Έχουμε γράψει από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε ο Γ. Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη, ότι αυτή ήταν πολύ αρνητική εξέλιξη για την πόλη. Έχει βαλθεί ο Μπουτάρης κάθε μέρα που περνά να μας επιβεβαιώνει.Το χθεσινό του κατόρθωμα ήταν να παρεβρεθεί και να μιλήσει σε εκδήλωση του CDRSEE που είχε αντικείμενο τα βοηθητικά σχολικά εγχειρίδια που έχει εκδόσει να διανεμηθούν στους καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης. Εκτός από τον Μπουτάρη μίλησαν οι Χ.Κουλούρη, Κ. Καρράς (της περιώνυμης λέσχης), Ν.Ευθυμιάδης (βιομήχανος που στήριξε τον Μπουτάρη).
Ακολουθεί το σημερινό δημοσίευμα του «ΒΗΜΑΤΟΣ».
Πολύπλευρη και σφαιρική διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας και μέσα από τις ιστορίες των «γειτόνων» μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη αλληλοκατανόηση και συνύπαρξη των λαών των Βαλκανίων. Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα της διημερίδας του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση της Νοτιανατολικής Ευρώπης που οργανώθηκε το Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και πανεπιστημιακών από χώρες της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής.

Το Κέντρο προχώρησε πριν από λίγα χρόνια και στη συγγραφή εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της Ιστορίας της Νοτιανατολικής Ευρώπης- με επιστημονική υπεύθυνη την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κυρία Χριστίνα Κουλούρη - το οποίο περιέχει ιστορικές πηγές και των «άλλων», δηλαδή των γειτονικών βαλκανικών εθνών. Τα εν λόγω εγχειρίδια χρησιμοποιούνται ως βοηθήματα στο μάθημα της Ιστορίας σε αρκετές βαλκανικές χώρες, όχι όμως και στην Ελλάδα.

Ο διακεκριμένος τούρκος ιστορικός Χαλίλ Μπερκτάι μίλησε για το «μαύρο κουτί», δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο το εκπαιδευτικό κατεστημένο της χώρας του αναστέλλει κάθε προσπάθεια προόδου στη διδασκαλία της Ιστορίας, αναφερόμενος στο εξής περιστατικό: Μια ομάδα εργασίας του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας στην οποία συμμετείχε εκπόνησε μελέτη βάσει της οποίας γράφτηκε ένα βιβλίο Ιστορίας για τα σχολεία με εκσυγχρονισμένο περιεχόμενο. «Οταν εκδόθηκε το βιβλίοο πρόεδρος του Συμβουλίου μου είπε: “Αυτό δεν είναι το βιβλίο που ενέκρινα!”. Το βιβλίο της Ιστορίας έγινε ακόμη χειρότερο τελικώς!» εξιστόρησε.

Στις επιθέσεις που δέχτηκε από εθνικιστικούς κύκλους η πρωτοβουλία για τη συγγραφή ενός εναλλακτικού βιβλίου Ιστορίας αναφέρθηκε το μέλος του ΔΣ του Κέντρου κ. Κ. Καρράς, ο οποίος τόνισε τη σημασία της πολύπλευρης διδασκαλίας της Ιστορίας και εξέφρασε το παράπονό του για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα το υπουργείο Παιδείας δεν έχει απαντήσει στο αίτημα για χρήση του βιβλίου στα σχολεία της χώρας μας.

«Ήρθε η ώρα να επαναφέρουμε τη μνήμη της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης» σχολίασε ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρης, ο οποίος πρότεινε στο Κέντρο να διοργανώσει σχετικό συνέδριο με την αφορμή του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.

Διαβάστε και κάποια παλιότερα κείμενα του Άρδην για το τι εστί CDRSEE:

Το CDRSEE (Κέντρο για τη Συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στη Νοτιανατολική Ευρώπη) είναι μη κυβερνητικός οργανισμός που δημιουργήθηκε το 1998 με στόχο, όπως διακηρύττει, να ενθαρρύνει τις επαφές, την κατανόηση και τη συμφιλίωση μεταξύ των λαών της Ν.Α. Ευρώπης. Λειτουργεί από τον Μάιο του 2000, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2001, την προεδρία του ιδρύματος είχε ο ειδικός απεσταλμένος του Γ. Γ. του Ο.Η.Ε. για το ζήτημα των Σκοπίων, Μάθιου Νίμιτς. Την προεδρία ανέλαβε κατόπιν ο Αμερικανός πρέσβης, Ρίτσαρντ Σίφτερ. Ανάμεσα στους βασικούς στόχους του Κέντρου είναι το ξαναγράψιμο των εκπαιδευτικών βιβλίων της ιστορίας των Βαλκανίων, χωρίς τις «εθνικιστικές αιχμές που αναζωπυρώνουν και διαιωνίζουν τα μίση ανάμεσα στους λαούς της περιοχής».

