Χιλιετής Βασιλεία
Βασικό μειονέκτημα των Αιρέσεων είναι η εντελώς Αλληγορική ερμηνεία σε πολλά χωρία, αλλά και η εντελώς κατά γράμμα σε μερικά. Εδώ στους Μορμόνους έχουμε την Χιλιετή κατά γράμμα Βασίλεια του Θεού. Η εσχατολογία γίνεται εντελώς υλιστική και η Μακαριότητα μετατρέπεται σε υλική ευδαιμονία και η Βασίλεια του Θεού υποβιβάζεται σε μία Κυβέρνηση Επίγεια με Κυβερνήτη τον Χριστό. Συγκυβερνήτες σε περίοπτες θέσεις κατά την Χιλιετή Βασιλεία οι Μορμόνοι με προνόμια και ποίκιλλες απολαύσεις όπως αναφέρουν στα βιβλία τους.
«Στην εμφάνιση αυτή του Ιησού όλοι οι άνομοι θα καταστραφούν όλα τα διεφθαρμένα θα καούν και η γη ολόκληρη θα καθαρισθεί δια μέσου της Φωτιάς. Ο Ιησούς θα έλθει εκ νέου για να διευθύνει την Χιλιετηρίδα. Η χιλιετηρίδα είναι μία περίοδος γαλήνης χιλίων ετών κατά την οποία περίοδο θα βασιλεύσει ο ίδιος ο Ιησούς επί της γης. Ο πρόεδρος της «Εκκλησίας» των Μορμόνων διεκήρυξε ότι οι οπαδοί του θα έχουν πολλά προνόμια και ευλογίες κατά τη χιλιετή περίοδο της βασιλείας του Χριστού. Ο Σωτήρας Χριστός θα λάβει τη νόμιμη και κανονική του θέση ως μόνος βασιλιάς του ουρανού και της γης. Επίσης την ημέρα εκείνη λένε οι Μορμόνοι θα ιδρύσει και θα εγκαταστήσει την κυβέρνησή του επάνω στη γη. Ο ίδιος θα διοικήσει όλο τον πλανήτη με ειρήνη για χίλια χρόνια. Οι Μορμόνοι έχουν την πεποίθηση ότι με την εμφάνιση της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού θα αρχίσουν συγχρόνως τα χίλια έτη ειρήνης , αγάπης, και χαράς επί της γης. Κατόπιν τα πάντα θα εισέλθουν σε μία ατμόσφαιρα πνευματικής κατάστασης»[28].
«Οι Μορμόνοι συνεχώς μιλούν για τη χιλιετή βασιλεία του Ιησού επί της γης και την άποψη τους αυτή την επισημοποιούν με το δέκατο άρθρο της πίστεως τους «Πιστεύουμε στην πραγματική συναθροίση του Ισραήλ και στην αποκατάσταση των Δέκα Φυλών ότι η Σιών (η Νέα Ιερουσαλήμ) θα κτισθεί επάνω στην αμερικανική ήπειρο και ότι ο Χριστός θα βασιλεύσει αυτοπροσώπως επάνω στη γη και ότι η γη θα ανανεωθεί και θα λάβει την παραδεισιακή της δόξα»[29].
«Αυτός λοιπόν (ο Ιησούς) κατά τη χιλιετηρίδα θα διευθύνει την «Εκκλησία» και θα έχει ευθύνη γι’ αυτήν και για την πολιτική κυβέρνηση. Οι θνητοί είτε είναι μέλη της «Εκκλησίας» των Μορμόνων είτε όχι θα κατέχουν κυβερνητικές θέσεις στην κυβέρνηση που θα ιδρύσει ο Ιησούς Χριστός. Την εποχή της χιλιετηρίδας θα υπάρχουν δύο πρωτεύουσες στον πλανήτη γη η μία στα Ιεροσόλυμα και η άλλη στην Αμερική»[30].
