Ετυμολογία Ελληνικών ονομάτων
Δημοσιεύτηκε: 17 Ιούλ 2009, 20:06
Ακουμε και ξέρουμε πολλά ονόματα,ξέρουμε όμως ποια είναι η σημασία τους και τι πραγματικά σημαίνουν ;
Yστερα απο μια μικρή έρευνα βασιζόμενη κυρίως σε Ετυμολογικά λεξικά κατεληξα στην παρακάτω ετυμολογία ορισμένων Ελληνικων ονομάτων.
A
Αγαθόκλεια => αγαθή + κλέος, η έχουσα καλή φήμη.
Αγαθοκλής => αγαθός + κλέος, ο έχων καλή φήμη.
Αγαθονίκη: => αγαθή + νίκη, η νικήτρια ένδοξης νίκης.
Αγησίλαος => άγω + λαός
Aγλαία => αγλαός =φωτεινός,λαμπερός
Αθηναγόρας => Αθήναι + αγορά, ο σοφός αγορητής.
Αθηνόδωρος => Αθηνά + δώρο, δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Αλέξανδρος => αλέξω: απομακρύνω + ανήρ,ο ανδρείος
Άλκηστις => αλκή= αποκρούω + εστία
Αλκιβιάδης => αλκή + βία
Αλκμήνη => αλκή + μήνη:σελήνη
Ανάργυρος => α(στερητ.) +αργύρια
Αναστάσιος => ανα + ίστημι:στέκομαι
Ανδρέας => ανδρείος => ανηρ
Ανδροκλής => ανήρ + κλέος
Ανδρομάχη => ανηρ + μάχω
Ανδρόμεδα => ανηρ + μέδω = άρχω
Αριάδνη: => άρι:πολύ + αγνή
Αριστόβουλος => άριστος + βουλή, ο άριστος σύμβουλος.
Αριστογένης => άριστος + γένος, ο ευγενής.
Αριστοκλής => άριστος + κλέος, ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης => άριστος + μένος, ο ανδρειότατος
Ασία => άση = κόρος = πλούσια χώρα ή απο άτος = μεγάλη έκταση
Αττική => αττα = ατταική =παλαιότατη
Αχαιός => α(επιτ.) +γαία => γηγενής
Αφροδίτη => αφρός + αναδύω
B
Βαρβάρα => βάρβαρος
Βασίλειος => βασιλεύς
Γ
Γλυκερία => γλυκύς
Γεώργιος => εκ του γεωργώ =γη + έργο
Δ
Δέσποινα => δεσπόζω
Δημήτριος => Δη (δωρικό τύπο του Γη) + μήτηρ
Δημοσθένης => δήμος + σθένος, η δύναμη του λαού
Διογένης => Ζευς + γένος, ο Θεογέννητος
Διομήδης => Διός + μέδων:άρχων, ο άρχων με θεία δύναμη.
Διόσκουρος => Διος + κούρος
Διώνη => εκ του Διός, η θεϊκή.
Ε
Ελένη => ελένη, που σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει κυριεύω, κατακτώ
Ειρήνη => είρω (λέγω ) + νους
Εκτωρ => εκ του εχω
Επαμεινώνδας=> επί + άμεινον, ο προοδευτικός
Ερατώ => ερώ: αγαπώ
Εριφύλη => έρι:πολύ + φύλον
Ετεοκλής => ετεός:αληθής + κλέος, ο έχων αληθινή δόξα.
Ευάγγελος => ευ +αγγέλω
Ευαγόρας => ευ + αγορεύω, ο καλός ομιλητής.
Ευανθία => ευ + άνθος
Ευγενία => ευ +γένος
Ευδοκία => ευ +δοκώ=έχω άποψη
Ευδοξία => ευ + δόξα, η έχουσα καλή φήμη
Ευνομία => ευ + νέμω:διανέμω
Ευρυβιάδης => ευρύς + βία
Ευρυσθένης => ευρύς + σθένος
Ευρώπη => ευρύς + ωψ
Ευρώτας => ευ + ροος
Ευτέρπη => ευ + τέρπω, η πολύ ευχάριστη
Ευτύχιος => ευ + τύχη
Ευφημία => ευ + φημί
H
Hρακλής => Ηρα +κλέος
Θ
Θάλλεια => εκ του θάλλω(ειμαι πλήρης)
Θέμις => τίθημι = θεσμός
Θεμιστοκλής => θέμις(δικαιοσύνη) + κλέος
Θεοδώρα => Θεού + δώρο
Θεόφιλος => Θεού + φίλος
Θεσσαλία => θέσις + αλς(θάλασσα)
Θησέας =>θήσω,εκ του τίθημι
Θουκυδίδης => Θεού + κύδος:δόξα, ο δοξάζων τον θεό.
Θράκη => θράσσω =καταστρέφω
Θρασύβουλος => θρασύς + βουλεύομαι
Ι
Ιαπετος => ιάπτω = πέμπω
Ιάσων => ίασις: θεραπεία
Ιοκάστη => ίον + κάζω:στολίζω
Ιππολύτη => ίππος + λύω
Ιφιγένεια => ίφι:ισχυρά + γίγνομαι
Κ
Καλλιόπη => κάλλος + ωψ:οφθαλμός
Καλλιρρόη => καλώς + ρέω
Κασσιόπη => καινυμι(υπερέχω) + οψ
Κλέαρχος => κλέος + άρχω, ο ένδοξος άρχων
Κλεόβουλος => κλέος + βουλή, ο επινοητικότατος.
Κλεομένης => κλέος + μένος, ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεονίκη => κλέος + νίκη, η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα => κλέος + πάτρη, η δόξα της πατρίδος.
Λ
Λάκων => λα (επιτ.) + ακέων = ολιγομίλητος
Λαέρτης => λαός + αίρω =εκλέγω
Λέανδρος => λαός + ανήρ, ο ανδρείος του λαού.
Λεωνίδας => λαός + οιδα + γνωρίζω
Λητώ => λανθάνω
Λυσιστράτη => λύω + στρατός
Μ
Μακεδών => μακεδνός = υψηλός,μακρός
Μενέλαος => μένος + λαός
Μιλτιάδης => μίλτος: ερυθρά βαφή
Yστερα απο μια μικρή έρευνα βασιζόμενη κυρίως σε Ετυμολογικά λεξικά κατεληξα στην παρακάτω ετυμολογία ορισμένων Ελληνικων ονομάτων.
A
Αγαθόκλεια => αγαθή + κλέος, η έχουσα καλή φήμη.
Αγαθοκλής => αγαθός + κλέος, ο έχων καλή φήμη.
Αγαθονίκη: => αγαθή + νίκη, η νικήτρια ένδοξης νίκης.
Αγησίλαος => άγω + λαός
Aγλαία => αγλαός =φωτεινός,λαμπερός
Αθηναγόρας => Αθήναι + αγορά, ο σοφός αγορητής.
Αθηνόδωρος => Αθηνά + δώρο, δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Αλέξανδρος => αλέξω: απομακρύνω + ανήρ,ο ανδρείος
Άλκηστις => αλκή= αποκρούω + εστία
Αλκιβιάδης => αλκή + βία
Αλκμήνη => αλκή + μήνη:σελήνη
Ανάργυρος => α(στερητ.) +αργύρια
Αναστάσιος => ανα + ίστημι:στέκομαι
Ανδρέας => ανδρείος => ανηρ
Ανδροκλής => ανήρ + κλέος
Ανδρομάχη => ανηρ + μάχω
Ανδρόμεδα => ανηρ + μέδω = άρχω
Αριάδνη: => άρι:πολύ + αγνή
Αριστόβουλος => άριστος + βουλή, ο άριστος σύμβουλος.
Αριστογένης => άριστος + γένος, ο ευγενής.
