ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΘΗΜΑ

Γράφει ο κ. Στέρ. Ν. Σάκκος, Ομ. Καθ. Πανεπιστημίου.

ΣΤΟΝ ημεροδείκτη του Μαϊου, θέση ξεχωριστή για την ιστορία
της Ρωμιοσύνης και για την ελληνική ψυχή κατέχει η 29η του
μήνα. Θυμίζει εκείνη την αποφράδα Τρίτη του 1453, που
σήμανε την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, της βασιλίδος των
πόλεων, η οποία τείχος και προστασία της, είχε την Παναγία μας.
Ο ιστορικός μας Κ. Παπαρρηγόπουλος εκτιμά ότι ≪δια της
αλώσεως ταύτης δεν έπεσε μόνη η κυριευθείσα πόλις, δεν έπεσε
μόνη η καταλυθείσα βασιλεία, αλλ᾿ επί χρόνον μακρόν επε-
σκιάσθη κόσμος ολόκληρος πραγμάτων, και δογμάτων, ο κόσμος
ο ελληνικός≫. Και ο κορυφαίος βυζαντινολόγος των ημερών μας
Στήβεν Ράνσιμαν συμφωνεί ότι ≪η ημερομηνία της 29ης Μαϊου
1453 αποτελεί ένα σημείο στροφής στην ιστορία≫, μία ριζική
αλλαγή.
Δυσάρεστη μνήμη, θλιβερή. Όμως και τα πιο θλιβερά έχουν τη
θετική προσφορά τους, όταν τα μελετούμε και είμαστε πρόθυμοι
να αποδεχθούμε τα μηνύματά τους. Η πιο μεγάλη συμφορά μπο-
ρεί να γίνει ο πιο μεγάλος δάσκαλος, να μας προσφέρει εποπτικά
το πιο σωτήριο μήνυμα. Αναζητώντας αυτό το μήνυμα ανα -
σύρουμε από τις ιστορικές πηγές πολύτιμα μαθήματα που απο-
καλύπτουν τα βαθύτερα αίτια της πτώσεως. Μνημονεύω μόνο
τρεις μαρτυρίες·
Ο Ιωσήφ Βρυέννιος, σοφός δάσκαλος, λίγο πριν από την άλω-
ση διεκτραγωδεί την ασέβεια και ανομία που είχαν ενσκύψει στο
λαό και τον είχαν διαφθείρει ως το μεδούλι των κοκκάλων. Τη
μεγάλη διαφθορά επιβεβαιώνει και η συγκλονιστική εξομολόγη-
ση του Γενναδίου Σχολαρίου, πρώτου πατριάρχη μετά την άλω-
ση· ≪Διεφθάρημεν και εβδελύχθημεν εν τοις ημών επιτηδεύμα-
σιν (=γίναμε σιχαμεροί για τα έργα μας). Πάντες εξεκλίναμεν,
άμα ηχρειώθημεν... οι ποιμένες ηπατώμεν τον λαόν του Θεού... οι
άρχοντες ηπειθώμεν τοις νόμοις σου...≫. Και ο διδάσκαλος του
Γένους Ηλίας Μηνιάτης στηλιτεύει την τριπλή σκλαβιά των
Ελλήνων, ηθική, πνευματική και —τη συνέπεια των προ-
ηγουμένων— εθνική. Μ᾿ ένα λόγο, η αμαρτία και η απομάκρυνση
των χριστιανών από το θέλημα του Θεού είναι η βασική ρίζα της
συμφοράς. Το διακηρύττει ο αδιάψευστος λόγος του Ψαλμωδού·
≪εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικο-
δομούντες· εάν μη Κύριος φυλάξη πόλιν, εις μάτην ηγρύπνησεν
ο φυλάσσων≫ (Ψα 126, 1) και ≪ιδού, οι μακρύνοντες εαυτούς από
Σου απολούνται≫ (Ψα 72, 27).
Αν η μνήμη της εθνικής συμφοράς φέρνει στα μάτια μας
δάκρυα πόνου, η γνώση και αναγνώριση των αιτίων εκείνης της
συμφοράς μπορεί να μας οδηγήσει στα σωτήρια δάκρυα της με-
τανοίας. Το μήνυμα, για τους άρχοντες και το λαό, απλό, σαφές,
σωτήριο· Να μετανοούμε για τα δικά μας λάθη, για τα σφάλματα
των πατέρων μας, για των παιδιών μας τις αστοχίες. Να μετα-
νοούμε, για να διορθωθούμε, να ανορθωθούμε!
.