«Ο Ιωσήφ Σμιθ διδάσκει ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε ξανά σε διάφορα μέρη της βορείου και νοτίου Αμερικής. Ίδρυσε κυβέρνηση της ισότητας και της ειρήνης στην Αμερικανική Ήπειρο». Τελειώνοντας την αποστολή του στην Αμερική έφυγε με την υπόσχεση ότι θα ξαναρθεί. Έτσι πιστεύουν πως ο Χριστός θα επιστρέψει στη γη θα εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και θα βασιλεύσει για χίλια χρόνια έχοντας πρωτεύουσα στο Independence Misouri των ΗΠΑ»[31].
Τεκνοποίηση στην Χιλιετή Βασιλεία
Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει από την Χιλιετή Βασίλεια η τεκνοποίηση. Ένας ομολογουμένως ευφυέστατος τρόπος προσέλκυσης ακλήρων ζευγαριών. Μπρος στο όνειρο λοιπόν και την ελπίδα της τεκνοποίησης στη Μέλλουσα Περίοδο ο κάθε πιστός οποιασδήποτε Αιρέσεως που τάζει παιδιά στον Παράδεισο ονειροπολεί και περιμένει. Περιμένει την αρχή του τέλους του Παρόντος κόσμου και εργάζεται σώμα και ψύχη στην Αίρεση για να καταταγεί στους Εκλεκτούς οπαδούς της που θα Κληρονομήσουν τον Παράδεισο.
«Όλα αυτά τα χίλια έτη οι θνητοί θα συνεχίσουν να ζουν στη γη και θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν ακόμη παιδιά»[32].
«Εκεί θα συνεχίζονται οι γήινες απολαύσεις όπως η εργασία τα πλούτη το σεξ και όλες οι ανθρώπινες δυνατότητες. Εκεί περιμένει να δει στον παράδεισο την οικογένειά του και τους φίλους του»[33].
Πολυγαμία και αιμομιξία στους Μορμόνους
Στη διδασκαλία τους οι Μορμόνοι δεν κάνουν καμιά αναφορά για την αγαμία. Ἡ πολυγαμία πού είχαν εφαρμόσει στα αρχικά στάδια της «εκκλησίας» τους, καταργήθηκε αργότερα, με απόφαση του Αμερικάνικου Κογκρέσου, το 1890. Το ανώτατο δικαστήριο ψήφισε ειδικό νόμο κατάργησής της και έτσι σήμερα αυτή αποτελεί για τούς περισσοτέρους παρελθόν[34]. Επίσης, μια επίσημη διακήρυξη πού έγινε από έναν πρόεδρο της «εκκλησίας» τους, στις 24.09.1890, βάζει τέλος στην πολυγαμία[35]. Αυτό βέβαια ισχύει φαινομενικά, μυστικά συνεχίζουν την εφαρμογή της μέχρι και σήμερα[36]. Είναι πολύ συνταραχτική η δημοσίευση του βιβλίου ενός πρώην Μορμόνου, του Jon Krakauer, ο οποίος αποκαλύπτει σε αυτό τις αιμομιξίες των Μορμόνων. Αναφέρει την περίπτωση της Μαίρης Αν μιας νεαρής κοπέλας δεκαέξι ετών από τη Γιούτα, που αναγκάστηκε από τον πατέρα της Τζον Ντάνιελ Κίνγστον να γίνει η δέκατη πέμπτη σύζυγος του Ντέιβιντ Ορτελ Κίνγστον, τριάντα δύο ετών, που ήταν αδελφός του πατέρα της. Η Μαίρη Αν πέρασε μια δύσκολη περίοδο παντρεμένη με το θείο της. Μετά από δύο προσπάθειες απόδρασης την τρίτη τα κατάφερε και έφθασε ως την αστυνομία. Ο θείος καταδικάσθηκε σε δεκαετή κάθειρξη για αιμομιξία και παράνομη σεξουαλική επαφή. Λόγω όμως καλής συμπεριφοράς του στα φυλακή αφέθηκε ελεύθερος τον τέταρτο χρόνο[37]. Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν κι άλλες πολλές, τις οποίες δεν μπορούμε να αναφέρουμε γιατί ο χρόνος δε μας το επιτρέπει. Εκείνο όμως πού θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι για όλες αυτές τις παρανομίες τους δεν αισθάνονται καμιά ενοχή γιατί πιστεύουν, ότι με την πράξη τους αυτή επιτελούν έργο θεού.
