Η Γλώσσα των Τούρκων και του Ισλάμ,
Του Μάριου Ευρυβιάδη*
Το 1769 ένας φυλακισμένος Δραγουμάνος της Αυλής της Υψηλής Πύλης ζήτησε την βοήθεια του Αγά των Γενίτσαρων για την αποφυλάκισή του. Στην επιγραφή της αίτησής του έγραφε:
«Στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού. Αίτηση προς την ισχυρή σκόνη των ποδιών του ισχυρού, σπλαχνικού, ελεήμονος, μεγαλόψυχου, συμπονετικού ευεργέτη, του πιο γενναιόδωρου αφέντη, τώρα αγά των γενιτσάρων, της Ευγενούς Αυλής της Υψηλής Πύλης».
Και η επιστολή ξεκινούσε ως εξής:
«Έχοντας σκύψει το κεφάλι μου υποταγμένος και δουλικά το μέτωπό μου με την απόλυτη ταπεινότητα και χωρίς την παραμικρή έπαρση, πλήρως εξαθλιωμένος και ικέτης προς την αγαθοποιό σκόνη των ποδιών του ισχυρού, σπλαχνικού, καταδεκτικού, συμπονετικού και ελεήμονος ευεργέτη μου».

Στη συνέχεια ο φυλακισμένος αυτοταπεινώνεται ακόμα περισσότερο απευθύνοντας την αίτησή του όχι στον αυτόν καθεαυτόν Αγά, αλλά προς την «ισχύ της σκόνης της συμπονετικής κατοικίας». Η σκόνη της «συμπονετικής κατοικίας» είναι κυριολεκτικά η σκόνη των ποδιών των ισχυρών της Υψηλής Πύλης. Και ποιος ήτανε ο ισχυρότερος της Υψηλής Πύλης; Μα ο Σουλτάνος. Η αναφορά στον Σουλτάνο μας φέρνει στον τίτλο του Πασά, τίτλος «τιμής» και «ισχύος» όπως όλοι νομίζουμε και πιστεύουμε. Παρόλο που ο Τούρκος εθνοπατέρας Ατατούρκ κατήργησε τους τίτλους «ευγενείας» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά το 1923, ακόμα και σήμερα οι Τούρκοι Στρατηγοί, οι caudillos της κεμαλικής ελίτ, ονομάζονται «Πασάδες». Και «Πασά μου έλεος» κυριάρχησε στην καθομιλουμένη των χριστιανών ραγιάδων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τι σημαίνει όμως «Πασάς»; Είναι αυτός που, με τη σειρά του, κάθεται στα πόδια του ισχυρότερου, του Σουλτάνου, αναπνέει την «αγαθοποιό σκόνη των ποδιών του» και τον εξυπηρετεί. Είναι ο υπηρέτης του.

Σας παραπέμπω σε μια φωτογραφία της δεκαετίας του 1970 με τον τότε εικοσάχρονο και σημερινό «Σουλτάνου» της Τουρκίας, τον Ταγίπ Ερντογάν, να κάθεται στα πόδια του πνευματικού του πατέρα Ν. Ερμπακάν με τα χέρια απλωμένα σε στάση ικέτη.

Όχι τυχαία η φωτογραφία ανέβηκε σε φιλο-ισραηλινό ιστοτόπο (MEMRI) στο διαδίκτυο μετά τη ρήξη Ισραήλ – Τουρκίας.
Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω ιστορικά με τα σημερινά πράγματα;
Μας βοηθούν, εκτιμώ, να κατανοήσουμε κάποιες τουλάχιστον «ακαταλαβίστικες» συμπεριφορές της Άγκυρας και των εκπροσώπων της έναντι, κατά σειρά, των μη Τούρκων, των μη μουσουλμάνων, των μη σουνιτών (της μωαμεθανικής ορθοδοξίας στο οποίο ανήκουν οι Τούρκοι) κλπ. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη «Σουλτάνικη» συμπεριφορά του Ερντογάν, με πιο πρόσφατη επίδειξη την επίσκεψή του στην Γερμανία. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη μεγαλομανία του Νταβούτογλου, τις κατά καιρούς πολιτικές κορώνες και αθυροστομίες του προπέτη Μπαγίς (τους «μπαγισμούς» του) κλπ.

Τα παραπάνω δεν περιορίζονται μόνο στους ισλαμιστές νέο-Σουλτάνους. Ουσιαστικά, η συμπεριφορά των κεμαλιστών «πασάδων» δεν υπήρξε διαφορετική. Απλά, η συμπεριφορά των κεμαλιστών, συγκρινόμενη με αυτή των ισλαμιστών ήταν απλά πιο διπλωματικά εκλεπτυσμένη και σύνθετη, έναντι κυρίως των ισχυρών της Δύσης. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα και στους δυο υπήρξε και παραμένει η αντίληψή τους για την ισχύ και τη δύναμη. Και οι δυο την σέβονται απόλυτα και υπολήπτονται αυτούς που την έχουν και την διαχειρίζονται. Οι υπόλοιποι, οι κατ’ αυτούς αδύναμοι και ανίσχυροι, πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ταπεινωτική δημόσια υποταγή.

Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάμπολλα παραδείγματα από τη συμπεριφορά της Μεγάλης (Buyuk) Τουρκίας έναντι της Κύπρου που δεν είναι μόνο μικρή (Kucuk) αλλά είναι και «μισή», κατά την τετρανδρία Γκιούλ, Ερντογάν, Νταβούτογλου, Μπαγίς. Σε επίπεδο «αντιλήψεων», ανάλογη είναι και η συμπεριφορά έναντι στην Ελλάδα. Ωστόσο, στην περίπτωσή της Ελλάδας η συμπεριφορά των ισλαμοπασάδων περιορίζεται, όσο και να ακούγεται σε κάποιους παράξενο, από την ισχύ της Ελλάδας – την στρατιωτική. Δεν είναι απολύτως σίγουροι στην Άγκυρα ότι θα βγουν κερδισμένη από μια πιθανή στρατιωτική αντιπαράθεση. Εδώ με την Συρία δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.

Είναι όμως στις «χειμαζόμενες» σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ που βλέπουμε να ξετυλίγεται καθημερινά μπροστά στα μάτια μας και ιδιαίτερα των Ισραηλινών, όλη αυτή η σουλτανική αντίληψη για δημόσια ταπεινωτική υποταγή. Πρέπει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου να πέσει μπρούμυτα και να χτυπήσει το κούτελό του στο έδαφος προτού ακολουθήσει η ευσπλαχνία και το έλεος του «σπλαχνικού καταδεκτικού, συμπονετικού και ελεήμονος ευεργέτη» του νέο-Σουλτάνου Ερντογάν.

Όπως όλοι που παρακολουθούμε στοιχειωδώς τα πράγματα γνωρίζουμε, και όπως ο ίδιος ο Ερντογάν δημόσια παραδέχεται, οι Ισραηλινοί του έχουν στείλει δεκάδες διαμεσολαβητές (πέραν των επίσημων, από Αμερικανούς, Γερμανούς κλπ) για να βάλει «νερό στο κρασί του» και να συμφωνήσει να εκτονώσει τις αναμεταξύ τους σχέσεις μετά το αιματηρό επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά όταν Ισραηλινοί κομάντος σκότωσαν Τούρκους υπηκόους. Συνεχώς όμως ο Ερντογάν και οι ομόσταυλοί του απαιτούν τη δημόσια ταπείνωση του εβραϊκού κράτους πρωτού επέλθει η άφεση των αμαρτιών του.

Σε πρόσφατο διεθνές συνέδριο στην Κύπρο (“Energy Developments, Security and Geostrategic Implications in the Eastern Mediterranean”, 20/10/2012) ο Ισραηλινός σύνεδρος Zaki Shalom μας πληροφόρησε ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου έφθασε στο παρά πέντε να πέσει «μπρούμυτα» μπροστά στον Ερντογάν και να αναπνεύσει έστω και για λίγο τη σκόνη των ποδιών του.

Το σκεπτικό του Νετανιάχου και αυτών που τον συμβούλευσαν ήταν ότι μια φορά θα γίνει αυτό και μετά όλα θα είναι, μέλι – γάλα ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία, όπως τους παλιούς καλούς καιρούς.

Κατά τον Shalom ο Νετανιάχου ζήτησε μια τελευταία συμβουλή από τον καλύτερο ίσως δυτικό γνώστη της Τουρκίας και του Ισλάμ, τον εβραϊκής καταγωγής Bernard Lewis. O Lewis, που τον επισκέφθηκε επί τούτου στο Ισραήλ, υπήρξε απόλυτος. Όχι, τον συμβούλεψε. Από τη στιγμή, του είπε, που θα ζητήσεις δημόσια συγγνώμη ως αρχηγός κράτους του Ισραήλ, θα χάσεις κάθε αξιοπιστία και αξιοπρέπεια όχι μόνο έναντι των Τούρκων αλλά και έναντι του υπόλοιπου κόσμου του Ισλάμ. Ο Νετανιάχου έκανε πίσω. Εδώ υπογραμμίζω ότι τα αποσπάσματα με τα οποία άρχισα το παρόν κείμενο μου, έχουν ως ερευνητή και συγγραφέα τον Bernard Lewis. Προέρχονται από το βιβλίο του Η Πολιτική Γλώσσα του Ισλάμ (Εκδόσεις Παπαζήση, 2011).

Σε ανύποπτο χρόνο (αρχές δεκαετίας 1950) ένας άλλος Ισραηλινός, διπλωμάτης τούτη τη φορά, υπογράμμιζε προς τους προϊσταμένους του στο Τελ Αβίβ, από την Άγκυρα όπου υπηρετούσε, τα εξής: «Πάνω από όλα, αυτοί (οι Τούρκοι) σέβονται τη δύναμη και όσο πιο απροκάλυπτα αυτή εκδηλώνεται, τόσο περισσότερο τους αρέσει, την εκτιμούν, και την κατανοούν». Αυτή είναι και η γλώσσα των Τούρκων και του πολιτικού Ισλάμ. Την ακούμε από τον Ερντογάν. Τη βλέπουμε καθημερινά στη Συρία.

Κατά τον ιστορικό της ελληνιστικής περιόδου (203-120 π.Χ), Πολύβιο «η ειρήνη είναι η μεγαλύτερη ευλογία όταν μας εγγυάται την τιμή και την αξιοπρέπειά μας». Αυτό παραμένει το διακύβευμα και το ζητούμενο στη διεθνή πολιτική. Τίποτα εναλλακτικό δεν υφίσταται. Εκτός εάν σε κάποιους αρέσει η σκόνη των ποδιών του κάθε μεγαλομανή αρρωστημένου και του πολιτικού του σιναφιού.

*Ο Μάριος Ευρυβιάδης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο






http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2 ... J3gEmfNhiI

Ισλαμιστικά & εξτρεμιστικά δίκτυα Ν.Α Ευρώπης: Aνασκόπηση
του Ιωάννη Μιχαλέτου

Το παρόν κείμενο αποτελεί μια ανασκόπηση επί της δράσης Ισλαμιστικών εξτρεμιστικών δικτύων στην Ν.Α Ευρώπη την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, μέχρι και τα μέσα του 2007. Ειδική αναφορά γίνεται και για το μείζων θέμα της ύπαρξης ισχυρών διεθνών κυκλωμάτων οργανωμένου εγκλήματος στην περιοχή.

Τα στοιχεία και οι αναφορές προέρχονται από εισηγήσεις του γράφοντος σε διεθνή συνέδρια κατά την περίοδο 2007-2008 με βάση προηγούμενες έρευνες, όπως και συνεντεύξεις από ειδικευμένους ερευνητές εκείνη την χρονική περίοδο.

Σ.Σ Έκτοτε και έως τη σήμερον οι τάσεις που εκτιμήθηκαν για την αύξηση του επίπεδου εξτρεμιστικής και οργανωμένης εγκληματικής δράσης, έχουν πλήρως επιβεβαιωθεί.

Η εποχή που ξεκίνησε μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου (1989 – 91) και ιδιαιτέρως μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11/9, έχει δημιουργήσει μία νεφελώδη κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο περί της ύπαρξης ασύμμετρων απειλών, Ισλαμικών τρομοκρατικών πυρήνων και γενικευμένης ανασφάλειας στους αστικούς κυρίως πληθυσμούς της Δύσης. Μία γεωγραφική περιοχή που τυγχάνει μικρής προβολής , αλλά είναι καίριας σημασίας για την κατανόηση των ανωτέρω, είναι τα σημερινά Βαλκάνια. Εάν και λίγοι Έλληνες το γνωρίζουν, σε περιοχές που απέχουν μόλις μερικές ώρες οδικώς από τη Θεσσαλονίκη ή τα Ιωάννινα, κατοικοεδρεύουν μερικοί από τους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες διεθνώς, όπως επίσης και δίκτυα οργανώσεων με βεβαρημένο ιστορικό στα διεθνή τεκταινόμενα κατά τη τελευταία 15ετία.

Η πρώτη και άμεση απειλή των κοινωνιών της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης (Και της Ελλάδος) είναι η ύπαρξη, εξάπλωση και συνεχής ενδυνάμωση του οργανωμένου εγκλήματος. Το οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα έχουν κατορθώσει κατά τη τελευταία 15ετία να διεισδύσουν σε ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών και αποτελούν πλέον εκ των ων ουκ άνευ πολιτικές μονάδες με επίδραση τόσο στη εσωτερική όσο και στην εξωτερική ζωή των Βαλκανικών χωρών.

Είναι αξιοσημείωτο να σημειωθεί ότι στις Βαλκανικές κοινωνίες παρατηρείται το φαινόμενο της «Συστημικής Διαφθοράς».

Τουτέστιν ότι οι εγκληματικές οργανώσεις της περιοχής τροφοδοτούν εσκεμμένα την διαφθορά σε όλο το κοινωνικό φάσμα ώστε να ελέγχουν κατά το δοκούν την πολιτική και πολιτειακή εξουσία. Ήδη από το 1996 η Επιτροπή του ΟΗΕ για την πρόληψη του εγκλήματος είχε επισημάνει το φαινόμενο αυτό, όπως και μία πρόσφατη έρευνα από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία.
Η Ιταλίδα οικονομολόγος και ειδική σε θέματα οργανωμένου εγκλήματος , “Loretta Napoleoni”, υπολογίζει τον ετήσιο κύκλο εργασιών των παρανόμων δικτύων παγκοσμίως σε 3 τρις Δολάρια, κατ’ ελάχιστον. Τα Βαλκάνια θεωρούνται κομβικής σημασίας ανά την υφήλιο για το οργανωμένο έγκλημα λόγω των διαδρόμων που εξασφαλίζουν τη διαδρομή των ναρκωτικών ουσιών από την Ασία στην Ευρώπη όπως επίσης μία από τις μεγαλύτερες αγορές σύγχρονου δουλεμπορίου και λαθρεμπορίου όπλων.

Σε αυτό το σημείο είναι άκρως διαφωτιστικό να σημειωθεί ότι το οργανωμένο έγκλημα διαθέτει και συνδέσμους διαπλοκής και ενίοτε και αγαστής συνεργασίας με τμήματα του διεθνούς νόμιμου χρηματό-οικονομικού κεφαλαίου. Μία γεωγραφική περιοχή λοιπόν που ανθίζει εσχάτως η προαναφερθέντα διαπλοκή είναι κατεξοχήν τα Βαλκάνια των αρχών του 21ου Αιώνα.

Οι μαφίες των «Νέων Βαλκανίων»

Την παρούσα περίοδο στα Βαλκάνια οι δύο ισχυρότερες και πλέον δραστήριες εθνοτικές ομάδες οργανωμένου εγκλήματος είναι η Αλβανική και η Τουρκική.

Η πρώτη σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Εφ Μπι Άι, διακινεί το 70% -80% της Ηρωίνης πανευρωπαϊκά και κατέχει τα ηνία στη παράνομη διακίνηση ανθρώπων και τη συστηματική κλοπή πολυτελών αυτοκινήτων.

Η δεύτερη ομάδα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Αλβανικών οργανώσεων και των παραγωγών οπίου στη Κεντρική Ασία και Αφγανιστάν. Αναλαμβάνει τη μεταφορά διαμέσου Κωνσταντινούπολης λαθραίων ναρκωτικών ουσιών οι οποίες στη συνέχεια διαχέονται στις Ευρωπαϊκές μητροπόλεις με ευθύνη των Αλβανικών-Κοσοβαρικών παράνομων οργανώσεων.

Στα Βαλκάνια το κέντρο πάσης λογής οργανωμένων εγκληματικών δράσεων είναι η Πρίστινα η πρωτεύουσα του Κοσόβου. Η περιοχή κυριολεκτικά κινείται στους ρυθμούς του εμπορίου ναρκωτικών και του τράφικινγκ, πιστοποιώντας δικαίως το τίτλο της ως «το Μεντεγίν της Ευρώπης» Όπως έχει ερευνήσει και διαπιστώσει ο κορυφαίος Γάλλος εγκληματολόγος “Xavier Raufer”, ουδείς εκ των κεφαλών του οργανωμένου εγκλήματος στο Κόσοβο έχει ενοχληθεί από τη δικαιοσύνη. Περαιτέρω το Κοσσυφοπέδιο έγινε πλέον μία «Ασφαλής περιοχή» για όσους επιθυμούν να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο και εκεί βρίσκουν καταφύγιο, άτομα κυρίως Ιταλικής καταγωγής που συνδέονται με την περιβόητη μαφία της Καλαβρίας, την «Ντραγκέτα»

Σε αυτό το σημείο είναι διαφωτιστικό να αναφερθεί η σημασία της εξεγέρσεως στην Αλβανία την Άνοιξη του 1997, λόγω της υποθέσεως των παρατραπεζών. Η χαοτική κατάσταση που επικράτησε κατά τους επόμενους μήνες επέτρεψε τη κλοπή 750,000 φορητών όπλων, 38.000 περιστρόφων, 2,400 αντιαρματικών ρουκετών, 3.500.000 χειροβομβίδων, 3.600 τόνοι ΤΝΤ και 150,000 διαβατηρίων τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από μέλη του οργανωμένου εγκλήματος και της διεθνούς τρομοκρατίας όπως θα λεχθεί περαιτέρω.
Ακόμα ο πόλεμος του 1999 και η λευκή κάρτα εκ μέρους της Δύσης στους Κοσοβάρους αντάρτες, καθιέρωσε την παρουσία του Αλβανικού οργανωμένου εγκλήματος στη περιοχή και την εξάπλωση τους στην Ευρώπη σε χώρες όπου υπάρχει Αλβανική διασπορά, συγκεκριμένα στην Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, Δανία και Ελλάδα.

