν Δαβίδ. Παίρνοντας τώρα ὁ Ματθαῖος τόν ἀριθμό αὐτό ὡς βάση γιά τίς δύο ἄλλες περιόδους, παραλείποντας καί τρεῖς βασιλεῖς μεταξύ τῶν Ἰωράμ καί Ὀζία, βρίσκει ἕνα βιβλικό πλαίσιο γιά τήν γενεαλογία του. Οἱ γενεές ὅμως τῆς τρίτης σειρᾶς, ἀπό τήν αἰχμαλωσία στήν Βαβυλώνα μέχρι τοῦ Χριστοῦ, δέν εἶναι δεκατέσσερις, ἀλλά δεκατρεῖς, ἤ πιθανόν καί δώδεκα, ἄν δέν ὑπολογίσουμε τόν Ἰεχονία δύο φορές, μία φορά στόν στίχ. 11, ὡς τερματίζοντα τήν περίοδο τῶν βασιλέων, καί δεύτερη φορά στόν στίχ. 12, γιατί αὐτός ἀνοίγει τούς ἁπλοῦς βασιλικούς ἀπογόνους. Μάλιστα ἔτσι ὑπολογίζει τήν ἀρίθμηση τῆς τρίτης σειρᾶς ὁ Χρυσόστομος καί ἐρωτᾶ: «Γιατί (ὁ Εὐαγγελιστής) ἀναφέρει δώδεκα γενεές καί λέγει ὅτι εἶναι δεκατέσσερις;» (Στό κατά Ματθαῖον ὁμιλία Δ´, ΕΠΕ 9, 108.13-15. Ὁμοίως βλ. καί ὁμιλία Α´, ΕΠΕ 9,42.9-11).


Δόθηκαν διάφορες λύσεις, ἀνεπαρκεῖς ὅμως. Μία σοβαρά λύση εἶναι νά προσθέσουμε στό τέλος τῆς τρίτης σειρᾶς τήν Μητέρα τοῦ Ἰησοῦ, ἡ Ὁποία καί μνημονεύεται. Γιά τήν φράση «Ἰωσήφ τόν ἄνδρα Μαρίας» (στίχ. 16) ὁ Χρυστόστομος λέγει: «Δεικνύς (ὁ Ματθαῖος) ὅτι δι᾽ ἐκείνην καί τοῦτον (τόν Ἰωσήφ)ἐγενεαλόγησεν» (Στό Κατά Μαθαῖον ὁμιλ. Δ´, ΕΠΕ 9. 114.19). Ὁ Χρυσόστομος γιά τήν τρίτη σειρά ὡς πρώτη γενεά νομίζει ὅτι ὁ Εὐαγγελιστής ὑπολογίζει τον χρόνο τῆς αἰχμαλωσίας γενικά καί ὡς τελευταία, 14η γενεά, τόν ἴδιο τόν Χριστό (Στό κατά Ματθαῖον ὁμιλ. Δ´, ΕΠΕ 9, 108.18-20).


Ἡ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (1,18-25)


Προλογικό:

Ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶχε προφητεύσει ὅτι ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο (βλ. Ἠσ. 7,14)· γι᾿ αὐτό καί ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος στήν περικοπή μας ἐδῶ λέγει ὅτι καί αὐτό ἀνταποκρίνεται στόν Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη παρθενικά ἀπό τήν Μαρία. Ἡ παρθένος Μαρία, ἄν καί δέν εἶχε σκοπό τόν γάμο μέ τόν Ἰωσήφ (βλ. Λουκ. 1,34), ὅμως κατά θεῖον σχέδιο ἐμνηστεύθη αὐτόν, γά νά ἀπατηθεῖ ὁ ἀπατεώνας Διάβολος: Ὁ Διάβολος, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε συμφέρον νά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας, γιατί θά τόν συνέτριβε (βλ. Γεν. 3,15), ἄκουσε τήν προφητεία τοῦ Ἠσαΐου, ὅτι ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο, καί γι᾿ αὐτό πρόσεχε νά μήν ὑπάρξει παρθένος, ἀλλά ὅλες νά ὑπανδρευθοῦν, ὥστε νά μήν εὑρεθεῖ μητέρα τοῦ Μεσσίου. Ἔτσι, κατά θεία οἰκονομία, ἐμνηστεύθη ἡ παρθένος Μαρία, γιά νά ξεφύγει τῆς προσοχῆς τοῦ Διαβόλου ἡ παρθενία της καί ὁ τοκετός της.

Σχόλια:

1,18. Μνηστευθείσης γάρ... Ἡ ἰουδαϊκή μνηστεία ἦταν μία δέσμευση τόσο στενή καί πραγματική, ὥστε ὁ μνηστήρας ἐκαλεῖτο «σύζυγος» καί πρίν ἀκόμη ἀπό τήν συγκατοίκηση μέ τήν μνηστή του καί δέν μποροῦσε νά ἀποδεσμευθεῖ ἀπό αὐτήν παρά μέ κάποια πράξη διαζεύξεως (στίχ. 19). 1,19. Ἀνήρ δίκαιος. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Ἰωσήφ συνίσταται στό ὅτι αὐτός δέν θέλει νά καλύψει μέ τό ὄνομά του ἕνα παιδί, τοῦ ὁποίου ἀγνοεῖ τόν πατέρα, ἀλλά καί στό ὅτι, ἐπειδή εἶναι πεπεισμένος γιά τήν ἀρετή τῆς Μαρίας, ἀρνεῖται νά παραδώσει στήν αὐστηρή διαδικασία τοῦ Νόμου (Δευτ. 22,20 ἑξ.) αὐτό τό μυστήριο πού αὐτός δέν κατανοεῖ. Ὁ Χρυσόστομος τήν ἔκφραση «δίκαιος» τήν ἑρμηνεύει «ἥμερος καί ἐπιεικής», βλ. ΕΠΕ 9,128.21, δηλαδή εὐσπλαγχνικός. Βλ. καί Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,156.


Καί στήν Παλαιά Διαθήκη ἡ ἑβραϊκή ἔκφραση «τσεδακά», ἡ σημαίνουσα τήν δικαιοσύνη, ἀποδίδεται ἀπό τούς Ο΄ καί μέ τήν λ. «ἐλεημοσύνη». – Λάθρα. Μέ «ἕνα γράμμα διαζυγίου», ὅπου δέν θά ἀναφερόταν ἡ αἰτία τοῦ χωρισμοῦ, ἀλλά θά γινόταν ὑπαινιγμός σέ μία διαφωνία κατά ἀόριστο τρόπο. Κανένα ὅμως κείμενο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δέν μπορεῖ νά δικαιώσει τό «λάθρα» αὐτῆς τῆς ἀποπομπῆς. Ἀντίθετα, γιά νά εἶναι νόμιμη ἡ πράξη, πρέπει νά σφραγισθεῖ μέ μία ἐπίσημη βεβαίωση (Δευτ. 24,1). 1,20. Ἄγγελος Κυρίου. Στά παλαιά κείμενα (βλ. Γεν. 16,7 σχόλ. 16,10. 22,11. 15-16. Ἔξ. 3,2. Κριτ. 6,13. Β΄ Βασ. 24,16), ὁ «Ἄγγελος Κυρίου» ἀντιπροσώπευε κυρίως τόν Ἴδιο τόν Γιαχβέ. Διακριθείς ἀπό τόν Θεό, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν σπουδή στήν ἀγγελολογία (βλ. Τωβίτ 5,4 σχόλ.), παραμένει ὁ τύπος τοῦ οὐρανίου ἀγγελιαφόρου καί ἐμφανίζεται συχνά μέ αὐτό τόν τίτλο στίς εὐαγγελικές διηγήσεις τῆς παιδικῆς ἡλικίας τοῦ Ἰησοῦ: Ματθ.1,20.24. 2,13.19. Λουκ.1,11. 2,9· βλ. ἀκόμη Ματθ. 28,2. Ἰωάν. 5,4. Πράξ. 5,19. 8,26. 12,7.23. – Κατ᾿ ὄναρ.


Καί στήν Καινή Διαθήκη, ὅπως στήν Παλαιά (βλ. Σοφ. Σειρ. 34,1-8 σχόλ.), συμβαίνει ὁ Θεός νά κάνει γνωστό τό σχέδιό του μέ ἕνα ὄνειρο: Ματθ. 2,12.13.19.22. 27,19. Πράξ. 16,9. 18,9. 23,11. 27,23. Ὁμοίως ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τό σχέδιό του καί μέ ὁράματα: Πράξ. 9,10 ἑξ. 10,3 ἑξ. 11 ἑξ. – Τό γάρ ἐν αὐτῇ γεννηθέν, δηλαδή, «τό παιδί πού συνελήφθη μέσα της». 1,21. Ἰησοῦν. Ἑβρ. «Γιεχωσού῾α», «ὁ Γιαχβέ σώζει». Ἡ λαϊκή ἑρμηνεία τοῦ «Ἰησοῦς» ὡς «ὁ Θεός σώζει» ἐκφράζεται δυνατά στήν Κ.Δ. καί μάλιστα στόν στίχο μας ἐδῶ: «Αὐτός γάρ σώσει τόν λαόν αὐτοῦ...» (βλ. καί Πράξ. 4,22). Ὁ λαός θά σωθεῖ ὄχι ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς ἤ φυσικούς κινδύνους, ἀλλά «ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». 1,22. Τοῦτο δέ ὅλον γέγονεν ἵνα... Ὁ τύπος αὐτός καί ἄλλοι παραπλήσιοι συναντῶνται συχνά εἰς Ματθ. 2,5.15.17.23. 8,17. 12,17. 13,35. 21,4. 26,54.56. 27,9· βλ. καί 3,3. 11,10. 13,14 κ.ἄ. Ἀλλά ὁ Ματθαῖος δέν εἶναι ὁ μόνος πού βλέπει ὅτι οἱ Γραφές ἐκπληρώνονται στόν Ἰησοῦ. Ὁ Ἰησοῦς ὁ Ἴδιος διακηρύσσει ὅτι αὐτές ὁμιλοῦν γι᾿ Αὐτόν (βλ. Ματθ. 11,4-6. Λουκ. 4,21.18,31 σχόλ. 24,44. Ἰωάν. 5,39 σχόλ. 8,56. 17,12 κ.ἄ).

Ἤδη στήν Παλαιά Διαθήκη ἡ πραγματοποίηση τῶν λόγων τῶν προφητῶν ἦταν ἕνα ἀπό τά κριτήρια τῆς ἀποστολῆς τους (βλ. Δευτ. 18,20-22 σχόλ.). Ὁ Θεός, εἴτε διά λόγων εἴτε διά γεγονότων, ἀνήγγειλε τά σχέδιά του καί ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν ἀνακαλύπτει ὅτι ἡ κατά γράμμα ἐκπλήρωση τῶν κειμένων στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἤ στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἀποδεικνύει τήν πραγματική ἐκπλήρωση τῶν σχεδίων τοῦ Θεοῦ (βλ. Ἰωάν. 2,22. 20,9. Πράξ. 2,23 σχόλ. 2,31. 34-35. 3,24 σχόλ. Ρωμ. 15,4. Α΄ Κορ. 10,11. 15,3-4. Β΄ Κορ. 1,20. 3,14-16). 1,23. Τό κείμενο τοῦ Ἠσ. παρατίθεται κατά τούς Ο΄, ἐκτός ἀπό τήν ἀνάγνωση «καλέσουσι», τήν ὁποία οἱ Ο΄ ἔχουν «σύ θά καλέσεις» καί τό Ἑβραϊκό κείμενο ἔχει «αὐτή θά καλέσει». Τήν ἀνάγνωση «καλέσουσι...» τήν ἔκανε ὁ εὐαγγελιστής γιά νά προσαρμόσει τήν παράθεση πρός τά συμβάντα, γιατί πραγματικά ὁ Ἰωσήφ δέν κάλεσε ποτέ τό ὄνομα τοῦ Παιδίου Ἐμμανουήλ. ῾Ως ἄλλη ἐξήγηση γιά τήν διαφορετική γραφή μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ὁ Ματθαῖος διασώζει ἄλλη γραφή τοῦ Ἠσ. 7,14 μαρτυρουμένη ἀπό τό Qumran (1Q Isa), τό ὁποῖο ἔχει «θά καλέσουν». – Παρθένος. Ἡ ἀντίστοιχη ἑβραϊκή λέξη τοῦ Ἠσ. 7,14 εἶναι «ἁλμά», νεαρή κόρη.


Ὁ Ματθαῖος χρησιμοποιεῖ τήν ἔκφραση «παρθένος» γιά νά βεβαιώσει τήν παρθενική γέννηση. Οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τήν παρθενική σύλληψη τοῦ Ἰησοῦ, ἐπιμένουν στό «ἁλμά» τοῦ Ἑβραϊκοῦ κειμένου, τό ὁποῖο σημαίνει γενικά «νεαρή κόρη». Τήν ἀξιοπιστία ὅμως ἔχει ἡ Μετάφραση τῶν Ο΄, πού ἀποδίδει τήν λέξη μέ τό «παρθένος», βλ. Ζιγαβηνοῦ εἰς MPG 129,132.133. Ἡ γέννηση τοῦ Σωτῆρος ἐγκαινιάζει τήν μεσσιακή ἐποχή τῆς σωτηρίας, στήν ὁποία ἀποβλέπει ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἡ ἐποχή αὐτή ἀρχίζει μέ τήν παρθενική γέννηση ἑνός Παιδίου καί ἐδῶ ἔγκειται ἡ δύναμη τοῦ ὑπαινιγμοῦ στό χωρίο τοῦ Ἠσαΐου. Ὁ Ἰησοῦς πραγματοποιεῖ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ μεταξύ τοῦ λαοῦ του μέ ἕνα ἐντελῶς νέο τρόπο! Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἔμφαση τοῦ χωρίου εἶναι στό «Ἐμμανουήλ». 1,25. Οὐκ ἐγίγνωσκεν αὐτήν ἕως οὗ ἔτεκε τόν υἱόν αὐτῆς. Ἡ ἔκφραση εἶναι ἑβραϊσμός, διά τῆς ὁποίας σημαίνεται ἡ παρθενική γέννηση τοῦ Ἰησοῦ, χωρίς ὅμως νά ὑποδηλώνεται ἀπ᾿ αὐτήν ὅτι μετά ταῦτα ἡ παρθένος Μαρία ἔγινε σύζυγος τοῦ Ἰωσήφ.


Ἡ πρόθεση τοῦ Ματθαίου εἶναι νά ἀποκαλύψει τήν παρθενική γέννηση τοῦ Ἰησοῦ, πού δέν ἦταν γνωστή (βλ. Ματθ. 13,55), νά βεβαιώσει ὅτι ὁ Ἰωσήφ δέν εἶναι ὁ φυσικός πατέρας τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ γλώσσα του καθορίζεται ἀπό τόν σκοπό του αὐτό. Τό ὅτι μετά τήν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ δέν ὑπῆρχε συζυγία τῆς Παρθένου Μαρίας καί τοῦ Ἰωσήφ δέν ἦταν ἀνάγκη νά τό γράψει ὁ Εὐαγγελιστής, γιατί ἦταν γνωστό αὐτό στήν Ἐκκλησία, εἶναι δέ ἀσέβεια νά ὑποθέσει κανείς τό ἀντίθετο, ἀκόμη δέ καί νά τό σκεφθεῖ. «Πῶς γάρ ἄν ἥψατο (ὁ Ἰωσήφ) τῆς ἁγίας ἐκείνης, μεθ’ ὅ μάλιστα ἔγνω τόν ἄφραστον ἐκεῖνον τόκον;» (Θεοφύλακτος, MPG 123,160). Περί τῶν λεγομένων «ἀδελφῶν» τοῦ Ἰησοῦ βλ. σχόλιο εἰς Ματθ. 12,46. – Τό πρωτότοκος ὁμοίως σημαίνει τόν πρῶτον γεννηθέντα, χωρίς νά ὑποδηλώνεται ἀπό τήν ἔκφραση ὅτι ὁπωσδήποτε γεννήθηκαν καί ἄλλοι υἱοί· βλ. Ἐξ. 13,2.12. 34,19 Α΄ Βασ. 6,10.14.


Ἡ προσκύνηση τῶν μάγων (2,1-12)


Προλογικό:

Στήν Π.Δ. εἶχε προφητευθεῖ ἐπίσης σέ πολλά της σημεῖα καί ἡ προσκύνηση τοῦ Μεσσία ἀπό τούς Ἐθνικούς (βλ. Ἀριθμ. 24,17. Ἠσ. 42,4. 49,23. 60,5 ἑξ. Ψαλμ. 71,10-15 κ.ἄ.). Ὁ Ματθαῖος βλέπει τήν ἐκπλήρωση τῆς προφητείας αὐτῆς στήν προσκύνηση τοῦ γεννηθέντος Μεσσίου ἀπό τούς Μάγους τῆς Ἀνατολῆς. Ἀλλά ἀπό ποῦ ἔμαθαν οἱ Μάγοι γιά τήν ἀνατολή ἀστέρος κατά τήν γέννηση τοῦ Μεσσία; Ἀπό τήν προφητεία τοῦ μάντεως Βαρλαάμ (βλ. Ἀριθμ. 24,17), τοῦ ὁποίου ἦταν ἀπόγονοι. Ὅμως, ὁ ἀστήρ αὐτός δέν ἦταν συνηθισμένος ἀστήρ, ἦταν ἄγγελος (βλ. Θεοφύλακτο Βουλ. εἰς MPG 123,161). Στήν παράγραφό μας ὁ Ματθαῖος μᾶς λέγει ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Μεσσίας καί γιά τό ὅτι γεννήθηκε στήν Βηθλεέμ (στίχ. 5), γιατί ἔτσι εἶχε προφητευθεῖ γιά τόν Μεσσία (βλ. Μιχ. 5,1).


Σχόλια:

2,1-12: Ἀφοῦ ὁ Ματθαῖος παρουσίασε στό κεφ. 1 τό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Δαυίδ καί τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, στό κεφ. 2 χαρακτηρίζει τήν ἀποστολή Του ἀπό τήν σωτηρία πού προσφέρει στούς ἐθνικούς· γιατί ἀπ᾿ αὐτούς τώρα ὁ Ἰησοῦς ἑλκύει τούς σοφούς τους πρός τό φῶς Του (στίχ. 1-12). Ὁμοίως στό κεφ. 2 ὁ Ματθαῖος χαρακτηρίζει τήν ἀποστολή τοῦ Ἰησοῦ ἀπό τά παθήματα τοῦ ἰδίου του λαοῦ, τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ ὁποίου αὐτός τώρα ζεῖ τήν πείρα τῶν δεινῶν του: Τήν πρώτη ἐξορία στήν Αἴγυπτο (στίχ. 13-15), τήν δεύτερη αἰχμαλωσία (στίχ. 16-18), τήν ἐπιστροφή τοῦ μικροῦ «Ὑπολοίπου» («νατσούρ» = τό Ὑπόλοιπο· στίχ. 19-23· βλ. σχόλιο εἰς στίχ. 23). Αὐτές οἱ διηγήσεις «ἀγγαδικοῦ» (= διδακτικοῦ) χαρακτῆρος διδάσκουν διά τῶν γεγονότων αὐτό πού ὁ Λουκᾶς (2,30-34) διδάσκει διά τῶν προφητικῶν λόγων τοῦ Συμεών (βλ. Λουκ. 2,34 σχόλ.).


2,1. Ἐν ἡμέραις Ἡρώδου. Μία ἀπό τίς σπάνιες χρονολογικές πληροφορίες, πού μᾶς δίνει ὁ Ματθαῖος, τοποθετεῖ τό γεγονός τῆς περικοπῆς μας στά χρόνια τοῦ Ἡρώδου τοῦ Μεγάλου. Περίπου τό 5 ἤ 4 τό πρίν ἀπό τήν χριστιανική χρονολογία, κατά τήν ὁποία ἀρχίζει κατά λάθος, κάποια χρόνια μετά, ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ, βλ. Λουκ. 2,2 σχόλ., 3,1 σχόλ. Ὁ Ἡρώδης ἐβασίλευσε ἀπό τό 37 ἕως τό 4 π.Χ. στήν Ἰουδαία, στήν Ἰδουμαία, τήν Σαμάρεια, τήν Γαλιλαία, τήν Περαία καί ἄλλες περιοχές τῆς πλευρᾶς τῆς λίμνης Hauran. Θέτοντας ὁ Ματθαῖος τόν βασιλέα Ἡρώδη παράλληλα μέ τόν Ἰησοῦ προαναγγέλλει τήν σύγκρουση αὐτοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Βασιλέως καί Σωτῆρος τοῦ λαοῦ Του πρός τίς ἐπίσημες ἐξουσίες (1,21. 2,2)! – Κανένα γεγονός, ἀναφερόμενο εἴτε ἀπό τόν Ματθαῖο εἴτε ἀπό τόν Λουκᾶ, δέν ρίχνει φῶς στήν ἐποχή τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.


Ἡ ἔκφραση «ποιμένες ἀγραυλοῦντες» (Λουκ. 2,8) ὑποδηλώνει μᾶλλον τήν ἄνοιξη παρά τόν χειμώνα ὡς τοιαύτη ἐποχή. Ὁ Χρυσόστομος ὅμως θεωρεῖ τόν χειμώνα ὡς τοιαύτη ἐποχή, βλ. Ὁμιλ. εἰς τήν Γενέθλιον ἡμέραν τοῦ Σωτῆρος, εἰς ΑΑΠ 21,360 Α ἑξ. – Μάγοι. Πιθανῶς ὁ ὅρος χρησιμοποιεῖται μέ τήν εὐρεῖα ἔννοια. Ὑπό τήν λ. «μάγους» μπορεῖ νά νοήσουμε τούς Βαβυλωνίους ἀστρολόγους ἤ τούς Πέρσες ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἤδη ἔλθει σέ σχέση μέ τόν μεσσιανικό Ἰουδαϊσμό. Ἀργότερα ἡ λέξη ἐσήμαινε γενικά τόν εἰδικευμένο σέ ὁποιαδήποτε μυστική γνώση καί δύναμη. Τέλος, ἡ λέξη κατήντησε νά σημαίνει τόν ἀγύρτη. Ὁ Ματθαῖος ἀσφαλῶς δέν χρησιμοποιεῖ ἐδῶ τήν λέξη μέ τήν ἐφθαρμένη της ἔννοια. Τίποτε δέν δεικνύει περί τῶν ἐδῶ μάγων ὅτι πρόκειται περί βασιλέων. – Ἀπό ἀνατολῶν. Μιά τέτοια διήγηση ἀπαιτεῖ νά δώσουμε στήν ἀσαφῆ ἔκφραση «ἀνατολῶν» μία γενική σημασία: Οἱ πρός ἀνατολάς εὑρισκόμενες χῶρες, πού εἶχαν σοφούς ἀστρολόγους. Μᾶλλον θά νοήσουμε τήν Μεσοποταμία, τήν πατρίδα τῆς ἀστρολογίας στόν ἑλληνιστικό κόσμο. 2,2. Ἐν τῇ ἀνατολῇ, μέ κυρία ἔννοια, τήν ἀνατολή τοῦ ἀστέρος. Ὁμοίως καί στόν στίχ. 9. 2,4. Οἱ γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι ὀνομάζονται ἐπίσης «νομοδιδάσκαλοι» (Λουκ. 5,17. Πράξ. 5,34) καί «νομικοί» (Λουκ. 7,30. 10,25 κ.ἄ.), εἶχαν τήν ὑποχρέωση νά ἑρμηνεύουν τίς Γραφές καί ἰδιαίτερα τόν Νόμο τοῦ Μωυσέως, γιά νά ἐξαγάγουν κανόνες συμπεριφορᾶς τοῦ ἰουδαϊκοῦ βίου. Βλ. Β´ Ἔσδρ. 7,6.11 σχόλ. Σοφ. Σειρ. 39,2 σχόλ. Αὐτός ὁ ρόλος τούς ἔδινε γόητρο καί ἐπιρροή μεταξύ τοῦ λαοῦ. Προήρχοντο κυρίως, ἀλλά ὄχι ἀποκλειστικά, ἀπό τούς Φαρισαίους, βλ. 3,7 σχόλ. Ἦταν μέλη τοῦ Μεγάλου Συνεδρίου (Sanhedrin) μαζί μέ τούς ἀρχιερεῖς καί τούς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ.


2,6. ᾽Ελαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα. Ἡ φράση «ἐν τοῖς ἡγεμόσιν» σημαίνει ἀναφορά, ὡς πρός τί δηλαδή ἡ Βηθλεέμ δέν εἶναι ἐλαχίστη. Δέν εἶναι ἐλαχίστη ἐξ ἐπόψεως τῶν ἡγεμόνων καί μάλιστα τῶν ἡγεμόνων τοῦ Ἰούδα, τῆς ἰσχυρότερης καί βασιλικῆς φυλῆς. Καί δέν εἶναι ἐλαχίστη, γιατί ἀπό τήν Βηθλεέμ θά προέλθει ἡγεμόνας ὁ ὁποῖος θά κυβερνήσει τόν Ἰσραήλ. 2,7. Ἠκρίβωσε τόν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος. Οἱ Πατέρες θεωροῦν τόν ἀστέρα ἐμφανισθέντα στούς Μάγους πρίν ἀπό τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ, βλ. Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,165 καί Ζιγαβηνοῦ εἰς MPG 129,153.


Ὁ Ἡρώδης ὅμως πρέπει νά ὑπελόγισε ὅτι ὁ ἀστήρ ἐφάνη ὅταν ἐγεννήθη τό Παιδίον, γι᾿ αὐτό καί διέταξε τήν σφαγή τῶν νηπίων ἀπό δύο ἐτῶν καί κάτω. 2,9. Ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τό παιδίον. Ἐδῶ φαίνεται σαφῶς ὅτι ὁ ἀστήρ δέν ἦταν συνήθης, ἀλλά θαυμαστός, γιατί φώτιζε καί τήν ἡμέρα καί κυρίως γιατί κατῆλθε ἀπό τό ὕψος του καί στάθηκε πάνω ἀπό τόν τόπο, ὅπου βρισκόταν τό Παιδίον. Βλ. Θεοφυλάκτου, MPG 123,161 καί Ζιγαβηνοῦ, MPG 129,137. 2,11. Χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν. Πλούτη καί ἀρώματα τῆς Ἀραβίας (Ἰερ. 6,20. Ἰεζ. 27,22). Οἱ Πατέρες στά δῶρα τῶν Μάγων βλέπουν συμβολικά τήν Βασιλεία («χρυσόν»), τήν Θεότητα («λίβανον») καί τό Πάθος («σμύρναν») τοῦ Χριστοῦ. Στήν προσκύνηση τῶν Μάγων ἐκπληρώθηκαν οἱ Μεσσιακές προφητεῖες γιά τήν προσκύνηση τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ ἀπό τούς Ἐθνικούς, βλ. Ἀριθμ. 24,17. Ἠσ. 49,23. 60,5 ἑξ. Ψαλμ. 71,10-15.


