Re: Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή

10
3. Υπήρχαν κενά στη Χριστιανική διδασκαλία, ή εμμονή των αιρετικών;

Συνεχίζει ο Πεντηκοστιανός:

«Β'Τιμ.β'(2)-17,18: "ων εστιν υμεναιος και φιλητος οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν"

Ο Υμέναιος κι ο Φιλητός έλεγαν, λέει, ότι έγινε ήδη η ανάσταση και οι πιστοί τους πίστευαν. Αν καθ'υπόθεση οι πιστοί είχαν διδαχθεί να περιμένουν την ανάσταση των νεκρών στην 2α Παρουσία και όχι πριν, δε θα έλεγαν σ'αυτούς τους δύο, "Μα καλά, που είναι ο Ιησούς;;; Που είναι τα κακά στην οικουμένη, η οργή του Θεού; Εδώ ο Ιησούς μίλησε για σημεία στον ουρανό και τη γη και καταστροφές!" Ή μήπως δεν ήξεραν καλά τη σειρά των γεγονότων οι αδελφοί, δεν τους τα είπε καλά ο απ. Παύλος;...

Τότε γιατί τους πίστεψαν ότι όντως έγινε; Μήπως περίμεναν ένα διαφορετικό γεγονός;»

Βεβαίως δεν είμαστε εμείς οι «δικηγόροι» του Υμέναιου και του Φιλητού, να δικαιολογήσουμε τις αδικαιολόγητες αιρετικές τους απόψεις. Ούτε φυσικά είναι δυνατόν, να βγάζει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα για το τι πίστευαν οι Χριστιανοί, από τι… δίδασκαν οι αιρετικοί! Γιατί είναι προφανές, ότι αν υπήρχε οποιαδήποτε διδασκαλία στην Αγία Γραφή, που να δικαιώνει τις αιρετικές απόψεις των Πεντηκοστιανών περί «αρπαγής προ της Β΄ Παρουσίας», δεν θα κατέφευγαν στο τι πίστευαν οι αιρετικοί, ώστε να βγάλουν έμμεσα συμπεράσματα, αλλά θα μιλούσαν άμεσα για τη Χριστιανική διδασκαλία!

Προτού όμως πούμε για τα δήθεν «σημεία» της 2ας Παρουσίας, στα οποία αναφέρεται ο Πεντηκοστιανός, ας δούμε πρώτα, τι θα μπορούσαν να λένε οι Υμέναιος και Φιλητός, σύμφωνα με αρχαίους συγγραφείς:

Α. Σύμφωνα με τον Θεοδώρητο, θα μπορούσε να συμβαίνει το εξής: «Οι τας εκ παιδοποιϊας διαδοχάς ανάστασιν οι δυσώνυμοι προσηγόρευον», διατεινόμενοι, ότι «ήδη γέγονεν η ανάστασις, εφ’ οις έχομεν τέκνοις» (Πράξ. Παύλου και Θέκλης κεφ. 14), ώστε ο καθένας ζει μέσα από τους απογόνους του. Και φυσικά, όσο παράλογο και αν είναι αυτό, και αντίθετο με την πίστη της Εκκλησίας, μήπως με παρόμοια επιμονή δεν εμμένουν και οι ίδιοι οι Πεντηκοστιανοί, στην αντιχριστιανική διδασκαλία της «αρπαγής προ της 2ας Παρουσίας», έστω και αν η Αγία Γραφή είναι τόσο σαφής πάνω σε αυτό το θέμα; Μπορεί να βρεθεί λογική στην αίρεση;

Β. Βεβαίως υπάρχει και πιθανότερη, και πολύ λογικότερη δικαιολογία, που θα μπορούσαν να βρουν οι Υμέναιος και Φιλητός, για να αρνηθούν την ανάσταση. Θα μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι υπάρχει μόνο η μία εκ των δύο αναστάσεων. Ότι η ανάσταση είναι δήθεν μόνο πνευματική, και όχι και σωματική, και ότι η μοναδική αυτή ανάσταση, δήθεν έγινε στο εν ύδατι βάπτισμα. Το βάπτισμα η Αγία Γραφή μας το εξηγεί ως «θάνατο του παλαιού ανθρώπου και γέννηση του νέου» (Ρωμαίους 6/στ: 4). Προσέξτε για παράδειγμα, πώς θα μπορούσαν να διαστρεβλώσουν τα λόγια της επιστολής του Παύλου στην προς Κολοσσαείς 2/β: 12,13 οι Υμέναιος και Φιλητός, αν την είχαν τότε στα χέρια τους ως μέρος της Αγίας Γραφής: Λέει το χωρίο: «12 συνταφέντες αυτω εν τω βαπτίσματι, εν ω και συνηγέρθητε δια της πίστεως της ενεργείας του Θεού του εγείραντος αυτόν εκ των νεκρών. 13 και υμάς, νεκρούς όντας εν τοις παραπτώμασι και τη ακροβυστία της σαρκός υμών, συνεζωοποίησεν υμάς συν αυτω, χαρισάμενος ημίν πάντα τα παραπτώματα». Θα έλεγαν: «βλέπετε; Η Ανάσταση ήδη έγινε με το άγιο βάπτισμα, και δεν υπάρχει κάτι άλλο να περιμένουμε ως ανάσταση»! Φυσικά δεν είχαν προφανώς τότε τις επιστολές του αποστόλου Παύλου ως μέρος της Αγίας Γραφής για να τις διαστρέψουν, όμως η ίδια αυτή διδασκαλία ήδη υπήρχε τότε, και ήταν ευκολότερο να τη διαστρέψουν προφορικά. Άλλωστε, κάτι τέτοιο δίδαξαν κάποιοι Γνωστικοί (Ειρην. Ι 23, 5, ΙΙ, 31, 2, Tertul. De anima 50, de res. carnis 19, Ιουστ. Απολογ. Ι 26, Διάλογ. 80).

Συνεπώς, το τι πίστευαν οι αρχαίοι αιρετικοί, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απόδειξη, υπέρ των Πεντηκοστιανών αιρετικών θέσεων, της «αρπαγής προ της 2ας Παρουσίας».

Λέει ο εν λόγω Πεντηκοστιανός: «Ή μήπως δεν ήξεραν καλά τη σειρά των γεγονότων οι αδελφοί, δεν τους τα είπε καλά ο απ. Παύλος;» Δηλαδή, αν υπάρχουν αιρετικοί, και ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να δεχθούν την αλήθεια, φταίει ο Παύλος; Το ότι σήμερα ο Προτεσταντικός κόσμος, που ισχυρίζεται ότι στηρίζει την πίστη του στην Αγία Γραφή, είναι διαιρεμένος σε 30.000 αιρέσεις, που αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους για το τι γράφει η Αγία Γραφή, μήπως σημαίνει, ότι φταίει η Αγία Γραφή, που δεν τα έγραψε καλά; Ή μήπως φταίει η ίδια η εμμονή τους, στις αιρετικές Προτεσταντικές τους απόψεις; Εάν ίσχυε αυτό το επιχείρημα του εν λόγω Πεντηκοστιανού, περί του Υμέναιου και του Φιλητού, τότε ισχύει και για τη σημερινή κατάσταση του Προτεσταντισμού, και η Αγία Γραφή, «δεν τα λέει καλά». Άρα, άκυρο και αυτό το επιχείρημα, που πάει να βγάλει έμμεσα συμπεράσματα από την πίστη αρχαίων αιρετικών, ελλείψει αληθινών στοιχείων!








4. Μίλησε ο Χριστός για «σημεία της 2ας Παρουσίας»;



Όμως ο Πεντηκοστιανός παρερμηνευτής μας, γράφει και κάτι ακόμα. Λέει: «Αν καθ'υπόθεση οι πιστοί είχαν διδαχθεί να περιμένουν την ανάσταση των νεκρών στην 2α Παρουσία και όχι πριν, δε θα έλεγαν σ'αυτούς τους δύο, "Μα καλά, που είναι ο Ιησούς;;; Που είναι τα κακά στην οικουμένη, η οργή του Θεού; Εδώ ο Ιησούς μίλησε για σημεία στον ουρανό και τη γη και καταστροφές».

Εφ’ όσον δείξαμε, ότι δεν φταίει η διδασκαλία των αποστόλων, για την εμμονή των αιρετικών στην αίρεσή τους, αλλά η ίδια τους η εμμονή στις εσφαλμένες τους απόψεις, το τι διδάχθηκαν οι Χριστιανοί, δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με το τι συνέχιζαν να ισχυρίζονται οι αιρετικοί.

Όμως εδώ θα αναιρέσουμε κάτι ακόμα, που οι σύγχρονες εσχατολογικές αιρέσεις, (όπως οι Πεντηκοστιανοί και οι Μάρτυρες της Σκοπιάς) ισχυρίζονται. Λέει όπως είδαμε, ο Πεντηκοστιανός παρερμηνευτής της Αγίας Γραφής: «"Μα καλά, που είναι ο Ιησούς;;; Που είναι τα κακά στην οικουμένη, η οργή του Θεού; Εδώ ο Ιησούς μίλησε για σημεία στον ουρανό και τη γη και καταστροφές».

Εδώ έχουμε να πούμε τρία πράγματα:

Α. Μήπως η Αγία Γραφή, δεν λέει σαφέστατα και κατηγορηματικά, ότι εκτός από τη 2α Παρουσία του Χριστού, δεν υπάρχει άλλη παρουσία; Μήπως δεν λέει κατηγορηματικά, ότι η αρπαγή γίνεται ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Χριστού; Παρ’ όλα αυτά, οι Πεντηκοστιανοί αυτό το απορρίπτουν, όσο σαφές και αν είναι στην Αγία Γραφή. (Και έχουμε δείξει πόσο σαφές είναι). Κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν, οι αρχαίοι αυτοί αιρετικοί Υμέναιος και Φιλητός, ενέμεναν στις θέσεις τους, παρά τη σαφή διδασκαλία των Αποστόλων, ότι η ανάσταση γίνεται στη 2α Παρουσία. Και δεν είναι σοβαρό επιχείρημα, οι σύγχρονοι αιρετικοί, να επικαλούνται τους αρχαίους, για να στηρίξουν τη σύγχρονη αίρεσή τους, περί της αρπαγής! Γιατί ο Πεντηκοστιανός αυτός, αυτό ακριβώς κάνει εδώ!

Β. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τους σύγχρονους Μάρτυρες της Σκοπιάς, που λένε ότι «η ανάσταση έγινε αόρατα, και η παρουσία του Χριστού έγινε εξ ίσου αόρατα το 1914». Κατά τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαν οι Υμέναιος και Φιλητός, να μιλούν για «αόρατη παρουσία» του Χριστού, ή για κάτι παραπλήσιο! Εφ’ όσον έχουμε φανερό σύγχρονο παράδειγμα αυτής της αιρετικής στάσης, ούτε το αρχαίο αποκλείεται!

Γ. Το ενδιαφέρον όμως, είναι ότι αν και ο φίλος μας ο Πεντηκοστιανός παρερμηνευτής μιλάει για δήθεν σημεία και καταστροφές που θα γίνονταν στην Παρουσία του Χριστού, στην πραγματικότητα, ο Χριστός μόνο ένα σημείο έδωσε, και αυτό θα είναι ουράνιο και ταυτόχρονο με την Παρουσία Του.