Για την Ελληνική περίπτωση είναι άξιο λόγου να αναφερθεί, ότι σύμφωνα με τον καθηγητή κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου της Οτάβα κύριο Παόλιν, ο ετήσιος κύκλος εργασιών από παράνομη πορνεία στη Ελλάδα ανέρχεται σε 7.5 δις Εύρο , την πλειονότητα εκ των οποίων νέμεται το οργανωμένο έγκλημα εξ Αλβανίας. Είναι πιστεύω αντιληπτό ότι τα μεγέθη αυτά είναι σαφώς μεγάλα σε σχέση με το συνολικό ΑΕΠ της Ελλάδος. Ο κυριότερος λόγος που υπάρχει δραματική εξάπλωση στη διακίνηση (Trafficking) γυναικών προς εκμετάλλευση είναι τα τεράστια περιθώρια κέρδους που εξασφαλίζει αυτή η δραστηριότητα. Στη συνέχεια τα κέρδη αυτά επενδύονται στο εμπόριο ναρκωτικών που απαιτεί κεφάλαια για λογιστική υποστήριξη, νομική κάλυψη κτλ, αλλά συγχρόνως προσδίδει σημαντική έμμεση πολιτική επιρροή. Γι’ αυτό το λόγο τυχόν μείωση του κυκλώματος Trafficking στην Ελλάδα κατά τα επόμενα έτη, ενδεχομένως να σηματοδοτήσει τη μεγέθυνση του εμπορίου ναρκωτικών.

Το οργανωμένο έγκλημα εκ Τουρκίας, έχει ως κύρια βάση τη Κωνσταντινούπολη. Έκθεση της Ιντερπόλ προ διετίας κατονομάζει την πόλη αυτή ως κέντρο ξεπλύματος μαύρου χρήματος και ως κύριος διαμετακομιστικός κόμβος στο διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Ακόμα η Κωνσταντινούπολη θεωρείται ως μία από της κύριες αγορές λαθραίων καταναλωτικών προϊόντων και παραχάραξης διεθνών νομισμάτων, κυρίως του δολαρίου.

Βεβαίως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία ελάττωση της ισχύος του Τουρκικού οργανωμένου εγκλήματος λόγω της εισδοχής στην παράνομη βιομηχανία, νέων και δυναμικών παικτών όπως οι Γεωργιανές, Βουλγαρικές, Ρωσικές και ασφαλώς οι Αλβανικές ομάδες.

Η μεγάλη επιρροή των Τουρκικών κυκλωμάτων συνίσταται στην ίδια την γεωπολιτική θέση της Τουρκίας ως του διαδρόμου που ενώνει Ανατολή και Δύση και στην προκειμένη περίπτωση των παραγώγων προϊόντων παρανομίας και λαθρεμπορίου.
Η εξάπλωση του Ισλαμικού εξτρεμισμού

Η δεύτερη Βαλκανική απειλή που εδώ και καιρό έχει διαφανεί στον ορίζοντα, είναι αυτή του εισαγόμενου Ισλαμικού εξτρεμισμού.

Συγκεκριμένα τη περίοδο 1991-1992 οι πρώτες ομάδες Μουντζαχεντίν εισήχθησαν στη Βοσνία μέσω Βηρυτού , Κωνσταντινούπολης και Καΐρου. Με συνολική δύναμη περί τους 3,500 άνδρες συνέβαλαν ουσιαστικά, αφενός στην ενίσχυση των ομόδοξων τους Βοσνίων και αφετέρου στη διόγκωση ενός θρησκευτικού φανατισμού που δημιούργησε και την περιβόητη θεωρία περί του Βαλκανικού Ισλαμικού τόξου.

Μετά τη συνθήκη του Ντάιτον το 1995 τουλάχιστον 900 από αυτούς τους πολεμιστές του Ισλάμ έλαβαν την Βοσνιακή υπηκοότητα και άγνωστος αριθμός έχει λάβει Βοσνιακά διαβατήρια και έχει εγκατασταθεί σε Ευρωπαϊκές χώρες.

Η Αμερικανική πρεσβεία στη Ρώμη καθώς και πάμπολλες πηγές αναφέρουν σταδιακή Ισλαμοποίηση περιοχών στη Βοσνία, όπως η Μπανίτσα, όπου έχει επιβληθεί ντε φάκτο η Γουαχαμπιτική εκδοχή του Σουνιτικού Ισλάμ και είναι συχνά τα φαινόμενα βίας εναντίων μετριοπαθών Μουσουλμάνων και Χριστιανών οι οποίοι δε «προσαρμόζονται» στην υπάρχουσα κατάσταση.

Περαιτέρω, η διαμάχη μεταξύ του Αλβανικού στοιχείου και των Σέρβων έδωσε την ευκαιρία διείσδυσης ακραίων Ισλαμικών στοιχείων στα Δυτικά Βαλκάνια. Ο Μπίν Λάντεν έχει επιβεβαιωμένα επισκεφθεί την Αλβανία 2 φορές όποτε και συνέστησε την Arab-Albanian Bank, ως προκάλυμμα παράνομων δραστηριοτήτων. Την περίοδο 1995-1997 ο διοικητής της υπηρεσίας πληροφοριών της Αλβανίας –Μπασκίμ Γκαζιντέντε- φέρεται σύμφωνα με δημοσιεύματα του Αλβανικού τύπου, να γνώριζε τις συχνές επαφές μελών εξτρεμιστικών οργανώσεων και Αλβανών υπηκόων , αλλά προτίμησε να δείξει μία παρεξηγήσιμη ανοχή.

Τα γεγονότα του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία το 1999 , απέδειξαν την εμπλοκή εθελοντών Μουτζαχεντίν στο πλευρό του Ου Τσε Κά και όπως απεδείχθη εκ των υστέρων και τη μυωπική αντίληψη των Ευρωπαϊκών κρατών και της Αμερικής , τα οποία δεν επέδειξαν την ίδια συνεπή στάση έναντι της διεθνούς τρομοκρατίας που μάχονται σήμερα.

Το 2001 στις συγκρούσεις μεταξύ Σλάβων και Αλβανών στο Τέτοβο, οι Μουτζαχεντίν δημιούργησαν την αντάρτικη ταξιαρχία με την ονομασία «113» οποία συνέδραμε τους Αλβανούς και προχώρησε μάλιστα σε σφαγές αμάχων.

Την παρούσα περίοδο ο εισαγόμενος Ισλαμικός εξτρεμισμός είναι ιδιαίτερα ισχυρός στην Επαρχία του Σαντζάκ στη Νότια Σερβία. Δημοσιεύματα από Βαλκανικά μέσα ενημέρωσης καταγράφουν συνεχείς επιθέσεις και εμπρησμούς ενάντια σε μετριοπαθείς Μουσουλμάνους και Σέρβους Ορθόδοξους. Η Πρίστινα στο Κόσοβο είναι προς το παρόν το αδιαμφισβήτητο κέντρο ακραίας Ισλαμικής προπαγάνδας η οποία συνδυάζεται παράλληλα με την πολιτιστική γενοκτονία όλων ανεξαιρέτως των Σέρβο-Ορθόδοξων μνημείων και ιστορικών κτερισμάτων.

Δυστυχώς τα Βαλκάνια λόγω του Ισλαμικού εξτρεμισμού έχουν έλθει στο προσκήνιο της διεθνούς τρομοκρατίας. Συνοπτικά μπορούν να αναφερθούν τα εξής.

Αρκετά μέλη των αεροπειρατών και των σχεδιαστών της 11/9 είχαν είτε εκπαιδευτεί, είτε συσχετιστεί με Βαλκανικές χώρες:

Nawaf al Hazmi, αεροπειρατής, βετεράνος του πολέμου της Βοσνίας

Khalid al-Mihdar, αεροπειρατής, βετεράνος του πολέμου της Βοσνίας

Sheikh Omar abd-al Rahman Βομβιστής των δίδυμων πύργων το 1993, μέλος του οργανισμού TWRA που χρηματοδότησε τη Μουσουλμανική πλευρά στο πόλεμο της Βοσνίας

Mohammed Haydar Zammar Σχεδιαστής της 11/9, συχνός επισκέπτης της Βοσνίας και υποστηρικτής των Ισλαμικών κοινοτήτων στα Βαλκάνια

Osama bin Laden Ο αρχηγέτης της Αλ ΚΆιντα, είναι κάτοχος Βοσνιακού διαβατηρίου και ήταν κεντρικός χρηματοδότης της Ισλαμικής κυβέρνησης κατά τη δεκαετία του ’90.

Abu al Ma’aali Συνεργάτης του Μπίν Λάντεν, διέμενε σε Βαλκανικές χώρες τη δεκαετία του ’90 και μέχρι το 2001

Abdelkader Mokhtari Συνεργάτης του Μπίν Λάντεν, συνελήφθη στη Βοσνία τον Οκτώβριο του 2001.

Επίσης δεν πρέπει να παραλειφθεί η προέλευση των εκρηκτικών που χρησιμοποιήθηκαν στη Μαδρίτη (2004) και Λονδίνο (2005) που προέρχονταν από τη Βοσνία και το Κόσοβο.

Τέλος η επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα στην Αμερικανική Πρεσβεία τον Ιανουάριο του 2007, προήλθε σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες από το Κοσσυφοπέδιο.

Συνεπώς παρόλη τη Δυτική-Αμερικανική υποστήριξη προς τους αγώνες των Ισλαμιστών όλα αυτά τα χρόνια, οι ίδιοι στρέφουν τα πυρά τους εναντίον τους. Παραμένει ακόμα ερώτημα γιατί η πολιτική αυτή των ΗΠΑ δεν έλαβε υπόψη της του κινδύνους χρησιμοποίησης εξτρεμιστών.
Ο κυριότερος λόγος μάλιστα που δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής Ισλαμική τρομοκρατία στα Βαλκάνια με ανοικτές επιθέσεις σε μητροπολιτικά κέντρα, θεωρείται μάλλον η σημασία της περιοχής ως «Ασφαλούς περιοχής» και σημείο λογιστικής υποστήριξης για το διεθνές τρομοκρατικό δίκτυο. Υπό αυτήν την οπτική γωνία οι ίδιοι οι τρομοκράτες δεν θέλουν να προκαλέσουν τη προσοχή σε ένα τόσο ευαίσθητο και σημαντικό για αυτούς τομέα. Σε ευρύτερο πλαίσιο τα Βαλκάνια αποτελούν το “Κλειδί” για τη καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ίσως κάποιοι να μην επιθυμούν την επίλυση του κατά το επόμενο διάστημα, ή να προσβλέπουν σε εξαναγκασμό της Ευρώπης να ακολουθεί συγκεκριμένες επιταγές. Δεν πρέπει να παραμελείται το γεγονός ότι οι τρομοκρατικές ομάδες που εδρεύουν στα Βαλκάνια αποτελούν πρωτίστως κίνδυνο για την Ευρώπη και Ελλάδα.

Επίσης είναι ιδιαιτέρως κρίσιμο να δειχθεί και η σύνδεση μεταξύ τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος και πώς οι δύο αυτές εγκληματικές δραστηριότητες αποτελούν κατ’εξοχήν συγκοινωνούντα δοχεία στα σημερινά Βαλκάνια.

Το Ινστιτούτο RAND διαπιστώνει τη δημιουργία των «Υβριδικών εγκληματικών ομάδων» και αφιερώνει ιδιαίτερη προσοχή στα Βαλκάνια όπου αυτές οι ομάδες συνδυάζουν αρμονικότατα το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, την εθνικιστική ιδεολογία και τον θρησκευτικό φανατισμό. Λόγω της ύπαρξης του προαναφερθέντος «Βαλκανικού δρόμου των ναρκωτικών» δεν θα είναι υπερβολικό να υποθέσει κανείς ότι τα Βαλκάνια είναι ένα φυτώριο ανάπτυξης αυτών των «Υβριδίων» και ότι αποτελεί και ένα ζωτικής σημασίας χώρος για την ενδυνάμωση τους σε Πανευρωπαϊκό, ίσως και παγκόσμιο επίπεδο.
Σε αυτό το σημείο, οι μελλοντικές τάσεις μπορούν να καταδειχθούν, σαφώς βεβαίως με τη δυσκολία που μπορεί ο οποιοσδήποτε να αποτυπώσει τις σημερινές ασύμμετρες απειλές.

Η συνεχής αύξηση της παραγωγής οπίου στο Αφγανιστάν σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ, μεγεθύνει περισσότερο το οργανωμένο έγκλημα το οποίο ελέγχει τον «Βαλκανικό δρόμο των ναρκωτικών» και συνεπώς την κοινωνική και πολιτική τους επιρροή στην περιοχή.

Σε ότι αφορά τον Ισλαμικό εξτρεμισμό, τυχών δυναμικός σχεδιασμός καταστολής του, μέσα στο ευρύτερο πλέγμα του «Πολέμου κατά της τρομοκρατίας» συνυπάρχει με το ενδεχόμενο εκδήλωσης τρομοκρατικών επιθέσεων από αυτές της ομάδες προκειμένω να εμποδίσουν την εξαφάνιση τους και συνεπώς όλες οι Βαλκανικές χώρες πρέπει να προβλέψουν για κοινές πολιτικές και δράσεις ενάντια στη τρομοκρατία.

Τέλος σε ότι αφορά την Ελλάδα, πρέπει να επιδειχθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επενδύσεις χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα σε Βαλκανικές χώρες. Ενυπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος οι Ελληνικές τράπεζες να αποτελέσουν αγωγούς ξεπλύματος παράνομων συναλλαγών με σκοπό το οργανωμένο έγκλημα να μεταφέρει τα κέρδη του στις ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές αγορές. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό μία τέτοια εξέλιξη θα είχε δυσμενές αντίκτυπο στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα τη περίοδο που προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί και να διακριθεί στον Ευρωπαϊκό επιχειρηματικό στίβο. Ακόμα η Ελλάδα οφείλει να επιδεικνύει προσοχή σε ότι αφορά το Βαλκανικό οργανωμένο έγκλημα, καθότι είναι ένα κράτος που έχει ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τα οποία μπορούν να πληγούν από τη κοινή δράση οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας. Οι σημερινές απειλές των Βαλκανίων αποτελούν εν γένει και ζητήματα εθνικής Ασφάλειας της χώρας καθότι η διαπλοκή εγκλήματος τρομοκρατίας και εξωτερικών απειλών μπορούν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να συνδυαστούν και να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα.

Μελλοντικές ανησυχίες

Σε γενικές γραμμές η εξτρεμιστική Ισλαμική εξάπλωση στα Βαλκάνια, στηρίχθηκε στην χαώδη κατάσταση που δημιούργησε η πτώση του Ανατολικού μπλοκ, η Δυτική παρέμβαση-πόλεμος και η ικανότητα διάθεσης μεγάλων κεφαλαίων εκ μέρους των Ισλαμικών κρατών. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αντιμετωπίζει μία ωρολογιακή βόμβα που ετοιμάζεται να εκραγεί σε άγνωστη για εμάς χρονική στιγμή. Ο εθνικισμός των Αλβανών αντικαθιστάτε σταδιακά από μία αίσθηση του «Ανήκειν» στην ευρύτερη Ισλαμική θρησκεία του ενός δις. Πιστών ενώ οι Σλαβόφωνοι Μουσουλμάνοι της ΠΓΔΜ, Βουλγαρίας και Σερβίας προωθούνται και εξωθούνται προς εξτρεμιστική δράση. Ακόμα η σταδιακή μετατροπή της Τουρκίας σε Ισλαμικό καθεστώς και οι πάγιες επιδιώξεις της Άγκυρας για εξάπλωση προς τη Δύση φέρνουν τη χώρα μας στο σταυροδρόμι των εξελίξεων και δυστυχώς χωρίς η ίδια να είναι σε θέση να αντιδράσει λόγω πολλαπλών αγκυλώσεων σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο.

Η μεταβολή των Βαλκανίων σε ημι-Ισλαμική περιοχή σε συνάρτηση με την δραματική μεγέθυνση των εγκληματικών ομάδων, αγγίζει το σύνολο των συμφερόντων της Ελλάδας η οποία πρόσφατα δοκιμάστηκε από τις καταστρεπτικές πυρκαγιές, οι οποίες σύμφωνα με πολλούς συνδέονται με Ελληνικές πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια. Είναι πλέον του βέβαιου ότι η ευημερία και η πρόοδος της χώρας εξαρτάται από τις εξελίξεις στα γειτονικά κράτη, όπως επίσης και του ότι οι τυχόν ασύμμετρες απειλές για το ορατό μέλλον προέρχονται από εκεί.

Η τωρινή εποχή της παγκοσμιοποίησης βρίσκει τη Βαλκανική Χερσόνησο να κατακλύζεται από εξτρεμιστικά στοιχεία τα οποία την χρησιμοποιούν ως πέρασμα και ως βάση για τη Δύση και διαπλέκονται με το διεθνές οργανωμένο έγκλημα. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να υπάρχει ενδελεχής πληροφόρηση και αξιόπιστη και έγκαιρη γνωμάτευση από τις αρμόδιες αρχές, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων που θα αφορούν πλέον όχι τα γνωστά εθνικά της θέματα στα Βαλκάνια, αλλά γενικότερα την καθημερινότητα και την ασφάλεια του μέσου πολίτη αυτής της χώρας.

Μερικά σημεία προσοχής:

- Προώθηση Ισλαμιστικών οργανώσεων στον Ελληνικό χώρο

- Δημιουργία βάσεων υποστήριξης ομάδων οργανωμένου εγκλήματος στην Ελληνική περιφέρεια

- Πρωτοβουλίες της Τουρκίας για την ενθυλάκωση των Μουσουλμανικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια

- Χρησιμοποίηση της χώρας από Αραβικά κράτη (Λ.χ Σαουδική Αραβία), ως βάση επέκτασης επιρροής στα Βαλκάνια

- Προσηλυτισμός μελών της Ελληνικής Μουσουλμανικής μειονότητας σε εξτρεμιστικές εκδοχές του Ισλάμ

Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι μόλις 1-2 ώρες οδικώς από τα Βόρεια σύνορα μας επικρατούν συνθήκες που ομοιάζουν περισσότερο με το Λίβανο της δεκαετίας του ’70 παρά με τη ειδυλλιακή εικόνα της «Ενωμένης Ευρώπης». Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο θα είμαστε ικανοί να αντεπεξέλθουμε στις προκλήσεις της «νέας εποχής» που έφερε για τα καλά τις συνθήκες ανασφάλειας σε όλο το πληθυσμό του πλανήτη ανεξαρτήτως γεωγραφικού μήκους και πλάτους.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Συνέντευξη με τον ειδικό σε θέματα Ισλαμικής τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, Christopher Deliso.

