Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;
Δημοσιεύτηκε: 25 Απρ 2017, 23:43
Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;
Ο William Dalrymple στο βιβλίο του: «The Holy Mountain: A Journey Among the Christians of the Middle East», ισχυρίζεται ότι ο Ισλαμισμός είναι χριστιανική αίρεση, βασισμένος στο βιβλίο του Αγίου Ιωννη του Δαμασκηνού: "Η Πηγή της Γνώσεως". Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του William Dalrymple είναι το παρακάτω:
"Στις μέρες μας η Δύση συχνά θεωρεί το Ισλάμ ως ένα πολιτισμό πολύ αλλιώτικο από (και μάλιστα ενδόμυχα εχθρικό προς) τον Χριστιανισμό.
Μόνο όταν ταξιδέψει κανείς στις Ανατολικές πατρίδες της Χριστιανοσύνης μπορεί να διαπιστώσει πόσο στενά συνδέονται τα δύο, καθ’ όσον το πρώτο (το Ισλάμ) βλάστησε απ’ ευθείας από το δεύτερο (τον Χριστιανισμό) και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να έχει ενσωματωμένες πολλές πλευρές και πρακτικές του αρχαίου Χριστιανικού κόσμου, οι οποίες έχουν πλέον χαθεί, μέσα στην σύγχρονη Δυτικότροπη Χριστιανική ενσάρκωση.
Όταν οι πρώτοι Ρωμηοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα στρατεύματα του Προφήτη, υπέθεσαν πως το Ισλάμ ήταν απλώς μια αιρετική μορφή Χριστιανισμού, και από πολλές απόψεις, αυτό δεν απείχε πολύ από την αλήθεια: Το Ισλάμ αποδέχεται το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, και επίσης τιμά τον Ιησού και τους αρχαίους Εβραίους Προφήτες.
Είναι σημαντικότατο, πως ο μέγιστος και πλέον διακριτικός θεολόγος της πρώτης Εκκλησίας – ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός – ήταν πεπεισμένος πως το Ισλάμ δεν ήταν στις ρίζες του μια ξεχωριστή θρησκεία, αλλά μια κάποια μορφή Χριστιανισμού. Ο Άγιος Ιωάννης μεγάλωσε στην Αραβική Αυλή Ummayad της Δαμασκού, και ήταν στενός παιδικός φίλος του μελλοντικού Χαλίφη al-Yazid. Οι δημόσιες οινοποσίες των νεαρών στους δρόμους της Δαμασκού είχαν γίνει το θέμα πολλού σοκαρισμένου κουτσομπολιού στους δρόμους της νέας Ισλαμικής πρωτεύουσας. Αργότερα, στα γηρατειά του, ο Ιωάννης έλαβε το μοναχικό σχήμα στο μοναστήρι Mar Saba στην έρημο, όπου άρχισε την συγγραφή του μεγάλου του αριστουργήματος - μια αναίρεση των αιρέσεων - με τίτλο «Η Πηγή της Γνώσεως». Το βιβλίο αυτό είναι μια πάρα πολύ ακριβής και λεπτομερής κριτική του Ισλάμ (η πρώτη που γράφτηκε ποτέ από Χριστιανό) τον οποίο –παραδόξως- ο Ιωάννης θεωρούσε ως μια μορφή Χριστιανικής αιρέσεως, συγγενικής του Αρειανισμού: άλλωστε και ο Αρειανισμός, όπως και το Ισλάμ, αρνείτο την θεότητα του Χριστού.
Παρ’ ότι έζησε μέσα στον πυρήνα του πρώιμου Ισλαμικού κόσμου, δεν φαίνεται να είχε περάσει από τον νου του ότι το Ισλάμ μπορεί να ήταν μια ξεχωριστή θρησκεία. Εάν ένας θεολόγος του αναστήματος του Ιωάννου του Δαμασκηνού είχε την ικανότητα να θεωρεί το Ισλάμ ως μια νέα –αν και αιρετική- μορφή Χριστιανισμού, μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς το Ισλάμ κατάφερε να μεταστρέψει τόσο μεγάλο μέρος των πληθυσμών της Μέσης Ανατολής σε τόσο μικρό διάστημα, παρ’ ότι ο Χριστιανισμός παρέμεινε η πλειοψηφική θρησκεία μέχρι την εποχή των Σταυροφόρων.
