ΠΑΡΑ)ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε σε ένα μεταφυσικό θέμα που αγνοούν στις ημέρες μας πολλοί, ακόμα και πιστοί χριστιανοί! Πρόκειται για τις ψυχικές δυνάμεις που διαθέτουν κάποιοι συνάνθρωποί μας, σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα χωρίς να το γνωρίζουν.
Θα ανιχνεύσουμε δηλαδή και θα διελευκάνουμε συνοπτικά τι ακριβώς είναι οι δυνάμεις αυτές που εξασκούν αρκετοί άνθρωποι, από πού προέρχονται, πώς ονομάζονται και αν είναι επικίνδυνες ή όχι.
Άραγε βαδίζουμε προς μια εξέλιξη ανώτερη του ανθρωπίνου είδους ή πρόκειται για κάτι το επικίνδυνο και καταστροφικό; Ο άνθρωπος γίνεται σιγά σιγά ανθρωπο-θεός, ή όσοι καταγίνονται με παρόμοιες τέχνες έχουν ξεφύγει από τον υγιή δρόμο;
Μείνετε μαζί μας για να πλησιάσουμε από πολλές πλευρές το μυστήριο αυτό.
Τι εννοούμε όταν μιλάμε για (παρα)ψυχικές δυνάμεις.
Όταν αναφερόμαστε, από εκκλησιαστικής πλευράς, στις λεγόμενες «ψυχικές δυνάμεις» εννοούμε εκείνες τις δυνάμεις που έχουν πηγή και περιεχόμενο μεταφυσικό και δαιμονικό. Σημειώνεται ακόμη ότι οι ψυχικές δυνάμεις που έχουν την έδρα τους στο υποσυνείδητο και τις οποίες διαθέτουν χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο χωρίς να το γνωρίζουν, έχουν σχέση με τη μεταβίβαση της σκέψης, τα προφητικά όνειρα, την αυτονάρκωση, τον πνευματισμό, την ψυχοκίνηση, την τηλεπάθεια, την μαντεία και ραβδομαντεία και την αυτονέκρωση από τον πόνο.
Οι αποκρυφιστικές αυτές ικανότητες είναι εν περιλήψει οι εξής:
Διαίσθηση: είναι η επίγνωση περιστατικών ή αντικειμένων χωρίς τη βοήθεια των αισθήσεων και συμβαίνει στην περίπτωση που δεν έχουμε τηλεπάθεια.
Πρόγνωση γεγονότων: είναι η ικανότητα να αντιλαμβάνονται ορισμένοι πράξεις και καταστάσεις που θα συμβούν στο μέλλον. Οπισθόγνωση: είναι η ίδια ικανότητα με αντίθετη φορά, προς το παρελθόν (όταν η πράξη συνέβη).
Τηλεπάθεια: είναι γνώση που ελήφθη από κάποιον ή κάποιους χωρίς να χρησιμοποιηθούν οι αισθήσεις και εξ αποστάσεως, από άλλο ή άλλα πρόσωπα.
Τηλεκίνηση ή ψυχοκίνηση: είναι η ικανότητα της επέμβασης στην ύλη, στη βαρύτητα των αντικειμένων και στους νόμους της, ανατρέποντας εν μέρει και διανοητικά αυτούς τους νόμους.
Ψυχομετρία: σημαίνει (παρα)ψυχική ιστορική ανάγνωση αντικειμένου και διεξάγεται συνήθως με το άγγιγμα του ειδικού μέντιουμ, με το οποίο ανασύρει από το παρελθόν του αντικειμένου πληροφορίες, που αφορούν τον κάτοχό του ή το ίδιο το αντικείμενο.
Η παραϊατρική, τέλος, περιλαμβάνει "θεραπείες" και "εγχειρήσεις" χρησιμοποιώντας μόνο τα δάχτυλα ή κάνοντας διάγνωση εξ αποστάσεως (βλ. και «Παραφυσικά φαινόμενα και Παραφυχολογία», Nils O. Jacobson, εκδ. Κονιδάρη, Αθ. 1977, σελ. 21-24).
Γιατί έχουν περιεχόμενο δαιμονικό αυτές οι δυνάμεις και όχι καθαρά φυσική και ανθρώπινη πηγή.