Ο Christopher Deliso είναι Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας ο οποίος διαμένει μόνιμα σε μία Βαλκανική πόλη κατά τα τελευταία 10 έτη και εξειδικεύεται στην ανάλυση και ανίχνευση των τάσεων των εξτρεμιστικών Ισλαμικών ομάδων. Περαιτέρω είναι ένας από του ανταποκριτές για το Economist Intelligence Unit και παρέχει άρθρα και αναλύσεις σε πληθώρα εκδόσεων και εφημερίδων στην Αμερική και την Ευρώπη.

Είναι Βυζαντινολόγος ,με πτυχίο από την Οξφόρδη και έχει σπουδάσει Αρχαιολογία στη Βοστώνη. Ομιλεί την ελληνική έχοντας ζήσει δύο χρόνια στην Ελλάδα και επισκέπτεται συχνά τη πατρίδα μας μεταξύ των άλλων διαφημίζοντας την στους ταξιδιωτικούς οδηγούς του Lonely Planet, όπου επίσης είναι συντάκτης.

Είναι συγγραφέας του βιβλίου ” The coming Balkan Caliphate”

( http://www.amazon.com/Coming-Balkan-Cal ... 0275995259 )

Ερώτηση: Ο κίνδυνος της Ισλαμικής τρομοκρατίας από τα Βαλκάνια, είναι υπαρκτός, ή μήπως αποτελεί μία ακόμα υπερβολή;

Απάντηση: Πρόκειται για μία πραγματική απειλή! Έχει βεβαίως παρεξηγηθεί. Πάρα πολλές σταδιοδρομίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο στην Ουάσινγκτον και στις Βρυξέλλες εξαρτώνται από το μύθο ότι η Δυτική παρέμβαση στα Βαλκάνια δεν είχε αρνητικές παρενέργειες και ότι όλα συντελέσθηκαν όπως έπρεπε. Με απλά λόγια ένα μεγάλο τμήμα της γραφειοκρατίας στην Δύση δεν θέλει να ξέρει για τα αποτελέσματα των ενεργειών του κατά τα τελευταία έτη στις Βαλκανικές χώρες και φυσικά συστηματικά παραπληροφορεί το κοινό για να μην αποκαλυφθεί το σύνολο των πράξεων του.

Ερώτηση: Οι Μουσουλμάνοι του Κοσόβου και της Βοσνίας, μπορούν να χαρακτηρισθούν ως εξτρεμιστές;

Απάντηση: Το θέμα της εθνικότητας και του Ισλάμ χρειάζεται αντικειμενική και ψύχραιμη ανάλυση αντί για τη συνήθη κατηγοριοποίηση. Οι Μουσουλμανικές αυτές κοινότητες δεν μπορούν να ταξινομηθούν συνολικά στο ένα σχήμα ή στο άλλο. Αυτό που έχει σημασία είναι το ποσοστό και οι διαθέσεις των μικρό-ομάδων αυτών που συνυπάρχουν με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Μέχρι στιγμής οι Δυτικοί θεωρούν του Βόσνιους ως μετριοπαθείς Ισλαμιστές και τους Κοσοβάρους-Αλβανούς ως φυσικούς συμμάχους των Αμερικανών. Κάθε φορά που ξεπηδά μία εξτρεμιστική ομάδα, όλοι σπεύδουν μετά βδελυγμίας να αντικρούσουν οποιονδήποτε θα προσπαθήσει να ρίξει φως στα γεγονότα. Ασφαλώς οι τρομοκρατικές δράσεις μίας μειονότητας των κατοίκων δεν καθορίζει και το σύνολο, αλλά στα Βαλκάνια η Δύση προσπαθεί εναγωνίως να καλύψει κάθε αντικειμενική προσέγγιση στο θέμα.

Επίσης αντί για την εθνικότητα και τη θρησκεία, ίσως να ήταν ωφέλιμο να αναρωτηθούμε τα ακόλουθα:

Υπάρχουν συγκεκριμένοι ιστορικοί λόγοι που αποτελούν το υπόστρωμα για εξτρεμιστική δράση; Από τη δική μου τη σκοπιά πιστεύω ότι ναι, υπάρχουν. Ακόμα η έλλειψη κοινωνικής συνοχής, παιδείας και ο συνδυασμός φτώχειας και μειωμένης ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, αποτελούν παράγοντες που συντελούν σε ακραίες καταστάσεις.

Στην περίπτωση των Βαλκανίων η ανάμιξη των Ισλαμικών χωρών όπως της Σαουδικής Αραβίας δημιούργησε ένα ολόκληρο δίκτυο από φιλανθρωπικά σωματεία τα οποία καταπολεμούν μεν την ανέχεια των κατοίκων αλλά παραλλήλως τον κατηχούν στις πλέον ακραίες και πουριτανικές εκδοχές του Γουαχαμπιτικού Ισλάμ. Υπάρχουν ουκ ολίγοι πυρήνες ευεργετηθέντων Αλβανών στο Κόσοβο που μετατρέπονται σε εξτρεμιστές λόγω της συνύπαρξης με Σουνίτες από τη Μέση Ανατολή και οι Δυτικές χώρες κλείνουν τα μάτια σε αυτή την εξέλιξη. Εάν και δεν πιστεύω ότι το Κόσοβο θα μετατραπεί σε νέο Αφγανιστάν, είναι όμως βέβαιο ότι διαθέτει αρκετές επικίνδυνες ομάδες ατόμων οι οποίες είναι φανατισμένες εναντίων των Ευρωπαϊκών κοινωνιών. Επιθέσεις όπως αυτές εναντίων του Λονδίνου, της Μαδρίτης και των δεκάδων αποτυχημένων ενεργειών στη Γερμανία, Βιέννη και αλλού είχαν την αφετηρία τους με τον άλφα ή το βήτα τρόπο στα Βαλκάνια. Ακόμα και πρόσφατη (Αρχές του 2007) προετοιμασία για επίθεση σε Αμερικανική στρατιωτική βάση στη Φιλαδέλφεια, προερχόταν από Αλβανούς Ισλαμιστές που διέμεναν στις ΗΠΑ και διατηρούσαν στενούς δεσμούς με τους συμπατριώτες τους.

Ερώτηση: Κατά την άποψη σας ποία είναι τα κυριότερα “Θερμά σημεία” για πιθανές αρνητικές εξελίξεις στα Βαλκάνια;

Απάντηση: Το πρώτο που θα έλεγα είναι η περιοχή Σαντζάκ στη Νότιο Σερβία και την Δυτική πλευρά του Μαυροβουνίου. Αυτή η μικρή επαρχία παραδοσιακά αποτελούσε το σημείο τριβής μεταξύ του Ορθόδοξου πληθυσμού και του Ισλαμικού. Επιπλέον η φτώχεια, ανεργία και η διάδοση ακραίων Ισλαμικών ιδεολογιών μεταξύ των κατοίκων προδιαθέτει σοβαρά προβλήματα για το μέλλον. Ήδη Τουρκικές, Ιρανικές και Σαουδαραβικές Ισλαμικές ομάδες έχουν αναπτύξει έντονη δράση στην περιοχή.

Υπάρχουν αυτή τη στιγμή περί τα 400 μέλη μίας ομάδος Γοαχαμπιτιστών οι οποίοι εμφανίζονται ιδιαίτερα δυναμική και προσπαθούν να επιβάλλουν στους υπόλοιπου Μουσουλμάνους της περιοχής τη δική τους γραμμή. Προβαίνουν μάλιστα στις ακόλουθες πράξεις:

Επιτίθενται εναντίων μετριοπαθών Μουσουλμάνων

Κηρύττουν ιδιαίτερα σε νέους το μίσος ενάντια στους Χριστιανούς

Επιβάλλουν τα Μεσανατολίτικα ήθη σε νεαρούς κοσμικούς Μουσουλμάνους χρησιμοποιώντας ακόμα και βία

Έχουν σε αρκετές περιπτώσεις επιβάλλει τη γυναικεία περιτομή και πληρώνουν περί τα 200-300 Ευρώ το μήνα σε χωρικούς που ακολουθούν πιστά τους Ισλαμικούς νόμους και έχουν την αμφίεση κατά τη Σαουδαραβική ενδυμασία.

Οι ομάδες αυτές έχουν αποκτήσει ικανή οικονομική επιφάνεια μέσω χρηματοδότησης από τη Μ. Ανατολή και αποτελούν και το κύριο φορέα φιλανθρωπίας μέσω την πολυάριθμων ΜΚΟ που ελέγχουν. Σε αρκετές περιπτώσεις απαγορεύουν την έλευση ξένων στην περιοχή τους.

Ερώτηση: το 2006 η Σερβία και το Μαυροβούνιο διαχωρίστηκαν μ αποτέλεσμα η περιοχή του Σαντζάκ να μοιράζετε σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η εξέλιξη;

Απάντηση: Το Μαυροβούνιο αυτή τη στιγμή έχει 20% Μουσουλμάνους στο σύνολο των 650.000 κατοίκων του. Οι ψήφοι αυτών έπαιξαν το καθοριστικό ρόλο στην ανεξαρτητοποίηση του, κάτι που εσκεμμένα δεν έχει αναλυθεί στη Δύση. Ήδη υπάρχουν σοβαροί φόβοι στους Μαυροβούνιους πολιτικούς ότι υπάρχει κρυφή Ισλαμική ατζέντα που περιλαμβάνει δύο πράγματα. Την αυτονόμηση του Σαντζάκ και την παραχώρηση του Νοτίου Μαυροβουνίου στην Αλβανία ή το τυχόν ανεξάρτητο Κόσοβο. Αναγκαστικά και προκειμένου να μην υποχωρήσουν μπροστά στις απαιτήσεις των ακραίων η Ποντγκόριτσα αυξάνει το ειδικό βάρος των “Μετριοπαθών Μουσουλμάνων” στην πολιτική ζωή της χώρας. Με απλά λόγια το Μαυροβούνιο πλέον βρίσκεται σε πολιτική ομηρία από τη Μουσουλμανική και Αλβανική μειονότητα όπως συμβαίνει με τη ΠΓΔΜ, τη Βουλγαρία και ενδεχομένως και με τη Σερβία στο μέλλον. Η ανεξαρτητοποίηση του μικρού κράτους του Μαυροβουνίου ήταν μεγάλη νίκη των Ισλαμιστών.

Ερώτηση: Εκτός από το Σαντζάκ ποιες άλλες περιοχές είναι επικίνδυνες από τη δράση των εξτρεμιστών;

Απάντηση: Είναι ασφαλώς το Κόσοβο και η Βοσνία και σε δεύτερο επίπεδο οι Σλαβόφωνες κοινότητες της ΠΓΔΜ και της Νοτίου Βουλγαρίας. Υπάρχουν στοιχεία για διείσδυση ακραίων Γουαχαμπιτιστών. Η υπηρεσίες ασφαλείας της Βουλγαρίας είναι ανήσυχες για την Πομακική μειονότητα η οποία προσεγγίζεται από Σαουδαραβικές ομάδες, ενώ τη Τουρκική δέχεται έντονες πιέσεις από Τουρκικές Ισλαμικές ενώσεις οι οποίες με τη σειρά τους ελέγχονται από τις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και αποτελούν αγωγό μέσω του οποίου εξαπλώνεται η ήδη ισχυρή Τουρκική επιρροή στη Βουλγαρία.

Στη ΠΓΔΜ, αρκετοί Σλαβόφωνοι Μουσουλμάνοι δέχονται υποτροφίες για θρησκευτικές σπουδές στο Πακιστάν, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία και άμα την επιστροφή τους αποτελούν ένα πρώτης τάξεως πυρήνα για την Ισλαμοποίηση των κοινοτήτων τους. Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω στη ΠΓΔΜ η Ιταλική υπηρεσία πληροφοριών έχει αναπτύξει αξιόλογη δράση στη συλλογή στοιχείων για αυτές τις ομάδες λόγω φόβων για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ιταλία. Επίσης Ισλαμιστές από τη Ν. Ανατολική Ασία έχουν βρει καταφύγιο στην ΠΓΔΜ με απώτερο σκοπό τη προώθηση στην Ευρώπη.

Θα ήθελα να τονίσω σε αυτό το σημείο την προσοχή που πρέπει να επιδείξει η Ελλάδα η οποία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Βαλκανικό χώρο, αλλά στο τομέα πρόληψης και ασφάλειας εμφανίζεται δυστυχώς αρκετά πίσω. Τα γεγονότα των τελευταίων 15 ετών δημιούργησαν μία τετελεσμένη κατάσταση η οποία θα πάρει αρκετό χρόνο να αντιμετωπιστεί, δεδομένου και του κλίματος πολιτικής ορθότητας που κατατρέχει τη Δύση. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και είναι καιρός και η Ελλάδα να αντιληφθεί ότι όλες αυτές οι σημαντικές εξελίξεις αφορούν και την ίδια είτε υπό τη μορφή της πρόληψης έναντι της τρομοκρατίας, είτε από την προώθηση των συμφερόντων άλλων κρατών όπως η Τουρκία.

Ερώτηση: Υπάρχει άμεσος κίνδυνος για την εμφάνιση εξτρεμιστικού Ισλαμικού κινήματος και στην Ελλάδα

Απάντηση: Στην Ελλάδα ενδεχομένως να υπάρχουν μεμονωμένοι Ισλαμικοί πυρήνες αλλά ασφαλώς σε κανένα βαθμό σε αυτόν που παρατηρούνται αλλού. Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετική κοινωνική συνοχή, δεν πέρασε τον αθεϊσμό της Κομουνιστικής περιόδου του Ανατολικού μπλοκ και ως εκ τούτου η δύναμη της Ελλαδικής Εκκλησίας εκτιμάται ως ισχυρή αποτρεπτική δύναμη για την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων. Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι η χώρα χρησιμοποιείτε ως «Πέρασμα» για τη διέλευση εξτρεμιστικών στοιχείων από τη Μ. Ανατολή προς την Ευρώπη και εάν τυχόν υπάρξει πολιτική βούληση για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει αντίποινα από τη διεθνή Ισλαμική τρομοκρατία, που στην ουσία είναι μέρος του ευρύτερου συνόλου του μοντέρνου-παγκοσμιοποιημενού οργανωμένου εγκλήματος με θρησκευτική χροιά ασφαλώς. Σε γενικές γραμμές χρειάζεται εγρήγορση καθότι οι εξελίξεις Βορείως των συνόρων της Ελλάδος ενδεχομένως να την επηρεάσουν αρνητικά ανεξαρτήτως των προθέσεων της.

Πληθυσμός κατά προσέγγιση Μουσουλμάνων σε χώρες της Ν. Α. Ευρώπης
ΧΩΡΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΠΟΣΟΣΤΟ(Μουσουλμάνων) Αριθμός (Μουσουλμάνων)
Τουρκία 72,900,000 99% 72.750,000
Βοσνία 4,500,000 40% 1.820.000
ΠΓΔΜ 2,000,000 32% 657.000
Σερβία, Μαυρ. Κόσοβο 10,700,000 19% 2.030.000
Βουλγαρία 7,700,000 12% 890.000
Αλβανία 3,844,841 70% 2.691,388
Ελλάδα 10,706,290 1.3% 139.182

Πηγή: Muslim Population Percentage from U.S Dept. Of State (2001)

Στα ανωτέρω στοιχεία δεν περιλαμβάνονται οι μετανάστες-λαθρομετανάστες καθώς και ημι-μόνιμοι κάτοικοι (Φοιτητές, επιχειρηματίες κτλ)




http://rimse.gr/?p=483

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Ευρώπη
του Ανδρέα Μπανούτσου

H ενεργός παρουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Δύση ξεκίνησε περί τα τέλη του 1950 και τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν μικρές ομάδες ριζοσπαστών Μουσουλμάνων μετανάστευσαν από διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής για να εγκατασταθούν στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μια χούφτα από αυτούς τους πρωτοπόρους, όπως ο Said Ramadan και o Yussuf Nada, ήταν μέλη της Αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας που εγκατέλειψαν την χώρας τους ύστερα από την καταστολή του Νασερικού καθεστώτος στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Στις επόμενες δεκαετίες, μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και από άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής βρήκαν παρομοίως καταφύγιο στη Δύση προκειμένου να ξεφύγουν από την καταπίεση των κοσμικών Αραβικών καθεστώτων.





Οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις την εποχή εκείνη δεν διέθεταν Μουσουλμανικούς χώρους λατρείας και τα τζαμιά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν αυτοσχέδια σε γκαράζ ή μικρές αίθουσες στις πανεπιστημιουπόλεις και αποτέλεσαν τις πρώτες θρησκευτικές εγκαταστάσεις για τους Ευρωπαίους Μουσουλμάνους. Τα ελεύθερα δημοκρατικά καθεστώτα της Ευρώπης επέτρεψαν στους Αδελφούς Μουσουλμάνους την ανοιχτή διεξαγωγή δραστηριοτήτων για τις οποίες είχαν υποστεί διώξεις στις πατρίδες τους. Με λιγοστά κεφάλαια, αλλά άφθονο ενθουσιασμό δημοσίευαν περιοδικά, οργάνωναν διαλέξεις, και πραγματοποίησαν όλα τα είδη δραστηριοτήτων μέσω των οποίων θα μπορούσε να εξαπλωθεί η Ισλαμιστική ιδεολογία τους. Ο ακτιβισμός τους προσέλκυσε σύντομα αρκετούς Μουσουλμάνους φοιτητές και μικρό αριθμό Μουσουλμάνων μεταναστών εργαζομένων που δεν είχαν επαφή με την Μουσουλμανική Αδελφότητα στις χώρες καταγωγής τους.