Συγκεκριμένα, ας πάρουμε ως παράδειγμα την ίδια ανωτέρω αίρεση της Σκοπιάς, που ισχυρίζεται ότι ο Χριστός ήλθε αόρατα στη 2η Παρουσία Του το 1914, και ως απόδειξη, μας παρουσιάζουν κάποια δήθεν «σημεία», που υποτίθεται ότι έδωσε ο Χριστός στα Ευαγγέλια Ματθαίος 24/κδ, Μάρκος 13/ιγ, και Λουκάς 21/κα. Για μια φορά ακόμα, βλέπουμε ότι αν κάποιος θέλει να εμμένει σε μία αιρετική άποψη, σαν τον Υμέναιο και τον Φιλητό, ανακαλύπτει «σημεία» εκεί που δεν υπάρχουν!

Δεν θα επεκταθούμε εδώ στο θέμα των υποτιθέμενων «σημείων», το οποίο έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα μας, και μπορεί ο αναγνώστης να διαβάσει τις ακόλουθες μελέτες μας, (στους ακόλουθους δεσμούς), που αποδεικνύουν τα εξής:

α. Ο Χριστός δεν έδωσε ΠΟΤΕ σημεία καταστροφών, (όπως ισχυρίζεται ο Πεντηκοστιανός παρερμηνευτής, και η άλλη αίρεση, της Σκοπιάς), αλλά το ουράνιο και μοναδικό σημείο στο οποίο αναφέρεται, «το σημείο του Υιού του ανθρώπου» είναι φυσικά ο Σταυρός, όπως μαρτυρούν οι άγιοι ερμηνεύοντας διαχρονικά το χωρίο, που θα εμφανισθεί ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με την Παρουσία του Κυρίου.

β. Η εποχή μας, δεν έχει κανένα ιδιαίτερο σημείο που να το έδωσε ο Χριστός, ώστε να την προσδιορίσει ως «γενιά του τέλους», όπως ισχυρίζονται οι Πεντηκοστιανοί και η Σκοπιά.

γ. Ο Χριστός στη 2η Παρουσία Του έρχεται ΟΡΑΤΑ και όχι αόρατα.

δ. Οι έσχατες ημέρες» είναι ολόκληρη η Χριστιανική περίοδος.
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Re: Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή

11
5. Άνθρωποι αμέριμνοι




Στη συνέχεια, ο Πεντηκοστιανός, δίνει μερικά χωρία, για να ισχυρισθεί ότι δήθεν οι Χριστιανοί θα γλιτώσουν τον Αντίχριστο. Ας τα δούμε. Λεει:

«1. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΜΕΡΙΜΝΟΙ

κ.ΜΑΤΘΑΙΟΝ κδ'37:“ωσπερ γαρ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και γαμιζοντες (νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες-προς αποφυγή παρεξηγήσεων) αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου”

κ.ΛΟΥΚΑΝ ιζ'26:“και καθως εγενετο εν ταις ημεραις του νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου ησθιον επινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας ομοιως καθως και ως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντας”

κ.ΜΑΤΘΑΙΟΝ κε'5:“Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο.”

Ο κόσμος αμέριμνος πριν τη 2αΠαρουσία;;; Εδώ διαβάζουμε ότι οι άνθρωποι θα τρέχουν να κρυφτούν στις σπηλιές απ'τον φόβο τους!

Γιατί νύσταξαν οι φρόνιμες, εφόσον τα γεγονότα που εξελίσσονται μέχρι την 2α Παρουσία είναι συγκεκριμένα και αυτοί που ξέρουν, τα βλέπουν και περιμένουν την έλευση του Κυρίου;

2. κ.ΛΟΥΚΑΝ ιζ'26:"αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας"

"η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντας"

Είναι τυχαίο που ο Ιησούς χρησιμοποιεί 2 παραδείγματα όπου οι άνθρωποι του Θεού γλιτώνουν την θεία Δίκη;

Απαντούμε:

Όχι, δεν είναι τυχαίο. Ο Χριστός τα λέει αυτά, στη συνάφεια των λόγων του στα εν λόγω κεφάλαια, ότι ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ!!! Με τα λόγια αυτά, τους ξεκαθαρίζει, ότι αν υπήρχαν σημεία, ο κόσμος θα περίμενε την έλευσή Του, και κανείς δεν θα ήταν αμέριμνος. Αλλά όταν θα γίνει η 2α Παρουσία, θα είναι αμέριμνοι, γιατί δεν θα υπάρχουν σημεία, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των Πεντηκοστιανών και της Σκοπιάς και των σχετικών εσχατολογικών αιρέσεων, που μιλούν για σημεία του τέλους.

Σε καμία περίπτωση το χωρίο ΔΕΝ ΛΕΕΙ και ΔΕΝ ΥΠΟΝΟΕΙ, ότι δήθεν οι Χριστιανοί θα ξεφύγουν από τον Αντίχριστο. Άλλο είναι να ξεφύγει κάποιος από τη Θεία Δίκη, και άλλο από τον Αντίχριστο, όπως θέλουν να συγχέουν τα πράγματα οι Πεντηκοστιανοί. Άλλωστε, είναι σαφέστατο στην προφητεία του Δανιήλ, ότι η Εκκλησία (οι άγιοι) θα είναι εδώ, και θα διωχθεί από το Θηρίο, τον Αντίχριστο «Εθεώρουν, και το κέρας εκείνο έκαμνε πόλεμον μετά των αγίων και υπερίσχυε κατ' αυτών·… 23 Και εκείνος είπε, το θηρίον το τέταρτον θέλει είσθαι η τετάρτη βασιλεία επί της γης, ήτις θέλει διαφέρει από πασών των βασιλειών, και θέλει καταφάγει πάσαν την γην και θέλει καταπατήσει αυτήν και κατασυντρίψει αυτήν. 24 Και τα δέκα κέρατα είναι δέκα βασιλείς, οίτινες θέλουσιν εγερθή εκ της βασιλείας ταύτης· και κατόπιν αυτών άλλος θέλει εγερθή· και αυτός θέλει διαφέρει των πρώτων και θέλει υποτάξει τρεις βασιλείς. 25 Και θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου» (Δανιήλ 7/ζ: 21, 23-25).







6. Εκφυγή της μελλούσης οργής



Συνεχίζει ο Πεντηκοστιανός παρερμηνευτής της Αγίας Γραφής, ως εξής:

«3. ΕΚΦΥΓΗ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΟΡΓΗΣ

Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ε'9: “οτι ουκ εθετο ημας ο θεος εις οργην αλλα εις περιποιησιν σωτηριας δια του κυριου ημων ιησου χριστου του αποθανοντος υπερ ημων ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησωμεν διο παρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον ενα καθως και ποιειτε”

Και για ποιόν λόγο να παρηγορούμε αλλήλους, θα περάσουμε την δοκιμασία της καταστροφής της οικουμένης, αλλά μη στεναχωριέστε αδελφοί, όλα θα πάνε καλά; Για ποια ποια οργή μιλάει;;»

Απαντούμε:

Φυσικά ΔΕΝ μιλάει για την οργή του διαβόλου και του Αντιχρίστου, αλλά για την «οργή» του Θεού!

Η παρηγοριά μας, είναι ότι αν και θα υποστούμε την οργή του Αντιχρίστου, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, η οποία θα στραφεί ενάντια στον Αντίχριστο, που θα μας ταλαιπωρήσει προσωρινά.

Υπάρχει η οργή του Διαβόλου (και κατ’ επέκτασιν του Αντιχρίστου) κατά της Εκκλησίας:

«17 και ωργίσθη ο δράκων επί τη γυναικί, και απήλθε ποιήσαι πόλεμον μετά των λοιπών του σπέρματος αυτής, των τηρούντων τας εντολάς του Θεού και εχόντων την μαρτυρίαν Ιησού» (Αποκάλυψις 12/ιβ: 17). Όπως βλέπετε, δεν τους εξαιρεί ο Θεός από την οργή του Θεού, αλλά όπως είδαμε στον Δανιήλ, τους νικάει κιόλας!

Υπάρχει όμως και η οργή του Θεού, κατά των ασεβών:

«έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (Κολοσσαείς 3/γ: 6) και «ει τις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού, και λαμβάνει το χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί την χείρα αυτού, 10 και αυτός πίεται εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και βασανισθήσεται εν πυρί και θείω ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του αρνίου» (Αποκάλυψη 14/ιδ: 9, 10).

Ορίστε λοιπόν ξεκάθαρα, ποια είναι η παρηγοριά μας: Ότι θα ξεφύγουμε την οργή του Θεού, που θα ξεχυθεί πάνω στους οπαδούς του Αντιχρίστου, που θα μας βασανίσουν!

Είναι τόση η παρερμηνεία των Πεντηκοστιανών, ώστε συγχέουν τις δύο «οργές»! Συγχέουν την οργή του Θεού με την οργή του εχθρού του Θεού, του διαβόλου, και του Αντιχρίστου!!! Δεν καταλαβαίνουν πότε μιλάει για τον Θεό, και πότε μιλάει για τον Διάβολο! Αν είναι δυνατόν!

Συνεχίζει ο Πεντηκοστιανός:

«Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ α'10: “και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ των νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης”

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ γ'10: “οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης”

ΡΩΜΑΙΟΥΣ ε'9: “πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης”

Ποιά οργή έρχεται και μας ελευθερώνει ο Ιησούς, μήπως οι πληγές της Αποκάλυψης;»
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Re: Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή

12
Απαντούμε:

Φυσικά! Και όπως δείξαμε, οι πληγές της Αποκάλυψης, δεν είναι οργή του Σατανά προς τους πιστούς, αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, οργή του Θεού προς τους απίστους του Αντιχρίστου!

Ο δε Επίσκοπος της Εκκλησίας της Φιλαδελφείας, προς τον οποίο λέει ο Κύριος ότι θα τον λυτρώσει, όχι από την «οργή» του Θεού ή του Αντιχρίστου, αλλά από «την ώρα του πειρασμού», ακόμα και αν θελήσουμε να εφαρμόσουμε το χωρίο εσχατολογικά προς κάποιους που θα ζήσουν στην εποχή του εσχατολογικού Αντιχρίστου, και πάλι μιλάει για μια συγκεριμένη ομάδα Χριστιανών, που κατά τα λόγια του Κυρίου «τήρησαν τον λόγο της υπομονής του Κυρίου». Ανθρώπους που ΗΔΗ δοκιμάσθηκαν, και ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΟΙ θα ξεφύγουν τον πειρασμό (και όχι την οργή).

Και ο Πεντηκοστιανός συνεχίζει να «σκοτώνει» τα αγιογραφικά χωρία ως εξής:

«κ.ΛΟΥΚΑΝ κα'28: “αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων”

Όταν αρχίσουν να γίνονται, άρα πριν τελειώσουν;

κ.ΛΟΥΚΑΝ κα'36: “αγρυπνειτε δε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε καταξιωθητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου”

Εκφυγειν;Εκφυγειν;...χμμ»

Απαντούμε:

Εδώ θέλει να μας πει, ότι αφού θα τα «ξεφύγουμε», άρα θα αρπαχθούμε πριν από τον Αντίχριστο που θα φέρει τα δεινά!