Όσο περισσότερο χρόνο ζήσει κανείς μέσα στις Χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής, τόσο αντιλαμβάνεται σε ποιο βαθμό η Ανατολική Χριστιανική πρακτική υπήρξε το υπόβαθρο για όσα επρόκειτο να γίνουν τα βασικά γνωρίσματα του Ισλάμ. Η Μουσουλμανική μορφή προσευχής, με τις γονυκλισίες και τις εδαφιαίες μετάνοιες μοιάζουν να έχουν προέλθει από την παλαιότερη Συρο-Κοπτική παράδοση που συνεχίζει να εφαρμόζεται - σε ναούς χωρίς καθίσματα - κατά μήκος της Ανατολής. Η αρχιτεκτονική των πιο παλαιών μιναρέδων, οι οποίοι είναι τετράγωνοι και όχι κυκλικοί, αναμφισβήτητα προέρχεται από τους πύργους των εκκλησιών της Ρωμαίικης Συρίας. Το Μουσουλμανικό έθιμο των Σούφι διαιωνίζεται, ακριβώς μετά από το σημείο όπου το άφησαν οι Χριστιανοί Πατέρες της Ερήμου, ενώ το Ραμαζάνι - εκ πρώτης όψεως μία από τις πλέον ξένες και απομονωτικές Ισλαμικές πρακτικές – δεν είναι παρά ένας εξισλαμισμός της Χριστιανικής Τεσσαρακοστής, η οποία στις Ανατολικές Χριστιανικές Εκκλησίες συνεχίζει να προϋποθέτει μια βασανιστική, ολοήμερη νηστεία". (Πηγή ΟΟΔΕ)
Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι το Ισλάμ είναι χριστιανική αίρεση, σίγουρα σε σχέση με τις άλλες χριστιανικές αιρέσεις έχει κάποιες πολύ βασικές διαφορές:
1. Ιδρύθηκε από έναν άνθρωπο που δεν ήταν βαπτισμένος Χριστιανός. Μάλιστα η πρώτη επαφή με το χριστιανισμό ήταν από ένα νεαρό Νεστοριανό. Δεν ξέρω, αν αργότερα ο Μωάμεθ μελέτησε την Καινή Διαθήκη, αλλά την Παλαιά την μελέτησε σίγουρα, αφού έχει υιοθετήσει μεγάλο μέρος της, Το εκπληκτικό είναι ότι ο Μωάμεθ αποδέχεται την αγιότητα της Παναγίας, ενώ κάποιες χριστιανικές αιρέσεις δεν την αποδέχονται.
2. Το Ισλάμ βασίζεται περισσότερο στην Παλαιά Διαθήκη και στην Εβραϊκή παράδοση, όσον αφορά τη διαμόρφωση του τρόπου της λατρείας, την κοινωνική οργάνωση (πολυγαμία, απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού κρέατος κλπ.) και ιδιαίτερα τη θέση της γυναίκας. Μην ξεχνάμε ότι οι Εβραίοι και οι Άραβες έχουν κοινή καταγωγή από τον Αβραάμ (ο υιός της νόμιμης συζύγου Σάρας, ο Ισαάκ, είναι γενάρχης των Εβραίων και ο υιός της Αιγύπτιας δούλης του Αβραάμ Άγαρ, ο Ισμαήλ, είναι γενάρχης των Αράβων). Επίσης το Ισλάμ περιέχει και κάποια στοιχεία από την ειδωλολατρική προ-ισλαμική θρησκεία των Αράβων και στοιχεία που απλώς πρόσθεσε ο ίδιος ο Μωάμεθ (όπως οι απόψεις περί "παραδείσου", η απαγόρευση κατανάλωσης οινοπνεύματος κλπ.)
3. Ο Μωάμεθ δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει την απόκλισή του από τη διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως είχε ήδη διαμορφωθεί από τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους, με επίκληση μιας διαφορετικής ερμηνείας των κειμένων της Αγίας Γραφής και των Πατέρων που προηγήθηκαν, όπως έκαναν όλοι οι προ αυτού αιρετικοί, αλλά με επίκληση "θεοπνευστίας εξ αποκαλύψεως", που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ μέχρι τότε, αλλά εμφανίστηκε πολύ αργότερα από σύγχρονους αιρετικούς (πχ. Μορμόνοι).
