Πώς επιλέγουν Δανία και Ελβετία τους μετανάστες τους και σύγκριση με Ελλάδα !

Πώς επιλέγει η Δανία τους μετανάστες της
Oι μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα, στην τεράστια πλειοψηφία τους, δεν επιλέχθηκαν ποτέ από το Ελληνικό κράτος: ήρθαν παραβιάζοντας τα σύνορά μας ή αθετώντας τους όρους της τουριστικής ή φοιτητικής τους βίζας. Το καθεστώς ορισμένων εξ' αυτών νομιμοποιήθηκε εκ των υστέρων.
http://d-politiki.blogspot.com/2009/12/ ... st_27.html

Τί κάνει λοιπόν η Δανία;

Πηγή μου το επίσημο σάιτ της Δανέζικης κυβέρνησης nyidanmark.dk:
Coming to Denmark (επισκόπηση των δυνατοτήτων αλλοδαπών να έρθουν στη Δανία) .General information about salaried work (πληροφορίες για όσους θέλουν να εργαστούν στη Δανία).
Δεν θα αναφερθώ σε αυτά που ισχύουν για τους πολίτες Νορδικών χωρών ,(Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία, Ισλανδία) ή για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά για τις υπόλοιπες κατηγορίες μεταναστών.

Μαθαίνουμε λοιπόν πως:

Οι μετανάστες (επαγγελματίες ή εργάτες) που θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στη Δανία πρέπει να αποκτήσουν προκαταβολικά άδεια παραμονής και εργασίας.
Η Υπηρεσία Μετανάστευσης ερευνά (για περιορισμένους τύπους επαγγελματιών) αν υπάρχουν κενές θέσεις στην Δανέζικη αγορά εργασίας που δεν μπορούν να καλυφθούν από τους υπάρχοντες επαγγελματίες.
Εάν η φύση της εργασίας είναι αρκετά εξειδικευμένη έτσι ώστε να δικαιολογείται η είσοδος του μετανάστη.

Δεν δίνονται συνήθως άδειες εργασίας για ανειδίκευτους εργάτες, όπως ξυλουργούς, χτίστες, ντελιβεράδες, καθαριστές, κτλ.

Ανεξαρτήτως της φύσης της εργασίας, ο υποψήφιος πρέπει να έχει ένα γραπτό συμβόλαιο από Δανό εργοδότη που θα καθορίζει τις συνθήκες εργασίας και την αμοιβή. Αυτές πρέπει να πληρούν τα Δανέζικα πρότυπα.

Σε ειδικές περιπτώσεις απαιτείται έγκριση από ειδική υπηρεσία, π.χ. για ξένους γιατρούς από το Δανέζικο Εθνικό Συμβούλιο Υγείας.

Η Υπηρεσία Μετανάστευσης ζητάει και γνωμοδότηση από περιφερειακές ή κλαδικές αρχές εργασίας.

Η Δανία έχει θεσμοθετήσει διαφόρων ειδών τρόπους για να μεταναστεύσει κάποιος:
Θετική λίστα αφορά αυτούς που έχουν δεχθεί προσφορά εργασίας για τομέα που έχει ελλείψεις στη Δανία

Ορίου μισθού αφορά αυτούς που έχουν δεχθεί προσφορά εργασίας με υψηλές αμοιβές λόγω ιδιαίτερων δεξιοτήτων, και η μετανάστευση των οποίων γίνεται με σχετικά εύκολους όρους

Επιχειρηματικό σχήμα αφορά τους υπαλλήλους Δανέζικων εταιρειών της αλλοδαπής που η εταιρεία τους θέλει να μεταθέσει (υπό προϋποθέσεις) στη Δανία

Υπάρχει βέβαια και ένα σύστημα Πράσινης Κάρτας καθώς και ειδικές διατάξεις για αθλητές, ερευνητές, μαθητευόμενους, κτλ στις οποίες δεν θα αναφερθώ.

