Α. ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ
Ο Πλάτωνας, σχετικά με τον εφευρέτη των γραμμάτων, λέει τα εξής (σε νέα ελληνική από τις εκδόσεις «Κάκτος»): «Άκουσα λοιπόν να λένε ότι γύρω από την Ναύκρατι της Αιγύπτου γεννήθηκε κάποιος από τους εκεί θεούς, στον οποίο ανήκει και το ιερό πτηνό που ονομάζουν Ίβη. Το όνομά μάλιστα του Θεού αυτού είναι Θευθ. Λένε λοιπόν ότι αυτός πρώτος ανακάλυψε τους αριθμούς και τους λογαριασμούς ( αρίθμηση) και την γεωμετρία και την αστρονομία και ακόμη το παιγνίδι με τους πεσσούς και το παιγνίδι με τους κύβους και επί πλέον τα γράμματα. Και καθώς τότε ήταν βασιλεύς όλης της Αιγύπτου ο Θαμούς, κοντά στη μεγάλη πόλη της επάνω χώρας (της Άνω Αιγύπτου), που οι Έλληνες την ονομάζουν Αιγυπτιακές Θήβες και τον θεό της Άμμωνα, αφού ήλθε σ’ αυτόν ο Θευθ του επέδειξε τις εφευρέσεις του και υπεστήριξε ότι πρέπει να διαδοθούν στους άλλους Αιγυπτίους. ………….Όταν έφθασε στην περίπτωση του γραπτού λόγου, είπε ο Θευθ, «αυτή λοιπόν η μάθηση, βασιλιά μου, θα καταστήσει τους Αιγυπτίους περισσότερο σοφούς και με πιο καλό μνημονικό, γιατί ευρέθη το φάρμακο για την μνήμη και την σοφία». Και κείνος απήντησε: «Εφευρετικότατε Θευθ, άλλος έχει την δύναμη να εφευρίσκει τα σχετικά με τις τέχνες, άλλος όμως να κρίνει, πόσο θα βλάψουν και πόσο θα ωφελήσουν εκείνους, που πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν. Και εσύ τώρα, επειδή είσαι ο πατέρας των γραμμάτων, εξ αιτίας προσωπικού σου ενδιαφέροντος ανέφερες το αντίθετο απ΄όσα μπορεί αυτή η τέχνη των γραμμάτων. ….ί». (Πλάτων, «Φαίδρος 274 - 275»)
«Επειδή φωνήν άπειρον κατενόησεν είτε τις Θεός είτε και Θειος άνθρωπος, ως λόγος εν Αιγύπτω Θευθ τινά τούτον γενέσθαι λέγων, ος πρώτος τα φωνήεντα εν τω απείρω κατενόησεν….» (Πλάτων, «Φίληβος 18 c»)
Επομένως ο Πλάτωνας λέει ότι άκουσε στην Αίγυπτο να λένε ότι τα γράμματα και τους αριθμούς τα επινόησε κάποιος βασιλιάς της Αιγύπτου με το όνομα Θεύθ και ο οποίος όταν πέθανε ανακηρύχτηκε Θεός κ.τ.λ.
Και επειδή ο Πλάτωνας είπε τα ως άνω, σήμερα κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου είναι έργο των Αιγυπτίων, οι οποίοι σχημάτισαν το αλφάβητο από τα εξής ιδεογράμματα: Α = αετός - άλφα, Β = πόδι = βήτα, D = χείρα, F = φίδι, όφις, m = κουκουβάγια, Λ = λιοντάρι…
Ωστόσο αυτό είναι ένα λάθος συμπέρασμα, γιατί:
1) Ο Πλάτωνας εδώ λέει ότι «άκουσε να λένε κάποιοι στην Αίγυπτο» και όχι αυτό το γεγονός το διαπίστωσε ή το τι λένε οι Έλληνες ή οι άνθρωποι των γραμμάτων κ.τ.λ., άρα λέει κάτι κάτι που μπορεί να είναι και λάθος ή να ισχύει μόνο για άλλα αλφάβητα.
2) Άλλο το ελληνικό αλφάβητο και ο επινοητής του και άλλο το Αιγυπτιακό και ο επινοητής του. Ο Αιγυπτιακός μύθος μιλά για το ποιος ήταν ο εφευρέτης του Αιγυπτιακού αλφάβητου και όχι του ελληνικού .
ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ
- HIEROGLYPHICS
3) Η ελληνική γραφή, όπως είδαμε πιο πριν, δεν είναι δημιούργημα ενός ανθρώπου σε κάποια χρονική στιγμή, αλλά ένα δημιούργημα διαχρονικό των ανθρώπων των γραμμάτων της Ελλάδας. Είναι ένα σύστημα γραφής που για να φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα πέρασε από πάρα πολλές φάσεις βελτίωσης - τροποποίησης. Παράβαλε π.χ. ότι τελευταία βελτίωση - τροποποίηση έγινε πριν από λίγα χρόνια από τους δημοτικιστές οι οποίοι κατάργησαν τα πνεύματα και τα τονικά σημάδια, δημιούργησαν ένα νέο τονικό σημάδι αντί για τα τρία τονικά σημάδια που είχαμε πριν κ.α.
