Η 19η Μαΐου είναι η επέτειος της Ποντιακής γενοκτονίας. Είναι ημέρα αφιερωμένη στην ιερή μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, γηγενών από χιλιετηρίδες στην περιοχή, που με κτηνωδίες και φρικαλεότητες εξοντώθηκαν, με την έμπνευση και καθοδήγηση του εμπνευστή και ιδρυτή του σύγχρονου Τουρκικού κράτους, Κεμάλ Ατατούρκ. Τον «εκσυγχρονιστή» δολοφόνο που αφάνισε μαζί με τους 353.000 –επισήμως γιατί ανεπίσημα είναι περισσότεροι- και 1,5 εκ. Αρμένιους.
Ημέρα Μνήμης η σημερινή, αλλά και ημέρα Ντροπής. Καθώς ακόμη και σήμερα δεν έχει υπάρξει αναγνώριση στην γενοκτονία από τους Τούρκους, αλλά και από την διεθνή κοινότητα. Τι φταίει; Η τουρκική διπλωματία, ο διαχωρισμός των ποντιακών σωματείων για κομματικά συμφέροντα κάποιων στελεχών τους, αλλά και η πραγματικά προδοτική στάση της Πολιτείας. Γιατί όταν στο βιβλίο της ΣΤ Δημοτικού η γενοκτονία παρουσιάστηκε ως συνωστισμός προδοσία λέγεται. Και η προδοσία αυτή από ξενόδουλους «τεχνοκράτες» σε θέσεις κλειδιά ακολουθεί την παρακάτω εντολή του Κίσινγκερ:
The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East»
(Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή).
Και αναφέρεται ο Κίσινγκερ μήπως στην αρχαία και κλασική Ελλάδα; Όχι. Η ιστορική και πολιτιστική φίμωση της Μνήμης των Ελλήνων από τις Η.Π.Α. και τους ντόπιους υποστηρικτές τους εντός Ελλάδος αναφέρεται στους σύγχρονους ιστορικούς αγώνες του έθους μας. Στους αγώνες των τελευταίων 80 χρόνων.
Και η πολιτική τους αυτή έχει αποτέλεσμα. Μάρτυρας η νόσος της αναισθησίας, της απάθειας και της πολιτιστικής αποχαύνωσης που έχει πλήξει όλα τα στρώματα της Ελλάδος, είτε αυτά είναι οικονομικά, είτε πολιτικά, είτε κοινωνικά, είτε ιδεολογικά.