Αντιπρόεδροι του CDRSEE είναι η Ρουμάνα Σμαράντα Ενάτσε (Smaranda Enache), πρόεδρος της ρουμανικής Μ.Κ.Ο. Linga Pro Europa, κι ο Θεσσαλονικεύς επιχειρηματίας, Νίκος Ευθυμιάδης. Ταμίας είναι ο πρώην διευθυντής του γραφείου της Παγκόσμιας Τράπεζας στις Βρυξέλλες, Σπύρος Βογιατζής, και βοηθός ταμίας ο Ρήγας Τζελέπογλου, πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Επιχειρηματικών Σπουδών (ICBS) της Θεσσαλονίκης. Η γραμματεία ανήκει στον Σελτζούκ Ερέζ, Τούρκο γιατρό, καθηγητή και δημοσιογράφο της Κωνσταντινούπολης. Ρόλο συμβούλου κρατούν ο ελληνικής καταγωγής πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ, Τζων Μπραδήμας (John Brademas) και ο Έλληνας επιχειρηματίας Κώστας Καρράς, Έλληνας συντονιστής του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ. http://www.ardin.gr/node/3911

Πηγή:http://alithiastofos.blogspot.com/2010/11/cdrsee.html

Χορηγοί του CDRSEE, όπως προκύπτουν από την ιστοσελίδα του Οργανισμού, είναι οι εξής:

Coca Cola HBC
Πρόεδρος της Coca Cola 3Ε, στην Ελλάδα, είναι ο Γιώργος Δαυίδ, πρώην μέλος του Διοικητικού συμβουλίου του CDRSEE και εκπρόσωπος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην Ελλάδα.

H Λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι το πιο εκλεκτικό και μυστικοπαθές από τα διεθνή πολιτικοοικονομικά κλαμπ. Στις ετήσιες συναντήσεις του, που διοργανώνονται κάθε άνοιξη και διαρκούν δυόμισι ημέρες, λαμβάνουν μέρος μόλις 100 με 120 πολιτικοί και επιχειρηματίες, οι οποίοι δεσμεύονται ότι δεν θα συζητήσουν παραέξω ό,τι διαμείβεται εντός των θυρών. Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ πήρε το όνομά της από το ομώνυμο ξενοδοχείο της Ολλανδίας, όπου, το 1954, ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας συγκάλεσε την πρώτη συνάντηση για «να ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ» και «τη δημιουργία μιας δυνατής και εύρωστης Ευρώπης». Έκτοτε διοργανώνεται κάθε χρόνο σε μια διαφορετική πόλη της Ευρώπης ή των Η.Π.Α. υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας [οι αίθουσες «χτενίζονται» ακόμη και για κοριούς].

Ο Γεώργιος Δαυίδ γεννήθηκε στην Κύπρο το 1937 και ξεκίνησε την καριέρα του στον όμιλο εταιρειών Α. Γ. Λεβέντη, στη Νιγηρία. Ανιψιός του Αναστασίου Γ. Λεβέντη. Η εταιρεία του Α. Γ. Λεβέντη ξεκίνησε από την Γκάνα και συνδέθηκε στενά με την οικονομία της Νιγηρίας, όταν ο ομογενής επιχειρηματίας αποφάσισε να επεκτείνει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων ήταν η αντιπροσωπεία της Κόκα-Κόλα, σε συνεργασία με την οποία δημιούργησε την επιχείρηση εμφιάλωσης «Nigerian Bottling Company». Στη συνέχεια, η εταιρεία Λεβέντη έκανε τέτοια θεαματική επέκταση, που έφτασε να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη επιχείρηση στη χώρα, μετά την «United Africa Company».