Τα σχόλια εδώ περιττεύουν.
Βιβλιογραφία κατ’ επιλογή
1]Αντωνίου Παπαδόπουλου ‘’ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
2]Αρχιμανδρίτη Γρηγορίου Κωνσταντίνου‘’ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ ή ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ διδακτορική διατριβή.
3]Θρησκευτική Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.
4]Ιωάννου Αναστασίου Εκκλησιαστική Ιστορία
5]Patrologia Greaca
6] Παναγιώτη Χρήστου «Ελληνική Πατρολογία»
[1] Αρχ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, Η αίρεση των Μορμόνων, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 257.
[2] όπου παραπάνω σελ. 92.
[3] όπ. π. σελ. 92-93.
[4] όπ. π. σελ. 410-411.
[5] όπ. π. σελ. 107.
[6] όπ. π. σελ. 122.
[7] Αρχ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, όπ. π. σελ. 111.
[8] όπ. π. σελ. 135.
[9] όπ. π. σελ. 139.
[10] όπ. π. σελ. 221.
[11] όπ. π. σελ. 218.
[12] όπ. π. σελ. 223.
[13] Πρβλ. Dr Wilhelm Bartz, όπ. παρ., σ. 39: «Εκεί στην Αμερική ὁ Χριστός επισκέφθηκε τα “άλλα πρόβατα” και τούς κήρυξε το Ευαγγέλιο, διάλεξε τούς μαθητές, τούς βάπτισε και τέλος τούς πρόσφερε την Θεία Κοινωνία. Έτσι λοιπόν ο Χριστός ίδρυσε Εκκλησία και στην Αμερική».
[14] Πρβλ. Mark Petersen, Christ in America, όπ. παρ., σ. 12: «Στις ημέρες πού ακολούθησαν, ὁ ίδιος ὁ θείος επισκέπτης εισήγαγε την ευλογία τοι άρτου και τοι οίνου ως μυστήριο. Κάλεσε όλους τούς ασθενείς τους, τούς πάσχοντας, τούς κουτσούς, τούς τυφλούς και τούς μουγκούς και τούς θεράπευσε. Έθεσε τα θεμέλια μιας οργανώσεως πού αντικειμενικός της σκοπός θα ήταν ἡ διδασκαλία και το βάπτισμα στο όνομά Του. Έκανε ομιλίες στους ηγέτες της και στα πλήθη σχετικά με την διδασκαλία Του».
[15] Βλ. Β. τ Μ. Γ΄ Νεφί 18, 38-39: «Και έγινε ώστε μόλις ὁ Ιησούς τούς είχε αγγίξει όλους, ήλθε ένα σύννεφο και σκέπασε το πλήθος ώστε δεν μπορούσαν να ιδούν τον Ιησού. Και ενώ ήταν έτσι σκεπασμένοι, αναχώρησε από αυτούς και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και οι μαθητές του είδαν και κατέθεσαν μαρτυρία ότι ανέβηκε πάλι στους ουρανούς».
[16] όπ. π. σελ. 120.
[17] Πρβλ. The Church of Jesu Christi, Salt Lake City, Utah 1977, σ. 4: «Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αναγγείλει ότι ὁ Θεός απεκάλυψε τον Εαυτό Του σε αυτούς τούς σημερινούς χρόνους και απεκατέστησε την Εκκλησία Του ακριβώς όπως ήταν Εκείνη τον παλαιό καιρό».
