...από τους ταγματασφαλίτες του Γεωργίου στα λαμόγια του Ανδρέα
...και από εκεί ...στις «αδερφές» του Γιωργάκη.
Η 3η Νοεμβρίου του 1968 ήταν μια πολύ σημαντική ημερομηνία για το ελληνικό παρακράτος. Μια ημερομηνία χαράς και ευτυχίας. Γιατί; Γιατί εκείνη την ημέρα το ελληνικό παρακράτος είχε κατορθώσει το ακατόρθωτο. Πήρε από τον "κουβά" του ένα "σκουπίδι" και έφτιαξε το "υλικό" των ονείρων ενός λαού. Είχε βάλει τον λαό, ο οποίος είχε ματώσει τόσο στην κατοχή όσο και στον εμφύλιο που ακολούθησε, να "προσκυνήσει" έναν από τους κύριους υπεύθυνους της μεταπολεμικής αθλιότητας. Έναν άνθρωπο, ο οποίος δήλωσε "απών" στο πανεθνικό μέτωπο αντίστασης κατά των κατακτητών και στη συνέχεια έβαλε τον λαό στην περιπέτεια του εμφυλίου.
Αυτό ήταν το μέγα επίτευγμα. Το παρακράτος έβαλε τον λαό να προσκυνήσει ένα δικό του "εργαλείο". Ένα "εργαλείο", το οποίο εκείνη την ώρα ήταν στην κυριολεξία για "πέταμα" και άχρηστο με τον θάνατό του. Το παρακράτος είχε "κατασκευάσει" τον "θεό" της δημοκρατικής παράταξης στην Ελλάδα. Είχε κατασκευάσει ένα "ξόανο", το οποίο θα ήταν υπεύθυνο για την αθλιότητα στη χώρα μετά από δεκαετίες. Ένα "ξόανο", το οποίο θα ήταν υπεύθυνο για την καταστροφή των δεκαετιών που ακολουθούσαν. Υπεύθυνο όχι μόνον για την ανεύθυνη "ΑΛΛΑΓΗ" των δανείων και των δανεικών του Ανδρέα, αλλά και για το σημερινό προδοτικό ΔΝΤ του ξεπουλήματος του Γιωργάκη.
Όλα αυτά "χτίστηκαν" εκείνη την ημέρα του Νοέμβρη του 1968. Την ημέρα που ο λαός συνόδευε στην τελευταία του κατοικία τον φερόμενο σαν "Γέρο της Δημοκρατίας". Μιλάμε για μια πραγματικά τρομακτική αστοχία πλοήγησης. Αντί το πλήθος να κατευθυνθεί προς τα Λιόσια, πήγε προς τον Νέο Κόσμο. Αντί να μαζευτεί ο κόσμος, για να σιγουρευτεί ότι το "σκουπίδι" θα παραχωθεί σε μια χωματερή, το "γυάλισε" με τα δάκρυά του και το έθαψε στο Πρώτο νεκροταφείο. Το ανεγκέφαλο θηρίο, που λέγεται όχλος …Το θηρίο, που, όταν θυμάται, δεν μπορεί να ξυπνήσει και όταν ξυπνάει δεν θυμάται.
Ο λαός τίμησε τον Γέρο —ο οποίος ευθυνόταν για όλα όσα τον βασάνιζαν ως λαό—, επειδή υποτίθεται έψαχνε να βρει ευκαιρία να διαδηλώσει την άποψή του για τα όσα άσχημα βίωνε επί Χούντας. Η απόλυτη ειρωνεία. Ο λαός έκανε το απόλυτο σφάλμα. Με την πράξη του αυτή ήθελε να "δηλώσει" την άποψή του για τη Χούντα, "θεοποιώντας" τον άνθρωπο που μας οδήγησε στη Χούντα. Έκανε το απόλυτα σωστό πράγμα, "πιστώνοντάς" το στον απόλυτα λάθος άνθρωπο. Ένα λάθος, του οποίου τις συνέπειες πληρώνει ακόμα. Ακόμα και σήμερα, που μειώνονται οι συντάξεις των κόπων μιας ζωής, σε εκείνο το λάθος οφείλονται.
Κάποιοι από τους σημερινούς συνταξιούχους, οι οποίοι οδηγούνται από τον Γιωργάκη στην πείνα και την εξαθλίωση, μπορεί να συμμετείχαν και οι ίδιοι αυτοπροσώπως σ' εκείνο το λάθος. Τώρα το πληρώνουν. Δυστυχώς γι' αυτούς είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή αθλιότητα που τους ταλαιπωρεί. Εκείνοι "έφτιαξαν" τους Παπανδρέου και τώρα ο Γιωργάκης θα τους "εξηγήσει" το σφάλμα τους με τον καλύτερο τρόπο. Τώρα ας χτυπάνε τα κεφάλια τους στους τοίχους και συγκεκριμένα ας ψάχνουν για γωνίες.
Αυτοί —έστω και άθελά τους— είναι υπεύθυνοι για το σημερινό χάλι. Αυτοί έφτιαξαν τον Παπανδρέου "μορφή" της Δημοκρατίας …Τον Παπανδρέου τον "πατριώτη". Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι αυτός, ο οποίος ήθελε να "σώσει" την Ελλάδα, το έκανε υπό την "προστασία", την αυστηρή επιτήρηση και τη στενή καθοδήγηση των Άγγλων. Των Άγγλων, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τον μεγάλο λιμό, που σκότωσε πιο πολλούς Αθηναίους απ' όσους σκότωσαν οι Ναζί. Των Άγγλων, οι οποίοι, όταν έφυγαν οι Ναζί, ήταν αυτοί, που σκότωναν Έλληνες στους δρόμους. Σ' αυτούς υπάκουγε απόλυτα ο Παπανδρέου.