Ο Kurt Koch, ο διακεκριμένος Γερμανός ειδικός στα θέματα του αποκρυφισμού και διδάκτωρ θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Tubingen, συμβούλεψε μέσα στα 25 χρόνια παρεμφερούς πείρας του 11.000 ανθρώπους, που είχαν σχέση με τον αποκρυφισμό. Αναφέρει περιπτώσεις στις οποίες όταν κάποιος ή κάποιοι προσεύχονταν, το εκκρεμές και οι ψυχικές δυνάμεις όσων εξασκούσαν ακόμη και τη ραβδοσκοπία έμεναν ανενεργά.
Οι δυνάμεις φυσικά που διαταράσσονται με την προσευχή δεν είναι υγιείς δυνάμεις και ο ίδιος ο Koch έφθασε στο συμπέρασμα πως οι ψυχικές δυνάμεις -που είναι υπερβολικά επιζήμιες για τη σωτηρία του χριστιανού και δεν θα πρέπει επ' ουδενί λόγω να τις επιδιώκει- αποκτώνται είτε κληρονομικά από κάποιον πρόγονο που εξασκούσε την μαγεία, είτε από τη χρήση μαγικών συνταγών. Ουδέτερες πάντως δυνάμεις, της φύσεως δηλαδή του ανθρώπου, δεν υπάρχουν. Ή θα είναι εκ Θεού ή εκ του διαβόλου ("Το Αλφάβητο του Αποκρυφισμού", Kurt Koch, εκδ. Στερέωμα, 1993, σελ. 159-16). Σ' αυτό το συμπέρασμα έχει φτάσει η 2.000 ετών πείρα της Εκκλησίας.
Γιατί είναι επικίνδυνες αυτές οι δυνάμεις για όσους τις εξασκούν.
Διότι από αυτές τις δυνάμεις προξενούνται αρνητικά συμπτώματα στη ζωή πολλών ανθρώπων, και ιδιαίτερα στις οικογένειες των διαμέσων -μέντιουμ (ατυχήματα, αυτοκτονίες, ψυχικές διαταραχές, δερματικά νοσήματα, καταληπτική ακινησία, επιληψίες, κλεπτομανία, πυρομανία κ.λπ.), χωρίς οι περισσότεροι να μπορούν να εξηγήσουν και να συνδέσουν την επίδραση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους από γητέματα, επίσκεψη σε μέντιουμ, εξάσκηση ταρώ, ευχές από μάγους κ.α. με τέτοιου είδους παθήματα.
Τα μέντιουμ και οι μάγοι αναπτύσσουν ψυχικές δυνάμεις. Τι ακριβώς συμβαίνει στις συνεδριάσεις που κάνουν.
Ψυχοκινητικά φαινόμενα, τύπου Γιούρι Γκέλλερ, συμβαίνουν και κατά τη διάρκεια πνευματιστικών συνεδριάσεων: "Ο καναπές σύρθηκε μπροστά όταν τον κοίταξε (το προικισμένο άτομο) {για μας αρνητικά ψυχοδυναμούχο άτομο}, έπειτα τραβήχτηκε πίσω λες και το φύσηξε πέρα με την αναπνοή της, και όλα τα πράγματα σκόρπισαν φύρδην μίγδην πάνω στο τραπέζι. Το ταμπούρλο ανέβηκε μέχρι το ταβάνι. Τα μαξιλάρια πήραν μέρος στο παιχνίδι, και δεν άφησαν τίποτα όρθιο πάνω στο τραπέζι. Ο κύριος Μ έπεσε από την καρέκλα του. Αυτή η καρέκλα -μια βαρειά καρέκλα τραπεζαρίας από μαύρη καρυδιά- σηκώθηκε στον αέρα, έπειτα έπεσε με πάταγο πάνω στο τραπέζι, για να σηκωθεί πάλι..." ("Παραψυχολογία, Μύθος ή πραγματικότητα", εκδ. Θυμάρι, Αθ. 1981, Μπάμπη Δερμιτζάκη, σελ. 109-113). Αν αυτά οι διάφοροι υπερασπιστές της τηλεκινησίας προσπαθούν να τα παρουσιάσουν σαν προσωπικά κατορθώματα των διαμέσων, νομίζουμε ότι διαθέτουν υπέρ το δέον φαντασία. Και μόνο οι ιδεολογικές προϋποθέσεις των πνευματιστών και η αντίχριστη κοσμοθεωρία τους είναι αρκετά για να αποδείξουν πως εδώ πρόκειται για πνευματικές στην κυριολεξία δυνάμεις, και όχι διανοητικές, που χειρίζονται τα διάφορα αντικείμενα με καταστροφική μανία, εφαρμόζοντας οργανωμένο μάλιστα σχέδιο.