Τι λένε όμως τα συμφραζόμενα του χωρίου, το οποίο ο άνθρωπος αυτός «ξερίζωσε» από το περιβάλλον του;

Εκεί, στα προηγούμενα, ο Χριστός μεταξύ άλλων λέει:

«…16 παραδοθήσεσθε δε και υπό γονέων και συγγενών και φίλων και αδελφών, και θανατώσουσιν εξ υμών, 17 και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου· 18 και θρίξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται· 19 εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών… 23 ουαί δε ταις εν γαστρί εχούσαις και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις· έσται γαρ τότε ανάγκη μεγάλη επί της γης και οργή τω λαω τούτω, 24 και πεσούνται στόματι μαχαίρας, και αιχμαλωτισθήσονται εις πάντα τα έθνη, και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι πληρωθώσι καιροί εθνών. 25 Και έσται σημεία εν ηλίω και σελήνη και άστροις, και επί της γης συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου, 26 αποψυχόντων ανθρώπων από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη· αι γαρ δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται. 27 και τότε όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. 28 αρχομένων δε τούτων γίνεσθαι ανακύψατε και επάρατε τας κεφαλάς υμών, διότι εγγίζει η απολύτρωσις υμών…34 Προσέχετε δε εαυτοίς μήποτε βαρηθώσιν υμών αι καρδίαι εν κραιπάλη και μέθη και μερίμναις βιοτικαίς, και αιφνίδιος εφ’ υμάς επιστη η ημέρα εκείνη· 35 ως παγίς γαρ επελεύσεται επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. 36 αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρω δεόμενοι ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του υιού του ανθρώπου» (Λουκάς 21/κα).

Προσέξτε! Σας φαίνονται όλα αυτά ως προφητεία που λέει ότι «αρπαχθούν» οι Χριστιανοί, ΠΡΙΝ συμβούν όλα αυτά; Σε ποιους δηλαδή τα λέει αυτά ο Χριστός; Ποιοι θα διωχθούν με όλους αυτούς τους τρόπους που διαβάσαμε, για χάρη του Χριστού, αν όχι οι Χριστιανοί προς τους οποίους μιλάει, με τη λέξη «υμών» («εσάς»);;;

Έρχονται οι Πεντηκοστιανοί, και χρησιμοποιούν το χωρίο εκείνο που ο Χριστός λέει τι θα πάθουν οι Χριστιανοί, για να μας πουν ότι… θα το αποφύγουν!!! Αν είναι δυνατόν!

Βεβαίως κάποιοι Χριστιανοί θα ταλαιπωρηθούν λιγότερο, ή θα αποδημήσουν προς τον Κύριο, πριν έρθει ο Αντίχριστος, κυρίως αυτοί που ως βεβαιόπιστοι θα έχουν ΗΔΗ λάβει από τον Κύριο τη δικαίωση, σαν τον Επίσκοπο της Φιλαδελφείας, που αναφέραμε πριν. Και σ’ αυτούς αναφέρεται όταν λέει να προσευχόμαστε για να ξεφύγουμε από αυτή την οργή, μήπως και ο Κύριος μας συγκαταλέξει μετ’ αυτών. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση, δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΙ οι πιστοί Χριστιανοί θα αρπαχθούν για να τα ξεφύγουν! Ελάχιστοι Χριστιανοί της εποχής εκείνης θα τα αποφύγουν, όσοι ευδοκήσει ο Κύριος να τα αποφύγουν. Αλλά στη συνέχεια, στο παρακάτω κεφάλαιο που θα ασχοληθούμε με την ταυτότητα του «Κατέχοντος», θα πούμε περισσότερα επ’ αυτού.

Αντίθετα μάλιστα, από τους ισχυρισμούς των Πεντηκοστιανών, που μιλούν για «αρπαγή πριν από την Παρουσία», τα χωρία αυτά, ξεκαθαρίζουν ότι όλα αυτά, θα συμβούν λίγο πριν από την έλευση του Κυρίου στη 2α Παρουσία Του, «επί των νεφελών», όπου και θα δώσει ένα τέλος στον Αντίχριστο, και θα παραλάβει την Εκκλησία Του, αφθαρτοποιώντας την κτίση.











7. Φήμες ότι έγινε η αρπαγή



Συνεχίζει ο Πεντηκοστιανός:

«4. ΦΗΜΕΣ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ Η ΑΡΠΑΓΗ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β'β'1:“ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ημων ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριουα χριστο”

Γιατί να θορυβηθούν οι Θεσ/κεις, αν καθ' υπόθεση ΔΕΝ είχαν διδαχθεί να περιμένουν την ανάσταση πριν την 2α Παρουσία, αλλά στην 2α Παρουσία; Σ' αυτή την περίπτωση το ότι έρχεται η 2α Παρουσία δε θα τους θορυβούσε, αλλά θα τους χαροποιούσε!»

Απαντούμε:

Κατ’ αρχήν, γι’ αυτό ακριβώς θα έπρεπε να θορυβηθούν! Επειδή ενώ αυτοί είχαν διδαχθεί ότι η ανάσταση γίνεται κατά τη 2α Παρουσία και ΟΧΙ ΠΡΙΝ, κάποιοι αιρετικοί, θα τους έλεγαν (όπως σήμερα οι Πεντηκοστιανοί και οι Μάρτυρες της Σκοπιάς), ότι η Ανάσταση γίνεται σε διαφορετικό χρόνο απ’ αυτήν! Γι’ αυτό οι αστήρικτοι στη Χριστιανική πίστη, θα θορυβούντο, ότι δήθεν ήταν λάθος τα όσα διδάχθηκαν από την Εκκλησία, και πιθανόν οι αιρετικοί αυτοί να είχαν δίκιο!

Έτσι θορυβούνται και σήμερα τα θύματα των Πεντηκοστιανών, όταν οι θύτες τους, τους λένε ότι η 2α Παρουσία θα γίνει ΜΕΤΑ την αρπαγή, και τους οδηγούν να απορρίψουν την πίστη της Εκκλησίας, που τόσο ξεκάθαρα διδάσκει και η Αγία Γραφή!

Προσέξτε, πόσο καθαρά το λέει το ίδιο το χωρίο που χρησιμοποιεί ο Πεντηκοστιανός: λέει το Χωρίο: «ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ημων ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον». Σαφέστατα το χωρίο συνδέει την αρπαγή («επισυναγωγή») με την Παρουσία του Κυρίου! Αλλά δεν πάει να λέει το χωρίο ό,τι θέλει; Οι Πεντηκοστιανοί έχουν άλλη άποψη!!!

Μήπως σήμερα, δεν «θορυβούνται» και οι αστήρικτοι στην πίστη, από τους Πεντηκοστιανούς, που λένε ότι η αρπαγή θα γίνει πριν από την Παρουσία; Δεν θορυβούνται από τους άλλους αιρετικούς της Σκοπιάς, που λένε ότι η Παρουσία και η αρπαγή, και η ανάσταση, έγιναν «αόρατα», το 1914 και το 1918; Και θορυβούνται, αντίθετα από τα λόγια του Αποστόλου, και γίνονται και αυτοί αιρετικοί!

Αλλά ο απόστολος το ξεκαθαρίζει, ότι:

«Ερωτώμεν δε υμάς, αδελφοί, υπέρ της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ημών επισυναγωγής επ' αυτόν, 2 εις το μη ταχέως σαλευθήναι υμάς από του νοός μήτε θροείσθαι μήτε δια πνεύματος μήτε δια λόγου μήτε δι' επιστολής ως δι' ημών, ως ότι ενέστηκεν η ημέρα του Χριστού. 3 μη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον· ότι εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιος της απωλείας, 4 ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ωστε αυτόν εις τον ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι, αποδεικνύντα εαυτόν ότι εστί Θεός.»

Προσέξτε, πόσο καθαρά τα λέει ο απόστολος Παύλος! Με απλά λόγια, λέει: «σχετικά με την παρουσία του Χριστού και την αρπαγή μας προς αυτόν, μη σας θορυβήσει και μη σας εξαπατήσει κανένας, δήθεν ότι έρχεται το τέλος, η ημέρα του Χριστού. Επειδή η (ΜΙΑ) ημέρα του Χριστού, (δηλαδή η ημέρα της Παρουσίας Του και της αρπαγής μας για την οποία μιλάμε), δεν πρόκειται να έρθει, αν πρώτα δεν εμφανισθεί ο Αντίχριστος!»

Και έρχεται σήμερα ο κάθε Πεντηκοστιανός, να μας πει ότι είμαστε στο τέλος, και θα αρπαχθούμε ΠΡΙΝ έλθει ο Αντίχριστος! Και αυτά μας τα λέει, τολμώντας να χρησιμοποιήσει το ίδιο εκείνο χωρίο, στο οποίο ο απόστολος Παύλος λέει ότι αυτά θα γίνουν ΜΕΤΑ από τον Αντίχριστο, και που μας ξεκαθαρίζει ότι θα γίνουν μαζί!!!

Αν είναι δυνατόν! Πόση τύφλωση χρειάζεται για κάτι τέτοιο; Και μετά μας λένε τι θα μπορούσαν, και τι δεν θα μπορούσαν να υποστηρίζουν ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Τον εαυτό τους δεν τον βλέπουν, πόσο ξεκάθαρες διδασκαλίες της Αγίας Γραφής προσπερνούν, χάριν της αίρεσής τους;
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Re: Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή

13
8. «Το Κατέχον» και η αποφυγή του Αντιχρίστου

Συνεχίζει η παρερμηνεία των Πεντηκοστιανών ως εξής:

«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β'β'6:“και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω εαυτου καιρω το γαρ μυστηριον ηδη ενεργειται της ανομιας μονον ο κατεχων αρτι εως εκ μεσου γενηται και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος”

Ποιός είναι τελοσπάντων αυτός ο κατέχων που εμποδίζει τον Αντίχριστο να εμφανιστεί, και θα το κάνει όταν ο πρώτος “εκ μέσου γένηται”; Να κάνω μια υπόθεση...μήπως η Εκκλησία των πιστών με το Πνεύμα το Άγιο; Που βασίζομαι;

-κ.Ματθαίον ις' 18: “καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης”

-κ.Ματθαίον ε' 13: “υμεις εστε το αλας της γης”

-κ.Λουκάν ι'19: “ιδου διδωμι υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ου μη αδικησει”

-Ιωάννου Α'δ'3: “και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω”

Μήπως όσο είμαστε στη γη νικάμε το πνεύμα του αντιχρίστου, γιατί είναι μεγαλύτερος αυτός που είναι μέσα μας, το Πνεύμα το Άγιο, παρά αυτός που είναι στον κόσμο, ο Διάβολος;»

Απαντούμε:

Τα ανωτέρω εδάφια, έχουν μεν σχέση με το θέμα μας, όμως δεν γίνονται από τους Πεντηκοστιανούς κατανοητά σε όλο τους το βάθος. Όσα εδάφια και αν παραθέσουν, δεν βρίσκουν το ζητούμενο. Γιατί πώς είναι δυνατόν, να κατανοήσουν οι Πεντηκοστιανοί τον «Κατέχοντα», όταν ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ το βίωμα της Εκκλησίας, που μας πληροφορεί για την ταυτότητά Του; Το προσεγγίζουν μεν, αλλά δεν το φθάνουν, γιατί δεν έχουν το βίωμα της αληθούς Εκκλησίας! Και καταλήγουν να ΥΠΟΘΕΣΟΥΝ αυθαίρετα ότι η Εκκλησία είναι αυτή που εκβάλλεται, αντί να κατανοήσουν ότι πρόκειται όχι για την ίδια την Εκκλησία, αλλά απλώς για μια συγκεκριμένη λειτουργία της Εκκλησίας, την «προσευχή της καρδιάς»!

Φυσικά, όπως δείξαμε ξεκάθαρα στα προηγούμενα, η Εκκλησία όχι μόνο θα είναι στη γη στην εποχή του Αντιχρίστου, αλλά θα νικηθεί κιόλας για λίγο! Άρα, ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όταν μιλάει για το «Κατέχον».

