Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με μια χρονολογική σειρά. Το 1985,δεκαεφτά χρόνια μετά την έκδοση και του τελευταίου τεύχους του «Μικρού Ήρωα»(Νο798!) ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς, εκδότης και συγγραφέας του «Μικρού Ήρωα»-με το ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης-προχωράει στην ανατύπωση του περιοδικού και το επανεκδίδει με τη μορφή τόμων-από 8 τεύχη ο καθένας-ενώ μαζί έβγαινε κι ένα συλλεκτικό τεύχος που αντιστοιχούσε στο νούμερο του τόμου. Ο ίδιος ο Στέλιος Ανεμοδουράς σημείωνε στο εισαγωγικό σημείωμα εκείνης της έκδοσης :



«...Η απόφαση της επανέκδοσης αυτής πάρθηκε κάτω από έντονη ψυχολογική πίεση, τα τελευταία χρόνια, πάνω στο συγγραφέα, εκ μέρους μεγάλου αριθμού παλαιών αναγνωστών του «Μ.Η», που σε κάθε ευκαιρία που τους παρουσιαζόταν, σε κάθε έμμεση ή άμεση επαφή μαζί του, ζητούσαν επίμονα την επανέκδοση, για τους ίδιους και τα παιδιά τους, των ιστοριών του «Μ.Η.», που οι προηγούμενες εκδόσεις τους δεν υπάρχουν πια ή έχουν φτάσει, όσα έχουν περισωθεί, να θεωρούνται μουσειακά κομμάτια.»

"ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ"



Το 1959 ο "Μικρός Ήρωας" ήταν ήδη επτά χρόνια στη ζωή, εγώ λίγο μεγαλύτερος του, και οι "Μασκοφόροι του Χιτλερ" το πρώτο τεύχος που έπεσε στα χέρια μου. Δυσκολο τώρα να θυμηθώ ποιες μαγικές στιγμές έζησα στο δεκάλεπτο χρονικό διάστημα που έκανα να το διαβάσω-ένα χρονικό διάστημα που μου φάνηκε στο βίωμα του μέρες ολόκληρες, όσες μέρες χρειάστηκαν τα ηρωικά ελληνόπουλα να εξουδετερώσουν τους εχθρούς της ελευθερίας�-θυμάμαι όμως πως από εκείνη την ημέρα και μετά το χαρτζιλίκι που αποσπούσα από γονείς και θείους πήγαινε όχι σε σοκολάτες, πασατέμπους ή στην αγορά τρίγωνων γραμματοσήμων που θα πλούτιζαν τη συλλογή μου, αλλά στο Σωκράτη, τον περιπτερά που πουλούσε μεταχειρισμένα παλιά τεύχη. Μισή δραχμή πουλούσα κάθε παλιό διαβασμένο τεύχος, μία δραχμή αγόραζα όποιο δεν είχα διαβάσει από την εποχή που κυκλοφορούσε και δύο δραχμές έκανε κάθε νέο. Το πρώτο μου ολοκαίνουργιο τεύχος , πώς να το ξεχάσω, ήταν το 331 όταν ο πράκτωρ 3 απειλούσε και πάλι τον αντιστασιακό μας αγώνα , κι όταν το Παιδί Φάντασμα όχι μόνο τον εξουδετέρωσε αλλά τον πήρε με το μέρος των δυνάμεων της ελευθερίας-ένα τεύχος που οπατέρας μου μου αγόρασε όταν πηγάιναμε στην Κοζάνη και καθώς έτρωγα στο εστιατόριο κρέας κοκκινιστό με τηγανιτές πατάτες.

