Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

10
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Σύμφωνα μὲ τὸ <Πρωτευαγγέλιο>, γιὰ τὴν τελικὴ λύτρω-
ση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, «ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου»,
«ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο» καὶ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος. Μὲ τὴ Θεία
Ἐνανθρώπηση ὁ ἄνθρωπος ξαναβρίσκει τὸν χαμένο του προο-
ρισμό, ἐπανακτώντας τὴν αὐθεντικὴ ἐλευθερία ἐπιλογῆς του.
Μέσα στὴν Ἐκκλησία, ποὺ ἀποτελεῖ «νοσοκομεῖο τῶν ψυχῶν»,
ὁ πιστὸς ζεῖ ἀπὸ τώρα τὸν «ἀρραβώνα» τοῦ Πνεύματος. Εἰδικό-
τερα, μέσω τῶν ἱερῶν Μυστηρίων ―καὶ μάλιστα τῆς Θείας Εὐ-
χαριστίας (ὡς γνωστό, ὁ Ἅγιος Φρυσόστομος ἔχει προσφυῶς
ἐπονομασθεῖ «θεολόγος τῆς Εὐχαριστίας» (Doctor
eucharistiae)
34― ὁ ἄνθρωπος χριστοποιεῖται καὶ ἀφθαρτο-
ποιεῖται, μετέχοντας στὸ σῶμα καὶ τὴ ζωὴ τοῦ σταυρωθέντος
καὶ ἀναστάντος Κυρίου.
Ὡστόσο, ἡ σωτηρία αὐτὴ τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἐπιτυγχάνε-
ται αὐτόματα καὶ μαγικά. Λόγω τῆς ἔμφασης, ποὺ ὁ ἱερὸς Πα-
τήρ, ὅπως εἴπαμε, ἔδινε στὴν ἐλευθερία βουλήσεως τοῦ ἀνθρώ-
που, ἡ Θεία Χάρη, ποὺ κρούει τὴ θύρα τῆς ψυχῆς τοῦ καθενός
μας, δὲν εἰσέρχεται χωρὶς τὴ δική μας ἔγκριση. Συνεπῶς, με-
ταξὺ Θείας ἕλξης καὶ ἀνθρώπινης σπουδῆς ἀπαιτεῖται συνεργί-
α. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ὁ ἄνθρωπος καθίσταται ἀληθινὸς
συνδημιουργὸς τοῦ Θεοῦ. Κάτι τέτοιο, ὅμως, εἶναι δυνατὸν νὰ
ἐπιτευχθεῖ μέσω τῆς χριστιανικῆς ἀγωγῆς35. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ
ἀρετὲς καταλαμβάνουν στὴ χρυσοστομικὴ ἠθικὴ πρωτεύουσα
θέση36. Ὡς βασικὸ στοιχεῖο τῆς ἀνθρώπινης ἀρετῆς ὁ ἱ. Πατὴρ
θεωρεῖ ἀφενὸς τὴν περιφρόνηση τῶν ἀνθρωπίνων καὶ ἐν γένει
τοῦ κοσμικοῦ τρόπου ζωῆς, καὶ ἀφετέρου τὴ νέκρωση τοῦ κο-
σμικοῦ φρονήματος μὲ ἐσχατολογικὴ διάσταση καὶ προοπτι-
κή37. στὸ χορὸ τῶν ἀρετῶν κορυφαία θέση κατέχει, φυσικά, ἡ
ἀγάπη38. Ἡ αὐτοθυσιαστικὴ αὐτὴ ἀγάπη ἀντιστοιχεῖ στὸν λε-
γόμενο σταυροαναστάσιμο βίο, ποὺ ἐκλαμβάνει τὴν τωρινὴ
ζωὴ ὡς «καιρόν εὐπρόσδεκτον», ὁδὸ καὶ ξενοδοχεῖο. 34 Πρβλ. Ἀβαγιανοῦ Φρυσοστόμου (Ἀρχιμ., νῦν Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλε-
ως), Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Doctor eucharistiae (Διδάσκαλος της θ. Ευχαριστίας), Ἀ-
θήνα 1997.
35 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Ὁ Χριστιανισμός ἐνόψει τῆς τρίτης χιλιετίας, σ. 12.
36 Πρβλ. ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Σό Χρυσοστομικό Ἦθος, Θεσσαλονίκη 2001.
37 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, σ. 288.
38 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, ὅπ. π., σ. 295.
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

11
Στὰ ἐσχατολογικὰ καὶ ἀσκητικὰ πλαίσια αὐτὰ ἐντάσσεται καὶ ὁ Μοναχι-
σμὸς ὡς ἀγγελικὸς καὶ παραδείσιος βίος. Ἔτσι, ἡ ἡσυχία νοεῖται
ὡς ἐσχατολογικὴ πρόγευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
΢τὴν ὅλη αὐτὴ ἀνθρώπινη (ἀτομικὰ καὶ συλλογικά) προ-
σπάθεια δὲν εἶναι ἀμέτοχη ἡ Θεία Φάρη, αὐτὴ ἡ «δρόσος τοῦ
Πνεύματος». Πρόκειται γιὰ τὴν ἔκτακτη ἐκείνη ἐνισχυτικὴ βοή-
θεια τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς ἀνακουφίζει στὸν πνευματικὸ ἀγώνα
κατὰ τῶν παθῶν, μαλάσσοντας καὶ προπαρασκευάζοντας τὴν
ψυχή μας νὰ εἶναι περισσότερο οἰκεία πρὸς τὸν Θεό. Ἐρχόμενο
δηλ. τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δροσίζει τοὺς (βιοψυχικὰ καὶ κοινωνικοοι-
κονομικά) θλιμμένους, ὅπως τοὺς Σρεῖς Παίδας στὴ φυσικὴ κά-
μινό τοῦ πυρός39. Ὁμοίως, κατὰ τὸν ἱερὸ Φρυσόστομο, δὲν εἶναι
μικρὴ ἡ συμβολὴ τῶν πρεσβειῶν τῶν ἁγίων μαρτύρων καὶ τῶν
ἱερῶν λειψάνων τους μὲ τὴ δύναμη καὶ παρρησία, ποὺ τοὺς
ἐξασφαλίζει ἡ προσφορὰ τοῦ αἵματος καὶ τῆς ζωῆς τους.

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ἂν ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ὅπως εἴπαμε εἶναι τὸ τέλος τῆς Κτί-
σεως, σωθεῖ, μαζί του θὰ δια-σωθεῖ καὶ σύμπασα ἡ Υύση. Ὁ φυ-
σικὸς κόσμος προσαρμόζεται «παιδαγωγικά» στὶς περιπέτειες
τοῦ κυρίου του, δηλ. τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπως μεταπτωτικὰ (καί) ἡ
Υύση «συστέναζε καί συνωδυνᾶτο»
40 («ἀκάνθας καί τριβόλους»),
ἔτσι καὶ μετὰ Φριστὸ συν-ανασταίνεται καὶ ἀναθάλλει: «Ἡ ἀνά-
στασις ἀνέστη καί χαρᾶς ἡ κτίσις πεπλήρωται»
41, λέει ὁ ἱερὸς
Πατὴρ καὶ συνεχίζει: «Ὅταν γάρ ἀναστῶμεν, φησί, καί ἄφθαρτα
λάβωμεν σώματα, τότε καί τοῦ οὐρανοῦ τό σῶμα καί τῆς γῆς καί
τῆς κτίσεως ἁπάσης ἄφθαρτον ἔσται καί ἀκήρατον»
42. Μὲ ἄλλα
λόγια, ὅσο αἴρεται ἡ ἀμαρτία καὶ λειτουργεῖ ἡ ἀρετή, τόσο ἡ
κτίση ζεῖ φυσιολογικὰ καὶ σώζεται.
39 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, ὅπ. π., σ. 296.
40 Ἰω. Φρυσ., Εἰς τό ἀποστολικόν ῥητόν τό λέγον· Οὐ μόνον δέ, ἀλλά καί καυχώμεθα
ἐν ταῖς θλίψεσιν, 2, MPG 51, 159, Πρός τούς μεγάλα τά παρόντα νομίζοντας, MPG 64, 460:
«΢τένει μετ’ ἀνθρώπων καί γῆ, τήν κατάραν δι’ ἡμᾶς δεξαμένη».
41 Ἰω. Φρυσ., Λόγος εἰς τό ἅγιον Πάσχα, 60, εκδ. C. Baur, “Drei unedierte
Festpredigten aus der Zeit der nestorianischen Streitigkeiten”, TRADITIO 9 (1953) 108-110.
42 Ἰω. Φρυσ., Εἰς τούς Ἀνδριάντας 10, 5, MPG 49, 118.
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