Σήμερα κατέχει τη θέση του Προέδρου στην εταιρεία Κόκα-Κόλα, Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεως Α.Ε., είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Κύπρου και των Εταιρειών Πέτρος Πετρόπουλος ΑΒΕΕ, Αλλατίνη ΑΒΕΕ, Τσιμέντα Τιτάν Α.Ε., καθώς και μέλος του Δ. Σ. του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη, της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, του ΕΛΙΑΜΕΠ και του Κέντρου για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια, καθώς και πρόεδρος του αγγλόφωνου σχολείου Campion στην Αθήνα. Ο Γ. Δαυίδ έχει αναλάβει καθήκοντα διαχειριστή του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη και συμμετέχει, επίσης, σε πολλούς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Ο όμιλος Δαυίδ - Λεβέντη, που διοικείται από τον Γιώργο Δαυίδ, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

ΤΙΤΑΝ
Ο Παπαλεξόπουλος Θεόδωρος είναι αναπληρωτής πρόεδρος της ΤΙΤΑΝ Α.Ε. και από τους Έλληνες που συμμετέχουν στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, μέλος επίσης του Τιμητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ. Είναι ακόμα πρόεδρος της «Κίνησης Πολιτών για την Ανοικτή Κοινωνία» –χωρίς να είναι γνωστή οποιαδήποτε σχέση του με το Ίδρυμα για την Ανοικτή Κοινωνία του Σόρος. Στο Δ.Σ. της «Κίνησης Πολιτών για την Ανοιχτή Κοινωνία», το 2005, συμμετείχαν μεταξύ άλλων επίσης ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ, Λουκάς Κυριακόπουλος, ως αντιπρόεδρος, ο καθ. Ηλίας Κατσούλης, ως γενικός γραμματέας, το στέλεχος του ΣΥΝ, πρέσβης ε.τ. Κώστας Ζέπος, ο Ιωάν. Σιώτης, ο Αιμίλιος Ζαχαρέας και ο Ηλίας Γρίσπος, στέλεχος της εταιρείας ΤΙΤΑΝ, Μεταξύ των μελών συγκαταλέγονται οι Νίκος Μουζέλης, Γιάννης Τζανετάκος, Σπήλιος Παπασπηλιόπουλος, Αντώνης Παπαγιαννίδης, Δημήτρης Χατζησωκράτης.

ALPHA BANK
Αντιπρόεδρος (Μη Εκτελεστικό Μέλος) Ανδρέας Λ. Κανελλόπουλος. Γεννήθηκε το 1940 και είναι Πρόεδρος της Α.Ε. ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ ΤΙΤΑΝ.

Διοικητικό Συμβούλιο - Μη εκτελεστικά ανεξάρτητα μέλη
Θάνος Μ. Βερέμης Στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τραπέζης συμμετέχει από το 2000. Είναι επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ από το 1988, έχοντας διατελέσει και Πρόεδρος από το 1995 έως το 2000.

Οι χορηγοί περιλαμβάνουν επίσης τους:

ΗΥΑΤΤ REGENCY
CARDS, ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη Δημοκρατία και τη Σταθεροποίηση [The European Commission, CARDS Democratic and Stabilisation Programme]
EIDHR, Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα [The European Initiative for Democracy and Human Rights (EIDHR)]
USAID (Τhe United States Agency for International Development- Υπηρεσία των Η.Π.Α. για τη Διεθνή Ανάπτυξη
[Η USAID είναι η κεντρική Υπηρεσία για την πολιτική εξωτερική βοήθεια των Η.Π.Α. Ο διευθυντής επιλέγεται από τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. και η επικύρωση γίνεται από τη Γερουσία. Έχει εμπλακεί από την εκπαίδευση της αστυνομίας στις χώρες τις Λατινικής Αμερικής ως την υποστήριξη των Κόντρας, με αρκετά από τα μέλη της να είναι πράκτορες της CIA και του FBI. Πρόεδρος της USAID είναι ο Andrew Natsios, ανιψιός του Νίκολας Νάτσιος, ενός από τα «θρυλικά» στελέχη της CIA
Η USAID, σε συνεργασία με το «Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία», έχει συγκεντρώσει σημαντικά χρηματικά ποσά σε μια προσπάθεια να αποσταθεροποιήσουν την Κούβα.

Μια από τις βασικές της δραστηριότητες είναι και η προώθηση γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες (πρόγραμμα ύψους 100 εκατ. δολαρίων).

Η USAID και ο Νάτσιος χρηματοδοτούσαν ελληνικές οργανώσεις και ιδρύματα που «προωθούσαν» την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν. Επί πλέον, συμμετείχαν στη συνάντηση των δωρητών στις Βρυξέλλες, λίγο πριν το δημοψήφισμα. Είχαν ανακοινώσει τότε πως οι Η.Π.Α. επρόκειτο να διαθέσουν 400 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούσαν στο 40% του ποσού που υπολογιζόταν ότι θα χρειαζόταν για την εφαρμογή του σχεδίου Ανάν, εκ των οποίων τα 100 εκατ. θα δίδονταν αμέσως και τα υπόλοιπα σταδιακά.