[18] Πρβλ. π. Α. Ἀλεβιζόπουλου, ὅπ. παρ., σ. 535: «Ο Joseph Smith, με την εξουσία των κλειδιών πού του δόθηκε από τον Θεό, ανασυγκρότησε την Εκκλησία του Ιησού Χριστού στη γη και της έδωσε την οργανωτική δομή της πρώτης Εκκλησίας. Έτσι υπάρχουν σήμερα δυο εκκλησίες: Ἡ μία είναι ἡ Εκκλησία του Αρνίου του Θεού και ἡ άλλη ἡ Εκκλησία του Διαβόλου... όποιοι δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Αρνίου του Θεού, ανήκουν στη μητέρα του βδελύγματος και αυτή είναι ἡ πόρνη ολοκλήρου του κόσμου.» (Α΄ Νεφί 14, 10.).
[19] Πρβλ. Mark Petersen, Which Church is Right?, ὅπ. παρ., σ. 27: «Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι στην αληθινή Εκκλησία του Θεού πρέπει να υπάρχει ένας προφήτης, πρέπει να υπάρχει γνήσια Αποκάλυψη, με την οποία να καλούνται οι άνθρωποι στο έργο του ίδιου του Θεού».
[20] όπ. π. σελ. 307-309.
[21] όπ. π. σελ. 225-226.
[22] όπ. π. σελ. 225.
[23] όπ. π. σελ. 259.
[24] όπ. π. σελ. 262.
[25] όπ. π. σελ. 226.
[26] όπ. π. σελ. 353.
[27] όπ. π. σελ. 354.
[28] όπ. π. σελ. 368.
[29] όπ. π. σελ. 374.
[30] όπ. π. σελ. 377.
[31] όπ. π. σελ. 258.
[32] όπ. π. σελ. 373.
[33] όπ. π. σελ. 258.
[34] Πρβλ. Friedrich-Wilhelm Haach, Mormonen, ὅπ. παρ., σ. 29.
[35] Βλ. Δ. καί Δ., Ἐπίσημη διακήρυξη 1, σσ. 270-271. «... Εφόσον εφαρμόσθηκαν από το Κογκρέσο νόμοι πού απαγορεύουν τούς πολυμερείς γάμους, οι οποίοι νόμοι ορίσθηκαν ως συνταγματικοί από το Ανώτατο Δικαστήριο, με την παρούσα μου δηλώνω την πρόθεσή μου να υποταγώ στους νόμους αυτούς, και να χρησιμοποιήσω την επιρροή μου προς τα μέλη της Εκκλησίας της οποίας προεδρεύω για να τούς κάνω να πράξουν κι αυτοί το ίδιο. Δεν υπάρχει τίποτα στις διδαχές μου πού να ενθαρρύνει την πολυγαμία». Εδώ έχουμε να παρατηρήσουμε και είναι άξιο απορίας, πώς είναι δυνατό σε ένα ζήτημα θρησκευτικής συμπεριφοράς, τόσο κεφαλαιώδες για τη σωτηρία του ανθρώπου, όπως ο γάμος, να υπείκουν στους ανθρωπίνους νόμους του Κογκρέσου και να αναιρούν όλες τις προηγούμενες διδασκαλίες τους. Συνεπώς δεν είναι απόδειξη ότι αυτές αντιμετωπίζονται ως ανθρώπινα κατασκευάσματα και όχι θεϊκές επιταγές; ».
[36] Βλ. Εφημερίδα «Αγγελιοφόρος της Κυριακής», 20 Μαΐου 2001, σ. 5: «Ο ΠΟΛΥΓΑΜΟΣ ΜΟΡΜΟΝΟΣ, θα πληρώσει ακριβά για τα χαρέμι του...»
[37] Βλ. Jon Krakauer, Κάτω απ’ τη σημαία του Ουρανού, Αθήνα 2005, σ. 67-69.
http://antiairetikos.blogspot.com/