Επαναπροσδιορίζοντας μερικές από τις θρησκευτικές παραδόσεις αιώνων, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ισχυρίστηκαν ότι η παραδοσιακή διάκριση μεταξύ Dar al Islam (γη του Ισλάμ) και Dar Al Harb (γη του Πολέμου) δεν αντικατόπτριζε την τρέχουσα πραγματικότητα στην Ευρώπη. Ενώ η Ευρώπη και η Δύση γενικότερα δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν Dar al Islam, επειδή ο ιερός Ισλαμικός Νόμος η Σαρία δεν εφαρμοζόταν εκεί, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί όμως και Dar Al Harb επειδή οι Μουσουλμάνοι είχαν το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα χωρίς να διώκονται. Οι λόγιοι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αποφάσισαν, ως εκ τούτου, ότι ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί μια νέα νομική κατηγορία. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη και η Δύση θα πρέπει να θεωρούνται Dar Al Dawah (γη του κηρύγματος), μια περιοχή όπου ζουν οι Μουσουλμάνοι ως σεβαστή μειονότητα και που έχουν την ηθική υποχρέωση να διαδώσουν τη θρησκεία τους ειρηνικά.


Επιπλέον, σε πολλές χώρες οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι τοποθέτησαν την οργάνωσή τους στην πρώτη γραμμή του Ισλαμικού αγώνα και αποτέλεσαν τους βασικούς εκπρόσωπους των Μουσουλμανικών κοινοτήτων. Παρά το γεγονός ότι οι περιστάσεις ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, σήμερα, όταν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ή τα ΜΜΕ προσπαθούν να προσεγγίσουν τη Μουσουλμανική κοινότητα, είναι πολύ πιθανό ότι πολλές, αν όχι όλες, από τις οργανώσεις και τα άτομα που συνομιλούν να ανήκουν, αν και με διαφορετικούς βαθμούς έντασης, στο δίκτυο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.


Δεν είναι ασυνήθιστο να βρει κανείς εξαιρέσεις σε αυτή την κατάσταση και τα πράγματα έχουν αλλάξει σε διάφορες χώρες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ωστόσο, σε γενικές γραμμές, είναι προφανές ότι δεν υπάρχει άλλο Ισλαμικό κίνημα που να έχει την προβολή, την πολιτική επιρροή και την πρόσβαση στις Ευρωπαϊκές και Δυτικές ελίτ που έχουν αποκτήσει οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ετών.
Στην πραγματικότητα ωστόσο, δεν υπάρχει καμία επίσημη οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε οποιαδήποτε Δυτική χώρα. Επίσης, είναι τεχνικά λάθος να μιλάμε για οργανώσεις όπως την Ένωση των Ισλαμικών Οργανώσεων της Γαλλίας (UOIF), τον Ισλαμικό Σύλλογο της Γερμανίας (IGD), τη Μουσουλμανική Ένωση της Βρετανίας (MAB),το Συμβούλιο Αμερικάνο-Ισλαμικών Σχέσεων (CAIR) ή τη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος ως "οργανώσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας" και τους ηγέτες τους ως "μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας." Ωστόσο, λαμβάνοντας μια μη φορμαλιστική προσέγγιση, είναι σωστό να πούμε ότι σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές και δυτικές χώρες λειτουργούν οργανώσεις και δίκτυα με ιστορικούς, οικονομικούς, προσωπικούς , οργανωτικούς και ιδεολογικούς δεσμούς με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.


Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι ένα μονολιθικό μπλοκ. Αποκλίσεις προκύπτουν σχετικά με το πώς το κίνημα θα πρέπει να προσπαθήσει να επιτύχει τους στόχους του και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και στο ποιοι θα πρέπει να είναι οι στόχοι αυτοί στην πραγματικότητα. Θέματα όπως ο πρώτος Πόλεμος του Κόλπου ή η διαμάχη για τη μαντίλα (hijab) στη Γαλλία έχουν προκαλέσει ισχυρές εσωτερικές συζητήσεις μέσα στους κόλπους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν εκφυλιστεί σε προσωπικές διαμάχες και συγκρούσεις για επιρροή και εξουσία.
Παρά τις διαφορές αυτές, ωστόσο, είναι δυνατό να προσδιορίσουμε κάποιους στόχους που είναι κοινοί για όλα τα "μέλη" της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Μεταξύ αυτών είναι η διατήρηση μιας ισλαμικής ταυτότητας μεταξύ των Μουσουλμάνων που διαβιούν στις Δυτικές κοινωνίες. Όπως κάθε θρησκευτικό συντηρητικό κίνημα, οι Ισλαμιστές σε όλο τον κόσμο ασχολούνται με τη διατήρηση ενός αποδεκτού επιπέδου ηθικής και ευσέβειας των κοινοτήτων τους. Η αμυντική αυτή στάση γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν πρόκειται για Μουσουλμανικές μειονότητες, καθώς ενυπάρχει ο κίνδυνος να απορροφηθούν πολιτισμικά από τις κοινωνίες υποδοχής. «Είναι καθήκον του Ισλαμικού Κινήματος», είπε ο Yussuf al Qaradawi, ο αδιαφιλονίκητος πνευματικός ηγέτης της παγκόσμιας και της Δυτικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, «να μην αφήσει κανείς τους Μουσουλμάνους που διαβιούν στη Δύση να παρασυρθούν από την δίνη του υλισμού που επικρατεί στις Δυτικές κοινωνίες.» Ωστόσο, σε αντίθεση με τους Σαλαφιστές που επιδιώκουν να ενισχύσουν την ισλαμική ταυτότητα των Μουσουλμάνων της Δύσης αποφεύγοντας την κοινωνική ενσωμάτωση, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι δεν υποστηρίζουν την απομόνωση των Μουσουλμάνων από τις Δυτικές κοινωνίες. Αντιθέτως καλούν τους Μουσουλμάνους να συμμετέχουν ενεργά στις Δυτικές κοινωνίες προκειμένου να αναμορφώσουν τις κοινωνίες αυτές σύμφωνα με τα Ισλαμικά πρότυπα.


Ένας δεύτερος στόχος κοινός για όλες τις οργανώσεις που ανήκουν ιδεολογικά στη Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι ο χαρακτηρισμός τους ως των επίσημων ή de facto εκπρόσωπων των Μουσουλμανικών κοινοτήτων της Δύσης. Επιθυμούν να γίνουν οι προτιμώμενοι αν όχι οι αποκλειστικοί εταίροι των Ευρωπαϊκών και Δυτικών κυβερνήσεων και ελίτ και αυτή τους η επιθυμία εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς. Ένας σκοπός είναι να συμβάλλουν θετικά στο μέλλον των Ευρωπαϊκών και Δυτικών κοινωνιών. Με την ανάδειξη κοινών αξιών, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι επιθυμούν να παρουσιάζονται ως μια μετριοπαθής δύναμη που ενθαρρύνει τους Μουσουλμάνους να συμμετέχουν στις Δυτικές κοινωνίες εξαπλώνοντας ταυτόχρονα τις Ισλαμικές αρχές και αξίες.


Ένας από τους πρωτοπόρους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Ευρώπη ήταν ο Said Ramadan, προσωπικός γραμματέας του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Hassan al-Banna και σύζυγος της κόρης του. Ο Said Ramadan Αιγυπτιακής καταγωγής μετανάστευσε στη Γενεύη της Ελβετίας το 1958 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας στη Γερμανία. Στη Γερμανία, ίδρυσε μια από τις κυριότερες Μουσουλμανικές οργανώσεις, την Islamische Gemeinschaft Deutschland (Ισλαμικός Σύλλογος της Γερμανίας, IGD), της οποίας ηγείτο την περίοδο 1958 - 1968. Ο Said Ramadan συνίδρυσε επίσης μαζί με τους Σαουδάραβες τη Muslim World League, μια άρτια χρηματοδοτημένη οργάνωση που το Σαουδαραβικό κατεστημένο χρησιμοποιεί για να εξαπλώσει το ριζοσπαστικό Ισλάμ σε όλο τον κόσμο.


Αυτή η προνομιακή σχέση που απέκτησε ο Said Ramadan με το πλούσιο σε πετρέλαιο βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας του απέφερε μια σημαντική εισροή χρημάτων, τα οποία χρησιμοποίησε για να χρηματοδοτήσει το ισχυρό Ισλαμικό Κέντρο της Γενεύης (ΙΚΓ). Ο Hani Ramadan, ο γιος του Said, είναι επικεφαλής σήμερα του ΙΚΓ. Επίσης ένα από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΓ είναι ο άλλος γιός του Said, ο διάσημος Tariq Ramadan, Καθηγητής Σύγχρονων Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.


Χάρη στη γενναιόδωρη χρηματοδότηση από το εξωτερικό, προερχόμενη κυρίως από τη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου, την αποτελεσματική οργάνωση, και την αφέλεια των ευρωπαϊκών ελίτ, η Μουσουλμανική Αδελφότητα και οι οργανώσεις που συνδέονται με αυτή κατάφεραν να αποκτήσουν εξέχουσα θέση σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Στη Γαλλία, η Union des Organisations Islamiques de France(Ένωση των Ισλαμικών Οργανώσεων της Γαλλίας) έχει γίνει η κυρίαρχη οργάνωση στο Ισλαμικό Συμβούλιο της Γαλλικής κυβέρνησης. Στην Ιταλία, η Unione delle Comunita ed Organizzazioni Islamiche in Italia(Ένωση των Ισλαμικών Κοινοτήτων και Οργανώσεων στην Ιταλία) είναι o προνομιακός εταίρος της κυβέρνησης στο πλαίσιο του διαλόγου σχετικά με τα Ισλαμικά ζητήματα στην Ιταλία.



Στην Ελλάδα η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος και ο Πρόεδρός της Ναΐμ Ελ Γαντούρ προσπαθούν να παρουσιαστούν αυθαίρετα ως οι επίσημοι εκπρόσωποι της Μουσουλμανικής κοινότητας και έχουν αναγορευτεί με την ανοχή διαδοχικών Ελληνικών κυβερνήσεων σε θεσμικούς συνομιλητές της Ελληνικής Πολιτείας. Κατά τη διάρκεια επίσης των τελευταίων είκοσι ετών, η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει δημιουργήσει μια σειρά από πανευρωπαϊκούς οργανισμούς, όπως η Ομοσπονδία των Ισλαμικών Οργανώσεων της Ευρώπης (Federation of Islamic Organisations in Europe), στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι από Ισλαμικές οργανώσεις διαφόρων Ευρωπαϊκών κρατών. Μια ακόμα οργάνωση το Ευρωπαϊκό Μουσουλμανικό Δίκτυο ( European Muslim Network) αποτελεί μια δεξαμενή σκέψης (think tank) με έδρα τις Βρυξέλλες που συγκεντρώνει Μουσουλμάνους διανοούμενους και ακτιβιστές απ’όλη την Ευρώπη. Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ο Tariq Ramadan, γιός του Said και εγγονός του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Hassan al Banna στον οποίο αναφερθήκαμε προηγουμένως.



Τέλος μια άλλη ευρωπαϊκή οργάνωση με δεσμούς με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Μουσουλμάνων Γυναικών (European Forum of Muslim Women). Αξίζει να αναφερθεί ότι ένα από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του εν λόγω φόρουμ είναι η Hala Akari, Σύρια μετανάστρια στην Ελλάδα, η οποία είναι επίσης επικεφαλής του Τομέα Γυναικών του Ελλήνο-Αραβικού Πολιτιστικού Κέντρου με έδρα την Αθήνα, μια οργάνωση που είναι επίσης μέλος της Ομοσπονδίας των Ισλαμικών Οργανώσεων της Ευρώπης.






http://www.rimse.gr/2013/01/blog-post_7886.html

Χαρτογράφηση Μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ελλάδα
του Ανδρέα Μπανούτσου

Στην Ελλάδα πέρα από την αναγνωρισμένη από τη Συνθήκη της Λωζάννης (1923) Μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης (120.000 άτομα περίπου) και τους Έλληνες Μουσουλμάνους των Δωδεκανήσων ( Κως, Ρόδος), την τελευταία δεκαπενταετία λόγω της ανεξέλεγκτης ροής μεταναστών από χώρες της Αφρικής (Μαρόκο, Αλγερία, Σομαλία και Αίγυπτο), της Μέσης Ανατολής ( Συρία, Ιορδανία, Λίβανος, Ιράκ, Ιράν) και Νότιας Ασίας ( Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπανγκλαντές) διαβιούν στη χώρα μας Μουσουλμάνοι οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό είναι παράνομοι.






Η μετανάστευση Μουσουλμάνων μεταναστών στην Ελλάδα ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 όταν Αιγύπτιοι Ισλαμιστές μετανάστευσαν (όχι σε μεγάλους αριθμούς) στην Ελλάδα για να αποφύγουν τις διώξεις του Νασερικού καθεστώτος. Κατά τη δεκαετία του 1970 μετανάστευσαν στην Ελλάδα και Παλαιστίνοι πρόσφυγες ως αποτέλεσμα των πολεμικών συγκρούσεων με το Ισραήλ. Επίσης στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μετανάστευσαν στη χώρα μας και οι πρώτοι Πακιστανοί μετανάστες( 5.000-10.000 περίπου) ως αποτέλεσμα ειδικής συμφωνίας του ταξίαρχου της χούντας Νικολάου Μακαρέζου με τη κυβέρνηση του Πακιστάν. Δεδομένου ότι η συμφωνία εκείνη προέβλεπε την εκχώρηση ελληνικής υπηκοότητας στους Πακιστανούς μετανάστες, εκτιμάται ότι σήμερα μαζί με τους Πακιστανούς δεύτερης και τρίτης γενιάς διαβιούν στη χώρα μας περίπου 15.000-30.000 Πακιστανοί με ελληνική υπηκοότητα και περίπου 50.000 παράνομοι μετανάστες προερχόμενοι από τη χώρα αυτή της Νότιας Ασίας.



Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 παρατηρήθηκε και το φαινόμενο της εσωτερικής μετανάστευσης Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης στην Αττική οι οποίοι εγκαταστάθηκαν κυρίως στην περιοχή του Κεραμεικού της Αθήνας. Η εσωτερική αυτή μετανάστευση κορυφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως αποτέλεσμα της πολιτικής «μεταδημότευσης» που υιοθέτησε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωτοβουλία του τότε Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Καψή. Σήμερα εκτιμάται ότι κατοικούν στην Αττική περίπου 4.000 Έλληνες Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.



Σύμφωνα με την έκθεση του Pew Forum on Religion and Public Life ( Σεπτέμβριος 2010) εκτιμάται ότι το σύνολο των Μουσουλμάνων που διαβιούν στην χώρα μας ανέρχεται στους 527.000( συμπεριλαμβανομένων των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης) ήτοι το 4.7% του συνολικού πληθυσμού. Η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος εκτιμά ότι το σύνολο των Μουσουλμάνων της Ελλάδος προσεγγίζει το 1 εκατομμύριο( εκ των οποίων οι 700.000 κατοικούν στην Αττική). Η εκτίμηση αυτή όμως είναι μάλλον υπερβολική. Ωστόσο λόγω έλλειψης αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων και της συνεχούς εισροής λαθρομεταναστών από Μουσουλμανικές χώρες είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί ο ακριβής αριθμός των Μουσουλμάνων που κατοικούν στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία των Μουσουλμάνων( 90 % περίπου) που διαβιούν στη χώρα μας είναι Σουνίτες και υπάρχει και μια μειοψηφία Σιιτών προερχόμενοι από το Ιράν, τον Λίβανο το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.



Ανάμεσα στους Σουνίτες που κατοικούν στην Ελλάδα υπάρχουν και ριζοσπάστες-εξτρεμιστές Ισλαμιστές οι οποίοι είναι οπαδοί Ισλαμιστικών οργανώσεων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα και η Πακιστανική Jamaat e-Islami, ενώ υπάρχουν και οπαδοί της Σουνιτικής σέκτας των Σαλαφιστών-Ουαχαμπιτών οι οποίοι ιστορικά αποτέλεσαν και τη μήτρα από την οποία γεννήθηκαν η Αλ-Κάιντα και άλλες Σουνιτικές Ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Οι Σιίτες οι οποίοι θεωρούνται πιο μετριοπαθείς θρησκευτικά, δυνητικά μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι λόγω της δράσης της Πρεσβείας του Ιράν στην Αθήνα και πυρήνων της Λιβανέζικης Σιιτικής τρομοκρατικής οργάνωσης Χετζμπολάχ.( Κόμμα του Αλλάχ)









Σημαντικότερες Μουσουλμανικές κοινότητες μεταναστών στην Ελλάδα





• Πακιστανική κοινότητα

Οι Πακιστανοί που κατοικούν στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συνδέσμου Ελλάδος-Πακιστάν Σαγιέντ Τζαμίλ ανέρχονται στους 80.000 περίπου. Οι Πακιστανοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία (80% περίπου) είναι Σουνίτες ενώ υπάρχει και ένας μικρότερος αριθμός Σιιτών. Στην Ελλάδα υπάρχουν δέκα (10) διαφορετικές οργανώσεις Πακιστανών Μουσουλμάνων. Οι Πακιστανοί λειτουργούν περίπου 40 άτυπα τζαμιά στην Αθήνα. Η πλειοψηφία τους θεωρείται μετριοπαθής, ωστόσο ανάμεσά τους υπάρχουν και υποστηρικτές του Πακιστανικού Ισλαμικού κόμματος Jamaat e-Islami το οποίο επιδιώκει την επιβολή της Σαρία και την εγκαθίδρυση Ισλαμικού κράτους. Ο ίδιος ο Σαγιέντ Τζαμίλ θεωρείται μετριοπαθής και αντιπροσωπεύει την οργάνωση των Σουφιτών( μετριοπαθής σέκτα) Minhaj ul-Quran. Ο Σαγιέντ Τζαμίλ είναι μάλιστα πολύ πιθανό να στελεχώσει τη μία εκ των δύο θέσεων που ανήκουν σε εκπροσώπους Μουσουλμανικών κοινοτήτων στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Ιερού Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών» όπως προβλέπει ο Ν.3512/2006. Υπάρχει επίσης η εκτίμηση ότι στελέχη της Πακιστανικής Πρεσβείας στην Αθήνα που ανήκουν στη μυστική υπηρεσία του Πακιστάν ISI «δραστηριοποιούνται» μέσα στα πλαίσια της Πακιστανικής κοινότητας.