12
«Εἶδες», ἐρωτᾶ ὁ ἱ. Χρυσό-
στομος, «πῶς καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καινήν ἐργάζεται κτίσιν ὁ δεσπότης;»
43. Ἑπομένως, ὑφίσταται στενὴ ἀλληλουχία ἀνάμεσα
στὸ διαπροσωπικὸ ἢ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος καὶ στὸ οἰκολογικὸ
περιβάλλον44: «Ἐγώ οὐσίαν εἰργασάμην, σύ καλλώπισον τήν προ-
αίρεσιν»
45, παρατηρεῖ ὁ ἱερὸς ρήτορας. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἀντί-
θετα πρὸς τὴ θεωρία Κλήμη τοῦ Ἀλεξανδρέα (καὶ πρὶν ἀπ’
αὐτὸν τῶν Ἀντίοχου Ἀσκαλωνίτη καὶ Ποσειδώνιου) γιὰ τὴν κα-
θοδικὴ πορεία (πτώση) τῆς Ἱστορίας, πίστευε στὴν τελείωση
τῶν πάντων μέσα στὴ γενικότερη ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος
(βλ. Ἀπολύτρωση) καὶ ὄχι, βέβαια, μὲ τὴν ὠριγενικὴ ἔννοια τῆς
ἀποκατάστασης τῶν πάντων46. Εσχατολογικά, μιλᾶμε δηλ. γιὰ
μία ἀναδημιουργία τελικά τῆς Υύσης ἀπὸ ψιλὴ «ὕλη» σὲ «Βασι-
λεία τοῦ Θεοῦ».
Ἂς εὐχηθοῦμε ἡ ζέουσα πίστη καὶ τὸ μεγαλόπνοο ὅραμα
αὐτὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο τοῦ μεγάλου Πατρὸς καὶ
Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὶς πρεσβεῖες τοῦ ὁποίου μετὰ
τοῦ Θείου ἐλέους θερμῶς ἐπικαλούμαστε, νὰ βρεῖ ἐπιτέλους τὴ
δέουσα ἀνταπόκριση ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ σύγχρονου ἀνερμάτι-
στου ἀνθρώπου, ἔτσι ὥστε σύντομα νὰ καταστεῖ ἐφικτὴ ἡ ὑλο-
ποίησή του πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Σπύρος Κ. Σσιτσίγκος
43 Κατήχ. 4, 15, SC 50 (1970) 108-260, εκδ. A. Wenger, 2nd edn. Πρβλ. ΢. Κ. Σσιτσί-
γκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 10.
44 Π. Yazigi, Ἐσχατολογία καί Ἠθική, σ. 36, 38.
45 Ἰω. Φρυσ., Εἰς Α’ Σιμ. 15, 4, MPG 62, 586.
46 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 13.σπότης;»
43. Ἑπομένως, ὑφίσταται στενὴ ἀλληλουχία ἀνάμεσα
στὸ διαπροσωπικὸ ἢ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος καὶ στὸ οἰκολογικὸ
περιβάλλον44: «Ἐγώ οὐσίαν εἰργασάμην, σύ καλλώπισον τήν προ-
αίρεσιν»
45, παρατηρεῖ ὁ ἱερὸς ρήτορας. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἀντί-
θετα πρὸς τὴ θεωρία Κλήμη τοῦ Ἀλεξανδρέα (καὶ πρὶν ἀπ’
αὐτὸν τῶν Ἀντίοχου Ἀσκαλωνίτη καὶ Ποσειδώνιου) γιὰ τὴν κα-
θοδικὴ πορεία (πτώση) τῆς Ἱστορίας, πίστευε στὴν τελείωση
τῶν πάντων μέσα στὴ γενικότερη ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος
(βλ. Ἀπολύτρωση) καὶ ὄχι, βέβαια, μὲ τὴν ὠριγενικὴ ἔννοια τῆς
ἀποκατάστασης τῶν πάντων46. Εσχατολογικά, μιλᾶμε δηλ. γιὰ
μία ἀναδημιουργία τελικά τῆς Υύσης ἀπὸ ψιλὴ «ὕλη» σὲ «Βασι-
λεία τοῦ Θεοῦ».
Ἂς εὐχηθοῦμε ἡ ζέουσα πίστη καὶ τὸ μεγαλόπνοο ὅραμα
αὐτὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο τοῦ μεγάλου Πατρὸς καὶ
Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὶς πρεσβεῖες τοῦ ὁποίου μετὰ
τοῦ Θείου ἐλέους θερμῶς ἐπικαλούμαστε, νὰ βρεῖ ἐπιτέλους τὴ
δέουσα ἀνταπόκριση ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ σύγχρονου ἀνερμάτι-
στου ἀνθρώπου, ἔτσι ὥστε σύντομα νὰ καταστεῖ ἐφικτὴ ἡ ὑλο-
ποίησή του πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
΢πύρος Κ. Σσιτσίγκος
43 Κατήχ. 4, 15, SC 50 (1970) 108-260, εκδ. A. Wenger, 2nd edn. Πρβλ. ΢. Κ. Σσιτσί-
γκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 10.
44 Π. Yazigi, Ἐσχατολογία καί Ἠθική, σ. 36, 38.
45 Ἰω. Φρυσ., Εἰς Α’ Σιμ. 15, 4, MPG 62, 586.
46 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 13. σπότης;»
43. Ἑπομένως, ὑφίσταται στενὴ ἀλληλουχία ἀνάμεσα
στὸ διαπροσωπικὸ ἢ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος καὶ στὸ οἰκολογικὸ
περιβάλλον44: «Ἐγώ οὐσίαν εἰργασάμην, σύ καλλώπισον τήν προ-
αίρεσιν»
45, παρατηρεῖ ὁ ἱερὸς ρήτορας. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἀντί-
θετα πρὸς τὴ θεωρία Κλήμη τοῦ Ἀλεξανδρέα (καὶ πρὶν ἀπ’
αὐτὸν τῶν Ἀντίοχου Ἀσκαλωνίτη καὶ Ποσειδώνιου) γιὰ τὴν κα-
θοδικὴ πορεία (πτώση) τῆς Ἱστορίας, πίστευε στὴν τελείωση
τῶν πάντων μέσα στὴ γενικότερη ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος
(βλ. Ἀπολύτρωση) καὶ ὄχι, βέβαια, μὲ τὴν ὠριγενικὴ ἔννοια τῆς
ἀποκατάστασης τῶν πάντων46. Εσχατολογικά, μιλᾶμε δηλ. γιὰ
μία ἀναδημιουργία τελικά τῆς Υύσης ἀπὸ ψιλὴ «ὕλη» σὲ «Βασι-
λεία τοῦ Θεοῦ».
Ἂς εὐχηθοῦμε ἡ ζέουσα πίστη καὶ τὸ μεγαλόπνοο ὅραμα
αὐτὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο τοῦ μεγάλου Πατρὸς καὶ
Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὶς πρεσβεῖες τοῦ ὁποίου μετὰ
τοῦ Θείου ἐλέους θερμῶς ἐπικαλούμαστε, νὰ βρεῖ ἐπιτέλους τὴ
δέουσα ἀνταπόκριση ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ σύγχρονου ἀνερμάτι-
στου ἀνθρώπου, ἔτσι ὥστε σύντομα νὰ καταστεῖ ἐφικτὴ ἡ ὑλο-
ποίησή του πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Σπύρος Κ. Σσιτσίγκος
43 Κατήχ. 4, 15, SC 50 (1970) 108-260, εκδ. A. Wenger, 2nd edn. Πρβλ. ΢. Κ. Σσιτσί-
γκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 10.
44 Π. Yazigi, Ἐσχατολογία καί Ἠθική, σ. 36, 38.
45 Ἰω. Φρυσ., Εἰς Α’ Σιμ. 15, 4, MPG 62, 586.
46 ΢. Κ. Σσιτσίγκου, Ο Χριστιανισμός ἐνόψει τής τρίτης χιλιετίας, σ. 13.
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

13
...Συνέχεια από τα προηγούμενα Post μου (τα οποία έκανα Edit για να τα εκφράσω σωστά - είχα τεχνικά προβλήματα με το Smartphone μου και δεν μπορούσα να παραθέσω όσα ήθελα - Ξαναδιαβάστε τα όσα έγραψα στα προηγούμενα Post μου).


Θα ξεκινήσω με μια ΣΥΝΤΟΜΗ αναφορά σε αυτό εδώ που είπες
LAPTONAS έγραψε:
Επίσης για να μην κάνω το σφάλμα και υπερασπιστώ άθελα μου εγώ ή κανένας άλλος τους αιρετικούς και μας βαρύνει το ανά-θέμα , πες μου περί αυτού που ρωτάω, διότι έτσι μου φαίνεται εμένα...
Εσύ το είπες για να εκφράσεις την ανάγκη σου να ρωτήσεις και να μάθεις - και καλά έκανες, εγώ όμως θα πάρω αφορμή και θα σου πω το εξής (επί τοις ευκαιρίας) --->

Οι "άρσεις αναθεμάτων" (που από την φύση τους είναι αιώνιες) και οι "αναγνωρίσεις μυστηρίων" των αιρετικών που έκανε το Νέο Ημερολόγιο και οι κοινωνούντες αυτούς τα ΔΕΧΤΗΚΑΝ σαν να μην συμβαίνει τίποτα *(και αυτό φαίνεται από το ότι έχουν κοινωνία μαζί τους), τι σου λέει η λογική σου οτι είναι?

Μήπως οι Λατίνοι αποποιήθηκαν τις κακοδοξίες τους και έγιναν Ορθόδοξοι?

Όχι βέβαια...!!!

Δεν είναι αποφυγή αναθεματισμού των αιρετικών αυτό??

Σε ποιανού το κεφάλι νομίζεις οτι πέφτουν τόσο καιρό τα αναθέματα των πατέρων της Ζ Οικουμενικής που αναθεματίζει όσους ΔΕΝ αναθεματίζουν κανονικά τους αιρετικούς??

Στον φούφουτο?


Πρέπει να διαβάσεις πολλά διότι αντιλαμβάνομαι οτι πολύ απλά και εσύ (όπως και πολύς κόσμος...) δεν ξέρεις τι παίχτηκε...!!!

Τα όσα παίχτηκαν είναι σοβαρότατα. Τόσο σοβαρά και σημαντικά όσο η ζωή και ο Θάνατος (ή καλύτερα όσο ο Παράδεισος από την Κόλαση).

Θέλεις ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ να αφιερώσεις σε διάβασμα και έρευνα για να μάθεις τι παίχτηκε. Τα έχουμε αναλύσει "αλλού" όμως αυτά...!!!

Πάμε παρακάτω...!!!

Εσύ Laptona ψάχνεις να βρεις για τον "Φωτισμό".
Το σωστό είναι απλως να αναζητάς την ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΟΥ (και όλα τα άλλα θα προστεθούν).

Άκου όμως και τα εξής (ελπίζω να τα εκφράσω σωστά και να μην κάνω τυχόν λάθη. Αν τυχόν κάνω λάθη, συγχωρέστε με).

Ας ξεκινήσω με την απλή γνώση/μόρφωση κλπ...

Αντιλαμβάνεσαι οτι για να μπορέσει ένας άνθρωπος να κατανοήσει πχ. τα τριπλά ολοκληρώματα στα μαθηματικά, θα πρέπει πρώτα να μάθει τα "κλασσικά μαθηματικά" (Πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, κλπ).

Ο άνθρωπος που έχει εμπειρία και γνώσεις - που έχει "μυηθεί" κατά κάποιον τρόπο στα μαθηματικά, μπορεί να "διακρίνει" κάποια πράγματα, καλύτερα από άλλους και έχει καλύτερη "αναλυτική ικανότητα". Μπορεί να φτάσει πιθανώς πιο "Βαθιά" σε κάποια πράγματα (διότι έχει την γνώση).
Πχ. ξέρει πότε να χρησιμοποιήσει τα τάδε μαθηματικά για να βρεί λύση σε κάτι σύνθετο κλπ., ή κάνει γρήγορους υπολογισμούς (αν έχει ανεπτυγμένη την μαθηματική του νοημοσύνη) και με το μυαλό του...!!!

Το ίδιο και σε φιλολογικό επίπεδο...
Με την μόρφωση πχ. σε φιλολογικό επίπεδο μπορεί να αντιληφθεί την δύναμη των λέξεων και να χρησιμοποιήσει την γλώσσα σωστά, να συγγράψει ένα σύγγραμα που να δημιουργεί έντονα συναισθήματα και εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη, αλλα και στην καθημερινότητά του να μπορεί να εκφράζεται καλύτερα, πιο περιεκτικά κλπ.

Στο μυαλό του πχ. μαθηματικού και του φιλολόγου όμως, συμβαίνει και κάτι ακόμα...

Ολόκληρη η σκέψη του, έχει αναπτυχθεί και μέσω της επι πολλά χρόνια εξάσκησης, έχουν καλύτερο επίπεδο σκέψης.
Οδηγούνται πιο εύκολα σε σωστά συμπεράσματα διαμέσου της γνώσεως και της λογικής τους κλπ...!!!

Διαβάζω ένα μικρό απόσπασμα από Φιλοκαλία:
3. Η εγκράτεια, η ανεξικακία, η σωφροσύνη, η εγκαρτέρηση, η υπομονή και οι παρόμοιες μέγιστες και ενάρετες δυνάμεις μας δόθηκαν από το Θεό και είναι αντίθετες και αντιστέκονται και μας βοηθούν στις αντίστοιχες προς αυτές κακίες.

Αν γυμνάζομε αυτές τις δυνάμεις και τις έχομε πάντοτε πρόχειρες, τότε νομίζομε ότι δεν μας συμβαίνει πια τίποτε δύσκολο ή θλιβερό ή αβάσταχτο. γιατί σκεφτόμαστε ότι όλα είναι ανθρώπινα και τα νικούν οι αρετές που έχομε. Αυτά δεν τα έχουν υπόψη τους οι ανόητοι άνθρωποι. Ούτε σκέφτονται ότι τα πάντα γίνονται σωστά και όπως πρέπει για το συμφέρον μας, για να λάμψουν οι αρετές μας και να στεφανωθούμε από το Θεό.

Πάμε τώρα να δούμε και ένα παράδειγμα από "Αλκοολικούς"...!!!

Έστω οτι ερευνάμε δυο Αλκοολικούς ανθρώπους.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ από το Αλκοόλ.
ΔΕΝ είναι "Ελευθεροι". (διότι τους "κουμαντάρει" το αλκοόλ).
Μπορείς να επηρεάσεις αυτούς τους ανθρώπους ή να τους κουμαντάρεις διαμέσω του αλκοόλ (και να διαπράξεις κακό).

Οι άνθρωποι αυτοί είναι "σκοτισμένοι" και "προσηλωμένοι στα υλικά αγαθά". (και πιο συγκεκριμένα στο παράδειγμά μας, στο ΑΛΚΟΟΛ).

Ξυπνάνε το πρωί και θέλουν αλκοόλ για να ξυπνήσουν...(αντί για καφέ πίνουν αλκοόλ...)
Μόλις τα επίπεδα του αλκοόλ "πέσουν" από το κορμί τους, τότε πρέπει να πιούν για να τα επαναφέρουν στο σωστό, διότι νιώθουν "στέρηση"...!!!!

Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν είναι ΣΚΛΑΒΟΙ του αλκοόλ λοιπόν..!!!
Το αλκοόλ τους κάνει κουμάντο αυτούς...!!!
(το ίδιο και στους ναρκομανείς).

Όταν ένας άνθρωπος είναι μεθυσμένος, είναι "εκτός ελέγχου". Μπορεί να είναι βίαιος, μπορεί να είναι καταθλιπτικός κλπ....μπορεί να οδηγηθεί σε βιασμούς, σε φόνους, σε κλεψιές, σε κακοποιήσεις ή σε αυτοκτονίες και ατυχήματα...κλπ...

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν οτι η "μέθη" του αλκοόλ και ο σκοτισμός του Νου από την μέθη ή τα ναρκωτικά, έχει κάποιο παραλληλισμό με τον "Ζοφερό ύπνο της Αμαρτίας".

Διότι ο νους και η ψυχή του ανθρώπου ΣΚΟΤΙΖΟΝΤΑΙ από την αμαρτία όπως σκοτίζεται ο μεθυσμένος από το αλκοόλ και δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
(μπορεί η αμαρτία να είναι πχ. η Πορνεία, η Απληστία, η Μέθη, κλπ...!!! Όχι απαραίτητα μόνο η μέθη)

Επίσης ο Θεός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να πάει στην βρωμιά.

Συνεπώς πρέπει να "Νήψουμε" τις ψυχές μας (να τις καθαρίσουμε δηλαδή) και μετά με την προσευχή και με την ΒΙΩΣΗ όλων όσων λέει η Ορθοδοξία, πρέπει να σηκώσουμε και εμείς τον δικό μας σταυρό και να πολεμήσουμε τα πάθη μας ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και να εξομολογούμαστε έτσι ώστε να καθαρίσει η ΨΥΧΗ ΜΑΣ (να μας συγχωρέσει ο Θεός δηλαδή) και όχι μόνο να Ησυχάσει η συνείδησή μας.

Πχ. πάμε σε ένα φίλο και του λέμε το κακό που του κάναμε.

Αν αυτός μας συγχωρέσει, αμέσως μας φεύγει ένα βάρος μέσα μας (Ησυχάζει η συνείδησή μας).

Πρέπει όμως να το εξομολογηθούμε σε Ιερέα για να καθαρίσει και η ψυχή μας (να μας συγχωρέσει και ο Θεός διαμέσου του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως).

Και τότε όσο πιο "καθαροί" θα διατηρούμαστε (γενικώς θα προσέχουμε και θα εξομολογούμαστε συχνά) και με όλα όσα λέει η Ορθοδοξία, τόσο πιο πολύ θα μας φωτίζει και ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα...!!!

(κάπως έτσι φαντάσου του)

Διαβάζω από "Φιλοκαλία" πάλι:
8. Οι ψυχικά ακαλλιέργητοι και αμαθείς θεωρούν γελοίο πράγμα τους λόγους και δεν θέλουν να τους ακούν επειδή ελέγχεται η κατάστασή τους και θέλουν να είναι όλοι όμοιοι με αυτούς.

Επίσης και εκείνοι που είναι παραδομένοι σε σαρκικά αμαρτήματα φροντίζουν να είναι όλοι οι άλλοι χειρότεροί τους, νομίζοντας οι δυστυχείς ότι επειδή θα είναι πολλοί οι αμαρτάνοντες, θα εξασφαλιστούν οι ίδιοι από την κατηγορία.

Η χαλαρή ψυχή χάνεται και σκοτίζεται εξαιτίας της κακίας, γιατί έχει μέσα της ασωτεία, υπερηφάνεια, απληστία, θυμό, αυθάδεια, μανία, φόνο, στενοχώρια, φθόνο, πλεονεξία, αρπαγή, πόνο, ψεύδος, ηδονή, ραθυμία, λύπη, δειλία, ασθένεια, μίσος, φιλοκατηγορία, αδυναμία, πλάνη, άγνοια, απάτη, λησμοσύνη του Θεού.

Με τέτοιες κακίες και παρόμοιες τιμωρείται η άθλια ψυχή που χωρίζεται από το Θεό.
44. Όταν σου τύχει κανείς που φιλονεικεί και πολεμά την αλήθεια και το προφανές, πάψε την φιλονεικία και άφησέ τον, γιατί έχει απολιθωθεί η διάνοιά του. Όπως και το καλύτερο κρασί το διαφθείρει το βλαβερότατο νερό, έτσι και οι κακές συναναστροφές διαφθείρουν τους ενάρετους κατά τη ζωή και το φρόνημα.
52. Η καθαρή ψυχή, επειδή είναι αγαθή, φωτίζεται με μεγάλη λάμψη από το Θεό. Και τότε ο νους νοεί το αγαθό και γεννά λόγια θεάρεστα.

Όταν όμως η ψυχή γεμίσει από τη βρωμερή λάσπη της κακίας, τότε επειδή ο Θεός την αποστρέφεται ή μάλλον επειδή η ψυχή χωρίζεται μόνη της από το Θεό, πονηροί δαίμονες μπαίνουν στην διάνοια του ανθρώπου και παρακινούν την ψυχή σε βδελυρές πράξεις:

μοιχείες, φόνους, αρπαγές, ιεροσυλίες και όλα τα παρόμοια δαιμονικά έργα.
53. Εκείνοι που γνωρίζουν το Θεό, γεμίζουν από κάθε καλή έννοια και επειδή επιθυμούν τα ουράνια, καταφρονούν τα βιοτικά.

Αυτοί οι άνθρωποι ούτε αρέσουν στους πολλούς, ούτε και αυτοί αρέσκονται με τους πολλούς.

Και γι' αυτό όχι μόνο τους μισούν αλλά και τους περιγελούν οι πιο πολλοί ανόητοι.

Υπομένουν όσα τους φέρνει η φτώχεια επειδή γνωρίζουν ότι εκείνα που οι πολλοί θεωρούν κακά, σ' αυτούς είναι καλά. Γιατί εκείνος που στοχάζεται τα επουράνια, πιστεύει στον Θεό γνωρίζοντας ότι όλα είναι έργα της θελήσεώς Του.

Εκείνος όμως που δε τα στοχάζεται, δεν πιστεύει ποτέ ότι ο κόσμος είναι έργο του Θεού και ότι δημιουργήθηκε για τη σωτηρία του ανθρώπου.
54. Εκείνοι που είναι γεμάτοι από κακία και μεθούν από την άγνοια, δεν γνωρίζουν το Θεό. η ψυχή τους είναι ζαλισμένη και δεν έχουν ξεκάθαρο μυαλό.

Το Θεό μπορεί να τον εννοήσει κανείς. Και ναι μεν δεν είναι ορατός, είναι όμως φανερότατος μέσα στα ορατά, όπως ακριβώς η ψυχή μέσα στο σώμα μας.

Και αν σώμα χωρίς ψυχή είναι αδύνατο να υπάρξει, έτσι και όλα τα όντα και βλεπόμενα είναι αδύνατο να υπάρχουν χωρίς το Δημιουργό Θεό.
56. Ελεύθερος είναι όποιος δεν σκλαβώνεται στις ηδονές αλλά κυριαρχεί με φρόνηση και εγκράτεια πάνω στο σώμα του και αρκείται με μεγάλη ευχαριστία σε ό,τι του δίνει ο Θεός, έστω και αν είναι πολύ λίγα. Γιατί όταν βρεθούν σύμφωνοι ο νους που αγαπά το Θεό και η ψυχή, τότε ειρηνεύει όλο το σώμα, ακόμη και χωρίς να το θέλει. Όταν η ψυχή θέλει, τότε κάθε αμαρτωλή σωματική κίνηση σβήνεται.
68. Εκείνοι που δεν βλέπουν το συμφέρον τους αν και γνωρίζουν το αγαθό, έχουν τυφλή την ψυχή τους και έχει πωρωθεί η διακριτική δύναμή τους. Αυτούς δεν πρέπει να τους προσέχουμε, για να μην πέσομε κι εμείς στα πάθη τους από απρονοησία μας, σαν τυφλοί.
73. Εκείνοι που αγωνίζονται στους ολυμπιακούς αγώνες δεν παίρνουν το στεφάνι όταν νικήσουν τον πρώτο ή τον δεύτερο ή τον τρίτο, αλλά όταν νικήσουν όλους τους συναγωνιζομένους. Έτσι και
όποιος θέλει να στεφανωθεί από το Θεό, πρέπει να γυμνάζει τη ψυχή του στη σωφροσύνη. όχι μόνο σε ότι έχει σχέση με το σώμα, αλλά και στα σχετικά με τα κέρδη και τις αρπαγές και το φθόνο και τις τροφές και τη ματαιοδοξία και τις κατηγορίες και τους θανάτους και όλα τα παρόμοια.
79. Ο λογικός άνθρωπος πολεμείται δια μέσου των αισθήσεων από τα ψυχικά πάθη. Πέντε είναι οι αισθήσεις του σώματος: όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή. Υποκύπτοντας μέσω των αισθήσεων αυτών στα τέσσερα πάθη αιχμαλωτίζεται η άθλια ψυχή. Κι είναι αυτά τα τέσσερα πάθη της ψυχής: κενοδοξία, χαρά, θυμός, δειλία. Όταν λοιπόν ο άνθρωπος με τη φρόνηση και την επανειλημμένη σκέψη σαν καλός στρατηγός γίνει κύριος των παθών και τα νικήσει, δεν πολεμείται πλέον από αυτά, αλλά έχει ειρήνη στην ψυχή του και στεφανώνεται από το Θεό ως νικητής.
80. Από εκείνους που διανυκτερεύουν στα πανδοχεία, μερικοί βρίσκουν κρεβάτια. άλλοι δεν έχουν κρεβάτι. κοιμούνται στο πάτωμα και εντούτοις ροχαλίζουν όπως κι εκείνοι που κοιμούνται σε κρεβάτι. Κι όταν περάσει η νύχτα, πρωί- πρωί αφήνουν το κρεβάτι τους και το πανδοχείο και φεύγουν όλοι μαζί, έχοντας μόνο τα πράγματά τους. Κατά τον ίδιο τρόπο και όλοι όσοι γεννιούνται σ' αυτόν τον κόσμο, και οι φτωχοί και οι πλούσιοι και επίσημοι, βγαίνουν από την ζωή σαν από πανδοχείο, χωρίς να παίρνουν μαζί τους τίποτε από τις απολαύσεις του βίου και από τα πλούτη τους, παρά μόνον τα έργα τους, καλά ή κακά, όσα έκαναν στη ζωή τους.
84. Να αποφεύγεις να μιλάς για την αρετή και την ευσέβεια στους πολλούς.

Δεν το λέω αυτό από φθόνο, αλλά γιατί κατά την γνώμη μου θα φανείς γελοίος στους ανόητους.

Το όμοιο χαίρεται με το όμοιό του.

Οι λόγοι για την αρετή και την ευσέβεια έχουν λίγους ακροατές και ίσως εντελώς μετρημένους.

Καλύτερα να μην μιλάς, παρεκτός μόνο εκείνα που θέλει ο Θεός για την σωτηρία του ανθρώπου.
και τέλος μερικά ακόμη μικρά αποσπάσματα από την "Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών"...

[....]

Η δεύτερη πραγματεία του «Περί διακρίσεως», είναι επίσης μια θαυμάσια έκθεση της σημασίας του χαρίσματος της διακρίσεως.

Με αναφορές σε γεγονότα, σε γνώμες των αγίων Πατέρων και σε σχετικά χωρία των αγίων Γραφών, ο άγιος Κασσιανός θεμελιώνει την αναγκαιότητα της διακρίσεως για όλες τις εργασίες της πνευματικής ζωής.

Πρόκειται για μια χαρισματική λειτουργία της ψυχής, χωρίς την οποία όχι μόνον οι αρετές δεν είναι αρετές, αν δεν γίνονται με διάκριση, αλλά και όλες οι πνευματικές εργασίες πέφτουν στο κενό ή υπηρετούν τον εχθρό.

Η διάκριση είναι βέβαια χάρισμα, ως φωτισμός της ψυχής, που διακρίνει τις πλέον λεπτές πλευρές των πνευματικών προβλημάτων.

Αλλά αν δεν υπάρχει το χάρισμα, μπορεί η σύνεση να προφυλάξει τον αγωνιζόμενο, σύνεση που συνίσταται στη μετριοπάθεια και την άγρυπνη ανάκριση των διαλογισμών ή τη δυσπιστία στους οικείους λογισμούς, που οδηγεί στην ερώτηση των εμπείρων.

Είναι η διδασκαλία περί μεσότητας, κατά την οποία εκκλίνει κανείς από τις υπερβολές και τις ελλείψεις.

Γι' αυτό και ο θεολόγος Γρηγόριος έλεγε: «Ορθοδοξείν εστι το αεί σχοινοβατείν».

Πάντως εκείνο που σώζει πάντοτε, είναι η ταπείνωση.
Αν κανείς παραβάλει το έργο αυτό με τα εκλεκτά πατερικά κείμενα, αναμφιβόλως θα το τοποθετήσει μεταξύ των πρώτων, για τις λεπτές συλλήψεις του νου του συγγραφέα και την θαυμάσια διατύπωση. Θα μπορούσε δε να λεχθεί ότι τα 202 κεφάλαια έχουν σαν άξονες τη νήψη και τη μονολόγιστη ευχή, που οδηγούν στην καθαρότητα της καρδιάς, στο θειο φωτισμό και στη μυστική ένωση με το Χριστό.


86. Αν ο άνθρωπος δεν κάνει το θέλημα και το νόμο του Κυρίου μέσα από την καρδιά του, ούτε εξωτερικώς μπορεί να το κάνει εύκολα. Και θα πει προς το Θεό εκείνος που δεν έχει νήψη και είναι αδιάφορος: «Δεν θέλω να ξέρω τους δρόμους Σου»(56), οπωσδήποτε από έλλειψη θείου φωτισμού. Εκείνος που μετέχει στο θείο φωτισμό, δε μένει χωρίς εσωτερική πληροφορία, αλλά θα γίνει στερεός και αμετακίνητος σχετικά με τα θεία.
Ο Φωτισμός λοιπόν, είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να περιγραφεί με λόγια...και μπορεί να οδηγήσει η προσπάθειά του για "ερμήνευση" σε λάθη και κακοτοπιές (ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, χεχε).

Για να μη σε αφήσω όμως με την απορία, θα προσπαθήσω (έστω και αν κάνω λάθος - ας με συγχωρέσετε αν κάνω τυχόν λάθη) να σου δώσω λίγο το Feeling για να καταλάβεις.

Ο Θείος Φωτισμός είναι κάτι που ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ (όπως και το Ευαγγέλιο έχει ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΝΟΗΜΑΤΑ) από τον Θεό για τους ανθρώπους που ΔΕΝ είναι για όλους - όπως και ο παράδεισος δεν ειναι για όλους (πχ. δεν είναι για όσους είναι προσηλωμένοι στα υλικά αγαθά ή σε όσους είναι αδιάφοροι για τον Θεό, κλπ).