Aπό την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" :



Καλούν σε «παγκόσμια ιντιφάντα» κατά του Ισραήλ

Τελευταία ενημέρωση: 01/06/2010 18:40



Σε «εξέγερση» κατά του Ισραήλ καλεί τη νεολαία όλου του κόσμου η οργάνωση νέων του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.



http://www.tanea.gr/rendered.htm





Οι βάρβαροι τουρκομογγόλοι που την ίδια ώρα κατέχουν δια των όπλων τη μισή Κύπρο,

την Μ. Ασία μας, τον Πόντο μας και την Ανατολική Θράκη μας,



έχουν το θράσος να ομιλούν για "εξέγερση"!!!



Συμπορεύονται δε μαζί τους τα δουλάρια οι προδότες "έλληνες" κομμούνες, αυτοί που

παραχωρούσαν την Μακεδονία μας στον Τίτο του Στάλιν!



Οι "ευαίσθητοι" συνάνθρωποί μας, ενδιαφέρθηκαν για τους

εγκλωβισμένους στην Γάζα, αλλά πριν φθάσουν στην Γάζα άφηναν πίσω τους, τους επί 36 χρόνια εγκλωβισμένους Ελληνοκύπριους της Κυρήνειας.

Αυτοί δεν είναι άνθρωποι; Επιλεκτική ¨ευαισθησία"...


Αιδώς Αργείοι!


.

Οι τουρκαλάδες άμα έχουν τα κότσια ας πάνε μόνοι τους!

Αφορμή και αιτία έχουν....... ειδού η ρόδος ,ειδου και το πήδημα!!!!


Αλλά και οι μεν και οι δεν είναι για κλάματα!!!!!

ΙΕΡΟΝ ΚΟΙΝΟΒΙΟΝ
ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ
61300 Γουμένισσα
αρ. πρωτ. 232

Εν Πενταλόφω, τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος,
24η Μαίου 2010

Πανιερώτατον Μητροπολίτην Λεμεσού
κ. Αθανάσιον
Αγίου Ανδρέου αρ. 306
Τ.Θ. 56091
3304 ΛΕΜΕΣΟΣ - ΚΥΠΡΟΣ

Πανιερώτατε, εξαιτούμεθα τας αγίας Υμών αρχιερατικάς ευχάς τε και ευλογίας.

Χαράν μεγάλην εχάρημεν σφόδρα άμα τη αναγνώσει της εν τω διαδικτύω δημοσιευθείσης Υμετέρας συνεντεύξεως εις την εφημερίδαν «Φιλελεύθερος». Εδοξάσαμεν τον Θεόν δια την καλήν ομολογίαν ην εδώκατε εν παρρησία και συνέσει. Ηγαλλίασε το πνεύμα ημών, βλέποντας Υμάς, έναν Ορθόδοξον Επίσκοπον, να αίρεται εις το ύψος των περιστάσεων, να διαλύη την σιωπήν, να στηρίζη το ταλαιπωρούμενον και σκανδαλιζόμενον ποίμνιον εις την πατρώαν αυτού πίστιν. Επιτέλους, Ορθόδοξος φωνή Ορθοδόξου επισκόπου! Και μάλιστα, αποπνέοντος το άρωμα της Αθωνικής ερήμου.

Ηγιάσθη το στόμα Υμών δια της καλής ταύτης ομολογίας. Ανεπαύσατε τα πλήθη των μοναστών και των πιστών, οίτινες οδυνώνται ορώντες τα αλλεπάλληλα ταπεινωτικά πλήγματα επί του αχράντου Σώματος του Κυρίου, την θεοίδρυτον Εκκλησίαν. Επιβεβαιώσατε εις την καρδίαν του ποιμνίου οία αληθώς είναι η πίστις των Πατέρων του και απετινάξατε θαρσαλέως την αιρετικήν αχλύν.