Το σύστημα της Πράσινης Κάρτας

Το σύστημα της Πράσινης Κάρτας δίνει την δυνατότητα τριετούς άδειας εργασίας στη Δανία σε υποψήφιους που θέλουν να αναζητήσουν εργασία στη Δανία.
Η επιλογή αυτών που θα τη λάβουν γίνεται με ένα σύστημα πολύπλευρης μοριοδότησης:
Επίπεδο σπουδών
Εργασιακή εμπειρία
Ηλικία
Προσαρμοστικότητα
Γνώση γλωσσών
Ο υποψήφιος πρέπει επιπλέον να έχει ασφάλεια υγείας έως ότου καλυφθεί από το σύστημα υγείας της Δανίας και να μπορεί να αυτοσυντηρηθεί για ένα έτος (όσο ψάχνει για δουλειά δηλαδή στη Δανία).

Η σύγκριση με την Ελλάδα

Το Ελληνικό σύστημα επιβραβεύει τη λαθρομετανάστευση με εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις, το Δανέζικο επιλέγει τους μετανάστες με ποιοτικά κριτήρια.
Στο Ελληνικό σύστημα δεν υπάρχει καμιά διασύνδεση με τις ανάγκες της Ελληνικής οικονομίας, το Δανέζικο προωθεί τη μετανάστευση στους τομείς που υπάρχουν πραγματικές ελλείψεις
Το Ελληνικό σύστημα βασίζεται σε μετανάστευση χαμηλού επιπέδου (καθαρισμός, οικοδομή, φύλαξη παιδιών και ηλικιωμένων). Το Δανέζικο σε μετανάστευση υψηλού επιπέδου.
Το Δανέζικο σύστημα βασίζεται σε μια σειρά κανόνων που εκφράζει την πολιτική της Δανίας για το ποιούς θέλει να έρθουν, το Ελληνικό στα μπαλώματα και τους αυτοσχεδιασμούς.
Τί πρέπει να κάνουμε;
Πριν δούμε αν πρέπει να αποκτήσουν οι μετανάστες και τα παιδιά τους την Ελληνική ιθαγένεια πρέπει να αποκτήσουμε σοβαρή μεταναστευτική πολιτική: να επιλέγουμε τους μετανάστες με βάση τις ανάγκες της Ελληνικής οικονομίας και τα χαρακτηριστικά τους, να επιλέγουμε τους καλύτερους δυνατούς, να θέτουμε προϋποθέσεις για να ζουν σωστά στη χώρα μας με βάση κανόνες.

Η Δανία επιλέγει αυτούς που θέλει, και τους δίνει ιθαγένεια με δυσκολία.

Δεν προσομοιάζει καθόλου σε Δανία του Νότου η πολιτική που θέλει να ακολουθήσει ο κ. Παπανδρέου.

Dienekes
2 σχόλια
Πώς αποκτά κανείς την Ελβετική υπηκοότητα

Σε προηγούμενα άρθρα αναφέρθηκα στο πώς αποκτά κανείς την Δανέζικη και Γερμανική υπηκοότητα: την μεν Δανέζικη επειδή ο Πρωθυπουργός φιλοδοξεί να μας μετατρέψει σε Δανία του Νότου, την Γερμανική γιατί οι Έλληνες μετανάστες της Γερμανίας χρησιμοποιούνται ως "επιχείρημα" από όσους θέλουν να πολιτογραφήσουν τους αλλοδαπούς μετανάστες στην Ελλάδα.

http://d-politiki.blogspot.com/2009/12/ ... st_30.html

Αξίζει τον κόπο να δει κανείς πώς αποκτά κανείς την Ελβετική υπηκοότητα.
Η Ελβετία είναι χώρα που χαρακτηρίζεται από αυξημένο βαθμό άμεσης δημοκρατίας, οικονομικής ευμάρειας, ευνομίας, και μακρόχρονης ειρήνης. Θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε πολύ χειρότερα πρότυπα από αυτήν! Ας δούμε λοιπόν τί κάνει η Ελβετία, από το επίσημο σάιτ της χώρας:
Swiss citizenship Regular naturalisation

Κατ' αρχήν να τονίσω πως η Ελβετία έχει ομοσπονδιακό σύστημα και κάποιος γίνεται πολίτης συγκεκριμένης κοινότητας και καντονιού. Επομένως πρέπει να έχει συνήθως επιπλέον προϋποθέσεις από αυτές που ισχύουν στο ομοσπονδιακό επίπεδο και στις οποίες θα αναφερθώ παρακάτω.