Σε παλαιότερο άρθρο μας, εξηγήσαμε τι είναι «ο Κατέχων», ή «το Κατέχον», που εμποδίζει τον Αντίχριστο, να εμφανισθεί, και ο αναγνώστης μπορεί να το μελετήσει στον ανωτέρω δεσμό. Εδώ θα αρκεσθούμε να πούμε μόνο πώς, λόγω του Κατέχοντος, κάποια μέλη της Εκκλησίας, θα αποφύγουν τον Αντίχριστο!

Όπως δείξαμε στο εν λόγω άρθρο μας, «το Κατέχον» που θα εκβληθεί, και θα αφήσει έτσι χώρο να εμφανισθεί ο Αντίχριστος, δεν είναι, παρά η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, υπό μορφήν «εν Πνεύματι» προσευχής της καρδιάς, ή με άλλα λόγια, εν Πνεύματι «γλωσσολαλιάς» στην καρδιά των Αγίων. (Καμία σχέση με τη γλωσσολαλιά των Πεντηκοστιανών).

Αυτό που «κατέχει» (που συγκρατεί) τον Αντίχριστο, είναι η εν Αγίω Πνεύματι προσευχή των χαρισματούχων αγίων της Εκκλησίας. Αυτοί από την εποχή των αποστόλων μέχρι σήμερα, προσεύχονται ακατάπαυστα, ημέρα και νύχτα, την αδιάλειπτη προσευχή της καρδιάς, και ως «αλάτι» αυτού του κόσμου, και νικούν πατώντας πάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού, ευχόμενοι με το γλυκύτατο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Από την εποχή των αποστόλων, ο Σατανάς προσπαθεί να δώσει την εξουσία του κόσμου στον Αντίχριστο, ώστε «το πνεύμα του Αντιχρίστου» που υπάρχει ήδη από τότε, (κατά τα λόγια του αποστόλου), να ενσαρκωθεί σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο, στον «άνθρωπο της ανομίας», που θα πολεμήσει και θα νικήσει την Εκκλησία. Όμως οι άγιοι, ευχόμενοι στον Κύριο, δεν αφήνουν τόπο στον διάβολο. Τον έχουν «κρατημένο», «δεμένο» με την προσευχή τους, ώστε να μη μπορεί να φέρει σε πέρας τους σκοπούς του. Η εν Αγίω Πνεύματι ευχή τους, αποτρέπει τα σχέδια του διαβόλου, και αντί ο διάβολος να φέρει τον Αντίχριστο, η Εκκλησία εξακολουθεί να αυξάνει και να οικοδομείται.

Όμως, αυτό δεν θα συνεχισθεί επ’ άπειρον. Κάποια στιγμή, παρά την επέκταση του Ευαγγελίου, οι άγιοι θα λιγοστέψουν, και η προσευχή της καρδιάς θα μειωθεί σε ένα κρίσιμο «ελάχιστο», και η πίστη «και η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί» (Ματθαίος 24/κδ). Το Άγιο Πνεύμα θα εκβληθεί από τις καρδιές της συντριπτικής πλειονότητας των Χριστιανών, και ελάχιστοι άγιοι θα μείνουν να προσεύχονται εν Αγίω Πνεύματι, ώστε ο Σατανάς θα βρει την ευκαιρία να νικήσει πρόσκαιρα. Τότε «θα λυθεί» από τη φυλακή του, και θα πλανήσει τα έθνη, (Αποκάλυψη 20/κ), φέρνοντας σε ύπαρξη τον προφητευμένο Αντίχριστο. Χωρίς το «άλας της γης», τους εν Πνεύματι Αγίους, ο Σατανάς θα καταφέρει για λίγο να προχωρήσει στα σχέδιά του για τον απόλυτο έλεγχο της ανθρωπότητας και την προσπάθεια εξάλειψης της Εκκλησίας.

Ο Χριστός γνωρίζει, ότι όλα αυτά «μέλλουν να συμβούν». Γι’ αυτό και στο εδάφια του Λουκά που είδαμε προηγουμένως, προειδοποιεί και παροτρύνει:

«κ. ΛΟΥΚΑΝ κα' 36: “αγρυπνειτε δε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε καταξιωθητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου”»

Προσέξτε! «εν παντί καιρώ δεόμενοι» λέει ο Κύριος! Αδιάλειπτη προσευχή της καρδιάς! Γιατί; «…για να καταξιωθείτε να ξεφύγετε όλα αυτά που μέλλουν να γίνουν, και να σταθείτε μπροστά μου»!

Να πώς αποφεύγονται τα δεινά για κάποιους: Όχι με το να αρπαχθούν δήθεν, ως Εκκλησία, πριν από τον Αντίχριστο, αλλά με το να τον αποτρέψουν να εμφανισθεί, και να «αναπαυθεί» η γενιά τους εν Κυρίω, χωρίς να τον συναντήσουν στη δική τους γενιά! Με τα λόγια αυτά, ο Κύριος τους προειδοποιεί, ότι η γενιά που θα απωλέσει την εν Αγίω Πνεύματι αδιάλειπτη προσευχή, την προσευχή της καρδιάς, την προσευχή που «συγκρατεί» τον Σατανά και αποτρέπει την εμφάνιση του Αντιχρίστου, η γενιά εκείνη που θα «εκβάλλει» από την καρδιά της το Άγιο Πνεύμα, θα υποστεί όλες εκείνες τις συνέπειες που μέλλουν να συμβούν. Αλλά όταν οι Χριστιανοί παραμένουν «εν παντί καιρώ δεόμενοι», ο Σατανάς θα παραμένει δεμένος, το Ευαγγέλιο θα συνεχίζει να αυξάνει απρόσκοπτα, και αυτοί θα καταξιωθούν να σταθούν μπροστά στον Κύριο, ΧΩΡΙΣ να συναντήσουν τον Αντίχριστο στην εποχή τους. Όπως ακριβώς ο άγιος Επίσκοπος της Φιλαδελφείας που είδαμε στην Αποκάλυψη, ο οποίος μετέχοντας στους αγίους, και αγρυπνώντας στην προσευχή της καρδιάς «εν παντί καιρώ», καταξιώθηκε να αποτρέψει τον Αντίχριστο, από το να εμφανισθεί στην εποχή του, μέχρι που συνάντησε τον Κύριο.

Η έλευση του Αντιχρίστου δεν είναι μονόδρομος. Είναι κάτι σαν την πρόβλεψη του Θεού προς τον Αδάμ, που του είπε ότι «αν φας απ’ αυτό θα πεθάνεις». Ο Θεός ως προγνώστης προειδοποίησε τον Αδάμ για το τι θα του συμβεί, όταν απωλέσει το Άγιο Πνεύμα από την καρδιά του, και πεθάνει πνευματικά. Παρ’ όλα αυτά, ο Αδάμ είχε τη δυνατότητα να ζήσει για πάντα στη Χάρη του Θεού, χωρίς θάνατο και ταλαιπωρία. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ως προγνώστης, γνωρίζει τα μέλλοντα δεινά που θα συμβούν, αν οι άγιοι απωλέσουν την εν Αγίω Πνεύματι αδιάλειπτη προσευχή, και προειδοποιεί, και μας ξεκαθαρίζει, ότι αυτό μπορεί να αποφευχθεί, αν την κρατήσουμε, και ο Αντίχριστος να παραμείνει μόνο «πνεύμα Αντιχρίστου», και να μη τον συναντήσουμε ως ανθρώπινο κυβερνήτη του κόσμου μας. Η έκβαση εξαρτάται από εμάς, όπως η πτώση και η απώλεια του Αγίου Πνεύματος εξαρτήθηκε κάποτε από τον Αδάμ.

Η αποφυγή του Αντιχρίστου, δεν θα επιτευχθεί με μία δήθεν «αρπαγή» πριν απ’ αυτόν. Μόνο με την εν Αγίω Πνεύματι αδιάλειπτη προσευχή, ο Σατανάς θα παραμείνει δεσμευμένος και «κατεχόμενος», υπό του Κατέχοντος Αγίου Πνεύματος.

Αυτή είναι και η πραγματική απάντηση στα χωρία που προτείνουν οι Πεντηκοστιανοί ως επιχειρήματα, παρερμηνεύοντας τη σημασία τους.
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Re: Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή

14
9. Η Χιλιετής Βασιλεία

Συνεχίζει στο κείμενό του ο Πεντηκοστιανός «ποιμένας», θεωρώντας ότι τα προηγούμενα που είπε είναι πειστικά, και καταλήγει ως εξής:

«Ακριβώς επειδή είναι απλά, διάβασε σε παρακαλώ Αποκ.κεφ 20

4. "και ειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενων δια την μαρτυριαν ιησου και δια τον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριο ουδε την εικονα αυτου και ουκ έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και απί την χείραν αυτών (επταετία Αντιχρίστου) και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού χίλια έτη. και οι λοιποι των νεκρων ουκ εζησαν εως τελεσθη τα χιλια ετη. αυτη η αναστασις η πρωτη."

Άρα,με απλά λόγια,μετά την επταετία του Αντιχρίστου έρχεται ο Χριστός με τους Αγίους Του στη γη (2Α Παρουσία) και βασιλεύουν 1000 χρόνια. Πόσο πιο απλά;;; Ούτε κρίση ακόμη, ούτε νέοι ουρανοί και νέα γη ακόμη.

Και μετά;

7 "και οταν τελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακης αυτου"

"και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειου"

(τέλος χιλιετούς).

11 "και ειδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επ αυτω ου από προσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις."

(καταστροφή τη γης

12 "και ειδον τους νεκρους τους μεγάλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον του θρονουκαι βιβλια ηνοιχθησα και αλλο βιβλιο ηνοιχθη ο εστιν της ζωης"

(Κρίσις)

κεφ.21

1 "και ειδον ουρανον καινον και γην καινην ο γαρ πρωτος ουρανος και η πρωτη γη απηλθον"

Αυτή είναι η σειρά των γεγονότων, με απλά ελληνικά...........»

Εδώ ο Πεντηκοστιανός μας φίλος, μη κατανοώντας καθόλου τις προφητείες της Αγίας Γραφής, κάνει μία ακόμα παρερμηνεία των προφητειών της Αποκάλυψης. Συγχέει την Παρούσα Χιλιετή Βασιλεία, όπου ο Κύριος βασιλεύει εν Πνεύματι με τους αγίους Του, με μία υποτιθέμενη μελλοντική «μεσοβασιλεία» χιλιαστικού τύπου. Αποτυγχάνει να κατανοήσει την έννοια του «δεσίματος» του Σατανά, από τον «Κατέχοντα», από τη Χάρη των Αγίων που τον αποτρέπουν από τα σχέδιά του να εμπλέξει την ανθρωπότητα στον πόλεμο. Αποτυγχάνει να προσέξει το οριστικό άρθρο «τον» (Αποκάλυψη 19/ιθ: 19 και 20/κ: , και να κατανοήσει, ότι «ο» πόλεμος της Αποκάλυψης 19/ιθ’ είναι ο ίδιος με τον πόλεμο του τέλους των χιλίων συμβολικών ετών, ο οποίος τελειώνει με τη Β΄ Παρουσία του Κυρίου, και την ανακαίνιση ουρανού και γης.

Αυτό όμως είναι ένα άλλο, διαφορετικό μεγάλο θέμα, άσχετο με το θέμα της αρπαγής, που το έχουμε αναλύσει εκτενέστερα σε παλαιότερο άρθρο μας, και μπορείτε εκεί να διαβάσετε τα σημεία στα οποία πλανώνται οι Χιλιαστικές αιρέσεις, όπως αυτή την Πεντηκοστιανών της ΕΑΕΠ.