• Μπανγκλαντεσιανή κοινότητα

Οι Μπανγκλαντεσιανοί ( πρώην ανατολικό Πακιστάν) που κατοικούν στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Πρόεδρό τους Ζαινούλ Αμπεντίν αριθμούν περίπου 25.000 άτομα και είναι κατά κύριο λόγο Σουνίτες. Οι μετανάστες από το Μπανγκλαντές λειτουργούν περίπου 30 άτυπα τζαμιά στην Αθήνα. Στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι φιλήσυχοι αν και εδώ υπάρχουν υποστηρικτές του ριζοσπαστικού Ισλαμικού κόμματος Jamaat e-Islami που δραστηριοποιείται στο Μπανγκλαντές και το Πακιστάν. O επικεφαλής του Islamic Forum Αμπούλ Μπασάρ, οργάνωσης με διασυνδέσεις με τη Jamaat e- Islami, ήταν μάλιστα υποψήφιος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στην Αθήνα ( Νοέμβριος 2010) με το ψηφοδέλτιο της ακροαριστερής οργάνωσης ΑΝΤΑΡΣΥΑ.






• Αφγανική κοινότητα

Οι Αφγανοί που κατοικούν στην Ελλάδα σύμφωνα με τον εκπρόσωπό τους Μοχαμάντι Γιονούς είναι περίπου 15.000 άτομα, το 60% των οποίων ζει στην Αττική. Σε αντίθεση με τη «θρησκευτική δημογραφία» στο ίδιο το Αφγανιστάν, η μεγάλη πλειοψηφία(70% περίπου) των Αφγανών που ζουν στην Ελλάδα είναι Σιίτες οι οποίοι μετανάστευσαν εξαιτίας των διωγμών των Ταλιμπάν( Σέκτα Σουνιτών). Ωστόσο ανάμεσα στους Σουνίτες υπάρχει και μια μικρή μειοψηφία που υποστηρίζουν τους Ταλιμπάν.








• Αιγυπτιακή κοινότητα

Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα της Αιγυπτιακής κοινότητας Ελλάδος Μοχάμεντ Ζαφ Ζαφ οι Αιγύπτιοι που κατοικούν στη χώρα μας ανέρχονται στους 70.000. Ωστόσο το νούμερο αυτό πρέπει να θεωρείται υπερεκτιμημένο και ο πραγματικός αριθμός πρέπει να είναι περίπου 40.000 άτομα. Το 90% των Αιγυπτίων είναι Μουσουλμάνοι και το 10% Χριστιανοί Κόπτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος ( οργάνωση που ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί το σύνολο των Μουσουλμάνων που κατοικεί στην Ελλάδα) Ναίμ Ελ Γαντούρ είναι Αιγύπτιος και έχει σχέσεις με την Ισλαμιστική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την Τουρκική Ισλαμιστική Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) με την επωνυμία IHH. Ο Ελ Γαντούρ είναι επίσης εκ των επικρατέστερων να συμμετάσχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιερού Τεμένους Αθηνών ως εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικού σωματείου Μουσουλμάνων της Αττικής.








• Συριακή κοινότητα

Η Συριακή κοινότητα στην Ελλάδα αριθμεί περίπου 25.000 άτομα, σύμφωνα με τον Πρόεδρό της Νάντερ Χαλμπούνι. Στην πλειοψηφία τους οι Σύριοι που ζουν στην Ελλάδα είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι σε αντίθεση με την ηγετική ομάδα του Συριακού καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ που είναι Αλαουίτες ( Σιιτική σέκτα). Οι Σύριοι μαζί με τους Αιγυπτίους και τους Ιορδανούς «τρέχουν» το Ελληνο-Αραβικό Μορφωτικό και Πολιτιστικό Κέντρο με έδρα το Μοσχάτο, μέσα στο οποίο λειτουργεί και άτυπο τζαμί το οποίο έχει τη δυνατότητα να υποδέχεται μέχρι 3.000 άτομα. Το συγκεκριμένο ίδρυμα έχει στενές σχέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα καθώς είναι μέλος της Federation of Islamic Organizations of Europe (FIOE) η οποία είναι η οργάνωση ομπρέλα των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Ευρώπη με έδρα της Βρυξέλλες.








• Ιρανική κοινότητα

Η Ιρανική κοινότητα αριθμεί περίπου 5.000 άτομα στη πλειοψηφία τους Σιίτες, ενώ υπάρχουν και Χριστιανοί και οπαδοί του Ζωροαστρισμού. Ιδιαίτερα «δραστήρια» είναι η Ιρανική Πρεσβεία στην Αθήνα όπου προσπαθεί να εμφανισθεί ως προστάτιδα των Σιιτών που κατοικούν στην Ελλάδα ( όχι μόνο των Ιρανών, αλλά και των Λιβανέζων, Αφγανών και Πακιστανών).
Επίσης σύμφωνα με απόρρητο έγγραφο της Αμερικανικής Πρεσβείας της Αθήνας
( 09ATHENS1643-19, November 2009) που διέρρευσε στο WikiLeaks ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοίδης διατύπωσε την άποψη ότι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα (η ηγεσία του, όχι ο επιχειρησιακός του βραχίονας) είχε επαφές με την Ιρανική Πρεσβεία στην Αθήνα ενώ παράλληλα ταξίδευαν συχνά σε χώρες όπως το Ιράν και ο Λίβανος. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είχαν σχέσεις και με τη Χαμάς. Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι στην Ελλάδα δραστηριοποιείται η Ιρανική Saderat Bank, η οποία έχει κατηγορηθεί από τις ΗΠΑ για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και χρηματοδότηση της Λιβανέζικης τρομοκρατικής οργάνωσης Χετζμπολάχ.







http://www.rimse.gr/2013/02/blog-post.html

Ισλάμ, Τζιχάντ, Σαρία τρεις έννοιες που αγνοούμε!


Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Tη στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται υπό την πίεση των εδώ μουσουλμανικών οργανώσεων, υπό την πίεση της Τουρκίας και του Ερντογάν αλλά και λοιπών εγχώριων δήθεν προοδευτικών δυνάμεων και πειθαναγκάζεται να αναγείρει το περίφημο μουσουλμανικό τέμενος, ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τι σημαίνει Ισλάμ, Τζιχάντ και Σαρία.

Τρεις όροι που έγιναν ευρύτερα γνωστοί στη χώρα μας κυρίως μετά τις μουσουλμανικές εξεγέρσεις στις βορειαφρικανικές χώρες.
Με τον όρο Ισλάμ αναφερόμαστε στη μονοθεϊστική θρησκεία, η οποία διαμορφώθηκε με το κήρυγμα και τη δράση του Προφήτη Μωάμεθ (Μουχάμαντ) στις αρχές του 7ου αιώνα.Η αραβική λέξη «ισλάμ» (αραβικά: إسلام ) σημαίνει «υποταγή»,και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους ως «υποταγή στον Θεό» και εκείνοι που αποδέχονται την θρησκεία του ισλάμ (τη στάση υπακοής, εξάρτησης και αφοσίωσης στον Θεό) ονομάζονται μουσλίμ (muslim), που σημαίνει «υποταγμένος» δηλαδή:«υποταγμένος στον Ύψιστο».Το Ισλάμ δεν έχει μόνο θρησκευτική αλλά και πολιτική υπόσταση, όπως και άλλες θρησκείες.

Ο διεθνής, πλέον σήμερα, όρος Τζιχάντ ή Ντζιχάντ (αραβικά:جهاد, IPA: /ʤɪhæːd/) είναι αραβική λέξη που σημαίνει γενικά αγώνας, προσπάθεια, το να μοχθεί κανείς με όλες του τις δυνάμεις ή να αντιμάχεται οποιoνδήποτε αντικείμενο αποδοκιμασίας. Όταν συνοδεύεται από τη φράση "φι σαμπίλ Αλλά[χ]", ( في سبيل الله), η οποία αποδίδεται "για το δρόμο του Θεού", αποκτά ιδιαίτερο νόημα και σημαίνει τον αγώνα για το Θεό[ Αποτελεί ένα από τα κεντρικά δόγματα του Ισλάμ και αναφέρεται ορισμένες φορές ως ο έκτος πυλώνας του, χωρίς όμως να κατέχει πραγματικά μία τέτοια θέση. Ως θρησκευτικό καθήκον, η τζιχάντ θεωρείται πως ενισχύει την πίστη και αποτελεί ανάλογο της αφοσίωσης του μοναχού στην υπηρεσία του Θεού, όπως ισχύει στον χριστιανισμό. Σε ορισμένα χαντίθ αναφέρεται ως «μοναχισμός του Ισλάμ», «πράξη αγνής αφοσίωσης», καθώς και μία από τις «πύλες του παραδείσου».

Με τον όρο Σαρία (Shari'a) ο δρόμος προς την πηγή ύδατος από το ρήμα "shara'a" (شرع), που σύμφωνα με το Λεξικό του Ιερού Κορανίου του Αμπντούλ Μανάν Ομάρ σχετίζεται με την ιδέα ενός συστήματος θείου νόμου, μιας ατραπού πίστης και πρακτικής, εννοείται ο ισλαμικός θρησκευτικός κώδικας διαβίωσης. Είναι εμπνευσμένη από το Κοράνιο και χρησιμοποιείται ως αναφορά στο ισλαμικό δίκαιο, αλλά και τον ισλαμικό τρόπο ζωής γενικότερα.

Οι οπαδοί της Σαρία είναι ενάντια στο Σύνταγμα κάθε χώρας, δεδομένου ότι γι΄αυτούς ο μόνος νόμος, το μόνο κανονιστικό πλαίσιο, τον οποίο σέβονται είναι η Σαρία. Και τούτο γιατί η Σαρία βασίζεται στο Κοράνι, το οποίο οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι είναι ο μόνος αληθινός λόγος του θεού- Αλλάχ, όπως αυτός τον υπαγόρευσε στο προφήτη του, τον Μωάμεθ.

Η Σαρία υπαγορεύει ότι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να διεξάγουν Τζιχάντ στο διηνεκές μέχρις ότου ο Οίκος του Πολέμου [Dar Al Harb], όπου δεν ισχύει η Σαρία, περιέλθει στη κυριαρχία του Οίκου του Ισλάμ [ Dar Al Islam] ή του Οίκου της Υποταγής, όπου εφαρμόζεται η Σαρία. Αναλόγως των συνθηκών, η Σαρία επιβάλλει και κατευθύνει τόσο τον βίαιο αγώνα [ τρομοκρατία] όσο και το προ-βίαιο Τζιχάντ, γνωστό και ως κλεφτό Τζιχάντ υπό την έννοια της διεισδύσεως κάποιου σ ΄ένα χώρο χωρίς να γίνει αντιληπτός. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο της επιβολής της Σαρία, προβλέπεται ειδική τακτική της βαθμιαίας και της βήμα προς βήμα καθιέρωσής της, όπως παρατηρούμε στην Αίγυπτο- πράγμα που επιχείρησε ο Μόρσι και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι- αλλά και στη Τουρκία από τον Ερντογάν με τις γνωστές αντιδράσεις.

Σύμφωνα με την αρχική διακήρυξη των Αδελφών Μουσουλμάνων, στο Ισλάμ πρέπει να δοθεί ηγεμονικός ρόλος σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας. Σκοπός τους είναι να εγκαθιδρύσουν ένα Ισλαμικό Χαλιφάτο, όπου θα εκτείνεται από τον παρόντα μουσουλμανικό κόσμο, σε ολόκληρο τον παρόντα κόσμο. Επίσης, επιδιώκουν να ανατρέψουν όλες τις μη ισλαμικές κυβερνήσεις, όπου αυτές υπάρχουν, και να εγκαταστήσουν τον Ισλαμικό Νόμο [ Σαρία].

''Ο Θεός είναι ο σκοπός μας. Το Κοράνι είναι το Σύνταγμα μας, ο Προφήτης είναι ο αρχηγός μας, ο αγώνας [Τζιχάντ] είναι ο τρόπος μας και ο θάνατος για χάρη του Θεού είναι η υψηλότερη φιλοδοξία μας.'' αναφέρουν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι.

Στην ουσία, η Σαρία είναι μια αυταρχική ιδεολογία, η οποία ελέγχει κάθε πλευρά της ζωής ενός ανθρώπου. Οι οπαδοί της στην ουσία συνωμοτούν σε μια ξένη χώρα προκειμένου να ανατρέψουν το καθεστώς της και να καταργήσουν το Σύνταγμα, επιβάλλοντας το λόγο του Ισλάμ. Υπό την δική τους οπτική, όποιο νομικό σύστημα δημιούργησε ο άνθρωπος είναι παράνομο, δεδομένου ότι μόνο ο Αλλάχ δημιουργεί το νόμο και τον παρέδωσε στους ανθρώπους μέσω του Ισλάμ.

Η Σαρία έχει κάνει την εμφάνισή της σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις όπως Λονδίνο, Βρυξέλλες, κάποιες γειτονιές του Παρισιού, ακόμη και σε συνοικίες της Χάγης.

Τα πλέον χαρακτηριστικά και ακραία δείγματα εφαρμογής της Σαρία στη καθημερινή ζωή εμφανίζονται στη Σαουδική Αραβία και το Αφγανιστάν. Η ποινή του θανάτου μπορεί να επιβληθεί αν οι πιστοί μουσουλμάνοι θεωρούσαν ότι κάποιος παραβαίνει κάποιον από τους άγραφους νόμους του Ισλάμ. Θάνατος που εκτελείται δια αποκεφαλισμού, λιθοβολισμού ή εκτελεστικού αποσπάσματος και ακολουθείται από σταύρωση.

Την ώρα , λοιπόν, που οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είτε είναι φανατικοί είτε όχι, τάσσονται υπέρ της Σαρία, το ισλάμ εξαπλώνεται στην Ευρώπη με γοργούς ρυθμούς και απειλεί τα δημοκρατικά καθεστώτα, αφού το ισλάμ δεν την αποδέχεται και εφαρμόζει τις δικές του κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και εν γένει διοικητικές νόρμες.

Ταυτόχρονα, αρκετές οργανώσεις που ελέγχονται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους κάνουν την εμφάνισή τους τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ προβάλλοντας με κάθε τρόπο το αίτημα τους για ανέγερση τζαμιών και εξάπλωση του Ισλάμ σε όλο τον πλανήτη. Ποιες οι επιπτώσεις στη ζωή του δυτικού κόσμου;; Σύντομα θα το δούμε.









http://www.geopolitics.com.gr/2013/08/b ... _6432.html

Αποτελούν κίνδυνο οι ισλαμικοί πυρήνες στην Ελλάδα;

Υπάρχουν στην Ελλάδα ισλαμιστικές ομάδες φονταμενταλιστών; Υφίσταται κίνδυνος εξέγερσης των εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών; Είναι εφικτό ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ελλάδας μέσω ασύμμετρων απειλών; Υπάρχει κίνδυνος τρομοκρατικών επιθέσεων;

Γράφει Ειδικός Συνεργάτης

Οι ισλαμικοί πυρήνες δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Έχουν τις ρίζες τους, στο μεγάλο πρόβλημα που ακούει στο όνομα της λαθρομετανάστευσης, της έλλειψης μεταναστευτικής πολιτικής και της ανεπαρκούς αντιμετώπισης θεμάτων εθνικής ασφάλειας. Ένα από τα πλέον επικίνδυνα ζητήματα εθνικής ασφάλειας στην πατρίδα μας είναι αυτό της παράνομης μετανάστευσης. Το σημαντικότερο, απ’ όλων είναι πως ουδείς γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό των λαθρομεταναστών που κατοικούν στην Ελλάδα. Οι πιο μετριοπαθείς προβλέψεις αναφέρονται σε 1 με 1,5 εκατομμύριο.

Σε αυτούς τους αριθμούς πρέπει να συνυπολογίσουμε και τον μεγάλο αριθμό νομιμοποιημένων αλλοδαπών των πρώτων κυμάτων μετανάστευσης από τα Βαλκάνια τα μέσα της δεκαετίες του 1990 και ακολούθως στις αρχές του 2000. Είναι αναγκαίο όμως να εξετάσουμε την σχέση των λαθρομεταναστών με την εθνική ασφάλεια.
Οι εξεγέρσεις με τα σοβαρά επεισόδια που ακολούθησαν σε Γαλλία το 2005, Ηνωμένο Βασίλειο το 2011 και Σουηδία προ μερικών μηνών απέδειξαν το αυτονόητο. Πως ακόμα και σε χώρες με υψηλή κοινωνική πολιτική και φροντίδα οι Μουσουλμάνοι είτε λέγονται σουνίτες είτε σιίτες δεν αφομοιώνονται. Και ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα όταν εξεγέρθηκαν καθώς ο θρησκευτικός τους φανατισμός και η περιφρόνηση απέναντι στο ανεκτίμητο αγαθό της ανθρώπινης ζωής των συμπολιτών τους, τους έκαναν να λεηλατούν και να πλιατσικολογούν δίχως τις αρχές ασφαλείας να μπορούν να τους σταματήσουν.

Απεδείχθη λοιπόν, πως ο έλεγχος τους είναι αδύνατος και πόσο μάλλον από αναμφισβήτητου κύρους διωκτικές αρχές ασφαλείας όπως της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασίλειου. Οι εξεγέρσεις φανέρωσαν πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτύχεις άμεσα την καταστολή τους δίχως να έχουν να προλάβει να πετύχουν κοινωνική αποσταθεροποίηση.

Άλλωστε δεν πρέπει να μας διαφεύγουν τα επεισόδια που προκάλεσαν οι αλλοδαποί στις 22 Μαΐου του 2009 κατά την διάρκεια διαδήλωσης με το πρόσχημα πως αστυνομικός είχε σκίσει το κοράνι. Τον Δεκέμβρη όμως του 2008 λαθρομετανάστες πρωτοστατούν στα επεισόδια και στις λεηλασίες καταστημάτων ενώ δεν είναι λίγες οι φορές όπου στα επεισόδια που λαμβάνουν χώρα στο κέντρο της πρωτεύουσας οι λαθρομετανάστες βρίσκουν την ευκαιρία να λεηλατούν καταστήματα και «στόχους» εμπορικού ενδιαφέροντος.