Λίγα λόγια για την «τηλεκίνηση». Τι περιλαμβάνει και τι παραδείγματα έχουμε για να το αντιληφθούμε.
Μιλώντας για τηλεκίνηση δεν έχουμε παρά να αναφέρουμε το διάσημο μέντιουμ Γιούρι Γκέλλερ. Στις εμφανίσεις του Γιούρι Γκέλλερ, διάφορα αντικείμενα (πχ. αλουμινένιες βέργες, μαχαιροπήρουνα, δείκτες ρολογιών, ψαλίδια κ.λπ.) παραμορφώνονται ξαφνικά, είτε με τη θέλησή του(;), είτε, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς καν να το επιδιώκει. Η "ενέργεια" που εκλύει δρα, σε αρκετές περιπτώσεις, απρόσμενα και ανεξέλεγχτα. Αυτό συμβαίνει διότι το υποκείμενο δεν είναι ο φορέας της ενέργειας, αλλά «κάτι άλλο» έξω από αυτόν ή μέσα του, που τον εξουσιάζει.
Μετά από κάθε επίδειξη του Γκέλλερ εκατοντάδες τηλεθεατές από όλο τον κόσμο συνειδητοποιούν ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο. Να λυγίσουν μέταλλα διανοητικά(;), να διαβάσουν σφραγισμένες επιστολές, να μαντεύσουν τη σκέψη των διπλανών τους ή να περιγράψουν το σχήμα, μέγεθος και την εικόνα κρυμμένων σχεδίων. Ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Για τα τελευταία αυτά αναφέρεται πως ύστερα από μαρτυρίες των γονέων τους, «μετά την ανάπτυξη της ικανότητας να λυγίζουν μέταλλα, πέφτουν συχνά σε κατάσταση ύπνωσης. Στην κατάσταση αυτή ενεργούν σαν αυτόματα και με τον τρόπο αυτό πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι για την ζωή τους» ("Καταπληκτικά επιστημονικά πειράματα για την Παραψυχολογία", Tohn Taylor, εκδ. Ωρόρα, 1981, σελ. 107). Πρόκειται για τεχνικές του πνευματισμού, που δεν οφείλονται στους πνευματιστές, αλλά στον αόρατο σατανικό κόσμο. Εδώ εντάσσονται και οι πνευματιστικές θεραπείες και εγχειρήσεις, χωρίς δηλ. να αγγίξει κανείς τον ασθενή ή να χρησιμοποιήσει ιατρικά όργανα.
Ο σατανάς τι ακριβώς είναι για την Εκκλησία και τι ρόλο παίζει σε τέτοιες καταστάσεις.
Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία ο σατανάς είναι ένας εκπεσών άγγελος, που επαναστάτησε κατά του θελήματος του Θεού και από τότε προσπαθεί να παρασύρει τους ανθρώπους μακριά από το Χριστό, οδηγώντας τα θύματά του στην καταστροφή, την απογοήτευση και την αυτοκτονία. Σήμερα, ο διάβολος, ο κατήγορος των ανθρώπων ενώπιον του Θεού, δεν εμφανίζεται με αποκρουστική μορφή, γιατί κανείς δεν θα πλησίαζε σ' αυτόν, αλλά παρασύρει τους ανθρώπους παρουσιάζοντας ορισμένες δικές του δυνάμεις (ψευτοθαύματα και ψευτοθεραπείες ασθενειών) είτε ότι προέρχονται από το Θεό, είτε ότι προέρχονται από τις κρυμμένες δήθεν εσωτερικές βιολογικές δυνάμεις του ανθρώπου που επανενεργοποιούνται και πάλι, είτε ότι προέρχονται από τη συνειδησιακή και διανοητική εξέλιξη του ανθρώπου.
Γιατί αποκλείεται ο άνθρωπος να έχει μαντικές ικανότητες μέσω του εγκεφάλου του, που να μην γνωρίζει ακόμη, και κάποιοι να τις έχουν αντιληφθεί νωρίτερα.