Φυγή στήν Αἴγυπτο καί σφαγή τῶν νηπίων τῆς Βηθλεέμ (2,13-18)


Προλογικό:


Μετά τήν ἀναχώρηση τῶν Μάγων ἄγγελος Κυρίου παρήγγειλε στόν Ἰωσήφ νά φύγει μέ τό Παιδίο καί τήν Μητέρα του στήν Αἴγυπτο (στίχ. 13). Στήν πορεία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Αἴγυπτο καί στήν φυγή του πάλι ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὁ εὐαγγελιστής βλέπει τήν ἐκπλήρωση τῆς προφητείας τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στόν προφήτη Ὠσηέ (11,1) «ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου» (στίχ. 15). – Bλέποντας ὁ Ἡρώδης ὅτι ἀπατήθηκε ἀπό τούς Μάγους (στίχ. 16), διέταξε νά σφαγοῦν τά νήπια τῆς Βηθλεέμ ἀπό δύο ἐτῶν καί κάτω, γιά νά συμπεριληφθεῖ σ᾿ αὐτά καί ὁ Ἰησοῦς. Γιά τήν σφαγή τῶν νηπίων ἔγινε πολύς θρῆνος καί κλαυθμός τῶν μητέρων τους. Στόν θρῆνο αὐτόν τῶν μητέρων ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος βλέπει (στίχ. 17.18) τήν ἐπανάληψη τοῦ παλαιοῦ ἐκείνου θρήνου τῆς προμήτορος Ραχήλ γιά τήν ἐξορία τοῦ Ἰσραήλ στήν Ἀσσυρία (βλ. Ἰερ. 38,15 Ἑβρ. 31,15).


Σχόλια:


2,13. Καί γιά τήν φυγή στήν Αἴγυπτο καί γιά τήν ἐπιστροφή ἀπ᾿ αὐτήν ἔχουμε πάλι ἐδῶ τήν χρήση τοῦ ὀνείρου. Ἡ φυγή καί ἡ ἐπιστροφή ἀπό τήν Αἴγυπτο εἶναι ἐδῶ ἠχώ τῶν ἱστοριῶν τοῦ Ἰωσήφ (Γεν. 37), τοῦ Μωυσέως καί τοῦ Ἰσραήλ. Ἡ διήγησή μας εἶναι φιλολογικῶς ὁμοία μέ τίς ἐλωχιμιστικές διηγήσεις τῶν ὀνείρων τοῦ Ἀβιμέλεχ (Γεν. 20,3-7), τοῦ Λάβαν (31,24) καί εἰδικώτερα μέ τήν διήγηση τοῦ Ἰακώβ τήν νύκτα τῆς ἀναχωρήσεώς του στήν Αἴγυπτο (46,2-4). Στίς διηγήσεις αὐτές ἀπαντᾶται τό σχῆμα ἐντολή - ἐκτέλεση! Σέ ὄνειρο λαμβάνονται οἱ ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ, πού καθοδηγοῦν τόν λαό Του.

Ἴδια ἔννοια καί στίς Πράξεις (16,9. 18,9. 23,11), ἀλλά χωρίς τήν σημείωση τῆς ἐνθάρρυνσης, ὅπως στά ὄνειρα τοῦ Παύλου. – Καί τήν μητέρα αὐτοῦ. Πρίν ἀπό τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὁ Εὐαγγελιστής καλεῖ τόν μέν Ἰωσήφ «ἄνδρα» τῆς Μαρίας (1,16.19), τήν δέ Μαρία «γυναίκα» τοῦ Ἰωσήφ (1,20.24· βλ. καί Λουκ. 2,5), ἄν καί καθαρά λέγεται ὅτι ἦταν παρθενική ἡ συμβίωση (βλ. 1,25). Μετά ὅμως τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἡ Παρθένος Μαρία λέγεται πάντοτε «Μήτηρ» τοῦ Ἰησοῦ καί ποτέ «γυνή» τοῦ Ἰωσήφ. Αὐτό δηλώνει σαφῶς τήν ἀειπαρθενία τῆς Μαρίας, γιατί ἀφοῦ, κατά τήν μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, δέν ὑπῆρχε σχέση μέ τόν Ἰωσήφ ὅταν αὐτός λέγεται «ἀνήρ» τῆς Μαρίας καί Αὐτή λέγεται «γυνή» τοῦ Ἰωσήφ, πῶς θά ὑπῆρχε τοιαύτη σχέση, τότε πού ποτέ δέν λέγονται ἔτσι, ἀλλά ἡ Μαρία λέγεται πάντα «μήτηρ» τοῦ Ἰησοῦ; – Φεῦγε εἰς Αἴγυπτον. Ἡ Αἴγυπτος ἦταν τήν ἐποχή ἐκείνη μία ρωμαϊκή ἐπαρχία, γι᾿ αὐτό καί εἶχε γίνει ἕνα φυσικό ἄσυλο γιά τούς φυγάδες τῆς Παλαιστίνης. Ὁ ἀριθμός τῶν Ἰουδαίων πού ἐγκαθίσταντο στήν Ἀλεξάνδρεια καί σέ ἄλλες πόλεις τῆς Αἰγύπτου ἔγινε ἀκόμη μεγαλύτερος στά τελευταῖα χρόνια τῆς τυραννικῆς βασιλείας τοῦ Ἡρώδου.