Ο Φωτισμός είναι κάποιου είδους "Εσωτερική Πληροφόριση" κάποιου είδους αόρατη γνώση, ένα "ένστικτο"...μια είδους "διάκριση" (και φυσικά όσο πιο καθαρός είναι κάποιος, τόσο πιο πολύ φωτίζεται. Εμείς οι Λαϊκοί ας πούμε είμαστε λιγότερο "Φωτισμένοι" από τους Μοναχούς ή τους ασκητές και πάει λέγοντας)

Μην την ψάχνεις λοιπόν να "κατακτήσεις" τον Φωτισμό μόνος σου. ΔΕΝ είναι ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ ο Σκοπός σου.
Σκοπός σου θα έπρεπε να είναι η Σωτηρία σου. :-)

Ο Φωτισμός ΔΙΝΕΤΑΙ από τον Θεό.
Μέσω του Θείου Φωτισμού οι άνθρωποι (όντας φωτισμένοι) παίρνουν τις σωστές αποφάσεις που είναι ωφέλιμες για την Σωτηρία τους.
Έχουν κάποιου είδους "εσωτερικής πληροφόρισης" που δεν περιγράφεται με λόγια.

Πιο συνετό για σένα (κατά την γνώμη μου) είναι να κάνεις το εξής.

Επειδή ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΑ προέχει η ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πάρε και προσευχήσου στον Θεό (εφόσον σε ενδιαφέρει η Σωτηρία σου) και παρακάλεσέ τον με ταπείνωση και δάκρυα να σε σώσει και εσένα - να μην σε αφήσει να απωλεσθείς...!!!

Εφόσον το ζητάς με ειλικρίνια και με ταπείνωση, ο Θεός ΔΕΝ θα σε αφήσει. Θα σε ΟΔΗΓΗΣΕΙ την ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ και με τον ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ σε όλα όσα θα συντελέσουν θεττικά για να σωθείς και εσύ.

ΑΝ δεν ξεκινήσεις με την Προσευχή στον Θεό, δεν κάνεις τίποτα, ο,τι και να διαβάσεις, όσο και να "ψαχτείς", διότι "από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα"...!!!
(ιδίως στην εποχή μας που είναι η εποχή του αντιχρίστου και που όλα έχουν γίνει ένα "χάος". Μην βασίζεσαι σε δικές σου δυνάμεις διότι θα οδηγηθείς σε πλάνη και θα απωλεσθείς. Το θέλημα του Θεού είναι να σωθούμε όλοι. Εμείς όμως τι κάνουμε? Κάνουμε υπακοή στο θέλημά του και σε όλα όσα μας έχει δείξει οτι θέλει να κάνουμε και τον τρόπο που θέλει να τον λατρεύουμε κλπ μέσω των Αγίων του, των Προφητών του και της Ορθοδοξίας?....ή μήπως κάνουμε του κεφαλιού μας σαν άλλοι εγωιστές και λέμε "δεν πειράζει" ο Θεός είναι "καλός" (ναι είναι καλός αλλά είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ και αλοίμονό μας)....???).
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

14
πολύ ωραίος ο λόγος σου, και παρέχεις ένα πολύ καλό υπόστρωμα για μελέτη, όμως ας προσπαθήσουμε να δούμε αναλυτικά τι ακριβώς λες και εσύ επί του θέματος που με ενδιαφέρει, βάσει όσων παραθέτεις, λες λοιπόν αν κατάλαβα καλά ότι το υπέρτατο αγαθό είναι η σωτηρία στην οποία πρέπει να συγκεντρώσουμε όλη τη δύναμη μας. Αυτό δεν εννοείς όταν λες πως :
omg έγραψε:Μην την ψάχνεις λοιπόν να "κατακτήσεις" τον Φωτισμό μόνος σου. ΔΕΝ είναι ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ ο Σκοπός σου.
Σκοπός σου θα έπρεπε να είναι η Σωτηρία σου. :-)
είναι προφανές σε μένα , όπως νομίζω και σε όλους τους χριστιανούς, πως ο φωτισμός δεν είναι "αυτοσκοπός" , αλλά η Σωτηρία. Βέβαια νοώ ότι για να φτάσει κανείς στο υπέρτατο αγαθό που ονομάζουμε Σωτηρία, πρέπει να διαβεί μερικά στάδια, όπως είναι φωτισμός, δηλαδή δεν γίνεται να φτάσεις την σωτηρία αν δε φωτιστεί ο νους σου. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να συμβεί αν δεν έχεις την κατάλληλη νοητική κατάσταση. Αυτό δε καταλαβαίνεις και εσύ όταν γράφεις :
54. Εκείνοι που είναι γεμάτοι από κακία και μεθούν από την άγνοια, δεν γνωρίζουν το Θεό. η ψυχή τους είναι ζαλισμένη και δεν έχουν ξεκάθαρο μυαλό.
Δηλαδή , οι "ζαλισμένοι"από τα διάφορα πάθη , βιώνουν θα λέγαμε ποιο ακριβέστερα μία ακατάλληλη νοητική κατάσταση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό καθώς επίσης είναι απομακρυσμένοι από Αυτόν για τον ίδιο λόγο. Ο Νους τους λοιπόν απέχει πολύ από το φωτισμό. Πόσο μάλλον από τη Σωτηρία. Αυτό δε ήθελες να πεις και εσύ λέγοντας :
omg έγραψε: Και τότε όσο πιο "καθαροί" θα διατηρούμαστε (γενικώς θα προσέχουμε και θα εξομολογούμαστε συχνά) και με όλα όσα λέει η Ορθοδοξία, τόσο πιο πολύ θα μας φωτίζει και ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα...!!!
όπως λένε και οι Πατέρες :
Αν κανείς παραβάλει το έργο αυτό με τα εκλεκτά πατερικά κείμενα, αναμφιβόλως θα το τοποθετήσει μεταξύ των πρώτων, για τις λεπτές συλλήψεις του νου του συγγραφέα και την θαυμάσια διατύπωση. Θα μπορούσε δε να λεχθεί ότι τα 202 κεφάλαια έχουν σαν άξονες τη νήψη και τη μονολόγιστη ευχή, που οδηγούν στην καθαρότητα της καρδιάς, στο θειο φωτισμό και στη μυστική ένωση με το Χριστό.
Άρα με βάσει όσα λες και κατανοώ, ο άνθρωπος , ανάλογα τη κατάσταση του περνάει διάφορα στάδια. Και αφού θέσαμε το ανώτερο αγαθό που είναι η Σωτηρία , ως εκ τούτου το κατώτερο πρέπει να είναι το αντίθετο, δηλαδή η Απώλεια. Αν λοιπόν προσπαθήσουμε να κατατάξουμε κάπου τον νοητικά "μέθυσο" μάλλον θα τον τοποθετούσαμε προς το άκρο που τείνει στην Απώλεια, ενώ τον "φωτισμένο" λογικά στο άκρο που τείνει στην Σωτηρία.

Βέβαια εμένα η ερώτηση μου είναι πως μετράμε το φωτισμό ; πως κατανοούμε ότι ο Νους μας είναι φωτισμένος;

Φρονώ λοιπόν πως η απάντηση σου ουσιαστικά είναι η ακόλουθη :
omg έγραψε: Ο Θείος Φωτισμός είναι κάτι που ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ (όπως και το Ευαγγέλιο έχει ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΝΟΗΜΑΤΑ) από τον Θεό για τους ανθρώπους που ΔΕΝ είναι για όλους - όπως και ο παράδεισος δεν ειναι για όλους (πχ. δεν είναι για όσους είναι προσηλωμένοι στα υλικά αγαθά ή σε όσους είναι αδιάφοροι για τον Θεό, κλπ).
Ο Φωτισμός είναι κάποιου είδους "Εσωτερική Πληροφόριση" κάποιου είδους αόρατη γνώση, ένα "ένστικτο"...μια είδους "διάκριση" (και φυσικά όσο πιο καθαρός είναι κάποιος, τόσο πιο πολύ φωτίζεται. Εμείς οι Λαϊκοί ας πούμε είμαστε λιγότερο "Φωτισμένοι" από τους Μοναχούς ή τους ασκητές και πάει λέγοντας)
Και από αυτά μπορεί να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι ο φωτισμός του Νου είναι βεβαίως γνωστός σε αυτούς που έχουν φωτιστεί μέσα τους, όμως πως ξέρουν αυτοί που έχουν φωτιστεί ότι έχουν πραγματικό φως και όχι κάτι άλλο; Διότι φαντάζομαι γνωρίζεις πως και οι "Illuminati" πεφωτισμένοι ονομάζονται και κατ αυτούς οι μοναχοί μας είναι πλανεμένοι, ενώ αντίστοιχα για εμάς και τους μοναχούς μας εκείνοι είναι πλανεμένοι. Επομένως το υποκειμενικό κριτήριο αξιολόγησης μάλλον είναι λάθος, όπως βλέπεις.

Λες λοιπόν επίσης ότι όποιος έχει θέσει ένα σαφή στόχο , τη Σωτηρία , με την προσευχή φθάνει σε αυτή, με την ταπείνωση και με άλλες αρετές. Αυτό δεν εννοείς όταν γράφεις ;
omg έγραψε:Επειδή ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΑ προέχει η ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πάρε και προσευχήσου στον Θεό (εφόσον σε ενδιαφέρει η Σωτηρία σου) και παρακάλεσέ τον με ταπείνωση και δάκρυα να σε σώσει και εσένα - να μην σε αφήσει να απωλεσθείς...!!!

Εφόσον το ζητάς με ειλικρίνια και με ταπείνωση, ο Θεός ΔΕΝ θα σε αφήσει. Θα σε ΟΔΗΓΗΣΕΙ την ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ και με τον ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ σε όλα όσα θα συντελέσουν θεττικά για να σωθείς και εσύ.
και θα ήταν άδικο να διαφωνήσω, όμως ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε πρώτα και να ορίσουμε , αν υπάρχει τρόπος , πως γνωρίζουμε ότι κάποιος έχει φωτιστεί; Ή να το διατυπώσω ποιο απλά :
Ποιο είναι το μέτρο του φωτισμού του Νου; (πως μετράει κάποιος το φωτισμό του). Καθώς είναι σαφές πως οι Πατέρες με κάποιο τρόπο το μετρούσαν, όπως είπες , αλλά φαντάζομαι όχι σε σχέση με τον εαυτό τους, αλλά σε σχέση με κάτι σταθερό, και σίγουρο για την εγκυρότητα του --> αφού ο άνθρωπος ως άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθος. Εξάλλου όπως λες και εσύ από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
omg έγραψε: ΑΝ δεν ξεκινήσεις με την Προσευχή στον Θεό, δεν κάνεις τίποτα, ο,τι και να διαβάσεις, όσο και να "ψαχτείς", διότι "από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα"...!!!
Γιαυτό λοιπόν σε ρωτάω, εφόσον ολοκληρώσεις με τη προσευχή, σύμφωνα με όσα λένε περί αυτής οι νηπτικοί πατέρες, και εφόσον έχεις αρχίσει να βλέπεις ότι υπάρχει διαφορά σε σχέση με το προηγούμενο στάδιο που μπορεί να βρισκόσουν, όπου ο νους ήταν σε "μέθη", πως μπορείς να μετρήσεις το φωτισμό του νου ώστε να μη πέσεις σε πλάνη; Γιατί όπως λες και εσύ :
omg έγραψε:(ιδίως στην εποχή μας που είναι η εποχή του αντιχρίστου και που όλα έχουν γίνει ένα "χάος". Μην βασίζεσαι σε δικές σου δυνάμεις διότι θα οδηγηθείς σε πλάνη και θα απωλεσθείς. Το θέλημα του Θεού είναι να σωθούμε όλοι. Εμείς όμως τι κάνουμε? Κάνουμε υπακοή στο θέλημά του και σε όλα όσα μας έχει δείξει οτι θέλει να κάνουμε και τον τρόπο που θέλει να τον λατρεύουμε κλπ μέσω των Αγίων του, των Προφητών του και της Ορθοδοξίας?....ή μήπως κάνουμε του κεφαλιού μας σαν άλλοι εγωιστές και λέμε "δεν πειράζει" ο Θεός είναι "καλός" (ναι είναι καλός αλλά είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ και αλοίμονό μας)....???).
Επομένως είναι αναγκαίο να κοιτάξει κάποιος τις δυνάμεις του σε σχέση με κάτι σταθερό και αληθές, και όχι σε σχέση με τον εαυτό του για να μη πέσει σε πλάνη. Φυσικά το άλλο που θίγεις , να κάνουμε υπακοή, ορθό είναι , και θα μπορέσουμε να το συζητήσουμε σε πολλά άλλα σημεία, όμως στο συγκεκριμένο θέμα ας προσπαθήσουμε πρώτα να απαντήσουμε όχι "πως επιταχύνει" κανείς προς την Σωτηρία καθώς αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα, αλλά πως μπορεί "να μετρήσει" κανείς τη πρόοδο του προς τη Σωτηρία? αντικειμενικά, για να μη πλανηθεί, αφού όπως είπαμε οι "αποκαλύψεις" που περιορίζονται μόνο στον εαυτό κάποιου μπορεί να αποδειχθούν μέγα πλάνη( Illuminati). Γιατί όπως είπες και εσύ άλλοι (λαϊκοί) είναι λιγότερο, και άλλοι (γεροντάδες) είναι περισσότερο φωτισμένοι, άρα κάποιο τρόπο θα έχεις κατά νου για να διαχωρίσεις αυτούς όπως και τους "μέθυσους" μεταξύ τους.

Ποιο είναι λοιπόν το μέτρο του φωτισμού;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

15
Το εξεταζεις απο λαθος μερια το θεμα.

Καταρχας οι "πεφωτισμενοι" δεν εχουν σχεση με την ορθοδοξια αλλα με τον "εωσφορισμο" (εως-φορος = αυτος που "φερει το φως").

Γιαυτο σου ειπα οτι τα εχεις μπερδεμενα μεσα σου.

Δεν γινεται να διδαχτεις την ορθοδοξια μέσα απο forum.
Ισως καποια πραγματα ναι - οπως καποιες συγκεκριμενες γνωσεις για κατι συγκεκριμενο. Εκει ισως πχ βοηθηθεις απο κάποιον κλπ. Δεν μπαινουν ολα ομως σε ενα καλουπι.

Ο αποστολος που "ακουσε αρρητα ρημματα" και που ειδε πραγματα που η ανθρωπινη υποσταση δεν ειναι σε θεση να "εκφρασει" η ουτε καν να φανταστει, τι εννοουσε?

Δεν μπορουν να περιγραφουν ολα με λογια, ουτε μπορεις να τα καλουπωσεις ολα.

Για να μπορεσεις να ησυχασεις περι "φωτισμου" σκεψου το καπως σαν "εσωτερικη πληροφοριση"...

Στρεψε την προσοχη σου στην σωτηρια σου και στο πως θα σωθεις.

(Βασικα ΔΕΝ θα σωθεις απο μονος σου..., ο Θεός θα σε σωσει, αν εφαρμόζεις το θελημά του και αν πιστευεις).

Ορθη πιστη και καλα εργα οδηγουν προς την σωτηρια.
Αν λειπει ενα απο τα δυο δεν σωζεσαι. Πρεπει να εχεις και τα δυο "φτερα" για να "πεταξεις" προς τον παραδεισο...!!!

Δεν σωζομαστε με δικες μας δυναμεις. Μόνο μεσω του θεου.
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

16
omg έγραψε:Το εξεταζεις απο λαθος μερια το θεμα.

Καταρχας οι "πεφωτισμενοι" δεν εχουν σχεση με την ορθοδοξια αλλα με τον "εωσφορισμο" (εως-φορος = αυτος που "φερει το φως").
Και να μπερδεύομαι όπως λες δεν έχει σημασία διότι μόλις φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα θα πάψει το μπέρδεμα. :dance2: Το επιχείρημα είναι λοιπόν απλό. Δεν μπορείς να ξέρεις αν είσαι πλανεμένος είτε είσαι εντός της Ορθοδοξίας είτε εκτός, όταν δέχεσαι "αποκαλύψεις" γιατί όπως γνωρίζεις πολύ καλά ο πονηρός μπορεί να πλανέψει και τους εκλεκτούς. Δηλαδή το ίδιο μπορεί να πάθει και ένας άνθρωπος ορθόδοξος όπως εσύ (να πλανευτεί) το ίδιο και ένας άλλος εκτός ορθοδοξίας... Εκτός αν έχεις κάποιο αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης της κατάστασης που λέμε "φωτισμός".

Γιαυτό που λέω μαρτυρούν οι άγιοι, οι οποίοι παραδέχονται ότι ο "πονηρός" παίρνει κάθε είδους μορφή. Ξέρεις λοιπόν, έχεις υπόψη κάτι που να δείχνει με εγκυρότητα ότι ο φωτισμός που μπορεί να νιώθει κάποιος από μόνος του είναι αληθινός και όχι πλάνη; Όπως σου είπα το προηγούμενο επιχείρημα δεν στέκει επομένως σε ρωτάω αν έχεις κάποιο άλλο τρόπο να το γνωρίσεις αυτό.
omg έγραψε: Δεν γινεται να διδαχτεις την ορθοδοξια μέσα απο forum.
Ισως καποια πραγματα ναι - οπως καποιες συγκεκριμενες γνωσεις για κατι συγκεκριμενο. Εκει ισως πχ βοηθηθεις απο κάποιον κλπ. Δεν μπαινουν ολα ομως σε ενα καλουπι.
Καλέ μου ομγ, δεν μιλάμε γενικά για την Ορθοδοξία (δεν κάνουμε κατηχητικό), αλλά μία απλή ερώτηση κάνω και συζητάω μαζί σου. Για αυτή φαντάζομαι βέβαια μπορείς να σκεφτείς κάτι. Δεν έχουν γράψει για αυτά οι Πατέρες; Νομίζω πως έχουν.
omg έγραψε: Ο αποστολος που "ακουσε αρρητα ρημματα" και που ειδε πραγματα που η ανθρωπινη υποσταση δεν ειναι σε θεση να "εκφρασει" η ουτε καν να φανταστει, τι εννοουσε?

Δεν μπορουν να περιγραφουν ολα με λογια, ουτε μπορεις να τα καλουπωσεις ολα.
Δεν είπαμε για όλα, αλλά για 1 πράγμα, πως γνωρίζει κάποιος άγιος ότι έχει φωτισθεί; Αν σου φαίνεται άρρητο τότε, εντάξει να το αφήσουμε δεχόμενος ότι για σένα είναι άρρητο. Τα άρρητα ρήματα του Παύλου όμως νομίζω πως είναι άλλη περίπτωση. Περί του φωτισμού δηλαδή λες πως είναι άγνωστο αυτό που ρωτάω ή δεν υπάρχει απάντηση;
omg έγραψε: Για να μπορεσεις να ησυχασεις περι "φωτισμου" σκεψου το καπως σαν "εσωτερικη πληροφοριση"...

Στρεψε την προσοχη σου στην σωτηρια σου και στο πως θα σωθεις.

(Βασικα ΔΕΝ θα σωθεις απο μονος σου..., ο Θεός θα σε σωσει, αν εφαρμόζεις το θελημά του και αν πιστευεις).
Ομγ, δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό που λες, καθώς ένας άνθρωπος απλός λαικός σαν εμένα και πιθανόν πολύ μπερδεμένος αν αφεθεί στην "εσωτερική" πληροφόρηση μπορεί να πλανευτεί καθώς και στην αμαρτία βρίσκεται και δεν μπορεί να γνωρίζει αν παίζει μαζί του ο "πονηρός" ή όχι. Γιαυτό έχω αυτήν την απορία, πως μετράμε το φωτισμό. Το επιχείρημα σου λοιπόν αυτό , είναι όμοιο με το προηγούμενο και νομίζω πως ήμουν σαφής για ποιο λόγο δεν υφίσταται.

Στην ερώτηση που κάνω λοιπόν , δεν είναι κακό αν δε ξέρεις, αλλά αν ξέρεις σε παρακαλώ πες μου σχετικά με αυτό που σε ρωτάω. Όπως σου είπα με ενδιαφέρει αυτό και όχι πως "επιταχύνει κανείς" προς την Σωτηρία. Το λέω αυτό γιατί μου λες πάλι :
omg έγραψε: Ορθη πιστη και καλα εργα οδηγουν προς την σωτηρια.
Αν λειπει ενα απο τα δυο δεν σωζεσαι. Πρεπει να εχεις και τα δυο "φτερα" για να "πεταξεις" προς τον παραδεισο...!!!

Δεν σωζομαστε με δικες μας δυναμεις. Μόνο μεσω του θεου.
και συμφωνώ απόλυτα, μαζί σου, ότι μόνο με το ένα ή μόνο με το άλλο δε σώζεσαι, αλλά έστω ότι έχεις και τα δύο, και κάποια στιγμή "νιώθεις ότι φωτίζεσαι" , πως εξακριβώνεις ότι είναι φωτισμός του Αγίου Πνεύματος και όχι κάποιο πλάνο φως;

Εσύ δεν το έχεις απορία ; Είπες ότι εμείς οι λαϊκοί ήμαστε επίσης φωτισμένοι - αλλά λιγότερο σε σχέση με τους Γέροντες. Πως είσαι τόσο σίγουρος ότι το λαϊκό "φως" προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα ; Διότι αν είναι έτσι, εγώ πρέπει να έχω το λιγότερο Πνεύμα αφού δεν νιώθω κάποια "εσωτερική" πληροφόρηση. Αν όμως νιώσω, θα ήθελα να ξέρω και να μπορώ να διακρίνω αν είναι αληθινή και εκ του Αγίου Πνεύματος ή αν είναι κάποια πλάνη του πονηρού που παίζει μαζί μου, και με τον εγωισμό μου... κάνοντας με να νομίζω πως διαθέτω κάποιο ...φως.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

17
Ψαξε βρες τα εξης βιβλια και διαβασέ τα.

1) Οι περιπετειες ενος προσκυνητη.
Ωραιο και αναλαφρο βιβλιο. Θα σου διδαξει καποια πραγματα που χρειάζεται να ξερεις για την σπουδαιότητα της νοερας προσευχης.

2) "Νοερα αθλησις"
Εικόνα
http://www.papasotiriou.gr/product/i-noera-a8lisis

Αυτο το βιβλιο θα σου διδαξει ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ την προσευχη του Ιησου (νοερα προσευχη) και να ΜΗΝ ΠΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΛΠ
(ΦΟΒΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ). (Είναι λίγο βαρυ για αρχάριο αλλα ειναι Must have. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ - ειναι "πατερικο" εχει μεσα "τεχνικες" και γενικα "εκχυλισμα εμπειριων" για την νοερα προσευχη)

3) Αγαπίου Μοναχου - Αμαρτωλων Σωτηρια

Θα σε βοηθησει να καταλαβεις πολλα πράγματα, μεταξυ των οποίων και την αμαρτωλότητά σου...!!!

4) Αγιου Νικοδημου - Αόρατος Πόλεμος

Ξεμπροστιάζει τα περισσοτερα απο τα κολπα που χρησιμοποιουν οι δαιμονες για να μας πλανήσουν.
Γενικα μας βοηθάει να αντιληφθουμε τον "αορατο πόλεμο" που μας γίνεται. Παρα πολυ χρησιμο...!!!

Επίσης χρειάζεσαι οπωσδηποτε και

5) Η Καινή Διαθήκη (καλη πχ ειναι του τρεμπελα η μαυρη - καθαρευουσα).

Τα περισσοτερα από τα παραπάνω βιβλια, υπαρχουν και στο ιτερνετ.

Όταν θα ειμαι στο κομπιουτερ μου θα σου δωσω και μερικα λινκ για να τα κατεβασεις.
(Θα κανω εντιτ το ποστ).

Θα βοηθηθεις πολυ με την αναπγνωσή τους.

(Να προτιμάς τα πρωτοτυπα - παλιά και μη μεταφρασμένα (πχ καθαρευουσα), για να εισαι σίγουρος οτι ΔΕΝ διαβαζεις διαστρεβλωμενες η εστω "λανθασμενες" μεταφράσεις και λοιπα. Δεν στο λεω τυχαια αυτο. ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΣΟΥ).
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Φωτισμό του νου - Σωτηρία

18
omg έγραψε: Βλέπεις τι λέει?
"ακόμα και άγγελος εξ ουρανού να κατέβει και να σας διδάξει διαφορετικά από ότι παραλάβατε, ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ"...!!!
Ιδού η "Ασφαλής Οδός" που ψάχνεις...!!! :-)
Μα αυτό που λες αγαπητέ ομγ, δεν έρχεται σε αντιδιαστολή με αυτό που λέω, ότι δηλαδή το πρώτο σου επιχείρημα ήταν αμφίβολο αλλά ενισχύει ότι κατά το φωτισμό δεν μπορούμε να ξέρουμε πραγματικά αν έχουμε φωτιστεί καθώς και ο πονηρός μπορεί να μας πλανεύσει .
omg έγραψε: Απο το παραπάνω αντιλαμβάνεσαι φαντάζομαι οτι οι πατέρες της Ορθοδοξίας είχαν μια (δικαιολογημένη) "εμμονή" στο να μην αλλάχθεί ΤΙΠΟΤΑ από όσα παραλάβαμε (αλλιώς χάνεται η αλλήθεια κατά τον ίδιο τρόπο που χάνεται η αρχική λέξη στο παιχνίδι "σπασμένο τηλέφωνο" που παίζαμε μικροί...). (πχ. δες τι μας λέει ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. Πόσο πιο ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ να γίνει ένας άγιος?)
Κοίταξε , λογικό είναι, δεν ήθελαν να αλλαχθεί τίποτα ως προς το δόγμα, καθώς αυτό είχε περάσει πολλά κύματα και είχε πλέον καλυφθεί το ζήτημα. Όμως αυτό δεν σχετίζεται με το θέμα, εδώ ή με αυτό που ρωτάω. Είμαι δε σίγουρος ότι για αυτό που ρωτάω έχουν απαντήσει οι Πατέρες απλά επειδή φρονώ ότι είμαι ο λιγότερο καταρτισμένος , γιαυτό ρωτάω εσένα ή και όποιον άλλο νομίζει πως γνωρίζει την απλή αυτή ερώτηση, που είναι όμως η ουσιαστικότερη μου φαίνεται στην Ορθοδοξία. Δηλαδή ποίο είναι το μέτρο με το οποίο γνωρίζουμε τον φωτισμό και την θέση μας σε σχέση με την Σωτηρία; Άλλωστε το μεγαλύτερο αγαθό στην Ορθοδοξία είναι η Σωτηρία όπως προείπαμε.

Αυτό που ρωτάω δεν είναι κάποια αίρεση αλλά ένα ερώτημα που είτε έχει απάντηση είτε όχι. Δεν χρειάζεται λοιπόν να λες :
Ήθελαν να μας κρατήσουν ΑΣΦΑΛΗΣ και να μας αποτρέψουν να υποπέσουμε σε ΣΧΙΣΜΑ ή ΑΙΡΕΣΗ (γενικότερα σε βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος και να Απωλεσθούμε λόγω αυτού).
όπως επίσης σου εξήγησα , δεν ρωτάω πως "επιταχύνει κανείς" προς τη σωτηρία , επομένως μην εστιάζεις να λες αυτό καθώς υπάρχουν κάτι τύποι που απλά λένε τα ίδια και τα ίδια μέχρι που γίνονται κουραστικοί, εσύ νομίζω πως δεν είσαι έτσι, γιαυτό φαντάζομαι λοιπόν πως ουσιαστικά αυτό που γράφεις είναι η απάντηση που σε ρωτάω:
omg έγραψε: Ο Ορθόδοξος που είναι ταπεινός, φροντίζει να μην αμαρτάνει και εξομολογείται και ακολουθεί τον δρόμο του Θεού με υπομονή....τότε πραγματικά έχει Φώτιση από το Άγιο Πνεύμα ΔΕΝ μπορεί να πλανηθεί εύκολα (διότι έχει τον Θεό μέσα του να τον προστατεύει και να τον καθοδηγεί. Είναι μέλος της Εκκλησίας του Χριστού. Έχει για προστάτη του τον ίδιο τον Ζώντα Θεό...(ο Θεός ΔΕΝ αφήνει την Εκκλησία Του απροστάτευτη)).
Λες λοιπόν εδώ ότι , όποιος είναι στο δρόμο του Θεού, έχει λιγότερες πιθανότητες να πλανευτεί διότι τον καθοδηγεί και προστατεύει ο Κύριος. Επομένως είναι σαν μου λες ότι οι "Iluminati" εφόσον είναι εκτός του δρόμου του Θεού αυτό σημαίνει πως μπορεί να πλανευτούν ευκολότερα. Αυτό που λες βέβαια ορθό είναι όμως επί της ουσίας το επιχείρημα αυτό είναι το ίδιο με το αρχικό και διαφέρει ως προς την "Οδό".