Κάτι τέτοιο αποκλείεται παντελώς. Θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα από την ιστορία της Εκκλησίας. Στην Καινή Διαθήκη, στις Πράξεις των Αποστόλων (16,16-18), αναφέρεται χαρακτηριστικά η περίπτωση κοπέλλας την οποία "κατείχε" μαντικό πνεύμα και μάντευε, προέλεγε τα μελλούμενα, φέρνοντας αρκετό χρήμα μ' αυτόν τον τρόπο στα αφεντικά της, σ' ένα κύκλο αδίστακτων ανθρώπων που την εκμεταλλεύονταν, στη μακεδονική πόλη των Φιλίππων. 'Οταν ο Παύλος διέγνωσε το ύπουλο σχέδιο του διαβόλου, που βρισκόταν μέσα της, καθώς η ίδια εμπόδιζε τον Παύλο και τον Σίλα να κηρύξουν το ευαγγέλιο της σωτηρίας, φωνάζοντας, ενώ εκείνοι κήρυτταν, στους παρευρισκομένους ακροατές ότι πρόκειται για ανθρώπους του Θεού, στην προσταγή του Παύλου προς το πονηρό πνεύμα, εκείνο εγκατέλειψε την γυναίκα και έκτοτε αδυνατούσε παντελώς να μαντέψει.
Βλέπουμε στο παράδειγμά μας, πως δεν διστάζει ο Σατανάς να παρουσιαστεί ως πνεύμα Θεού ή άγγελος φωτός για να παραπλανήσει τους πιστούς και να πετύχει τα καταχθόνια σχέδιά του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το "πνεύμα πύθωνος" του κοριτσιού, το μαντικό αυτό πνεύμα, απέβλεπε στο να πείσει ακόμα και τους πλέον δυσκολόπιστους ανθρώπους της πόλης ότι πράγματι έλεγε την αλήθεια, να οδηγήσει σε μια τυφλή εμπιστοσύνη τους πιστούς της δαιμονοκρατούμενης υπηρέτριας και τέλος να προσεταιριστεί τον απόστολο των εθνών, να τον πλησιάσει φιλικά, ώστε να μην κινδυνεύει από τη δύναμη του Θεού ("Με οδηγό τον Παύλο", Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη, Αθήνα 1982, σελ. 154). Το ότι ο Παύλος εναντιώθηκε και εδίωξε το πνεύμα αυτό σημαίνει πως δεν ήταν του Θεού και επομένως ο χριστιανισμός καμμία σχέση δεν μπορεί να έχει με τέτοιου είδους μαντείες.
Δεν πρόκειται για επιστήμη, αλλά για καμουφλαρισμένο σατανικό παιχνίδι.
Οι παραψυχολόγοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται για εξωτερίκευση φυσικών δυνάμεων, που σε ύπνωση, τάχα, βρίσκονται μέσα μας. Κορυφαία όμως μέντιουμ έχουν παραδεχθεί ότι οι δυνάμεις μέσω των οποίων επιτελούν τα περίεργα αυτά φαινόμενα δεν είναι δικές τους, αλλά εξωτερικές, που εισέρχονται μέσα τους κατά τη διάρκεια των πειραμάτων. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό: Όταν προσεύχονται χριστιανοί κοντά τους, δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ένα παράδειγμα θα βοηθήσει να το καταλάβουμε: Ο πολύ γνωστός θεραπευτής-μέντιουμ William Branham πριν από χρόνια αποκάλυψε τον πνευματιστικό χαρακτήρα της δραστηριότητάς του λέγοντας: «όταν οι άγγελοί μου δεν είναι παρόντες, δεν μπορώ να θεραπεύω». Όταν ο Branham μιλούσε στην Καλσρούη και τη Λωζάνη, υπήρχαν στους θεατές πολλοί πιστοί χριστιανοί, που προσεύχονταν λέγοντας: «Κύριε, αν η δύναμη θεραπείας αυτού του ανθρώπου είναι δική Σου, επίτρεψέ του να θεραπεύσει. Αν δεν είναι δική σου, τότε εμπόδισέ τον». Και στις δύο προσπάθειες για θεραπεία ο Branham είπε από την εξέδρα: «Υπάρχουν εδώ δυνάμεις που με ταράζουν. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα» («Το Αλφάβητο του Αποκρυφισμού», Kurt E. Koch, εκδ. Στερέωμα, 1993, σελ. 223,224).
Τα φαινόμενα αυτά είναι διαδεδομένα και μέσα στον χριστιανικό κόσμο.