Σημειώνω μάλιστα πως σε μερικές κοινότητες οι Ελβετοί ψηφίζουν για το αν θέλουν κάποιος να γίνει πολίτης ή όχι.

Ας δούμε όμως τί ισχύει σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Πώς γίνεται κάποιος Ελβετός υπήκοος


Υπάρχουν ορισμένοι βασικοί τρόποι για να γίνει κανείς Ελβετός
Να έχει έναν Ελβετό γονέα
Να υιοθετηθεί από Ελβετό πολίτη πριν ενηλικιωθεί
Απλοποιημένη διαδικασία πολιτογράφησης για τους/τις συζύγους και τα παιδιά των Ελβετών
Κανονική διαδικασία πολιτογράφησης
Κανένας δεν γίνεται Ελβετός με τη γέννησή του αν δεν έχει Ελβετό γονέα. Παρακάτω θα δούμε τις προϋποθέσεις κανονικής πολιτογράφησης (regular naturalisation):

12 χρόνια νόμιμοι κάτοικοι της Ελβετίας. Τα χρόνια μεταξύ 10 και 20 μετρούν διπλά. Άρα 6 το λιγότερο χρόνια.

Εξετάζεται αν έχουν ενσωματωθεί στον Ελβετικό τρόπο ζωής, γνωρίζουν τα Ελβετικά έθιμα και παραδόσεις, τηρούν τους Ελβετικούς νόμους, δεν θέτουν σε κίνδυνο την εσωτερική ή εξωτερική ασφάλεια της χώρας.

Όσοι απορρίπτονται δεν έχουν δικαίωμα έφεσης στην απορριπτική απόφαση
Όποιοι γίνονται δεκτοί σε ομοσπονδιακό επίπεδο δεν τελειώνουν.
Απλά λαμβάνουν την άδεια να ζητήσουν πολιτογράφηση στο επίπεδο του καντονιού και της κοινότητας. Για παράδειγμα τα καντόνια έχουν τους δικούς τους κανόνες για πόσα χρόνια πρέπει να είναι κανείς κάτοικός τους που ποικίλουν από 2 έως 12 χρόνια, ενώ πρέπει σε μερικές κοινότητες να είναι κάτοικοι έως και 5 χρόνια.

Είναι νομίζω προφανές πως η Ελβετία είναι πολύ πιο αυστηρή από το σύστημα πολιτογράφησης που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα και από αυτό που προτίθεται να υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ. Εγείρεται λοιπόν το ερώτημα, γιατί να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ελβετίας, της Δανίας, ή της Γερμανίας; Όταν μας ομιλούν για Ευρωπαϊκά ήθη που πρέπει να υιοθετήσουμε, θεωρούν πως αυτές οι χώρες δεν είναι Ευρωπαϊκές;

Έχει σημασία όμως να δούμε πώς η Ελβετία δέχεται και μετανάστες.
Σίγουρα όχι με την πολιτική των εκ των υστέρων νομιμοποιήσεων με την οποία δημιουργήθηκε ο δικός μας μεταναστευτικός πληθυσμός.

Πώς να μεταναστεύσει κάποιος στην Ελβετία για εργασία

Labour/Work Permits: διαφορετικοί κανόνες ισχύουν για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης/European Free Trade Association (Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Ελβετία, Νορβηγία) και για τους πολίτες εκτός αυτών των χωρών για του οποίους: περιορισμένος μόνο αριθμός διοικητικών εργαζομένων, ειδικών, και άλλων υπαλλήλων με προσόντα γίνεται δεκτός.