Είναι σαν να λέμε δηλαδή ότι ένας άνθρωπος που έχει περάσει το στάδιο της κάθαρσης και έχει αρχίσει να έχει "αποκαλύψεις" βεβαιώνεται ότι αυτές δεν είναι πλάνες διότι είναι εντός της Οδού της Σωτηρίας και ο Κύριος τον προστατεύει. Αυτό δε λες ουσιαστικά ; και αν κάνω λάθος να διορθώσεις καθώς έτσι κατάλαβα αυτό που λες.

Το επιχείρημα όμως αυτό είναι όμοιο με το προηγούμενο και έχει όμοιο αντίστοιχα αντεπιχείρημα. Δηλαδή , ο Θεός μπορεί μεν να μας προστατεύει , όμως είναι γνωστό ότι μπορεί και "κατά παραχώρηση" να αφήσει το πονηρό ασχέτως αν ήμαστε στην Οδό και υπό την προστασία του για "να μας δοκιμάσει".

Επομένως αυτό που λες έως εδώ δεν αποτελεί εγγύηση ότι ο "εσωτερική πληροφόρηση" που νιώθει κάποιος είναι πράγματι αγίου Πνεύματος , γιατί μπορεί να είναι πλάνη όπως στη περίπτωση των Illuminati. Δεν μπορεί να μην έχουν γράψει κάτι οι Πατέρες πάνω σε αυτό ...

___________

Βέβαια εδώ μου λες για αρετή που δίδει ο Θεός . Αυτό δεν λες ;
omg έγραψε: (εκτός αν έχει γίνει πολύ αμαρτωλός με "θανάσιμα αμαρτήματα" κλπ και έχει χάσει την αρετή (που όπως είπαμε ΔΙΝΕΤΑΙ από τον ΘΕΟ) όπως πχ. η αρετή της "διάκρισης" κλπ. και είναι απομακρυσμένος από τον Θεό (όλα αυτά γίνονται με την θέλησή μας βέβαια. Δίνουμε συγκατάβαση στην αμαρτία....).
Αυτό σημαίνει πως παραδέχεσαι πως η "διάκριση" (ή το "μέτρο" όπως το όρισα στην ερώτηση μου), είναι μία αρετή. Προσπαθώντας λοιπόν να ανασκευάσεί κανείς το προηγούμενο επιχείρημα θα μπορούσε να φτάσει στο εξής επιχείρημα :


Ότι η αρετή είναι που κάνει έγκυρη τη "διάκριση" και βεβαιώνει πως δεν είναι σε πλάνη αυτός που έχει "εσωτερική πληροφόρηση", καθώς μου φαίνεται πως καλώς λέγεις, για αρετή πρόκειται.

Βεβαιώνεις όμως εσύ πως περί κάποιας αρετής που δωρίζεται σε όσους είναι στην "Οδό της Σωτηρίας" πρόκειται η "διάκρισης" ανάμεσα στην "εσωτερική πληροφόρηση" που μπορεί να είναι πλάνη ή αληθής; Ή λες κάτι άλλο και κατάλαβα λάθος;
omg έγραψε: Ένας Ορθόδοξος όμως, όσο αμαρτωλός και να είναι έχει μέσα του την μικρή αυτή "σπίθα" που έλαβε κατά το χρίσμα και μπορεί να την μετατρέψει σε "Φωτιά" μέσω της προσευχής (με το γνωστό "αδειαλείπτως προσεύχεστε" κλπ...)...!!!
Οι αλλόθρησκοι, οι αιρετικοί και σχισματικοί ΔΕΝ έχουν αυτή τη "σπίθα" μέσα τους (δεν είναι βαπτισμένοι και ταυτόχρονα έχουν και το προπατορικό αμάρτημα). Αυτό (η "σπίθα") είναι προνόμιο μόνο των ορθοδόξων. Οι Ορθόδοξοι έχουν όλα τα εφόδια που χρειάζονται για να πάνε στον παράδεισο. Αν κάποιος τα "πετάξει" αυτά τα εφόδια στην πορεία της ζωής του....αυτό είναι άλλη υπόθεση...!!!).

Εννοείται όμως και το εξής --> οτι και ο κάθε Ορθόδοξος φροντίζει να πλέει σύμφωνα με τις γραφές και με τις γραπτές και άγραφες παραδόσεις (που όχι μόνο ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ από τις Οικουμενικές συνόδους, αλλά και διότι είναι ταυτοχρόνως και το ασφαλέστερο για να μην πλανηθεί) και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ τις παραδόσεις (γραπτές και άγραφες)...και ΟΧΙ να βασίζεται στον "φωτισμό" που τον διέπει (διότι παραμονεύει ο διάβολος).
Συμφωνώ λοιπόν και εδώ, πως όταν βρίσκεσαι στην σωστή Οδό (έχεις λάβει το άγιο βάπτισμα και συμμετέχεις στα μυστήρια κτλ) και δεν είσαι αλλόθρησκος, έχεις λιγότερες πιθανότητες να πλανευτείς. Φυσικά αυτό συμβαίνει επειδή δομείς την αρετή της "διάκρισης", κάτι που είναι χρονοβόρο μάλλον, καθώς όλες οι αρετές είναι χρονοβόρες συνήθειες, και την αποκτάς ορθά μόνο όσο βρίσκεσαι στην σωστή οδό.

Ελπίζω καλά να κατάλαβα , όμως αυτό που λες παρακάτω δεν ενισχύει την προηγούμενη θέση σου:
omg έγραψε: (δεν είναι τόσο απλό να στο εξηγήσω, αλλά νομίζω οτι πάνω-κάτω θα ψιλο-κατάλαβες).

Με λίγα λόγια το ΑΣΦΑΛΕΣ είναι να ακολουθείς τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας (γραπτές και άγραφες).
(αυτά που μας λένε και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας).
Όχι το Θαύμα, Όχι το σημείο, όχι την "αίσθηση φωτισμού" ή "εσωτερικής πληροφόρισης" κλπ (ιδίως όταν τα παραπάνω ΑΝΤΙΤΙΘΕΝΤΑΙ με όλα όσα παρέδοσαν οι Πατέρες).
Η εσωτερική πληροφόρηση αντιτίθενται σε όσα παρέδωσαν οι πατέρες; Αρχικά όμως είπες ότι πρόκειται για "εσωτερική πληροφόρηση" και από το 2ρο επιχείρημα κατάλαβα ότι η εσωτερική πληροφόρηση ισχύει, αλλά μόνον εφόσον έχεις το χάρισμα -αρετή να διακρίνεις αν πρόκειται για πλάνη ή όχι , και αυτό το χτίζεις αν είσαι στην σωστή οδό που μας οδηγεί σε ένα 3το συμπέρασμα. Όμως άνωθεν λες πως αντιτίθενται , τελικά τι συμβαίνει ; γιατί αν αντιτίθενται η "εσωτερική πληροφόρηση" τότε και όλα τα προηγούμενα επιχειρήματα ρίπτονται και οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίσουμε αν έχουμε φωτιστεί, εκτός αν μας διαφεύγει κάτι που έχουν πει οι Πατέρες.

Πρέπει λοιπόν να αποφασίσεις τι από τα δύο ισχύει από όσα λέμε και είναι σύμφωνο με όσα λένε οι Πατέρες εντός Ορθοδοξία, το συμπέρασμα 3 (αν το διατύπωσα καλά) ή ότι "αντιτίθενται η εσωτερική πληροφόρηση" επομένως πάμε στην αρχική διαπίστωση μου ότι δεν μπορούμε να βασιστούμε σε καμία "εσωτερική πληροφόρηση" όπως αρχικά είπες.
omg έγραψε: Κριτήριο Ορθοδοξίας είναι οι Γραπτές και Άγραφες Παραδόσεις της Ορθοδοξίας. Τίποτα άλλο.
Όταν κάποιος "πορεύεται" με αυτά, ΔΥΣΚΟΛΑ πλανάται...!!! Τα όσα λέει η Ορθοδοξία είναι ο ασφαλής δρόμος για να πορευτεί κάποιος (το λένε και τόσοι άγιοι αυτό με τον τρόπο τους ο καθένας)


Στο ξανα-είπα οτι "την ψάχνεις λάθος την δουλειά" (αλλά δεν μακούς)... :-) χιχι

(δεν πειράζει, καταλαβαίνω οτι είσαι καλοπροαίρετος σε αυτά που ρωτάς και δεν σε παρεξηγώ) :-)
Εντάξει και λάθος να τη ψάχνω όπως λες, δεν νομίζω ότι χάνω κάτι να το συζητάω αφού αν τελικά φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα αυτό που ρωτάω τότε θα έχω μάθει από αυτή τη συζήτηση ότι απάντηση δεν υπάρχει, καθώς για αυτό α) ή δεν έχουν μιλήσει οι πατέρες ή β) απλά δεν γνωρίζουμε αν έχουν μιλήσει επομένως θα πρέπει να διερευνήσουμε περισσότερο τις γραφές που έχουν αφήσει.

Πρόκειται λοιπόν για κάποια αρετή που χτίζεται εν την Ορθόδοξη "Οδό Σωτηρίας" και που μας δίδει "ορθή διάκριση" ότι αυτή η "εσωτερική πληροφόρηση" βεβαιώνει πως έχουμε φωτιστεί από το Άγιο Πνεύμα αντί πλάνης; ή αντιτίθενται αυτό το συμπέρασμα με όσα μας έχουν αφήσει οι Πατέρες επομένως συμπεραίνουμε πως δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό που ρωτάω :

Ποιο είναι δηλαδή το μέτρο του φωτισμού του νου;

ομγ περιμένω απάντηση σου.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Πνευματικές αναζητήσεις”