Τα υποτιθέμενα αυτά «χαρίσματα» και «δυνάμεις» έχουν ξετρελάνει τους παραψυχολόγους προσπαθώντας να τα ερμηνεύσουν, ενώ οι πιο έξυπνοι από τους αποκρυφιστές τα διαδίδουν ως «νέα διανοητική και αισθητική γνώση». Εμφανίζονται, ιδιαίτερα σήμερα, στο θρησκευτικό χώρο και σε πιστούς ακόμη χριστιανούς, ανεξαρτήτως δόγματος, παραπλανώντας τους αμαθείς, και όσους έχουν μεσάνυχτα από την υγιή παράδοση της Εκκλησίας, ότι πρόκειται για ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Στον σατανά στην εποχή μας αρέσει να κρύβεται κάτω από χριστιανικό μανδύα. Τα νέο-χαρισματικά κινήματα παγκοσμίως και οι οπαδοί της λεγόμενης «χριστιανικής επιστήμης» είναι γεμάτα από παρόμοιες εκδηλώσεις του πονηρού πνεύματος, πλαισιωμένες από ευσέβεια, πνευματικότητα και φιλανθρωπία για καλλίτερη συσκότιση των αφελών και χλιαρών.
Δεν σημαίνει βέβαια ότι κάθε ψυχοπαθολογική εκδήλωση είναι αποτέλεσμα αποκρυφισμού. Αυτό πρέπει να το διευκρινήσουμε.
Τα όσα επισημαίνουμε δεν σημαίνουν με κανέναν τρόπο φυσικά ότι κάθε μορφή ψυχοπαθολογικής εκδήλωσης ή οποιοδήποτε ατύχημα και άσχημο περιστατικό στη ζωή ορισμένων συνανθρώπων μας οφείλεται πάντοτε σε αποκρυφιστική επιρροή ή ανάμειξη. Εκείνο πάντως που πρέπει να γίνει κατανοητό στο ευρύ κοινό είναι πως οι αποκρυφιστικές θεραπείες από πλανόδιους «γιατρούς-μάγους-μέντιουμ» ή ο βελονισμός με χρήση πνευματιστικών τεχνικών ή η ύπνωση που συνδέεται με μεθόδους μετενσάρκωσης και επιστροφής σε προηγούμενες υποτιθέμενες ζωές ή οι θεραπείες με χρήση μαγνητισμού-αύρας κ.λπ., αφήνουν μόνιμες ψυχοσωματικές βλάβες στους ενδιαφερόμενους-θύματα, διαταραχές στη ζωή τους και το κυριότερο απώλεια της ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών τους. Τα αρνητικά αυτά συμπτώματα δεν ανιχνεύονται τη στιγμή της θεραπείας και παραμένουν κρυφά για μεγάλο διάστημα μετά τη συνάντηση με τον αποκρυφιστή - θεραπευτή [βλ. "Το Αλφάβητο του Αποκρυφισμού", Kurt Koch, εκδ. Στερέωμα, 1993].
Η ίδια η ψυχή του ανθρώπου πάντως είναι βέβαιο ότι διαθέτει δυνάμεις και ότι ενεργεί. Τι είδους δυνάμεις διαθέτει.
Η ανθρώπινη ψυχή διαθέτει πράγματι ενέργεια με την οποία μπορεί να επηρεάσει διάφορα εσωτερικά όργανα θετικά ή αρνητικά, να νικήσει τον πόνο, να ξεπεράσει τα όρια της ανθρωπίνης δυνάμεως ή να δημιουργήσει αυθυποβολή με θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα πάνω στον οργανισμό και ακόμη να επηρεάσει δια της υποβολής άλλους ανθρώπους ή ακαριαία και νοερώς να μεταφέρει τη σκέψη σε μακρότατες αποστάσεις, αλλά όλες αυτές οι δυνάμεις:
είναι φυσικές δυνάμεις,
γίνονται εν γνώσει και με τη θέληση της ψυχής,
εν πλήρη συνειδήσει του υποκειμένου,
δεν τον επηρεάζουν αρνητικά,
δεν είναι ανώτερες από αυτές που έχει ο άνθρωπος όταν βρίσκεται σε εγρήγορση και
δεν επιστρέφουν στην πηγή τους, απ' όπου εξεπέμφθησαν.
Εντελώς διαφορετικά πράγματα, όμως, συμβαίνουν στα διάμεσα και στα τηλεκινητικά πειράματα. Κατά τη διάρκειά τους:
ακούγονται κρότοι,
εμφανίζονται φωτεινά φαινόμενα,
μεταβάλλεται η θερμοκρασία των ιδίων και του χώρου,
τα μέντιουμ πέφτουν σε έκσταση,
διαταράσσεται βαθύτατα ο οργανισμός τους (συμφόρηση, δύσπνοια, σπασμοί, αφροδισιασμοί κλπ.),
αγνοούν το τι θα συμβεί διότι δεν γίνεται με τη θέλησή τους και δεν το κατευθύνουν οι ίδιοι,
τα εκτοπλάσματα (φαντάσματα) που παράγονται κινούνται, σκέπτονται και μιλούν λογικά, ζωντανά και με προγραμματισμένο σχέδιο,
προτιμούν το σκοτάδι για να δράσουν και όχι το φως, και
απορροφώνται στο τέλος από το σώμα του διαμέσου.
(βλ. «Αναστάσιου Πιέριου, «Η αθανασία της ψυχής και τα ψυχικά φαινόμενα», εκδ. β', Αθ. 1974)
Πώς εξηγούνται από τους άθεους και υλιστές τα φαινόμενα αυτά.
Για κάποιον άθεο ή υλιστή όλα τα φαινόμενα που αναλύονται στους τομείς που αναφέραμε παραπάνω, είναι αποτέλεσμα αγνώστων διεργασιών της ύλης, και μόνο αυτής, και επομένως εναπόκειται στη φιλότιμη προσπάθεια του επιστημονικού κόσμου να ανακαλύψουν τις καινούργιες πτυχές της λειτουργίας της ύλης.
Για το Χριστιανισμό όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο μονόπλευρα όσο τα αντιμετωπίζει ο υλισμός, αλλά και η επιστήμη. Γνωρίζουμε από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, από σύνολη την αποκάλυψη του Θεού, τη ζωή των προφητών, του Ιησού Χριστού και των αποστόλων, από τους βίους των αγίων και την όλη πορεία της Εκκλησίας, ότι υπάρχει αναμφισβήτητα αόρατος πνευματικός κόσμος που περιβάλλει τον υλικό και μάλιστα ότι υπάρχουν πνεύματα, που επαναστάτησαν εναντίον του Θεού και του σωτήριου θελήματός του, προσπαθώντας να παρασύρουν στην καταστροφή αυτή και τους ανθρώπους και μέσω αυτών ολόκληρη την υλική δημιουργία.
Επομένως, σε πολλές αθώες φαινομενικά επιδείξεις πνευματιστικών ή παραψυχολογικών κύκλων, τα μάτια πνευματικών ανθρώπων, ασκητών ή ιερέων, με πολύχρονη πείρα στον αγώνα με τον Σατανά, αναγνωρίζουν την επέμβασή του στα υλικά αντικείμενα, με σκοπό να πλανέψει και αποπροσανατολίσει, προς την ηθική τους πτώση, όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές.
Πολλοί Παραψυχολόγοι μάλιστα, στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν λογικά την ύπαρξη μεταθανάτιου κόσμου, αρνήθηκαν εκ των προτέρων το Θεό και την 2.000 ετών πνευματική πείρα της Εκκλησίας, την οποία από προκατάληψη δεν συμβουλεύτηκαν.
Ορισμένοι προσπαθούν σε πολλά σύγχρονα βιβλία τους να μας πείσουν ότι μέσα από τέτοιες δυνάμεις και ενέργειες φαίνεται η εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους σε ανώτερες και τελειότερες μορφές.
Αυτό δεν ισχύει, διότι ψυχοκινητικά και παραψυχολογικά φαινόμενα συμβαίνουν σε υστερικά, νευρωτικά και επιληπτικά άτομα. Το γεγονός αυτό παρασιωπάται από τους περισσότερους συγγραφείς παραψυχολογικών και αποκρυφιστικών βιβλίων. Ο ψυχίατρος και εγκληματολόγος Κ. Λομπρόζο στο βιβλίο του "Πνευματισμός και Υπνωτισμός" αναφέρει ότι εξέτασε πάνω από 33 περιπτώσεις υπνωτισθέντων ατόμων με προορατικές και παραψυχολογικές ιδιότητες, εκ των οποίων όλοι υπήρξαν υστερικοί, πολλοί επιληπτικοί και οι πάντες νευρωτικοί. Είναι γεγονός μάλιστα ότι τα υστερικά άτομα σε περίοδο μεγάλης κρίσης καταφέρνουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα, όπως είναι το να μαντεύουν λέξεις, αριθμούς, ονόματα, χαρτιά από τράπουλες, να σχεδιάζουν τις εικόνες που βρίσκονται πίσω τους με κλειστούς οφθαλμούς, να αναγνωρίζουν αντικείμενα κρυμμένα από τα μάτια τους (χαρτί, ξίφος, κέρμα, σπαθί) κ.α.
Το γεγονός, λοιπόν, ότι αυτές οι καταστάσεις συμβαίνουν σε υστερικούς, κατά κανόνα, ανθρώπους, το ότι η υστερία σημαίνει οργανική νεύρωση (εκτόνωση απωθούμενων συγκινήσεων στο σώμα μας), το ότι έχει πάντα σχέση με την καταπιεσμένη υπαρξιακή ενοχή στο ασυνείδητο -κατά τον Έριχ Φρομ "αυτή καθ' εαυτή η νεύρωση είναι τελικά ένα σύμπτωμα ηθικής αποτυχίας"- ("Εγχειρίδιο Ποιμαντικής Ψυχολογίας", Ιω. Κορναράκη, Τεύχος Α', εκδόσεις Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1984, σελ. 183-4), μας πείθει ότι, όσον αφορά τις ψυχοκινητικές και γενικά παραφυσικές αντιδράσεις, δεν πρόκειται για μια εξέλιξη του ανθρωπίνου όντος ή της συνείδησης του ανθρώπου σε τελειότερες μορφές, όπως συμφέρει σε ορισμένους να παρουσιάσουν το όλο θέμα, αλλά για έκπτωση από την ψυχοσωματική υγεία.
Σε τελευταία ανάλυση, η θεραπεία της υστερικής αιτίας των φαινομένων αυτών, με την ταπείνωση και τις γνήσιες αξίες του χριστιανισμού, δια του μυστηρίου της Μετανοίας και Θ. Ευχαριστίας, θα σήμαινε προφανώς και το τέλος των παράξενων αυτών ενεργειών και θα οδηγούσε σε προσωπική σωτηρία τους υπευθύνους των.
Παρόμοια παραψυχολογικά «κατορθώματα» συμβαίνουν και μέσα σε ορισμένες χριστιανικές ομάδες. Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό.
Πρώτα πρώτα, όποιος δηλώνει ότι είναι χριστιανός δεν σημαίνει πως είναι και στην πραγματικότητα. Το Πνεύμα φυσικά «όπου θέλει πνέει», αλλά είναι απολύτως διαπιστωμένο ιστορικά ότι δεν κατέρχεται στους αμαρτωλούς, τους γεμάτους πάθη και ανεξέλεγκτη φαντασία ανθρώπους, παρά μόνο σε εκείνους που καθαρίστηκαν, φωτίστηκαν και θεώθηκαν δια της χάριτος του Θεού και της δικής τους άσκησης και έφτασαν έτσι σε ύψη αρετής, σύμφωνα με το Γρηγόριο το Θεολόγο και τους νηπτικούς πατέρες της Εκκλησίας.
Αποκλείεται επομένως να είναι οι εκδηλώσεις που παρουσιάζουν οι νεοπροτεστάντες -γλωσσολαλιές, ερμηνείες γλωσσών, θεραπείες μπροστά σε ακροατήριο, οράματα, άκρατο γέλιο, σπασμοί κ.λπ.- άνωθεν επέμβαση και πρόκειται μάλλον ή για υποβολή και αυθυποβολή ή για έντεχνη εξαπάτηση ή για σατανική πλάνη. Το γεγονός ακόμη ότι πολλά μέντιουμ ισχυρίζονται ότι διάφοροι άγιοι τους αποκαλύπτουν κείμενα και μηνύματα θρησκευτικά, δείχνει το μέγεθος της σύγχυσης των θυμάτων αυτών αναφορικά με την αληθινή προφητεία, που είναι εκ Θεού.
Τι μας συμβουλεύει η Αγία Γραφή γι' αυτά τα εξαπλωμένα σήμερα φαινόμενα των ψυχικών ενεργειών.
Στην Αγία Γραφή ο Θεός απαγορεύει αυστηρά στους πιστούς να έχουν σχέση με τέτοιου είδους ενέργειες: «Δεν θα υπάρχει μεταξύ σας μάγος, που θα ψάλλει μαγικές ωδές, ούτε άνθρωπος που θα φαίνεται να μιλά από την κοιλιά του, ούτε τερατοσκόπος (που θα παρατηρεί τέρατα στον ουρανό για να προλέγει το μέλλον), ούτε άλλος που θα ρωτά τους νεκρούς (πνευματιστής). Εκείνος που θα κάνει τέτοια πράγματα (θα) είναι σιχαμερός μπροστά στον Κύριο, τον Θεό σου» (Δευτερ. 18,11). Δεν πρέπει να μας διαφεύγουν ακόμη τα λόγια του Χριστού, ότι δηλαδή «θα σηκωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα σας δείξουν σημεία και τέρατα» (Ματθ. 24,24), καθώς και οι συμβουλές του αποστόλου Παύλου: «Κακοί και πλάνοι θα κάνουν όλο και χειρότερα για να απατήσουν και να απατηθούν» (Β' Τιμοθ. 3,13).