Αυτή είναι η ερμηνεία των ανωτέρω χωρίων και προφητειών, σε απλά Ελληνικά…








N. M.
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Η πλάνες των πεντηκοστιανών - προτεσταντών

15
Εικόνα




Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής (γνωστή και ως Ε.Α.Ε.Π.) είναι η μεγαλύτερη ελληνική εκκλησία που ανήκει στο ευρύτερο δόγμα του Πεντηκοστιανισμού, και το δεύτερο χριστιανικό δόγμα (μετά την Ορθόδοξη Εκκλησία), σε πλήθος εκκλησιών και ευκτήριων οίκων στην Ελλάδα.
Για των αριθμό των μελών της στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, αν και υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις που υπολογίζουν ότι έχει χιλιάδες μέλη. Υπάρχουν περίπου 150 εκκλησίες και 250 κατ' οίκον συναθροίσεις σε διάφορες πόλεις και χωριά, σε όλη την Ελλάδα. Ειδικά κατά την δεκαετία του 1990 υπήρχε μια συνεχής έντονη άυξηση των μελών της.Επίσης δραστηριοποιείται και σε άλλες χώρες.Αποτελεί θρησκευτικό δόγμα αναγνωρισμένο από το κράτος και λειτουργεί σαν εκκλησία με άδεια του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής πιστεύει πως αποτελεί μέρος της δεύτερης μεγάλης παγκόσμιας έκχυσης του Αγίου Πνεύματος, που χαρακτηρίζεται στην Αγία Γραφή ως Όψιμη Βροχή. Περιλαμβάνει τη συντριπτική πλειοψηφία του κινήματος της Όψιμης Βροχής στον Ελληνόφωνο κόσμο παγκοσμίως, έχοντας, όπως λέει, το "προνόμιο" (σε σχέση με πολλές άλλες Εκκλησίες της Πεντηκοστής του εξωτερικού) να χρησιμοποιεί ευρέως, το πρωτότυπο Ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης. Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής έχει ως άτυπο κέντρο της την Αθήνα, ενώ πιστοποιεί ότι η κάθε εθνική της εκκλησία είναι αυτοκέφαλη και μέρος της παγκόσμιας Εκκλησίας του Χριστού, που αποτελείται από όσους σώζονται σε όλα τα έθνη.Θέτει ως στόχο της την επιστροφή στην αποστολική δύναμη, απλότητα και νοοτροπία.


Για περισσοτερα εδω: http://el.wikipedia.org/wiki/Ελευθέρα_Α ... εντηκοστής
ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΩΛΙΑΖΟΥΝ ΗΓΕΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.\nΟΥ ΠΟΣΟΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ.

Re: Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής

16
Ιστορία


Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ομάδα στη χώρα μας, η οποία προήλθε από την «Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» (Αιόλου 70), όταν το αμερικανικό κέντρο (Σύναξη Θεού) ζήτησε από τον ποιμένα και τα μέλη της κοινότητας να υπογράψουν δήλωση υποταγής (1965).

Τότε ο ποιμένας, ιατρός Λεωνίδας Φέγγος, με 120 αλλά άτομα αποχώρησαν και ίδρυσαν την «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» (1966) (Σοφοκλέους 52). Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μ. Ζαφείρογλου, πού αργότερα αποχώρησε και ίδρυσε δική του ομάδα. Στην εκκλησία του Λ. Φέγγου προσχώρησε και ο Ευάγγελος Φωτίου, άλλοτε ποιμένας της «Αποστολικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής».


Ο ποιμένας της ομάδας, Λ. Φέγγος, στο κήρυγμά του της 9.10.1979 ανέφερε για τον εαυτό του:



«Επειδή έχω αποκτήσει μία πείρα πάνω στο λόγο του Θεού, τα θαύματα, την επιστήμη, ακόμη έχω σπουδάσει όλες τις Επιστήμες, γνωρίζω τις θετικές οποίον βρω μπροστά μου κι είναι αντίθετος προς το ευαγγέλιο μπορώ να τον κάνω να ταπεινωθεί αμέσως...».

«Και όποιος θέλει ας με ρωτήσει ό,τι θέλει κι ο,τι βιβλίο διάβασα, ας έρθει να μου το πει, να του πω εγώ που είναι η ψευτιά, γιατί μέσα στα 33 χρόνια έχω ανακαλύψει όλες τις ψευτιές και των απίστων και των υλιστών και των σατανιστών και των αιρετικών και όλων- όλων. Ξέρω τα κουμπιά του καθενός και τι λέει ο καθένας και που βασίζεται» (κασέτα 9.10.79).


Η κοινότητα (Σοφοκλέους 52) αυξήθηκε. Σ' αυτήν ανήκουν και τα σωματεία «Σύνδεσμος Εκκλησιών της Πεντηκοστής» (1971) και «Αδελφότης μαθητών Ιησού Χριστού»[*]. Στα δικά της πλαίσια εκινείτο και το πρόγραμμα του Γιάννη Ρούσσου «Βιβλικά Μαθήματα δι' Αλληλογραφίας - ο Λόγος της ζωης» (Γαλήνης 7), Ο οποίος όμως αποχώρησε πρόσφατα.


Σήμερα έχουν δημιουργηθεί ομάδες σε πολλές περιοχές της χώρας και λειτουργούν είτε σαν ευκτήριοι οίκοι, είτε και σαν παραρτήματα του σωματείου «Αδελφότης Μαθητών Ιησού Χριστού».


Η κίνηση επεκτάθηκε και μεταξύ των αποδήμων Ελλήνων της Αμερικής (Ν. Υόρκη, Οχάιο) και της Αυστραλίας (Greek Christian Church). Ή εφημερίδα της «Xριστιανισμός» εκδίδεται τώρα και στα αγγλικά. Σήμερα η ομάδα αυτή υπολογίζει πώς έχει 150 «ποιμένες» και 20.000 πιστούς.

Διδασκαλία


Η ομάδα αυτή ισχυρίζεται πώς είναι εντελώς ανεξάρτητη. Ονομάζεται «Ελευθέρα», επειδή «δεν ανήκει ούτε εξαρτάται από καμία οργάνωση του εξωτερικού ή του εσωτερικού (Χ 7/1986). Καταφέρεται εναντίον των άλλων πεντηκoστιανών ομάδων, πού αναγνωρίζουν «αρχηγούς» στο εξωτερικό και δέχονται μισθούς, χωρίς να σώζουν ποτέ καμία ψυχή.



Είναι «λύκοι» (κασ. 2.10.79). Σε μία σφοδρή επίθεση εναντίον των άλλων ομάδων ο Λ. Φέγγος ανέφερε: «Δεν χρειάζεται καταστατικό. Έχουμε το λόγο του Θεού, τα λέει όλα... Είναι επικατάρατοι αυτοί πού κάνουν αύτή τη δουλειά. Δεν μπορούν να έχουν την ευλογία του Θεού» (κασ. 20.11.79).


Οι επί μέρους κοινότητες διοικούνται από τον ποιμένα, από τούς πρεσβυτέρους ή επισκόπους και από τούς διακόνους (Χ 27/88, 1.3), οι οποίοι πρέπει απαραίτητα να είναι «παντρεμένοι και να έχουν παιδιά πιστά» (Χ 7/86,1). Οι περιοδεύοντες άγαμοι κήρυκες ονομάζονται «απόστολοι».


Αναφερόμενος ο Λ Φέγγος στις διαφορές με τις άλλες πεντηκoστιανές ομάδες προσθέτει πώς ή εκκλησία του δεν δέχεται φυλετικές διακρίσεις, όπως συμβαίνει με πεντηκοστιανούς στην Αμερική, δεν επιτρέπει σε γυναίκες να πηγαίνουν στις συναθροίσεις με παντελόνι και χωρίς κάλυμμα της κεφαλής, ούτε να κηρύττουν στην εκκλησία. Απορρίπτει επίσης την οργάνωση κοινωνικών και πολιτικών εκδηλώσεων και τελεί την ευχαριστία κάθε Κυριακή (κασ. 4.12.79).


Όμως πολλά σημεία είναι κοινά. Η ομάδα αύτή χαρακτηρίζει τη Γραφή «καταστατικό χάρτη» και απορρίπτει καθετί πού δεν συμφωνεί «με το ευαγγέλιο» (Χ 7/86,2), δηλαδή με τις ερμηνευτικές δοξασίες της κίνησης του Λ. Φέγγου, ο οποίος δέχεται την κατά γράμμα ερμηνεία της Γραφής.

Έτσι υποστηρίζει λόγου χάρη πώς μπορεί να προσδιορισθεί ο θρόνος του Θεού τοπικά και πώς ο Θεός οπωσδήποτε έχει χέρια και πόδια και πώς ετοιμάζει για τούς πιστούς κατά γράμμα σπίτια (κασ. 18.9.79, 9.11.82, 8.2.83).


Η ειδική ιεροσύνη απορρίπτεται και από αύτή την ομάδα. Ο άρτος και ο οίνος της ευχαριστίας είναι μόνο ψωμί και κρασί και συνεπώς δεν χρειάζεται προσοχή, μήπως πέσουν στο έδαφος ψίχουλα (κασ. 9.11.82). Σε μεταγενέστερο δημοσίευμα αναφέρεται πώς δεν είναι απλά σύμβολα, αλλά «δια πίστεως είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού και γι' αυτό όποιος το παίρνει ανταξίως κατακρίνεται» (Χ 31/88,1). Η κίνηση δέχεται είδος ευχελαίου. Η ειδική εξομολόγηση απορρίπτεται. Το ίδιο και τα μνημόσυνα, οι πρεσβείες των αγίων, η τιμή των εικόνων, του τιμίου Σταυρού (Χ 7/86,2. Τι πιστεύει η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία, πολυγρ.).

Η αληθινή εκκλησία


Η αληθινή εκκλησία είναι μία, εκείνη πού έχει «τον καθαρό λόγο του Θεού και κηρύττει αυτόν χωρίς συμφέροντα, χωρίς ανθρώπινες επινοήσεις και χωρίς ανθρώπινους περιορισμούς», είναι η «νύμφη», πού στολίζεται «με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος» (Χ 8/86,1).


Αυτά τα προσόντα δεν τα έχουν προφανώς οι άλλες πεντηκoστιανές ομάδες, γιατί δεν αντλούν από το «καθαρό νερό», από την «πηγή», αλλά προμηθεύονται διάφορα έντυπα, βιβλία ή περιοδικά. Αντίθετα ο Λ. Φέγγος προτρέπει κάθε πιστό: «πετά το στα σκουπίδια, χριστιανέ μου!... Έχουμε το πνεύμα το Άγιο πού μας οδηγεί εις πάσα την αλήθεια δεν θέλουμε ψέματα γραμμένα σε συστημένη επιστολή».
«Θέλουμε να μιλήσει το Πνεύμα. Πάρε τη Γραφή σου, ανέβα πάνω και πες ό,τι σου πει το Πνεύμα το Άγιο» (κασ. 10.6.80). «Δεν χρειάζονται βιβλιαράκια να τον πάρεις τον Λόγο του Θεού, να στον εξηγήσει ο άλλος... Το νερό βγαίνει μέσα από το βράχο. Θα πάω εκεί στο βράχο να πιω, δε θα πάω παρακάτω από τη λακκούβα» (κασ. 25.11.83).


Στο μεταξύ όμως η ομάδα αυτή εξέδωσε φυλλάδια και εκδίδει ακόμη και εφημερίδα, την οποία αποστέλλει με την πεποίθηση πώς μεταδίδει το «νερό» από το «βράχο».