Όλα αυτά σημαίνουν, πως οι λαθρομετανάστες είναι μια ικανή δύναμη η οποία με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορεί να επιτύχει την σύσταση ενός εσωτερικού μετώπου που θα έχει ως σκοπό τις δολιοφθορές, τις ψυχολογικές επιχειρήσεις, τις οικονομικές ζημιές που επιφέρουν και την ανάλωση δυνάμεων από τις Ένοπλες Δυνάμεις προκείμενου να καταστείλουν τους όποιους θύλακες επεισοδίων δημιουργούν.

Το πιο πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη φονταμενταλιστικών τάσεων απετέλεσε ο ισλαμικός χώρος. Ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός στρέφεται εναντίον της εκκοσμίκευσης και της εισβολής της δυτικής παράδοσης και ηθικής καθώς και σε οτιδήποτε άλλο είναι ξένο προς την ισλαμική πραγματικότητα. Αντιθέτως, στοχεύει στην ενδυνάμωση της ισλαμικής θρησκευτικής και πολιτισμικής παράδοσης.

Διακρίνεται για το στενό του σύνδεσμο προς την ουσία και τον τρόπο άσκησης της πολιτικής εξουσίας. Ως όπλο, χρησιμοποιεί τον ιερό πόλεμο, δηλαδή τη τζιχάντ, για την υπεράσπιση της ισλαμικής παράδοσης αλλά και για την επέκταση της ισλαμικής κυριαρχίας. Ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός είναι ιδιαίτερα δυναμικός και βίαιος και διαθέτει πολλά ανορθολογικά χαρακτηριστικά ενώ υπολογίζεται ως μια από τις σημαντικότερες πολιτικές και ιδεολογικές δυνάμεις στον κόσμο. Παράδειγμα ισλαμικής φονταμενταλιστικής οργάνωσης αποτελούν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι.

Εν Ελλάδι, οι ισλαμικοί πυρήνες δύναται να συσταθούν μέσα από θρησκευτικούς και «πολιτιστικούς» χώρους οι οποίοι είναι δεκάδες στην πόλη των Αθηνών. Ψεύδεται ασυστόλως όποιος σήμερα υποστηρίζει και υιοθετεί την άποψη πως οι Μουσουλμάνοι δεν έχουν χώρους λατρείας. Αυτή τη στιγμή, στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, υπάρχουν 26 οργανωμένα τζαμιά (αραβικά και ασιατικά) και περίπου άλλοι 30 χώροι που προσφέρονται για καθημερινή προσευχή των μουσουλμάνων μεταναστών και είναι λιγότερο έως καθόλου οργανωμένοι.
Τέσσερις από τους οργανωμένους χώρους λατρείας στην Αθήνα συντηρούνται από την κοινότητα των Πακιστανών, δέκα από την κοινότητα των Μπαγκλαντεσιανών και άλλοι δέκα από την κοινότητα των Αράβων, στους οποίους, όμως, μπορούν να συγκεντρώνονται μουσουλμάνοι ανεξαρτήτως εθνικής ταυτότητας. Το πιο οργανωμένο τζαμί δημιουργήθηκε πρόσφατα στο Μοσχάτο με χρήματα Σαουδάραβα επιχειρηματία. Το διαχειρίζεται το Ελληνοαραβικό Μορφωτικό Κέντρο.

Συγκεκριμένα, στο Μοσχάτο υπάρχει χώρος λατρείας 1800 τετραγωνικών μέτρων. Το χειρότερο όμως όλων είναι πως ουδείς γνωρίζει τους ιμάμηδες και τους ιεροκήρυκες του «Ισλάμ» που δραστηριοποιούνται εντός αυτών των χώρων. Και κάπου εδώ αρχίζουν να προκύπτουν ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα και απορίες.

>Γνωρίζουν οι ελληνικές αρχές πλην των θρησκευτικών τελετών τι άλλες δράσεις λαμβάνουν χώρα;

>Υπάρχει έλεγχος για πιθανή εκμετάλλευση όλων των Μουσουλμάνων από τρίτη χώρα με σκοπό την δημιουργία τετελεσμένων και ως εκ τούτου αποσταθεροποίησης της χώρας;

>Έχουν γνώση οι αρχές ασφαλείας μήπως σε αυτά τα μέρη υπάρχει εξοπλισμός πρόκλησης ταραχών;

>Ποιος μας εγγυάται πως δεν υπάρχουν ισλαμικοί τρομοκρατικοί πυρήνες εντός όλων αυτών των Μουσουλμάνων που ουδείς γνωρίζει από πού κρατά η σκούφια τους.

>Μήπως πρέπει όλοι αυτοί οι ιεροκήρυκες και ιμάμηδες αφενός να διορίζονται από το ελληνικό κράτος αφενός και αφετέρου να ελέγχονται και να παρακολουθούνται εντός των επιτρεπτών νομικών πλαισίων;

Στις συνθήκες πόλωσης που επικρατούν οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά λεπτές. Αρκεί μια σπίθα για να ανάψει το φυτίλι και να υπάρξει κοινωνική έκρηξη με ανυπολόγιστες συνέπειες. Φτάνει ένας «αγνώστων προθέσεων» να πετάξει μια χειροβομβίδα σε ένα τζαμί ή κάποιος άλλος να σκίσει το κοράνι δίνοντας τους την αφορμή να εξεγερθούν καθότι υπήρξε καταπάτηση των θρησκευτικών τους ελευθεριών. Απ’ εκεί και πέρα οι απειλές καραδοκούν ο κίνδυνος να δούμε βομβιστικές επιθέσεις ή βομβιστές αυτοκτονίας είναι κάτι παραπάνω από ορατός.

Άραγε πως θα δράσουν οι λαθρομετανάστες σε περίπτωση σύρραξης με την Τουρκία ή έστω και σε ένα θερμό επεισόδιο; Μήπως θα συσταθεί μια πέμπτη φάλαγγα εντός των πόλεων; Οφείλουμε να εξετάζουμε και τα πλέον ακραία σενάρια ώστε να είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε.

Χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση των διωκτικών αρχών και συγκεκριμένα της Κρατικής Ασφάλειας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο έλεγχος και οι προληπτικές επιχειρήσεις είναι το άλφα και το ωμέγα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και κυρίως αθώων πολιτών. Είναι επιβεβλημένη η ανάγκη, να παραδειγματιστούμε από τις ΗΠΑ και να λάβουμε τα ενδεδειγμένα μέτρα πρόληψης και καταστολής.
Ο εθνικός σχεδιασμός αντιμετώπισης ασφάλειας και ασύμμετρων απειλών οφείλει να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί στις απειλές που καραδοκούν. Η λογική του «δεν θα τύχει σ’ εμένα» έχει γεννήσει ήττες και καταστροφές. Στις μέρες μας, ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης είναι προ των πυλών και το στήσιμο μιας προβοκάτσιας από μυστικές υπηρεσίες τρίτης χώρας ή ακόμα από πολιτικούς κύκλους εντός των τειχών είναι εύκολη υπόθεση.

Η έξοδος από την οικονομική κρίση δεν θα πρέπει να είναι η μοναδική προτεραιότητα της χώρας. Ο κρατικός μηχανισμός και ειδικότερα οι αρχές ασφαλείας, ήτοι οι Ένοπλες Δυνάμεις, η Ελληνική Αστυνομία και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, έχουν χρέος να προετοιμάζονται ακόμα και για τα ποιο δυσοίωνα σενάρια που για τον μέσο νέο Έλληνα φαντάζουν συνωμοσιολογίες μέχρι όμως αυτοί οι γραφικοί να επιβεβαιωθούν για άλλη μια φορά…





http://www.defence-point.gr/news/?p=82920

ΑΣΣΑΣΣΙΝΟΙ – Assassins

Η Συνωμοτική Αδελφότητα του Ισλαμικού Κόσμου

Γράφει ο Χρήστος Ντικμπασάνης*



Εσείς έχετε την κόκα-κόλα, εμείς έχουμε τον θάνατο.

Μουλάς Ομάρ


Χασάν ιμπν Σαμπάχ: Ο «Γέρος του Βουνού»

Την πρώτη «ιδιοκτησία του επίγειου Παράδεισου» για πολιτική εκμετάλλευση στην ιστορία κατείχε ο Χασάν ιμπν Σαμπάχ, που γεννήθηκε στην Περσία, στην πόλη Κουμ, το 1040μ.Χ. περίπου και, σε νεαρή ηλικία, ταξίδεψε στην Αίγυπτο, όπου, από τους Νταήδες της αίρεσης των Ισμαηλιτών, μυήθηκε στα απόκρυφα δόγματα και έγινε και ο ίδιος Νταής, δηλαδή απόστολος της αίρεσης. Οι ριζοσπαστικές του ιδέες προκάλεσαν σάλο στην αυλή του Καΐρου και την αποβολή του από τις τάξεις της. Μάλιστα, για να απαλλαχτούν τελείως από την παρουσία του, τον επιβίβασαν σ’ ένα πλοίο και τον άφησαν ελεύθερο στις ακτές της Συρίας. Από εκεί επέστρεψε στην Περσία, όπου το έδαφος ήταν πρόσφορο για την καλλιέργεια των ακραίων ιδεών του. Εκεί συνέστησε μια νέα μυστική αίρεση, σύμφωνα με το υπόδειγμα της αιγυπτιακής.

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, απόκτησε πολλούς οπαδούς και έβαλε τις βάσεις του κράτους, το οποίο μετατράπηκε σε φόβητρο των γειτόνων του. Η δημιουργία της πολιτικοθρησκευτικής αυτής αίρεσης των Σιιτών, είχε ως κυριότερη αιτία και σκοπό την αντιπολίτευση εναντίον κάθε χαλιφικού οίκου, που δεν καταγόταν από τον Αλή, και ιδιαίτερα την ανατροπή των Αββασιδών.

Δεν υπάρχει άλλη ισλαμική αίρεση που να έχει λάβει τόσο θρυλικές διαστάσεις και όχι μόνο στο επίπεδο της θρησκείας αλλά και στο πολιτικό και στους κόλπους των πλέον ακραίων τάσεων της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας. Ο ιδρυτής της, Χασάν ιμπν Σαμπάχ, είχε σπουδάσει θεολογία και είχε συνδεθεί φιλικά με τον μεγάλο ποιητή Ομάρ Καγιάμ, τον φημισμένο δημιουργό των Ρουμπαγιάτ. Επηρεασμένος από τον αιρεσιάρχη Ισμαήλ ιμπν Ιμάμ Ντζατέρ, ο Σαμπάχ επιδόθηκε συστηματικά στην εκπόνηση και τη διάδοση αιρετικών δοξασιών, και πέρασε στην ενεργό δράση, καταλαμβάνοντας μα πανέξυπνο τρόπο το 1090μ.Χ. το περσικό φρούριο Αλαμούτ, που βρίσκεται στο βουνό Ρουδβάρ στη βορειοδυτική Περσία. Αλαμούτ σημαίνει κυριολεκτικώς «το δίδαγμα του αετού», αλλά έμεινε γνωστό ως «αετοφωλιά». Εκεί έχτισε τα ανάκτορά του, από τα οποία δεν βγήκε παρά μόνο δύο φορές μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1124, σε ηλικία 70 ετών. Από εκεί κατεύθυνε τους οπαδούς του, για την πραγματοποίηση του σκοπού του, ο οποίος ήταν η επικράτηση των δογμάτων της αίρεσης και η παγκόσμια κυριαρχία. Εκεί δημιούργησε και τον «Παράδεισο», για ν’ αποπλανήσει και να φανατίσει σε έπακρο σημείο τους πιστούς του.


O Επίγειος Παράδεισος και οι Εκτελεστές

Το σχέδιό του για την υλοποίηση του ονείρου της πλανητικής κυριαρχίας των Ισμαηλιτών ήταν απλό, υποχθόνιο και φρικιαστικό. Ο Χασάν ιμπν Σαμπάχ, ο Ηγεμόνας του Βουνού, έλεγε: «Αντί να ανατρέπουμε τα βασίλεια με τις μάχες, ας ανατρέπουμε τους βασιλιάδες με το μαχαίρι. Έτσι θα συγκεντρώσουμε όλη την ισχύ στα χέρια μας. Σήμερα όλοι το περιφρονούν το μαχαίρι, εμείς θ’ αναστηλώσουμε την υπόληψή του και θα το καθαγιάσουμε, χρησιμοποιώντας το για τη διάδοση της θρησκείας μας, πολεμώντας μ’ ένα νέο σύστημα ενάντια στις δυναστείες και τα άτομα που τις εκπροσωπούν. Γλιστρώντας απαρατήρητοι μέσα στα στρατεύματά τους και χτυπώντας με τα μαχαίρια στις καρδιές τους, θα εξοντώσουμε όλους τους πολιτικούς αντίπαλους, βασιλιάδες και στρατηγούς».

Μέσα στα διπλά τείχη του Αλαμούτ συγκεντρώθηκαν όλα όσα ήταν σε θέση να εξάψουν τις αισθήσεις και τη φαντασία των οπαδών του, που προορίζονταν για εκτελεστές κάθε διαταγής του, με αντάλλαγμα τον «Παράδεισο» ή, μάλλον, την επιστροφή τους στον «Παράδεισο», τον οποίο είχαν γευτεί ναρκωμένοι μέσα στα πολυτελή ανάκτορα του Γέρου του Βουνού στην αγκαλιά πανέμορφων γυναικών…

Οι Εκτελεστές προέρχονταν από προσήλυτους της κατώτερης τάξης, που είχαν κατηχηθεί από τους Νταήδες και είχαν κριθεί άξιοι για τον «Παράδεισο». Μετά το πέρας της κατήχησης, μεταφέρονταν στους θαυμάσιους κήπους των ανακτόρων, όπου ναρκωμένοι από ινδική κάνναβη και άλλες ουσίες, απολάμβαναν κάθε δυνατή απόλαυση από τις θελκτικότατες γυναίκες, τα Ουρί του Παράδεισου, που τους αποκοίμιζαν μέσα σε μια ηδονική ατμόσφαιρα. Μετά το ξύπνημά τους επανέρχονταν στη φυσιολογική τους ζωή, έχοντας την έντονη εντύπωση, ότι είχαν δοκιμάσει για λίγες ημέρες τις ηδονές του μέλλοντος Παράδεισου των Ισμαηλιτών και τίποτα πλέον δεν μπορούσε να τους συγκρατήσει. Ο θάνατος ήταν η υπέρτατη αμοιβή τους, αυτός θα τους παρείχε, εφόσον έφερναν σε πέρας την αποστολή τους, τις χαρές και τις εκστάσεις του μαγευτικού Παράδεισου που είχαν προγευθεί. Οι Εκτελεστές, Ασσασίνοι ή Χασασίνοι (από το αραβικό χασισίν = αυτοί που καπνίζουν το χασίς), εισέδυαν στα ιδιαίτερα των προγραμμένων από τον Χασάν ηγεμόνων με απερίγραπτο θάρρος και τους θανάτωναν με τα μαχαίρια τους χωρίς καμία απολύτως τύψη. Χιλιάδες τέτοιων φανατικών δολοφόνων απεσταλμένοι από το «Γέρο του Βουνού» στις διάφορες μουσουλμανικές χώρες εξολόθρευαν αυτούς εναντίον των οποίων στρεφόταν η αίρεση, ιδίως τους ηγεμόνες που ανήκαν στο δόγμα των Σουνιτών.


«Σε Τίποτα να μην Πιστεύεις και να Τολμάς τα Πάντα»

Οι οπαδοί ή τα μέλη της αίρεσης αυτής, που έμοιαζε με μυστική εταιρεία, καλούνταν από τους ιστορικούς της Ανατολής Ισμαηλίτες και μυούνταν στις μυστικές διδασκαλίες, που ήταν διαφόρων τάξεων και βαθμών και διαιρούνταν σε τρεις κλάσεις και επτά βαθμούς. Αυτοί που ανήκαν στην πρώτη κλάση καλούνταν Νταήδες ή κύριοι, της δεύτερης Ρεφίκοι ή σύντροφοι και της τρίτης Φεβαδί ή ιεροί. Όλοι ήταν προορισμένοι στη θυσία της ζωής τους και βέβαια στην αφαίρεση της ζωής των εχθρών τους. Σύμφωνα με τον Χάμμερ, ο οποίος έγραψε την ιστορία της αίρεσης των Ασσασίνων, για τον μυημένο στον έβδομο βαθμό το βασικό δόγμα ήταν: «Σε τίποτα να μην πιστεύεις και να τολμάς τα πάντα». Οι αρχηγοί της αίρεσης διασπαρμένοι στην Ασία και την Αφρική επαγγέλονταν τον ερχομό του Μαχδή, του απεσταλμένου από το γένος του Αλή. Μερικοί απ’ αυτούς κατόρθωσαν να ιδρύσουν δυναστείες σε απόμακρες γωνιές του αχανούς χαλιφικού κράτους. Από αυτούς ιδρύθηκε στην Αίγυπτο η δυναστεία των Φατιμιδών χαλιφών, από τους οποίους προστατευόμενοι οι οπαδοί της αίρεσης απέστειλαν εκπροσώπους στο κράτος των Αββασιδών. Ένας από αυτούς ήταν και ο ηγέτης τους Χασάν ιμπν Σαμπάχ ο οποίος, καταλαμβάνοντας το φρούριο Αλαμούτ, ίδρυσε στα τέλη του 11ου αιώνα μ.Χ. το αποκαλούμενο Ασσασινικό κράτος και πήρε το όνομα Σεχ ελ Τζεβέλ, δηλαδή «Γέρος του Βουνού», παρόλο που ο τίτλος αυτός ανήκε σε ορισμένους επικεφαλής των Ασσασίνων της Συρίας, όπου είχε εξαπλωθεί η αίρεση. Η σέχτα του Χασάν ιμπν Σαμπάχ θεωρείται η πρώτη οργανωμένη ομάδα, που έδρασε καθιερώνοντας την τρομοκρατία.

Περιγραφές για τη δράση τους έχουμε από τον Μάρκο Πόλο, αλλά και από τα χρονικά των Σταυροφοριών, που είναι γεμάτα από σχετικές αναφορές. Επίσης, ο Μάρκο Πόλο, ο μεγάλος αυτός ταξιδευτής, αναφέρει ότι ο Σαμπάχ είχε μεταμορφώσει την κοιλάδα του Αλαμούτ σε εξαίσιο κήπο, είχε κτίσει πανέμορφα παλάτια και υπέροχε επαύλεις. Μάλιστα γράφει ότι «υπήρχαν ακόμη ρυάκια, όπου κύλαγε άφθονο κρασί και γάλα και μέλι και νερό και πολλές γυναίκες και από τις πιο όμορφες κοπέλες του κόσμου, που έπαιζαν όλων των ειδών τα όργανα και τις μουσικές, χόρευαν και τραγουδούσαν τόσο γλυκά και ωραία, που ήταν χάρμα να τις βλέπεις. Γιατί σκοπός του Γέροντα ήταν να κάνει τους πιστούς του να παραδεχτούν πως τούτος εδώ ήταν ο αληθινός παράδεισος».


Η Κοσμοθεωρία και η Παρακμή των Ασσασίνων

Οι Ασσασίνοι υποστήριζαν ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε και ότι ο Χρόνος είναι απεριόριστος. Αντιστέκονταν στο μόχθο του κόσμου και στον ζυγό του νόμου και θεωρούσαν ότι κομίζουν ένα μήνυμα σωτηρίας, μιαν επαγγελία μεσσιανικής εκπλήρωσης, μιαν ελπίδα που μπορεί και πρέπει να πραγματωθεί. Οι ηδονές που προσφέρονταν σπάταλα στο Αλαμούτ έκαναν τους Ασσασίνους ατρόμητους και χαλύβδωναν την πίστη τους. Ο κόμης της Καμπανίας, που επισκέφτηκε τον Γέρο του Βουνού, έγινε μάρτυρας του εκπληκτικού περιστατικού της ταυτόχρονης ρίψης δύο φρουρών από την κορυφή ενός πύργου, ύστερα από νεύμα του ηγεμόνα τους, που ήθελε να του δώσει μια ιδέα της επιβολής του. Επίσης, στο Αλαμούτ οι θελκτικότατες γυναίκες ερωτοτροπούσαν ελεύθερα με τους πιστούς, όπως γράφει ο Μάρκο Πόλο, οι καρδιές των οποίων ευφραίνονταν διαρκώς, είχαν ό,τι αναζητάει να βρει ένας νέος και δεν έφευγαν ποτέ οικειοθελώς από εκείνο το μέρος. Συνδύαζαν τον ψυχρό υπολογισμό με το φανατικό ζήλο και επινόησαν μια τριπλή στρατηγική: διείσδυση, οχύρωση, επίθεση.

Μετά τον θάνατο του Χασάν στο Νταϋλάμ της Περσίας το 1124 τον διαδέχτηκε ο Κι-Βουζουργομίδης και αυτόν ο γιος του Μωάμεθ, η βασιλεία του οποίου χαρακτηρίστηκε από τη δολοφονία δύο χαλιφών. Τον Μωάμεθ διαδέχτηκε το 1138 ο Δαϊλκεμπίρ, ενώ το 1163 ακολούθησε ο γιος του Δαϊλκεμπίρ, ο Χασάν Β΄, ο οποίος πλήρωσε με τη ζωή του το λάθος του ν’ αποκαλύψει το μυστικό του «Παράδεισου» στους υπηκόους του. Δολοφονήθηκε από τον αδελφό της γυναίκας του. Από εδώ και πέρα ξεκινάει η παρακμή των Ασσασίνων. Το οριστικό τέλος τους σφραγίστηκε το 1256 από τους Μογγόλους και τον ηγεμόνα τους Χουλαγού και Βιβάρ, ο οποίος κυρίευσε τα φρούριά τους και κατάλυσε τον «Παράδεισό» τους. Εξουθενώθηκαν τελείως από την σφαγή του Τιμούρ το 1391. Μέρος της αίρεσης εγκαταστάθηκε τότε στην περιοχή γύρω από τον Λίβανο, τρομοκρατώντας με τους φόνους τους Χριστιανούς των εκεί σταυροφορικών κρατών, πολλοί ηγεμόνες των οποίων έπεσαν κάτω από το μαχαίρι των Ασσασίνων. Η δυναστεία του Χασάν ιμπν Σαμπάχ διατηρήθηκε για τέσσερις γενιές. Υπολείμματά τους σώζονται μέχρι σήμερα στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και πιθανώς να έχουν επηρεάσει οι ιδέες τους σύγχρονους μουσουλμάνους καμικάζι, οι οποίοι ζωσμένοι εκρηκτικά εισβάλλουν σε πολυπληθή κέντρα των αντιπάλων τους και αυτοκτονούν, αφαιρώντας τη ζωή πολλών αθώων συνανθρώπων τους.

Οι Σημερινοί Νέοι Ασσασίνοι

Σήμερα οι δύο μεγάλοι ηγέτες των σύγχρονων Ασσασίνων, ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν διαχειρίζονται με τεράστια επιτυχία τον ανθρώπινο φόβο. Το δόγμα των μονοθεϊσμών «όσοι με πιστέψουν, θα σωθούν» συνοδευόμενο με το «ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστί» είναι η κλασσικότερη συνταγή σκλαβιάς. Δεν είναι τυχαίο πως οι θρησκείες είχαν πάντοτε και εξακολουθούν να έχουν πέραση στους πεινασμένους και στους αδικημένους, γιατί τάζουν μια απόλυτη όσο και ολοκληρωτική δικαιοσύνη, αφανισμό των εχθρών, αιώνια λύτρωση, ηδονικό παράδεισο και ολόμαυρη κόλαση, δηλαδή σχήματα τρόμου που ναρκώνουν την επίγεια μιζέρια και δυστυχία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ένα μέρος των πεινασμένων και αδικημένων του σύγχρονου κόσμου, δηλαδή ολόκληρος σχεδόν ο αραβικός κόσμος έχει εναποθέσει την άλλοτε πολιτική αγωνία του για ένα καλύτερο αύριο στην αποκλειστική διάθεση και διαχείριση του Ισλάμ, που εφαρμόζει επάνω του το μετασχηματισμό της απόγνωσης σε όπλο θανάτου. Έτσι, οι άντρες γίνονται μουτζαχεντίν, με άλλα λόγια Ασσασίνοι, οι γυναίκες γίνονται απρόσωπα όντα και οι άνθρωποι γενικά μετατρέπονται σε «στρατιώτες της πίστης», δηλαδή υπηρέτες του τζιχάντ. Εν τω μεταξύ ο σκηνοθέτης Τέο Βαγκ Γκογκ δολοφονείται τελετουργικά με σφαίρες και με μαχαίρι στη μέση του Άμστερνταμ, γιατί γύριζε σε ταινία το βιβλίο της πρώην μουσουλμάνας Ολλανδής βουλευτή, της Αγάν Χίρσι Αλί, η οποία επικηρύσσεται επειδή καταγγέλλει σε αυτό το βιβλίο την σκλαβιά των γυναικών του Ισλάμ. Παράλληλα, ο προαναγγελθείς εξ ουρανών θάνατος, έτσι όπως τον βαστούν στα ακροδάχτυλά τους οι πιλότοι των αμερικάνικων βομβαρδιστικών ή οι πιστοί μαχητές των μουλάδων (νεοασσασίνοι) είναι κάτι που μένει απόλυτα απόμακρο από οποιαδήποτε ανθρώπινη δικαιοσύνη, ακριβώς για το λόγο ότι αποτελεί την «ύψιστη δικαιοσύνη».

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι η ονομασία των Ασσασίνων μεταφέρθηκε σε όλο τον κόσμο και πολιτογραφήθηκε στις γλώσσες των εθνών με την έννοια του δολοφόνου. Κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα. Τα κατορθώματα των Ασσασίνων και κυρίως η φανατική αφοσίωσή τους έφθασαν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης ακόμη και για τους Προβηγκιανούς τροβαδούρους. «Με κάνεις ό,τι θέλεις», λέει ένας από αυτούς στην αγαπημένη του, «πιο πολύ κι απ’ το Γέρο που διατάζει τους Ασσασίνους του να πάνε να σκοτώσουν τους εχθρούς του». Κι ένας άλλος τραγουδάει περήφανα, «όπως οι Ασσασίνοι υπηρετούν αδιάκοπα τον αφέντη τους έτσι υπηρέτησα κι εγώ πιστά κι ακλόνητα τον έρωτα».


Οι Επιρροές των Ασσασίνων

Σημαντικότατη είναι η επιρροή που άσκησε η προσωπικότητα του Γέρου του Βουνού στον Ουίλιαμ Μπάροουζ και στους λετριστές φίλους του Γκυ Ντεμπόρ. Ο Μπάροουζ αναφέρει τον Χασάν ιμπν Σαμπάχ σχεδόν σε όλα του τα βιβλία, και σχεδόν ταυτίστηκε μαζί του. Στη Βίβλο των Αναπνοών (εκδ. Ελεύθερος Τύπος, μτφρ. Γιώργος Γούτας) αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο αποκλειστικά στους Ασσασίνους και στις μεθόδους τους, προσπαθώντας να αναλύσει το μυστικό με το οποίο ο Γέρος του Βουνού εκπαίδευε και φανάτιζε τους οπαδούς του. Ακόμη υιοθέτησε μεθόδους του Χασάν ιμπν Σαμπάχ και, κυρίως, τη βασική του πεποίθηση ότι «Τίποτα δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται», κάτι που έχει αναλύσει και ο Φρειδερίκος Νίτσε.

Ο Ντεμπόρ, από τη δική του πλευρά, στο κείμενο της αυτοβιογραφικής ταινίας του In girum imus nocte et consumimur igni (εκδ. Ελεύθερος Τύπος, μτφρ. Πάνος Τσαχαγέας), αναφερόμενος στον κύκλο των λετριστών, που συγκροτήθηκε σε πρωτοποριακό καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα, γράφει: «Όσοι είχαν συγκεντρωθεί εκεί έμοιαζαν να έχουν υιοθετήσει ως μοναδική αρχή δράσης, ευθύς εξαρχής και δημοσίως, το μυστικό που ο Γέρος του Βουνού μεταβίβασε, καθώς λένε, την ύστατη ώρα, στον πιο έμπιστο από τους φανατικούς υπαρχηγούς του: “Τίποτα δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται”».

Τέλος, ο Μπέρναρντ Λιούις στο βιβλίο του Οι Ασσασίνοι (εκδ. Τροχαλία, μτφρ. Γιώργος Γούτας) αφήνει να διαφανεί η διαδρομή από τους Ασσασίνους στη σύγχρονη εποχή, γράφοντας ότι «το υπόγειο ρεύμα της μεσσιανικής ελπίδας και της επαναστατικής βίας, που τους είχε δώσει την αρχική ώθηση, συνέχισε να κυλά, και τα ιδανικά και οι μέθοδοί τους βρήκαν πολλούς μιμητές. Γι’ αυτό και οι μεγάλες αλλαγές της εποχής μας έχουν γεννήσει νέες αιτίες θυμού, νέα όνειρα για εκπλήρωση και νέα όπλα επίθεσης».

*Ο Χρήστος Ντικμπασάνης είναι συγγραφέας και θρησκειολόγος.





http://zenithmag.wordpress.com/2012/01/ ... %84%CE%BF/

Ψυχολογία : Γιατί το Ισλάμ δημιουργεί τέρατα.
Το άρθρο είναι του Nicolai Sennels, Δανού ψυχολόγου. Ο Sennels ανήκει - και ήταν υποψήφιος βουλευτής το 2013- στο Δανικό Λαϊκό Κόμμα (Dansk Folkeparti), τρίτο κόμμα στην Δανία, που χαρακτηρίζεται ως «συντηρητικό, ευρωσκεπτικιστικό, δεξιό έως ακροδεξιό» κόμμα / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ


Ψυχοπαθή άτομα και ψυχοπαθητική συμπεριφορά βρίσκονται σε όλες τις κουλτούρες και τις θρησκείες. Αλλά μια από αυτές βρίσκεται στην κορυφή. Οι καθημερινές μαζικές δολοφονίες, η τρομοκρατία, οι διώξεις και οι εκτελέσεις που διαπράττουν οι οπαδοί του Ισλάμ είναι κάτι που προξενεί απέχθεια καθώς η εφευρετικότητα πίσω από τις επιθέσεις – όπου πάντα αναζητούνται νέοι και πιο αποτελεσματικοί τρόποι για τη θανάτωση και την τρομοκρατία ανθρώπων - είναι εκπληκτική: αεροπλάνα που πέφτουν σε ουρανοξύστες, κυνήγι άοπλων και αθώων ανθρώπων με χειροβομβίδες και αυτόματα όπλα σε εμπορικά κέντρα, τοποθέτηση βομβών στο σώμα τους, δολοφονίες μελών της οικογένειας με οξύ ή φωτιά, κρέμασμα ανθρώπων δημοσίως από γερανούς μπροστά από πλήθη που επευφημούν, ακρωτηριασμοί, αποκεφαλισμοί ακόμα και μικρών παιδιών κλπ. Αναρωτιέται κανείς : Τι είναι αυτό που δημιουργεί τέτοια έλλειψη ενσυναίσθησης και σχεδόν παιχνιδιάρικη και δημιουργική στάση απέναντι στην δολοφονία θεωρούμενων εχθρών;

Αυτή είναι μια ερώτηση για ψυχολόγους σαν κι εμένα.
Μελετώντας το μουσουλμανικό μυαλό

Κανείς δεν γεννιέται μαζικός δολοφόνος, βιαστής ή βίαιος εγκληματίας. Οπότε τι είναι αυτό στη μουσουλμανική κουλτούρα που επηρεάζει τα παιδιά τους με έναν τρόπο που κάνει τόσους πολλούς μουσουλμάνους να βλάπτουν άλλους ανθρώπους;

Ως ψυχολόγος σε μια φυλακή εφήβων στη Δανία, είχα μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσω τη νοοτροπία των μουσουλμάνων. Το 70 τοις εκατό των νεαρών παραβατών στη Δανία είναι μουσουλμάνοι. Ήμουν σε θέση να τους συγκρίνω με μη μουσουλμάνους πελάτες της ίδιας ηλικιακής ομάδας με περισσότερο ή λιγότερο ίδιο κοινωνικό υπόβαθρο. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι το Ισλάμ και η μουσουλμανική κουλτούρα έχουν ορισμένους ψυχολογικούς μηχανισμούς που βλάπτουν την ανάπτυξη των ανθρώπων και αυξάνουν την εγκληματική συμπεριφορά.

Γνωρίζω, βέβαια, ότι δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι ίδιοι και δεν ακολουθούν όλοι οι Μουσουλμάνοι το βίαιο μήνυμα του Κορανίου και το εξίσου ενοχλητικό παράδειγμα του προφήτη τους. Αλλά, όπως με όλες τις άλλες θρησκείες, το Ισλάμ επηρεάζει επίσης τους οπαδούς του και την κουλτούρα που έχουν.
Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για δύο ομάδες ψυχολογικών μηχανισμών, που και οι δύο τόσο μεμονωμένα όσο και σε συνδυασμό μεταξύ τους, αυξάνουν την βίαιη συμπεριφορά. Η μια ομάδα συνδέεται κυρίως με τη θρησκεία, η οποία αποσκοπεί στην κατήχηση των ισλαμικών αξιών στα παιδιά όσο το δυνατόν νωρίτερα και με όλα τα αναγκαία μέσα , συμπεριλαμβανομένης της βίας και του εκφοβισμού. Κάποιος μπορεί να καταλάβει την ανησυχία που έχει ένας μουσουλμάνος γονέας σχετικά με τις θρησκευτικές επιλογές των απογόνων του, γιατί η Σαρία διατάζει την ποινή του θανάτου για τα παιδιά τους που θα επιλέξουν μια άλλη θρησκεία από εκείνη των γονιών τους. Η άλλη ομάδα μηχανισμού είναι πιο πολιτιστική και ψυχολογική. Αυτοί οι πολιτιστικοί ψυχολογικοί μηχανισμοί είναι μια φυσική συνέπεια της επιρροής μιας θρησκείας όπως το Ισλάμ και προέρχεται από μια φυλετική κοινωνία 1.400 χρόνων με πολύ περιορισμένη ελευθερία να αναπτυχθεί πέρα από ό, τι επιτρέπει η θρησκεία.
Κλασικές μέθοδοι πλύσης εγκεφάλου στην ανατροφή
Η πλύση εγκεφάλου σε ανθρώπους για να πιστέψουν ή να κάνουν πράγματα ενάντια στην ανθρώπινή τους φύση - όπως να μισούν ή ακόμα και να θανατώνουν αθώους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καν - παραδοσιακά γίνεται με το συνδυασμό δύο πραγμάτων : πόνο και επανάληψη. Η συνειδητή πρόκληση ψυχολογικής και σωματικής ταλαιπωρίας διασπά την αντίσταση του ατόμου στο να δεχτεί το συνεχώς επαναλαμβανόμενο μήνυμα.

Ολοκληρωτικά καθεστώτα χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για να «μεταρρυθμίσουν» πολιτικούς αντιφρονούντες. Στρατός σε λιγότερο πολιτισμένες χώρες την χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει αδίστακτους στρατιώτες και θρησκευτικές αιρέσεις σε όλο τον κόσμο την χρησιμοποιούν για να φανατίσουν τους οπαδούς τους.

Κατά τη διάρκεια πολλών συνεδρίων με περισσότερους από εκατό μουσουλμάνους, βρήκα ότι η βία και η επανάληψη του θρησκευτικού μηνύματος είναι κάτι το διαδεδομένο στις μουσουλμανικές οικογένειες.
Η μουσουλμανική κουλτούρα απλά δεν έχει τον ίδιο βαθμό κατανόησης της ανθρώπινης ανάπτυξης, όπως στις πολιτισμένες κοινωνίες, και ο σωματικός πόνος και οι απειλές είναι, συνεπώς, συχνά το προτιμώμενο μέσο για την ανατροφή των παιδιών. Για αυτό τόσα πολλά μουσουλμανικά κορίτσια μεγαλώνουν αποδεχόμενα τη βία στο γάμο τους και για αυτό τα αγόρια μεγαλώνουν με την ιδέα ότι η βία είναι αποδεκτή. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο εννέα από τα δέκα παιδιά που οι αρχές στην Κοπεγχάγη τα απομακρύνουν από τους γονείς τους, είναι από οικογένειες μεταναστών. Η μουσουλμανική παράδοση της χρήσης του πόνου και του εκφοβισμού, ως μέρος της πειθάρχησης των παιδιών χρησιμοποιείται επίσης ευρέως σε μουσουλμανικά σχολεία - και στη Δύση.