Επελέξατε δε μάλιστα όπως η συνέντευξις δοθή επί τη μνήμη των δεκατριών οσιο-μαρτύρων της Καντάρας, των υπό των Λατίνων μαρτυρησάντων, η δε συνέντευξις αύτη εδημοσιεύθη την ημέραν της Πεντηκοστής. Ως αληθώς, νέαν Πεντηκοστήν εζήσαμεν!!! Το Άγιον Πνεύμα παρεκίνησεν μεν Υμάς εις την καλήν ομολογίαν, ανέψυξε δε ημάς τους αναγινώσκοντας τα γλυκύτατα λόγια Υμών δια της δρόσου της Αυτού Χάριτος. Όασις εις την έρημον της απουσίας ορθοδόξου ομολογίας εις τα διεθνή βήματα.

Θερμώς ευχαριστούμεν Υμάς και προσευχόμεθα όπως το Άγιον Πνεύμα στηρίζη και ενισχύη Υμάς εις την περαιτέρω άρθρωσιν ομολογιακού λόγου, όπου και όποτε δεί.

Εκζητούντες τας ευχάς Υμών, άπαντες οι αδελφοί του Ιερού Κοινοβίου κατασπα-ζόμεθα την Υμετέραν τιμίαν δεξιάν.

Ο Καθηγούμενος
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος
και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί

http://www.impantokratoros.gr/sygxarhth ... io.el.aspx
.

Η ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΕΝΑ άκρως ενδιαφέρον άρθρον διʼ όλον τον ελληνικόν λαόν εδημοσιεύθη εις την «Εστίαν»
της 15/5/2010 υπό του δημοσιολόγου κ. Χαραλάμπους Μπαμπίλη, δια το θέμα της ανεγέρσεως
του μουσουλμανικού τεμένους Αθηνών.
Μεταφέρομεν έστω μερικάς σκέψεις του δια προβληματισμόν πρωτίστως της κυβερνήσεως:

«Θεωρούμε ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, έχουν το δικαίωμα να ασκούν τα
θρησκευτικά τους καθήκοντα. Και βέβαια, πάντοτε μέσα στα πλαίσια και τις προϋποθέσεις του
Κράτους, που φιλοξενεί τους ξένους, και εν προκειμένω της χώρας μας.
Σύμφωνα με αυτά που διαβάσαμε, η Ελληνική Πολιτεία θα διαθέσει 17 στρέμματα στην περιοχή
του Βοτανικού, για να ανεγερθεί αυτό το τζαμί επιφανείας 830 τετραγωνικών μέτρων.Όμως η
“γαλαντομία” της χώρας μας δεν σταματάει έως εκεί. Προτίθεται η ίδια να ανεγείρει το τζαμί.
Η απόφαση αυτή μας βρίσκει, εντελώς αντίθετους. Το ίδιο πιστεύουμε ότι αισθάνεται και η
πλειοψηφία του Ελληνικού Ορθοδόξου Χριστιανικού λαού. Ωστόσο, θα πρέπει να πούμε ότι το
Ελληνικό κράτος, ουδέποτε στην ιστορία του έκτισε, έστω και ένα μικρό Εκκλησάκι, με δικές του
δαπάνες. Όλες οι Εκκλησίες, που υπάρχουν διάσπαρτες στην Ελληνική Επικράτεια, από το πιο
ταπεινό εκκλησάκι μέχρι και τους περίλαμπρους Καθεδρικούς Ναούς, έγιναν με τον οβολό πιστών
και της Εκκλησίας. Όλοι έχουμε δει έξω από ημιτελείς Ναούς τα πανώ με την επιγραφή που λέει:
“Ενισχύσατε την αποπεράτωση του Ιερού Ναού”. Και έρχεται τώρα το Ελληνικό Κράτος, σε μία
εποχή μάλιστα, που βρισκόμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, να ξοδέψει χρήματα για την
ανέγερση του τζαμιού.Οποία αντίφαση.»

Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει εν συνεχείᾳ την υπόσχεση της Δ΄ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως,
δια την ανέγερσιν μεγάλου Ιερού Ναού του Σωτήρος, προς ευγνωμοσύνην δια την ελευθερίαν του
Έθνους. Αυτό υπήρξε το λεγόμενο «τάμα του Έθνους», «και το οποίον, δυστυχώς, μετά από 200
σχεδόν χρόνια, δεν εξεπληρώθη». Και δικαίως ο αρθρογράφος διερωτάται:

«Με ποία λογική, λοιπόν, έρχεται τώρα το Κράτος, να κτίσει το τζαμί; Η απόφαση αυτή είναι εξοργιστική
και προσβλητική για όλους τους Έλληνες».