Αυτό δεν αποτελεί για τούς πιστούς αντίθεση, γιατί τα κείμενα αυτά γράφονται «από το Άγιο Πνεύμα» πού καθοδηγεί τούς συγγραφείς των άρθρων. Το «Άγιο Πνεύμα» καθορίζει ακόμη και τα θέματα για τα κηρύγματα: «Δεν ξέρω γιατί ο Θεός σήμερα επέμενε να μιλήσω γι' αυτό... Ίσως κάποια αγγελία πρέπει να μας δώσει ο Θεός σήμερα, έτσι δεν είναι;», ανέφερε ο Λ. Φέγγος στο κήρυγμά του της 8.5.1984 (κασ.).


Για τον ποιμένα της ομάδας αυτής όλες οι άλλες ομολογίες, ακόμη και οι άλλες πεντηκoστιανές ομάδες, πού απορρίπτουν δοξασίες δικές του, είναι «Βαβυλώνα» και «θυγατέρες Βαβυλώνος» και τα «παιδιά του Θεού» δεν επιθυμούν να τις διορθώσουν πρέπει να τις εγκαταλείψουν, για να μη λάβουν το «χάραγμα του θηρίου» και τον αριθμό 666 (κασ. 9.1.82 καί 23.11.82).


Η Εκκλησία, λέγει ο ποιμένας αυτός, αποστάτησε δύο ή τρεις αιώνες μετά τούς αποστόλους και μεταβλήθηκε σε «πόρνη», κάθε εκκλησία πού ξεφεύγει από το «λόγο του Θεού», δηλαδή από τις ερμηνευτικές δοξασίες του Φέγγου, «είναι θυγατέρα της Βαβυλώνος» (κασ. 7.9.82 καί 9.11.82). Τα αρχιερατικά άμφια στην Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζονται «πορφύρα της πόρνης» και το ιερό δισκοπότηρο «χρυσό ποτήρι της μεθυσμένης πόρνης» (κασ. 9.11.82).


Στο μεταξύ η ομάδα αυτή εκφράζεται πιο προσεκτικά.
Στις διάφορες εκκλησίες, λέγει, υπάρχουν «ψυχές ειλικρινείς, πού θέλουν να πάνε στον ουρανό, αγαπάνε τον Κύριο και εργάζονται γι' αυτόν όπως μπορούν», είναι τα «άλλα πρόβατα» του Ιω. ι' 16, πού πρέπει να συγκεντρωθούν τώρα, πριν από την «αρπαγή της εκκλησίας» και να ενταχθούν στη «μία ποίμνη» (Χ 8/87,1). Η κίνηση αυτή ανέλαβε το έργο της συγκέντρωσης των «άλλων προβάτων» στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό: «Σε κάθε χωριό πρέπει να γίνει ένα θυσιαστήριο, μία εκκλησία...» (κασ. 14.9.82).


Η σωτηρία


Η ομάδα αυτή κηρύττει πώς για τη σωτηρία είναι απαραίτητη η ακρόαση του κηρύγματος και η παραδοχή του, η μετάνοια, το βάπτισμα με νερό. Ακολουθεί η αναμονή του «βαπτίσματος του Άγ. Πνεύματος», πού είναι απαραίτητο (Χ18/87, 4).
Η «αναγέννηση» λαμβάνει χώρα αυτοστιγμεί, μόλις ο άνθρωπος δεχτεί το Χριστό «σαν προσωπικό Σωτήρα, αναγνωρίζοντας τις αμαρτίες του, μετανοώντας και γυρίζοντας προς το Θεό...» (Χ 17/87,1). «Όταν μετανοήσεις, αμέσως θα πάρεις αυτό πού σου προσφέρει ο Κύριος, τη σωτηρία» (κασ. 15.6.86). Η σωτηρία συντελείται λοιπόν πριν από το βάπτισμα με νερό, ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται (Χ 9/86, σ. 1.3).


Η νέα πεντηκοστή


Η έκχυση του Άγιου Πνεύματος είναι «σημείο των εσχάτων ημερών», ,η «όψιμος βροχή» (Ιωήλ β' 23). Η προφητεία του Ιωήλ διαιρείται σε δύο μέρη, λέει ο Λ. Φέγγος και παραπέμπει στο Πράξ. β' 17. Το δεύτερο μέρος, πού εκπληρώνεται στις μέρες μας, είναι η «όψιμη βροχή» και δηλώνεται με το «και έτι...» (Πράξ. β' 18) (Χρειαζόμαστε τη δύναμη της πεντηκοστής, σ. 5).



Σκοπός αυτής της «έκχυσης» είναι η προετοιμασία της εκκλησίας για την «αρπαγή» (Χ 6/86,1). Γι' αυτό και το «βάπτισμα του Άγιου Πνεύματος» πρέπει να το λάβει κάθε πιστός, εξωτερική απόδειξη γι' αυτό είναι η γλωσσολαλιά (Χ 7/86,2).


«Έρχεται ο άλλος και λέει: Θα βαπτισθείς με Πνεύμα Άγιο, δεν είναι ανάγκη να μιλήσεις ξένες γλώσσες... Τι λέει ο Θεός;... Αν είναι να λάβω Πνεύμα Άγιο κατά τον τρόπο τον δικό σου, να μη το λάβω ποτέ. Εγώ θέλω Πνεύμα Άγιο όπως οι Απόστολοι.. Εγώ θέλω αυτό, θέλω το γνήσιο, δεν θέλω απομιμήσεις» (κασ. 10.6.80).


Άλλα «σημεία» για το «βάπτισμα του Άγιου Πνεύματος» είναι οι θεραπείες: «σας φέρνω μία αγγελία από το Θεό σήμερα, όλοι, όταν βλέπουμε έναν άρρωστο... να του μιλάμε το Λόγο του Θεού και να γονατίζουμε δίπλα του να προσευχόμαστε... Και ο Κύριος θα τον θεραπεύσει» (κασ. 11.10.81)



Υγεία, χαρά, αναμαρτησία


Ο πόνος στη ζωή αξιολογείται αρνητικά: «Δεν είναι θέλημα του Θεού να υποφέρουμε, δεν είναι θέλημα του Θεού να πάσχουμε, ούτε να’ μαστε άρρωστοι, ούτε να μην έχουμε να φάμε» (κασ. 8.5.84).

«Σας το λέω και το επαναλαμβάνω: δεν υπάρχει μελαγχολία μέσα μου, δεν υπάρχει νευροπάθεια, δεν υπάρχει απελπισία, το καταλαβαίνετε; Και να αισθανθώ ένα πόνο εγώ, ε, Κύριε, σε παρακαλώ εν τω ονόματι του Χριστού, επιτίμησέ το, φάπ και φεύγει» (κασ. 27.7.82).
Και η αμαρτία είναι πράγμα αδύνατο μετά το βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα: «Όταν θα’ρθει, θα καταστρέψει όλες τις ρίζες της αμαρτίας... πάει, τέλειωσε» (κασ. 15.6.86), «ούτε ν' αγγίξει το παιδί του Θεού δεν μπορεί ο πονηρός» (Φέγγου, Χρειαζόμαστε τη δύναμη 6).
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής

17
Η συντέλεια


Η ομάδα αυτή περιμένει σύντομα την «αρπαγή» της εκκλησίας είναι το επόμενο «σημείο», λέει, μετά την «έκχυση» του Αγίου Πνεύματος στις ημέρες μας. «Αφού φύγει ο λαός του Θεού με την αρπαγή της εκκλησίας, θα φανερωθεί ο Αντίχριστος. Τώρα τον εμποδίζει η εκκλησία, ο λαός του Θεού» (Χ 13/87,4).


Ο Αντίχριστος έχει γεννηθεί το 1982 ήταν 30 ετών και είναι Έλληνας (κασ. 7.9.82).

Θα φανερωθεί μετά την «αρπαγή» της εκκλησίας και θα είναι ο «τελικός ηγέτης της Ευρώπης», πρόκειται για το «μικρό κέρας» του Δαν. ζ' 8, πού θα βασιλεύσει 7 Χρόνια, στα χρόνια της «μεγάλης θλίψης» (Δαν. ιβ' 1. Ματθ. κδ' 21) (κασ. 9.11.82 και 4.12.82. Χ 13/87,4).

Μετά τα 7 χρόνια της βασιλείας του Αντιχρίστου θα έλθει ο Χριστός «μετά πάντων των αγίων» και θα θέσει τέρμα στην κυριαρχία του Aντιχρίστoυ.


Για τον Λ. Φέγγο, η Τουρκία δεν θα κάνει πόλεμο με την Ελλάδα. «Κι αν ακόμα κάνει κανένα απονενοημένο διάβημα να επιτεθεί στην Ελλάδα, θα καταστραφεί ανεπανορθώτως» (Χ 13/87,4) τούτο στηρίζεται στην Αγία Γραφή, αναφέρει ο ποιμένας αυτός.



Τα δέκα κέρατα του θηρίου (Άποκ. ιγ' 1 έξ.) είναι τα δέκα κράτη της ΕΟΚ, πού τελικά θα διοικήσουν τον κόσμο, με την ηγεσία του Έλληνα Αντίχριστου. Γι' αυτό ποτέ δεν θα μπορούσαν ,να γίνουν έντεκα, αφού δέκα είναι.. ο λόγος του Θεού λάθος δεν κάνει σας το λέω, γι' αυτό μιλάω μετά παρρησίας... εγώ βλέπω στο λόγο του Θεού και λέω, καταλαβαίνετε; Δέκα θα μείνουν... κι αν μπει η Ισπανία, θα φύγει κάποιος άλλος πάλι δέκα θα μείνουνε» (κασ. 31.8.82)


Ένα ακόμη «αποδεικτικό» για την παγκόσμια κυριαρχία της Ελλάδας μέσω του Έλληνα Αντίχριστου είναι και η νίκη της στο μπάσκετ: «Η Ελλάδα στο μπάσκετ νίκησε όλους και τελικά τη Ρωσία... περιμένουμε εξελίξεις. Υπομονή. Ο Λόγος του Θεού είναι αψευδής» (Χ 19/87,1).


Ο καθένας μας τώρα πρέπει να βιαστεί να βγει από τις εκκλησίες και να ενταχθεί στην «μία ποίμνη», ώστε να «αρπαγεί» πριν από τη θλίψη πού έρχεται και θα είναι φρικτή: τα δέντρα θα καταστραφούν, θα διαδοθούν φρικτές αρρώστιες το σώμα του ανθρώπου θα βγάζει «έλκη», «το νερό των πηγών θα μετατραπεί σε αίμα... να έχεις τον ήλιo να καίει και ν' ανοίγεις τη βρύση να τρέχει αίμα...!» (κασ. 8.6.82).


Ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει μετά 7 χρόνια να εμποδίσει την έλευση του Χριστού με την εκκλησία του «με όπλα, πυραύλους, κανόνια, αεροπλάνα, πυρηνικές κεφάλες» και θα διαδώσει πώς έρχονται εξωγήινοι να απειλήσουν τη γη! (κασ. 2.11.82 και 14.12.82). Όμως θα συντριβεί!


Θα ακολουθήσει το «δέσιμο του Σατανά» και η χιλιετής βασιλεία του Χριστού και της εκκλησίας στη γη. Είναι το «γαμήλιο ταξίδι της Νύμφης και του Νυμφίου», λέει ο Λ. Φέγγος, «ο Κύριος έρχεται σε πρώτη επαφή με την εκκλησία, θα ζήσει μαζί της, θα συνηθίσει ο ένας τον άλλον»!!! (κασ. 28.12.82).


Στο τέλος των χιλίων ετών ο Σατανάς θα λυθεί, θα ξεσηκώσει τούς λαούς της Βορείου Ευρώπης «Γώγ και Μαγώγ», (Ιεζ. λη' καί λθ') εναντίον του Χριστού και των αγίων, όμως πρώτα θα επιτεθούν στο Ισραήλ. Τελικά θα πέσει φωτιά από τον ουρανό και ο Διάβολος με το «θηρίο» και τον «ψευδοπροφήτη» θα ριφθούν στη λίμνη του πυρός και του θείου (κασ. 28.1.82).


Θα ακολουθήσει η ανάσταση των αδίκων και η τελική κρίση. Όσοι θα έχουν αντισταθεί στον Αντίχριστο, θα σωθούν. Ό Ισραήλ θα επιστρέψει κατά τις τελευταίες ήμέρες του Αντιχρίστου, η «απαρχή» θα είναι 144.000 (κασ. 14.12.82 και 13.5.84).


Όλοι οι ασεβείς θα κατακριθούν και θα απολεσθούν μαζί με όλη τη γη (που πάμε; τι θα γίνουμε; φυλλάδιο). Σ' αυτή τη τελική κρίση οί πιστοί της «Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής» θα είναι μάρτυρες κατηγορίας: «Θάμαστε μάρτυρες ότι τούς μιλήσαμε, ότι τούς είπαμε, ότι τούς δώσαμε ευαγγέλια, τούς δώσαμε φυλλάδια, τούς μιλήσαμε, τούς επισκεφθήκαμε, δεν μπορούν να πούνε τίποτα!»(κασ. 24.12.82 και 28.12.82).



Οι «χρόνοι και καιροί»


Πότε θα γίνουν όλα αυτά; Σε μία γενεά, στη γενεά πού άρχισε το 1914 με τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό δείχνει και το «ρολόι του Ισραήλ» για την καταμέτρηση του εσχατολογικού χρόνου, προσθέτει ο Λ. Φέγγος και παραπέμπει στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (κασ. 2.9.82). «Σε λίγο θα εκπληρωθεί και αυτό». η «αρπαγή της εκκλησίας «η δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι πλησίον» (Χ 17/ 87,4). «Θα γίνει στις ημέρες μας όσοι είναι μιας κάποιας καλής ηλικίας και όσοι είναι γεροντότεροι και στέκονται στην ηλικία τους(!) πιστεύω ότι όλοι θα προλάβουν την αρπαγή της εκκλησίας» (κασ. 4.12.79).



Κριτική της ομάδας


Για τον Λ. Φέγγο «ο Κύριος μισεί την ψεύτικη διδασκαλία», είτε αυτό γίνεται «εσκεμμένως ή απερίσκεπτα ή ας πούμε εν αγνοία, τη μισεί ο Θεός» (κασ. 9.10.79). Εδώ εννοεί ασφαλώς τη διδαχή των άλλων ομάδων ή και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μήπως κήρυξε και ο ίδιος «ψεύτικη διδασκαλία»;

Ελευθέρα;
Η κίνηση ισχυρίζεται πώς είναι «ελευθέρα» από κάθε υπερκοινοτική δέσμευση ή εξάρτηση και από οποιοδήποτε καταστατικό εκτός από την αγία Γραφή. Όμως οργανώνει «σύναξη των ποιμένων» με κάποιες υπερκοινοτικές αρμοδιότητες και εξουσίες.



Το 1986 ιδρύει τη «Σύνοδο Ελευθέρων Αποστολικών Εκκλησιών της Πεντηκοστής Ελλάδος», πού εκλέγει επταμελή επιτροπή για την εκτέλεση των αποφάσεων της.



Η Επιτροπή αυτή διορίζει πλέον τούς ποιμένες για τις διάφορες κοινότητες του εσωτερικού και ασφαλώς και του εξωτερικού, οι οποίες οργανώνονται (Χ 12/86,3. 27/88,2).

Επομένως δημιουργεί «κανονισμούς» και «καταστατικά», με άλλα λόγια «εξαρτήσεις»!

Η Εκκλησία
Μιλήσαμε ήδη για την Εκκλησία και υπογραμμίσαμε πώς σαν Εκκλησία δεν μπορεί να πέσει σε αποστασία , γιατί έχει θεμέλιο όχι την Αγία Γραφή, αλλά τον ίδιο τον Χριστό. Σ' αυτήν ενοικεί το Πνεύμα το Άγιον, πού την οδηγεί στην αλήθεια. Γι' αυτό είναι «στύλος και έδραίωμα της αλήθειας» (Ματθ. ιστ' 18. Ιω. ιστ' 12-14. Α' Τιμ. ν' 15).


Ο Λ. Φέγγος ισχυρίζεται ότι το επισκοπικό αξίωμα είναι απόδειξη πώς η Εκκλησία αποστάτησε κι έγινε «Βαβυλώνα» (κασ. 9.11.82). Και όμως ο ίδιος ομoλoγεi πώς η ομάδα του είναι «δογματικώς βασισμένη στο σύμβολο της πίστεως», πού θέσπισαν οι 318 επίσκοποι! (Τι πιστεύει...).

Και για τον επίσκοπο Iωάννη Χρυσόστομο είπε πώς «ήταν καλός αυτός» και «ήθελε να μένει στο λόγο του Θεού». Σπεύδει όμως να προσθέσει πώς ή δική του (του Φέγγου) ερμηνευτική αυθεντία είναι μεγαλύτερη από την αυθεντία της Εκκλησίας, στην οποία βασιζόταν και ο Χρυσόστομος:
«Δεν μ' ενδιαφέρει τι λέει ο καθένας, εμένα μ' ενδιαφέρει τι λέγει ο Χριστός» (κασ. 8.2.83),

«ο Λόγος Του Θεού λάθος δεν κάνει» (κασ. 31.8.82). Αυτό σημαίνει φυσικά για την κίνηση πώς ο ποιμένας της, ερμηνεύοντας τη Γραφή «λάθος δεν κάνει», ενώ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν άνθρωπος και όταν ερμήνευε τη Γραφή έκανε λάθη!



Στόματα του Αγίου Πνεύματος;
Κάθε τι πού δεν συμφωνεί «με τη Γραφή» απορρίπτεται, λέγει ο Λ.Φέγγος, εννοώντας τις δικές του ερμηνείες της Γραφής. Όταν ο ποιμένας ανεβαίνει στο βήμα να μιλήσει, «λέγει ό,τι του πει το Πνεύμα το Άγιο», γι' αυτό και δεν πρέπει να προετοιμάζεται, να μελετάει τα ερμηνευτικά βιβλία των πατέρων της Εκκλησίας ή και σύγχρονα ερμηνευτικά βιβλία της άγιας Γραφής, ακόμη κι αν προέρχονται από άλλες πεντηκoστιανές ομάδες:


«Το Πνεύμα το Άγιο θέλει να μιλήσει. Και για να μιλήσει, πρέπει ν' αφήσεις ελεύθερο το στόμα σου και το μυαλό σου να το αναλάβει, να μιλήσει μέσα από το λόγο, να πει στον καθένα τι θέλει»! (κασ. 10.6.80). Το «πνευματικό ύδωρ» της ομάδας αυτής «βγαίνει από το θρόνο του Θεού, το νερό βγαίνει μέσα από το βράχο» (κασ. 25.1.83), δεν υπάρχει περίπτωση να είναι νοθευμένο!


Η αυτοσυνειδησία της «θεοπνευστίας» είναι τόσο έντονη σ' αυτή την ομάδα, ώστε με «σιγουριά» προτρέπει τούς ακροατές της να εγκαταλείψουν τις άλλες εκκλησίες, ακόμη και τις πεντηκoστιανές ομάδες, και να σπεύσουν να πιουν το «νερό» από την «πηγή»!
«Θα βγεις από μέσα, εγώ αναγεννήθηκα μέσα σε μία πεντηκoστιανή εκκλησία 18 ετών... και πήγα σε άλλη» (κασ. 23.11.82). Όμως πώς μπορεί κανείς ν' αναγεννηθεί μέσα στη «Βαβυλώνα»; Μήπως λοιπόν δεν χρειάζεται «να βγει έξω από αυτήν»; Αλλά, θα απαντήσει κανείς, ο Λ. Φέγγος ήταν εξαίρεση, αυτό ήταν ένα «ξεκίνημα» για να λάβει το Πνεύμα το Άγιο, και να μεταβληθεί σε «στόμα του Θεού»!


Γι' αυτό και πρέπει κανείς να πετάξει μόνο τα «βιβλιαράκια» των άλλων, όχι τα έντυπα του ποιμένος αυτής της ομάδας, να παρακολουθήσει τα δικά του κηρύγματα, όχι των άλλων, γιατί αυτοί παίρνουν το νερό από τις «λακκούβες»!

Αν όμως προμηθευθεί τις κασέτες της ομάδας αυτής και την εφημερίδα «Xριστιανισμός», πού διαδίδονται ακόμη και στη μακρινή Αυστραλία, τότε ακούει και μελετά το λόγο «από την πηγή»! Αν πάλι μάς πει πώς όχι, δεν έχουν τα πράγματα έτσι, η Γραφή είναι η πηγή, τότε πρέπει να του θυμίσουμε τα λόγια του: «πήγαινε στην πηγή, άσε τις λακκούβες εγώ θέλω το νερό από το βράχο».

Αυτό όμως θα είχε σαν συνέπεια να σταματήσει το κήρυγμα στις αίθουσες, να μη διαδίδει τις κασέτες και να σταματήσει η έκδοση της εφημερίδας, πού μάλιστα μεταφράζεται και στα αγγλικά, πράγμα πού σημαίνει «λακκούβα» από «λακκούβα»!


Αλλά η άποψη του Λ. Φέγγου δεν είναι αυτή. Γράφει: «Και εγώ σ' Αυτόν πήγα και βρήκα Σωτηρία και η αγάπη Του με οδηγεί να γράφω αυτό το φυλλάδιο»! (Ή αλήθεια, πολυγρ.).

Όταν συνεπώς ισχυρίζεται πώς «μόνο το ευαγγέλιο είναι ικανό να σε οδηγήσει να βρεις σωστό δρόμο» (Ή αλήθεια, πολυγρ.), εννοεί τη δική του ερμηνεία του ευαγγελίου, ενώ οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία, ακόμη και αν αυτή τη διακήρυξε η Εκκλησία από τούς πρώτους αιώνες μέχρι σήμερα, πρέπει να «απορρίπτεται χωρίς συζήτηση» (Τι πιστεύει.., πολυγρ.).


Γίνεται φανερό πώς οι πιστοί καταλήγουν τελικά σε πλήρη εξάρτηση από τον ποιμένα, πού ουσιαστικά παρερμηνεύει την Άγια Γραφή. Τούτο το κάνει, όταν επί παραδείγματι ισχυρίζεται πώς ο Θεός έχει χέρια και πόδια και προσδιορίζεται τοπικά (κασ. 18.9.79 και 9.11.82) ή πώς στον ουρανό ο Θεός μας έχει ετοιμάσει κατά γράμμα σπίτια (κασ. 8.2.83).


Αντίθετα από αυτές τις απόψεις η αγία Γραφή τονίζει πώς ο Θεός δεν μπορεί να προσδιορισθεί τοπικά (Α/Γ' Βα­σιλ η' 27, βλ καί Ψαλμ. ρλη/ρλθ' 7. Ίερ. κγ' 24) και ότι στη βασιλεία των ουρανών δεν θα έχουμε ανάγκες, πού σχετίζονται με το σαρκικό μας σώμα και με την βιολογική ζωή σ' αυτή τη γη (Α' Κορ. ιε' 50. Ματθ. κβ' 30. Α' Ιω. γ' 2).
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής

18
Χάρισμα προφητείας;
Η αγία Γραφή μας δίνει τον κανόνα, με τον οποίο μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τον αληθινό προφήτη από ένα ψεύτικο.