2,14. Ἡ κατασκευή τῆς διήγησης ἐδῶ ὁμοιάζει μέ τίς διηγήσεις τῆς φυγῆς τοῦ Ἰακώβ (Γεν. 27,43-45), τοῦ Λώτ (Γεν. 19,15) ἤ τοῦ Μωυσῆ (Ἐξ. 2,15)· ἄς ἔχουμε δέ ὑπ᾽ ὄψιν πρό παντός τήν διήγηση τοῦ Ἰεροβοάμ φεύγοντος στήν Αἴγυπτο, τόν παραδοσιακό τόπο τῶν φυγάδων κατά τήν Βίβλο (Γ´ Βασ. 11,40). 2,15β. Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου. Βλ. Ὠσηέ 11,1. Ὁ υἱός λοιπόν τοῦ προφητικοῦ κειμένου ἦταν εἰκόνα τοῦ Μεσσίου. 2,16. Τότε Ἡρώδης ἰδών ὅτι... Ἡ διήγηση αὐτή ἔχει ἕνα προηγούμενο παράλληλο ἀπό τήν νηπιακή ἡλικία τοῦ Μωυσῆ, διατηρηθέν στίς ραββινικές παραδόσεις: Ἀφοῦ, εἴτε διά ὁραμάτων εἴτε διά μάγων, ἀναγγέλθηκε ἡ γέννηση τοῦ νηπίου, ὁ Φαραώ διέταξε νά σφάξουν τά νεογέννητα, βλ. καί Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,169. 2,17-18: Παράθεση τοῦ χωρίου Ἰερ. 38,15 (Ἑβρ. 31,15), τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν ἐξορία τῶν βορείων φυλῶν στήν Ἀσσυρία (722/21 π.Χ.). Πραγματικά, κατά τήν πρώτη ἔννοια τῶν στίχων τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, εἶναι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἐφραίμ, ὁ Μανασσῆς καί ὁ Βενιαμίν, πού σφαγιάστηκαν ἤ ἐκπατρίστηκαν ὑπό τῶν Ἀσσυρίων, τούς ὁποίους κλαίει ἡ προμήτωρ τους Ραχήλ, ἡ γυναίκα τοῦ Ἰακώβ. Ἡ Ραμά εἶναι μία τοποθεσία βορείως τῆς Ἰερουσαλήμ, ὅπου ἡ σκηνή ἐθνικῆς θλίψεως (Ἰερ. 47,1 Ο΄ Δαμάν). Τήν ἐφαρμογή πού κάνει ὁ Ματθαῖος μπόρεσε νά τήν φαντασθεῖ ἀπό μία παράδοση, πού τοποθετεῖ τόν τάφο τῆς Ραχήλ στήν περιοχή τῆς Βηθλεέμ, βλ. Γεν. 35,19 ἑξ.


Ἐπιστροφή ἀπό τήν Αἴγυπτο
καί ἐγκατάσταση στή Ναζαρέτ (2,19-23)


Προλογικό:

Καί στήν ἐπιστροφή τοῦ Ἰησοῦ ἀπό τήν Αἴγυπτο καί στήν ἐγκατάστασή του στή Ναζαρέτ βλέπει ὁ Ματθαῖος τήν ἐκπλήρωση δύο σχετικῶν μεσσιανικῶν προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, βλ. Ματθ. 2,15. Ὠσ. 11,1 καί Ἠσ. 11,1. – Ἡ χρονική σειρά τῶν ἀναφερθέντων μέχρι τώρα γεγονότων κατά τήν γνώμη μας ἔχει ὡς ἑξῆς: (α) Ἐμφάνιση τοῦ ἀστέρος πρίν ἀπό τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ· (β) γέννηση τοῦ Χριστοῦ· (γ) προσκύνηση τῶν ποιμένων· (δ) εἰς Ἰεροσόλυμα γιά τόν σαραντισμό· (ε) ἐπιστροφή εἰς Βηθλεέμ· (ε) προσκύνηση τῶν Μάγων· (ζ) φυγή εἰς Αἴγυπτον· (η) σφαγή τῶν νηπίων· καί (θ) ἀπό τήν Αἴγυπτο στήν Γαλιλαία, κατοίκηση εἰς Ναζαρέτ. Βλ. καί Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,172.