Με βάση τις σημαντικές αυτές διαφορές, η άποψή μου είναι ότι το Ισλάμ δεν είναι Χριστιανική αίρεση, αλλά νέα θρησκεία, που άντλησε στοιχεία από τις προϋπάρχουσες θρησκείες και τις Αραβικές παραδόσεις. Ο σκοπός της δημιουργίας της είναι όμοιος με αυτόν της δημιουργίας όλων των θρησκειών από τον εχθρό του ανθρώπου, που έχει αναλάβει εργολαβικά να τροφοδοτεί τους ανθρώπους με τις κατάλληλες εκδοχές θεοτήτων, για να καλύψει τις μεταφυσικές τους ανησυχίες, μακριά από τον αληθινό Θεό. Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή απειλούσε την παλιά ειδωλολατρική θρησκεία των Αράβων, έτσι ο Μωάμεθ φρόντισε, για λογαριασμό εκείνου που τον έστειλε, να την εξελίξει για να εμποδίσει τον εκχριστιανισμό των Αράβων και όλων των ανθρώπων στους επόμενους αιώνες που ασπάστηκαν αυτή τη θρησκεία, ώστε σήμερα να αριθμούν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια και να δημιουργούν συνεχώς θερμά επεισόδια μεταξύ τους και με την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Κατά την έννοια αυτή ο Μωάμεθ θα μπορούσε να θεωρηθεί "αντίχριστος" με το περιεχόμενο που δίνει στη λέξη ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο β' κεφάλαιο της Α' Καθολικής Επιστολής του.
Η ομοιότητες του Ισλάμ με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη μας, μπορούν να αποτελέσουν βάση για ένα Μουσουλμάνο, που βρίσκεται σε ειλικρινή αναζήτηση του αληθινού Θεού, για να μπορέσει να πειστεί για το ποια είναι η μόνη αληθινή Οδός για τη σωτηρία του, αλλά και για να βρει ειρήνη μέσα του και με τους υπόλοιπους ανθρώπους.
http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/vie ... php?t=3034
Ο William Dalrymple στο βιβλίο του: «The Holy Mountain: A Journey Among the Christians of the Middle East», ισχυρίζεται ότι ο Ισλαμισμός είναι χριστιανική αίρεση, βασισμένος στο βιβλίο του Αγίου Ιωννη του Δαμασκηνού: "Η Πηγή της Γνώσεως". Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του William Dalrymple είναι το παρακάτω:
"Στις μέρες μας η Δύση συχνά θεωρεί το Ισλάμ ως ένα πολιτισμό πολύ αλλιώτικο από (και μάλιστα ενδόμυχα εχθρικό προς) τον Χριστιανισμό.
Μόνο όταν ταξιδέψει κανείς στις Ανατολικές πατρίδες της Χριστιανοσύνης μπορεί να διαπιστώσει πόσο στενά συνδέονται τα δύο, καθ’ όσον το πρώτο (το Ισλάμ) βλάστησε απ’ ευθείας από το δεύτερο (τον Χριστιανισμό) και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να έχει ενσωματωμένες πολλές πλευρές και πρακτικές του αρχαίου Χριστιανικού κόσμου, οι οποίες έχουν πλέον χαθεί, μέσα στην σύγχρονη Δυτικότροπη Χριστιανική ενσάρκωση.
Όταν οι πρώτοι Ρωμηοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα στρατεύματα του Προφήτη, υπέθεσαν πως το Ισλάμ ήταν απλώς μια αιρετική μορφή Χριστιανισμού, και από πολλές απόψεις, αυτό δεν απείχε πολύ από την αλήθεια: Το Ισλάμ αποδέχεται το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, και επίσης τιμά τον Ιησού και τους αρχαίους Εβραίους Προφήτες.