Αν κάποιος λαλήσει «εν τω ονόματι τού Κυρίου» λόγον, τον οποίον όμως δεν «ελάλησε» ο Κύριος, αποδεικνύεται ψευδοπροφήτης. Επίσης αν «λαλήσει έν τω ονόματι Κυρίου», και ο λόγος του «δεν γίνη ουδέ συμβή», τότε και πάλι αποδεικνύεται ψευδοπροφήτης (Δευτερ. ιη' 20­22).


Αυτό τον κανόνα δεν φαίνεται να τον σέβεται η «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής», γιατί ο Λ. Φέγγος προτρέπει τούς πιστούς να προφητεύουν, δηλαδή να μιλούν στο όνομα τού Κυρίου, ακόμη και αν «λαλούν λόγον» τον οποίο «δεν ελάλησε σ' αυτούς ο Κύριος».



Έτσι στο κήρυγμα της 27.7.82. ανέφερε:


«Μη σταματάτε να προφητεύετε, έστω και να σ' ελέγξει ένας και να σου πει, δεν τό'πες καλά. Δεν πειράζει, και εμείς δεν τα λέμε και πολύ καλά πολλές φορές». «Εγώ ακούω το μαγνητόφωνο καμιά φορά... να δω πώς τα είπα, ‘Ω, τι λες τώρα εκεί πέρα’, λέω, ‘τι είναι αυτό το πράγμα πού λες’! Τον βρίζω τον εαυτό μου, έτσι δεν είναι, αλλά μ' αυτό τον διορθώνω, έτσι δεν είναι;».


«Αν σου λέει ο άλλος: ‘δεν το πες καλά’, δεν πειράζει, το ένα δεν θα το πει καλά... Αυτός πού μιλάει θα κάνει και λάθη, αυτός πού δεν μιλάει καθόλου, δεν κάνει καθόλου λάθη»!

«Ο άλλος ο καημένος μιλάει γιά τον Χριστό... και οι άλλοι τον κρίνουν και λένε: ‘αυτό δεν το πες σωστό’. Εντάξει, ένα πράγμα δεν το πε σωστό, άνθρωπος είναι και μπορεί να τού ξεφύγει, αλλά όμως τα περισσότερα είναι σωστά».



«Αυτοί πού έχετε προφητεία και ερμηνεία γλωσσών, μη σταματάτε, διότι ο λόγος τού Θεού θέλει και την επισφράγιση του Πνεύματος του Αγίου» (κασ. 27.7.82).


Συμφωνούμε με το Λ. Φέγγο, πώς αυτοί πού «προφητεύουν» στην εκκλησία του είναι άνθρωποι και επειδή δεν είναι αληθινοί προφήτες και μιλούν «από την κοιλιά τους», κάνουν λάθη. Μπορεί και τα περισσότερα να τα λένε σωστά. Αλλά και τα λίγα πού λένε λάθος «εν τω ονόματι του Κυρίου», φθάνουν για να αποδειχθούν ψευδοπροφήτες.



Δεν αρκεί να παραδέχεται ο Λ. Φέγγος πώς βρίζει τον εαυτό του, επειδή δεν τα λέει καλά. Γιατί η πλάνη είναι «κατάρα», όπως ο ίδιος ομολόγησε στο κήρυγμά του στις 9.10.1979: «ψεύτικη διδασκαλία ή εσκεμμένως ή απερίσκεπτα ή ας πούμε εν αγνοία, τη μισεί ο Θεός»,!!


Οι αληθινοί προφήτες γνωρίζονται από τούς «καρπούς των» (Ματθ. ζ' 16), δηλαδή από το αν οι προφητείες τους αποδειχθούν αληθινές (Δευτερ. ιη' 20-22). Ο ποιμένας της εκκλησίας αυτής έχει προφητεύει στο όνομα του Θεού πώς τα κράτη - μέλη της ΕΟΚ ποτέ δεν θα γίνουν έντεκα και πώς αν η Ισπανία μπει στην ΕΟΚ, κάποιο άλλο έθνος θ' αποχωρήσει. Δεν είναι αυτό ψευδοπροφητεία;


Ολόκληρη η εσχατολογία της ομάδας είναι απλώς ανθρώπινοι σχεδιασμοί.



Η Γραφή δεν λέγει πώς ο Αντίχριστος θα έλθει μετά την αρπαγή, ούτε μιλάει για κατά γράμμα βασιλεία πάνω στη γη. Ή Γραφή μιλάει μόνο για δύο ελεύσεις τού Χριστού και όχι για τρεις, δηλαδή μία κατά την ενσάρκωση, μία για την «αρπαγή» και μία στη χιλιετή βασιλεία!



Όπως παρατηρήσαμε, η δευτέρα παρουσία τού Χριστού σημαίνει ταυτόχρονα και το τέλος της θλίψης, το τέλος τού Άρμαγεδώνα, τού Αντίχριστου, τού Σατανά. την ανάσταση των δικαίων, την αρπαγή των ζώντων, την τελική κρίση δικαίων και αδίκων, την έναρξη της αιώνιας ζωής και της αιώνιας καταδίκης!


Το να προλέγει κανείς την έκβαση ενός πολέμου με την Τουρκία ή και να εκφράζει απόψεις στην πολιτική ζωή, λέγοντας πώς είναι μηνύματα τού Θεού, είναι πράγμα ανεύθυνο και επικίνδυνο!



Η ταπείνωση
Τα χαρίσματα τού Θεού δίδονται μόνο στους ταπεινούς (Ιακ. δ' 6. Α' Πέτρ. ε' 5) και ο ταπεινός δεν κρίνει «αλλότριον οικέτην» (Ρωμ. ιδ' 4). Θεωρεί τον εαυτό του αμαρτωλό και πιστεύει πώς ο Θεός θα ελεήσει τούς άλλους! Όμως αυτή η ταπείνωση δεν φαίνεται να υπάρχει στα κηρύγματα των ποιμένων της ομάδας αυτής:


«Από 18 χρόνων είμαι εγώ στον Χριστό. Πολλές φορές μου φαίνεται παράξενο, πώς αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο κακός κι έπειτα έρχεται ο Θεός: ‘Μα, παιδί μου, αυτοί είναι υιοί Διαβόλου’ στο κάτω κάτω, έτσι δεν είναι; Δεν έχει νέα καρδιά, δεν έχει νέο πνεύμα, αυτός δεν ξέρει τι πάει να πει αγάπη, αγάπη ξέρει, όπως ξέρει η γάτα, για το παιδί του, για τον αδελφό του, για τούς δικούς του...» (κασ. 2.3.80).
Όσοι έχουν πραγματικά το πνεύμα του Θεού, δεν καυχώνται και δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό τού Θεού, ούτε περιφρονούν τούς άλλους (Α' Κορ. ιε' 10. Β' Κορ. ια' 30. ιβ' 9. Γαλ στ' 14).



Η σωτηρία
Μιλήσαμε ήδη σε άλλο σημείο για τη σωτηρία με βάση την αγία Γραφή. Η αναγέννηση ταυτίζεται με το ιερό βάπτισμα και δεν προηγείται. Ομόφωνα η εκκλησία από τούς αποστολικούς χρόνους μέχρι σήμερα έτσι ερμήνευσε το Ιω. γ' 3-5.



Το Πνεύμα τού Θεού και τα χαρίσματά του δεν συμβαδίζουν με την αμαρτία. Γι' αυτό χρειάζεται πρώτα να καθαρίσουμε την καρδιά μας! Δεν μπορούμε να φθάσουμε στο «θερισμό» αν δεν προηγηθεί η σπορά, η βλάστηση, η καρποφορία και η ωρίμανση τού καρπού (Μάρκ. δ' 28).


Αντίθετα ο Λ. Φέγγος ισχυρίζεται πώς μπορεί κανείς να πάρει το Άγιο Πνεύμα ενώ είναι αμαρτωλός και να καθαρισθεί αργότερα, εγκαταλείπoντας την αμαρτία!



Απευθυνόμενος στις «αναγεννημένες αδελφές» πού δεν παράτησαν τα κοσμήματα, απαντά στους ενδοιασμούς τους με τα έξης λόγια: «... ‘Τότε γιατί ο Κύριος με βάπτισε με Πνεύμα Άγιο, την ώρα πού, εγώ ήμoυνα με τα σκουλαρίκια, με τα μπιζού;’... Για να τα βγάλεις... για να διορθωθείς. ‘Και γιατί αφού αυτή συζεί με κάποιον και ήλθε ο Χριστός και τη βάφτισε με Πνεύμα Άγιο;’. Τη βάφτισε για να σταματήσει να συζεί. Να μετανοήσει και να επιστρέψει στον Κύριο, δηλαδή της δίνει δύναμη να ξεφύγει από την αμαρτία» (κασ. 15.6.86).



Ώστε πρώτα έρχεται τό Πνεύμα το Άγιο και ύστερα η μετάνοια;


Η σωτηρία και η «αναγέννηση» είναι γεγονότα μιας στιγμής, λέγει ο ποιμένας της ομάδας αυτής και καλεί τον καθένα, πού θα βρεθεί ακόμη και για πρώτη φορά στις συναθροίσεις της: «Έλα μπροστά, πάρε ένα μαξιλαράκι, γονάτισε και πες..:» (κασ. 2.3.80), τόσο εύκολο είναι! Αυτό δεν θα μπορούσαν να το πουν οι απόστολοι, ούτε το είπαν ποτέ!



Το Άγιο Πνεύμα δεν εκβιάζεται, διανέμει τα δώρα του «καθώς βούλεται» (Α' Κορ. ιβ' 11), όχι με μαξιλαράκια!


Οι ποιμένες αυτής της ομάδας λένε: «Την έχω ήδη λάβει τη ζωή την αιώνιο, και την αισθάνομαι, τη ζω, με αγάπη, με χαρά, με ειρήνη, με ευλογία, με φανέρωση του Θεού στη ζωή μας» (κασ. 19.10.82).

Προηγουμένως είπε για τις γυναίκες με τα μπιζού και για εκείνες πού συζoύν παράνομα, πώς το «βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος» δεν τούς αφαίρεσε την αμαρτία και πρέπει εκ των ύστέρων να μετανοήσουν. Όμως γενικά διδάσκει πώς το Άγιο Πνεύμα, .«όταν θάρθει, θα καταστρέψει όλες τις ρίζες της αμαρτίας», ώστε να μη μπορεί κανείς πλέον να αμαρτήσει (κασ. 15.6.86).



Αυτά είναι λόγια του πoιμένα, όχι της αγίας Γραφής (Α' Κορ. ι' 12. Ρωμ. ια' 20).


Ο Λ. Φέγγος δεν φοβάται καθόλου το ενδεχόμενο της πτώσης είναι σίγουρος για τον εαυτό του: «Ά, να φοβηθώ και γώ λιγάκι, λέω: ‘Κύριε, δός μου έτσι, λίγο’! Δεν μπορώ να φοβηθώ. Πιέζω τον εαυτό μου να τρομάξω, δεν μπορώ να τρομάξω. Γιατί; Η ψυχή μου έχει συμμορφωθεί με το ευαγγέλιο, έχει ποτισθεί με το Πνεύμα το Άγιο, με την πίστη και που να φοβηθώ, δεν μπορώ να φοβηθώ, προσπαθείς να φοβηθείς και δεν μπορείς»! (κασ. 10.8.82).



Αυτοί δεν είναι λόγοι της Γραφής (Α' Κορ. β' 3. Φιλ. β' 12)!
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Άλλες θρησκείες & αιρέσεις,σἐκτες & παραθρησκείες,”

cron