Καμιά σχέση λοιπόν με τον δικό μας μεταναστευτικό πληθυσμό ο οποίος δημιουργήθηκε ετσιθελικά και αποτελείται κυρίως από άτομα που προσφέρουν ανειδίκευτη εργασία.

Συνοψίζοντας:

Η Ελβετία δέχεται στο έδαφος της για να εργαστούν κυρίως Ευρωπαίους και περιορισμένο αριθμό ατόμων με ειδικά προσόντα από όλες τις υπόλοιπες χώρες. Όσους δέχεται απαιτεί την πλήρη ενσωμάτωση πριν καν τους δώσει άδεια να ζητήσουν άδεια πολιτογράφησης από τα καντόνια και τις κοινότητες που μπορούν να θέσουν την πολιτογράφησή τους έως και σε δημοψήφισμα!

Έτσι κάνει μια από τις ευνομούμενες χώρες της Ευρώπης. Γι' αυτό είναι άλλωστε ευνομούμενη.

Αν νομίζετε πως η μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας έχει να μάθει κάτι από τους Ελβετούς πάτε στο opengov.gr και απαιτείστε δημοψήφισμα για τις προχειρότητες της πρότασης ΠΑΣΟΚ!
Dienekes

Και συμπλήρωμα...

1. Η γερμανική νομοθεσία για την απόδοση ιθαγένειας
Η γερμανική νομοθεσία για την απόδοση της ιθαγένειας τροποποιήθηκε πρόσφατα με την εισαγωγή της Νομοθεσίας για την κρατική υπηκοότητα (Staatsangeröhigkeitsgesetz).
Στην Γερμανία πολίτης καθίσταται κάποιος εάν:
1. Έχει έναν γονέα Γερμανό πολίτη με τη γέννηση του (Abstammungsprinzip, κριτήριο προέλευσης. Πρόκειται για εφαρμογή της νομικής έννοιας του δικαίου του αίματος ήτοι της εθνοφυλετικής καταγωγής (jus sanguinis).
Όσον αφορά στην διαδικασία της πολιτογράφησης, της ένταξης, δηλαδή, αλλοδαπών στην γερμανική κοινωνία, η γερμανική νομοθεσία προβλέπει ότι ένας μετανάστης αποκτά το δικαίωμα πολιτογράφησης (Einbürgerung) εάν έχει γεννηθεί στην επικράτεια του γερμανικού κράτους (Geburtsortprinzip, κριτήριο τόπου γέννησης. Πρόκειται για εφαρμογή της νομικής έννοιας του δικαίου του εδάφους (jus soli).
Η πολιτογράφηση πραγματοποιείται μόνον σε περίπτωση που ισχύουν όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. Να είναι επί οκτώ (8) συνεχόμενα έτη μόνιμος και νόμιμος κάτοικος της Γερμανίας.
β. Να γνωρίζει την γερμανική γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο.
γ. Να έχει λευκό ποινικό μητρώο.
δ. Να αποδέχεται τις αρχές του γερμανικού Συντάγματος.
ε. Να έχει την δυνατότητα οικονομικής αυτοσυντήρησης.
στ. Να αποποιηθεί της προηγούμενης ιθαγένειάς του. Εξαιρούνται οι πολίτες κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν την ιθαγένεια της χώρας προέλευσής τους.
Τα τέκνα αλλοδαπών γονέων, τα οποία έχουν γεννηθεί στην Γερμανία, λαμβάνουν την γερμανική υπηκοότητα μόνον σε περίπτωση που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/2000 και ο ένας εκ των δύο γονέων τους διέθετε άδεια αορίστου χρόνου διάρκειας τριών (3) ετών προτού το τέκνο γεννηθεί και συνολικά οκτώ (8) έτη νόμιμης κατοικίας στην Γερμανία. Και πάλι η γερμανική ιθαγένεια δεν απονέμεται κατά τρόπο αυτόματο, αλλά κατόπιν σχετικής υποβολής αίτησης κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι τρία έτη.

Και παλι οι εννοιες ιθαγενεια και υπηκοότητα μπερδευονται...υπηκοοτητα ας παρουνε,ιθαγενεια οχι