Σχόλια:

2,19 ἑξ. Ἡ διήγηση αὐτή εἶναι ἐπηρεασμένη ἀπό τήν ἐξορία τοῦ Μωυσῆ στήν Μαδιάμ (βλ. Ἐξ. 4,19-23). 2,22. Τό βασίλειο τοῦ Ἡρώδου διαιρέθηκε ἀπό τόν Αὔγουστο μεταξύ τῶν τριῶν ἐπιζώντων υἱῶν τοῦ Ἡρώδου. Ἔλαβαν: Ὁ Ἀρχέλαος (υἱός του ἀπό τήν Μαλθάκη, ὅπως καί ὁ Ἡρώδης Ἀντίπας) τήν Ἰουδαία, Σαμάρεια καί Ἰδουμαία (4 π.Χ.-6 μ.Χ.)· ὁ Ἡρώδης Ἀντίπας τήν Γαλιλαία καί τήν Περαία (4 π.Χ.-39 μ.Χ.) καί ὁ Φίλιππος τήν περιοχή τῆς Ἀνατολικῆς καί Βορείου Γαλιλαίας (4 π.Χ.-33/34 μ.Χ). Βλ. 14,3-4. Μάρκ. 6,17-18. Λουκ. 3,1 σχόλ. Στήν ἀπαίτηση τῶν Ἰουδαίων ἀρνήθηκε ὁ Αὔγουστος τόν τίτλο τοῦ βασιλέως γιά τόν Ἀρχέλαο καί ἔδωσε σ᾿ αὐτόν τόν τίτλο τοῦ ἐθνάρχου. Παρέμεινε ἐθνάρχης ἀπό τό 4 π.Χ. μέχρι τό 6 μ.Χ., ὁπότε καθαιρέθηκε γιά τήν κακή του διακυβέρνηση. 2,23. Ναζαρέτ, ἕνα χωρίο γεωργῶν δέκα πέντε μίλια δυτικῶς τῆς Θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας (βλ. Λουκ. 2,4. Ἰωάν. 1,46. 7,41.52). – Ναζωραῖος κληθήσεται. Βλ. Ζιγαβηνόν εἰς MPG 129,156. Ναζωραῖος (μορφή υἱοθετηθεῖσα ἀπό τόν Ματθ., τόν Ἰωάν. καί τίς Πράξ.) καί ὁ συνώνυμός του τύπος Ναζαρηνός (μορφή υἱοθετηθεῖσα ἀπό τόν Μᾶρκο· ὁ Λουκᾶς ἔχει καί τίς δύο μορφές) εἶναι δύο μεταγραφές ἑνός ἀραμαϊκοῦ ἐπιθέτου (Nasraya), παραγόμενο ἀπό τό ὄνομα τῆς πόλεως Ναζαρέθ (Nasrath). Τό ἐπίθετο αὐτό ἀποδόθηκε πρῶτα στόν Ἰησοῦ καί χαρακτήριζε μέ αὐτό τήν καταγωγή του (26,69.71· ὁ καταγόμενος ἀπό τήν Ναζαρέτ, 21,11· βλ. Ἰωάν. 1,45. Πράξ. 10,38· ἡ ἔκφραση εἶναι ἰσοδύναμη μέ τό «Γαλιλαῖος», 26,69)· ἔπειτα ἀποδόθηκε στούς ὀπαδούς του (Πράξ. 24,5) καί παρέμεινε στόν σημιτικό κόσμο γιά νά σημαίνει τούς μαθητές τοῦ Ἰησοῦ, ἐνῶ ἡ ὀνομασία «χριστιανοί» (Πράξ. 11,26) ἐπικράτησε στόν ἑλληνορωμαϊκό κόσμο. Δέν γνωρίζουμε σέ ποιές προφητεῖες ἀναφέρεται ὁ ὑπαινιγμός ἐδῶ τοῦ Ματθαίου· ὑποθέτουν ὅτι ἀναφέρεται στό «ναζίρ» τῶν ἐδαφίων Κριτ. 13,5.7 (τούς Ναζιραίους, τούς «ἁγιασμένους», βλ. Θεοφυλάκτου εἰς MPG 123,172) ἤ στό «νέτσερ», «βλαστός», τοῦ Ἠσ. 11,1 ἤ μᾶλλον στό «νατσάρ», «φυλάττω», τοῦ Ἠσ. 42,6. 49,8, ἀπ᾿ ὅπου προέρχεται τό «νατσούρ» = τό Ὑπόλοιπο. Γενικά γίνεται δεκτό ὅτι ὑπάρχει μία ἠχητική ὁμοιότητα.Ὡς πλέον πιθανή φαίνεται ἡ ἑρμηνεία τοῦ Χρυσοστόμου: «Ποῖος προφήτης τοῦτο εἶπε; Μή περιεργάζου, μηδέ πολυπραγμόνει· πολλά γάρ τῶν προφητικῶν ἠφάνισται βιβλίων· και ταῦτα ἐκ τῆς ἱστορίας τῶν Παραλειπομένων ἴδοι τις ἄν» (MPG 57,180).


http://aktines.blogspot.gr/2014/10/1.html

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

8
Ευγε gecko...!!
Μου άρεσε η διαπιστωση οτι δεν διαβαζουμε το Ευαγγελιο κ οτι θα έπρεπε εφοσον λεγόμαστε Χριστιανοι να το μελετάμε...!!!

Καλα τα λες και καλως προτρέπεις για αναγνώσεις και μας δειχνες ενδιαφέρον κεφάλαια...!!!
Εύγε...!!
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Το πιο άγνωστο βιβλίο για τους Χριστιανούς.(Κατα Ματθαίον ευαγγέλιον)

9
Είναι και κάτι άλλο φίλε μου,κάποιοι μπορεί να πουν οτι την διάβασαν και μετά δεν την ξαναδιαβάζουν.
Όμως οσο εξελίσσεται η πνευματικότητα ενός Χριστιανού,που δεν πρέπει να μένει στάσιμη,τόσο μεγαλώνει και ο βαθμός κατανόησης.
Και όταν την ξαναδιαβάζεις δεύτερη ή τρίτη και ούτε καθεξής,πάντα ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ανάγνωση και ερμηνεία της Αγίας Γραφής”