Ο χρυσός της Τραπέζης της Ελλάδος και οι Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις

Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαΐου 12, 2010

“Εφημολογήθη τότε(1959), ότι την «σιωπή» του Μέρτεν επέβαλε ο τότε Γερμανός Καγκελάριος Αντενάουερ, χάριν του ΝΑΤΟ και των συμμαχιών, με αντάλλαγμα προς τον Μέρτεν την εξασφάλιση της ελευθερίας του και με αντάλλαγμα από τους «υπόπτους» Έλληνες πολιτικούς την κρυφή παραίτησι από τις πολεμικές αποζημιώσεις…”

Το παρακάτω κείμενο έστειλα ως επιστολή στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ εδώ και μήνες, αλλά ο Διευθυντής της, που προσκαλείται συνεχώς στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, φυσικά δεν την εδημοσίευσε, αφού αυτή αποκαλύπτει τις αθλιότητες του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου του παρελθόντος, που αυτός θέλει να αποσιωπήσει και να μη αποκαληφθή ότι η Ελλάς έχει παραιτηθή των αποζημιώσεων προ πολλού:

«Έλληνες πολιτικοί εδήλωσαν και ο τύπος έγραψε προ μηνών, ότι οι Γερμανοί, εκτός από τις πολεμικές αποζημιώσεις, μας οφείλουν και τον χρυσό της Τραπέζης της Ελλάδος που άρπαξαν με την είσοδό τους στην Αθήνα την 27/4/1941. Το τελευταίο είναι απολύτως αναληθές, διότι ο χρυσός αυτός εφυγαδεύθη πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα και εταξίδευσε με τη μικρή νηοπομπή που μετέφερε τον Βασιλέα Γεώργιο Β’, την Κυβέρνηση Τσουδερού και το διαδοχικό ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης, αρχικώς στην Αίγυπτο, απ’ όπου ακολούθως, μετεφέρθη στο Λονδίνο και κατετέθη στην Τράπεζα της Αγγλίας με τυπικό δικαιούχο τον Βασιλέα Γεώργιο Β’, εν ονόματι όμως του Ελληνικού Λαού. Κατά τον Κ. Κοτζιά ο Βασιλεύς έφυγε με αεροπλάνο.

Μετά το τέλος του πολέμου το 1945, η τύχη του χρυσού αυτού παραμένει σκοτεινή. Επεστράφη από τους Άγγλους; Υπήρξαν φήμες ότι δεν επεστράφη, έναντι ανεξόφλητων προπολεμικών δανείων της Αγγλίας προς την Ελλάδα και έναντι της αγγλικής βοηθείας προς την «Εθνική Αντίσταση».

Δεν ενθυμούμαι να εδιάβασα ότι ηγέρθη απαίτησις από τους Έλληνες πολιτικούς του 1945-50 περί του ζητήματος αυτού και εφημολογήθη ότι αυτοί εσιώπησαν λόγω της τότε ισχυράς εξαρτήσεώς τους από την Αγγλία. Θα ήμουν περίεργος αν ο Άγγλος Πρέσβυς θα μπορούσε σήμερα να διαφωτίσει την υπόθεση της επιστροφής του χρυσού. Διότι ο Ελληνικός Λαός δικαιούται να ξέρει, αν οι πολιτικοί του σιγούν ή λανθάνουν κατηγορούντες τους Γερμανούς περί αυτού.

Ως προς τις πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία, οι παλαιοί ενθυμούμεθα, πέραν των δημοσιευμάτων του τύπου και των συζητήσεων στην Βουλή το 1959 και φήμες που εκυκλοφόρησαν τότε, ότι η Ελληνική Κυβέρνησις το 1959 κρύφα παρητήθη των αποζημιώσεων έναντι του ανταλλάγματος της «σιωπής» του Γερμανού Αξιωματικού Μαξ Μέρτεν, ο οποίος συνελήφθη στην Ελλάδα τότε κατά την διάρκεια ταξιδίου του και κατεδικάσθη σε 25 έτη κάθειρξι, πλην, μετά ένα μήνα… απηλάθη στην Γερμανία!

Η απέλασις έγινε με… «φωτογραφική» νομοθετική ρύθμιση, με ψήφιση του Νόμου 3933/1959 και του Νομοθετικού Διατάγματος 4016/1959, δια των οποίων η Ελλάς, κατά παγκόσμια μοναδικότητα, (όπερ λίαν ύποπτο για τον τότε πρωθυπουργό) παρητείτο του δικαιώματος να δικάσει Γερμανούς εγκληματίες πολέμου, αναστέλλοντας κάθε ποινική δίωξη τους και μεταβιβάζοντας αυτό το δικαίωμα στις γερμανικές δικαστικές αρχές. Εάν τα νομοθετήματα αυτά είχαν γίνει το 1947, θα γλύτωνε την εκτέλεση στην Ελλάδα ο Γερμανός Στρατηγός των Αλεξιπτωτιστών Μπρούνο Μπρόγερ, πρώην Διοικητής της Κρήτης. Αλλά, βλέπετε, ο Μπρόγερ δεν είχε στην Κατοχή σχέσεις ύποπτες με τον Έλληνα πρωθυπουργό του 1947, όπως είχε ο Μέρτεν με τον Έλληνα πρωθυπουργό του 1959! Ο Μπρόγερ εξεδόθη το 1947 από τη Γερμανία στην Ελλάδα.

Απελαθείς όμως ο Μέρτεν, σε μια συνέντευξή του στο «Σπήγκελ» επρόλαβε να υπαινιχθή «ακροθιγώς» τις ύποπτες σχέσεις του κατά το 1959 πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και ενός Υπουργού του με τους Γερμανούς στην Κατοχή και μάλιστα στην Θεσσαλονίκη την εποχή των διωγμών των εκεί Εβραίων. Ενθυμούμαι ότι στην Ελληνική Βουλή και τον Τύπο τότε, έγινε μεγάλος θόρυβος για την συνέντευξη αυτή. Υπεβλήθησαν και μηνύσεις. Εφημολογήθη τότε, ότι την «σιωπή» του Μέρτεν επέβαλε ο τότε Γερμανός Καγκελάριος Αντενάουερ, χάριν του ΝΑΤΟ και των συμμαχιών, με αντάλλαγμα προς τον Μέρτεν την εξασφάλιση της ελευθερίας του και με αντάλλαγμα από τους «υπόπτους» Έλληνες πολιτικούς την κρυφή παραίτησι από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Επειδή επρόκειτο περί εκβιασμού και η υπόθεσις ήτο κάκοσμος, ούτε φυσικά οι Γερμανοί σήμερα επιθυμούν την δημοσιοποίησίν της (αρκούμενοι να πουν «δεν χρωστάμε τίποτα διότι τα δώσαμε»), ούτε και το Ελληνικό πολιτικό κατεστημένο επιθυμεί την αναμόχλευσιν μνημών του παρελθόντος εις βάρος του πολιτικού κόσμου που εκυβέρνησε την Ελλάδα κάποτε. Μερικοί πολιτικοί όμως που αγνοούν ή δεν τους νοιάζει κομματικά, επιχειρούν σήμερα αναμόχλευσιν.»

Α. Μ. Σ.

“Στις 28 Σεπτεμβρίου 1960, τα γερμανικά έντυπα «Ηχώ του Αμβούργου» και «Ντερ Σπίγκελ» δημοσιεύουν αποσπάσματα της κατάθεσής του στις γερμανικές αρχές που προκαλούν σεισμό πολλών ρίχτερ στην Αθήνα. Ο Μέρτεν ισχυριζόταν ότι ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Υπουργός Εσωτερικών και εξ απορρήτων του Δημήτριος (Τάκος) Μακρής, η σύζυγός του Δοξούλα το γένος Λεοντίδη και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γεώργιος Θέμελης υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών.”