Όσον αφορά στο ρόλο της συγκεκριμένης υπηρεσίας στο Ιράκ, αρκεί να αναφέρουμε ότι οι «ιδιωτικές εταιρείες πολέμου», που δραστηριοποιούνται στην περιοχή προσφέροντας στρατιωτικές κ.ά. υπηρεσίες, επισήμως υπογράφουν συμβόλαια ή με το υπουργείο Άμυνας της Αμερικής ή με το υπουργείο Εξωτερικών ή με την USAID.]
Λοποί χορηγοί είναι:

Το υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Αυστρίας.
Το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας στη Ν.Α. Ευρώπη (γερμανικό τμήμα), SCP.
Ο Ειδικός συντονιστής του Συμφώνου Σταθερότητας για τη Ν.Α. Ευρώπη.
Το ελληνικό Υπ. Εξ.
Το υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης.
IFA (Γερμανικό Ινστιτούτο για τις Διεθνείς Σχέσεις- Institute fuer Auslandsbezihungen e.V.),
Kulturkontakt, Αυστρία.
To πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
Το Υπ.Εξ. της Σουηδίας.
To Yπ. Εξ. της Νορβηγίας.
Η Σουηδική υπηρεσία για την Ανάπτυξη και τη συνεργασία.
Το Υπ. Εξ. της Αγγλίας.
Το υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α.
Το γραφείο της Norwegian People’s Aid για τη Ν.Α. Ευρώπη.
To Οpen Society Institute Macedonia (Σόρος - Σκόπια). Η Ομοσπονδία Κυπρίων Αμερικής.
Το ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό συμβούλιο, Οσμάν Καβάλα
Το ίδρυμα Winston για την Παγκόσμια Ειρήνη.
Το Central European University (Πανεπιστήμιο Κεντρικής Ευρώπης του ιδρύματος Σόρος),
Το Πανεπιστήμιο Sabanci (Dr. Halil Berktay), Κωνσταντινούπολη,
Το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου (Dr. Mirela Luminita Murgescu and Dr. Bogdan Murgescu).
Ιδιώτες:
Ms. Stathis Potamitis, Mr. Pekin Baran, Mr. John Brademas, Mr. Nikos Efthymiadis, Mr. Matthew Nimetz, Mr. Stacey A. Polites, Mr. A. G. Spanos, Mr. Rigas Tzelepoglou, Mr. Spiros Voyadjis

Πηγή:http://www.ardin.gr/node/534

Τι είναι το πρόγραμμα κοινής (βαλκανικής) ιστορίας;
Συγγραφέας:
Γιώργος Καραμπελιάς
Είναι γνωστό πως όποιος ελέγχει τη συνείδηση και το φαντασιακό των ανθρώπων και των λαών, αυτός μπορεί σχετικά εύκολα να ελέγξει και τους ίδιους τους ανθρώπους. Γι’ αυτό ιδιαίτερο ρόλο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παίζει η σύγκρουση γύρω από την ιστορία και τις κατευθύνσεις της. Αποφασιστικό ρόλο στην εδραίωση της νεοταξικής αντίληψης για τη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων παίζουν οι ιστορικοί, τα ιστορικά συγγράμματα, οι κατευθύνσεις που διοχετεύονται στα εκπαιδευτικά εγχειρίδια και βιβλία. Ιδιαίτερα σε συνθήκες γενικευμένης πολιτικής κρίσης και αδυναμίας παρέμβασης στην άμεση πολιτική, η ιστορία καθίσταται προνομιακός χώρος για την ιδεολογική και πολιτική διαμάχη.

Με πολιορκητικό κριό την «ανανεωτική αριστερά» και τη φιλελεύθερη δεξιά, η αποεθνικοποιητική αντίληψη της ιστορίας έχει καταλάβει δεσπόζουσα θέση στα Πανεπιστήμια και τις μεγάλες εφημερίδες. Αρκεί κανείς να δει τα ιστορικά τμήματα και τα ανάλογα βιβλία των Πανεπιστημίων, ή τα κυριακάτικα ένθετα των εφημερίδων, για να διαπιστώσει την έκταση της άλωσης του φαντασιακού του ελληνικού λαού και κυρίως των φοιτητών. Έτσι, επί παραδείγματι, τα τελευταία χρόνια, στα εκδιδόμενα από τους Πανεπιστημιακούς βιβλία πολλαπλασιάζονται όσα έχουν θέμα τον «εμφύλιο» στην Κατοχή, που έχει αντικαταστήσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ή τις… διώξεις κατά των «τσάμηδων» από τον «ελληνικό εθνικισμό». Αντίθετα, βιβλία όπως του Χαριτόπουλου για τον Βελουχιώτη ή του Σβορώνου για τον αντιστασιακό χαρακτήρα της διαμόρφωσης του νεώτερου ελληνισμού, κυκλοφορούν εκτός των πανεπιστημιακών κυκλωμάτων.

Όμως, για να ολοκληρωθεί αυτή η στρατηγική της άλωσης, θα πρέπει να περάσει και στη δευτεροβάθμια ή την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Διότι εκεί διαμορφώνεται το αρχικό φρόνημα των Ελλήνων πολιτών. Και οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ετών δείχνουν πως οι μαθητές παραμένουν εξαιρετικά «εθνικιστές». Και όσο και αν «στρώνουν» μετά, με την πλύση εγκεφάλου στα Πανεπιστήμια, ωστόσο πάντα κάτι μένει. Κατά συνέπεια, προνομιακός στόχος είναι πλέον οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας καθώς και οι ίδιοι οι μαθητές. Γι’ αυτό και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια τα προγράμματα, τα “projects” και η πίεση για την αλλαγή του περιεχομένου των εκπαιδευτικών βιβλίων, ή ακόμα και τη χρήση μη κρατικά ελεγχόμενων εγχειριδίων, διαδικασία που έχει προχωρήσει αρκετά. Ας θυμηθούμε, πριν δύο χρόνια, την προσπάθεια να εμφανιστεί στα διδακτικά βιβλία ο αγώνας της ΕΟΚΑ ως φασιστικός, από βιβλίο της ιστορίας, ή τη χρήση «βοηθημάτων», ιδιαίτερα στα ιδιωτικά σχολεία.

Οι προσπάθειες του CDRSEE για τη νεο-οθωμανική «συμφιλίωση» στα Βαλκάνια περιλαμβάνουν και την παρέμβαση στον χώρο της ιστορίας και των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό βασικός τομέας της δράσης του είναι το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP). Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του προγράμματος, το JHP «φέρνει κοντά καθηγητές απ’ όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης».

Η πρώτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου για την ιστορία της Ν.Α. Ευρώπης που οργανώθηκε στη Χάλκη το 1999. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠ.ΕΞ και άλλα «ευαγή» ιδρύματα.

Το πρόγραμμα διευθύνεται από δύο επιτροπές, μία ακαδημαϊκή και μία για την «διδασκαλία της ιστορίας». Από ελληνικής πλευράς, στην πρώτη συμμετέχουν οι Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ο Ιωάννης Κολιόπουλος και η Όλγα Κατσιαρδή-Χέρινγκ και στη δεύτερη, τη θέση της προέδρου κατέχει η Χριστίνα Κουλούρη, ενώ συμμετέχει η Άννα Φραγκουδάκη και η Θάλεια Δραγώνα. Γενικός υπεύθυνος του προγράμματος εκ μέρους του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι ο Κώστας Καρράς.

Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία. Εστιάζει κυρίως στις ακόλουθες ομάδες: καθηγητές ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές, μη κυβερνητικές οργανώσεις που ενεργοποιούνται στους τομείς της ιστορίας και της εκπαίδευσης και υπουργεία Παιδείας. Πραγματοποιούνται πολυάριθμα σεμινάρια με τη συμμετοχή των ομάδων που προαναφέραμε, ενώ έχουν πραγματοποιήσει ήδη μια σειρά από εκδόσεις.

Εδώ θα ασχοληθούμε με τις εκδόσεις αυτές που κλιμακώθηκαν σε δύο φάσεις. Η πρώτη αφορά τρία βιβλία, εκ των οποίων τα δύο έχουν εκδοθεί και στα ελληνικά, και καταγράφει την αντίληψη της ιστορίας που προωθεί το CDRSEE. Η δεύτερη είναι η δημιουργία οιονεί εκπαιδευτικών εγχειριδίων για την ιστορία και περιλαμβάνουν τέσσερα εγχειρίδια, για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τα «Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη». Ο προσανατολισμός είναι διάφανος, ήδη από την επιλογή των τίτλων· παραδόξως δε, από την «κοινή ιστορική κληρονομιά» έχει απαλειφθεί το Βυζάντιο και όλα αρχίζουν –μήπως και τελειώνουν;– με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πηγή:http://www.ardin.gr/node/537