Όλα αυτά τα προσωπικά στοιχεία δεν κατατίθονται εδώ από συναισθηματισμό και μόνο. Αν κάτι θέλω να δείξω , είναι πόσο ο καθημερινός μικρός κόσμος των παιδιών της εποχής- αλλά και η παιδική μνήμη-οργανώνονταν τότε γύρω από μια σειρά συνήθειες και μικροχαρές ,ανάμεσα στις οποίες αναμφίβολα το διάβασμα . "Μ. ΗΡΩΣ" ήταν αυτό που καθόριζε τον προσωπικό μας χρόνο. Ήταν το παράθυρο φυγής σε περιπέτειες και ηρωισμούς , έξω απ' τον τετριμμένο και περιορισμένο χώρο των μαθημάτων και της γειτονιάς , ήταν ο δικός μας ήρωας είτε ταυτιζόμαστε με το Γ. Θαλάσση είτε με το Σπίθα ,είτε οι μικρότεροι , με το Διαβολάκο και το Ζουζούνι. Στην παιδική μας κοινωνία τα βιβλία που με σύσταση των δασκάλων οι γονείς μας έπερναν για να βελτιώνουμε το λεξιλόγιο μας , για να γινόμαστε ηθικοί και καλοί χριστιανοί και για να μπορούμε να γράφουμε καλές εκθέσεις , δεν μετρούσαν καθόλου. Σκληρό νόμισμα στις εμπορικές μας συναλλαγές , δολλάριο ή λίρα της μικρής μας παιδικής αγοράς , ήταν τα τεύχη του "Μ. Ήρωα". Για παράδειγμα , μ'ένα τεύχος Ήρωα έπαιρνες ένα άλλο τεύχος Ήρωα , αλλά με δύο τεύχη Ήρωα μπορούσες να πάρεις τρία τεύχη Γκαούρ Ταρζάν ή τέσσερα Αόρατου-περιδικά με ίδια τιμή στα περίπτερα , αλλά διαφορετική στη " μαύρη αγορά", την αγορά που οι τιμές καθορίζονταν από την αγάπη και το βαθειά προσωπικό ενδιαφέρον. Όπως μάλιστα διαπίστωσα, όταν ο δημόσιος υπάλληλος πατέρας μου μετατέθηκε κι εγω βρέθηκα σ' άλλη πόλη, αυτές οι τιμές ανταλλαγής , άρα και η αγάπη του παιδόκοσμου, ήταν ίδιες πάντα.

Όταν το 1961 εμφανίστηκαν στα περίπτερα τα διαπλανητικά κόμικς , μεταφρασμένα στα ελληνικά , όπως πριν καιρό και τα "Κλασσικά", ένιωσα-κατά το πρώτυπο της συμπεριφοράς του Γ. Θαλάσση-ένα αδιόρατο ρίγος να διατρέχει τη ραχοκοκαλιά μου. Μπορεί το νέο πολύχρωμο είδος να μην απέτρεψε τη σχέση μου με τους Μικρούς Ήρωες , τους δικούς μου ήρωες. Μπορεί η ρηχότητα των ηρώων των κόμικς να με έκαναν να νιώθω απέναντι στ' αμερικάνικα μεγάλος και ώριμος κριτής , όπως ακριβώς οι γονείς προς εμάς τους φίλους του Μ. ΉΡΩΑ , στοιχεία που με διαβεβαίωναν πως το νέο είδος αναγνώσματος δεν θα περάσει κάπου όμως στο βάθος ήξερα , όποιος θέλει ας με πιστέψει , πως τώρα ο Μ. Ήρωας είχε να κάνει μ' έναν άλλο εχθρό: την εικόνα και το μύθο της.

Ήταν η ίδια εποχή που στο σχολείο μας μοίραζαν ακόμη ζεστό γάλα και κίτρινο τυρί της ΟΥΝΡΑ όπως και κάτι παράξενα πακέτα με μικροπράγματα-δωράκια από την Αμερική: Παράξενα αμερικάνικα στυλό , αρωματικά μολύβια , μπρελόκ και κάτι νάυλον οδοντογλυφίδες με λίμα. Παράξενος συγχρονισμός , αλήθεια , στην είσοδο όλων των νέων παιχνιδιών στον περιφερειακό μας μικρόκοσμο.

Ήταν ακόμη τα χρόνια που αν κάποιο έντυπο είχε πολλές εικόνες δεν πήγαινε καλά στην αγορά , γιατί ήταν πεταμένα λεφτά αφού δεν γράφει τίποτε , όπου το Ρομάντσο υπερτερούσε των "Εικόνων" και ο "Ταχυδρόμος" δεν είχε γίνει εικονογραφημένος , τύπου Στερν. Και προπαντός ήταν η εποχή που δεν είχαν βγει τα Μικυμάους του Τερζόπουλου , που δεν είχαμε τηλεόραση , που στο σινεμά πηγαίναμε μόνο την Κυριακή κι όχι καθημερινά από ανία . Η σκέψη βασιζόταν μόνο στον προφορικό ή γραπτό λόγο , η εικόνα δεν μιλούσε πολύ και δεν μπορούσε να μεταφέρει νοήματα . Έτσι ο Μ. Ήρωας δεν είχε ακόμη προβλήματα ανταγωνισμού με τα παιδικά αναγνώσματα σε εικόνες , όπως δεν είχε τόσα χρόνια που έβγαιναν τα Κλασσικά και το Γέλιο και Χαρά..

Ενώ τα άλλα σχετικά φύτρωναν και έσβηναν κάθε βδομάδα , (Αόρατος, ΤΑΝ, τάργκα, ΄Διγενήςπούρλοτιέρης, Μικρός Ζορρό κ.α) ο Γ. Θαλάσσης συνέχιζε με τη βασική του παρέα να μας συντροφεύει με τις περιπέτειες του , παρ' όλο που μεγαλωμένοι πια , απορούσαμε γιατί φορά ακόμη κοντά παντελόνια- όταν εμείς οι ίδιοι μπαίνοντας στο γυμνάσιο φορέσαμε μακριά. Οι κρυφοί φίλοι του , ακόμη και στα χρόνια που έφηβοι διαβάζαμε τις περιπέτειες- όχι απόλυτα ταυτισμένοι αλλά για να επιστρέψουμε σε παλιές αγαπημένες καταστάσεις- συνεχίζαμε να νοιαζόμαστε για την εξέλιξη του περιοδικού , να ρωτάμε σε ποιο τεύχος έφθασε , να αναζητάμε το όνομα του συγγραφέα του , γύρω απ' το οποίο οργίαζαν οι φήμες και οι πιθανολογήσεις.

Κι αυτό το τελευταίο ερώτημα δεν ήταν τυχαίο Αν σε κάτι οφείλεται η τόσο πετυχημένη αυτή σειρά , είναι η μοναδική ικανότητα του Θάνου Αστρίτη να προσφέρει κάθε βδομάδα μια νέα περιπέτεια , που όλοι γνωρίζαμε πως πάνω-κάτω θα είναι σαν την παλιά , αλλά που κάναμε σαν τρελοί να την αγοράσουμε κάθε Πέμπτη . Το μαστορεμένο παιχνίδι του μεγάλου μας φίλου , ανάμεσα στο γνωστό και στο καινούργιο , ανάμεσα στην επανάληψη και την προσεκτική ανανέωση , ανάμεσα στο συμβατικό και το υπερβολικό , ήταν- όπως αργότερα κατάλαβα καλύτερα και βαθύτερα- το ίδιο έντεχνο παιχνίδι με της γιαγιάς που έλεγε τα παραμύθια του καραγκιοζοπαίχτη που παίζει τις ίδιες ιστορίες , του Αυλωνίτη και του Σταυρίδη που ξέρουμε κάθε φορά τι θα πουν και ποιο ρόλο θα παίξουν- το βαθιά αρχέγονο παιχνίδι της αφήγησης , όπου ο αφηγητής αναπαράγει τη σειρά των πραγμάτων και του μύθους τους προσέχοντας που θα εκφραστεί ο ίδιος σαν καλλιτέχνης και που θα πλησιάσει διακριτικά τα γούστα του κοινού του. Όταν αργότερα στο Πανεπιστήμιο άκουσα για τους ραψωδούς , όταν με τους φίλους συζητούσα για την τελετουργία της μονομαχίας στα καομποικα φιλμς , κι όταν , μπλέκοντας με τη Σημειολογία ανακάλυψα τον Προπ και την ανάλυση των αφηγηματικών προτύπων του παραμυθιού , τότε κατάλαβα πολύ καλύτερα κι επιβεβαίωσα την αγάπη- που ποτέ δεν έκρυβα , ούτε και σε εποχές που για ν' αποδείξουμε την ενηλικίωση μας , συνηθίζαμε να λοιδωρούμε τις παιδικές μας εντρυφήσεις- για το Μ. Ήρωα και τον άγνωστο συγγραφέα του.