Ο "δημοκράτης" Παπανδρέου. Τόσο "δημοκράτης", που αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι αυτός, που φώναζε στα μπαλκόνια για λαοκρατία, είχε "υπογράψει" μυστική συμφωνία με το παλάτι για την επαναφορά της Βασιλείας στην Ελλάδα. Ο "λαμπρός" πολίτης Παπανδρέου. Τόσο "λαμπρός", που, από την πρώτη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα ως δοτός πρωθυπουργός, πλαισιώθηκε από ξένους πράκτορες, δωσίλογους και ταγματασφαλίτες. Αυτοί ήταν το περιβάλλον του.
Ένα περιβάλλον, το οποίο είχε λόγο και συμφέρον να εξασφαλίσει ξένους προστάτες, για να σβήσει τα "ίχνη" του για την εγκληματική συμπεριφορά του στη γερμανική κατοχή και ν' αποφύγει την οργανωμένη τιμωρία του. Ένα περιβάλλον, το οποίο είχε λόγο να μονοπωλεί την εξουσία, για να νομιμοποιήσει τα κέρδη του από την ίδια περίοδο και βέβαια ν' αποφύγει την εκδίκηση των θυμάτων του. Ένα περιβάλλον, το οποίο είχε βγάλει την κουκούλα του δωσίλογου κι αναζητούσε τρόπο να βάλει τη "μάσκα" του δημοκράτη.
Το αποτέλεσμα των αναγκών του τρισάθλιου και βρομερού αυτού περιβάλλοντος ήταν ο εμφύλιος. Ο Πρωθυπουργός του εμφυλίου ήταν ο Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου ήταν ο άνθρωπός αυτών, που μας οδήγησαν στον εμφύλιο. Ο μόνος άθλιος που εκείνη την εποχή δέχθηκε να συμφωνήσει σε όλα όσα του πρότειναν οι φονείς των Ελλήνων. Ο "Γέρος της Δημοκρατίας", που επανέφερε το βασιλικό καθεστώς και χωρίς τη νομιμοποίηση ούτε μιας ψήφου έδωσε ως πρωθυπουργός την εντολή να σφαγιαστεί ο κόσμος στα Δεκεμβριανά και στην πραγματικότητα να ξεκινήσει ο εμφύλιος. Ο προστάτης όλων των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών. Ο εντολοδόχος όλων των ξένων "πρεσβειών".
…Ο Παπανδρέου ο καραγκιόζης. Τόσο καραγκιόζης, που αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι αμφισβητούσε όχι απλά τη "νομιμότητα" του παλλαϊκού ΕΑΜ, αλλά και τον κοινωνικό του ρόλο. Όλα αυτά από έναν άνθρωπο, ο οποίος διορίστηκε από τους Άγγλους —προφανώς σε κάποιον καμπινέ— πρωθυπουργός των Ελλήνων, χωρίς να τον ψηφίσει ούτε ένας Έλληνας …Ο Παπανδρέου ο φασίστας, εφόσον ο ίδιος ήταν και ο εμπνευστής της ελληνικής εκδοχής των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Χάρη στον Παπανδρέου υπήρξαν οι Μακρόνησοι και τα άλλα ιδεολογικά "συμμορφωτήρια". Ο Παπανδρέου, ο οποίος, εκτός από Πρωθυπουργός του εμφυλίου, υπήρξε και υπουργός δημόσιας τάξης και εσωτερικών στις πιο άσχημες στιγμές της Δεξιάς …Ο Παπανδρέου ο παπατζής.
Παλιά ξινά σταφύλια… θα έλεγε κανείς. Ο Παπανδρέου έχει κριθεί από την ιστορία και η περίπτωσή του δεν είναι καν ενδιαφέρουσα ώστε να επανέλθει στο προσκήνιο. Γιατί ασχολούμαστε με τον γέρο Παπανδρέου και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη για την πατρίδα μας περίοδο; Δεν μας φτάνει ο νεώτερος, που μας βάζει σε εθνικές περιπέτειες; Ασχολούμαστε, γιατί απλούστατα πρέπει ν' αναζητήσουμε τα θεμέλια του φαινομένου του παπανδρεϊσμού. Ενός φαινομένου, το οποίο δυστυχώς μας ενδιαφέρει, γιατί εξαιτίας αυτού του φαινομένου κάποιοι κατόρθωσαν και μας έσπρωξαν στο "σφαγείο" του ΔΝΤ. Όσο κι αν αυτό που θα πούμε φαίνεται παράξενο, μόνον η γνώση αυτού του φαινομένου μπορεί να μας αποκαλύψει τα συμβαίνοντα στη σημερινή εποχή.
Ακόμα και τις τελευταίες κινήσεις του Μητσοτάκη —ο οποίος επέλεξε τη μετωπική σύγκρουση με τη ΝΔ— μπορούμε να τις "αποκωδικοποιήσουμε" με τη γνώση αυτού του φαινομένου. Μόνον αν γνωρίζει κάποιος τα θεμέλιά του, μπορεί να καταλάβει πώς λειτουργεί. Ο παπανδρεϊσμός είναι ένα φαινόμενο εξαιρετικά επικίνδυνο και τρομερά ιδιόμορφο στη λειτουργία του. Αυτό το φαινόμενο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε και θα αντιληφθεί ο αναγνώστης τον λόγο που είναι σημαντικό να το κάνουμε σήμερα …Ειδικά σήμερα.......
συνέχεια στο http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/ ... st_18.html
φυσικά...