Αφού δε αναφερθή στους όπου γης ομογενείς, από Αυστραλίας μέχρι Αμερικής, οι οποίοι διʼ ιδίων
εξόδων και ιερούς Ναούς οικοδόμησαν, αλλά και Ελληνικά σχολεία, καταλήγει:

«Μετά από όλα αυτά περιμένουμε από το υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει την απόφασή του για
την ανέγερση του τζαμιού. Και κάτι ακόμη, που αφορά το υπουργείο Εξωτερικών:
Υπάρχει Μουσουλμανική χώρα, η οποία θα κτίσει Ναό για τους Έλληνες»;

Πηγή: «Ορθόδοξος Τύπος».

ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ

Θετικά και μάλιστα δημόσια, απήντησε ο κ. Γ. Παπανδρέου στο αίτημα του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγὶπ Ερντογάν,
για την ανακαίνιση και ανάδειξη του «Φετιγιέ Τζαμί» στην Αθήνα. Ήταν σαφώς η ένδειξη καλής βούλησης της
Ελληνικής Κυβέρνησης για την αναγνώριση της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, της
κατάρρευσης εκατοντάδων Βυζαντινών μνημείων στην Μ. Ασία, Καππαδοκία, Ίμβρο, Τένεδο και Κωνσταντινούπολη
καθώς και στην μετατροπή σε bar ιερών ναών στα κατεχόμενα της Κύπρου. Όσον αφορά στην καλή βούληση του
Τ. Ερντογάν, στις σχέσεις του με την Ελλάδα, αυτό το πιστοποιεί καθημερινά η εισβολή δεκάδων τουρκικών
αεροσκαφών στο Αιγαίο και η «αβλαβής διέλευση» φρεγατών του, λίγο έξω από το Σούνιο.
Δεν υπάρχει όμως, μόνον αυτή η διάσταση στην επαίσχυντη πράξη αποκατάστασης του «Φετιγιέ Τζαμί». Αυτό, διότι πίσω
από τις επικοινωνιακές πολιτικές κινήσεις της Κυβέρνησης κρύβεται η παραχάραξη, αν όχι διαγραφή της ιστορικής αλήθειας.
Το «Φετιγιέ Τζαμί» είναι μνημείο φρίκης, σκλαβιάς και τυραννίας του Ελληνισμού κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Χτίστηκε προς τιμή του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή, ο οποίος μπήκε θριαμβευτικά στην πόλη των Αθηνών το 1458.
Είχε προηγηθεί η κατάληψη της πόλεως των Αθηνών το 1456. Ωστόσο, το κάστρο της Ακρόπολης αντιστάθηκε για δύο
ακόμη χρόνια. Με την είσοδο του Μωάμεθ του Β΄ στην Αθήνα ξεκίνησε η φοβερή περίοδος της Τουρκοκρατίας, της σκλαβιάς,
της φρίκης, του παιδομαζώματος.
Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων το 1821 σήμανε και το τέλος της «δόξας» του «Φετιγιέ Τζαμί». Οι Ρωμιοί προτάσσοντας το
ελευθερία ή θάνατος, ωσάν λιοντάρια έπεσαν στη μάχη για να φέρουν την άνοιξη της λευτεριάς παλεύοντας υπέρ Πίστεως και
Πατρίδος. Ήταν τότε, που ο μιναρές του «Φετιγιέ Τζαμί» γκρεμίστηκε.
Η μοίρα του Ελληνισμού είναι όμως τραγική. Την συνοδεύει ο πόνος, την γράφει το αίμα και την στιγματίζει η προδοσία,
έξωθεν και έσωθεν. Η αποκατάσταση του μνημείου της Άλωσης των Αθηνών και της φρίκης αποτέλεσε σκοπό και όραμα κάποιων.
Η σημειολογία τραγική! Είναι αυτό τελικά, που θέλουν να αφήσουν ως αποτύπωμα στην ιστορία κατά το πέρασμά τους,
ήτοι την νέα σκλαβιά, την φρίκη, το νέο τρανό χτύπημα -θαρρούν- στον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.

.
Κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, μεταφρασμένο στα ελληνικά, το βιβλίο του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ (εκδόσεις «Ποιότητα», μτφρ. Νικ. Ραπτόπουλου, σελίδες 845). Θα ήθελα να το συστήσω σε όποιον ενδιαφέρεται σοβαρά (όχι συναισθηματικά-επιδερμικά) για το ενδεχόμενο να επιβιώσει ιστορικά το ελλαδικό κράτος στις σημερινές διεθνείς συνθήκες. Οχι βέβαια για να πάρει άμεση απάντηση. Αλλά για να αντιληφθεί ποιο επίπεδο κατάρτισης και ευφυΐας, ποιο ειδικό χάρισμα στρατηγικής σκέψης απαιτεί η σοβαρή αναμέτρηση με ένα τέτοιο ερώτημα.

Δεν διανοούμαι να «παρουσιάσω» στους αναγνώστες της επιφυλλίδας αυτό το βιβλίο. Ο,τι και αν παραθέσω θα είναι κατώτερο του επιπέδου και της γοητείας του. Κάθε χαρακτηρισμός που θα εκφέρω δεν επαρκεί για να συνιστά κρίση, τον καταθέτω μόνο ως πρόκληση-πρόταση να διαβαστεί το βιβλίο. Αν ήταν δυνατό, να διαβαστεί από κάθε Ελληνα. Είναι σαφώς το βιβλίο ενός αντιπάλου: ο Αχμέτ Νταβούτογλου διεκδικεί για την πατρίδα του μεγάλο κομμάτι της δικής μας πατρίδας, του Αιγαίου, την Κύπρο. Αλλά εγώ, τουλάχιστον, δεν έχω διαβάσει ποτέ σε ελληνικό βιβλίο συναρπαστικότερη και αποκαλυπτικότερη ανάλυση της γεωστρατηγικής σπουδαιότητας του Αιγαίου και της Κύπρου. Ο Ντ. ξέρει καλά τι διεκδικεί. Εγώ ο Ελληνας υπερασπίζω συναισθηματική θολούρα. Παιδιαρίζω.

Μόνο με ένα ελληνικό μελέτημα θα μπορούσα, προσωπικά, να συγκρίνω το βιβλίο του Ντ.: Με το «επίμετρο», στο βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη, ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (1997), που έχει τίτλο «Γεωπολιτικές και στρατιωτικές παράμετροι ενός ελληνοτουρκικού πολέμου».

Αλλά η ιδιοφυΐα του Κονδύλη και οι προβληματισμοί του οριοθετούνται καταφανώς από τον μηδενισμό του: Τον ενδιαφέρει η στρατηγική λογική (λογική του μπριτζ ή του σκακιού) για την άμυνα της αξιοπρέπειας και της εθνικής κυριαρχίας του ελλαδικού κρατιδίου – δεν έχει άλλο όραμα, δεν πιστεύει σε κάτι περισσότερο, σε πρόταση πανανθρώπινης εμβέλειας που να κομίζει στην Ιστορία ο Ελληνισμός.

Ο Ντ. αντλεί τη στρατηγική του ανάλυση από το όραμά του για την Τουρκία. Και το όραμα είναι, να διασώσει η χώρα του τον «πολιτισμικό της άξονα», τη διαφορά της από τη Δύση – τη διαφορά όχι ως αντίθεση, αλλά ως ιδιαιτερότητα, ως «ιδιαίτερη θέση στο διεθνές σύστημα». Είναι σαφέστατη (σχεδόν επιθετική) η περηφάνια του γι’ αυτήν την ιδιαιτερότητα, δεν φιλοδοξεί ούτε την αντιπαλότητα ούτε τη μίμηση, δεν είναι ο μειονεκτικός απέναντι στη Δύση Ανατολίτης, ο ξιπασμένος από τα «φώτα» της μεταπράτης. Εχει ραχοκοκαλιά, διεκδικεί να επιβάλει, από θέσεως ισχύος, την τουρκική ιδιαιτερότητα στη σημερινή διεθνή συνύπαρξη.