Αριστοκλής => άριστος + κλέος, ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης => άριστος + μένος, ο ανδρειότατος
Ασία => άση = κόρος = πλούσια χώρα ή απο άτος = μεγάλη έκταση
Αττική => αττα = ατταική =παλαιότατη
Αχαιός => α(επιτ.) +γαία => γηγενής
Αφροδίτη => αφρός + αναδύω
B
Βαρβάρα => βάρβαρος
Βασίλειος => βασιλεύς
Γ
Γλυκερία => γλυκύς
Γεώργιος => εκ του γεωργώ =γη + έργο
Δ
Δέσποινα => δεσπόζω
Δημήτριος => Δη (δωρικό τύπο του Γη) + μήτηρ
Δημοσθένης => δήμος + σθένος, η δύναμη του λαού
Διογένης => Ζευς + γένος, ο Θεογέννητος
Διομήδης => Διός + μέδων:άρχων, ο άρχων με θεία δύναμη.
Διόσκουρος => Διος + κούρος
Διώνη => εκ του Διός, η θεϊκή.
Ε
Ελένη => ελένη, που σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει κυριεύω, κατακτώ
Ειρήνη => είρω (λέγω ) + νους
Εκτωρ => εκ του εχω
Επαμεινώνδας=> επί + άμεινον, ο προοδευτικός
Ερατώ => ερώ: αγαπώ
Εριφύλη => έρι:πολύ + φύλον
Ετεοκλής => ετεός:αληθής + κλέος, ο έχων αληθινή δόξα.
Ευάγγελος => ευ +αγγέλω
Ευαγόρας => ευ + αγορεύω, ο καλός ομιλητής.
Ευανθία => ευ + άνθος
Ευγενία => ευ +γένος
Ευδοκία => ευ +δοκώ=έχω άποψη
Ευδοξία => ευ + δόξα, η έχουσα καλή φήμη
Ευνομία => ευ + νέμω:διανέμω
Ευρυβιάδης => ευρύς + βία
Ευρυσθένης => ευρύς + σθένος
Ευρώπη => ευρύς + ωψ
Ευρώτας => ευ + ροος
Ευτέρπη => ευ + τέρπω, η πολύ ευχάριστη
Ευτύχιος => ευ + τύχη
Ευφημία => ευ + φημί
H
Hρακλής => Ηρα +κλέος
Θ
Θάλλεια => εκ του θάλλω(ειμαι πλήρης)
Θέμις => τίθημι = θεσμός
Θεμιστοκλής => θέμις(δικαιοσύνη) + κλέος
Θεοδώρα => Θεού + δώρο
Θεόφιλος => Θεού + φίλος
Θεσσαλία => θέσις + αλς(θάλασσα)
Θησέας =>θήσω,εκ του τίθημι
Θουκυδίδης => Θεού + κύδος:δόξα, ο δοξάζων τον θεό.
Θράκη => θράσσω =καταστρέφω
Θρασύβουλος => θρασύς + βουλεύομαι
Ι
Ιαπετος => ιάπτω = πέμπω
Ιάσων => ίασις: θεραπεία
Ιοκάστη => ίον + κάζω:στολίζω
Ιππολύτη => ίππος + λύω
Ιφιγένεια => ίφι:ισχυρά + γίγνομαι
Κ
Καλλιόπη => κάλλος + ωψ:οφθαλμός
Καλλιρρόη => καλώς + ρέω
Κασσιόπη => καινυμι(υπερέχω) + οψ
Κλέαρχος => κλέος + άρχω, ο ένδοξος άρχων
Κλεόβουλος => κλέος + βουλή, ο επινοητικότατος.
Κλεομένης => κλέος + μένος, ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεονίκη => κλέος + νίκη, η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα => κλέος + πάτρη, η δόξα της πατρίδος.
Λ
Λάκων => λα (επιτ.) + ακέων = ολιγομίλητος
Λαέρτης => λαός + αίρω =εκλέγω
Λέανδρος => λαός + ανήρ, ο ανδρείος του λαού.
Λεωνίδας => λαός + οιδα + γνωρίζω
Λητώ => λανθάνω
Λυσιστράτη => λύω + στρατός
Μ
Μακεδών => μακεδνός = υψηλός,μακρός
Μενέλαος => μένος + λαός
Μιλτιάδης => μίλτος: ερυθρά βαφή