Τι ρόλο παίζει η φαντασία στο παιχνίδι των ψυχικών αυτών ικανοτήτων.
Όλα τα είδη της μαγείας και μάλιστα η τηλεκινησία, η διόραση, η αστρική προβολή, ο πνευματισμός κλπ. δουλεύουν και ενεργούν μέσα από τον παράγοντα "φαντασία". Όταν λέμε φαντασία, εννοούμε μια ανυπόστατη θεωρία, χωρίς πραγματική βάση, που δρα μεταξύ του νου και των αισθήσεων. Η φαντασία, που κυριεύει το νου του ανθρώπου, είναι συνέπεια του προπατορικού αμαρτήματος, κατά τον Μάξιμο τον Ομολογητή, τους αγίους Κάλλιστο και Ιγνάτιο Ξανθόπουλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Θεός μάλιστα είναι αφάνταστος και καθαρός νους.
Για να αποκτήσει ο πιστός μνήμη Θεού και καθαρή προσευχή, πρέπει να απαλλαγεί από τη φαντασία, τα σχήματα και τα είδωλα, σύμφωνα με τους αγίους της Εκκλησίας μας, που μόνο έτσι ενώθηκαν με το Θεό, απ' αυτή ήδη τη ζωή. Φαντασία διαθέτει στο σύμπαν ο άνθρωπος και ο διάβολος. Γι' αυτό και η φαντασία αποβαίνει πολλές φορές σύνδεσμος μεταξύ σατανά και ανθρώπου και ο άνθρωπος πέφτει στην παγίδα του με το να γίνεται κατοικία ακαθάρτων λογισμών. Διότι ο δαίμονας, χωρίς να διαθέτει σώμα, πολεμά τον άνθρωπο δια της φαντασίας.
Όταν ο νους απαλλαγεί από φανταστικές εικόνες και μορφές, μπορεί να δει το Θεό, να θεολογήσει και να θεραπευτεί από ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα. Η φαντασία συνδέεται πολύ με την υπερηφάνεια (δημιουργεί έπαρση) και με τα όνειρα (προέρχονται συνήθως από τα πάθη και επιτίθεται ο δαίμονας δι' αυτών). Στις περιπτώσεις αυτές, η Χάρη του Θεού απομακρύνεται από τον άνθρωπο και αρχίζουν να υφίστανται πλήθος νοσήματα. Ας μη ξεχνάμε πως ο διάβολος έπεσε από υπερηφάνεια. Και παραμένει πατέρας του εγωισμού και της οίησης, απ' την αρχή μέχρι το τέλος της ιστορίας. Στην καρδιά κάθε ανθρώπου, κάθε στιγμή της ζωής του, θα πρέπει μόνο να κατοικεί ο φυσικός νοικάρης της, αλλά και ιδιοκτήτης της ταυτόχρονα, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, ο δημιουργός του ανθρώπου. Διαφορετικά θα υπάρχει ο δαίμονας, που θα επιβάλει την χειρότερη τυραννία.
Το χρέος των χριστιανών
Οι απόκρυφες πρακτικές των οπαδών της Νέας Εποχής σημαίνουν συμφωνία με το πονηρό και κοσμικό πνεύμα. Χρέος των χριστιανών είναι να κάνουμε πεποίθησή μας και να επισημαίνουμε προς όλους τα λόγια του Χριστού: «εάν ο Υιός σάς ελευθερώσει θα είστε πραγματικά ελεύθεροι» (Ιω. 8,36). Διότι ο μοναδικός δρόμος υγιούς πνευματικής ζωής είναι η τετραπλή πανοπλία της χριστιανικής ζωής, σύμφωνα με τις Πράξεις 2,42: "ο Λόγος του Θεού, η ενότητα των πιστών, η Αγία Κοινωνία και η προσευχή".
Ο τέλειος χριστιανικός δρόμος είναι το να αγωνιζόμαστε για την επικράτηση του θελήματος του Θεού στον κόσμο και την "άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστιν", αφού «καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος, τελειοποιούμενοι στην αγιωσύνη με φόβο Θεού» (Β' προς Κορινθίους: 7,1).
Μιχαήλ Γ. Χούλης
Θεολόγος, καθηγητής Μ.Ε. http://www.egolpion.com/3AC88BD1.el.aspx
(ΠΑΡΑ)ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
1<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>