4) Οι πρότυπες λέξεις του ελληνικού αλφάβητου είναι διαφορετικές από αυτές στο Αιγυπτιακό, όπως διαφορετικές είναι και αυτές του Αιγυπτιακού από του Φοινικικού, o λόγος άλλωστε που έχουν και διαφορετική σημασία. Οι Ελληνικές πρότυπες λέξεις φαίνονται να μοιάζουν με αυτές των άλλων αλφαβήτων, επειδή και οι μεν και οι δε αρχίζουν από τον ίδιο φθόγγο ή φώνημα. Όμως άλλο π.χ. τα alef, beth, gimel, daleth.. και άλλο τα άλφα, γάμα, δέλτα…
4) Τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου δεν είναι εικόνες ή περιγράμματα εικόνων όντων με φωνητική αξία, όπως συμβαίνει στις αιγυπτιακές και φοινικικές γραφές (στην ιερατική γραφή είναι πιστές εικόνες όντων και στις άλλες το απλουστευμένο περίγραμμά τους), αλλά το σχήμα είτε των ανάλογων στοματικών οργάνων προφοράς τους (αυτό ισχύει κυρίως για τα μικρά) είτε μιας ιδιότητας των όντων (αυτό ισχύει κυρίως για τα κεφαλαία), πρβ π.χ. το γράμμα Λ(λ) που υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει η γλώσσα να ανασηκωθεί και εσωστρεφώς προς το φάρυγγα. Ομοίως το γράμμα Β(β) υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει τα χείλη να σφίξουν, τα μάγουλα να γεμίζουν αέρα και κατόπιν να εμφυσήσουμε. Ομοίως τα λοιπά.
5) Η Αιγυπτιακή γραφή είναι μια πάρα πολύ παλιά γραφή, παλαιότερη και από τη σημερινή ελληνική γραφή, και από αυτήν έχουν προκύψει πολλές άλλες γραφές (Φοινικική, Αραβική κ.α.) και ως εξ αυτού κάποιοι λαοί θα λένε, και σωστά, ότι οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν πρώτοι τα γράμματά τους. Ωστόσο το ότι ισχύει αυτό δεν σημαίνει και ότι η ελληνική γραφή έχει προήλθε από την Αιγυπτιακή, όπως υποθέτουν μερικοί. Θα ίσχυε αυτό, αν οι δυο γραφές είχαν και τον ίδιο τρόπο (σύστημα, μηχανισμό) γραφής και ίδια ποσότητα γραμμάτων. Κάτι που δεν ισχύει, γιατί:
Α) Τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου δεν είναι εικόνες όντων, όπως συμβαίνει στην Αιγυπτιακή γραφή (βλέπε πίνακα ιερογλυφικού αλφάβητου), αλλά το σχήμα των ανάλογων στοματικών οργάνων προφοράς τους, πρβ π.χ. το γράμμα Λ(λ) που υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει η γλώσσα να ανασηκωθεί και εσωστρεφώς προς το φάρυγγα. Ομοίως το γράμμα Β(β) υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει τα χείλη να σφίξουν, τα μάγουλα να γεμίζουν αέρα και κατόπιν να εμφυσήσουμε. Ομοίως τα λοιπά.
Β) Το αιγυπτιακό αλφάβητο - σύστημα γραφής, όπως θα δούμε πιο κάτω, έχει γράμματα μόνο τα σύμφωνα και τα μακρά φωνήεντα των λέξεων, όπως περίπου γίνεται και στη Φοινικική γραφή (απλώς στην Αιγυπτιακή γραφή τα γράμματα είναι πιστές σχεδόν εικόνες όντων, ενώ στη Φοινικική η απλοποιημένη γραφή τους).
Αντίθετα στο ελληνικό αλφάβητο – σύστημα γραφής, όπως θα δούμε πιο κάτω, υπάρχουν τα εξής σημάδια και γράμματα:
α) Τα κεφαλαία: Α, Β, Γ… και τα μικρά γράμματα: α, β, γ…, με τα οποία διακρίνονται οι περίοδοι και τα κύρια ονόματα: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή…
β) Τα ομόφωνα γράμματα: ο & ω, η & υ & ι & οι… με τα οποία, βάσει κανόνων, υποδείχνουμε στη γραφή την ετυμολογία των λέξεων, δηλαδή αν αυτό που μιλούμε είναι αρσενικό ή θηλυκό, ουσιαστικό ή επίθετο κ.τ.λ., ώστε να έχουμε βοήθεια και στην κατανόηση των λέξεων (εύρεση της έννοιας των λέξεων) και διάκριση των ομοήχων, πρβ π.χ.: καλώ & καλώ, καλό & καλό, καλός & καλώς ..
β) Τα ορθογραφικά σημεία (τονικό σημάδι, διαλυτικά και απόστροφο) με τα οποία σημειώνονται οι τονιζόμενες και άτονες συλλαβές και η προφορά με έκθλιψη, με συναίρεση, με αποκοπή, με συνίζηση κ.τ.λ., πρβ π.χ.: πότε & ποτέ, μία και μια, σε όλα & σ’ όλα & σόλα, θεϊκός & θείος, υιός & δυϊκός, ότι & ό,τι…
Δηλαδή στην ελληνική γραφή: α) υπάρχουν γράμματα για όλους τους φθόγγους (για όλα τα φωνήεντα και για όλα τα σύμφωνα), ενώ στην Αιγυπτιακή, όχι (εκεί υπάρχουν γράμματα μόνο για τα σύμφωνα και μακρά φωνήεντα), β) καταγράφεται ό,τι λέμε φθογγικά, σε σύμφωνα και φωνήεντα, και συνάμα ό,τι εννοούμε ετυμολογικά (= σε μέρος λόγου, τύπο, παραγωγή και σύνθεση των λέξεων). Κάτι που γίνεται με την επινόηση - βοήθεια των ομόφωνων γραμμάτων Ο(ο) & Ω(ω), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) …, των κεφαλαίων γραμμάτων: Α, Β, Γ… , των μικρών γραμμάτων: α, β, γ… και των ορθογραφικών σημείων (τόνου, αποστρόφου κ.τ.λ.), που μπαίνουν στις λέξεις με κανόνες.
ψευδη που δινονται για την ελληνικη γραφη
1Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !