To Ξεπούλημα του νερού της Θεσσαλονίκης.

1
Νερό,το πολυτιμότερο και πιο ζωτικό αγαθό πάνω στην γη για όλους μας και δυστυχώς οπως και πολλά άλλα αποτέλεσε στρατηγικό στόχο για τους επικυριάρχους και ενα ακόμα μέσο ελέγχου της ανθρωπότητας.




Βλέπετε, ό έλεγχος των υδάτινων πόρων,αυτόματα οδηγεί και στον έλεγχο του πληθυσμού και είναι ενα ακόμα όπλο υποταγής των λαών στις πολυεθνικές.

Εικόνα
Οσοι πιστεύατε ,οτι το νερό είναι ενα αγαθό δωρεαν για όλους καλό είναι να αναθεωρήσετε,δεδομένου οτι τα παιχνίδια που παίζονται για τον έλεγχο ενος τετοιου στρατηγικού πόρου είναι πολλά.

Ειναι σίγουρο μάλιστα οτι έχετε ακούσει απο ειδικούς του είδους οτι ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό και εννοείται οτι θα τον δημιουργήσουν οι ίδιοι που το έχουν υπο τον ελεγχό τους.

phpBB [video]



Που θέλω να καταλήξω?

Οτι αυτός ο πόλεμος έχει φτάσει και στην χώρα μας και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη.Απο πέρσι ακούγονται φήμες για ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ (Εταιρία Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης).

Από το 2001 η ΕΥΑΘ εισέρχεται στο χρηματιστήριο ,ενα αρχίσει η πώληση μετοχών τους σε ιδιώτες επενδυτές.

Κύριος διεκδικητής των μετοχών της ΕΥΑΘ είναι η γαλλική εταιρία SUEZ που ελέγχει ποσοστό άνω του 5% των μετοχών από τον Δεκέμβριο του 2008. Η SUEZ έχει μεγάλο κύκλο εργασιών και αποτελεί τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταξύ των «βαρόνων του νερού».

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΡΩΝΟΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ;


Η Γαλλία μπορεί να περηφανεύεται σαν πατρίδα της ιδιωτικοποίησης του νερού με τις «SUEZ» και «Vivendi Environnement» (μετονομασθεισα σε «VEOLIA Environnement») να είναι οι μεγαλύτερες παγκοσμίως ιδιωτικές επιχειρήσεις νερού.


Η «SUEZ» ελέγχει υπηρεσίες νερού σε 130 χώρες, έχει περίπου 115 εκατομμύρια πελάτες και 173.000 υπάλληλους. Η «Vivendi» έχει 110 εκατομμύρια πελάτες σε περισσότερες από 100 χώρες και 295.000 υπαλλήλους και ακολουθεί η «Thames Water» με 70 εκατομμύρια πελάτες. Κάθε μια από τις τρεις κορυφαίες επιχειρήσεις διαθέτει τεράστιους οικονομικούς πόρους, είναι μεταξύ των κορυφαίων 100 εταιριών στον κόσμο ενώ όλες μαζί είχαν εισόδημα (2001) 156.7 δις δολαρίων (την στιγμή που το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Βολιβίας στην οποίαν έχει προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση είναι 21,4 δις δολάρια). Το παζλ συμπληρώνεται με τις μικρότερες «Saur», «Bechtel Group, Inc», «American Water Works Co. Inc.» και «United Utilities PLC»
Εικόνα

Όλα ξεκινάνε από τα δάνεια.

Ο λόγος που εξαπλώθηκαν όλες αυτές οι επιχειρήσεις ήταν οι πιέσεις που ασκήθηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) και άλλους οργανισμούς σε μικρές χώρες ως αντάλλαγμα των δανείων.



Η έρευνα του ICIJ έδειξε ότι οι επιχειρήσεις νερού έχουν ενώσει τις δυνάμεις του για να δημιουργήσουν μια σειρά Διεθνών οργανώσεων, «δεξαμενών σκέψης», επιτροπών και φόρουμ (με τα στελέχη τους να παίζουν κυρίαρχο ρόλο) που προσπαθούν να κυριαρχήσουν ιδεολογικοπολιτικά. Ο βασικότερος από τους φορείς αυτούς «Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Νερού» (http://www.worldwatercouncil.org) ιδρύθηκε το 1996 από την Δ.Τ και τα Ηνωμένα Έθνη και οργανώνει παγκόσμιες διασκέψεις. Στο φόρουμ της Χάγης (Μάρτιος 2000) χαρακτηριστική ήταν η δήλωση ότι η λύση στο πρόβλημα «νερό» είναι να αντιμετωπιστεί όπως οποιαδήποτε άλλο προϊόν με διαχείριση του από τον ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς.


Η SUEZ εμπλέκεται σε σκάνδαλα και έχει οδηγήσει λαούς αρκετών χωρών σε εξέγερση ενάντια στις επιπτώσεις που είχε η διαχείριση των υδάτων. Τα δύο πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι στην Αργεντινή και στη Βολιβία. Στη Βολιβία, τον Σεπτέμβριο του 1999 αγοράζεται η διαχείριση του συστήματος ύδρευσης της πόλης Κοτσαμπάμπα. Πολύ γρήγορα τα τιμολόγια παρουσιάζουν αύξηση της τάξης του 200-300 % με την παράλληλη μόλυνση του νερού λόγω της κακοδιαχείρισης του δικτύου. Αμέσως ξεσπούν διαμαρτυρίες από τους κατοίκους και μετά από βίαιη αντίδραση αναγκάζουν την κυβέρνηση να ανακαλέσει την πώληση και να αποσύρει τον νόμο που επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση του νερού, καθώς και να παραδώσει τη διαχείριση των υδάτων στους πολίτες. Το 2005 ξεκίνησε η δεύτερη διαμάχη, αυτή τη φορά στην πόλη Ελ Άλτο ενάντια στη SUEZ. Η εταιρεία είχε αναγκάσει 200.000 κατοίκους να μείνουν χωρίς νερό, αφού δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα υπέρογκα τέλη σύνδεσης. Το ίδιο συνέβη και στην Αργεντινή, όπου η SUEZ κατείχε το 40% του νερού.


Επιστρέφοντας στο τι συμβαίνει στην Θεσσαλονίκη,σύμφωνα με το σωματείο των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ το ξεπούλημα του νερού της πόλης ,είχε ξεκινήσει απο την κυβέρνηση Σημίτη,συνεχίστηκε επι Καραμανλή ,όπου ο σημερινός πρωθυπουργός ως αντιπολίτευση είχε πει « Οι υδάτινοι πόροι δεν ιδιωτικοποιούνται».

οπως και το

Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται ως αυριανή Κυβέρνηση να ακυρώσει την διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ.


Βέβαια ,δεν πιστεύω να περιμένατε να το τηρήσουν,μόλις εγιναν κυβέρνηση.

Στις 2 Ιούνη ανακοινώθηκε ότι θα διατεθεί το 23% των μετοχών της ΕΥΑΘ στο χρηματιστήριο αλλά το management θα μείνει στο κράτος,ενω επτά ημέρες μετά ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι “είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί το management της ΕΥΑΘ”….

Σήμερα στο Δημόσιο ανήκει:

- το 61% της «ΕΥΔΑΠ Α.Ε.» και το 74% της «ΕΥΑΘ Α.Ε.»

Οπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι :

" Η ΕΥΑΘ δεν είναι άλλη μια ζημιογόνος ΔΕΚΟ, είναι μία από τις ελάχιστες κερδοφόρες που υπάρχουν σήμερα, δεν επιχορηγείται από το Ελληνικό Δημόσιο, δεν έχει ελλείμματα, έχει οικονομική αυτάρκεια.


Εύλογα λοιπόν αναρωτιόμαστε, γιατί να πουληθεί μια κερδοφόρα εταιρεία που σε 3-4 χρόνια από την κερδοφορία της, το Ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει περισσότερα χρήματα από ότι πουλώντας την σήμερα; "


Ετσι λοιπον με το πρόσχημα της καλύτερης λειτουργίας της αγοράς και με την σύμφωνη γνώμη και προτροπή του ΔΝΤ, η κυβέρνηση προχωράει στην ιδιωτικοποίηση και ως εκ τούτου στην δημιουργία μονοπωλίου , σχεδιάζοντας τη δημιουργία μιας εταιρείας «ομπρέλα», με την ονομασία «Ελληνικά Νερά Α.Ε.» κάτω από την οποία θα ενταχθούν η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και άλλες εταιρείες ύδρευσης της χώρας για να μπορέσουν να πουληθούν ως πακέτο στις πολυεθνικές του νερού SUEZ, VEOLIA και RWE.


Με την δημιουργία μονοπωλίου όμως, καταλήγουμε στην αύξηση της τιμής του νερού,οπως συνέβη και με τις άλλες χώρες ,των οποίων τα δίκτυα ύδρευσης ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρίες.

Στην Αγγλία αυξήθηκε κατά 245% η τιμή του νερού από το 1989 – όταν τα δίκτυα ύδρευσης ιδιωτικοποιήθηκαν – έως το 2006,ενώ στην Γαλλία κατά 30 %.Οπως καταλάβατε ,θα πούμε το νερό νεράκι.

Aλλωστε ,όπως είπε και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, James Wolfensohn, το νερό δεν πρέπει να ανήκει στο κράτος, αλλά να είναι ιδιωτικό. Μάλιστα δήλωσε ότι «Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το νερό είναι η σπατάλη του, επειδή δεν τιμολογείται υψηλά.»


Μηπως τελικά έχουμε ήδη χάσει μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας ,αφού δεν θα έχουμε στην κατοχή μας,τους φυσικούς μας πόρους ;


Oσοι θέλουν να συμβάλουν στην αποτροπή της ιδιωτικοποίησης των εταιριών ύδρευσης,υπάρχει σχετικό ψηφισμα.




Πληροφορίες για την δημιουργία του άρθρου πάρθηκαν απο :
http://alepouda.blogspot.com
http://seeyath.blogspot.com/
http://deya.gr
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: To Ξεπούλημα του νερού της Θεσσαλονίκης.

3
Πολύ καλό άρθρο dominique....ετσι ολα έρχοντε σιγα σιγα... και χωρίς να το καταλάβουμε βρισκώμαστε να πληρώνουμε τα αγαθά της πατρίδας μας σε ξένους που οχι μόνο θα μας το μεταπωλούν αλλα θα το ελέγχουν προς ολες τις κατευθυνσεις.... αυτοί θα κάνουν τον ελεγχο της ''καταλληλοτητας'' του πόσιμου νερού....αυτοι θα ελέγχουν τα τιμολόγια και πιθανόν και την ποσόσητα προς κατανάλωση ήδη ακούμε για τα χρόνια που έρχοντε λειψυδρίας.....το πολυτιμότερο αγαθό που θα έπρεπε σε ολο τον κόσμο να είναι δωρεάν και πάνε να το κάνουν δηλητήριο.....και στην ψυχολογία μας αλλα και μέσα στο σώμα μας......ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ!! ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΜΑΣ!!
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: To Ξεπούλημα του νερού της Θεσσαλονίκης.

6
Οι Λαοί της Ευρώπης παίρνουν την ύδρευση στα χέρια τους και εμείς ετοιμαζόμαστε να ξεπουλήσουμε



Η Ευρώπη αναθεωρεί τη στάση της απέναντι στην ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης. Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρείται μια τάση των ευρωπαϊκών πόλεων, να αναλάβουν οι ίδιες την διαχείριση της ύδρευσης τους, καταργώντας ουσιαστικά το μέχρι σήμερα πολυδιαφημιζόμενο μοντέλο της διαχείρισης του νερού από ιδιωτικές εταιρείες.

Η στροφή στη δημόσια διαχείριση του νερού στηρίζεται θα λέγαμε σε δύο βασικές ομάδες επιχειρημάτων:

α) στον κοινωνικό ρόλο του νερού, ως ένα αγαθό το οποίο δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ακόμη ένα εμπορικό προϊόν που μπαίνει στη διαδικασία απόδοσης κέρδους, χρηματιστηριακής αξίας, και εμπορευσιμότητας όπως τα υπόλοιπα, καθώς επίσης και της χρήσης του ως ένα φυσικό αγαθό, απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο όλοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτό.
στη β) ομάδα επιχειρημάτων γίνεται ουσιαστικά ένας απολογισμός των αποτελεσμάτων της ιδιωτικοποίησης, και τις συνέπειες αυτής ,όπως:


· ουσιαστικά μηδενικές επενδύσεις από τους ιδιώτες,
· οριακή συντήρηση των υπάρχουσων υποδομών,
· αύξηση της τιμής του νερού,
· μειώσεις προσωπικού με απώτερο σκοπό το κέρδος που όμως επιφέρουν χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες-καταναλωτές,
· αλόγιστη εξάντληση των αποθεμάτων μιας και σκοπός του επενδυτή είναι η αυξημένη κατανάλωση, δηλαδή αυξημένα κέρδη.
Η στροφή στην τάση επανακρατικοποίησης ξεκίνησε από το Παρίσι, την πατρίδα των SUEZ,Veolia, των μεγαλύτερων πολυεθνικών σε θέματα διαχείρισης ύδρευσης! Ο δήμος Παρισίων (επί Ζακ Σιράκ), έδωσε την διανομή του νερού με εικοσιπενταετή σύμβαση στις παραπάνω εταιρείες, έχοντας μοιράσει την πόλη μεταξύ των δύο εταιρειών σύμφωνα με τη διαδρομή του Σηκουάνα: Η Veolia την περιοχή δεξιά του ποταμού και η SUEZ την αριστερή όχθη. Έτσι άλλος παρήγαγε και επεξεργαζόταν το νερό και άλλος το διένειμε με αποτέλεσμα αλληλοκάλυψη υπευθυνοτήτων, χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μια σταγόνα νερού από την πηγή ως την βρύση άλλαζε δέκα φορές υπεύθυνο διαχείρισης της!


Με την λήξη της σύμβασης τον Δεκέμβρη του 2009 ο το νερό του Παρισιού επεναδημοτικοποιήθηκε σε έναν φορέα, την Eau de Paris.
Δεν είναι όμως πάντα οι φορείς που παίρνουν τις αποφάσεις, οι πολίτες οι ίδιοι πολλές φορές παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και με εφαρμογή των δικαιωμάτων τους αποφασίζουν για το μέλλον τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ιταλία και η πόλη του Βερολίνου.
Στην Ιταλία, με νόμο του 2009, προβλέπεται ότι από το 2012 θα πρέπει η ύδρευση να διαχειρίζεται από ιδιώτες ή από κοινοπραξίες δημοσίου-ιδιωτών (ΣΔΙΤ) όπου όμως ο ιδιώτης θα πρέπει να έχει τουλάχιστον το 40%, ενώ παράλληλα οι τοπικές αρχές θα πρέπει ως το 2015, να μειώσουν τη συμμετοχή τους σε ποσοστό κάτω του 30%!Έτσι λοιπόν το Forum Italiano dei Movimenti per l’Acqua, διοργάνωσε μια τεράστια καμπάνια από τις αρχές του 2010 και τελικά κατάφερε να συγκεντρώσει 1.400.000 υπογραφές, 1.000.000 περισσότερες από τις απαιτούμενες, με αίτημα προς το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας, να διενεργηθεί δημοψήφισμα ώστε να ακυρωθεί ο παραπάνω νόμος! Η Δημοκρατία μίλησε, έτσι μέσα στην άνοιξη του 2011 περισσότεροι από 50.000.000 Ιταλοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να αποφασίσουν για το μέλλον των υδάτινων πόρων τους.