Γι’ αυτό και αρνείται να παγιδευτεί στην άμυνα, στη «διαφύλαξη συνόρων». Λέει: «Οι φιλόδοξες χώρες ορίζουν το τι θεωρούν για τις ίδιες απειλή βασιζόμενες στις στρατηγικές τους επιδιώξεις, όχι στους φόβους τους. Αντίθετα, οι παθητικές, χωρίς φιλοδοξίες χώρες διαμορφώνουν στρατηγικές υποταγμένες στις απειλές που υφίστανται» (ακόμα και από τεχνητά, ασήμαντα γειτονικά τους κρατίδια, θα πρόσθετα). «Δεν υπάρχει πιο θλιβερή κατάσταση για μια χώρα από το να προβάλλει τις εσωτερικές της αδυναμίες σαν βασικές αρχές που καθορίζουν τη στρατηγική της», συμπληρώνει ο Ντ. Παραβλέπει ότι υπάρχει και θλιβερότερη κατάσταση: Χώρες που απλώς υποτάσσουν πειθήνια τη στρατηγική τους στα θελήματα-βίτσια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ή σε παραγγελίες προμήθειας εξοπλισμών από Ευρωπαίους «προστάτες» τους. Και το κάνουν μόνο για να εξαγοράσουν εύνοια (με χειροπιαστά ανταλλάγματα) κάποιοι σπιθαμιαίοι επαγγελματίες της εξουσίας.

«Το βασικότερο έρεισμα στρατηγικής ισχύος μιας χώρας είναι ο ανθρώπινος παράγων», διδάσκει ο Ντ. «Είναι αδύνατο να αλλάξει κανείς τη γεωγραφική θέση και την ιστορική παράδοση, σταθερά δεδομένα της στρατηγικής. Ομως, ο παράγων της ανθρώπινης καλλιέργειας μπορεί να δημιουργήσει κανούργια δεδομένα στρατηγικής λογικής, νέες οπτικές για την αξιολόγηση της γεωγραφίας και της ιστορίας». Αν συνειδητοποιούσαμε οι Ελληνες τη βαρύτητα αυτής της απόφανσης του Ντ. θα είχαμε παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο πρωθυπουργούς όχι για την εγκληματική οικονομική τους πολιτική, αλλά για την πολιτική τους στο υπουργείο Παιδείας.

Η θεμελιωδέστερη προϋπόθεση για τον σχεδιασμό αποτελεσματικής στρατηγικής είναι, κατά τον Ντ., «η λογική που στηρίζεται σε υπαρξιακά αιτήματα: Στα στοιχεία που υφαίνουν τη σημερινή συλλογική μας προσωπικότητα, στους παράγοντες κοινωνικής συνοχής, στην πολιτική κουλτούρα, (τελικά) στην εθνική συνείδηση... Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής, θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στη διεθνή σκακιέρα».

Πρέπει να ξέρει, φαντάζομαι, ο σημερινός Τούρκος υπ. Εξ. ότι, με μια τέτοια εκφραστική σαν τη δική του, το σύνολο του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα (οι εξαιρέσεις ελάχιστες και μη σοβαρές) καγχάζει ειρωνικά. Τρέμοντας μήπως και χαρακτηριστούν «μη-προοδευτικοί» από μια κυρίαρχη στη δημοσιότητα (με δυσεξήγητες μεθοδεύσεις) διανόηση, χλευάζουν κάθε αναφορά σε κοινωνική συνοχή, ιστορική συνέχεια, ιδιαιτερότητα πολιτισμού. Διαστρέφουν την Ιστορία στα σχολικά εγχειρίδια, αφελληνίζουν τη γλώσσα, εξηλιθιώνουν τις μάζες με τον τζόγο και το ποδόσφαιρο. Ισως να μην είναι συνειδητοί αρνησιπάτριδες, αλλά μόνο χαμηλότατου νοητικού βεληνεκούς. Γι’ αυτό και ψευτοθρηνούν επί χρόνια για το πόσο μειονεκτική είναι η Ελλάδα σε σχέση με τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της Τουρκίας.

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου λέει: «Το Αιγαίο αποτελεί τον σημαντικότερο θαλάσσιο κόμβο της ευρασιατικής ηπείρου στην κατεύθυνση Βορρά - Νότου... Αυτή η θάλασσα - πέρασμα κατέχει μια προσδιοριστική θέση μοναδική στη γεωπολιτική, γεωστρατηγική, γεωοικονομική, γεωπολιτισμική (διεθνή) αλληλεπίδραση... Εχει μια πρώτης τάξεως στρατηγική σημασία όχι μόνο για την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και για τις παράκτιες χώρες του Εύξεινου Πόντου και για όλες τις παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις που έχουν ανάγκη ενός μεταφορικού και εμπορικού κόμβου... Η Κύπρος, που κατέχει παγκοσμίως κεντρική (γεωστρατηγική) θέση, βρίσκεται, μαζί με την Κρήτη, πάνω σε άξονα όπου τέμνονται (τεράστιας γεωοικονομικής και στρατηγικής σημασίας) θαλάσσιες οδοί... Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατό να έχει αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές, δεν μπορεί να δραστηριοποιηθεί στο διεθνές πεδίο... Ακόμα και αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ανοιχτό ένα Κυπριακό Ζήτημα».

Αυτά τα εκπληκτικά γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα του Αιγαίου, της Κύπρου, της Κρήτης, σκέψου, αναγνώστη, ποια ελληνικά πολιτικά «αναστήματα» τα διαχειρίζονται.

Πηγή:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 010_404393
.

«Σε μια εποχή που αξίες, θεσμοί και παραδόσεις βάλλονται και αμφισβητούνται θα αποτελούσε εξαίρεση, αν η ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή ξέφευγε από αυτόν τον κανόνα.....
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι οδεύουμε σε μια μεταμοντέρνα κοινωνία, όπου παντού θα είναι κυρίαρχη η έννοια, η σχετικοποίηση των πάντων, στην οποία καμία παραδεδομένη αξία δεν γίνεται αποδεκτή. Ο άνθρωπος στοιχειοθετεί αξίες και αρχές, αποκομμένες, μακριά από το ήθος και την παραδεδομένη εκκλησιαστική συνείδηση. Η δήθεν διανόηση του 21ου αιώνα θέλει μια κοινωνία, όπου ο άνθρωπος μόνος του θα αποφασίζει για την κοινωνική, προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Επιδιώκεται η διαμόρφωση και η οικοδόμηση ενός νέου τύπου ανθρώπου, μέσα σε ένα νέο πολιτισμό. Σε ένα πολιτισμό χωρίς Θεό. Τι έγραψε όμως ο Ντοστογιέφσκι; “Όταν βγάλεις από τον άνθρωπο την πίστη και τον φόβο του Θεού, όλα τα εγκλήματα μπορεί να τα κάνει”.
Σήμερα η ελληνική πολιτεία προτείνει το πρότυπο της επιλογής – απαλλαγής των μαθητών ως προς την συμμετοχή τους στο μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία της Χώρας μας. Άλλο ένα χτύπημα συν τοις άλλοις έρχεται να προστεθεί στον ανελέητο πόλεμο κατά της Εκκλησίας του γένους και του ελληνισμού. Ποιος ο λόγος να διαγράψουμε τον λόγο του Θεού από τις καρδιές των νέων ανθρώπων; Γιατί να μη μπορούν οι θεολόγοι μας λαϊκοί, και κληρικοί, να ασκούν το ύψιστο λειτούργημα, το δικαίωμά τους δηλαδή να μεταλαμπαδεύσουν το φως και την αλήθεια για την ζωή και την σωτηρία στα αγνά νιάτα, όπως την παρέλαβαν από τους προγόνους μας;
Τα μέλη του Ιερατικού Συνδέσμου Κληρικών Αργολίδος αντιδρούν και ανθίσταται εις το επικείμενο ανοσιούργημα μίας κυβέρνησης, η οποία επ᾽ ουδενί έδειξε προεκλογικά ότι θα ακολουθήσει αυτή την οδό. Τους καλούμε να σταθούν θεματοφύλακες της παράδοσης, και της ορθόδοξης πνευματικής παρακαταθήκης του ευσεβούς ημών γένους και όχι αντίπαλοί της. “Τι γαρ ίσον του ρυθμήσαι ψυχήν και διαπλάσαι νέου διάνοιαν” (Αγ. Ιω. Χρυσόστομος).

Iερατικός Σύνδεσμος Κληρικών Αργολίδος.