Είναι σημαντικότατο, πως ο μέγιστος και πλέον διακριτικός θεολόγος της πρώτης Εκκλησίας – ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός – ήταν πεπεισμένος πως το Ισλάμ δεν ήταν στις ρίζες του μια ξεχωριστή θρησκεία, αλλά μια κάποια μορφή Χριστιανισμού. Ο Άγιος Ιωάννης μεγάλωσε στην Αραβική Αυλή Ummayad της Δαμασκού, και ήταν στενός παιδικός φίλος του μελλοντικού Χαλίφη al-Yazid. Οι δημόσιες οινοποσίες των νεαρών στους δρόμους της Δαμασκού είχαν γίνει το θέμα πολλού σοκαρισμένου κουτσομπολιού στους δρόμους της νέας Ισλαμικής πρωτεύουσας. Αργότερα, στα γηρατειά του, ο Ιωάννης έλαβε το μοναχικό σχήμα στο μοναστήρι Mar Saba στην έρημο, όπου άρχισε την συγγραφή του μεγάλου του αριστουργήματος - μια αναίρεση των αιρέσεων - με τίτλο «Η Πηγή της Γνώσεως». Το βιβλίο αυτό είναι μια πάρα πολύ ακριβής και λεπτομερής κριτική του Ισλάμ (η πρώτη που γράφτηκε ποτέ από Χριστιανό) τον οποίο –παραδόξως- ο Ιωάννης θεωρούσε ως μια μορφή Χριστιανικής αιρέσεως, συγγενικής του Αρειανισμού: άλλωστε και ο Αρειανισμός, όπως και το Ισλάμ, αρνείτο την θεότητα του Χριστού.
Παρ’ ότι έζησε μέσα στον πυρήνα του πρώιμου Ισλαμικού κόσμου, δεν φαίνεται να είχε περάσει από τον νου του ότι το Ισλάμ μπορεί να ήταν μια ξεχωριστή θρησκεία. Εάν ένας θεολόγος του αναστήματος του Ιωάννου του Δαμασκηνού είχε την ικανότητα να θεωρεί το Ισλάμ ως μια νέα –αν και αιρετική- μορφή Χριστιανισμού, μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς το Ισλάμ κατάφερε να μεταστρέψει τόσο μεγάλο μέρος των πληθυσμών της Μέσης Ανατολής σε τόσο μικρό διάστημα, παρ’ ότι ο Χριστιανισμός παρέμεινε η πλειοψηφική θρησκεία μέχρι την εποχή των Σταυροφόρων.
Όσο περισσότερο χρόνο ζήσει κανείς μέσα στις Χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής, τόσο αντιλαμβάνεται σε ποιο βαθμό η Ανατολική Χριστιανική πρακτική υπήρξε το υπόβαθρο για όσα επρόκειτο να γίνουν τα βασικά γνωρίσματα του Ισλάμ. Η Μουσουλμανική μορφή προσευχής, με τις γονυκλισίες και τις εδαφιαίες μετάνοιες μοιάζουν να έχουν προέλθει από την παλαιότερη Συρο-Κοπτική παράδοση που συνεχίζει να εφαρμόζεται - σε ναούς χωρίς καθίσματα - κατά μήκος της Ανατολής. Η αρχιτεκτονική των πιο παλαιών μιναρέδων, οι οποίοι είναι τετράγωνοι και όχι κυκλικοί, αναμφισβήτητα προέρχεται από τους πύργους των εκκλησιών της Ρωμαίικης Συρίας. Το Μουσουλμανικό έθιμο των Σούφι διαιωνίζεται, ακριβώς μετά από το σημείο όπου το άφησαν οι Χριστιανοί Πατέρες της Ερήμου, ενώ το Ραμαζάνι - εκ πρώτης όψεως μία από τις πλέον ξένες και απομονωτικές Ισλαμικές πρακτικές – δεν είναι παρά ένας εξισλαμισμός της Χριστιανικής Τεσσαρακοστής, η οποία στις Ανατολικές Χριστιανικές Εκκλησίες συνεχίζει να προϋποθέτει μια βασανιστική, ολοήμερη νηστεία". (Πηγή ΟΟΔΕ)
Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι το Ισλάμ είναι χριστιανική αίρεση, σίγουρα σε σχέση με τις άλλες χριστιανικές αιρέσεις έχει κάποιες πολύ βασικές διαφορές:
1. Ιδρύθηκε από έναν άνθρωπο που δεν ήταν βαπτισμένος Χριστιανός. Μάλιστα η πρώτη επαφή με το χριστιανισμό ήταν από ένα νεαρό Νεστοριανό. Δεν ξέρω, αν αργότερα ο Μωάμεθ μελέτησε την Καινή Διαθήκη, αλλά την Παλαιά την μελέτησε σίγουρα, αφού έχει υιοθετήσει μεγάλο μέρος της, Το εκπληκτικό είναι ότι ο Μωάμεθ αποδέχεται την αγιότητα της Παναγίας, ενώ κάποιες χριστιανικές αιρέσεις δεν την αποδέχονται.
