ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!



του δρα Xρίστου Γαλλή

Στην αρχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης της Φινλανδίας, το 1990, η χώρα αυτή είχε ένα εξωτερικό χρέος που έφτανε στο ύψος του 12% του ΑΕΠ της. Η Φινλανδία γνώρισε τετραετή μείωση του ΑΕΠ, τριετή μείωση της παραγωγής και πρωτοφανή ανεργία, που έφτασε στο 20%. Το μικρό της εξωτερικό χρέος έδωσε τη δυνατότητα στην τότε φινλανδική κυβέρνηση να προβεί σε γενναίο δανεισμό με αποκλειστικό σκοπό τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης στη χώρα μέσα από δημόσιες επενδύσεις, τη χρηματοδότηση καινοτόμου έρευνας και την ίδρυση νέων επιχειρήσεων παραγωγής παγκόσμια ανταγωνιστικών προϊόντων και τεχνολογιών. Η προσπάθεια αυτή επέτυχε, και η φινλανδική οικονομία όχι μόνο διασώθηκε, αλλά έφτασε να είναι πρώτη σε ανταγωνιστικότητα στον κόσμο! Στο τέλος της κρίσης, το εξωτερικό χρέος της Φινλανδίας έφτασε στο 60% του ΑΕΠ. Έπιασαν τόπο, όμως, τα δανεικά!

Η χώρα μας είναι αντιμέτωπη με ένα τεράστιο εξωτερικό χρέος, που αυξάνεται συνεχώς, με ραγδαίους και επικίνδυνους ρυθμούς, και μπορεί να φτάσει σε ποσοστό το 150% του ΑΕΠ! Ο παραγωγικός ιστός της χώρας μας είναι ουσιαστικά ανεπαρκής, μη ανταγωνιστικός και μη τεχνολογικά προηγμένος. Βρίσκεται δε στα πρόθυρα κατάρρευσης, με μια οικονομία σε ύφεση που βαθαίνει καθημερινά.

Με ένα τόσο μεγάλο εξωτερικό χρέος, και σε συνδυασμό με τις μεγάλες δυσκολίες δανεισμού, η χώρα δεν έχει τα περιθώρια γενναίων δημόσιων επενδύσεων για μεγάλες παραγωγικές αναπτυξιακές δράσεις απαραίτητες για να μην οδηγηθεί η χώρα σε παρατεταμένη πολυετή ύφεση. Οι μεγάλοι κοινωνικοί και εθνικοί κίνδυνοι μιας παρατεταμένης ύφεσης είναι πέρα από προφανείς.

Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση, στην παιδεία και στην αυτοδιοίκηση, η προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας μέσω του ΕΣΠΑ δεν μπορεί να είναι στους ρυθμούς και στην ένταση που θα άρμοζε στις περιστάσεις. Άλλωστε τα προηγούμενα χρόνια η απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ κυμάνθηκε σε απογοητευτικά επίπεδα.

Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις

Η χώρα μας χρειάζεται άμεσα, εδώ και τώρα, μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις για να μπορέσει σύντομα να ξεφύγει από την οικονομική ύφεση, να δημιουργήσει μέσα από την παραγωγή εγχώριο πλούτο και εξαγωγές για να μειώσει το εξωτερικό της χρέος και να δώσει εργασία και ελπίδα στους πολίτες της, κυρίως στους νέους. Η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε μια «πολεμική» προσπάθεια εθνικής ανεξαρτησίας και επιβίωσης. Σε μια τέτοια κατάσταση αρμόζουν και απατούνται άμεσες γενναίες αποφάσεις με τίμιες, καθαρές και σύννομες -μικρής διάρκειας- διαδικασίες.
Προτείνονται δύο άμεσες υλοποίησης -«εδώ και τώρα»- δράσεις.

Με βάση τη φιλοσοφία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), να ιδρυθεί το Εθνικό Κέντρο Υποδοχής και Εξυπηρέτησης Μεγάλων Παραγωγικών Επενδύσεων. Στο Κέντρο αυτό, ο κάθε υποψήφιος Έλληνας πολίτης, ομογενής, και ξένος μεγάλος επενδυτής θα μπορεί να πληροφορηθεί για όλα τα ζητήματα διαδικασιών επενδύσεων στη χώρα μας. Θα μπορεί το Κέντρο αυτό να υποδέχεται τους φακέλους των μεγάλων παραγωγικών επενδύσεων και να τους προωθεί σε αυστηρά ορισμένο και σύντομο χρονικό διάστημα μερικών μηνών για διεκπεραίωση, αξιολόγηση και πιθανή έγκριση. Με τον τρόπο αυτό, θα μηδενιστούν οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που μέχρι τώρα έχουν διώξει τους παραγωγικούς επενδυτές από τη χώρα μας. Με τη διαδικασία του ενός σημείου αναφοράς («one stop shop»), στο Κέντρο αυτό θα διακινούνται τα έγγραφα και οι φάκελοι, όχι οι επενδυτές. Το Εθνικό αυτό Κέντρο θα πρέπει να έχει ολιγομελή προσωπικό από περίπου 20 υψηλού επίπεδου έμπειρους υπαλλήλους, με ελεγμένο το «πόθεν έσχες», στους οποίους θα δοθούν όλες οι απαιτούμενες εξουσίες. Αναλόγου μεγέθους παράρτημα θα πρέπει να ιδρυθεί και στη Θεσσαλονίκη, με αρμοδιότητα τη Βόρεια Ελλάδα.

Το Εθνικό αυτό Κέντρο θα πρέπει να μην ενταχθεί στη δημόσια διοίκηση, αλλά να είναι μια ανεξάρτητη υπηρεσία που θα υπάγεται απευθείας στον υπουργό αρμόδιο για τις επενδύσεις στη χώρα μας. Θα πρέπει δε να είναι υπό την άμεση επίβλεψη του πρωθυπουργού και να τεθεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να τονιστούν η εγγύηση και η σοβαρότητα αυτής της εθνικής μας προσπάθειας. Είναι προφανές πως οι παραγωγικές επενδύσεις μέσα από αυτό το Κέντρο θα πρέπει να έχουν την εγγύηση της πολιτείας για νομική, φορολογική, εργασιακή και πολιτική κατοχύρωση της σταθερότητας του πλαισίου που θα κινούνται για όσο χρόνο θα λειτουργούν.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αρχίσει μια έντονη και επιθετική πολιτική δράση σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο, με άμεση εμπλοκή του πρωθυπουργού, για προσέλκυση μεγάλων παραγωγικών επενδύσεων στη χώρα μας.

Μέσα από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους θα πρέπει άμεσα και δυναμικά να υλοποιηθούν αναπτυξιακές δράσεις και επενδυτικά έργα στον πρωτογενή τομέα της χώρας μας και στη σχετιζόμενη με αυτόν μεταποίηση. Η αειφορική παραγωγή ξυλείας και άλλων προϊόντων από τα δάση μας, τα ποιοτικά μεσογειακά αγροτικά μας προϊόντα και τρόφιμα και η οργανωμένη παραγωγή αλιευμάτων αποτελούν τον εθνικό μας παραγωγικό πλούτο και μπορούν σε λίγο χρόνο, και με όχι μεγάλες επενδύσεις, να αυξήσουν το εγχώριο παραγόμενο εισόδημα, να δώσουν ώθηση στην εγχώρια μεταποίηση και στις εξαγωγές και να δημιουργήσουν ένα σοβαρό αριθμό αειφορικών θέσεων εργασίας. Εξυπακούεται ότι ταυτόχρονα θα αναληφθεί δυναμική πολιτική δράση σε παγκόσμιο επίπεδο από τα εμπλεκόμενα υπουργεία για την, βασισμένη σε στρατηγικό σχεδιασμό, προώθηση των προϊόντων στην παγκόσμια αγορά.

Επιπρόσθετα των δύο παραπάνω δράσεων, και σε λογικό βάθος χρόνου, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για χρηματοδότηση καινοτόμου έρευνας σε τεχνολογίες αιχμής και τη δημιουργία καινοτόμων παραγωγικών μονάδων που θα παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα και τεχνολογίες για την παγκόσμια αγορά. Αυτή η δράση απαιτεί μακροχρόνια επίμονη προσπάθεια και μεγάλες αλλαγές στην παιδεία και στη δημόσια διοίκηση.

Είναι εθνική ανάγκη επιβίωσης και λαϊκή επιταγή, ώστε και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ που δανειζόμαστε από το εξωτερικό ή μας δίνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή προέρχεται από τον Έλληνα φορολογούμενο να επενδύεται μόνο σε παραγωγικές δράσεις, και όχι όπως στο παρελθόν.

*Περιβαλλοντολόγος - δασολόγος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010

infognomonpolitics.blogspot.com

Τόσα χρόνια "παραγωγικές επενδύσεις" γίνονται...

Επενδύσεις μαιμού για τη μίζα και την αρπαχτή...

Σήμερα λείπει λοιπόν ό,τι δεν έγινε, για δεκαετίες...

Το κακό είναι ότι σήμερα λείπουν και τα χρήματα, που απαιτούνται για πραγματικές παραγωγικές επενδύσεις...

Αυτά έγιναν, εξοχικά στη Μύκονο, καταθέσεις στην Ελβετία, Πόρσε Καγέν, κλπ κλπ...