Σε συνδυασμό με αμέτρητες επαναλήψεις στίχων του Κορανίου στα ισλαμικά σχολεία και τις οικογένειες, όλα αυτά καθιστούν πολύ δύσκολο για τα παιδιά να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια στην κατήχηση που τους λέει να ακολουθήσουν το Κοράνι, ακόμα κι αν είναι ενάντια σε κοσμικούς νόμους, τη λογική και την πιο βασική κατανόηση της συμπόνιας.

Και όπως γνωρίζουμε από τόσες πολλές ψυχολογικές μελέτες, όταν ένα παιδί επηρεαστεί έντονα από εκείνη την ηλικία κάνει μια τεράστια προσωπική προσπάθεια για να αλλάξει αργότερα στη ζωή του. Είναι να απορεί κανείς που οι μουσουλμάνοι σε γενικές γραμμές, παρά την απάνθρωπη φύση του Ισλάμ και την προφανή αδυναμία να εξοπλίσουν τους οπαδούς του με χιούμορ, συμπόνια και άλλα ελκυστικά χαρακτηριστικά, είναι πιο δυνατοί στην πίστη τους από οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική ομάδα.
Τέσσερις ψυχολογικοί παράγοντες

Όχι μόνο μια παραδοσιακή ισλαμική ανατροφή μοιάζει με κλασσικές μεθόδους πλύσης εγκεφάλου, αλλά και η κουλτούρα παράγει τέσσερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν την περαιτέρω αύξηση της βίαιης συμπεριφοράς.

Αυτοί οι τέσσερις παράγοντες είναι θυμός, αυτοπεποίθηση, ευθύνη για τον εαυτό μου και μισαλλοδοξία.

Όταν πρόκειται για θυμό, οι δυτικές κοινωνίες ευρέως συμφωνούν ότι είναι ένα σημάδι αδυναμίας. Οι ανεξέλεγκτες εκρήξεις αυτού του δυσάρεστου συναισθήματος είναι ίσως ο πιο γρήγορος τρόπος για να πέσεις στα μάτια του άλλου, ιδιαίτερα στις βόρειες χώρες και αν και τους θυμωμένους ανθρώπους μπορεί να τους φοβούνται, ποτέ δεν τους σέβονται. Στην μουσουλμανική κουλτούρα, ο θυμός είναι πολύ πιο αποδεκτός και το να είσαι σε θέση να εκφοβίσεις τους ανθρώπους θεωρείται ως δύναμη και πηγή κοινωνικού στάτους. Μπορούμε ακόμη και να δούμε εθνοτικές μουσουλμανικές ομάδες ή χώρες που δηλώνουν με υπερηφάνεια ολόκληρες μέρες θυμού, και χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «ιερή οργή​​» - ένας όρος που φαίνεται αντιφατικός σε ειρηνικές κουλτούρες.
Στις δυτικές κοινωνίες, η ικανότητα να χειριστείς την κριτική εποικοδομητικά αν είναι δικαιολογημένη και με ένα σήκωμα των ώμων, αν είναι λάθος, θεωρείται ως έκφραση αυτοπεποίθησης και αυθεντικότητας. Όπως ο καθένας έχει παρατηρήσει, αυτό δεν ισχύει μεταξύ των μουσουλμάνων. Εδώ η κριτική, δεν έχει σημασία πόσο αληθινή είναι, θεωρείται ως επίθεση κατά της τιμής του, και αναμένεται ότι η τιμή θα πρέπει να αποκατασταθεί με την χρήση όλων των αναγκαίων μέσων για να φιμωθεί ο αντίπαλος. Οι μουσουλμάνοι σχεδόν ποτέ δεν προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις επικρίσεις με λογικά επιχειρήματα. Αντ’ αυτού , προσπαθούν να φιμώσουν την κριτική προσποιούμενοι ότι είναι προσβεβλημένοι ή καταφεύγοντας σε χαρακτηρισμούς ή απειλώντας ή ακόμα και σκοτώνοντας τον φορέα του (επικριτικού) μηνύματος.

Ο τρίτος ψυχολογικός παράγοντας αφορά την ευθύνη για τον εαυτό του και εδώ το ψυχολογικό φαινόμενο «έχω τον έλεγχο» παίζει σημαντικό ρόλο. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με τα δυτικά πρότυπα έχουν γενικά ένα εσωτερικό έλεγχο, πράγμα που σημαίνει ότι βιώνουν τη ζωή τους, ως να διέπονται από εσωτερικούς παράγοντες, όπως οι επιλογές τους, η κοσμοθεωρία τους, οι τρόποι χειρισμού των συναισθημάτων και των καταστάσεων κλπ. Οι μουσουλμάνοι μεγαλώνουν για να βιώσουν ότι η ζωή τους ελέγχεται από έξω. Όλα συμβαίνουν «insha Αλλάχ » - αν ο Αλλάχ θέλει - και οι πολλοί θρησκευτικοί νόμοι, παραδόσεις και ισχυρές αντρικές αρχές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ατομική ευθύνη. Αυτή είναι η αιτία για την παγκοσμίως διάσημη μουσουλμανική νοοτροπία του θύματος, όπου όλοι οι άλλοι κατηγορούνται και πρέπει να τιμωρηθούν για την κατάσταση που οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι δημιούργησαν.
Τέλος, ο τέταρτος ψυχολογικός παράγοντας που κάνει τους μουσουλμάνους ευάλωτους στα βίαια μήνυμα του Κορανίου αφορά την ανοχή. Ενώ οι δυτικές κοινωνίες σε γενικές γραμμές καθορίζουν ως καλό άτομο εκείνο που είναι ανοικτό και ανεκτικό με τους άλλους, οι Μουσουλμάνοι λένε ότι είναι ανώτεροι από τους μη μουσουλμάνους, ότι μέλλουν να κυριαρχήσουν πάνω στους μη μουσουλμάνους και ότι πρέπει να αποστασιοποιηθούν κοινωνικά και συναισθηματικά από τους μη - μουσουλμάνους. Οι πολλοί απάνθρωποι στίχοι του Κορανίου και των Χαντίθ κατά των μη μουσουλμάνων μοιάζουν πολύ με την ψυχολογική προπαγάνδα που οι ηγέτες χρησιμοποιούν εναντίον του ίδιου του λαού τους, προκειμένου να τους προετοιμάσουν ψυχολογικά για την καταπολέμηση και τη δολοφονία του εχθρού. Για να σκοτώσεις ένα άλλο άτομο είναι πιο εύκολο αν τον μισείς και δεν το αντιλαμβάνεσαι ως πλήρως άνθρωπο.

Γιατί το Ισλάμ δημιουργεί τέρατα

Το πολιτιστικό και ψυχολογικό κοκτέιλ οργής, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η νοοτροπία του θύματος, μια προθυμία να καθοδηγείται τυφλά από εξωτερικές αρχές, και μια επιθετική και υποτιμητική στάση προς τους μη μουσουλμάνους, επιβεβλημένα μέσα από πόνο, εκφοβισμό και επαναλήψεις σχεδόν αμέτρητων στίχων του Κορανίου που προωθούν το μίσος και τη βία κατά των μη - μουσουλμάνων, είναι ο λόγος για τον οποίο το Ισλάμ δημιουργεί τέρατα.

Το ψυχολογικό πρόβλημα μέσα στο Ισλάμ

Το πρόβλημα με το Ισλάμ και την μουσουλμανική κουλτούρα είναι ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί ψυχολογικοί παράγοντες που πιέζουν τους οπαδούς του προς μια βίαιη συμπεριφορά κατά των μη Μουσουλμάνων, ώστε μια γενική βίαιη σύγκρουση είναι - τουλάχιστον από ψυχολογική σκοπιά - αναπόφευκτη. Με τέτοια ισχυρή πίεση και τέτοια έντονα συναισθήματα μέσα σε μια τόσο μεγάλη ομάδα ανθρώπων - όλοι είναι εναντίον μας - είμαστε αντιμέτωποι με την τέλεια καταιγίδα και δεν βλέπω δυνατότητες να την γλυτώσουμε. Γιατί οι άνθρωποι για να αλλάξουν, πρέπει να το θέλουν, να τους επιτραπεί να αλλάξουν και να είναι σε θέση να αλλάξουν - και μόνο μια μικρή μειοψηφία των μουσουλμάνων έχει τόσο ευνοϊκές συνθήκες.
Πάρα πολλοί άνθρωποι υποτιμούν τη δύναμη της ψυχολογίας που είναι ενσωματωμένη στη θρησκεία και την κουλτούρα. Όπως έχουμε ήδη δει, ούτε ένας στρατός κοινωνικών λειτουργών, ούτε γενναιόδωρα κράτη πρόνοιας, ούτε γλυκομίλητοι πολιτικοί, ούτε ‘πολιτικά ορθοί’ δημοσιογράφοι, ούτε ‘στρατιώτες’ που προωθούν την δημοκρατία μπορούν να σταματήσουν αυτές τις τεράστιες δυνάμεις. Λογικοί νόμοι για τη μετανάστευση και την ισλαμοποίηση των χωρών μας μπορούν να περιορίσουν την ποσότητα του πόνου, αλλά με βάση την εκπαίδευσή μου και την επαγγελματική μου εμπειρία ως ψυχολόγος στους μουσουλμάνους, εκτιμώ ότι δεν θα είμαστε σε θέση να εκτρέψουμε ή να αποφύγουμε αυτή την πολύπλευρη, επιθετική κίνηση κατά του πολιτισμού μας.

Πιστεύω ότι εμείς, ως μια δημοκρατική και μορφωμένη κοινωνία μπορούμε να εστιάσουμε και να οργανωθούμε όσον αφορά τη διατήρηση των αξιών μας και των συνταγμάτων μας, και να κερδίσουμε αυτή την συνεχιζόμενη σύγκρουση που ξεκίνησε από τους οπαδούς της σαρία. Το μεγάλο ερώτημα είναι πόση από την αξιοπρέπειά μας, τα πολιτικά μας δικαιώματα και το αίμα μας, τα χρήματα και τα δάκρυα μας θα χάσουμε σε αυτή την διαδικασία.







http://yiorgosthalassis.blogspot.com/20 ... _8206.html

Πώς στρατολογούν Αλβανούς μουσουλμάνους ισλαμιστικές οργανώσεις
Πώς στρατολογούν Αλβανούς μουσουλμάνους
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Στην τηλεόραση, όπου εμφανίστηκε, ο 75χρονος Αλβανός Ντιουλμπέρι Σούλι δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο ιμάμης τού κατέστρεψε την οικογένεια. Ο Σούλι, από το χωριό Γκούρα του Πόγραδετς, ζει από το φθινόπωρο το δικό του δράμα, το οποίο συνδέει ευθέως με τους τζιχαντιστές του Ισλάμ. Στις 24 Οκτωβρίου εξαφανίστηκε από το σπίτι του ο γιος του μαζί με την γυναίκα του και τα τρία ανήλικα παιδιά τους. Εκτοτε αγνοείται η τύχη τους και ο Σούλι θεωρεί περίπου βέβαιο ότι στρατολογήθηκε από φανατικούς και κατέληξε με την οικογένειά του στη Συρία για να πολεμήσει στο όνομα του Αλλάχ.
Ο ίδιος ο Σούλι είναι ένας χαμηλών τόνων, ήπιος μουσουλμάνος, ο γιος του όμως «ήταν πολύ θρήσκος» και τελούσε υπό τη θρησκευτική επιρροή του σκληροπυρηνικού ιμάμη των Τιράνων Αμπτουραχίμ Μπάλα, που έχει ήδη συλληφθεί από την αλβανική αστυνομία και κατηγορείται για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. «Είχε στενή σχέση με τον ιμάμη, σχεδόν εξαρτιόταν από αυτόν, τώρα ανησυχώ για την τύχη του και της οικογένειάς του, σίγουρα ο ιμάμης ξέρει πού είναι», είπε.
Ο Μπάλα ανακρίνεται από την Αστυνομία, η οποία ερευνά τον ρόλο του στη στρατολόγηση Αλβανών μουσουλμάνων και την προώθησή τους στη Συρία για επάνδρωση εξτρεμιστικών ισλαμικών οργανώσεων που πολεμούν εναντίον του Ασαντ. Μαζί του έχουν συλληφθεί σε εφόδους της αντιτρομοκρατικής, στα Τίρανα, το Πόγραδετς και το Λιμπράτζι άλλα δεκατρία άτομα, μεταξύ αυτών και δύο ακόμα ιμάμηδες. Ο αρμόδιος για την υπόθεση εισαγγελέας Εουγκέν Μπέτσι, δήλωσε ότι οι συλληφθέντες διώκονται με την κατηγορία ότι στρατολογούσαν άτομα, τα οποία στέλνονταν στη συνέχεια στην εμπόλεμη Συρία. Εκτός από την κατοχή όπλων και πυρομαχικών, κατηγορούνται, με πρώτους τους ιμάμηδες, ότι υπέθαλπαν με τα κηρύγματά τους το μίσος εναντίον άλλων θρησκειών του αλβανικού κράτους, όσο και δυτικών χωρών.
Οι αλβανικές μυστικές υπηρεσίες, που παρακολουθούσαν τους υπόπτους επί εννέα μήνες, φέρονται να εντόπισαν ακόμα και αποδείξεις αποστολής εμβασμάτων μέχρι και 1.000 ευρώ, που προφανώς προορίζονταν για όσους πήγαιναν στη Συρία, ενώ βρήκαν σε σπίτι και τζαμιά μαγνητοσκοπημένες εκκλήσεις για τζιχάντ στη Συρία στις οποίες έπλεκαν το εγκώμιο του Μπιν Λάντεν. Η επιχείρηση των Αρχών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ η κυβέρνηση του Εντι Ράμα κατάρτισε και προωθεί προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει ποινές κάθειρξης έως και δέκα χρόνων σε πολίτες της χώρας που εμπλέκονται σε πολεμικές συγκρούσεις σε ξένες χώρες.
Οι Αρχές μεταδίδουν ότι έχουν βάσιμες υπόνοιες πως ο εξαρθρωθείς πυρήνας των ακραίων ισλαμιστών συνδέεται με οργανώσεις προσκείμενες στην Αλ Κάιντα, που πολεμούν στη Συρία. Με βάση τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει, περισσότεροι από 300 Αλβανοί, από την Αλβανία, το Κόσσοβο και την ΠΓΔΜ, πολεμούν σήμερα μέσα από τις γραμμές εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων, όπως η Αλ Νάσρα κ.ά. στη Συρία, όπου καταφθάνουν μέσω της Τουρκίας μαζί με τις οικογένειές τους. Φήμες θέλουν τουλάχιστον 30 εξ αυτών να έχουν σκοτωθεί στις μάχες.
Η στρατολόγηση γίνεται σε κάποια από τα περίπου 650 νόμιμα τζαμιά και τα δεκάδες άλλα που «φυτρώνουν» παράνομα σε πόλεις και χωριά της Αλβανίας, πολλά εξ αυτών με την αθέατη οικονομική ενίσχυση χωρών όπως η Σαουδική, Αραβία, η Τουρκία και το Κατάρ. Η Μουσουλμανική Κοινότητα Αλβανίας ανακοίνωσε ότι οι ιμάμηδες που συνελήφθησαν ήταν παράνομοι καθώς δεν είχαν διορισθεί από αυτήν, όμως τα αλβανικά ΜΜΕ αποκάλυψαν ότι τα τζαμιά όπου υπηρετούσαν οι συλληφθέντες είχαν κατασκευαστεί με άδειά της.
Κατά την έφοδο της αστυνομίας στο τζαμί του Μπάλα στα Τίρανα, οι αρχές βρήκαν ηχητικά ντοκουμέντα στα οποία ο ιμάμης έλεγε στους πιστούς ότι «αυτοί που σκοτώθηκαν στη Συρία προσεύχονταν σ’ αυτό εδώ το τζαμί», ενώ αμέσως μετά τις αποκαλύψεις οι γονείς των 16 παιδιών που σπούδαζαν στο συγκεκριμένο τέμενος ως οικότροφοι, έσπευσαν να τα απομακρύνουν.
Αποστασιοποίηση των Τιράνων
Η Αλβανία μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα έγινε το 1992 με πρωτοβουλία του Σαλί Μπερίσα μέλος της Ισλαμικής Διάσκεψης και την εποχή εκείνη εισέρρευσε χρήμα από τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία και εστάλησαν ιερωμένοι, με προοπτική τη δημιουργία ισλαμικού κράτους στην Ευρώπη. Ομως το έδαφος δεν αποδείχθηκε πρόσφορο για το ακραίο Ισλάμ καθώς οι Αλβανοί στην πλειονότητά τους έλκονται περισσότερο από τις δυτικές αξίες. Μάλιστα για πρώτη φορά φέτος, με απόφαση της κυβέρνησης Ράμα, η Αλβανία δεν πήρε μέρος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ισλαμικής Διάσκεψης στην Τεχεράνη, ενέργεια που θεωρήθηκε ότι εντάσσεται στο πνεύμα αποστασιοποίησης των Τιράνων σε μια περίοδο κατά την οποία διεκδικεί να λάβει καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ε.Ε.
Εξάλλου, κατόπιν συμφωνίας της κυβέρνησης του Σαλί Μπερίσα με τις ΗΠΑ, τον περασμένο Μάρτιο η Αλβανία ανέλαβε να φιλοξενήσει στο έδαφός της περίπου 200 μεταμελημένους μουτζαχεντίν της ιρανικής οργάνωσης Mujahedin-eKhala, που είχαν συλληφθεί στο Ιράκ. Αφού κρατήθηκαν επί ένα διάστημα σε στρατόπεδο της Βαγδάτης και εν τω μεταξύ το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ αφαίρεσε τη συγκεκριμένη οργάνωση από τον κατάλογο των τρομοκρατικών, αφέθηκαν ελεύθεροι να ζήσουν επί ένα διάστημα στην Αλβανία.
Η τελευταία είχε επιλεγεί από τις ΗΠΑ να φιλοξενήσει στα τέλη της δεκαετίας του ’90 έναν αριθμό Ουιγούρων, ισλαμιστών αυτονομιστών από την Κίνα, που είχαν συλληφθεί στο Αφγανιστάν και κρατηθεί ανακρινόμενοι επί δύο χρόνια στο Γκουαντάναμο καθώς θεωρήθηκαν ύποπτοι για συνεργασία με τους Ταλιμπάν.

















http://ed-mysterious.blogspot.gr/2014/0 ... _8561.html