2. Το Ισλάμ βασίζεται περισσότερο στην Παλαιά Διαθήκη και στην Εβραϊκή παράδοση, όσον αφορά τη διαμόρφωση του τρόπου της λατρείας, την κοινωνική οργάνωση (πολυγαμία, απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού κρέατος κλπ.) και ιδιαίτερα τη θέση της γυναίκας. Μην ξεχνάμε ότι οι Εβραίοι και οι Άραβες έχουν κοινή καταγωγή από τον Αβραάμ (ο υιός της νόμιμης συζύγου Σάρας, ο Ισαάκ, είναι γενάρχης των Εβραίων και ο υιός της Αιγύπτιας δούλης του Αβραάμ Άγαρ, ο Ισμαήλ, είναι γενάρχης των Αράβων). Επίσης το Ισλάμ περιέχει και κάποια στοιχεία από την ειδωλολατρική προ-ισλαμική θρησκεία των Αράβων και στοιχεία που απλώς πρόσθεσε ο ίδιος ο Μωάμεθ (όπως οι απόψεις περί "παραδείσου", η απαγόρευση κατανάλωσης οινοπνεύματος κλπ.)
3. Ο Μωάμεθ δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει την απόκλισή του από τη διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως είχε ήδη διαμορφωθεί από τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους, με επίκληση μιας διαφορετικής ερμηνείας των κειμένων της Αγίας Γραφής και των Πατέρων που προηγήθηκαν, όπως έκαναν όλοι οι προ αυτού αιρετικοί, αλλά με επίκληση "θεοπνευστίας εξ αποκαλύψεως", που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ μέχρι τότε, αλλά εμφανίστηκε πολύ αργότερα από σύγχρονους αιρετικούς (πχ. Μορμόνοι).
Με βάση τις σημαντικές αυτές διαφορές, η άποψή μου είναι ότι το Ισλάμ δεν είναι Χριστιανική αίρεση, αλλά νέα θρησκεία, που άντλησε στοιχεία από τις προϋπάρχουσες θρησκείες και τις Αραβικές παραδόσεις. Ο σκοπός της δημιουργίας της είναι όμοιος με αυτόν της δημιουργίας όλων των θρησκειών από τον εχθρό του ανθρώπου, που έχει αναλάβει εργολαβικά να τροφοδοτεί τους ανθρώπους με τις κατάλληλες εκδοχές θεοτήτων, για να καλύψει τις μεταφυσικές τους ανησυχίες, μακριά από τον αληθινό Θεό. Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή απειλούσε την παλιά ειδωλολατρική θρησκεία των Αράβων, έτσι ο Μωάμεθ φρόντισε, για λογαριασμό εκείνου που τον έστειλε, να την εξελίξει για να εμποδίσει τον εκχριστιανισμό των Αράβων και όλων των ανθρώπων στους επόμενους αιώνες που ασπάστηκαν αυτή τη θρησκεία, ώστε σήμερα να αριθμούν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια και να δημιουργούν συνεχώς θερμά επεισόδια μεταξύ τους και με την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Κατά την έννοια αυτή ο Μωάμεθ θα μπορούσε να θεωρηθεί "αντίχριστος" με το περιεχόμενο που δίνει στη λέξη ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο β' κεφάλαιο της Α' Καθολικής Επιστολής του.
Η ομοιότητες του Ισλάμ με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη μας, μπορούν να αποτελέσουν βάση για ένα Μουσουλμάνο, που βρίσκεται σε ειλικρινή αναζήτηση του αληθινού Θεού, για να μπορέσει να πειστεί για το ποια είναι η μόνη αληθινή Οδός για τη σωτηρία του, αλλά και για να βρει ειρήνη μέσα του και με τους υπόλοιπους ανθρώπους.
http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/vie ... php?t=3034