Αντίστοιχα στο Βερολίνο, όπου έγινε μερική ιδιωτικοποίηση, οι πολίτες συγκεντρώνοντας 280.000 έγκυρες υπογραφές από τις 170.000 που απαιτούνταν, προκάλεσαν δημοψήφισμα με αίτημα να δημοσιευθούν στο κοινό οι μυστικές συμβάσεις παραχώρησης του νερού στους ιδιώτες (Veolia, RWE). H δημοσιοποίηση των συμβάσεων αυτών είναι προαπαιτούμενο ώστε να μπορέσει μελλοντικά να γίνει αλλαγή της σύμβασης παραχώρησης. Την 13η Φεβρουαρίου 2011 λοιπόν, περισσότεροι από 665.000 Βερολινέζοι ανταποκρίθηκαν στο δημοψήφισμα και με ποσοστό 98,2% είπανε ΝΑΙ στη δημοσιοποίηση των συμβάσεων. Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ “Water under the Hammer”, στο οποίο μεταξύ άλλων παρουσιάζει πως οι αρχές του Βερολίνου προετοίμασαν την πώληση της εταιρείας υδάτων,Berlin Water Works (BWB). Μέλη της επιχειρηματικής κοινότητας, κλήθηκαν στην Αγγλία το 1998 όπου τους έγινε παρουσίαση για την ιδιωτικοποίηση. Το Αγγλικό παράδειγμα έδειχνε πως οι μισθοί των manager τριπλασιάστηκαν σε 10 χρόνια ενώ οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν στο ένα τρίτο! Ένα χρόνο μετά το 49,9% της BWB ιδιωτικοποιήθηκε! Μετά το πάγωμα των τιμολογίων ως το 2003, το 2004 η τιμή του νερού αυξήθηκε 15%, και από τότε ακόμη 20%. Παράλληλα, από τους 7.000 εργαζόμενους στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στα τέλη του 2009 είχαν απομείνει 4.700 με σημερινό ρυθμό ,μείωσης 100 εργαζόμενοι ανά έτος. Οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά 50% με αποτέλεσμα να χαθούν 8.000 θέσεις εργασίας από μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Βερολίνου που συνεργαζόταν με την εταιρεία ύδρευσης.


Το αξιοσημείωτο του δημοψηφίσματος του Βερολίνου είναι ότι διοργανώθηκε, από «κάτω», από την βάση, ομάδες πολιτών, συνδικάτα, δημιούργησαν την συλλογικότητα Τραπέζι Νερού του Βερολίνου, και η συλλογή των υπογραφών έγινε με δική τους καμπάνια σε διάστημα έξι μηνών.


Και στη Θεσσαλονίκη τι; Επιστροφή στην κατήφεια, την καθημερινή προπαγάνδα της κρίσης, συνέπεια της οποίας είναι να πουλήσουμε για σωθούμε! Η ΕΥΑΘ τα τελευταία δύο χρόνια την χωρίζει μια πολύ λεπτή γραμμή από την ιδιωτικοποίηση. Φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και είναι πρώτο θέμα προς ιδιωτικοποίηση από όλα τα ΜΜΕ ιδιαίτερα δε εκείνων που οι ιδιοκτήτες τους είναι και υποψήφιοι αγοραστές της! Το περίφημο «οι υδάτινοι πόροι δεν ιδιωτικοποιούνται» του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη του 2009 φαίνεται να ξεχάστηκε, τώρα έχουμε κρίση χρέους 350 δις, και θα μας σώσουν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από την πώληση του νερού της Θεσσαλονίκης. Φυσικά κανείς οικονομικός συντάκτης δε βγαίνει να πει ότι η ΕΥΑΘ είναι κερδοφόρος, χωρίς υποχρεώσεις σε δάνεια, και χωρίς επιχορηγήσεις από το κράτος, και φυσικά δε θα πει κανείς ότι σε βάθος τετραετίας το κόστος αγοράς της θα αποσβεστεί από τα κέρδη της! Τα ΜΜΕ κάνουν την δουλειά τους, συμβάλουν στην εθνική κατάθλιψη και κατευθύνουν τη μάζα εκεί που πρέπει. Το ζητούμενο είναι τι κάνει η μάζα, αυτή η μάζα που αν αρχίσει να κινείται, ο όγκος της και μόνο είναι ικανός να αλλάξει τα γεγονότα, μια μάζα που στην Ιταλία μεταξύ ροζ πολιτικής και πληθώρας σκανδάλων, βρήκε τον δρόμο της, και κατεβαίνει σε δημοψήφισμα για να ακυρώσει ένα νόμο, μια μάζα που στο Βερολίνο τα βγάζει όλα στο φως, χωρίς να περιμένει να το κάνουν άλλοι για αυτήν, μια μάζα που στη Θεσσαλονίκη παρακολουθεί και σιωπά, η σιωπή των αμνών;



Πηγή

http://seeyath.blogspot.com/2011/03/blog-post.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: To Ξεπούλημα του νερού της Θεσσαλονίκης.

8
Εσυ να μην ντρέπεσαι,αλλοι πρέπει να ντρέπονται,αλλα θα μου πεις..μήπως είναι και Ελληνες για να ντραπουν
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκόσμια - Ελληνική Οικονομία”

cron