Κωδική ονομασία: Πράκτωρ Ελλάς!
Ανεπαρκής να τον περιγράψει.
Για τούτο και ξεχάστηκε.
Έγινε το Παιδί-Φάντασμα: ο φόβος και ο τρόμος των κατακτητών.. Ο ανίκητος�
Παιδί-Φάντασμα, γιατί ξεγλιστρούσε κι από τις πιο θανάσιμες παγίδες�
Παιδί-Φάντασμα, γιατί εμφανιζόταν απρόσμενα, ακάλεστος και τιμωρός�
Πρότυπο ευρυμάθειας, πρότυπο ιπποτικότητας�
Σταυροφόρος υψηλών ιδανικών�
Ατσάλινη θέληση, άφθαστος στο σημάδι και στην ιαπωνική πάλη..
Έμπειρος πιλότος, οδηγός και ηγέτης�
Παιδί-Φάντασμα: εμβαπτισμένο και εμποτισμένο στα άχραντα του Γένους νάματα�
Dum spiro, spero: Τρόπος ζωής�
Γιώργος Θαλάσσης: Πουλούσε χαρουπόπιτες για να ζήσει, πριν γίνει το Παιδί-Φάντασμα�
Γιώργος Θαλάσσης: αθεράπευτα ερωτευμένος με την Κατερίνα�
Γιώργος Θαλάσσης, Παιδί-Φάντασμα, Μικρός Ήρως: Μόλις 13 χρονών!..
(τ.189, 469, 357, 389, 509, 768, 770)

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΑΛΑΣΣΗ

"Εγώ, ο Γιώργος Θαλάσσης, ορκίζομαι να αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία της πατρίδος μου! Ορκίζομαι να κάνω ό,τι μπορέσω για να προστατεύσω τους συμπατριώτες μου από τους απάνθρωπους τυράννους, ορκίζομαι να πολεμήσω εναντίον των βαρβάρων επιδρομέων, ώσπου να δω την Ελλάδα ελεύθερη και ευτυχισμένη!"
τ. 243 (Όρκος στη γαλανόλευκη/ εξώφυλλο).


ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ΠΑΙΔΙ-ΦΑΝΤΑΣΜΑ
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ�
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΑΛΑΣΣΗ


Κατερίνα: προνύμφη με κοτσιδάκια�
Κατερίνα: Αμαζόνα καταιγιστικής δράσης�
Αστραπή εκτυφλωτικής ομορφιάς, ''εν μια νυκτί''�
Από προστατευόμενη, προστάτιδα του αγαπημένου της Γιώργου�
Κατερίνα: πίσω από τη μάσκα της ''Νίκης'' και το βέλο της ''Ελλάδος''�
Έως να αποδείξει, ότι θα στέκει δίπλα του ισάξιά του...
Ατσάλινη θέληση, άριστη γνώστρια πολεμικών τεχνών�
’φθαστη χειρίστρια όπλων�
Αδυσώπητη τιμωρός�
Αντρικές αρετές σε εύθραυστο γυναικείο κορμί�
Θηλυκό Παιδί-Φάντασμα για τους κατακτητές�
Απλώς θηλυκό, για τον αγαπημένο της�
Έρωτας, όμως, ανολοκλήρωτος�
Αγνός�
(τ.470, 418, 438, 484, 510, 657 και: 29, 38)


ΣΠΙΘΑΣ

ΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΜΑΧΙ


Νίκος Κατσανίκος: Ποιος είναι αυτός;
Σπίθας: Όνομα-σύμβολο�
Σπίθας: ''αιώνια αχόρταγο και πεινασμένο παιδί''�
Σπίθας:� Και ολίγο πνευματικά καθυστερημένος (επιεικώς)�
Σπίθας: όνομα κατ' ευφημισμό, ανύπαρκτης εξυπνάδας;
Λάθος!�
Μέγας ταχυδακτυλουργός και ταλαντούχος ποιητής�
Φοβερός υπνωτιστής και αξεπέραστος άσος στο βολάν�
Μοναδικός λύτης άλυτων γρίφων�
’σος στο σημάδι, άσος και στο ζίου ζίτσου..
Σπίθας: παγκόσμιος πρωταθλητής πολυφαγίας�
Ενέπνεε και για� θεός πρωτογόνων θρησκειών�
Ατσάλινη θέληση και καθόλου υπομονετικός�
Δύναμη βαρέων βαρών�
Σπίθας: ολόκληρος ένα στομάχι�
Σπίθας: ολόκληρος μια μεγάλη γενναία καρδιά μικρού παιδιο


http://www.mikros-iros.gr/index1.html